துளசிதாசர்: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு

துளசிதாசரின் சமகாலத்தவரும் பெரும் பக்தருமான நப்பாதாசு கூட தன்னுடைய படைப்பான பக்த்மாலில் துளசிதாசரை வால்மீகியின் அவதாரமாகவே விவரிக்கிறார்.

அவை: வைராக்கிய சிரசந்தீபனீ, இராமாஞ்ஞா பிரஷ்ன, இராமலாலா நகசூ, ஜானகீ மங்கள், பார்வதீ மங்கள், கிருஷ்ண கீதாவளி, கீதாவளி, விநய பத்திரிக்கா (விரஜ மொழி), தோஹாவளி, பரவை இராமாயணம், கவிதாவளி (விரஜ மொழி), இராம சரித மானஸ் (அவதி மொழி)<ref name="kalaimagal">கலைமகள்; டிசம்பர் 2014; கட்டுரை: துளசிதாசர் காட்டும் பக்தி; பக்கம் 50-52</ref>

துளசிதாசர் காலத்தில் சமுதாயத்தில் ஒழுக்கம் குறைந்து சீர்கேடுகள் மிகுந்திருந்தன. சமுதாய நிலை கண்டு மிகவும் மனம் வருந்திய துளசிதாசர், மக்களிடையே ஒழுக்கத்தை ஏற்படுத்தி அவர்களை உயர்த்த வேண்டி ஸ்ரீராமபிரானிடம் முறையிட்டு எழுதியதே "விநய பத்திரிகா". தமது வேண்டுகோள்களை இசைப் பாடல்களாக இயற்றி ஸ்ரீராமபிரானின் அரசவைக்கு அனுப்பி வைக்கிறார் துளசிதாசர். ராமபிரானின் அரசவையில் உள்ள கணேசர், சிவபெருமான், தேவி, சூரியன், கங்கை, யமுனை, அனுமன், இலக்குவன், பரதன், சத்துருக்னன், சீதை என அனைவரையும் துதித்துப் பாடி அவர்களைத் தம் வேண்டுகோளை நிறைவேற்றச் செய்ய ராமபிரானின் கவனத்தை தம் பக்கம் ஈர்க்கச் சொல்கிறார் துளசிதாசர். கல் மனத்தையும் கரையச் செய்யும் விநயபத்திரிக்கா" என்ற சொல்லடை இந்தியில் விநயபத்திரிக்காவின் பெருமையைக் குறிக்க வழங்கிவருகின்றது.இந்நூல் துளசிதாசரால் இறுதியாக எழுதப்பட்ட படைப்பாகக் கருதப்படுகின்றது<ref name="kalaimagal">கலைமகள்; டிசம்பர் 2014; கட்டுரை: துளசிதாசர் காட்டும் பக்தி; பக்கம் 50-52</ref>

இராமானுசரைப் போலவே, துளசிதாசரும் ஒப்புயர்வற்ற கடவுளை நம்புகிறார்.அதேசமயம் சங்கராச்சார்யரின் கருத்தையும் ஏற்கிறார்;

இந்த இறைவன் தானே ஒருமுறை மனித வடிவை எடுத்துக்கொண்டார், மனிதகுலத்தினை ஆசீர்வதிப்பதற்காக இராமராக அவதாரம் எடுத்தார். அதனால் உடலானது போற்றப்படவேண்டுமே தவிர பயனற்றதாக எண்ணக்கூடாது. இறைவன் நம்பிக்கையுடன் (பக்தியுடன்) அணுகப்படவேண்டும், தன்னலமற்ற வழிபாடு மற்றும் சுத்தமான அன்பில் தன்னையே சரணடையச் செய்யவேண்டும், மேலும் அவனின் சிந்தனையில் சுய-விருப்பங்களின் அனைத்து செயல்களிலும் சுத்தமாக வேண்டும்.

