மாமாங்கம் திருவிழா, கேரளா
மாமாங்கம் திருவிழா (Mamangam festival) என்பது தென்னிந்தியவில் கேரள மாநிலம் மலப்புறம் மாவட்டத்தில் திருநவயா என்ற ஊரிலுள்ள பாரதப்புழா (நில்லா நதி, பொன்னானி நதி, அல்லது பேராறு) கரையிலும், வறண்ட நதிப்படுகையிலும் நடைபெற்ற ஓர் இடைக்காலத் திருவிழாவாகும். திருநாவாய் என்ற ஊரிலுள்ள இந்து கோயிலான நவமுகுந்தன் கோயில் திருவிழாவோடு தொடர்புடையதாகும். பிரயாகை, அரித்வார் மற்றும் கும்பகோணத்தில் உள்ள கும்பமேளாவை ஒத்த கோயில் திருவிழாவாகத் தொடங்கியதாகத் தெரிகிறது. [1]
மாமாங்கம் മാമാങ്കം | |
---|---|
திருநாவாய் கோயில் | |
வகை | வர்த்தகக் கண்காட்சி மற்றும் மத விழா |
காலப்பகுதி | 12 வருடம் |
அமைவிடம்(கள்) | திருநாவாய், திரூர் (கேரளா) |
நாடு | இந்தியா |
திருநவயா, பண்டைய இந்து கோவில்களுக்கு பெயர் பெற்றது. இந்துத் தலைவர்களான (கோழிக்கோடு), சாமுத்திரிகள் (சமோரின்யன்கள்) செலவில் கொண்டாடப்பட்டது. இந்தத் திருவிழா சாமுத்திரிகளுக்கு ஒரு மத விழா மட்டுமல்ல, கேரளாவின் மிக சக்திவாய்ந்த தலைவர்களாக அவர்களின் ஆடம்பரத்தையும் சக்தியையும் காண்பிப்பதற்கான ஒரு சந்தர்ப்பமாகவும் இருந்தது. மாமங்கத்தின் போது கங்கை தெய்வம் பேராற்றில் இறங்குகிறது என்றும் அவரது அதிசயமான வருகையால் நதியும் கங்கை ஆற்றைப் போலவே புனிதமாகியது என்றும் நம்பப்பட்டது. [2] புகழ்பெற்ற கும்பாமேளாவைப் போலவே இந்தத் திருவிழா ஒவ்வொரு 12 வருடங்களுக்கும் ஒரு முறை நடைபெறுகிறது. இது மிகப்பெரிய பொருளாதார, சமூக மற்றும் அரசியல் முக்கியத்துவத்தை கொண்டுள்ளது. அரேபியா, கிரேக்கம் மற்றும் சீனா ஆகிய நாடுகளின் பயணிகள் ஈடுபட்ட விறுவிறுப்பான வர்த்தகத்தைத் தவிர, பல்வேறு வகையான தற்காப்பு கலை மற்றும் அறிவுசார் போட்டிகள், கலாச்சார விழாக்கள், இந்து சடங்கு விழாக்கள் மற்றும் நாட்டுப்புற கலை நிகழ்ச்சிகள் திருநாவாயில் நடைபெற்றன. தொலைதூர இடங்கள், வர்த்தக குழுக்கள் மற்றும் பயணிகளைச் சேர்ந்த இந்து யாத்ரீகர்களும் மாமங்கத்தின் வண்ணமயமான கணக்குகளை விட்டுச் செல்கின்றனர். டியூர்டே பார்போசா "வயலில் பட்டுத் தொங்குகள்களுடன் பரப்பப்பட்ட சாரக்கட்டுகள்" என்று குறிப்பிடுகிறார். கோழிக்கோடு கிரந்தவாரி, மாமங்கம் கிலிப்பாட்டு மற்றும் கந்தாரு மேனன் பட்டப்பாட்டு, கேரளோல்பட்டி மற்றும் கேரள மகாத்மியம் ஆகியவைகள் மாமாங்கம் திருவிழாவை முக்கிய உள்ளூர் பதிவுகள் குறிப்பிட்டுள்ளன. [3]
திருவிழாவின் உள்ளார்ந்த தன்மை, சில ஆதாரங்களின்படி கொடுங்கல்லூர் சேரர்களின் (பொ.ச. 800-1124) காலத்திற்கு முந்தையது எனத் தெரிகிறது. ஆனாலும் புனைவுகளிலும், புராணக்கதைகளிலும் குழப்பமான ஒரு தகவல்கள் உள்ளன. சில ஆதாரங்களின்படி, திருநாவாயை கோழிக்கோடு ஆளுநர் வேலாத்தி தலைவரிடமிருந்து கைப்பற்றிய பின்னர் நியாயமானது சோகமான மாற்றங்களுக்கு ஆளானது. அன்றிலிருந்து, வள்ளுவநாட்டுத் தலைவர்கள் சாமுத்திரிகளைக் அழிக்கவும், திருவிழாவை நடத்துவதற்கான மரியாதையை மீண்டும் பெறவும் வீரர்களை அனுப்பத் தொடங்கினர். இது இந்த இரு குலங்களுக்கிடையில் ஒரு நீண்ட போட்டி மற்றும் சண்டைக்கு வழிவகுத்தது. [4] [5]
கே. வி. கிருஷ்ணய்யரின் கூற்றுப்படி, கடைசி மாமங்கம் திருவிழா பொ.ச. 1755 இல் நடைபெற்றது எனத் தெரிகிறது. வில்லியம் லோகனின் கூற்றுப்படி, பொ.ச. 1743 இல் மைசூரின் சுல்தான், ஐதர் அலி (பொ.ச. 1776) மற்றும் ஆங்கில கிழக்கிந்திய நிறுவனம் ஆகிய இருவருக்குமிடையே ஏற்பட்டஸ்ரீரங்கப்பட்டணம் உடன்படிக்கை (1792) ஆகியவற்றால் கோழிகோடு கைமாரியதன் மூலம் மாமங்கம் முடிவுக்கு வந்தது எனவும் தெரிகிறது. [6] [7] திருநாவாயில் உள்ள கங்கன்பள்ளி களரி, பலுக்கமண்டபம், நிலபாடு தாரா, மருன்னாரா மற்றும் மணிக்கிணறு ஆகியவை கேரள மாநில தொல்பொருள் துறையால் பாதுகாக்கப்பட்ட நினைவுச்சின்னங்களாக பாதுகாக்கப்படுகின்றன. [8]
