விக்கிப்பீடியா

உடனலக் காப்பீடு

(உடல்நலக் காப்பீடு இலிருந்து வழிமாற்றப்பட்டது)

உடல்நலக் காப்பீடு என்பது காப்பீட்டின் மற்ற வடிவங்களைப் போன்றே மக்கள் கூட்டாக அவர்களது இடர்பாட்டைத் திரட்டிப் பகிரும் பொதுக்கூட்டுடைமையின் வடிவமாக இருக்கிறது. இது சில நேரங்களில் இயலாமைக் காப்பீட்டுத் திட்டம் அல்லது நீண்ட-கால பேணிக்காத்தல் அல்லது பொறுப்புப் பாதுகாப்புத் தேவைகள் உள்ளிட்டவைகளுக்கு மிகவும் பரவலாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. இது அரசாங்க-ஆதரவு சமூகக் காப்பீட்டுத் திட்டம் அல்லது தனியார் காப்பீட்டு நிறுவனங்களின் மூலமாக வழங்கப்படலாம். இது குழு அடிப்படையில் (எ.கா., நிறுவனம் அதன் பணியாளர்களுக்கு வழங்குவதன் மூலமாக) வாங்கப்படலாம் அல்லது தனிநபர் நுகர்வோர்களின் மூலமாக வாங்கப்படலாம். ஒவ்வொரு நிகழ்விலும் காப்பீட்டில் உள்ள குழுக்கள் அல்லது தனிநபர்கள் அவர்களின் அதிக அல்லது எதிர்பாராத உடல்நலப் பாதுகாப்புச் செலவினங்களில் இருந்து அவர்களைக் காப்பதற்கு உதவுவதற்கு தவணைகள் அல்லது வரிகள் செலுத்த வேண்டும். இதே போன்று நன்மைகள், மருத்துவச் செலவினங்களுக்காக செலுத்தப்படுவதில் அரசாங்கத்தால் நிதியளிக்கப்படும் சமூக நலத் திட்டங்கள் மூலமாகவும் வழங்கப்படலாம்.

ஒட்டுமொத்த உடல்நலப் பாதுகாப்பு இடர்பாட்டைக் கணக்கிடுவதன் மூலமாக தொடர்ச்சியான நிதி கட்டமைப்பு (மாதாந்திர தவணை அல்லது வருடாந்திர வரி போன்றவை) உருவாக்கப்படலாம். மேலும் காப்பீட்டு ஒப்பந்தத்தில் குறிப்பிடப்பட்டிருக்கும் உடல்நலப் பாதுகாப்பு நன்மைகளுக்குக் கிடைக்கக்கூடிய பணத்தை வழங்குவதற்கு உறுதியளிக்கிறது. இந்த நன்மைகள் அரசாங்க அமைப்பு, தனியார் வணிகம் அல்லது இலாபத்திற்காக இயங்காத உட்பொருள் போன்ற மத்திய அமைப்புகளின் மூலமாக நிர்வகிக்கப்படுகின்றன.[1]

வரலாறும் வளர்ச்சியும்

தொகு

உடல்நலக் காப்பீட்டு உத்தி பீட்டர் சாம்பர்லென் குடும்பத்தில் இருந்து ஃகக் த எல்டர் சாம்பர்லென் மூலமாக 1694 ஆம் ஆண்டில் முன்மொழியப்பட்டது. 19 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் "தீநேர்வுக் (விபத்துக்) காப்பீடு" கிடைக்கத் தொடங்கியது. அது நவீன இயலாமைக் காப்பீட்டை மிகவும் ஒத்திருக்கும்படி இயக்கப்பட்டது.[2][3] இந்தக் கட்டண மாதிரி 20 ஆம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பம் வரை சில ஆட்சிப்பகுதிகளில் (கலிபோர்னியா போன்று) தொடர்ந்தது. அங்கு அனைத்து உடல்நலக் காப்பீடு தொடர்பான சட்ட சீராக்கத்திலும் உண்மையில் இயலாமைக் காப்பீடு என்றே குறிப்பிடப்பட்டது.[4]

தீநேர்வுக் (விபத்துக்) காப்பீடு அமெரிக்காவில் முதலில் மாசாச்சூசெட்ஃசில் உள்ள ஃபிராங்க்ளின் ஃகெல்த் அசூரன்சு நிறுவனத்தால் வழங்கப்பட்டது. 1850 ஆம் ஆண்டில் தொடங்கப்பட்ட அந்த நிறுவனம், இரயில் பாதை மற்றும் நீராவிப்படகு விபத்துக்களில் ஏற்படும் காயங்களுக்கு காப்பீடு வழங்கியது. 1866 ஆம் ஆண்டில் 60 நிறுவனங்கள் அமெரிக்காவில் விபத்துக்காப்பீடு வழங்கின. ஆனால் அதன் பிறகு விரைவில் இந்தத் துறை தொகுக்கப்பட்டது. முந்தைய பரிசோதனைகள் இருந்த போதும் அமெரிக்காவில் உடல்நலத் திட்டத்தின் மூலங்கள் 1890 ஆம் ஆண்டு முதல் வழக்கில் இருக்கின்றன. முதல் முதலாளி-ஆதரவுக் குழு இயலாமைப் பாலிசி 1911 ஆம் ஆண்டு வழங்கப்பட்டது.[5]

மருத்துவ செலவினங்கள் காப்பீட்டின் மேம்பாட்டிற்கு முன்பு, நோயாளிகள் அனைத்து மற்ற உடல்நலப் பாதுகாப்பு செலவினங்களையும் அவர்களது சொந்தப் பணத்தில் செலவிட எதிர்பார்க்கப்பட்டது. அது பணத்துக்கான சேவை வணிக மாதிரியாகக் கருதப்பட்டது. 20 ஆம் நூற்றாண்டின் நடுவில் இருந்து பிற்பகுதி வரையிலான காலகட்டத்தின் போது வழக்கமான இயலாமைக் காப்பீடு புதுமையான உடல்நலக் காப்பீட்டுத் திட்டங்களினுள் வெளிப்படுத்தப்பட்டது. இந்நாளில் மிகவும் விரிவான தனியார் உடல்நலக் காப்பீட்டுத் திட்டங்கள் தொடர்தலின் விலை, தடுத்தல் மற்றும் அவசரநிலை உடல்நலப் பாதுகாப்பு நடைமுறைகளை உள்ளடக்கியதாக இருக்கிறது. மேலும் பெரும்பாலான மருந்துக்குறிப்பு மருந்துகளும் அதில் இடம்பெறுகின்றன. ஆனால் இது எல்லா நிகழ்வுகளிலும் உள்ளடக்கியதல்ல.

மருத்துவமனை மற்றும் மருத்துவ செலவின பாலிசிகள் 20 நூற்றாண்டின் முதல் பாதியில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டன. 1920களின் போது தனிப்பட்ட மருத்துவமனைகள் தனிநபர்களுக்கு முன்-கட்டண அடிப்படையில் சேவைகள் வழங்கத் தொடங்கின. இறுதியாக அது புளூ கிராசு அமைப்பு உருவாவதற்கு ஏதுவாக்கிற்று.[5] இன்றைய உடல்நலப் பராமரிப்பு அமைப்புகளின் (HMOs) முன்னோடிகள் 1929 ஆம் ஆண்டில் 1930கள் மற்றும் இரண்டாம் உலகப்போர் சமயம் ஆகியவற்றின் மூலமாகத் தொடங்கின.[6][7]

எப்படி இது செயல்படுகிறது

தொகு

ஒரு உடல்நலக் காப்பீட்டு பாலிசி என்பது ஒரு காப்பீட்டு நிறுவனம் மற்றும் ஒரு தனி நபர் அல்லது அவரது ஆதரவளிப்பவர் (எ.கா. ஒரு முதலாளி) ஆகியவர்களுக்கு இடையில் உள்ள ஒப்பந்தம் ஆகும். அந்த ஒப்பந்தம் மாதாந்திரம் அல்லது வருடாந்திரமாக புதுப்பிக்க முடியலாம். உடல்நலக் காப்பீட்டு நிறுவனத்தின் மூலமாக தரப்படக்கூடிய உடல்நலப் பாதுகாப்பு செலவினங்களின் வகை மற்றும் தொகை, உறுப்பினரின் ஒப்பந்தத்தில் அல்லது "திட்டத்தின் சான்று" சிறுபுத்தகத்தில் முன்கூட்டியே தெரிவிக்கப்பட்டுவிடும். தனிப்பட்ட காப்பீட்டு நபரின் கடமைப்பொறுப்புகள் பின்வரும் பல்வேறு படிவங்களைக் கொண்டிருக்கலாம்:[8][9]

