ஜியோவன்னி சுகியாபரெல்லி
இக்கட்டுரை கூகுள் மொழிபெயர்ப்புக் கருவி மூலம் உருவாக்கப்பட்டது. இதனை உரை திருத்த உதவுங்கள். இக்கருவி மூலம்
கட்டுரை உருவாக்கும் திட்டம் தற்போது நிறுத்தப்பட்டுவிட்டது. இதனைப் பயன்படுத்தி இனி உருவாக்கப்படும் புதுக்கட்டுரைகளும் உள்ளடக்கங்களும் உடனடியாக நீக்கப்படும் |
ஜியோவன்னி வர்ஜினியோ சுகியாபரெல்லி (Giovanni Virginio Schiaparelli, 14 மார்ச்சு 1835 – 4 ஜூலை 1910) இத்தாலிய வானியலாளர் மற்றும் அறிவியல் வரலாற்று ஆய்வாளர் ஆவார். இவர் டுரின் பல்கலைக்கழகம் மற்றும் பெர்லின் ஆய்வகத்தில் கல்வி பயின்றார். 1859-1860 ஆம் ஆண்டுகளில் இவர் புல்கோவோ ஆய்வகத்தில் பணியாற்றினார். அதன் பிறகு நாற்பதாண்டுகளுக்கு மேல் பிரேரா ஆய்வகத்தில் பணியாற்றினார். மேலும் இவர் இத்தாலியப் பேரரசின் செனட் உறுப்பினராகவும், அகாடமியா டி லிங்சை, அக்காடெமியா டெல்லே சைன்ஸ் டி டுரினோ அண்ட் த ரீஜியோ இன்ஸ்டிடியூட்டோ லோம்பார்டோவின் உறுப்பினராகவும், குறிப்பாக செவ்வாய் கிரகம் பற்றிய ஆய்வில் நன்கு அறியப்பட்டவர் ஆவார். இவரது உறவினரின் மகளான எல்சா ஸ்கையாபரெலி புகழ் பெற்ற ஆடை வடிவமைப்பாளராக இருந்தார்.
| ஜியோவன்னி சுகியாபரெல்லி | |
|---|---|
 ஜியோவன்னி சுகியாபரெல்லி | |
| பிறப்பு | மார்ச்சு 14, 1835 சவிலியானோ[1] |
| இறப்பு | சூலை 4, 1910 (அகவை 75) |
| குடியுரிமை | இத்தாலியர் |
| துறை | வானியல் |
செவ்வாய் கிரகம்
தொகுஸ்கையாபரெலியின் பங்களிப்புகளில் இவரது செவ்வாய் கிரகத்தின் தொலைநோக்கி கண்காணிப்பும் அடங்கும். இவரது ஆரம்ப கண்காணிப்புகளில் செவ்வாய் கிரகத்தின் "கடல்கள்" மற்றும் "கண்டங்களுக்குப்" பெயரிட்டுள்ளார். 1877 ஆம் ஆண்டில் "பெரும் எதிர்ப்பின்" போது இவர் செவ்வாய் கிரகப் பகுதிகளில் நீள்கட்டமைப்புடைய அடர்ந்த வலையமைப்பை கண்டறிந்தார். அதை இவர் இத்தாலியின் "கனாலி" என அழைத்தார். இது "சேனல்கள்" என பொருளுடையது ஆனால் இது "கேனல்ஸ்" என தவறுதலாக மொழிபெயர்க்கப்பட்டது. "கேனல்ஸ்" என்பது செயற்கையான உருவாக்கத்தைக் குறிக்கும். "கனாலி" என்பது இது நிலத்தின் இயற்கை உருவ அமைப்பாக இருகக்கூடும் என்ற உந்துதல் என்று பொருள்படும். இந்த தவறான மொழிபெயர்ப்பிலிருந்து செவ்வாய் கிரகத்தின் "கேனல்ஸ்" பிரபலமானதும் செவ்வாய் கிரகத்தில் வாழ்வது பற்றி பல்வேறு யூகங்கள் தருவிக்கப்பட்டன. இதனால் விரைவில் செவ்வாய் கிரகத்தில் வாழ்வது பற்றிய பல கருத்தாக்கங்கள், யூகங்கள் மற்றும் வாய்மொழிக்கதைகள் பரவின. செயற்கையான வாய்க்காலை மிகவும் ஆர்வமுடன் ஆதரித்தவர்களிடையே அமெரிக்க வானியலாளர் பெர்சிவல் லோயெல் புகழ்பெற்றவர் ஆவார். இவர் தனது வாழ்நாளில் பெரும்பாலான பகுதியை செவ்வாய் கிரகித்தில் உயிர்கள் வாழ்ந்திருப்பதை நிரூபிக்கும் முயற்சியிலேயே செலவழித்தார். எனினும் பின்னர் இத்தாலிய வானியலாளர் வைசென்சோ செருல்லியின் நன்றி கூறும் விதமான ஆய்வின் பலனாக அறிவியலாளர்கள் புகழ் பெற்ற வாய்க்கால்கள் உண்மையில் வெறும் ஒளியியல் திரிபுக்காட்சிகளே என உறுதிப்படுத்தினர்.
