கம்பர் தனிப்பாடல்கள்
விக்கிமூலத்தில் பின்வரும் தலைப்பிலான எழுத்தாக்கம் உள்ளது:
கம்பர் தனிப்பாடல்கள் பாடிய கம்பர் கம்பராமாயணம் பாடியவர் அல்லர் என்பதை பாடல்களில் அமைந்துள்ள நடையோட்டம் காட்டும். கம்பராமாயணம் அரங்கேறியது கி.பி. 885 [1] கம்பர் தனிப்பாடல்களில் வரும் பாடல்கள் ஒட்டக்கூத்தரோடு போட்டியிட்டுக்கொண்டு பாடியனவாக வருகின்றன. ஒட்டக்கூத்தர் விக்கிரமன், குலோத்துங்கன், இராசராசன் ஆகிய மூன்று அரசர்கள் காலத்தில் வாழ்ந்தவன்.[2] கம்பரின் தனிப்பாடல்கள் தொகுப்பு காட்டும் பாடல்கள் 69. இவற்றில் கம்பரும் அம்பிகாபதியும் பாடிய பாடிய பாடல், கம்பர் காலப் பாண்டியன், பாண்டியன் மனைவி, இடைக்காடர், ஏகம்பவாணர் மனைவி, கம்பர் வீட்டு வெள்ளாட்டி முதலானோர் பாடிய பாடல்களும் உள்ளன.[3]
நாட்டு எல்லை
தொகு- சோழநாடு – கிழக்கில் கடல், தெற்கில் வெள்ளாறு, மேற்கில் கோட்டைக்கரை, வடக்கில் ஏணாடு – இவற்றுக்கு இடையில் 24 காதம் [4]
- பாண்டிய நாடு – வடக்கில் வெள்ளாறு, மேற்கில் தெள்ளார், தெற்கில் கன்னியாகுமரி, கிழக்கில் கடல் – இடையில் 56 காதம்.[5]
- சேரனாடு - வடக்கில் பழனி, கிழக்கில் தென்காசி, மேற்கில் கோழிக்கோடு, தெற்கில் கடற்கரை-ஓரம் – இடையில் பத்துக் காதம்.[6]
- தொண்டைநாடு – மேற்கில் பவளமலை, வடக்கில் வேங்கடம், கிழக்கில் கடல், தெற்கில் பினாகினி – இடையில் 20 காதம் [7]
அறநெறி
தொகு- பல்லில்லாப் பொக்கைவாய், வழுக்கைத்தலை, கண்ணிலே பார்வைப் பூச்சி போய்விட்டது. இந்த நிலையில் செல்லாப் பணத்தைத் தேடி அலைகின்றேன். பொன்னிநாட்டு மக்களே, எனக்குத் துணை யார் வருவார்கள்.[8]
- சிவனடியார் புரவலர்-பால் கால் நீட்டுவர். இரவலர்-பால் கை நீட்டுவர் – என்றது. மருதவனத்து ஈசன்-அடியார் 70 பேர் புரவர்பால் கால் நீட்டி நடந்து சென்று அவர்கள் தந்த பொருளை இரந்துண்ணும் இரவலர்களுக்குத் தருவர் என்றது.[9]
- கம்மங் கருதைக் கைவிரல்களால் நிமிடி, அதனை உள்ளங்கையில் கைத்துக் கசக்கி அதில் இருக்கும் சொங்கு போக ஊதித் தின்னுவது போல மக்களிடையே இருக்கும் தீயவர்களை விலக்கி நல்லவர்களைப் பயன்படுத்திக்கொள்ளவேண்டும்.[10]
- கொல்லிமலை நாடா! தவளை நீரை உண்ணாமல் கத்திக்கொண்டே இருக்கும். தாழ்ந்தவர்கள் தம்மைப் புகழமாட்டார்கள் என்பதை உயர்ந்தவர்கள் அறிவர். எனவே ஊர் வாயை மூட உலைமூடி இல்லை.[11]
உழவர் மேன்மை
