அக்லிஸ் / ˈæklɪs / ( பண்டைய கிரேக்கம் பண்டைக் கிரேக்கம்Ἀχλύς "மூடுபனி"), [1] ஹெராக்கிளிஸின் ஹெஸியோடிக் கவசத்தில், ஹெராக்கிள்ஸின் கேடயத்தில் சித்தரிக்கப்பட்டுள்ள உருவங்களில் ஒன்றாகும், ஒருவேளை இது துக்கத்தின் உருவகமாக இருக்கலாம். ஹோமரில், அக்லிஸ் என்பது மூடுபனி அல்லது மனித கண்களை குருடாக்கும் (பெரும்பாலும் மரணத்தில்) மூடுபனி ஆகும். அவரது ரோமானிய இணையான கலிகோ கேயாஸின் தாய் என்று கூறப்படுகிறது. நோனஸின் டியோனிசியாகாவில், அவர் ஒரு சூனியக்காரி போல் தெரிகிறது.

ஆதாரங்கள்

தொகு

ஹோமரில், ஆக்லிஸ் (ἀχλύς, 'மூடுபனி') என்ற வார்த்தை, ஒரு மூடுபனியை விவரிக்க அடிக்கடி பயன்படுத்தப்படுகிறது, இது ஒரு மனிதனின் பெரும்பாலும் இறக்கும் போது அவன் கண்களை "மறைக்கப்படும்",ஒரு பொருளாகும்,  [2] எடுத்துக்காட்டாக, இலியாடில், மாவீரன் சர்பெடான் படுகாயமடைந்த போது:

அவனுடைய ஆவி அவனை இழந்தது, அவன் கண்களுக்கு மேல் ஒரு மூடுபனி [ἀχλύς] சிந்தியது. எப்படியிருந்தாலும், அவர் புத்துயிர் பெற்றார், மேலும் அவர் மீது வீசிய வடக்குக் காற்றின் சுவாசம், அவர் தனது ஆவியை சுவாசித்த பிறகு, அவரை மீண்டும் வாழச் செய்தது. [3]

ஒடிஸியில், பெனிலோப்பின் வழக்குரைஞர்களில் ஒருவரான யூரிமாச்சஸ், ஒடிஸியஸின் அம்புக்குறியால் மார்பில் தாக்கப்பட்டார்: என்று கூறப்பட்டுள்ளது

வாள் அவன் கையிலிருந்து தரையில் விழட்டும், மேசையின் மேல் சுழன்று அவன் குனிந்து விழுந்து, உணவையும் இரண்டு கைக் கோப்பையையும் தரையில் கொட்டினான். அவன் புருவத்தால் ஆன்மாவின் வேதனையில் பூமியை அடித்தான், தன் இரு கால்களாலும் அவன் வெறுத்து நாற்காலியை அசைத்தான், அவன் கண்களில் ஒரு மூடுபனி [ἀχλύς] கொட்டியது. [4]

ஹெர்குலஸின் கவசம்

தொகு

ஹெராக்கிள்ஸின் ஷீல்ட் ஆஃப் ஹெராக்கிள்ஸ், ஒரு தொன்மையான கிரேக்க காவியக் கவிதையில் (கி.மு. ஆறாம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பம்?), இது ஹெஸியோடிற்குக் கூறப்பட்டது, ஹெராக்கிள்ஸின் கேடயத்தில் சித்தரிக்கப்பட்டதாக விவரிக்கப்பட்ட உருவங்களில் அக்லிஸ் ஒன்றாகும், அங்கு அவர் சோகத்தின் உருவகமாக விளங்குகிறார். அல்லது துக்கம்: என்பதாக கூறப்பட்டுள்ளது [5]