  • தவணை: உடநலத் திட்டத்தை வாங்குவதற்கு பாலிசிதாரர் அல்லது அவரை ஆதரவிப்பவர் (எ.கா. முதலாளி) ஒவ்வொரு மாதமும் உடல்நலத் திட்டத்திற்கு செலுத்தும் தொகை.
  • கழிவுத்தொகை: உடல்நலக் காப்பீட்டு நிறுவனம் அதன் பங்கை செலுத்துவதற்கு முன்பு காப்பீட்டாளர் தனது கையில் இருந்து செலுத்த வேண்டிய தொகை ஆகும். எடுத்துக்காட்டாக ஒரு பாலிசிதாரர் அவரது உடல்நலக் காப்பீட்டு நிறுவனத்தின் திட்டத்தால் எந்த உடல்நலப் பாதுகாப்பும் அடைவதற்கு முன்பு ஒவ்வொரு ஆண்டும் $500 கழிவுத்தொகை செலுத்த நேரலாம். காப்பீட்டாளர் கழிவுத் தொகையை அடைவதற்கு மற்றும் காப்பீட்டு நிறுவனம் பாதுகாப்புக்காக பணம் செலுத்த ஆரம்பிப்பதற்கு முன்பு, இதில் பலமுறை மருத்துவர்களைப் பார்த்தல் அல்லது மருந்துக்குறிப்பு மறுநிரப்புதல்களைக் கொண்டிருக்கலாம்.
  • இணைத்தொகை: ஒரு குறிப்பிட்ட பார்வை அல்லது சேவைக்கு காப்பீட்டு நிறுவனம் பணம் செலுத்துவதற்கு முன்பு, காப்பீட்டாளர் தன் கையில் இருந்து செலுத்தும் தொகை ஆகும். எடுத்துக்காட்டாக காப்பீட்டாளர் மருத்துவரைச் சந்திப்பதற்கான அல்லது மருந்துக்குறிப்பைப் பெறுவதற்கு இணைத்தொகையாக $45 செலுத்த நேரிடலாம். இணைத்தொகையானது ஒவ்வொரு முறையும் குறிப்பிட்ட சேவையைப் பெறும் போது செலுத்தப்பட வேண்டும்.
  • இணைக்காப்பீடு: முன் கூட்டியே (இணைத்தொகை) நிர்ணயிக்கப்பட்ட தொகையை செலுத்துவதற்கு மாறான அல்லது கூடுதலான இணைக்காப்பீடு மொத்த தொகையின் சதவீதமாக இருக்கிறது. மேலும் அதனை காப்பீட்டாளர் செலுத்த வேண்டும். எடுத்துக்காட்டாக ஒரு அறுவை சிகிச்சைக்குத் தேவையான 20% தொகையை இணைத்தொகையாக செலுத்த வேண்டும். அதே சமயம் காப்பீட்டு நிறுவனம் மீதமுள்ள 80%த்தைச் செலுத்தும். இணைக்காப்பீடில் உச்ச வரம்பு இருந்தால் காப்பீட்டாளர் அவர் பெற்றிருக்கும் சேவையின் உண்மையான தொகையைச் சார்ந்து மிகவும் குறைவாக கொடுக்கப்படலாம் அல்லது சிறந்த பகுதியைப் பெறலாம்.
  • விதிவிலக்குகள்: அனைத்து சேவைகளும் உள்ளடக்கியிருக்காது. காப்பீட்டாளர் பொதுவாக சேவைகளில் உள்ளடங்காத பகுதிக்கான முழுத்தொகையையும் அவரது கையில் இருந்து கொடுப்பதற்கு எதிர்பார்க்கப்படுகிறார்.
  • திட்ட வரம்புகள்: சில உடல்நலக் காப்பீட்டு பாலிசிகள் சில டாலர் தொகை வரை உடல்நலப் பாதுகாப்புக்காக மட்டுமே செலுத்தப்படும். காப்பீட்டாளர், குறிப்பிட்ட சேவைக்கான உடல்நலத் திட்டத்தின் அதிகப்படியான தொகையைக் காட்டிலும் அதிகமாக ஆகும் தொகையைச் செலுத்த வேண்டியிருக்கலாம். கூடுதலாக சில காப்பீட்டு நிறுவனத் திட்டங்கள், வருடாந்திர அல்லது ஆயுட்கால திட்ட அதிகபட்ச அளவுகளைக் கொண்டிருக்கும். இந்தச் சூழலில் அவர்கள் அதிகபட்ச நன்மையை அடையும் போது உடல்நலத் திட்டம் பணம் செலுத்துவதை நிறுத்திவிடலாம். மேலும் காப்பீட்டாளர் மீதமுள்ள தொகையைச் செலுத்த வேண்டும்.
  • தானே செலவழித்தல் அதிகபட்சங்கள்: இது திட்ட வரம்புகளைப் போன்றதே ஆகும். அதனைத் தவிர்த்து காப்பீட்டாளர் தானே செலவழித்தல் அதிகபட்ச தொகையை அடையும் போது தொகை செலுத்தும் கடமைப்பொறுப்பு நிறைவுறுகிறது. மேலும் பின்னர் உடல்நல நிறுவன மீதமுள்ள தொகையைச் செலுத்தும். தானே செலவழித்தல் அதிகபட்சங்கள் குறிப்பிட்ட நன்மை வகைக்கு (மருந்துக்குறிப்பு மருந்துகள் போன்றவை) வரம்புடையதாக இருக்கலாம் அல்லது குறிப்பிட்ட நன்மை பெறும் ஆண்டில் அனைத்துத் திட்டங்களையும் வழங்குவதற்கு பயன்படுத்தும்படி இருக்கலாம்.
  • தலைவரி: இது காப்பீட்டு நிறுவனம் மூலமாக உடல்நலப் பாதுகாப்பு வழங்குபவருக்குக் கொடுக்கப்படும் தொகை ஆகும், அதில் உடல்நலப்பாதுகாப்பு வழங்குபவர் காப்பீட்டு நிறுவனத்தின் அனைத்து உறுப்பினர்களுக்கும் சிகிச்சையளிக்க ஒத்துக்கொள்வார்.
  • உள்-நெட்வொர்க் வழங்குநர்: (அமெரிக்க ஒன்றிய வார்த்தை) வழங்குநர்களின் பட்டியலில் இருந்து உடல்நலப் பாதுகாப்பு வழங்குநர் காப்பீட்டு நிறுவனத்தால் முன் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டிருப்பார். காப்பீட்டு நிறுவனம் உள்-நெட்வொர்க் வழங்குநரைக் காண்பதற்கு திட்ட உறுப்பினர்களுக்கு இணைக்காப்பீடு அல்லது இணைத்தொகையில் தள்ளுபடி அல்லது கூடுதல் நன்மைகளை வழங்கும். பொதுவாக, நெட்வொர்க்கில் உள்ள வழங்குநர்கள், காப்பீட்டு நிறுவனங்கள் வெளி-நெட்வொர்க் வழங்குநர்களுக்கு செலுத்தும் "பொதுவான மற்றும் வாடிக்கையான" கட்டணங்களில் இருந்து தொடர்ந்த தள்ளுபடி விலைக்கு ஏற்றுக்கொண்டு காப்பீட்டு நிறுவனங்கள் ஒப்பந்தமிடப்பட்ட வழங்குநர்களாக இருப்பார்கள்.
  • முன் அதிகாரம் வழங்கல்: சான்றளிப்பு அல்லது அதிகாரம் வழங்கல் ஆகியவற்றை காப்பீட்டு நிறுவனங்கள் மருத்துவ சேவை நடைபெறுவதற்கு முன்பாக வழங்கும். அதிகாரம் வழங்கலைப் பெறுதல் என்பது காப்பீட்டு நிறுவனம் எது பொருத்தமான அதிகாரமுடைய சேவை என்பதை ஊகம் செய்து பணம் செலுத்த வேண்டிய பொறுப்புடையதைக் குறிக்கிறது. பல சிறிய வழக்கமான சேவைகளுக்கு அதிகாரம் வழங்கல் தேவையில்லை.[10]
  • நன்மைகளை விவரித்தல்: ஒரு காப்பீட்டு நிறுவனம் மருத்துவ சேவையில் என்ன காப்பீடு இருக்கிறது என்பதை விவரித்து நோயாளிக்கு அனுப்பும் ஒரு ஆவணம் ஆகும். மேலும் கட்டணத்தொகை மற்றும் நோயாளி பொறுப்பேற்கும் தொகையை எவ்வாறு அவர்கள் பெற்றுக்கொள்ளலாம் என்ற விவரங்களும் அதில் இருக்கும்.[11]

மருந்துக்குறிப்பு மருந்து திட்டங்கள் அமெரிக்காவில் சில முதலாளி நன்மை வழங்கும் திட்டங்களின் மூலமாக வழங்கப்படும் காப்பீட்டு வடிவமாக இருக்கின்றன. அதில் நோயாளி, இணைத்தொகை மற்றும் மருந்துக்குறிப்பு மருந்து காப்பீட்டுப் பகுதி அல்லது திட்டத்தின் மருந்தளவுக் கோட்பாட்டில் உள்ளடக்கிய மருந்துகளுக்கான அனைத்து மீதித்தொகை ஆகியவற்றை செலுத்த வேண்டும்.

அமெரிக்காவில் பெரும்பாலானோர் அல்லாமல் சில உடல்நலப் பாதுகாப்பு வழங்குநர்கள், காப்பீட்டு நிறுவனம் வழங்க ஏற்றுக்கொள்ளாத தொகையை நோயாளிகள் வழங்க ஏற்றுக்கொள்வதற்கு ஒப்பந்தங்கள் இட்டுக்கொள்கிறார்கள். காப்பீட்டு நிறுவனம் நெட்வொர்க் வழங்குநர்களுக்கு வெளியே "நியாயமான மற்றும் வாடிக்கையான" கட்டணங்கள் சார்ந்து வழங்கும். அது வழங்குநர்களின் வழக்கமான தொகையைக் காட்டிலும் குறைவாக இருக்கலாம். வழங்குநர், தள்ளுபடி விகிதத்திற்கான தொகை எவ்வளவு அல்லது வழங்குநரின் வழக்கமான கட்டணங்களுக்கான தலைவரி ஆகியவற்றை ஏற்றுக்கொள்வதற்கு காப்பீட்டு நிறுவனத்துடன் தனித்த ஒப்பந்தம் மேற்கொண்டிருக்கலாம். இது பொதுவாக நோயாளி உள்-நெட்வொர்க் வழங்குநரை பயன்படுத்துவதைக் குறைக்கும்.

உடல்நலத் திட்டமும் உடல்நலக் காப்பீடும்

தொகு

வரலாற்று ரீதியாக HMOக்கள் "உடல்நலத் திட்டம்" என்ற வார்த்தையைப் பயன்படுத்துவார்கள். அதேசமயம் வணிக ரீதியான காப்பீட்டு நிறுவனங்கள் "உடல்நலக் காப்பீடு" என்ற வார்த்தையைப் பயன்படுத்துவார்கள். உடல்நலத் திட்டம் என்பது HMOக்கள், ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட வழங்குநர் நிறுவனங்கள் அல்லது குறிப்பிட்ட நோக்கம் சார்ந்த சேவைத்திட்டங்கள் ஆகியவற்றின் மூலமாக சந்தா-சார்ந்த மருத்துவப் பாதுகாப்பு ஏற்பாடுகளை வழங்குவதையும் குறிக்கிறது. இந்தத் திட்டங்கள் முன்-கட்டண மருத்துவம், முன்-கட்டணச் சட்டம் மற்றும் முன்-கட்டணப் பார்வைத் திட்டங்கள் ஆகியவை போன்றதாகும். முன்-கட்டண உடல்நலத் திட்டங்கள் பொதுவாக நிர்ணயிக்கப்பட்ட சேவைகளுக்குப் பணம் வழங்குவதாக இருக்கின்றன (எடுத்துக்காட்டாக, தற்காப்புப் பாதுகாப்பு, குறிப்பிட்ட நாட்கள் ஹோஸ்பைஸ் பாதுகாப்பு அல்லது திறனானச் செவிலிய வசதியில் பாதுகாப்பு, குறிப்பிட்ட எண்ணிக்கையிலான வீட்டு உடல்நலச் சந்திப்புகள், குறிப்பிட்ட எண்ணிக்கையில் ஸ்பைனல் மேனிப்புலேசன் கட்டணங்கள் மற்றும் பல ஆகியவற்றில் $300.) இந்தச் சேவைகள் வழங்குதல் பொதுவாக பயன்பாட்டுத் திறனாய்வு செவிலியின் தீர்மானத்தின்படி இருக்கும். அவர் பொதுவாக சந்தா உடல்நலத் திட்டத்தால் வழங்கப்பட்ட நிர்வகிக்கப்பட்ட பாதுகாப்பு உட்பொருள் மூலமாக ஒப்பந்தமிடப்பட்டவராக இருப்பர். இந்தத் தீர்மானம் மருத்துவமனைச் சேர்க்கைக்கு முன்னதாகவோ அல்லது பின்னரோ (உடன்நிகழ் பயன்பாட்டுத் திறனாய்வு) இருக்கலாம்.

விரிவானதும் திட்டமிட்டதும்

தொகு

விரிவான உடல்நலக் காப்பீடு என்பது கழிவுத்தொகை (பொதுவாக மருத்துவமனைக் கட்டணங்களுக்குப் பயன்படுத்தப்படுகிறது) அல்லது இணைத்தொகை (பொதுவாக மருத்துவர் கட்டணங்களில் பயன்படுத்தப்படுகிறது. ஆனால் சில மருத்துவமனைச் சேவைகளிலும் பயன்படுத்தப்படலாம்) காப்பீட்டைச் சந்தித்த பிறகுள்ள மருத்துவமனைச் செலவினங்கள் மற்றும் மருத்துவர் கட்டணங்கள் ஆகியவற்றின் சதவீதத்தை வழங்குவதாகும். இந்தத் திட்டங்கள் பொதுவாக உயர் ஆற்றல்மிக்க நன்மை வெளிப்பாட்டின் காரணமாக விலை மதிப்பு மிக்கவை, $1,000,000 இலிருந்து 5,000,000 வரை பொதுவானதாக இருக்கிறது. மேலும் பரவலாக உள்ளிணைக்கப்பட்ட நன்மைகளின் காரணமாகவும் இவ்வாறு இருக்கின்றன.[12]

திட்டமிட்ட உடல்நலக் காப்பீட்டுத் திட்டங்களானது வழக்கமான விரிவான உடல்நலக் காப்பீட்டுத் திட்டங்களுக்கு மாற்று என்று பொருள் அல்ல. மேலும் அவை மருத்துவரைச் சந்தித்தல் அல்லது மருந்துக்குறிப்பு மருந்துகளை வாங்குதல் போன்ற தினப்படி உடல்நலப் பாதுகாப்புக்கு அணுகலை வழங்கும் அடிப்படைப் பாலிசியை வழங்குவதாக இருக்கின்றன. சமீப ஆண்டுகளில் இந்தத் திட்டங்கள் சிறிய-மருத்துவத் திட்டங்கள் அல்லது இணைப்புத் திட்டங்கள் என்ற பெயரில் அழைக்கப்படுகின்றன. "இணைப்பு" என்ற வார்த்தைப் பொதுவாக அவர்களை விவரிப்பதற்குப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. ஏனெனில் அவர்கள் ஒரு அசோசியேசனில் உறுப்பினராக இருக்க வேண்டியது அவசியம். அவை காப்பீட்டை விற்பனை செய்வதைக் காட்டிலும் மற்ற சில சேவைகளுக்காக இருத்தல் வேண்டும். சுய வேலைவாய்ப்புடையோருக்கான தேசிய அசோசியேசன் மற்றும் ஹெல்த் கேர் கிரெடிட் யூனியன் அசோசியேசன் உள்ளிட்டவை எடுத்துக்காட்டுகளாகும். இந்தத் திட்டங்கள் மருத்துவமனையில் சேர்த்தல் மற்றும் அறுவை சிகிச்சை ஆகியவற்றுக்காக வழங்கப்படலாம். ஆனால் இந்த நன்மைகள் வரம்புக்குட்பட்டவை. திட்டமிட்ட திட்டங்கள் பேரழிவு நிகழ்வுகளுக்கு ஆற்றல் மிக்கவை அல்ல. இந்தத் திட்டங்கள் விரிவான உடல்நலக் காப்பீட்டுத் திட்டங்களைக் காட்டிலும் மிகவும் குறைவான செலவுடையவையாக இருக்கின்றன. அவர்கள் பொதுவாக வரம்புக்குட்பட்ட நன்மைகளின் தொகையை நேரடியாக சேவை வழங்குநரிடம் செலுத்துவார்கள். மேலும் கட்டணங்கள் திட்டங்களின் "நன்மைகளின் திட்டத்தை" சார்ந்ததாகும். வழக்கமான திட்டமிட்ட உடல்நலக் காப்பீட்டுத் திட்டத்துக்கான வருடாந்திர நன்மைகளின் அதிகபட்சங்கள் $1,000 இலிருந்து $25,000 வரையிலான வரம்புகளை உடையவையாக இருக்கின்றன.[13]