தொகு- வேளாளர் மட்டுமே காப்பாறுவார்கள். எனவே செட்டி, செக்கார், பார்ப்பார் வாசல் பக்கம் நான் செல்லவேண்டுவதில்லை.[12]
- வேளாளர் என்னும் உழவரின் மேன்மையை விளக்கும் பாடல் [13]
- காராளர் என்னும் உழவரை கடலை ஆடையாக உடுத்திக்கொண்டிருக்கும் நிலமகள் தனக்கென்று பெற்றுச் சீராட்டிக்கொண்டிருப்பதால் மதுரையிலிருக்கும் திருமால் பூமாதேவியையே பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறான். சிவன் அவளைத் தலைமேல் தூக்கி வைத்துக்கொண்டிருக்கிறான். உழவரைப் பெற்றெடுத்ததால் நிலமகளுக்கு இந்தச் சிறப்பு.[14]
நன்மக்கள்
தொகு- திருவெண்ணெய்நல்லூர் சடையப்ப வள்ளல் அடையா நெடுங்கதவும் அஞ்சாதே என்று அடைக்கலம் தரும் சொல்லும் உடையவன் என்று போற்றியது.[15]
- சீராமன் என்னும் வண்ணான் நன்றாகத் துணியை வெளுத்தான் [16]
- அம்பட்டத் தம்பி என்னும் முடிதிருத்தும் தொழிலாளியைப் போற்றிப் பாடியது [17]
- அழகி வல்லி என்பாளுக்குத் தொப்பையை மட்டும் பிரமன் பெரிதாகப் படைத்துவிட்டான்.[18]
- மாமண்டூர்ச் சிங்கன் உலைக்களத்திற்குச் சென்று ஆழியான் திருமால் ஆழியும், அயன் எழுத்தாணியும், கோழியான் வேலும், பூழியான் (திருநீறு பூசிய சிவன்) மழுவும் செய்து தரும்படி கேட்பார்களாம்.[19]
அகப்பொருள் சார்ந்த பாடல்கள்
தொகு- காமப் பெருநெருப்புக்கு ஈரம் உண்டோ எனப் பாடும் அகப்பொருள் பாடல்.[20]
- விசயன் என் கண்ணில் புகுந்துகொண்டதால் உயிர் போனாலும் என் கண்ணைத் திறந்து காட்டமாட்டேன் – என்கிறாள் ஒரு தலைவி [21]
- பொன்னி நாட்டுத் தத்தன் அழகில் பெண் மயங்கியதைப் கூறும் பாடல் இயைபுத் தொடை நலம் மிக்கதாக விளங்குகிறது.[22]
- ஆறையர் கோன் வாணன் விலங்கு கொண்டுவா என்றானாம். அந்த விலங்கு எனக்கோ, சேரனுக்கோ, சோழனுக்கோ, பாண்டியனுக்கோ, யாருக்கோ என்று தலைவி ஒருத்தி கூறும் பாடல்.[23]
- காதல் விதிப்படி நிறைவேறும் என்று தலைவி கூறும் பாடல் [24]
- உறங்கு என்னும் சொல் மீண்டும் வரும்படிப் பாடி அதில் எல்லாம் உறங்கின அவள் உறங்கவில்லை என்று கூறும் அகப்பொருள் பாடல்.[25]
- பெருமாள் என்னும் பெண் விழிப்பார்வை பாய்ச்சிய தீ என் நெஞ்சில் எரிகின்றதே. என்ன செய்வேன். – என்கிறார் கம்பர். இது அம்மையப்பர் இடப்பக்க அம்மையைத் திருமால் எனக் காட்டும் கோட்பாடு.[26]
- அம்பல சோமாசி என்பவனைத் துரை என்று குறிப்பிடும் ஒருத்தி அவன் நினைவாகவே இருக்கும் தன் காதலை வெளிப்படுத்தும் பாடல் [27]