அனைத்து உயர்களிடத்திலும் அன்பு காட்டவேண்டும், அப்போது அவை மகிழ்ச்சியடையும்; ஏனெனில் எல்லாவற்றின் மீதும் அன்பு காட்டும் போது நீங்கள் இறைவனிடமும் அன்பு கொள்கிறீர்கள், ஏனெனில் அவனே எல்லாமுமாக இருக்கிறான்.

இறைவனிடத்தில் நம்பிக்கை வைப்பவர்களின் பேரின்பத்தை அறிந்தபோதிலும் மற்றும் கேட்டறிந்தபோதிலும், விடுதலை ஆவதற்கான ஒரு வழியை அவர்கள் முயற்சிப்பதில்லை. கடவுளின் இல்லத்தில் ஆன்மா பெறக்கூடிய பேரின்பம் இறைவனிடத்தில் ஈடுபாடு அல்ல, அவருடனேயே ஒன்றாதலாகும். இது பிறப்பு மற்றும் மறுபிறப்பின் சுமையிலிருந்து விடுதலையாதல் (முக்தி) மற்றும் உச்சநிலையிலான ஆனந்தமாகும்.

''இராமசரிதமானசா''வின் கிரோசெஸ் மொழிபெயர்ப்பில்<ref>[http://www.archive.org/details/rmyanaoftuls00tulauoft துளசி தாசரின் இராமாயணம்]</ref>, நப்பாஜியின் ''பகத்மாலா'' வில் இருக்கும் உரைகள், மொழிபெயர்ப்புகள் மற்றும் அவற்றின் விரிவுரைகளாலேயே காணமுடியும், இதுதான் கவிஞருக்குத் தொடர்புடைய பாரம்பரியங்களுக்கு வலிமையாக இருக்கும் முக்கிய மூல சான்றாகும். நபாஜி அவராகவே துளசிதாசரைச் சந்தித்துள்ளார்; ஆனால் கவிஞரைப் புகழ்ந்து பாடும் பத்தி அவருடைய வாழ்க்கைக்குத் தொடர்புடைய எந்தச் செய்தியையும் வெளியிடவில்லை - இவை ப்ரியா தாசு அவர்களின் டிகா அல்லது உரை விளக்கத்தில் குறிப்பிடப்படுகிறது, இவர் இதை 1712 ஆம் ஆண்டில் எழுதியுள்ளார், மேலும் பொருளடக்கத்தின் பெரும்பகுதி கட்டுக்கதையாகவும் நம்பகத்தன்மையற்றதாகவும் இருக்கிறது. துரதிஷ்டவசமாக, கவிஞரின் தனிப்பட்ட சீடருமாக உண்மையான தோழருமாக இருந்து 1642 ஆம் ஆண்டில் இறந்துபோன பெனிமாதாப் தாசு அவர்களால் இயற்றப்பட்ட கவிஞரின் வாழ்க்கை வரலாறான ''கோசாய்-சரித்ரா'' காணாமல்போய்விட்டது, அதன் பிரதியும் கூட இருப்பதாகத் தெரியவில்லை.

பாத கஞ்சருனாம் = அவனுடைய பாதம் (பாதா) சிவந்த (அருஆ) தாமரை (கஞ்ச்) போலிருக்கிறது

தானவா தைய்த்ய வம்ஷ நிகாகண்டனம் = அரக்கர்களின் (தானவ் மற்றும் தைய்த்யாஸ்) சந்ததியை (வம்ச) (அவன்) அழித்தான் (நிகாந்தனம்)

தஷரத நந்தனம் = தசரத அரசரின் மகன் (நந்தனம்)

ரகுவம்சத்தின் இந்த தசரத அரசரின் மகன், கோசலர்களின் அன்புக்குரியவர் (அவருடைய தாயார் கௌசல்யாவின் குடும்பம்/வம்சம்) மற்றும் முடிவுறாத பேரின்பத்தின் எல்லையற்ற பெருங்கடல்.

விபூசனம் = அணிகலன்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டுள்ளது

சங்க்ராமா ஜிதா காரா துஸாநாம் = காரா மற்றும் துஸாநானை போரில் (சங்க்ராம்) வென்றவர் (ஜீதா)