ஸ்கையாபரெலியின் புத்தகமான லைப் ஆன் மார்ஸில் அவர் பின்வருமாறு எழுதியுள்ளார்: "உண்மையான வாய்க்காலின் வடிவம் நமக்கு மிகவும் பழக்கமான ஒன்று. ஆனால் மண்ணிலுள்ள பள்ளங்கள் 100, 200 கிலோமீட்டர்கள் அகலமாகவும் ஆயிரத்திற்கும் மேற்பட்ட மைல்களில் நேர் திசையில் விரிந்து பரவியும், மிகவும் ஆழமாகவும் இல்லாதவை என்பதை நாம் நினைவில் கொள்ள வேண்டும். நான் ஏற்கனவே குறிப்பிட்டுள்ள படி செவ்வாய் கிரகத்தில் மழை இல்லாத போது இந்த வாய்க்கால்களே முக்கிய இயக்க அமைப்பாக இருந்து கோளினுடைய வறண்ட பகுதிக்கு தண்ணீரை (மற்றும் அதன் உயிர்களின் வாழ்வுடன்) பரப்பலாம். "
வானியல் மற்றும் அறிவியலின் வரலாறு
தொகுசூரிய மண்டலப் பொருட்களை ஆய்வுசெய்தவரான ஸ்கையாபரெலி இரட்டை நட்சத்திரங்களில் ஆய்வு செய்து ஏப்ரல் 26, 1861 அன்று 69 ஹெஸ்பெரியா என்ற சிறுகோளைக் கண்டறிந்தார். மேலும் பெர்செய்ட்ஸ் மற்றும் லியோனிட்ஸ் விண்கற்கள் பொழிவுக்கு வால் நட்சத்திரங்களுடன் தொடர்புள்ளது என மெய்ப்பித்தார். எடுத்துக்காட்டாக அவர் லியோனிட்ஸ் விண்கற்கள் பொழிவின் வட்டப்பாதை டெம்பெல்-டட்டில் வால் நட்சத்திரத்தின் பாதையுடன் பொருந்துவதை நிரூபித்தார். இந்த ஆராய்ச்சிகள் அவருக்கு விண்கற்கள் பொழிவு வால் நட்சத்திரங்களின் சுவடுகளாக இருக்கலாம் என்ற கருத்தாக்கத்தை உருவாக்க வழிகோலியது. பின்னர் அது துல்லியமான உண்மை என நிரூபிக்கப்பட்டது.
ஸ்கையாபரெலி மரபு சார் வானியல் வரலாற்றில் சிறந்த அறிஞராக இருந்தார். யூடோக்சஸ் ஆப் நைடஸ் மற்றும் கால்லிப்பஸினுடைய பொது மையக் கோளங்களை பல பிற்கால வானியலாளர்கள் கருதியதைப் போல அவற்றை பௌதிகப் பொருளாக அல்லாமல் நவீன ஃபோரியர் தொகுதிகளுக்கான வழிமுறையின் ஒரு பகுதியாகவே கருத வேண்டும் என இவரே முதலில் உணர்ந்தார்.
விருதுகள்
தொகு- இலாலண்டே பரிசு (1868)
- அரசு வானியல் கழகப் பொற்பதக்கம் (1872)
- புரூசு பதக்கம் (1902)
இவரது பெயர் இடப்பட்டவை
தொகுசுற்றத்தினர்
தொகுஇவரது ஒன்றுவீட்ட உறவினராகிய எல்சா சுகியாபரெல்லி குறிப்பிட்த் தக்க வடிவமைப்பாளர் ஆவர். இவர் அவுதே மேலுடையாக்கத்தில் புகழ்பெற்றவர்.[6]
தேர்ந்தெடுத்த எழுத்துகள்
தொகு- 1873 – Le stelle cadenti (வீழும் விண்மீன்கள்)
- 1893 – La vita sul pianeta Marte (செவ்வாயில் உயிரினம்)
- 1925 – Scritti sulla storia della astronomia antica (செவ்வியல் வானியல் வரலாறு குறித்த எழுத்துகள்), மூன்று தொகுதிகள். பொலோகுனா. மறு அச்சு: மிலானோ, மிமெசிசு, 1997.
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ Senato Website
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Schmadel, Lutz D. (2007). "(4062) Schiaparelli". Dictionary of Minor Planet Names – (4062) Schiaparelli. Springer Berlin Heidelberg. p. 347. எண்ணிம ஆவணச் சுட்டி:10.1007/978-3-540-29925-7_4041. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-3-540-00238-3. பார்க்கப்பட்ட நாள் 4 July 2016.
- ↑ "MPC/MPO/MPS Archive". Minor Planet Center. பார்க்கப்பட்ட நாள் 4 July 2016.
- ↑ "Schiaparelli Dorsum". Gazetteer of Planetary Nomenclature, International Astronomical Union (IAU) Working Group for Planetary System Nomenclature (WGPSN).
- ↑ Patterson, Sean (8 November 2013). "ESA Names ExoMars Lander 'Schiaparelli'". Space Fellowship. http://spacefellowship.com/news/art35863/exomars-lander-module-named-schiaparelli.html. பார்த்த நாள்: 8 November 2013.
- ↑ "ELSA SCHIAPARELLI". Vogue. Archived from the original on 2014-08-07. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2017-04-25.
வெளி இணைப்புகள்
தொகு
- Le Mani su Marte: I diari di G.V. Schiaparelli. Observational diaries, manuscripts & drawings. Historical Archive of Brera Observatory. (இத்தாலியம்)
- குட்டன்பேர்க் திட்டத்தில் Giovanni Virginio Schiaparelli இன் படைப்புகள்
- "Schiaparelli, Giovanni Virginio (1835–1910)", biography from www.daviddarling.info.
- ஆக்கங்கள் ஜியோவன்னி சுகியாபரெல்லி இணைய ஆவணகத்தில்