- சீவிலி மாறன் வரதுங்கராமன் மீது காதல் கொண்டவளாகச் சொல்லும் அகப்பொருள் பாடல்.[28]
- நெய்வேலிச் சீவிலிமாறன் தமிழை ஆய்ந்திருக்கும் அருமையைக் குறிப்பிட்டு அவன் அணிந்திருக்கும் வேப்ப மாலையை விரும்புவதாக ஒரு பாடல்.[29]
- வேம்பு போல் கசக்கும் சொல்லாகிலும்,உன் வேப்பந்தார் மாலையையாகிலும் இவளுக்குத் தரவேண்டாமா என ஒருத்தி வேண்டுவதாக அமைந்துள்ள அகப்பொருள் பாடல் சுவை மிக்கது.[30]
அச்சுதன்
தொகு- தினை விதைத்தவர் முற்றத்தில் தினை காயும். நெல் விதைத்தவர் முற்றத்தில் நெல் காயும். அதுபோல அச்சுதன் முற்றத்தில் பகையரசர் முரசும்சங்கும் காயும்.[31]
- நெல்வேலி இராமனாகிய அச்சுதன் வலிமையில் வாலிக்கு இணையானவன்.[32]
- அச்சுதன் பிறந்த நாள் விழாவின்போது அவன் முற்றத்தில் முரசு முழங்கும் ஓசையைக் காட்டிலும் சிறைப்பட்ட அரசர்களின் கால் விலங்கை வெட்டிவிடும் ஓசை மிகுதியாகக் கேட்கும்.[33]
- அச்சுதன் என்பவனின் முரசின் சிறப்பு பாராட்டப்பட்டுள்ளது.[34]
அரசர் முதலானோர்
தொகு- மாறன் குலசேகரப் பெருமாள் என்பவன் பொற்கைப் பாண்டியன் ஆன வரலாறு.[35]
- கடகரி வாணன் என்பவன் பொற்கைப் பாண்டியன் என்னும் பெயர் மாற்றத்துக்குக் காரணமாக இருந்தான்.[36]
- நாறை அரசன் வானபூபதி தனக்குப் பரிசளித்துச் சிறப்பித்ததை இந்தக் கம்பர் ஒரு பாடலில் குறிப்பிடுகிறார்.[37]
- தனக்குப் பரிசில் வழங்கிய பின்னர் கண்டுகொள்ளாமல் நகர்ந்த மன்னன் ஒருவனை அகளங்கா துங்கா [38] என அழைத்து அன்றிருந்த நிலப்பரப்பு இன்று அகன்றிருக்கிறதா, இல்லையே, நீ மட்டும் 24 அடி நகர்ந்து சென்றுவிட்டாயே, என்று ஏளனமாகப் பாடுகிறார்.[39]
- கொல்லிமலை அரசன் தன்னைப் பேணாமையால் சினந்து ‘நீ முனிந்தால் எங்கட்கு இடம் இல்லையோ என்று பெருமிதத்துடன் பாடுகிறார்.[40]
வாணன்
தொகு- வல்லாள களங்கன் என்னும் வாணர் குடி அரசனைப் போற்றியது [41]
- கோனாறை (கோன் நாறை) என்னும் ஊரில் இருந்துகொண்டு ஆண்ட மகதேவன் என்னும் வாண அரசன் இலையில் போடும் சோற்றுக்கு அரிசி கேட்டபோது யானை கொடுத்ததைப் பாடியது.[42]
- தென்னாறை (தென் <தெற்கு நாறை) வாணன் கற்றவர்களுக்கு யானையைக் கொடுக்கிறானே பொன்னை எவ்வாறு கொடுப்பான்.[43]
- மக தேவன் நாறை நகர் காவலன் வாணபூபதி தந்த பரிசைக் கொண்டுவரும் புலவன் ஒருவன் ‘நீயும் சென்றால் பெறலாம்’ என்று பாணன் ஒருவனை ஆற்றுப்படுத்தும் கட்டளைக் கலித்துறைப் பாடல்.[44]
