நரேந்திர மாணிக்கியா
நரேந்திர மாணிக்கியா (Narendra Manikya) (இ. 1695) 1693 முதல் 1695 வரை திரிபுரா இராச்சியத்தை ஆண்ட மாணிக்கிய வம்சத்தைச் சேர்ந்த அரசனாவார்.
| நரேந்திர மாணிக்கியா | |
|---|---|
| திரிபுரா இராச்சியத்தின் அரசன் | |
| ஆட்சிக்காலம் | 1693–1695 |
| முன்னையவர் | இரண்டாம் ரத்ன மாணிக்கியா |
| பின்னையவர் | இரண்டாம் ரத்ன மாணிக்கியா |
| பிறப்பு | துவாரிகா தாக்கூர் |
| இறப்பு | 1695 |
| மரபு | மாணிக்ய வம்சம் |
| தந்தை | துர்கா தாக்கூர் |
| மதம் | இந்து சமயம் |
வாழ்க்கை
தொகுதுவாரிகா தாக்கூர் என்ற பெயரில் பிறந்த இவர், திரிபுரி இளவரசர் துர்காவிற்கும் மகாராஜா கோவிந்த மாணிக்கியாவிற்கும் மகனாவார்.[1] [2] இவரது தாத்தாவின் மரணத்தைத் தொடர்ந்து 1676 இல் இவரது மாமா ராம மாணிக்கியா பதவியேற்ற பிறகு, துவாரிகா தனக்காக அரியணையைக் கோர முயன்றார். சரைலின் ஆப்கானித்தான் தலைவரான முகம்மது நசீருடன் கூட்டுச் சேர்ந்து, துவாரிகா ராமரை வெளியேற்ற முடிந்தது. அரியணை ஏறியதும் நரேந்திர மாணிக்கியா என்ற ஆட்சிப் பெயரைப் வைத்துக் கொண்டார். இருப்பினும், இவரது மாமா, வங்காளத்தின் முகலாய ஆளுநரான சயிஸ்ட கானின் உதவியைப் பெற்று, நரேந்திரனின் கிளர்ச்சியை அடக்கி, அதிகாரத்தை மீட்டெடுத்தார். [3] [4]
போர்கள்
தொகுநரேந்திரன், கைது செய்யப்பட்ட பின்னர், முகலாயர்களால் டாக்காவிற்கு அழைத்துச் செல்லப்பட்டார். அங்கு இவர் இறுதியில் கானுடன் நட்பை வளர்த்துக் கொள்ள முடிந்தது. [3] 1685 இல் ராமரின் மரணத்தைத் தொடர்ந்து, அவரது இளம் மகன் இரண்டாம் ரத்ன மாணிக்கியா அரியணையைப் பெற்றார். இருப்பினும், பிந்தையவர் சில்ஹெட்டைத் தாக்கிய பிறகு கானின் கோபத்தைப் பெற்றார். பின்னர் முகலாய கட்டுப்பாட்டில் இருந்தார். பதிலுக்கு, 1693 இல் கான் வெற்றிகரமாக திரிபுரா மீது படையெடுத்தார். தாக்குதலில் நரேந்திரன் உதவி செய்தார். இவரது உதவிக்காக, ஆளுநர் இவரது தோற்கடிக்கப்பட்ட உறவினரின் இடத்தில் பிந்தையவரை ஆட்சியாளராக நியமித்தார்.[5] பதிலுக்கு, திரிபுராவின் வழக்கமான கப்பத்திற்கு கூடுதலாக இரண்டு யானைகளை முகலாயர்களுக்கு வழங்க நரேந்திர ஒப்புக்கொண்டார். மேலும் ஒரு யானை தனியே கானுக்கு பிரத்தியேகமாக வழங்கப்பட்டது. நரேந்திரன் தனது சகோதரனை அன்புடன் நடத்தினான். [6]
இருப்பினும், இவரது ஆட்சி சிறிது காலமே இருந்தது. ரத்னாவின் கீழ் திவானாக இருந்த சம்பக் ரே கோவிந்த மாணிக்கியாவின் மருமகனும் ஆவார்[7] புதிய ஆட்சியாளரால் பிடிபடுவதைத் தவிர்ப்பதற்காக டாக்காவிற்கு தப்பி ஓடினார். அங்கு, அவர், ரத்னாவின் இளைய சகோதரர் மற்றும் மிர் கான் என்ற திரிபுரி ஆளுநருடன் சேர்ந்து, நரேந்திரனுக்கு எதிராக இராணுவ ஆதரவை வழங்க சயிஸ்ட கானை ஊக்கப்படுத்தினார். அவர்கள் திரிபுராவிற்குள் ஒரு பெரிய படையெடுப்பை மேற்கொண்டனர். மேலும் சண்டிகர் போரில் நரேந்திரனை தோற்கடித்தனர். [8] பிந்தையவர் பின்னர் கொல்லப்பட்டார். சுமார் மூன்று ஆண்டுகள் ஆட்சி செய்தார். அரியணை ரத்னாவுக்கு மீட்டெடுக்கப்பட்டது. [9] [10]
சான்றுகள்
தொகு- ↑ Sarma, Ramani Mohan (1987). Political History of Tripura. Puthipatra. p. 114.
- ↑ Durlabhendra (1999). Sri Rajmala. Tribal Research Institute, Govt. of Tripura. p. 163.
- ↑ 3.0 3.1 Thakurta, S. N. Guha (1999). Tripura. National Book Trust, India. p. 13.
- ↑ Dutta, Sushil Chandra (1984). The North-east and the Mughals (1661-1714). D.K. Publications. p. 145.
- ↑ Majumdar, Ramesh Chandra (1974). History of mediaeval Bengal. G. Bharadwaj. p. 166.
- ↑ Roychoudhury, Nalini Ranjan (1983). Tripura through the ages: a short history of Tripura from the earliest times to 1947 A.D. Sterling. p. 30.
- ↑ (Thakurta 1999, ப. 14)
- ↑ (Sarma 1987, ப. 118)
- ↑ Sarma, Ramani Mohan (1980). Coinage of Tripura. Numismatic Society of India. p. 8.
- ↑ Majumdar, Ramesh Chandra (1974). History of mediaeval Bengal. G. Bharadwaj. p. 166.Majumdar, Ramesh Chandra (1974). History of mediaeval Bengal. G. Bharadwaj. p. 166.