எழுமாந்துருத்து

எழுமாந்துருத்து (மலையாளம் : എഴുമാന്തുരുത്ത് ) என்பது ஒரு சிறு " துருத்து " அதாவது கதுதுருதி நகரத்திற்கு மேற்கே 8 கி.மீ தொலைவில் அமைந்துள்ள ஒரு தீவு. இது கேரளத்தின் கோட்டயம் மாவட்டத்தில் அமைந்துள்ளது. இது கதுதுருதி கிராம பஞ்சாயத்தின் மக்கள் நெருக்கமுள்ள பகுதியாகும்.

இரண்டு சதுர கிலோமீட்டர் பரப்பளவு கொண்ட இத்தீவின் மக்கள் தொகை சுமார் 3,500 ஆகும். இது பிரதான நிலப்பகுதியான எழுமாந்துருத்து மற்றும் சிறிய துருத்தான புலிதுருத்து என்ற மற்றொரு சிறிய துருது ஆகியவற்றை உள்ளடக்கிய இரட்டை "துருத்து"கள் ஆகும். இப்பகுதியின் அருகில் கிழக்கில் புகழ்பெற்ற அயம்குடியும், மேற்கில் "முண்டார் எஸ்டேட்" என்று அழைக்கப்படும் மேல் குட்டநாட்டின் பிரபலமான நீர்நிரம்பிய இடமாகும். எழுமாந்துருத்தின் மக்களில் 90% விவசாயத் தொழிலாளர்களும், சிறு, நடுத்தர விவசாயிகளாவர்.

அருகிலுள்ள நகரமான தலயோலபரம்புவிலிருந்து 5 கி.மீ சாலை வழியாகவோ அல்லது கதுதுருதி நகரத்திலிருந்து நேராகவோ எழுமாந்துருத்துவை அடையலாம். அருகிலுள்ள தொடருந்து நிலையம் கதுதுருத்தி தொடருந்து நிலையம் . இது சுமார் 6 கி.மீ. தொலைவில் உள்ளது நீண்ட காலத்திற்கு முன்பு, இப்பகுதி ஆறுகளால் சூழப்பட்டதாக இருந்தது. இப்போது அனைவரும் சாலை வழியாகவே செல்லலாம்.

தொன்மம்

எழுமாந்துருத்து அதன் தோற்றம் குறித்து நன்கு அறியப்பட்ட வரலாற்றைக் கொண்டுள்ளது. 18-19 ஆம் நூற்றாண்டில் திப்பு சுல்தான் மலபார் பகுதியில் படையெடுத்ததன் காரணமாக, பாலகாட்டின் பிராமணர்களும் அங்கிருந்த வீரர்களும் தெற்கே ஓடிவிட்டனர். அவர்களில், சில குடும்பங்கள் இந்த சிறிய பகுதியில் குடியேறின. ஒரு நம்பூதிரிபாட்டில் தெய்வீக சக்திகள் கொண்டவராக நம்பப்பட்டார். அவர் அருகிலுள்ள ஆற்றில் அதிகாலையில் குளிப்பது வழக்கம். ஒரு நாள் அவர் செல்லும் வழியில் ஒரு மா மரம் சாய்ந்து விழுந்தது. அவர் மூன்று முறை "எழுமாவே" என்று முணுமுணுத்தார்.

"எழு" என்றால் எழுந்து நிற்கவும் என்றும், "மாவ்" என்றால் மலையாளத்தில் மா மரம் என்றும் பொருளாகும். இதற்கு பிறகு மா மரம் எழுந்து நின்று நம்பூதிரிபாட்டுக்கான வழியை விட்டது. அதன்பிறகு, இந்த இடம் எழுமாந்துருத்து என்றும், நம்பூரிபாட்டின் வீடு எழுமாவில் மனா என்றும் அழைக்கப்பட்டது. "எழு" என்பதன் சரியான பொருள் ஏழு, எனவே எழுமந்துருத்து என்றால் ஏழு மா மரங்களின் தீவு என்று பொருள். முந்தைய கூற்று மக்களின் நம்பிக்கை மட்டுமே ஆகும். புராணத்தின்படி, பாண்டவர்கள் தங்கள் பன்னிரண்டு ஆண்டுகளில் "அஞ்ஞாதவாசம்" செய்த காலத்தில் இந்த இடத்தின் வழியாக பயணம் செய்ததாகக் கூறப்படுகிறது. ஆற்றைக் கடப்பதற்காக அவர்கள் கட்டிய கல் பாலமானது வடக்குப் பக்கமான கரியாறு ஆற்றின் அடியில் உள்ளது என்று கூறப்படுகிறது.