- பூக்கொடி தாங்கி நிற்காத கொம்பு உண்டோ? இல்லை அல்லவா, அதுபோல மாகதர்கோனாகிய மகதேவன் என்னும் என்னும் வாண அரசனை நினைக்காதவர்கள் உண்டா – என்றது [45]
- களப்பாள் (வாணன்) போர் செய்யச் சென்ற இடத்துக்கெல்லாம் பருந்து, நரி, பேய் முதலாவை விருந்து கிடைக்குமென்று உடன் சென்றன.[46]
- வாணன் வேந்தர்க்கெல்லாம் வரிசை என்ற பெழரில் பரிசுகளை வழங்கினான்.[47]
- பாண்டியன் மகதேவனிடம் தோற்றான்.[48]
- இந்த வாண அரசன் உதவியோடு பாண்டியன் அரசாண்டான் என்றது.[49][50]
- வாணன் ஒரு கொடைவள்ளல் எனல்.[51]
- ஆறை ஏகம்பவாணன் பாண்டியனை வென்றான் என்னும் செய்தி வானவர்கோன் இந்திரன் தலையில் தன் சங்கை உடைக்கும் வலிமை மிக்க பாண்டியன் ஆறை ஏகம்பவாணனின் பேய்த்தேர் வருமென்று அஞ்சி வேம்பைக் கையிலேயே வைத்துக்கொண்டிருக்கிறான் என்று நயம்பட ஒரு பாடல் தெரிவிக்கிறது.[52]
நாடு
தொகுநிகழ்வு
தொகு- நெல்லஞ்சோறே கிடைக்காமல் தேடித் திரிந்த எனக்குக் கல்நிலத்தில் விளைந்த கம்மஞ்சோறே கிடைத்தது.[55]
- ஒரு தம்பி நாடாள, ஒரு தம்பி உடன் வர, இராமன் மனைவியுடன் காடு போந்த வரலாற்றை ஒருபாடல் குறிப்பிடுகிறது.[56]
- பெருங்கதை நூலின் பாட்டுடைத் தலைவன் உதயணனின் தாய் அவனைக் கள்ளிக்காட்டில் பெற்றெடுத்த செய்தியை ஒருபாடல் தெரிவிக்கிறது.[57]
- அழகி ஒருத்தியின் முலை முதலானவற்றைப் பாராட்டிப் பாட்டு ஒன்று எதற்காக எழுதிக் கொடுத்தளன் என்கிறாயா, சொல்கிறேன் கேள். அவள் பொன் தந்தாள், எழுதிக் கொடுத்தேன் – என்று பாடல் தெரிவிக்கிறது.[58]
- பாம்பு கடித்த நஞ்சு இறங்கப் பாடிய பாடல் இரண்டு [59]
- பாட்டுப் பாடி, வேலி என்னும் பெண்மணிக்குச் சுவர் இடியாமல் நிற்கும்படி கட்டித் தந்து கூலி பெற்றபோது “நெல் கொண்டுபோகும் அளவுக்கு அந்தச் சுவர் நிற்கவேண்டும் என்று பாடியது.[60]
- ஆற்றின் தென்கரை வழியே சென்ற வணிகச் சாத்தன் ஒருவனை அந்த ஆற்றின் வடகரையில் இருக்கும் காளிகாள் அம்மை என்னும் பேய் உன்னைத் தின்னப்போகிறேன் என்றதாம். அதனை கேட்ட வீரன் அந்தப் பேயின் கையை வெட்டிப் போட்டானாம்.[61]
அடிக்குறிப்பு
தொகு- ↑ மு. அருணாசலம் தமிழ் இலக்கிய வரலாறு, ஒன்பதாம் நூற்றாண்டு, பாகம் 1, பக்கம் 28
- ↑ மு. அருணாசலம் தமிழ் இலக்கிய வரலாறு, 12 ஆல் நூற்றாண்டு, பாகம் 1, பக்கம் 290
- ↑ தனிப்பாடல் திரட்டு – பக்கம் 45-54
- ↑ பாடல் 1
- ↑ பாடல் 2
- ↑ பாடல் 3
- ↑ பாடல் 4
- ↑ பாடல் 58
- ↑ பாடல் 59
