பீனைல் ஐதராக்சிலமீன்

பீனைல் ஐதராக்சிலமீன்
பெயர்கள்
	ஐயூபிஏசி பெயர் என்- பீனைல் ஐதராக்சிலமீன்
	வேறு பெயர்கள் பீட்டா- பீனைல் ஐதராக்சிலமீன், என்-ஐதராக்சி அனிலின்; என்-ஐதராக்சிபென்சீன் அமீன்; ஐதராக்சிலமினோபென்சீன்
இனங்காட்டிகள்
சிஏஎசு எண்	100-65-2
ChEBI	CHEBI:28902
ChemSpider	7237
EC number	209-711-2
	InChI InChI=1S/C6H7NO/c8-7-6-4-2-1-3-5-6/h1-5,7-8H ; Key: CKRZKMFTZCFYGB-UHFFFAOYSA-N ; InChI=1/C6H7NO/c8-7-6-4-2-1-3-5-6/h1-5,7-8H; Key: CKRZKMFTZCFYGB-UHFFFAOYAK;
யேமல் -3D படிமங்கள்	Image
KEGG	C02720
பப்கெம்	7518
	SMILES ONC1=CC=CC=C1;
UNII	282MU82Z9A
பண்புகள்
மூலக்கூறு வாய்பாடு	C6H7NO
வாய்ப்பாட்டு எடை	109.1274 கி/மோல்
தோற்றம்	மஞ்சள் நிற ஊசிகள்
உருகுநிலை	80 முதல் 81 °C (176 முதல் 178 °F; 353 முதல் 354 K)
காந்த ஏற்புத்திறன் (χ)	-68.2•10−6 செ.மீ3/மோல்
	மாறுதலாக ஏதும் சொல்லவில்லை என்றால் கொடுக்கப்பட்ட தரவுகள் யாவும்; பொருள்கள் அவைகளின் இயல்பான வெப்ப அழுத்த நிலையில் (25°C, 100kPa) இருக்கும். \| colspan=2 \| verify (இது: /?) வார்ப்புரு மேற்கோள்கள்

பீனைல் ஐதராக்சிலமீன் (Phenylhydroxylamine) என்பது C₆H₅NHOH என்ற மூலக்கூற்று வாய்ப்பாட்டால் விவரிக்கப்படும் ஒரு கரிம வேதியியல் சேர்மமாகும். ஏற்ற ஒடுக்கத்துடன் தொடர்புடைய இணைகளான அனிலின் (C6H5NH2) மற்றும் நைட்ரோசோபென்சீன் C6H5NO சேர்மங்களுக்கிடையிலான ஓர் இடைநிலை என்று இது வகைப்படுத்தப்படுகிறது.

தயாரிப்பு

நைட்ரோபென்சீனை அமோனியம் குளோரைடு முன்னிலையில் துத்தநாகத்துடன் சேர்த்து ஒடுக்க வினைக்கு உட்படுத்தினால் பீனைல் ஐதராக்சிலமீன் உருவாகிறது. ^[1]^[2] மாற்றாக, நைட்ரோபென்சீனை ஐதரசீனை ஓர் ஐதரசன் மூலப்பொருளாகப் பயன்படுத்தி ரோடியம் வினையூக்கியின் மீது செலுத்தி மாற்று ஐதரசனேற்றம் செய்தும் இதை தயாரிக்கலாம். ^[3]

வினைகள்

வெப்பப்படுத்தினால் பீனைல் ஐதராக்சிலமீன் நிலைப்புத்தன்மையை இழக்கிறது. மேலும் வலிமையான அமிலங்களின் முன்னிலையில் பாம்பெர்கெர் மறுசீராக்கல் வினை வழியாக 4-அமினோபீனோலாக எளிதில் மறுசீரமைப்பு அடைகிறது. டைகுரோமேட்டுடன் பீனைல் ஐதராக்சிலமீன் சேர்க்கப்படும்போது ஆக்சிசனேற்ற வினைக்கு உட்பட்டு நைட்ரோசோபென்சீன் உருவாகிறது.

பீனைல் ஐதராக்சிலமீனுடன் பென்சால்டிகைடு சேர்க்கப்படும்போது நன்கு அறியப்பட்ட 1,3-டைபோலான டைபீனைல்நைட்ரோன் உருவாகிறது.

C₆H₅NHOH + C₆H₅CHO → C₆H₅N(O)=CHC₆H₅ + H₂O

மேற்கோள்கள்

↑ E. Bamberger “Ueber das Phenylhydroxylamin” Chemische Berichte, volume 27 1548-1557 (1894). E. Bamberger, "Ueber die Reduction der Nitroverbindungen" Chemische Berichte, volume 27 1347-1350 (1894) (first report).
↑ O. Kamm (1941). "Phenylhydroxylamine". Organic Syntheses 4: 57. doi:10.15227/orgsyn.004.0057.
↑ P. W. Oxley, B. M. Adger, M. J. Sasse, M. A. Forth (1989). "N-Acetyl-N-Phenylhydroxylamine via Catalytic Transfer Hydrogenation of Nitrobenzene using Hydrazine and Rhodium on Carbon". Organic Syntheses 67: 187. doi:10.15227/orgsyn.067.0187.

[1] E. Bamberger “Ueber das Phenylhydroxylamin” Chemische Berichte, volume 27 1548-1557 (1894). E. Bamberger, "Ueber die Reduction der Nitroverbindungen" Chemische Berichte, volume 27 1347-1350 (1894) (first report).

[2] O. Kamm (1941). "Phenylhydroxylamine". Organic Syntheses 4: 57. doi:10.15227/orgsyn.004.0057.

[3] P. W. Oxley, B. M. Adger, M. J. Sasse, M. A. Forth (1989). "N-Acetyl-N-Phenylhydroxylamine via Catalytic Transfer Hydrogenation of Nitrobenzene using Hydrazine and Rhodium on Carbon". Organic Syntheses 67: 187. doi:10.15227/orgsyn.067.0187.

[1]

[2]

[3]