காப்பீட்டு விலைகளைப் பாதிக்கும் மற்ற காரணிகள்

தொகு

பிரைஸ்வாட்டர்ஹவுஸ்கூப்பர்ஸால் நடத்தப்பட்ட அமெரிக்காவில் உடல்நலப் பாதுகாப்பு விலைகள் அதிகரிப்பதன் இயக்கிகளைக் கண்டறியும் சமீபத்திய ஆய்வில், அதிகரித்த நுகர்வோர் தேவை, புதிய சிகிச்சைகள் மற்றும் மிகவும் தீவிரமான நோய்க்கண்டறிதல் சோதனை ஆகியவற்றால் உருவாக்கப்பட்ட அதிகரித்த பயன்பாடு, மிகவும் குறிப்பிடத்தக்க இயக்கியாக இருக்கிறது.[14] வளர்ந்த நாடுகளில் வசிக்கும் மக்கள் நீண்ட நாள் வாழ்கிறார்கள். அந்த நாடுகளின் மக்கள் தொகையில் உள்ள வயது முதிர்ந்தோர் மற்றும் மூத்த குடிமக்களின் பெரிய குழுக்கள், இளம் ஆரோக்கியமான மக்களைக் காட்டிலும் அதிகமான தீவிர மருத்துவப் பாதுகாப்பு தேவைப்படுபவர்களாக இருக்கிறார்கள். மருந்துகள் மற்றும் மருத்துவத் தொழில்நுட்பம் ஆகியவற்றில் மேம்பாடுகளும் மருத்துவ சிகிச்சையின் செலவு அதிகரிப்பதற்குக் காரணமாக இருக்கிறது. வாழும்பாணி-சார்ந்த காரணிகள் பயன்பாட்டை அதிகரிக்கலாம். மேலும் ஆகையால் பற்றாக்குறையான உடற்பயிற்சி மற்றும் ஆரோக்கியமற்ற உணவுத் தேர்வுகள் ஆகியவற்றின் காரணமாக உடல் பருமன் அதிகரித்தல், அதிகப்படியான ஆல்கஹால் பயன்பாடு, புகைப்பழக்கம் மற்றும் சாலையோர மருந்துகளைப் பயன்படுத்துதல் போன்ற காரணங்களால் காப்பீட்டு விலைகளும் அதிகரிக்கலாம். PWC ஆய்வில் குறிப்பிடப்பட்டிருந்த மற்ற காரணிகள், அகன்ற-அணுகல் திட்டங்களுக்கான இயக்கம், அதிக-விலையுள்ளத் தொழில்நுட்பங்கள் மற்றும் மெடிகெய்டில் இருந்து காஸ்ட்-ஷிஃப்டிங் மற்றும் தனியார் பணம் செலுத்துநர்களின் உறுதியற்ற தன்மை உள்ளிட்டவை ஆகும்.[14]

ஒப்பீடு

தொகு

காமன்வெல்த் நிதியானது "மிர்ரர், மிர்ரர் ஆன் த வால்" என்ற அதன் வருடாந்திர கணக்கெடுப்பில், ஆஸ்திரேலியா, நியூசிலாந்து, ஐக்கிய இராட்சியம், ஜெர்மனி, கனடா மற்றும் அமெரிக்கா ஆகிய நாடுகளில் உடல்நலப் பாதுகாப்பு அமைப்புகளின் செயல்பாடுகளை ஒப்பீடு செய்திருந்தது. அமெரிக்க அமைப்பு மிகவும் விலை மதிப்புடையதாக இருந்த போதும் இது மற்ற நாடுகளுடன் ஒப்பிடுகையில் ஏற்றளவில் கீழ்வடிவமாக இருக்கிறது என அதன் 2007 ஆம் ஆண்டு ஆய்வில் கண்டறியப்பட்டது.[15] அமெரிக்கா மற்றும் மற்ற நாடுகளுக்கு இடையே அந்த ஆய்வில் இருந்த ஒரு வேறுபாடு, அமெரிக்கா மட்டுமே பொதுவான உடல்நலக் காப்பீட்டுத் திட்டம் இல்லாத ஒரே நாடு ஆகும்.

ஆஸ்திரேலியா

தொகு

இங்கு பொது உடல்நல அமைப்பு மெடிகேர் என அழைக்கப்படுகிறது. இது மருத்துவமனை சிகிச்சை மற்றும் ஆதரவளிக்கப்பட்ட மருத்துவமனைக்கு வெளியேயான மருத்துவ சிகிச்சைக்கு இலவச பொதுவான அணுகலை உறுதி செய்கிறது. இதற்கான நிதி அனைத்து வரி வழங்குபவர்களிடம் இருந்து 1.5% வரி லெவி, அதிகப்படியான 1% லெவி அதிக வருவாய் ஈட்டுபவர்களிடம் இருந்து அத்துடன் பொது வருவாய் ஆகியவற்றில் இருந்து பெறப்படுகிறது.

தனியார் உடல்நல அமைப்புக்கு பல தனியார் உடல்நலக் காப்பீட்டு அமைப்புகள் மூலமாக நிதியளிக்கப்படுகிறது. அவற்றில் மிகப்பெரியது மெடிபேங்க் பிரைவேட் ஆகும். இது அரசாங்கத்துக்குச் சொந்தமானது, ஆனால் அது மற்ற அனைத்து பதிவுசெய்த தனியார் உடல்நல நிதியமைப்பு போலவே அதே வழக்க முறையின் கீழ் அரசாங்க வணிக எண்டர்பிரைசஸாக இயங்குகிறது. கோஅலிசியன் ஹோவார்ட் அரசாங்கம் 2007 ஆம் ஆண்டு தேர்தலில் வெற்றி பெற்றால் மெடிபேங்க் தனியார் மயமாக்கப்படும் என அறிவித்தது. எனினும் அவர்கள் கெவின் ருட்டின் கீழ் இருந்த ஆஸ்திரேலிய தொழிலாளர் கட்சியால் தோற்கடிக்கப்பட்டனர், அவர்கள் அது தொடர்ந்து அரசாங்க உடைமையாகவே இருக்கும் என ஏற்கனவே அறிவித்திருந்தனர்.

சிலத் தனியார் உடல்நலக் காப்பீட்டு நிறுவனங்கள் 'இலாப நோக்குள்ள' எண்டர்பிரைசசாக இருக்கின்றன. மேலும் HCF உடல்நலக் காப்பீடு மற்றும் GMHBA உடல்நலக் காப்பீடு போன்ற சில இலாப நோக்கற்ற அமைப்புகளும் இருக்கின்றன. சில குறிப்பிட்ட உறுப்பினர்களுக்கு மட்டுமே உறுப்பினர் சேர்கையைக் கட்டுப்படுத்தி வைத்திருக்கின்றன. ஆனால் பெரும்பாலானவை அனைவருக்குமான உறுப்பினர் சேர்க்கையைக் கொண்டிருக்கின்றன. பெரும்பாலான உடல்நல நிதிகளுக்கு உறுப்பினராதல், மணிடைம், ஐசெலக்ட் அல்லது டெசிசன் அசிஸ்டன்ஸ் தளம் ஹெல்ப்மீசூஸ் பரணிடப்பட்டது 2010-03-04 at the வந்தவழி இயந்திரம் போன்ற ஒப்பீட்டு வலைத்தளங்கள் மூலமாகவும் தற்போது கிடைக்கின்றன. இந்த ஒப்பீட்டு வலைத்தளங்கள் அவற்றில் பங்கு பெறும் உடல்நல நிதி அமைப்புகளுடன் கமிஷன்-அடிப்படையில் ஒப்பந்தம் செய்துகொண்டு இயங்குகின்றன.

ஆஸ்திரேலியாவில் தனியார் உடல்நலக் காப்பீடின் பல அம்சங்கள், தனியார் உடல்நலக் காப்பீட்டுச் சட்டம் 2007 மூலமாக முறைப்படுத்தப்பட்டிருக்கின்றன.

ஆஸ்திரேலியாவில் தனியார் உடல்நல அமைப்பு "சமூகத் தரவரிசை" அடிப்படையில் இயங்குகிறது. அதே சமயம் தவணைகள், நபரின் முந்தைய மருத்துவ வரலாறு, தற்போதைய ஆரோக்கிய நிலை அல்லது (பொதுவாகச் சொன்னால்) அவர்களது வயது (ஆனால் ஆயுட்கால உடல்நலத் திட்டத்தைக் கீழே காண்க) ஆகியவற்றின் காரணமாகத் தனித்து மாறுபடுவதில்லை. குறிப்பாக ஏற்கனவே உள்ள நிலைகளுக்கான காத்திருப்புக் காலங்களில் இவை சமன்படுத்தப்படுகின்றன (பொதுவாக தொழில்துறையினுள் PEA வாகக் குறிப்பிடப்படுகிறது, அது "பிரி-எக்சிஸ்டிங் எய்ல்மண்ட்" என்பதன் சுருக்கம் ஆகும்). நிதியமைப்புகள், ஒரு நபர் முதலில் காப்பீடு எடுத்த நாளில் இருந்து ஆறு மாதங்கள் நிறைவுற்ற நாளில் இருந்து குறிகள் மற்றும் அறிகுறிகளுக்கான மருத்துவ நிலைக்கான நன்மைகளின் மீது 12 மாதங்கள் வரையான காத்திருப்பு காலங்களைச் சுமத்துவதற்கு உரித்தாக்குகின்றன. அவர்கள் மேலும் மகப்பேறு நிலைகள் தொடர்புடைய சிகிச்சைகளுக்கான நன்மைகளுக்கான 12-மாத காத்திருப்பு காலங்களைச் சுமத்துவதற்கும் உரித்தாக்குகின்றன. மேலும் ஒரு நபர் முதலில் தனியார் காப்பீடு எடுத்த போது அனைத்து மற்ற நன்மைகளுக்காக 2-மாத காத்திருப்புக் காலத்தைக் கொண்டிருக்கின்றன. நிதியமைப்புகள் தனிப்பட்ட நிகழ்வுகளில் இதுபோன்ற காத்திருப்புக் காலங்களைக் குறைப்பதற்கு அல்லது நீக்குவதற்கு விருப்புரிமை கொண்டிருக்கின்றன. மேலும் அவர்கள் அவர்களுடன் ஆரம்பத்தில் சுமத்துவதற்கு உரிமையற்றவர்களாக இருக்கிறார்கள். ஆனால் அது போன்ற நிதியை "தீங்கு ஏற்படுத்தும் தேர்ந்தெடுப்பின்" இடர்பாட்டில் இடம்பெறச் செய்யும் வாய்ப்புள்ளது. இது மற்ற நிதியமைப்புகளில் இருந்து பொருத்தமற்ற பல உறுப்பினர்களை அல்லது ஒன்று சேர்தலில் இருந்து மற்ற நிதியமைப்புகளில் அவர்கள் சேர்ந்திருக்கலாம் என்ற நிலையில் இருக்கும் நோக்கமுள்ள உறுப்பினர்கள் ஆகியவர்களை ஈர்க்கிறது. மேலும் இது ஏற்கனவே மருத்துவ நிலைகளைக் கொண்ட மக்களையும் ஈர்க்கிறது. அவர்கள் இல்லையெனில் PEA விதிகளின் காரணமாக 12 மாதங்களுக்கான நன்மைகளின் மறுப்பின் காரணமாக வேறு காப்பீடுகள் எப்போதும் எடுக்காமல் இருக்கலாம். இந்த நிலைகளில் நன்மைகள் வழங்கப்படுதல் நிதியமைப்புகளின் உறுப்பினர்களுக்கான தவணைகளில் அழுத்தத்தை உருவாக்கலாம். இதன் காரணமாக சிலர் அவர்களது உறுப்பினர் நிலையை இரத்து செய்யலாம். அவை தவணைகள் மேலும் அதிகரிப்பதற்குக் காரணமாகலாம். மேலும் வெளியேறும் உறுப்பினர்களால் அதிகரிக்கும் தவணையின் தீய சுழற்சி முடிவாக ஏற்படலாம்.