அவர்களுக்கு அருகில் [க்ளோத்தோ, லாசெசிஸ் மற்றும் அட்ரோபோஸ் ( மொய்ராய் ), மற்றும் கெரெஸ் ] மரண-மூடுபனி [Ἀχλὺς], இருண்ட மற்றும் பயம், வெளிர், வறண்டு, பசியால் கூச்சலிட்டு, தடித்த முழங்கால்கள்; அவள் கைகளின் கீழ் நீண்ட நகங்கள் இருந்தன. அவளது நாசியிலிருந்து சளி வழிந்தது, அவள் கன்னங்களில் இருந்து இரத்தம் தரையில் வடிந்தது. அவள் அங்கே நின்று, பயங்கரமாகச் சிரித்தாள், நிறைய தூசி, கண்ணீரால் நனைந்து, தோள்களில் கிடந்தாள். [6]

ஃபேபுலே

தொகு

அக்லிஸின் ரோமானிய இணை கலிகோ ('இருண்ட மூடுபனி') என்று கருதப்படுகிறது. கிமு முதல் நூற்றாண்டு ரோமானிய தொன்மவியலாளரான ஹைஜினஸ், அவரது ஃபேபுலேவின் முன்னுரையில், கலிகோ கேயாஸின் தாய் (ஹெசியோட் முதல் இருந்தவர்), மற்றும் கேயாஸுடன், இரவு ( நாக்ஸ் ), பகல் ( இறக்கிறது ) ), இருள் ( Erebus ) மற்றும் ஈதர் ( ஈதர் ), ஒருவேளை அறியப்படாத கிரேக்க அண்டவியல் தொன்மத்தை வரைந்திருக்கலாம். [7]

டியோனிசியாக்கா

தொகு

நோனஸ், தனது டியோனிசியாகாவில் (கி.பி. 5 ஆம் நூற்றாண்டு), அக்லிஸை ஒரு வகையான சூனியக்காரியாகக் கருதுகிறார். [8] நோனஸின் கூற்றுப்படி, ஹேரா — குழந்தை டியோனிசஸின் பாதுகாவலர்களிடம் கோபமடைந்தார் ( டயோனிசஸின் நயாத் செவிலியர்களின் மகன்கள்) — "தெசலியன் அக்லிஸிடமிருந்து [Ἀχλύος] வயல்வெளியின் துரோகப் பூக்களிடம் இருந்து வாங்கப்பட்டது", அவர் தூங்கும் அழகை அவர்கள் மீது தூவினார். தலைகள், பின்னர் "அவள் அவர்களின் தலைமுடியில் விஷம் கலந்த மருந்துகளை காய்ச்சி, முகத்தில் ஒரு மந்திர தைலத்தை பூசினாள்", அவர்களின் மனித வடிவத்தை கொம்புகள் கொண்ட சென்டார்ஸாக மாற்றினாள். [9]

குறிப்புகள்

தொகு
  1. A Greek–English Lexicon, s.v. ἀχλύς.
  2. Graf, "Achlys"; A Greek–English Lexicon, s.v. ἀχλύς; Homer, Iliad 5.696 (dying), 16.344 (dying), 20.321, 20.421 (foreshadowing death); Odyssey 22.88 (dying). Compare with Iliad 5.127; Odyssey 20.357.
  3. Homer, Iliad 5.695–698.
  4. Odyssey 22.79–88.
  5. A Greek–English Lexicon, s.v. ἀχλύς ("Sorrow"); Rouse's note to Nonnus, Dionysiaca 14.172 ("grief"); Smith, s.v. Achlys ("misery and sadness"). Compare with the Orphic Argonautica 341 (Latin translation, English translation).
  6. Shield of Heracles 264–269 (Most, pp. 22–23).
  7. Graf, "Achlys", Smith, s.v. Achlys; Hyginus, Fabulae Preface 1–2 (Trzaskoma and Smith, p. 95; Latin text).
  8. Rouse's note to Nonnus, Dionysiaca 14.172.
  9. Nonnus, Dionysiaca, 14.143–185.

மேற்கோள்கள்

தொகு
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=அக்லிஸ்&oldid=3668551" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது