அன்டனின் டுவோராக்
அன்டனின் லெப்போல்ட் டுவோராக் (Antonín Leopold Dvořák) செப்டெம்பர் 8, 1841 முதல் மே 1, 1904 வரையிலான காலகட்டத்தில் செக் குடியரசில் வாழ்ந்த ஒரு இசையமைப்பாளர் ஆவார். பெட்ரிக் சிமேத்தானாவை அடுத்து உலக அளவில் அங்கீகாரம் பெற்ற இரண்டாவது செக்குடியரசு இசையமைப்பாளராக டுவோராக் கருதப்படுகிறார். தேசியக் கலாச்சாரத்தை வெளிக்காட்டும் சிமேத்தானாவின் வழியை முன்மாதிரியாகக் கொண்டு இவரும் இசையமைத்தார். டுவோராக் பெரும்பாலும் மொராவியா பாரம்பரிய இசை மற்றும் தனது சொந்த ஊர் போகொமியாவின் நாட்டுப்புற இசையின் தனித்துவமான அம்சங்களையும் குறிப்பாக தாளங்களையும் கலந்து இசையமைப்புக்களைச் செய்தார். ஒரு தேசிய இதிகாசத்தை சிம்போனி பாரம்பரியத்துடன் முழுமையான பொழுதுபோக்கிற்காக நாட்டுப்புறக் கூறுகளை உள்வாங்கி பயன்படுத்துவதற்கான பயனுள்ள வழிகளைக் கண்டறிவதே டுவோராக்கின் சொந்த பாணியிலான இசையமைப்பு என விவரிக்கப்பட்டுள்ளது [1].
| அன்டனின் டுவோராக் | |
|---|---|
 | |
| பிறப்பு | 8 செப்டெம்பர் 1841 Nelahozeves |
| திருமுழுக்கு | 9 செப்டெம்பர் 1841 |
| இறப்பு | 1 மே 1904 (அகவை 62) பிராகா |
| கல்லறை | Vyšehrad cemetery |
| படிப்பு | music educator |
| பணி | இசை நடத்துநர், வயலின் கலைஞர், violist, இசையமைப்பாளர், ஆசிரியர், pianist, music educator, virtuoso |
| சிறப்புப் பணிகள் | Symphony No. 1, Symphony No. 9 See Burghauser catalog, list of compositions by Antonín Dvořák |
| பாணி | ஆப்பெரா |
| விருதுகள் | Order of the Iron Crown, honorary doctor of the Charles University of Prague, Order of the Iron Crown |
| இணையம் | https://www.antonin-dvorak.cz/ |
| கையெழுத்து | |
 | |
ஆறாவது வயதில் இருந்தே டுவோராக் ஒரு வயலின் மாணவராக தன்னுடைய இசைக் கொடையை வெளிப்படுத்தினார், செக் குடியரசின் தலைநகரான பிராகாவில் இவரது படைப்புகளின் முதல் பொது நிகழ்ச்சி 1872 ஆம் ஆண்டில் நடைபெற்று சிறப்பாக வெற்றி பெற்றது, 1873 ஆம் ஆண்டு இவர் 31 வயதினராக இருந்தபோது பிராக் பகுதிக்கு வெளியே தனது இசைக்கான அங்கீகாரத்தை தேடத் தொடங்கினார். முதன்முதலாக தனது சிம்பொனி இசையுடன் செருமனியில் ஒரு போட்டியில் கலந்துகொண்டு போட்டியிட்டார், அப்போட்டியில் அவர் வெற்றி பெறவில்லை, அவ்விசைத் தொகுப்பின் கையெழுத்துப் பிரதி அவருக்குத் திரும்பி வரவில்லை, பல ஆண்டுகளுக்கு பின்னரே அது இவருக்குக் கிடைத்தது. பின்னர் 1874 ஆம் ஆண்டில் ஆசுத்திரிய நாட்டு இசையமைப்பு பரிசுப்போட்டிக்காக தன்னுடைய இரண்டு சிம்பொனி இசைகள் உள்ளிட்ட மற்றும் சில படைப்புகளைச் சமர்ப்பித்தார். டுவோராக் அப்போட்டியின் முடிவு குறித்து ஆர்வமற்று இருந்தார். நடுவர்களில் முன்னனி உறுப்பினராக இருந்த யோகானெசு பிராம்சு இவரது இசையால் மிகவும் ஈர்க்கப்பட்டார். 1874 ஆம் ஆண்டு டுவோராக்கிற்கு இப்பரிசு வழங்கப்பட்டது. 1876, 1877 ஆம் ஆண்டுகளில் மீண்டும் மீண்டும் இவருக்கு அப்பரிசு கிடைத்தது. நடுவர் குழுவில் முன்னணி உறுப்பினர்களாக இருந்த பிராம்சு மற்றும் எட்வார்டு ஆன்சிலிக் போன்றவர்கள் டுவோரக்கிற்கு அறிமுகம் ஆனார்கள். பிராம்சு தன்னுடைய வெளியீட்டாளரான சிம்ரோக்கிற்கு டுவோராக்கை பரிந்துரைத்தார். சில நாட்களில் சிலாவோனிக் நடனங்கள் என்ற பெயரில் டுவோரக்கின் படைப்புகள் சிம்ரோக்கால் வெளியிடப்பட்டன. பெர்லின் இசை விமர்சகர் லூயிசு எலர்ட் அவர்களால் 1878 ஆம் ஆண்டில் டுவோர்க் மிகவும் பாராட்டப்பட்டார். வெளியிடப்பட்ட இசைப் படைப்புகள் சிறப்பாக விற்பனையாகின. இறுதியாக டுவாராக் சர்வதேச அளவில் புகழ் அடையத் தொடங்கினார். டுவோரக்கின் இசை வாழ்க்கையில் ஒன்பது முறை இங்கிலாந்துக்கு அழைக்கப்பட்டார். பெரும்பாலும் தன்னுடைய சொந்த படைப்புகளையே அவர் இந்நிகழ்ச்சிகளை நடத்தினார். இவருடைய எழாவது சிம்பொனி இசைத் தொகுப்பு இலண்டனுக்காகச் செய்யப்பட்டது ஆகும்.
சிடாபாட் மேட்டர் என்ற மதம் சார்ந்த இசைத் தொகுப்பு 1880 ஆம் ஆண்டு பிராகாவில் வெளியிடப்பட்டது. இது 1883 ஆம் ஆண்டில் இலண்டனில் மிகவும் வெற்றிகரமாக நடத்தப்பட்டது, இதனால் இங்கிலாந்திலும் அமெரிக்காவிலும் பல படைப்புகளை வெளியிட வழிபிறந்தது [2]. மார்ச் 1890 இல் உருசியாவைப் பார்வையிட வ்ந்த டுவோரக் மாசுக்கோ மற்றும் செயிண்ட் பீட்டர்சுபர்க்கில் தனது சொந்த இசை நிகழ்ச்சிகளை நடத்தினார் 1891 இல் டுவோராக் பிராக் நகரத்தின் காப்பகத்தில் பேராசிரியராக நியமிக்கப்பட்டார். 1890-1891 ஆம் ஆண்டுகளில் தன்னுடைய புகழ்பெற்ற இசைத் தொகுப்புகளில் ஒன்றான பியானோ, வயலின், செல்லோ ஆகியவற்றை ஒருங்கிணைத்த டும்கி ட்ரியோவை எழுதினார். 1892 ஆம் ஆண்டில் டுவோராக் அமெரிக்காவிற்கு இடம் பெயர்ந்தார். நியூயார்க் நகரத்தில் அமைந்துள்ள அமெரிக்காவின் தேசிய இசைக்காப்பகத்தின் இயக்குனராகவும் ஆனார். அமெரிக்காவில் இருந்த போது, டுவோராக் தனது இரண்டு மிக வெற்றிகரமான இசைக்குழுவிற்கான படைப்புகளை எழுதினார். புதிய உலகத்திலிருந்து சிம்பொனி என்ற இவரது படைப்பு உலகம் முழுவதும் புகழடைந்தது [3].
