பைசாசம்
பைசாச மொழி (Paishachi (ப.ச.ரோ.அ: Paiśācī) பண்டைய இந்தியாவின் வடமேற்கு பகுதியில் (தற்கால ஆப்கானித்தான், பாகிஸ்தானின் கைபர் பக்துன்வா மாகாணம்) வாழ்ந்த பிசாசர்கள் எனும் இன மக்கள் பேசிய மொழி ஆகும். பைசாச மொழியானது பிராகிருத மொழியின் ஒரு வட்டார வழக்கு மொழியாகும்.[3][4] இது இந்திய-ஆரிய மொழிகளில் ஒன்றாகும். கிபி 7 அல்லது 8ஆம் நூற்றாண்டில் பைசாச மொழியில் குணாதித்தியர் எனும் கவிஞர் பிரகத்கதை எனும் நூலை இயற்றினார். கிபி 10-ஆம் நூற்றாண்டில் வடமேற்கு இந்தியாவை இசுலாமியர் கைப்பற்றிய ஆக்கிரமித்த போது, பைசாச மொழி அழிவுற்றது.
| பைசாசம் | |
|---|---|
| பிராமி: 𑀧𑁃𑀰𑀸𑀘𑀻 | |
| பிராந்தியம் | பண்டைய வடமேற்கு இந்தியா |
| ஊழி | கிமு 5-ஆம் நூற்றாண்டு முதல் கிபி 10-ஆம் நூற்றாண்டு வரை[1] |
| மொழிக் குறியீடுகள் | |
| ISO 639-3 | None (mis) |
மொழிசார் பட்டியல் | qpp |
| மொழிக் குறிப்பு | pais1238[2] |
இதனையும் காண்க
தொகுமேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ பைசாசம் at MultiTree on the Linguist List
- ↑ Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2017). "Paisaci Prakrit". Glottolog 3.0. Jena, Germany: Max Planck Institute for the Science of Human History.
- ↑ Dr. Narinder Sharma. Prakrita Prakasha Of Vararuchi Dr. P. L. Vaidya (in Sanskrit).
{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ "181 [95] - The home of the Paisaci - The home of the Paisaci - Page - Zeitschriften der Deutschen Morgenländischen Gesellschaft - MENAdoc – Digital Collections". menadoc.bibliothek.uni-halle.de.