- ↑ பாடல் 41 கட்டளைக் கலித்துறை
- ↑
தேரையார் செவ்விள நீருண்ணாப் பழிசுமப்பர்
நாரியார் தாமறிவார் நாமவரை நத்தாமை
கோரைவாய்ப் பொன்சொரியுங் கொல்லிமலை நன்னாடா
ஊரை வாய்மூட வுலைமூடி தானிலையே.(பாடல் 45) - ↑ பாடல் 42
- ↑
மேழி பிடிக்குங்கை வேல்வேந்தர் நோக்குங்கை
ஆழி தரித்தே யருளுங்கை- சூழ்வினையை
நீக்குங்கை யென்று நிலைக்குங்கை நீடூழி
காக்குங்கை காராளர் கை. (பாடல் 43) - ↑ பாடல் 49
- ↑ பாடல் 15
- ↑ பாடல் 8
- ↑ பாடல் 9
- ↑ பாடல் 17
- ↑ பாடல் 19
- ↑ பாடல் 55
- ↑ பாடல் 24
- ↑
இருந்தவளைப் போனவளை யென்னை யவளைப்
பொருந்தவளை பறித்துப் போனான்-பெருந்தவளை
பூத்தத்தத் தேன்சொரியும் பொன்னிவள நன்னாட்டின்
மாத்தத்தன் வீதியினில் வந்து.பாடல் 18 - ↑ பாடல் 32
- ↑ பாடல் 46 கட்டளைக் கலித்துறை
- ↑
மாவுறங்கின புள்ளுறங்கின வண்டுறங்கின தண்டலைக்
காவுறங்கின வெங்கண் மானிருகண் ணுறங்கில ளையகோ
கோவுறங்கு கடைத்தலைக் குலதீபவள்ளை குதட்டிவாய்
ஆவுறங் குபகார சஞ்சலமஞ்ச லென்ன வடுக்குமே.(பாடல் 51) - ↑ பாடல் 56
- ↑ பாடல் 63
- ↑ பாடல் 64
- ↑ பாடல் 65
- ↑
வேம்பாகிலு மினிய சொல்லுக்கு நீபுனைந்த
வேம்பாகிலு முதவ வேண்டாமோ- மீன்பாயும்
வேலையிலே வேலைவைத்த மீனவர் நின்புயத்து
மாலையிலே மாலைவைத்தாண் மான். பாடல் 66 - ↑ பாடல் 21
- ↑ பாடல் 22
- ↑ பாடல் 23
- ↑ பாடல் 20
- ↑ பாடல் 10
- ↑ பாடல் 25
- ↑ 31 ஆம் பாடல் விருத்தம்.
- ↑ இவன் பாண்டியன் போலும்
- ↑ பாடல் 38
- ↑
காதமிருபத்து நான்கொழியக் காசினியை
ஓதக்கடல் கொண் டொளித்ததோ- மேதினியிற்
கொல்லிமலைத் தேன்சொரியுங் கொற்றவா நீமுனிந்தால்
இல்லையோ வெங்கட் கிடம். – பாடல் 39 - ↑ பாடல் 11
- ↑ பாடல் 12
- ↑ பாடல் 30
- ↑ பாடல் 31
- ↑ பாடல் 13
- ↑ பாடல் 28
- ↑ பாடல் 29
- ↑ பாடல் 26
- ↑ பாடல் 14,
- ↑ பாடல் 27
- ↑ பாடல் 57
- ↑ பாடல் 67
- ↑ பாடல் 16
- ↑
நீரெல்லாஞ் சேற்றுநாற்ற நிலமெலாங் கல்லுமுள்ளும்
ஊரெலாம் பட்டிதொட்டி யுண்பதோ கம்பஞ்சோறு
பேரெலாம் பொம்மன் திம்மன் பெண்களோ நாயும்பேயும்
காருலாங் கொங்குநாட்டைக் கனவிலு நினைக்கொணாதே. (பாடல் 40) - ↑ பாடல் 50
- ↑ பாடல் 33
- ↑ பாடல் 34
- ↑ பாடல் 35
- ↑ பாடல் 6, 7
- ↑
மற்கொண்ட திண்புயத்தான் மாநகர்விட் டிங்குவந்து
சொற்கொண்ட பாவின் சுவையறிவா ரீங்கிலையே
விற்கொண்ட வாணுதலாள் வேலி தருங்கூலி
நெற்கொண்டு பொமளவும் நில்லாய் நெடுஞ்சுவரே (பாடல் 44) - ↑ பாடல் 48