அவரது செலோ இசைக்கருவி இசைநிகழ்ச்சி அனைத்து செல்லோ இகழ்ச்சிகளிலும் மிகவும் சிறந்த ஒன்றாகக் கருதப்படுகிறது. மேலும், சிறந்த குழு இசையாகப் போற்றப்பட்ட அமெரிக்க நாற்சர இசைத் தொகுப்பையும் இவர் எழுதினார். ஆனால், ஐரோப்பாவில் அதிகரித்து வந்த அங்கீகாரம், வீட்டேக்கம், குறைவான ஊதியம் போன்ற காரணங்களால் 1895 ஆம் ஆண்டில் இவர் அமெரிக்காவை விட்டு வெளியேறி, போகிமியாவுக்குத் திரும்பினார். டுவோராக்கின் முதலாவதைத் தவிர்த்த ஒன்பது ஓபராக்கள் செக் மொழியில் வசனங்களைக் கொண்டிருந்தன. செக் நாட்டின் தேசிய ஒற்றுமைக் கருத்துக்களை இப்பாடல்கள் தெரிவித்தன, அதுவரை வெளியிடப்பட்ட ஓபராக்களில் மிகவும் வெற்றிகரமானது ருசால்கா ஆகும். பிற சிறிய இசைத்தொகுப்புகளில் ஏழாவது தொகுப்பு அதிகமாகப் பாடப்பட்ட தொகுப்பாகும். இத்தகைய பல்வேறு வகையான இசைத் தொகுப்புகளை எழுதி புகழ்பெற்ற காரணத்தால் அக்காலத்தின் மிகுந்த பன்முகமான இசையமைப்பாளராக டுவோராக் அறியப்பட்டார் [4].
இளமைக்காலம்
தொகு
டுவோராக் அன்றைய ஆசுதிரியப் பேரரசில் அடங்கியிருந்த செக் குடியரசில் பிராக் நகருக்கு அருகிலிருந்த நெலாகோசுவெசு என்னும் ஊரில் 1841 ஆம் ஆண்டு செப்டெம்பர் 8 ஆம் தேதி பிரான்டிசெக் டுவோராக்கிற்கும் அன்னா நீசிடென்கோவவிற்கும் மூத்த மகனாகப் பிறந்தார்[5]. தனது வாழ்நாளின் பெரும் பகுதியையும் அவர் அங்கேயே கழித்தார். தந்தையார். பிரான்டிசெக் டுவோராக் ஓர் இறைச்சி விற்பனையாளர் ஆவார். விடுதிக் காப்பாளரகப் பணிபுரிந்த இவர் சித்தார் எனப்படும் இசைக் கருவியை இசைக்கும் கலைஞரகாவும் விளங்கினார். டுவோராக்கின் தாயாரான அன்னா இளவரசர் லூப்கோவிக்சிடம் பணிபுரிந்த யோசப் சிடெனக்கின் மகளாவார் [6]. அன்னாவும் பிரான்டிசெக்கும் 1840 ஆம் ஆண்டு நவம்பர் 17 ஆம் நாளில் திருமணம் செய்து கொண்டனர் [7]. இத்தம்பதியருக்குப் பிறந்த பதினான்கு குழந்தைகளில் முதலாவது குழந்தை டுவோராக் ஆகும். இவர்களில் எட்டு குழந்தைகள் குழந்தைப் பருவத்தில் தப்பிப்பிழைத்தனர் [8]. கிராமத்தில் செயிண்ட் ஆண்ட்ரூ தேவாலயத்தில் ரோமன் கத்தோலிக்கராக டுவோராக் ஞானசுதானம் பெற்றார். நெலாகோசுவெசு கிராமத்தில் டுவோராக்கின் ஆண்டுகள் அவருக்கு வலுவான கிறித்துவ விசுவாசத்தையும், போகோமியன் பாரம்பரியத்தின் மீதான அன்பையும் வளர்த்தது. இவை டுவோராக்கின் இசையில் மிகவும் வலுவான தாக்கத்தை ஏற்படுத்தின [9]. 1847 ஆம் ஆண்டில், டுவோராக் அங்கிருந்த ஆரம்ப பள்ளிக்குள் நுழைந்தார். அவரது ஆசிரியரான யோசப் சிபிட்சிடம் வயலின் வாசிக்கக் கற்றுக்கொண்டார். தொடக்கத்திலேயே இவரிடமிருந்த திறமைகள் வெளிப்பட்டன. ஒரு கிராமப்புற இசைக்குழுவிலும் தேவாலயத்திலும் இசைக்கத் தொடங்கினார் [10]. மகன் பெறுகின்ற பரிசுகளைக் கண்டு டுவோராக்கின் தந்தை மகிழ்ச்சியடைந்தார். 13 ஆவது வயதில் இவர் தனது மகனை செருமன் மொழியைக் கற்றுக் கொள்வதற்காக இவரது மாமா அன்டோனின் சென்டெக் உடன் வாழ்வதற்கு அனுப்பிவைத்தார். டுவோராக்கின் முதல் தொகுப்பு 1855 ஆம் ஆண்டில் எழுதப்பட்டது [11].
தனது ஜெர்மன் மொழி ஆசிரியரான ஆன்டன் லீமானிடம் இருந்து டுவோராக் பியானோ மற்றும் வயலின் இசைக்கருவிகளை இயக்கும் பாடங்களைப் பெற்றார். இந்த ஆசிரியரே இசைக் கோட்பாடுகள் தொடர்பாகவும் அக்காலத்தில் பிரபலமடைந்திருந்த இசையமைப்பாளர்களையும் டுவோராக்கிற்கு அறிமுகம் செய்து வைத்தார். ஆசிரியர் மிகவும் கோபக்காரராக இருந்தாலும் டுவோராக் அவர் மீது மதிப்பும் மரியாதையும் கொண்டிருந்தார். லீமான் தேவாலயங்களில் இசைக் கருவிகளை இசைக்கும் போது சில நேரங்களில் டுவோராக்கையும் இசைக்கருவிகளை இசைக்க அனுமதித்தார்[12], டுவாராக் மேலும் கூடுதலாக இசைக்கருவிகள் குறித்தும் இசைக் கோட்பாடு குறித்துமான பாடங்களை செசுகா காமெனீசு நகரில் பிரான்சு ஆங்கேவுடன் கற்றுக் கொண்டார் [13]. டுவோராக்கின் இசை திறமைகளை உணர்ந்து பிரான்சு ஆங்கே அவரை மேலும் ஊக்கப்படுத்தினார் டுவோராக்கின் மீது மிகவும் பரிவுணர்வும் கொண்டிருந்தார். 16 வயதில் ஒரு இசைக்கலைஞராக மாறுவதற்கு லீமான் மற்றும் சிடெனெக் ஆகியோர் தந்தை பிரான்டிசெக்கிடம் அனுமதி பெற்று உதவினர். தனது மகனை ஒரு இசைக்கலைஞராக ஆக்குவதற்கு அனுமதித்த டுவோராக்கின் தந்தை அவனது தொழில் இசைக்கருவியை மீட்டுவதாகவே இருக்கவேண்டும் என்ற நிபந்தனையையும் விதித்தார். 1857 செப்டம்பரில் பிராக் நகரத்திற்கு வந்த பின்னர் டுவாராக் நகரிலிருந்த ஓர் இசைப் பள்ளியில் கல்வி கற்பதற்காக நுழைந்தார். யோசப் சிவோனாருடன் சேர்ந்து பாடல்கள் பாடுவதற்கும், பிரென்டிசெக் பிளேக்செக்குடன் சேர்ந்து இசைக் கோட்பாடுகளையும், யோசப் போசுடருடன் சேர்ந்து இசைக்கருவிகள் மீட்டுவதையும் டுவோராக் கற்றுக் கொண்டார். பிராக் காப்பகத்தில் யோசப் போசுடர் ஒருபேராசிரியராக மட்டுமில்லாமல் இசைக்கருவிகளை மீட்டுவதிலும் வல்லவராக இருந்தார். இவரது மகன் யோசப் போகுசிலேவ் ஒரு சிறந்த இசையமைப்பாளர் என அறியப்பட்டவர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கதாகும் [14][15][16]. செர்மன் மொழி பேசுவதை மேம்படுத்திக் கொள்வதற்காக டுவோராக் கூடுதலான ஒரு மொழி வகுப்பிலும் சேர்ந்தார். இதைதவிர பல இசைக்குழுக்களில் சேர்ந்து இசைக்கருவிகளை மீட்டுபவராக பணிபுரிந்து மொழிப் பயிற்சியை மேற்கொண்டார். இதில் செயிண்ட் செசியா சங்கத்தின் இசைக்குழுவும் அடங்கியிருந்தது [17]. 1859 இல் டுவோராக் இசைப்பள்ளியில் தனது பட்டப் படிப்பை முடித்த இவர் தான் படித்த வகுப்பில் இரண்டாவது மாணவன் என்ற இடத்தைப் பிடித்து தேர்ச்சியடைந்திருந்தார் [18]. புனித என்றி தேவாலயத்தில் ஒரு இசையமைப்பாளர் என்ற பதவியை அடைவதில் தோல்வி அடைந்தாலும் டுவோராக் தனது இசைத் தொழிலைத் தொடர்ந்து செய்து வந்தார் [19].
1858 ஆம் ஆண்டில் டுவோராக் கரேல் கோம்சாக்கின் இசைக்குழுவில் சேர்ந்தார். பிராகாவின் உணவகங்கள் மற்றும் நடனக்குழுக்களில் பங்கேற்றார் [20][21]. போகிமியாவின் அரங்க இசைக்குழுவை முழுமையாகத் தன் கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருந்த ஜான் நேப்பொமுக் மேயரின் கவனத்தை இந்த குழுவினரின் உயர் தொழில்சார் நிலை கவர்ந்தது. 1862 ஆம் ஆண்டின் தொடக்கத்தில் டுவோராக் வயலினிற்கும் செல்லோவிற்கும் இடையிலுள்ள ஒரு இசைக்கருவியான வியோலம் என்ற இசைக்கருவியை வாசித்தார். டுவோராக் கச்சேரிக்கான டிக்கட்களை அரிதாகவே வாங்குவார், ஆனால் இசைக்குழுவில் அவர் வாசிக்கும்போது இசையைக் கேட்பதற்கான வாய்ப்பு, குறிப்பாக ஓபெரா இசையைக் கேட்பதற்கான வாய்ப்பு அவருக்குக் கிடைக்கும் [22]. 1863 ஆம் ஆண்டு சூலையில் டுவோராக் செருமன் இசையமைப்பாளரான ரிச்சர்ட் வாக்னருக்காக அர்ப்பணிக்கப்பட்ட ஒரு நிகழ்ச்சியில் கலந்து கொண்டு அந்த இசைக்குழுவை நடத்தினார். டுவோராக் 1857 ஆம் ஆண்டிலிருந்து வாக்னரிடம் கட்டுக்கடங்காத பேரன்பைக் கொண்டிருந்தார் [23]. 1862 ஆம் ஆண்டில், டுவாராக் தனது முதலாவது நான்குசர இசையைத் தொகுக்கத் தொடங்கினார் [24]. 1864 ஆம் ஆண்டில் இவர் பிராகாவில் இருந்த ஒரு குடியிருப்பில் ஐந்து நபர்களுடன் தங்கியிருக்க இசைவு தெரிவித்தார். அவர்களில் மோரிக் ஆங்கரும் பின்னாளில் பாடகராக மாறிய காரெல் செக்கும் இருந்தனர் [25][26]. 1886 ஆம் ஆண்டில் மேயர் இசைக்குழுவின் முதன்மை நடத்துனராக பெட்ரிச் சிமெட்னாவால் அறிவிக்கப்பட்டார்[27]. டுவோராக் தனது இசைத் தொழில் மூலமாக மாதம் $7.50 மட்டுமே ஊதியமாகப் பெற்றார். தனது வருமானத்தை உயர்த்திக் கொள்வதற்கான தேவை காரணமாக டுவோராக், பியானோ இசையைக் கற்பிப்பதிலும் ஈடுபட்டார். ஓய்வு நேரம் கிடைப்பது இவருக்கு அரிதாக இருந்தது. 1871 இல் இசையமைப்பில் ஈடுபடுவதற்காக இசைக் குழுவிலிருந்து விலகிக் கொண்டார். இக் காலத்தில் இவர் தனது மாணவியான யோசஃபினா செர்மக்கோவா என்பவரிடம் காதல் கொண்டு அவரைக் கவர்வதற்காக சைப்பிரசு மரங்கள் என்னும் பாடல் சுழற்சியை உருவாக்கினார். எனினும் அப்பெண் வேறொருவரை மணந்து கொண்டார். 1873ல், டுவோராக் அப்பெண்ணின் தங்கையான அன்னா என்பவரை மணந்து கொண்டார். அவர்களுக்கு 9 பிள்ளைகள் பிறந்தனர். மூன்று குழந்தைகள் குழந்தைப் பருவத்திலேயே இறந்தன
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ Clapham 1980, ப. 765.
- ↑ Clapham 1979b, ப. 60.
- ↑ Clapham 1979b, ப. 132–33.
- ↑ Taruskin 2010, ப. 754.
- ↑ Clapham 1966, p. 295; also gives further partial ascending and descending family trees
- ↑ Hughes 1967, ப. 22–23.
- ↑ Clapham 1979a, ப. 3.
- ↑ Hughes 1967, ப. 24.
- ↑ Clapham 1979a, ப. 23.
- ↑ Burghauser 1960, ப. 466.
- ↑ Burghauser 1966, pp. 49–50.
- ↑ Clapham 1979b, ப. 12.
- ↑ Burghauser 1960, ப. 468.
- ↑ பிரித்தானிக்கா கலைக்களஞ்சியத்தில் Josef Bohuslav Förster.
- ↑ "Foerster", Kasika, Czech music.
- ↑ Smaczny, Jan, "Foerster, Josef Bohuslav", in Oxford Companion to Music, Alison Latham, Ed., Oxford University Press, 2002, pp. 468–69.
- ↑ Schönzeler 1984, ப. 36–38.
- ↑ Smaczny 2002, p. 391
- ↑ Schönzeler 1984, ப. 39.
- ↑ Clapham 1979b, ப. 20.
- ↑ Clapham 1979a, ப. 5.
- ↑ Clapham 1979b, ப. 21–22.
- ↑ Clapham 1979b, ப. 17.
- ↑ Clapham 1979b, ப. 21.
- ↑ Hughes 1967, ப. 35.
- ↑ Clapham 1979b, ப. 23.
- ↑ Clapham 1979b, ப. 24.
புற இணைப்புகள்
தொகு
- Comprehensive Dvořák site
- பிரித்தானிக்கா கலைக்களஞ்சியத்தில் அன்டனின் டுவோராக்
- குட்டன்பேர்க் திட்டத்தில் Antonín Dvorák இன் படைப்புகள்
- ஆக்கங்கள் அன்டனின் டுவோராக் இணைய ஆவணகத்தில்
- List of Dvořák's works
- Dvořák on Schubert "The Century", Volume 0048 Issue 3 (July 1894)
- Collection of news articles and correspondence about Dvořák's stay in America
- Antonín Dvořák Recordings at the Internet Archive
- References to Dvořák in European historic newspapers பரணிடப்பட்டது 2019-12-10 at the வந்தவழி இயந்திரம் via The European Library