வாய்மொழி

வாய்மொழி என்பது யாப்பிலக்கணம் ஆகும். இந்தச் செய்யுள் இலக்கணம் அறிந்த புலவரைத் தொல்காப்பியர் வாய்மொழிப் புலவர் என்று குறிப்பிடுகிறார்கள். தொல்காப்பியர் காலத் தமிழ் பாட்டு, உரை, நூல், வாய்மொழி, பிசி, அங்கதம், முதுசொல் என்று செய்யுளானது ஏழு நிலைகளில் காணப்படுகிறது என்று தொல்காப்பியர் குறிப்பிடுகிறார். இதற்கு உரை எழுதும் இளம்பூரணர் ’வாய்மொழியாப்பு’ என்று குறிப்பிட்டுச் செல்கிறார். நூல் என்பது எழுத்து, சொல் இலக்கணங்களைக் கூறும் நூல். வாய்மொழி என்பது யாப்பிலக்கணம் கூறும் நூல் என்றும் இவற்றால் தெரியவருகிறது.