நிதியமைப்புகள் தவணைகள், நன்மைகள் அல்லது உறுப்பினர் சேர்க்கை ஆகியவற்றில் உறுப்பினர்களுக்கு இடையில் வேற்றுமையை அனுமதிக்காமல் இருத்தல் பற்றிய மற்ற பல விசயங்கள் இருக்கின்றன. இதில் இனப்பிறப்பு, மதம், பால், பாலியல் சார்நிலை, பணியின் இயல்பு மற்றும் ஓய்வு நடவடிக்கைகள் ஆகியவையும் உள்ளடக்கி இருக்கின்றன. ஒன்று மேற்பட்ட மாநிலங்களில் விற்பனையாகும் நிதியமைப்பின் பொருட்களுக்கான தவணைகள் மாநிலத்துக்கு மாநிலம் வேறுபடலாம், ஆனால் ஒரே மாநிலத்தில் வேறுபடாது.

ஆஸ்திரேலிய அரசாங்கம் தனியார் மருத்துவமனைக் காப்பீடை வயது வந்தோர் எடுப்பதற்கு ஊக்குவிப்பதற்காக பல சலுகைகளை அறிமுகப்படுத்தியிருக்கிறது. அவை பின்வருமாறு:

  • ஆயுட்கால உடல்நலத் திட்டம்: ஒரு நபர் அவரது 31 ஆவது பிறந்த நாளுக்கு பின்னர் ஜூலை 1 ஆம் தேதிக்குள் தனியார் மருத்துவமனைத் திட்டத்தை எடுக்கவில்லை என்றால் பின்னர் அந்த நேரத்திற்கு பின்னர் அவர்கள் செய்யும் போது (மற்றும் செய்தால்), அவர்களது தவணைகள் அவர்கள் மருத்துவமனைத் திட்டம் எடுக்காத ஒவ்வொரு ஆண்டுக்கும் 2% சுமையேற்றம் அடைவார்கள். ஆகையால், ஒரு நபர் முதல் முறையாக 40 வயதில் தனியார் திட்டத்தை எடுத்தால் அவர் 20% சுமையேற்றத்தைக் கட்ட வேண்டும். அந்த சுமையேற்றம் தொடர்ந்த மருத்துவமனைத் திட்டத்தின் 10 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு நீக்கப்படுகிறது. இந்த சுமையேற்றம் மருத்துவமனைத் திட்டங்களுக்கான தவணைகளுக்கு மட்டுமே செயல்படுத்தப்படுகிறது, துணைத் (கூடுதல்) திட்டத்துக்கு அல்ல.
  • மெடிகேர் லெவி உபரிவரி : வரி செலுத்துவோரின் வருவாய் குறிப்பிட்ட தொகைக்கு (தற்போது தனிநபர்களுக்கு $70,000 மற்றும் தம்பதிகளுக்கு $140,000 ஆகும்) மேல் அதிகமாக இருந்தால் மற்றும் மருத்துவமனைத் திட்டத்தின் போதுமான நிலையைக் கொண்டிராதவர்கள் நிலையான 1.5% மெடிகேர் லெவிக்கு மேல் 1% உபவரியைச் செலுத்த வேண்டும். அதாவது இந்த வருவாயில் உள்ள மக்கள் குழு இந்த வழியில் அல்லது ஏதேனும் ஒரு வழியில் அதிகமாகப் பணம் செலுத்தச் செய்வதே உள்ளார்ந்த காரணம் ஆகும். பெரும்பாலானோர் அதில் மருத்துவமனைத் திட்டத்தைத் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும். அந்த நிகழ்வில் அவர்கள் தனியார் மருத்துவமனை சிகிச்சை தேவையேற்படுவது சாத்தியமுள்ள நன்மையாக இருக்கிறது. இது அதிகப்படியான வரி செலுத்துதல் அத்துடன் அவர்கள் மருத்துவமனை செலவினங்களைச் சந்தித்தல் ஆகியவற்றுக்கு மாறாக இருக்கிறது.
    • ஆஸ்திரேலிய அரசாங்கம் 2008 ஆம் ஆண்டு மே மாதத்தில் குறைந்தபட்ச வரம்புகள் தனிநபர்களுக்கு $100,000 மற்றும் குடும்பங்களுக்கு $150,000 ஆக அதிகரிப்பதற்கு முன்மொழிந்தது. இந்த மாற்றங்களுக்கு சட்டப்பேரவையின் அனுமதி தேவையாக இருக்கிறது. சட்டத்தை மாற்றுவதற்கான மசோதா அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. ஆனால் ஆட்சிப்பேரவையில் தாக்கல் செய்யப்படவில்லை.[16][17] அதன் திருத்தப்பட்ட பதிப்பு 16 அக்டோபர் 2008 அன்று தாக்கல் செய்யப்பட்டது. இந்த மாற்றம் பல மக்கள் அவர்கள் தனியார் உடல்நலக் காப்பீட்டைக் கைவிடுவதற்குக் காரணமாகிவிடும். அதன் காரணமாக பொது மருத்துவமனை அமைப்புகளில் கூடுதல் சுமை ஏற்பட்டுவிடும் மற்றும் தனியார் அமைப்புகளில் மீதமிருக்கும் நபர்களின் தவணைகள் அதிகரிக்கவும் காரணமாகிவிடும் என விமர்சிக்கப்பட்டது. மற்ற கருத்து தெரிவிப்பவர்கள் இதனால் ஏற்படும் விளைவு குறைவானதாகவே இருக்கும் என நம்புகிறார்கள்.[18]
  • தனியார் உடல்நலக் காப்பீட்டுத் தள்ளுபடி : மருத்துவமனை மற்றும் துணை (கூடுதல்) உள்ளிட்ட அனைத்து தனியார் உடல்நலக் காப்பீட்டுத் திட்டத்துக்கான தவணைகளின் அரசாங்க ஆதரவு நிதி வயது சார்ந்து 30%, 35% அல்லது 40% ஆக இருக்கும். 2010 ஆம் ஆண்டு ஜூலை மாதத்தில் இருந்து இந்தத் தள்ளுபடி சோதனைக்குரியதாக இருக்கும் மற்றும் நழுவும் அளவுகளில் வழங்கப்படும் என ரூட் அரசாங்கம் 2009 ஆம் ஆண்டு மே மாதத்தில் அறிவித்திருக்கிறது.

கனடா

தொகு

கனடாவில் பெரும்பாலான உடல்நலக் காப்பீடு கனடா உடல்நலச் சட்டத்தின் கீழ் ஒவ்வொரு மாகாணத்திலும் நிர்வகிக்கப்படுகிறது. அங்கு அனைத்து மக்களுக்கும் உடல்நலப் பாதுகாப்பு இலவச அணுக்கள் தேவையாக இருக்கிறது. கூட்டாக கனடாவில் பொது மாகாணம் சார் உடல்நலக் காப்பீடு அமைப்புகள் பொதுவாக மெடிகேர் என குறிப்பிடப்படுகிறது. தனியார் உடல்நலக் காப்பீடு அனுமதிக்கப்படுகிறது, ஆனால் மாகாண அரசாங்கங்கள் பொது உடல்நலத் திட்டங்கள் இல்லாதவர்களுக்கு மட்டுமே சேவை அனுமதிக்கப்படுகிறது. எடுத்துக்காட்டாக மருத்துவமனைகள் மட்டும் மருந்துக்குறிப்பு மருந்துத்திட்டங்களில் பாதி-தனியார் அல்லது தனியார் அறைகள் இருக்கின்றன. கனடியர்கள் லேசர் பார்வை சரிசெய்தல் அறுவை சிகிச்சை, அழகுக்கான அறுவை சிகிச்சை மற்றும் மற்ற அடிப்படை சாராத மருத்துவ நடைமுறைகள் போன்ற தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட மருத்துவ சேவைகளுக்காக தனியார் காப்பீட்டை இலவசமாகப் பயன்படுத்தலாம். கனடியர்களில் 65% பேர் கூடுதல் தனியார் உடல்நலக் காப்பீட்டின் சில வடிவங்களைக் கொண்டிருக்கிறார்கள். அவர்களில் பெரும்பாலானோர் அதனை தங்களது முதலாளிகளிடம் இருந்து பெற்றிருக்கிறார்கள்.[19] தனியார் துறை சேவைகள் அரசாங்கக் கணக்குகளின் மூலமாக வழங்கப்படுவதில்லை. இது ஒட்டு மொத்த உடல்நலப் பாதுகாப்பு செலவழிப்பில் 30 சதவீதம் ஆகும்.[20]

2005 ஆம் ஆண்டில் கனடா ஆளும் சாவூல்லி வி. குயூபெக்கின் உச்ச நீதிமன்றம் மாகாணத் திட்டத்தில் ஏற்கனவே காப்புறுதி எடுத்தவர்கள் தனியார் காப்பீடு எடுப்பதன் மீது மாகாணத்தின் தடை உத்தரவு கொடுத்தது. இது போன்ற நிகழ்வில் சிகிச்சைக்காக நீண்டகாலம் காத்திருக்க வேண்டியிருந்தால் வாழ்வுக்கான உரிமை மற்றும் பாதுகாப்பு ஆகியவற்றின் சட்ட மீறலுக்குச் சட்ட வடிவம் கொடுப்பதாக இது இருந்தது. சில மற்ற மாகாணங்கள் நிதிரீதியாக தளர்வை உண்டாக்கும் சட்டமியற்றலைக் கொண்டிருந்தன. ஆனால் பொதுத்திட்டங்கள் மூலமாக உள்ளடக்கப்பட்ட பகுதிகளில் தனியார் உடல்நலக் காப்பீட்டைத் தடை செய்யவில்லை. ஆட்சியாளர்கள் கனடா முழுவதும் உடல்நலக் காப்பீடின் ஒட்டுமொத்த முறையிலும் மாற்றம் செய்திருக்கவில்லை. ஆனால் வழங்கல் மற்றும் தேவையின் அடிப்படை சிக்கல்களை மற்றும் காத்திருப்புக் காலங்களின் தாக்கத்தைச் சமாளிப்பதற்கான முயற்சிகள் மேற்கொள்கின்றனர்.[21]

பிரான்சு

தொகு

உடல்நலக் காப்பீட்டின் தேசிய முறை இரண்டாம் உலகப்போர் முடிவடைந்த உடனேயே 1945 ஆம் ஆண்டில் நிறுவப்பட்டது. இது பிரஞ்சுப் பாராளுமன்றத்தில் கவ்லிஸ்ட் மற்றும் கம்யூனிஸ்ட் பிரதிநிதிகளுக்கு இடையில் உடன்பாடு ஏற்படுத்துவதாக இருந்தது. பழமைவாத கவ்லிஸ்டுகள் மாநில-இயக்க உடல்நலப் பாதுகாப்பு அமைப்பை எதிர்த்தனர். அதே சமயம் கம்யூனிஸ்டுகள் பிரித்தானிய பெவரிட்ஜ் மாதிரி உடன் உடல்நலப் பாதுகாப்பின் முழுமையான தேசியவாதத்தை ஆதரித்தனர்.

முடிவுச் செயல்திட்டம் பணிசெய்தல் சார்ந்ததாக இருந்தது: வேலை செய்யும் அனைத்து மக்களும் அவர்களின் ஊதியத்தில் இருந்து ஒரு பகுதியை உடல்நலக் காப்பீட்டு நிதிக்கு வழங்க வேண்டும். அது நலமின்மையின் இடர்பாட்டை இசைவானதாக்கியது, மேலும் அது மாறுபட்ட விகிதங்களில் மருத்துவச் செலவினங்களைத் திருப்பிச் செலுத்த ஏதுவாக்கிற்று. காப்பீட்டில் இருக்கும் நபர்களின் குழந்தைகள் மற்றும் துணைகளும் கூட இதன் நன்மைக்காகத் தகுதியுடைவர்களாக இருக்கின்றனர். ஒவ்வொரு நிதியமைப்பும் அதன் சொந்த பட்ஜெட்டில் சார்பின்றி நிர்விகிக்கப்படுகிறது. மேலும் மருத்துவச் செலவினங்களை அது பொருத்தமாகக் காண்பதற்கேற்பத் திரும்பச் செலுத்துகிறது. எனினும் சமீப ஆண்டுகளில் அதனைத் தொடர்ந்து பல மறுபடிவங்கள் அனுப்பப்படுகின்றன. பெரும்பாலான நிதியமைப்புகள் ஒரே நிலையில் திரும்பச் செலுத்துதல் மற்றும் நன்மைகளை அளிக்கின்றன.

அரசாங்கம் இந்த அமைப்பில் பின்வரும் இரண்டு பொறுப்புக்கள் உடையதாக இருக்கிறது.

  • முதல் அரசாங்கப் பொறுப்பு, விகிதங்களை நிர்ணயித்தல் ஆகும், இதில் மருத்துவச் செலவினங்கள் மாற்றத்தக்கதாய் இருக்க வேண்டும். மேலும் இது பின்வரும் இரண்டு வழிகளில் செயல்படுத்தப்படுகிறது: உடல்நல அமைச்சரகம் அண்டை நாடுகளில் விற்கப்படும் சராசரி விலையைக் கவனித்து அதைச் சார்ந்து, நேரடியாக உருவாக்குநர்களுடன் மருந்தின் விலையில் மாற்றம் செய்தல். மருத்துவர்கள் மற்றும் வல்லுநர்கள் ஆணையம், மருந்து போதுமான மருத்துவ நன்மையை வழங்குகிறதா என்பதைத் தீர்மானித்து திரும்ப செலுத்தப்பட வேண்டும் (ஹோமியோபதி உள்ளிட்ட பெரும்பாலான மருந்துகளுக்குத் திரும்பச் செலுத்தப்படுவது குறிப்பிடத்தக்கது). அதே நேரத்தில் அரசாங்கம் மருத்துவ சேவைகளுக்கான திரும்பச் செலுத்துதல் தொகையை நிர்ணயித்து வைத்திருக்கிறது: அதாவது ஒரு மருத்துவர் அவரது ஆலோசனை அல்லது பரிசோதனைக் கட்டணத்தை அவரது விருப்பத்திற்கு ஏற்றவாறு நிர்ணயித்துக் கொள்ளலாம். ஆனால் சமூகப் பாதுகாப்பு அமைப்பு அதற்கு முன்-நிர்ணயிக்கப்பட்ட தொகையை மட்டுமே செலுத்தும். இந்த விலைப்பட்டியல் மருத்துவர்கள் பிரதிநிதிகள் அமைப்பின் மூலமாக ஆண்டிற்கு ஒரு முறை அமைக்கப்படுகின்றன.
  • இரண்டாவது அரசாங்கப் பொறுப்பு, உடல்நலக் காப்பீட்டு நிதியமைப்புகளை மேற்பார்வையிடுதல் ஆகும். இது அவர்கள் சரியாக அவர்கள் பெற்ற தொகையை சரியாக நிர்வகிக்கிறார்களா என்பதை உறுதிபடுத்துவதற்காகவும் மற்றும் பொது மருத்துவமனை நெட்வொர்க்கின் மேற்பார்வையை உறுதி செய்வதற்காகவும் செய்யப்படுகிறது.

இந்நாளில் இந்த அமைப்பு ஏறக்குறைய முழுமையானதாக இருக்கிறது. அனைத்து குடிமக்கள் மற்றும் பிரான்சின் சட்டப்பூர்வமான வெளிநாட்டுக் குடியேறிகள் இந்தக் கட்டாயச் செயல்திட்டங்களில் ஏதேனும் ஒன்றில் உள்ளடக்கியவர்களாக இருப்பார்கள். அதனால் பணியாளர் பங்களிப்பின் மூலமாகத் தொடர்ந்து நிதி கிடைத்துக் கொண்டிருக்கும். எனினும் 1945 ஆம் ஆண்டு முதல் பல முக்கிய மாற்றங்கள் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டிருக்கின்றன. முதலாவதாக மாறுபட்ட உடல்நலப் பாதுகாப்பு நிதியமைப்புகள் (அவை பொது, சார்பற்றது, வேளாண்மை, மாணவர், பொதுச் சேவகர்கள் ஆகிய ஐந்து வகை ஆகும்) தற்போது ஒரே விகிதத்தில் திரும்பச் செலுத்துகிறார்கள். இரண்டாவதாக 2000 ஆம் ஆண்டு முதல் கட்டாய நடைமுறையில் உள்ளடக்கப்படாதவர்களுக்கும் (அவர்களில் பணியில் இல்லாதவர்கள் மற்றும் மாணவர்களாக அல்லாதவர்களுக்கு அதாவது மிகவும் செல்வாக்கு மிக்கவர்களுக்கு அல்லது மிகவும் ஏழ்மையானவர்களுக்கு) அரசாங்கம் தற்போது உடல்நலப் பாதுகாப்பு வழங்கி வருகிறது. பணியாளர்-நிதியளித்தல் போலல்லாமல் இந்த நடைமுறையில் பொது வரிவிதிப்பின் மூலமாக நிதி பெறப்படுகிறது. மேலும் திரும்பச் செலுத்துதல் இவர்களில் மாறுபாடுகளைத் தாங்கும் திறனற்றவர்களுக்காக பணியாளர்-சார்ந்த அமைப்புகளைக் காட்டிலும் அதிக விகிதங்களில் இருக்கிறது. இறுதியாக உடல்நலப் பாதுகாப்புச் செலவினங்களைக் கணக்கிடுவதற்கு அரசாங்கம் இரண்டு திட்டங்களை (2004 மற்றும் 2006 ஆண்டுகளில்) நிறுவியிருக்கிறது. அதன்படி காப்பீட்டாளர் சிறப்பு நிபுனர்களைப் பார்த்ததற்கான முழுமையாகச் செலுத்தியதைக் குறிப்பிடுவதற்காக தொடர்புடைய மருத்துவரிடம் இருந்து சான்று வாங்கப்பட வேண்டும். மேலும் அதன்படி மருத்துவரைச் சந்திப்பதற்காக கட்டாய இணைத்தொகை 1 € (சுமார் $1.45), மருந்துக்குறிப்பு மருந்துகளில் ஒவ்வொரு பெட்டிக்கும் 50 € (சுமார் 80 ¢) மற்றும் ஒரு நாளைக்கான மருத்துவமனையில் தங்குதலுக்கான செலவு மற்றும் செலவுமிக்க நடைமுறைக்கான கட்டணமாக 16-18 € (20-25 $) ஆகியவை நிர்ணயிக்கப்பட்டிருக்கிறது.

பிரஞ்சு காப்பீட்டு அமைப்பின் முக்கியமான மூலம் பரஸ்பர ஒருமைப்பாடு ஆகும்: மிகவும் மோசமாக பாதிக்கப்பட்ட ஒரு நபர், சாதாரண நபரைக் காட்டிலும் குறைவாகவே பணம் செலுத்துவார். அதாவது தீவிர அல்லது நீண்டகால உடல்நலக்குறைவுடைய ஒரு நபருக்கு, காப்பீட்டு அமைப்பு செலவினத்தில் 100 % திரும்பச் செலுத்தும். மேலும் அவர்களின் இணைத்தொகைக் கட்டணங்களும் தள்ளுபடி செய்யப்படும்.

இறுதியாக கட்டாய அமைப்பில் உள்ளிணைக்கப்படாத கட்டணங்களுக்காக அதிக அளவிலான தனியார் ஈடு செய்தல் காப்பீட்டுத் திட்டங்கள் இருக்கின்றன. இந்தச் செயல்திட்டங்களுக்கான சந்தை மிகவும் போட்டி நிறைந்ததாக இருக்கிறது, மேலும் பொதுவாக முதலாளிகளால் ஆதரவு நிதியளிக்கப்படுகிறது. அதாவது பிரீமியங்கள் பொதுவாக அளவாகவே இருக்கின்றன. பிரஞ்சு மக்களில் 85% பேர் ஈடுசெய்தல் தனியார் உடல்நலக் காப்பீட்டின் மூலமாக நன்மை அடைகிறார்கள்.[22][23]

நெதர்லாந்து

தொகு

2006 ஆம் ஆண்டில் உடல்நலக் காப்பீடின் புதிய அமைப்பு நெதர்லாந்தில் அமலுக்கு வந்தது. இந்தப் புதிய அமைப்பு கட்டுப்பாடு மற்றும் காப்பீட்டுச் சமமாக்கல் ஒன்று சேர்தல் ஆகியவற்றின் இணைப்பைப் பயன்படுத்தி உடல்நலக் காப்பீடின் வழக்கமான வடிவத்துடன் தொடர்புடைய தீங்குவிளைவிக்கும் தேர்ந்தெடுப்பு மற்றும் ஒழுக்கம் சார்ந்த இடையூறு ஆகிய இரண்டு எதிர்பாராத ஆபத்துக்களைத் தவிர்க்கிறது. ஒழுக்கம் சார்ந்த இடையூறு அரசாங்கம் அமைத்திருக்கும் திட்டத்தின் குறைந்தபட்சத் தரநிலையைச் சந்திக்கும் குறைந்த பட்சம் ஒரு பாலிசியை காப்பீட்டு நிறுவனங்கள் வழங்குவதற்குக் கட்டாயப்படுத்தியதன் மூலமாகத் தவிர்க்கப்படுகிறது. மேலும் அனைத்து வயது வந்த குடியிருப்பவர்கள் அவர்களின் விருப்பத்தின் பேரில் காப்பீட்டு நிறுவனத்திடம் இருந்து இந்தத் திட்டத்தை வாங்குவதற்கு சட்டப்படி இணங்குகிறார்கள். அனைத்து காப்பீட்டு நிறுவனங்களும் இந்த அரசாங்கம்-கட்டாயப்படுத்தியத் திட்டத்தின் செலவை ஈடு செய்வதற்கு சமமாக்கல் ஒன்று சேர்தலில் இருந்து நிதிகளைப் பெறுகின்றன. இந்த ஒன்று சேர்தல் முதலாளிகளிடம் இருந்து ஊதியம்-சார்ந்து பணம் சேகரிக்கும் முறைப்படுத்திகள் மூலமாக இயக்கப்படுகின்றன, அவை அனைத்து உடல்நலப் பாதுகாப்பு நிதியில் சுமார் 50% ஐ ஈடுசெய்கின்றன. மேலும் உடல்நலப் பாதுகாப்பை எடுக்க இயலாத மக்களுக்காக அரசாங்கத்திடம் இருந்து வரும் நிதியானது கூடுதல் 5%ஐ ஈடுசெய்கிறது.

மீதமுள்ள 45% உடல்நலப் பாதுகாப்பு நிதி பொதுமக்களால் செலுத்தப்படும் காப்பீட்டுத் தவணைகள் மூலமாக வருகிறது. இதில் நிறுவனங்கள் விலையில் போட்டியிடுகின்றன. எனினும் வெவ்வேறு போட்டிக் காப்பீட்டு நிறுவனங்களுக்கு இடையில் மாறுபாடு சுமார் 5% மட்டுமே இருக்கிறது. எனினும் காப்பீட்டு நிறுவனங்கள் தேசியக் குறைந்தபட்சங்களைத் தாண்டித் திட்டத்தை வழங்குவதற்கு கூடுதலாக பாலிசிகளை விற்பனை செய்கின்றன. இந்தப் பாலிசிகளுக்கு சமமாக்கல் ஒன்று சேர்தலில் இருந்து நிதி பெறப்படுவதில்லை. ஆனால் பல் சிகிச்சைகள் மற்றும் பிசியோதெரபி போன்ற கூடுதல் சிகிச்சைகளை உள்ளடக்குவதாக இருக்கிறது. அவற்றுக்குக் கட்டாய பாலிசிகள் மூலமாகப் பணம் செலுத்தப்படுவதில்லை.

சமமாக்கல் ஒன்று சேர்தலினால் வரும் நிதியானது தேவைப்படும் பாலிசியின் கீழ் காப்பீடு பெற்றிருக்கும் ஒவ்வொரு நபருக்காகவும் காப்பீட்டு நிறுவனங்களுக்கு விநியோகிக்கப்படுகிறது. எனினும் உயர்-இடர்பாட்டு நபர்கள் ஒன்று சேர்தலில் இருந்து அதிகமாகப் பெறுவார்கள், மேலும் குறைவான-வருவாயுள்ள நபர்கள் மற்றும் 18 வயதுக்குக் கீழ் உள்ள சிறார்கள் ஆகியவர்களின் முழுமையான காப்பீட்டுத் தொகைச் செலுத்தப்படுகிறது. இதன் காரணமாக காப்பீட்டு நிறுவனங்கள் முறையீடற்றத் தொழில் திட்டமாக உயர் இடர்பாடுள்ள நபர்களுக்கு காப்பீட்டுக்காகத் தேடுவதில்லை. இது தீங்குவிளைவிக்கும் தேர்ந்தெடுப்பின் ஆற்றல்மிகு சிக்கல்களைத் தவிர்க்கிறது.

காப்பீட்டு நிறுவனங்கள் இணைத்தொகைகள், கேப்ஸ் அல்லது கழிவுத்தொகைகள் ஆகியவற்றைக் கொண்டிருப்பதற்கு அல்லது பாலிசிக்கு விண்ணப்பித்த ஒரு நபருக்குத் திட்டத்தை மறுப்பதற்கு அல்லது வழக்கமான தவணை என தேசிய ரீதியாக அமைக்கப்பட்டது மற்றும் வெளியிடப்பட்டதைத் தவிர்த்து வேறு விதங்களில் கட்டணம் வசூலிப்பதற்கு அனுமதிக்கப்படுவதில்லை. ஆகையால் ஒரே பாலிசி வாங்கியிருக்கும் அனைவருமே ஒரே தொகையைச் செலுத்த வேண்டியிருக்கும். மேலும் ஒவ்வொரு நபரும் குறைந்த பட்சம் குறைந்தபட்ச நிலையில் உள்ள திட்டத்தை எடுப்பார்கள்.

ஐக்கிய இராச்சியம்

தொகு

ஐக்கிய இராச்சியத்தின் தேசிய உடல்நல சேவை (NHS) என்பது ஒரு பொதுவில் நிதி பெறப்படும் உடல்நலப் பாதுகாப்பு அமைப்பு ஆகும். அது ஐக்கிய இராச்சியத்தில் குடியிருப்பவர்கள் அனைவருக்கும் பொதுவாக திட்டத்தினை வழங்கும் அமைப்பு ஆகும். இது கட்டாயமாக காப்பீட்டு அமைப்பு போல அல்ல, ஏனெனில் (a) தவணைகள் வசூலிக்கப்படுவதில்லை, (b) நோயாளிகள் நிலைகளுக்கு செலவுகள் கணக்கிடப்படுவதில்லை மற்றும் (c) செலவுகள் ஒன்று சேர்தலில் இருந்து முன்-செலுத்தப்படுவதில்லை. எனினும் இது காப்பீட்டின் முக்கிய நோக்கத்தை அடைகிறது, அது உடல் ஆரோக்கியமின்மையில் இருந்து எழும் நிதிசார் இடர்பாடுகளைப் பரவலாக்குகிறது. NHS ஐ இயக்குவதற்கான செலவுகள் (2007-8 இல் தோராயமாக £104 பில்லியன்)[24] பொதுவான வரி விதிப்பிலிருந்து பெறப்படுகின்றன. ஐக்கிய இராச்சியத்தில் NHS அடிப்படைப் பாதுகாப்பு, உள்-நோயாளிப் பாதுகாப்பு, நீண்ட-கால உடல்நலப் பாதுகாப்பு, கண் மருத்துவம் மற்றும் பல் மருத்துவம் உள்ளிட்ட பெரும்பாலான உடல்நலப் பாதுகாப்பை வழங்குகிறது.

NHSக்கு இணையாக தனியார் உடல்நலப் பாதுகாப்பு தொடர்ந்து கொண்டிருக்கிறது. பெருமளவு தனியார் காப்பீடு மூலமாக பணம் செலுத்தப்படுகிறது. ஆனால் இது மக்கள் தொகையில் 8%க்கும் குறைவாகவே பயன்படுத்தப்படுகிறது. மேலும் பொதுவாக NHS சேவைகளுடன் கூடுதலாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. பல சிகிச்சைகளுக்குத் தனியார் துறையினால் காப்பீடு வழங்கப்படுவதில்லை. எடுத்துக்காட்டாக பிரசவத்திற்கான உடல்நலக் காப்பீடு பொதுவாக உள்ளடக்கப்படுவதில்லை அல்லது உட்பிரிவுகள் கட்டுப்பாடுகளுடன் உள்ளடக்கப்படுகிறது.[25] புபா திட்டங்களுக்கான (மற்றும் பல மற்ற காப்பீட்டு நிறுவனங்கள்) பொதுவான விதிவிலக்குகள் பின்வருமாறு:

வயது முதிர்ச்சி, மாதவிடாய் மற்றும் பருவமடைதல்; AIDS/HIV; ஒவ்வாமைகள் அல்லது ஒவ்வாமைச் சீர்குலைவுகள்; குடும்பக் கட்டுப்பாடு, கருத்தரித்தல், பாலியல் பிரச்சினைகள் மற்றும் பால் மாற்றங்கள்; நீண்டகால நிலைகள்; வெளியேற்றுதல் அல்லது கட்டுப்படுத்தப்பட்ட நிலைகள்/ சிகிச்சையில் சிக்கல்கள்; உடல்தேறுதல், புனர்வாழ்வு மற்றும் பொதுச் செவிலியப் பாதுகாப்பு; அழகு, சீரமைப்பு அல்லது எடை குறைப்பதற்கான சிகிச்சை; காது கேளாமை; பல்/வாய் சிகிச்சை (நிரப்புகள், பசை நோய், தாடைச் சுருக்கம் மற்றும்பல போன்றவை); கூழ்மப்பிரிப்பு; வெளி-நோயாளிகளுக்கான மருந்துகள் மற்றும் கட்டுப்போடுதல் அல்லது வீட்டிற்கு-எடுத்துச் சென்று பயன்படுத்தல்; பரிசோதனை மருந்துகள் மற்றும் சிகிச்சை; கண்பார்வை; HRT மற்றும் எலும்பு செறிவுமானம்; கற்றல் குறைபாடுகள், நடத்தை மற்றும் மேம்பாட்டுச் சிக்கல்கள்; வெளிநாட்டுச் சிகிச்சை மற்றும் நாடுதிரும்பல்; உடலியக்க உதவிகள் மற்றும் கருவிகள்; முன்-ஏற்பட்ட அல்லது சிறப்பு நிலைகள்; பிரசவம் மற்றும் குழந்தைப் பிறப்பு; சலித்தல் மற்றும் தற்காப்புச் சிகிச்சை; தூக்கச் சிக்கல்கள் மற்றும் சீர்குலைவுகள்; பேச்சுச் சீர்குலைவுகள்; அறிகுறிகளின் தற்காலிக நிவாரணம்.[26] († = விதிவிலக்கான சூழ்நிலைகளில் தவிர)

அமெரிக்க இராச்சியத்தில் மற்ற நிறுவனங்களுக்கு இடையில் AXA[27], அவிவா, க்ரூப்பாமா ஹெல்த்கேர் மற்றும் ப்ரூ ஹெல்த் உள்ளிட்ட பல மற்ற நிறுவனங்கள் இருக்கின்றன. வாங்கப்பட்ட பாலிசி சார்ந்து இது போன்ற விதிவிலக்குகள் இருக்கின்றன.

சமீபத்தில் தனியார் துறை, NHS திறனை அதிகரிப்பதற்குப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. அது போன்ற ஈடுபாட்டை எதிர்த்து பிரித்தானிய மக்களின் நீண்ட விகிதாச்சாரம் இருந்த போதும் இது செய்யப்படுகிறது.[28] உலகச் சுகாதார அமைப்பின் படி 2004 ஆம் ஆண்டு முதல் ஐக்கிய இராச்சியத்தில் ஒட்டுமொத்த உடல்நலப் பாதுகாப்புச் செலவுகளின் 86% அரசாங்க நிதியில் உள்ளடக்கப்படுகிறது. மீதமுள்ள 14% தனியார் செலவுகளில் உள்ளடக்கப்படுகிறது.[29]

அமெரிக்கா

தொகு

இந்நாளில் அமெரிக்கா அதன் குடிமக்களுக்கான பொதுவான உடல்நலக் காப்பீட்டின் எந்த வடிவத்தையும் கொண்டிராத ஒரே மேற்கத்திய நாடாக இருக்கிறது. 2004 ஆம் ஆண்டில் அமெரிக்க உடல்நலக் காப்பீட்டாளர்கள் நேரடியாக சராசரி ஊதியமாக $61,409 கொண்டிருந்த கிட்டத்தட்ட 470,000 மக்களில் பணியாற்றினர்.[30] (2007 ஆம் ஆண்டின் நான்காவது காலிறுதியில், அமெரிக்காவின் ஒட்டு மொத்த பணியாளர் ஆற்றல் 153.6 மில்லியனாக இருந்தது. அவற்றில் 146.3 மில்லியன் இதில் ஈடுபட்டிருந்தனர். காப்பீட்டின் அனைத்து வடிவங்கள் தொடர்பான வேலை வாய்ப்பு மொத்தமாக 2.3 மில்லியனாக இருந்தது.[31] 2006 ஆம் ஆண்டு ஜூன் மாதம் முதல் குடிமக்களின் முழுநேரப் பணியாளர்களுக்கான கீழ்நிலை வருடாந்திர வருமானங்கள் $41,231 ஆகவும், இடைநிலை வருமானங்கள் $33,634 ஆகவும் இருந்தது.)[32]

அமெரிக்காவின் உடல்நலப் பாதுகாப்பு அமைப்பு மிகுதியாக தனியார் உடல்நலக் காப்பீட்டைச் சார்ந்திருக்கிறது. அது பெரும்பாலான அமெரிக்கர்களின் முதன்மையான மூலமாக இருக்கிறது. CDC இன் படி தோராயமாக 58% அமெரிக்கர்கள் தனியார் உடல்நலக் காப்பீட்டைக் கொண்டிருக்கின்றனர். பொது செயல்திட்டங்கள் பெரும்பாலும் மூத்தகுடிமக்கள் மற்றும் சில தகுதித் தேவைகளைச் சந்திக்கும் குறைந்த வருவாயுள்ள குழந்தைகள் மற்றும் குடும்பங்கள் ஆகியவர்களுக்கான முதன்மையான மூலத்தை வழங்குகின்றன. மெடிகேர், மூத்தோர்கள் மற்றும் சில இயலாமையுடைய நபர்களுக்கான ஒருங்கிணைந்த சமூகக் காப்பீட்டுச் செயல்திட்டங்கள், மெடிகெய்ட், ஒருங்கிணைந்த அரசாங்கமும் மாநிலமும் இணைந்து நிதி சேர்த்தல் ஆனால் மாநில அளவில் நிர்வகிக்கப்படுத்தல், அது சில மிகவும் குறைவான வருவாய் உடைய குழந்தைகள் மற்றும் அவர்களது குடும்பங்களை உள்ளடக்கியது. மேலும் SCHIP ஆனது ஒருங்கிணைந்த மாநிலக் கூட்டாக இணைந்தும் மெடிகெய்டுக்குத் தகுதி பெறாத ஆனால் தனியார் திட்டம் எடுக்க முடியாத நிலையில் இருக்கும் குழந்தைகள் மற்றும் குடும்பங்களுக்கானது ஆகியவை முதன்மையான பொதுச் செயல்திட்டங்கள் ஆகும். TRICARE மூலமாக வழங்கப்படும் இராணுவ உடல்நல நன்மைகள் மற்றும் தேர்ந்தவர் உடல்நல நிர்வகித்தல் உள்ளிட்டவை மற்ற பொதுச் செயல்திட்டங்கள் ஆகும், மேலும் இந்திய உடல்நல சேவை மூலமாக நன்மைகள் வழங்கப்படுகின்றன. சில மாநிலங்கள் குறைந்த வருவாய் உடைய நபர்களுக்கான கூடுதல் செயல்திட்டங்களைக் கொண்டிருக்கின்றன.[33]

சமீபத்திய ஆய்வில் 2007 ஆம் ஆண்டு தாக்கல் செய்யப்பட்ட 62 சதவீத திவால் நிலைகள் மருத்துவச் செலவினங்களுடன் இணைந்ததாக இருந்ததுக் கண்டறியப்பட்டது. அவர்களில் திவால் நிலைத் தாக்கல் செய்தவர்களில், கிட்டத்தட்ட 80 சதவீதத்தினர் உடல்நலக் காப்பீடு கொண்டிருந்தனர்.[34] மூன்று ஆண்டுகளில் மெடிகேர் மற்றும் மெடிகெய்ட் செயல்திட்டங்கள் அனைத்து தேசிய உடல்நலச் செலவழிப்பில் 50 சதவீதமாகக் கணக்கிடப்பட்டிருக்கிறது.[35] இது அமெரிக்காவில் உடல்நலப் பாதுகாப்பு அமைப்பினைச் செப்பனிடுவதற்கான கூக்குரலுக்குத் தூண்டுதலைக் கொண்டிருகிறது. நவம்பர் 7, 2009 அன்று சபைப் பிரதிநிதிகள் 220க்கு 215 வாக்குகள் பெற்று உடல்நலப் பாதுகாப்பு மறுவடிவ மசோதாவைத் தாக்கல் செய்தனர். [36] தற்போது மசோதாவின் நிலை அமைச்சரவையில் மீளமைக்கப்பட்டிருக்கிறது. பாலிசி தவணைகளை மாற்றுவதற்கு மற்றும் பொது மக்கள் விருப்பத் தேர்வை வழங்குவதற்கு அரசாங்க ஆற்றல் கொடுப்பது உள்ளிட்ட மாற்றங்களுக்காக சட்டமியற்றல் திட்டமிடப்பட்டது. ஆனால் குடியரசுக் கட்சியின் முட்டுக்கட்டைகளைத் தவிர்ப்பதற்காக தேவையான வாக்குகளைப் பெறுவதற்கான முயற்சியில் பொதுமக்கள் விருப்பத்தேர்வு மசோதாவில் இருந்து நீக்கப்பட்டது. இதன் மூலமாக பொதுமக்கள் மெடிகேர் போன்ற பொதுச் செயல்திட்டத்தினுள் வாங்குவதற்கு விருப்பத்தேர்வினை வழங்கியது. அதற்காக தற்போதைய உறுப்பினர் மாதாமாதம் $96.40 மட்டும் செலுத்தினால் போதும்.[37] மாறாக தற்போது தேவைப்படும் மசோதா அனைத்து அமெரிக்கர்கள் தனியார் உடல்நலக் காப்பீடை வாங்குவதற்கானது அல்லது இது பற்றிய ஆணைகளுக்கானது ஆகும்.[37][38][not in citation given] அமெரிக்காவில் காப்பீட்டுத் துறை குறிப்பிடத்தக்களவில் முகப்புக் குழு என சுட்டிக்காட்டப்படுகிறது. பெருமளவிலான உடல்நல ஆர்வலர்கள் முகப்புக் குழாமில் ஒரு நாளைக்கு சராசரியாக $1.4 மில்லியன் செலவழிக்கிறார்கள். அதனைத் தொடர்ந்து 2009 ஆம் ஆண்டின் இறுதிக்குள் அரை மில்லியனுக்கும் அதிகமாக செலவழிப்பதை நோக்கி சென்று கொண்டிருக்கிறது.[39] தற்போதைய மசோதா ஏன் பொதுமக்கள் தேர்ந்தெடுப்பை வழங்கவில்லை என்பதைச் சுட்டிக்காட்டுவதற்கான தரவாக இது இருக்கலாம்.

கலிபோர்னியா

தொகு

2007 ஆம் ஆண்டில் 87% கலிபோர்னியர்கள் உடல்நலக் காப்பீடின் சில வடிவங்களைக் கொண்டிருந்தனர்.[40] கலிபோர்னியாவில் சேவைகள் HMOக்கள், PPOக்கள் போன்ற தனியார் வழங்குதல்களில் இருந்து மெடி-கால், மெடிகேர், மற்றும் ஆரோக்கியமான குடும்பங்கள் (SCHIP) போன்ற பொதுச் செயல்திட்டங்கள் வரை இருக்கின்றன.

சில நேரங்களில் சிக்கலான உடல்நலக் காப்பீட்டு அமைப்பை வழிநடத்துவதற்குச் சிரமமாக இருக்கிறது. கலிபோர்னியா மாநிலங்களுக்கு இடையே மக்களுக்கு உதவுவதற்காக தீர்வுகளை உருவாக்கி இருக்கிறது. மேலும் அவற்றின் ஒரே மாநிலத்தை மட்டுமே பொதுமக்களுக்கு குறிப்புகளை வழங்குதல் மற்றும் சிறந்த பாதுகாப்புக்கு சாத்தியமுள்ள வரை வளங்களைத் தருதல் போன்றவற்றுக்கான அலுவலகத்தை அர்ப்பணித்திருக்கிறது. கலிபோர்னியாவின் நோயாளி ஆதரவின் அலுவலகம் பரணிடப்பட்டது 2022-01-25 at the வந்தவழி இயந்திரம் சிறந்த HMOக்கள், PPOக்கள் மற்றும் மருத்துவக் குழுக்கள் மீது வருடாந்திர உடல்நலப் பாதுகாப்புத் தரநிலை அறிக்கை அட்டை பரணிடப்பட்டது 2011-08-14 at the வந்தவழி இயந்திரம் யை வெளியிடுவதற்கு மற்றும் கலிபோர்னியர்கள் சிறந்த பாதுகாப்பைப் பெறுவதற்கு பயன் நிறைந்த குறிப்புகள் மற்றும் வளங்களை பரணிடப்பட்டது 2009-08-13 at the வந்தவழி இயந்திரம் உருவாக்குவதற்கு மற்றும் விநியோகிப்பதற்கு ஜூலை 2000த்தில் நிறுவப்பட்டது.[41]

கூடுதலாக கலிபோர்னியர்களுக்கு அவர்களின் உடல்நலக் காப்பீடில் சிக்கல்கள் கொண்டிருக்கும் போது அவர்களுக்கு உதவுவதற்காக உதவி மையங்களைக் கொண்டிருக்கிறது. உதவி மையம் உடல்நலப் பாதுகாப்பு நிர்வகித்தலின் துறை, வெளிநாட்டு மற்றும் சீர்படுத்து HMOக்கள் மற்றும் சில PPOக்களுக்கு அரசாங்கத் துறை ஆகியவற்றால் இயக்கப்படுகிறது. அதற்கு அழைக்க வேண்டிய எண் 1.888.466.2219 ஆகும். அவர்கள் புகார் நிரப்புவதன் செயல்பாட்டின் மூலமாக உங்களுக்கு உதவுவதற்கு அல்லது அடுத்து என்ன செய்வது என்பதைத் தெளிவு படுத்துவதற்கு கைவசம் பணியாளர்களைக் கொண்டிருக்கின்றனர்.

ஜெர்மனி

தொகு

ஜெர்மனி ஐரோப்பாவின் பழமையான பொதுவான உடல்நலப் பாதுகாப்பு அமைப்பைக் கொண்டிருக்கிறது, அதன் மூலங்கள் ஓட்டோ வோன் பிஸ்மார்க்கின் சமூகச் சட்டமியற்றலில் தொடங்கின, அது 1883 ஆம் ஆண்டின் உடல்நலக் காப்பீடு மசோதா , 1884 ஆம் ஆண்டின் விபத்துக் காப்பீடு மசோதா மற்றும் 1889 ஆம் ஆண்டின் வயது முதிர்ந்தோர் மற்றும் இயலாதோர் காப்பீட்டு மசோதா ஆகியவற்றை உள்ளடக்கியதாகும். கட்டாய உடல்நலக் காப்பீடாக, இந்த ஆணைகள் முதலில் குறைந்த-வருவாய்ப் பணியாளர்கள் மற்றும் சில அரசுப்பணியாளர்கள் ஆகியவர்களுக்கு மட்டுமே பயன்படுத்தப்பட்டது; அவற்றின் திட்டம் மற்றும் அதனைத் தொடர்ந்த சட்டமியற்றல் படிப்படியாக விரிவடைந்து மெய்நிகராக முழு மக்களுக்கும் உள்ளடக்கியதாயிற்று.[42]

தற்போது 85% மக்கள் இயற்றுச் சட்டம் மூலமாக வழங்கப்படும் அடிப்படை உடல்நலக் காப்பீட்டுத் திட்டத்தில் உள்ளடக்கி இருக்கிறார்கள். அது வழக்கமான நிலைத் திட்டத்தை வழங்குகிறது. மீதியுள்ளோர் தனியார் உடல்நலக் காப்பீட்டுக்குப் பொருந்துகிறார்கள். அது பொதுவாக கூடுதல் நன்மைகளை வழங்குகிறது. உலகச் சுகாதார அமைப்பின் படி, 2004 ஆம் ஆண்டு முதல் ஜெர்மனியின் உடல்நலப் பாதுகாப்பு அமைப்பு 77% அரசாங்க-நிதி வழங்கப்படுவதாகவும், 23% தனியார் நிதியளிக்கப்படுவதாகவும் இருக்கிறது.[43]

அரசாங்கம் குறைந்த கூலியுள்ள பணியாளர்களுக்கான செலவுகளை ஓரளவுக்குத் திரும்பச் செலுத்துகிறது. அவர்களின் தவணைகள் முன் தீர்மானிக்கப்பட்ட மதிப்பைக் கொண்டிருக்கின்றன. அதிக கூலியுள்ள பணியாளர்கள் அவர்களின் ஊதியம் சார்ந்து தவணைகளைச் செலுத்துவார்கள். அவர்கள் தனியார் காப்பீட்டுக்கும் பொருத்தமானவர்களாக இருக்கலாம். அது பொதுவாக மிகவும் விலை அதிகமானது. ஆனால் அதன் விலை நபரின் ஆரோக்கிய நிலையைப் பொறுத்து மாறுபடலாம்.[44]

திரும்பச் செலுத்துதல் சேவைக்குக் கட்டணம் அடிப்படையில் இருக்கிறது. ஆனால் அரசாங்கம் மற்றும் அதிகாரப்பூர்வ சமூகங்கள் மூலமாக குறிப்பிட்ட இடம் சார்ந்த சீரமைப்பில் சட்ட ரீதியான உடல்நலக் காப்பீடை ஏற்றுக் கொள்வதற்கு பல மருத்துவர்கள் அனுமதிக்கின்றனர்.

1980களில் அதிகப்படியான பயன்பாட்டைத் தவிர்ப்பதற்காக இணைத்தொகை அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. சமீப ஆண்டுகளில் ஜெர்மனியில் மருத்துவமனையில் தங்குதல் சராசரி காலம் 14 நாட்களில் இருந்து 9 நாட்களாகக் குறைந்துள்ளது. எனினும் அமெரிக்காவுடன் ஒப்பிடும் போது (5 இலிருந்து 6 நாட்கள்) அதிக நாட்களாக இருக்கிறது.[45][46] வேறுபாட்டில் ஒரு பகுதி நடைமுறைகளுக்கு அல்லது நோய்க்கண்டறிதலுக்கு எதிராக பல நாட்கள் மருத்துவமனையில் இருத்தலில் மருத்துவமனை திரும்பச் செலுத்தலுக்கான முதன்மைப் பரிசீலனை இருக்கிறது. மருந்துச் செலவுகள் 1991 ஆம் ஆண்டு முதல் 2005 ஆம் ஆண்டு வரை படிப்படியாக அதிகரித்து கிட்டத்தட்ட 60% உயர்ந்துள்ளது. செலவுகளைக் கட்டுப்படுத்துவதற்கான முயற்சிகள் இருந்த போதும் ஒட்டுமொத்த உடல்நலப் பாதுகாப்புச் செலவுகள் 2005 ஆம் ஆண்டில் மற்ற மேற்கு ஐரோப்பிய நாடுகளுடன் ஒப்பிடுகையில் GDP இன் 10.7% அதிகரித்திருந்தது. ஆனால் அமெரிக்காவில் செலவழிப்பதைக் காட்டிலும் (கிட்டத்தட்ட GDP இன் 16%) கணிசமானளவில் குறைவாக இருக்கிறது.[47]

காப்பீட்டு முறைகள்

தொகு

ஜெர்மனி உடல்நலக் காப்பீட்டின் இரண்டு முக்கிய வகைகளுடன் பொதுவான பல்-கட்டணம் செலுத்துனர் முறையைக் கொண்டிருக்கிறது. ஜெர்மானியர்களுக்கு மூன்றுக் கட்டாய உடல்நலப் பாதுகாப்பு நன்மைகள் வழங்கப்படுகின்றன. உடல்நலக் காப்பீடு, விபத்துக் காப்பீடு மற்றும் நீண்ட-காலப் பாதுகாப்புக் காப்பீடு ஆகியவற்றுக்கு முதலாளி மற்றும் தொழிலாளரால் இணை-நிதி வழங்கப்படுகிறது.

விபத்துக் காப்பீடு (அன்ஃபால்வெர்சிசரங்) என்பது முதலாளியினால் எடுக்கப்படுகிறது, மேலும் அடிப்படையில் பணிக்காக பயணம் செய்யும் போது மற்றும் பணியிடத்தில் ஏற்படும் அனைத்து இடர்பாடுகளையும் உள்ளடக்கியதாக இருக்கிறது.