சொற்பிறப்பு
தொகு"மாமாங்கம்" என்ற சொல் சில சமயங்களில் இரண்டு சமசுகிருத சொற்களின் மலையாள பிறழ்வாகக் கருதப்படுகிறது. ஒன்று மாசி மாதத்துடன் (சனவரி - பிப்ரவரி) தொடர்புடையது. [9] வில்லியம் லோகனின் கூற்றுப்படி, "மகா மகம்" என்றால் "பெரிய தியாகம்" என்று பொருள். [10]
பெயரின் வெவ்வேறு மொழிபெயர்ப்புகள் கீழே கொடுக்கப்பட்டுள்ளன,
- மகா-மகம் - பெரிய மாசி (கே.வி.கிருஷ்ண ஐயர் [11] )
- மகா-மகம் - பெரிய தியாகம் (வில்லியம் லோகன் [12] மற்றும் கே. பி. பத்மநாப மேனன் [13] )
- மகா-மகம் - பெரிய விழா
- மகா-அங்கம் - பெரும் சண்டை
- மாக மகம் - இலம்குளம் பி. என். குஞ்சன் பிள்ளை [14]
கடைசி மாமங்கம் நடைபெற்ற நாள்
தொகுஆண்டு | ஆதாரம் |
---|---|
1743 | வில்லியம் லோகன், கே.பி. பத்மநாப மேனன் மற்றும் பி.கே.எஸ் ராஜா |
1755 | கே.வி.கிருஷ்ணா அய்யர் |
1766 | கே.வி.கிருஷ்ணா அய்யரின் மற்றொரு பார்வை, என்.எம்.நம்பூதிரி |
கேரளாவில் பிற திருவிழாக்கள்
தொகுகேரளா முழுவதும் இந்து கோவில்களில் "மாமாங்கம்" என்ற பெயரில் பல உள்ளூர் விழாக்கள் நடத்தப்படுகின்றன. திருநவயாவில் நடத்தப்பட்ட மாமங்கத்திலிருந்து அவைகளைத் தெளிவுபடுத்துவதற்காக, அவை வழக்கமாக தலைப்பின் பெயருடன் அந்த இடத்தின் பெயரால் குறிக்கப்படுகின்றன. [15]
இவற்றையும் காண்க
தொகுகுறிப்புகள்
தொகு- ↑ William Logan, M. C. S., Malabar. Vol I. Government Press சென்னை 1951
- ↑ K. V. Krishna Ayyar, "The Kerala Mamankam" in Kerala Society Papers, Series 6, Trivandrum, 1928-32, pp. 324-30
- ↑ K.P. Padmanabha Menon, History of Kerala, Vol. II, Ernakulam, 1929, Vol. II, (1929)
- ↑ K. V. Krishna Ayyar, "The Kerala Mamankam" in Kerala Society Papers, Series 6, Trivandrum, 1928-32, pp. 324-30
- ↑ K. V. Krishna Iyer Zamorins of Calicut: From the Earliest Times to AD 1806. Calicut: Norman Printing Bureau, 1938
- ↑ K. V. Krishna Iyer Zamorins of Calicut: From the Earliest Times to AD 1806. Calicut: Norman Printing Bureau, 1938
- ↑ William Logan, M. C. S., Malabar. Vol I. Government Press சென்னை 1951. pp. 165
- ↑ [1]
- ↑ Maha-Magha Encyclopaedia of Indian Culture, by Rajaram Narayan Saletore. Published by Sterling, 1981. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-391-02332-2. 9780391023321. Page 869.
- ↑ William Logan, M. C. S., Malabar. Vol I. Government Press சென்னை 1951
- ↑ K. V. Krishna Ayyar, Zamorins of Calicut, p. 92; Idem, ‘The Kerala Mamankam ’, in Kerala Society Papers, Vol. I, p. 325
- ↑ William Logan, Malabar, Vol. I, p. 163, Notes, p. 164.
- ↑ K. P. Padmanabha Menon, History of Kerala, Vol. II, p. 404.
- ↑ Elamkulam P. N. Kunjan Pillai, Samskarathinte Nailikakkallukal p. 128
- ↑ JB Multimedia. ":: Thirunavaya Nava Mukunda Temple :: Temple - The background : Bharathapuzha, Mamankam". Thirunavayatemple.org. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2017-04-02.