மோகன் சிங் திவானா
மோகன் சிங் உபெராய் திவானா (Mohan Singh Uberoi Diwana) (17 மார்ச் 1899-25 மே 1984) பொதுவாக மோகன் சிங் திவானா என்று அழைக்கப்படுபவர், ஒரு பஞ்சாபி இலக்கிய அறிஞரும் கவிஞரும் ஆவார்.[1]
மோகன் சிங் திவானா | |
|---|---|
 | |
| பிறப்பு | 1899 இராவல்பிண்டி, பஞ்சாப் மாகாணம் (பிரித்தானிய இந்தியா). |
| இறப்பு | 1984 (85 வயது) |
| தொழில் | எழுத்தாளர், கவிஞர் |
| தேசியம் | இந்திய மக்கள் இந்தியர் |
| கல்வி | இலக்கியம் |
| கல்வி நிலையம் | அரசு கல்லூரி, இலாகூர் கல்கத்தா பல்கலைக்கழகம் |
| கருப்பொருள் | பஞ்சாபி இலக்கியம் |
| குறிப்பிடத்தக்க படைப்புகள் | பஞ்சாபி இலக்கியத்தின் வரலாறு (1100 - 1932) |
வாழ்க்கை வரலாறு
தொகுதனிப்பட்ட வாழ்க்கை
தொகுதிவானா 1899 ஆம் ஆண்டில் பிரித்தானிய இந்தியாவின் பஞ்சாப் மாகாணத்தில் உள்ள ராவல்பிண்டி மாவட்டத்தில் உள்ள தேவி என்ற கிராமத்தில் பிறந்தார். இவரது மனைவி தேவிந்தர் கவுர், இவரிடமிருந்து 1953-ஆம் ஆண்டில் பிரிந்தார். 1975 முதல், இவர் பெரும்பாலும் சண்டிகரில் வசித்து வந்தார். இவரது மகன் ஜே. பி. எஸ். உபெராய் (ஐடி1) வளர்ந்தார் மற்றும் புகழ்பெற்ற சமூகவியலாளராக ஆனார்.
ஹர்பஜன் சிங் பாட்டியா எழுதிய திவானாவின் வாழ்க்கை மற்றும் படைப்புகள் குறித்த விரிவான படைப்பை பஞ்சாபி மொழியில் சாகித்ய அகாதமி வெளியிட்டது.
கல்வி
தொகுதிவானா தனது இளங்கலை (ஹானர்ஸ்) லாகூர் அரசு கல்லூரியில் ஆங்கிலத்திலும், கல்கத்தா பல்கலைக்கழகத்தில் முதுகலைப் பட்டத்தை ஆங்கில இலக்கியத்திலும் (1924), கல்கத்தா பல்கலைக்கழகம் (1931) உருது இலக்கியத்தில் முனைவர் பட்டமும் பெற்றார். 1933 ஆம் ஆண்டில், இவருக்கு பஞ்சாபி இலக்கியத்தின் முதல் முறையான வரலாற்றை எழுதியதற்காக பஞ்சாப் பல்கலைக்கழகத்தால் இலக்கியத்தில் முனைவர் பட்டம் வழங்கப்பட்டது.
கற்பித்தல்
தொகுதிவானா 1928 ஆம் ஆண்டில் லாகூரில் உள்ள பஞ்சாப் பல்கலைக்கழகத்தில் பஞ்சாபி விரிவுரையாளராக நியமிக்கப்பட்டார், இவர் 1944 வரை பதவியில் இருந்தார். அதன்பிறகு 1959 இல் ஓய்வு பெறும் வரை, அதே பல்கலைக்கழகத்தில் வாசகராகவும் பஞ்சாபி துறையின் தலைவராகவும் பணியாற்றினார்.[2]
பங்களிப்புகள்
தொகு- திவானா பஞ்சாபி இலக்கிய வரலாற்றில் முதல் உண்மையான ஆராய்ச்சிக்கு பெயர் பெற்றவர், இதன் விளைவாக பஞ்சாபி இலக்கியத்தின் வரலாறு (1100-1932) என்ற புத்தகம் உருவானது. இந்த புத்தகத்தில், பஞ்சாபி இலக்கியத்தை காலவரிசைப்படி 'நானக்கிற்கு முந்தைய காலம்', 'நானக்கின் காலம்', பின்னர் முகலாயர் காலம் ', ரஞ்சித் சிங்கின் காலம்' மற்றும் 'பிரிட்டிஷ் காலம்' என அவர் பிரிக்கிறார்.
- திவனாவின் நன்கு அறியப்பட்ட சில கவிதைப் படைப்புகளில் நீல் தாரா (நீலப் பெருங்கடல், 1935) ஜகத் தமாஷா (உலக கண்காட்சி, 1942) மஸ்தி (எக்ஸ்டசி, ) மற்றும் துப் சான் (சன்ஷைன் அண்ட் ஷேட், 1932) ஆகியவை அடங்கும்.
- இலாகூரில் உள்ள பஞ்சாப் பல்கலைக்கழகத்தில் கற்பிக்கும் போது கி. பி. 1701 தேதியிட்ட ஒரு கையெழுத்துப் பிரதியைக் கண்டபோது திவானா ஜனம்சாகியின் 'ஆதி சாகியான்' பாரம்பரியத்தைக் கண்டுபிடித்தார்.[3]
- பல பழைய கையெழுத்துப் பிரதிகளைக் கண்டுபிடித்ததன் மூலம், ஷா ஹுசைனின் 'காஃபிக்களின்' எழுதப்பட்ட வடிவத்தின் 'மறுக்கமுடியாத இரட்சகராக' அவர் கருதப்படுகிறார்.
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ "Mohan Singh Deewana - Profile & Biography". Rekhta (in ஆங்கிலம்). பார்க்கப்பட்ட நாள் 2024-01-07.
- ↑ Singh. "Chronicler of the Language". https://www.tribuneindia.com/news/archive/book-reviews/chronicler-of-the-language-273515.
- ↑ "Adi Sakhian - SikhiWiki, free Sikh encyclopedia". www.sikhiwiki.org. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2024-01-07.