நீண்ட காலப் பாதுகாப்பு (பிஃப்லெக்வெரிசிசரங்) என்பது முதலாளி மற்றும் தொழிலாளியால் பாதிப் பாதிப் பணம் கொடுக்கப்பட்டு எடுக்கப்படுகிறது. மேலும் பாலிசி எடுத்திருக்கும் நபரால் சமாளிக்க இயலாத தினசரிச் செலவுகளை (உணவுக்கான பொருட்கள், அடுக்குமாடிக் குடியிருப்பைச் சுத்தம் செய்தல், தனிப்பட்ட சுத்தம் மற்றும் பல) உள்ளடக்கியதாக இருக்கிறது. இது முதலாளியின் சமன் செய்யப்பட்ட பங்களிப்புடன் வருடாந்திர ஊதியம் அல்லது ஓய்வூதியத்தில் சுமார் 2% இருக்கும்.

பொது உடல்நலக் காப்பீடு (கெசட்ச்லிசெ கிரெங்கென்வெர்சிசெரங் ) மற்றும் தனியார் காப்பீடு (பிரைவேட் கிரெங்கென்வெர்சிசெரங் ) ஆகிய உடல்நலக் காப்பீட்டின் இரண்டு தனித்த அமைப்புகள் இருக்கின்றன. இரண்டு அமைப்புகளும் மருத்துவச் செலவுகள் அதிகரிப்பு மற்றும் மக்கள்தொகை மாற்றங்கள் ஆகியவற்றால் சிரமப்பட்டு வருகின்றன. உடல்நலக் காப்பீட்டுடன் கூடிய சுமார் 87.5% நபர்கள் பொது அமைப்பில் உறுப்பினர்களாக இருக்கின்றனர். அதே சமயம் 12.5% பேர் தனியார் காப்பீட்டில் உள்ளடக்கப்பட்டவர்களாக இருக்கின்றனர் (2006 ஆம் ஆண்டு முதல்).[48]

குறிப்புதவிகள் மற்றும் குறிப்புகள்

தொகு
  1. ↑ ஹவ் பிரைவேட் இன்சூரன்ஸ் வெர்க்ஸ்: எ பிரைமர் பரணிடப்பட்டது 2008-12-21 at the வந்தவழி இயந்திரம் கேரி கிளாக்ஸ்டனால், உடல்நலப் பாதுகாப்பு மற்றும் கொள்கைக்கான நிறுவனம், ஜியார்ஜ்டவுன் பல்கலைக்கழகம், ஹென்றி ஜெ. கெய்சர் குடும்ப ஃபவுண்டேசன் சார்பாக.
  2. ↑ ஃகௌ-த-இசுட்டஃவ்-வொர்க்ஃசு: ஃகௌவ் ஃகெல்த் இன்சூரன்சு வொர்க்ஃசு.
  3. ↑ "Encarta: Health Insurance". Archived from the original on 2009-11-01. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2010-02-25. {{cite web}}: Unknown parameter |= ignored (help); Unknown parameter |https://www.webcitation.org/5kwqZV6V7?url= ignored (help)
  4. ↑ பார்க்க கலிஃபோர்னியா காப்பீட்டுக் குறியீடு பிரிவு 106 (இயலாமைக் காப்பீடு விவரம்). http://caselaw.lp.findlaw.com/cacodes/ins/100-124.5.html 2001 இல், கலிபோர்னியா சட்டமன்றம் இணைத்த உபபிரிவு (b), இது மருத்துவமனை, மருத்துவம் அல்லது சிகிச்சைசார் நன்மைகளுக்கான தேவைகளை உள்ளடக்கி வழங்கும் தனிநபர் அல்லது குழு இயலாமைக் காப்பீட்டு பாலிசியாக "உடல்நலக் காப்பீட்டை" விவரிக்கக் கூடியது.
  5. ↑ 5.0 5.1 ஃபண்டமெண்டல்ஸ் ஆஃப் ஹெல்த் இன்சூரன்ஸ்: பார்ட் ஏ, ஹெல்த் இன்சூரன்ஸ் அசோசியேசன் ஆஃப் அமெரிக்கா, 1997, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 1-879143-36-4.
  6. ↑ தாமசு பி. ஓஃகேர், "இண்டிவிச்யுவல் மெடிக்கல் எக்ஃசுபென்சு இன்சூரன்சு," அமெரிக்கக் கல்லூரி, 2000, ப. 7, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 1-57996-025-1.
  7. ↑ மேனேட்சிடு கேர்: இண்டக்ரேட்டிங் த டெலிவரி அண்ட் ஃபைனான்சிங் ஆஃப் ஃகெல்த் கேர் - பார்ட் ஏ, ஃகெல்த் இன்சூரன்ஸ் அசோசியேசன் ஆஃப் அமெரிக்கா, 1995, ப. 9 பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 1-879143-26-1 பிழையான ISBN.
  8. ↑ ஏஜன்சி ஃபார் ஹெல்த் கேர் ரிசர்ச் அண்ட் குவாலிட்டி (AHRQ). "குவெஸ்டின்ஸ் அண்ட் ஆன்ஸர்ஸ் எபவுட் ஹெல்த் இன்சூரன்ஸ்: ஏ கண்ஸ்யூமர் கைடு." ஆகஸ்டு 2007.
  9. ↑ "Health Insurance". turtlemint.com. பார்க்கப்பட்ட நாள் 27 December 2016.
  10. ↑ "காப்பகப்படுத்தப்பட்ட நகல்". Archived from the original on 2009-03-27. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2010-02-25.
  11. ↑ "காப்பகப்படுத்தப்பட்ட நகல்". Archived from the original on 2009-08-09. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2010-02-25.
  12. ↑ "விரிவான உடல்நலக் காப்பீடும், திட்டமிட்ட உடல்நலக் காப்பீடும்" பரணிடப்பட்டது 2021-01-18 at the வந்தவழி இயந்திரம்.
  13. ↑ "மினி மெடிக்கல் பிளான் ஆன் த மூவ்".
  14. ↑ 14.0 14.1 த ஃபேக்டர்ஸ் ஃபூயலிங் ரைசிங் ஹெல்த்கேர் காஸ்ட்ஸ் 2006, அமெரிக்காவின் உடல்நலக் காப்பீட்டுத் திட்டங்களுக்கான பிரைஸ்வாட்டர்ஹவுஸ்கூப்பர்ஸ், 2006, 2007-10-08 இல் அணுகப்பட்டது.
  15. ↑ "Mirror, Mirror on the Wall: An International Update on the Comparative Performance of American Health Care". The Commonwealth Fund. May 15, 2007. Archived from the original on மார்ச் 29, 2009. பார்க்கப்பட்ட நாள் March 7, 2009. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  16. ↑ "காப்பகப்படுத்தப்பட்ட நகல்". Archived from the original on 2008-08-22. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2010-02-25.
  17. ↑ "காப்பகப்படுத்தப்பட்ட நகல்" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2008-12-17. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2010-02-25.
  18. ↑ http://www.abc.net.au/news/stories/2008/08/12/2332647.htm
  19. ↑ Private Health Insurance in OECD Countries. OECD Health Project. 2004. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-11-19.
  20. ↑ National Health Expenditure Trends, 1975-2007. Canadian Institute for Health Information. 2007-11-13. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9781554651672. Archived from the original on 2008-02-14. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-11-19.
  21. ↑ Hadorn, D. (2005-08-02). "The Chaoulli challenge: getting a grip on waiting lists". Canadian Medical Association Journal 173: 271. doi:10.1503/cmaj.050812. பப்மெட்:16076823. http://www.cmaj.ca/cgi/content/full/173/3/271?etoc. 
  22. ↑ "L'அச்சூரண்ஸ் மாலாடை".
  23. ↑ ஜான் எஸ். ஆம்ப்லர், "த ஃபிரெஞ்ச் வெல்ஃபேர் ஸ்டேட்: சர்விங் சோசியல் அண்ட் ஐடியாலஜிகல் சேஞ்ச்," நியூயார்க் பல்கலைக்கழக பதிப்பகம், 30 செப்டம்பர் 1993, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-8147-0626-8.
  24. ↑ HM Treasury (2007-03-21). "Budget 2007" (PDF). p. 21. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-05-11.
  25. ↑ "காப்பகப்படுத்தப்பட்ட நகல்". Archived from the original on 2009-06-17. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2010-02-25.
  26. ↑ BUPA எக்ஸ்க்ளூசன்ஸ் பரணிடப்பட்டது 2009-01-31 at the வந்தவழி இயந்திரம்.
  27. ↑ AXA PPP ஹெல்த்கேர்.
  28. ↑ "Survey of the general public's views on NHS system reform in England" (PDF). BMA. 2007-06-01. Archived from the original (PDF) on 2008-02-27. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2010-02-25.
  29. ↑ உலகச் சுகாதார அமைப்பு புள்ளியியல் தகவல் அமைப்பு: அடிப்படைச் சுகாதாரச் சுட்டிக்காட்டிகள்.
  30. ↑ "உடல்நலக் காப்பீடு: மேல்நோக்குப்பார்வை மற்றும் மாநிலங்களில் பொருளாதாரத் தாக்கங்கள்," பரணிடப்பட்டது 2007-11-27 at the வந்தவழி இயந்திரம் அமெரிக்காவின் உடல்நலக் காப்பீட்டுத் திட்டங்கள், நவம்பர் 2007.
  31. ↑ U.S. பீரோ ஆஃப் லேபர் ஸ்டேடிஸ்டிக்ஸ், "THE EMPLOYMENT SITUATION: JANUARY 2008," பிப்ரவரி 1, 2008.
  32. ↑ U.S. பீரோ ஆஃப் லேபர் ஸ்டேடிஸ்டிக்ஸ், "நேசனல் காம்பன்சேசன் சர்வே: ஆக்குபேசனல் வேஜஸ் இன் த யுனைட்டட் ஸ்டேட்ஸ், ஜூன் 2006," ஜூன் 2007.
  33. ↑ U.S. சென்ஸஸ் பீரோ, "CPS உடல்நலக் காப்பீட்டு வரையறைகள்".
  34. ↑ ஹிம்மல்ஸ்டெயின், டி, ஈ., மற்றும் பலர், “மெடிக்கல் பேங்க்ரப்ட்சி இன் த யுனைட்டட் ஸ்டேட்ஸ், 2007: ரிசல்ட்ஸ் ஆஃப் எ நேசனல் ஸ்டடி, அமெரிக்கன் ஜர்னல் ஆஃப் மெடிசின், மே 2009.
  35. ↑ சிஸ்கா, ஏ, மற்றும் பலர், ஹெல்த் ஸ்பெண்டிங் புரொஜக்சன் த்ரோ 2018: ரெசிசன் எஃபக்ட்ஸ் ஆட் அன்சர்டெய்னிட்டி டு த அவுட்லுக் ஹெல்த் அஃபேர்ஸ், மார்ச்/ஏப்ரல் 2009; 28(2): w346-w357.
  36. ↑ http://www.cnn.com/2009/POLITICS/11/07/health.care/index.html
  37. ↑ 37.0 37.1 http://questions.medicare.gov/cgi-bin/medicare.cfg/php/enduser/std_adp.php?p_faqid=2100
  38. ↑ "காப்பகப்படுத்தப்பட்ட நகல்". Archived from the original on 2009-09-17. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2009-09-17.
  39. ↑ "காப்பகப்படுத்தப்பட்ட நகல்". Archived from the original on 2010-08-19. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2010-02-25.
  40. ↑ CHIS 2007 சர்வே
  41. ↑ OPA, எபவுட் கலிபோர்னியா'ஸ் பேசண்ட் அட்வகேட் பரணிடப்பட்டது 2009-08-13 at the வந்தவழி இயந்திரம்
  42. ↑ ஜெர்மானிய உடல்நலப் பாதுகாப்பு அமைப்பின் வரலாறு
  43. ↑ உலகச் சுகாதார அமைப்பு புள்ளியியல் தகவல் அமைப்பு: அடிப்படைச் சுகாதாரச் சுட்டிக்காட்டிகள்.
  44. ↑ கெசட்ஸ்லிசி கிரான்கென்வெர்சிசெரங்கன் ஐம் வெர்க்லெய்ச்(English Translation)
  45. ↑ "மருத்துவமனையில் தங்கும் காலம், ஜெர்மனி". Archived from the original on 2011-06-12. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2010-02-25.
  46. ↑ மருத்துவமனையில் தங்கும் காலம், U.S.
  47. ↑ Borger C, Smith S, Truffer C, et al. (2006). "Health spending projections through 2015: changes on the horizon". Health Aff (Millwood) 25 (2): w61–73. doi:10.1377/hlthaff.25.w61. பப்மெட்:16495287. 
  48. ↑ SOEP - சோசியோ-ஓயெக்னோமிஸ்சி பேனல் 2006: ஆர்ட் டெர் கிராங்கன்வெர்சிசெரங்க்

வார்ப்புரு:Insurance

"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=உடனலக்_காப்பீடு&oldid=3924680" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது