யூத சமயத்தில் பெண்கள்
யூத சமயத்தில் பெண்களின் பங்கு எபிரேய வேதாகமம், யூத மத குருமார்களின் வாய்வழி சட்டங்கள், பழக்கவழக்கம் மற்றும் பண்பாட்டுக் காரணிகளால் தீர்மானிக்கப்படுகிறது. எபிரேய விவிலியம் மற்றும் தல்மூத் போன்ற யூத இலக்கியங்கள் பெண்கள் குறித்து பல முன்மாதிரிகளைக் குறிப்பிட்டாலும், யூத மதச் சட்டம் பெண்களை வெவ்வேறு சூழ்நிலைகளில் வித்தியாசமாக நடத்துகிறது. ஐக்கிய அமெரிக்க நாட்டின் பியூ ஆய்வு மையத்தின் 2017ஆம் ஆண்டின் அறிக்கையின் படி உலகளாவிய யூத மக்கள் தொகையில், பெண்கள் 52% விழுக்காட்டிற்கு மேல் உள்ளனர்.[1]
பாலினம், யூதக் குடும்ப வரிசையில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது: பாரம்பரிய யூத சமயத்தில், வாரிசுகள் ஒரு தாயின் மூலம் கடத்தப்படுகிறது. இருப்பினும் தந்தை, மகன்கள் மற்றும் மகள்களை விவரிக்க தோரா பயன்படுத்தப்படுகிறது. எடுத்துக்காட்டு: "தீனா, யாக்கோபின் மகள்".[2]
லேவியின்[3] தகுதி, லேவியின் பரம்பரை பரம்பரையாக வந்த ஒரு யூத ஆணுக்கு மட்டுமே வழங்கப்படுகிறது;[3] அதேபோன்று பாட்-லேவி என்பவளின் நிலை, தனது யூத தந்தையிடமிருந்து வந்தவளாக கொள்ளப்படுகிறது.
பெண்களின் சமய வாழ்க்கை
தொகுபெண்களின் பிரார்த்தனை குழுக்களின் எழுச்சியால், இடைக்காலத்தில் யூத சமயப் பெண்களுக்கு தோரா நூல் கற்பிப்பதற்கு எதிரான தடைகள் தளர்த்தப்பட்டது. எபிரேயம் மொழியில் வழிபாட்டு முறைகளை எவ்வாறு மேற்கொள்ள வேண்டும் என பெண்கள் கற்றுக்கொண்டதால்,[4] பெண்கள் வெளிப்படையாக தொழுகைக் கூடங்களில் பங்கேற்றனர்.
ஜான் போக்கரின் கூற்றுப்படி, பாரம்பரியமாக, யூதர்கள் "ஆண்களும் பெண்களும் தனித்தனியாக பிரார்த்தனை செய்கிறார்கள். இது பழங்காலத்தில் பெண்கள் தொழுகைக் கூடத்தின் இரண்டாவது பிரகாரம் வரை மட்டுமே செல்ல முடியும். பெரும்பாலான ஜெப ஆலயங்களில், பெண்களுக்கு தனி இடம் வழங்கப்பட்டது.[5] சில ஜெப ஆலயங்களில் பெண்களுக்கு என தனி மாடம் இருந்தது.[5] In most synagogues, the women were given their own section, most likely a balcony; some synagogues had a separate building.[6]
மிஷ்னா மற்றும் தல்மூத்தில் கூறியபடி, மத குருமார்கள் தொழுகைக் கூடங்களில் ஆண்களிடமிருந்து, பெண்களை தனியே பிரித்து வைத்தனர். ஒரு பெண்ணின் உடல் தோற்றம், தொழுகையின் போது ஆண்களின் கவனத்தை சிதறடித்து, தூய்மையற்ற எண்ணங்களை ஏற்படுத்தும் என்பதே இதன் பின்னணி ஆகும்.[34] யூத மதகுருமார்களின் இந்த விளக்கத்தின் காரணமாக, ஜெப ஆலயத்தில் பெண்களின் பங்கை மட்டுப்படுத்தப்பட்டதாகவும், சில சமயங்களில் இல்லாததாகவும் பார்த்துள்ளனர். இருப்பினும் ஜெப ஆலயத்திலும், சமூகத்திலும் பெண்களுக்கு உண்மையில் பெரிய பங்கு இருப்பதாக சமீபத்திய யூத சமூக ஆராய்ச்சிகள் காட்டுகிறது. பொதுவாக சப்பாத் மற்றும் விடுமுறை நாட்களில் பெண்கள் ஜெப ஆலயத்திற்கு செல்வார்கள்.[7]
ஜெப ஆலயத்தில் பெண்களின் தங்கள் இடத்தைப் பொறுத்து, ஆண்களைப் போன்றே அதே சேவையை பெண்களும் பின்பற்றலாம் அல்லது அவர்கள் தங்கள் சொந்த சேவைகளை நடத்தலாம். ஜெப ஆலயங்கள் பெரியதாக இருந்ததால், சத்தமாக பிரார்த்தனைப் பாடல்கள் பாட ஒரு கேன்டூர் நியமிக்கப்பட்டிருப்பர்.[7] சப்பாத் மற்றும் விடுமுறை நாட்களில் பெண்கள் ஜெப ஆலய சேவைகளில் கலந்து கொண்டனர். பதினோராம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில், பெண்கள் ஜெப ஆலயம் மற்றும் அதன் சடங்குகளில் அதிக ஈடுபாடு கொண்டனர். பதின்மூன்றாம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் ஜெப ஆலயங்களில் பெண்கள், ஆண்களிலிருந்து தனித்தனியாக அமர்ந்திருப்பது வழக்கமாகிவிட்டது.[36] பெண்களின் முக்கிய வேலைகளில் ஒன்று ஜெப ஆலயக் கட்டிடத்தை அழகுபடுத்துவது. தோரா பேழை, திரைச்சீலைகள் மற்றும் தோரா நூலை வைப்பதற்கான துணிப்பைகளை பெண்கள் தைத்து இன்று பிழைத்து வருகின்றனர்.[8] ஜெப ஆலயம் பெண்கள் மற்றும் ஆண்கள் வழிபாடு செய்யும் இடமாகவும், சந்திக்கும் இடமாகவும், கற்றல் மற்றும் சமூக நடவடிக்கைகளுக்கான இடமாக விளங்கியது.
தெய்வீக இருப்பு மற்றும் மனித-தெய்வீக உறவின் செச்சினா மற்றும் பெண் அம்சங்களை வலியுறுத்தும் கபலாவின் எழுச்சியால் திருமணத்தை ஒரு குடிமை ஒப்பந்தம் அல்லாமல் கூட்டாளர்களிடையே புனித உடன்படிக்கையாகக் கருதியது. கபலாலிஸ்டுகள் மாதவிடாய் நிகழ்வை மாதவிடாயின் பேய் அல்லது பாவ குணத்தின் வெளிப்பாடாக விளக்கினர்.[9] இந்த மாற்றங்களோடு கூடுதலான பயபக்திக் கட்டுப்பாடுகள், அடக்கமான உடைக்கு அதிக தேவைகள் மற்றும் மாதவிடாய் காலத்தில் அதிக கட்டுப்பாடுகள் ஆகியவை அடங்கும். அதே நேரத்தில், பெண்மையை எதிர்மறையான வெளிச்சத்தில் சித்தரிக்கும் தத்துவம் மற்றும் மிட்ராஷ் (Midrash) விளக்கங்கள் அதிகரித்தன. இது பொருளுக்கும், ஆவிக்கும் இடையிலான இருமையை வலியுறுத்துகிறது. இதில் பெண்ணியம் எதிர்மறையாக பூமி மற்றும் பொருளுடன் தொடர்புடையது.[39] புறஜாதி சமூகம், யூத சமூகத்தின் மீது எதிர்மறையான தாக்கத்தை ஏற்படுத்துவதாகவும் கருதப்பட்டது.
1492ல் ஸ்பெயினிலிருந்து யூதர்கள் வெளியேற்றப்பட்ட பிறகு, கத்தோலிக்க உலகில் யூத சடங்கு மற்றும் பாரம்பரியத்தின் ஒரே ஆதாரமாக பெண்கள் விளங்கினார்கள். மறைவான யூதப் பெண்கள் தங்கள் சொந்த விலங்குகளை அறுப்பார்கள் மற்றும் யூத உணவுச் சட்டங்கள் மற்றும் வாழ்க்கைச் சுழற்சி சடங்குகளை சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி முடிந்தவரை கடைப்பிடிப்பதை உறுதிசெய்தனர். எப்போதாவது, இந்த பெண்கள் சப்பாத்தை கௌரவிப்பதற்காக மெழுகுவர்த்திகளை ஏற்றி வைப்பது அல்லது பன்றி இறைச்சியை அவர்களுக்கு வழங்கும்போது சாப்பிட மறுப்பது போன்ற சந்தேகத்திற்குரிய நடத்தைக்காக விசாரணை அதிகாரிகளால் வழக்குத் தொடரப்பட்டது. மறைவான-யூத ஆண்களை குறி வைத்தபடியே, இந்த விசாரணை மறைவான-யூத பெண்களையும் குறிவைத்தது. ஏனெனில் பெண்கள் யூத பாரம்பரியத்தை நிலைநிறுத்துவதாக குற்றம் சாட்டப்பட்டனர்.[10]
இல்லற வாழ்க்கை
தொகு
திருமணம், குடும்ப வன்முறை மற்றும் விவாகரத்து குறித்தான விதிமுறைகள் இடைக்கால உலகின் யூத குருமார்களால் விவாதிக்கப்பட்டவைகள் ஆகும். யூத மதத்தில் திருமணம் ஒரு முக்கியமான நிகழ்வாகும். எபிரேய மொழியில் மனைவியும், தாயும் வீட்டின் பிரதானமானவர்கள் என்று கூறுகிறது. பாரம்பரிய யூத சமயதத்தில் வீட்டில் பெண், குடும்பம் மற்றும் வீட்டுக் கடமைகளில் ஈடுபடுகிறார்.[11]
அஷ்கெனாசிக் யூதர்களிடையே பலதார மணம் செய்வதைத் தடைசெய்யும் ரபீனு கெர்சோம் ஒரு ரபினிக் ஆணையை (தக்கனா) வெளியிட்டார்.[12] அந்த நேரத்தில், செபார்டிக் மற்றும் மிஸ்ராஹி யூதர்கள் தடையின் செல்லுபடியை அங்கீகரிக்கவில்லை.
விவாகரத்தை கட்டாயப்படுத்துவதற்கு யூத குருமார்கள் நீதிமன்றத்தில் மனு தாக்கல் செய்ய பெண்களுக்கு உதவும் சட்ட வழிமுறைகளை யூத சட்ட வல்லுநர்கள் (ரபி) நிறுவினர். பயண வியாபாரிகளை மணந்த பெண்கள், மூன்று ஆண்டுகளுக்குள் கணவன் திரும்பி வராத பட்சத்தில் ஒரு பெண் ஆதரவற்றவள் எனக்கருதப்படுவதை அப்பெண் வேறு திருமணம் செய்து கொள்ளலாம்.
குடும்ப வன்முறை மீதான தடைகளுக்கு யூத சமயச் சட்ட வல்லுநர்கள் (ரபிக்கள்) விதிமுறைகள் நிறுவி கடுமையாக்கினர். ரபி பெரெட்ஸ் பென் எலியா, "தங்கள் மனைவிகளை அடிக்க கைகளை உயர்த்தும் இஸ்ரவேல் புத்திரர்களைப் பற்றி எங்கள் மக்களின் மகள்களின் கூக்குரல் கேட்கப்பட்டது. ஆனால் கணவனுக்கு மனைவியை அடிக்கும் அதிகாரம் யார் கொடுத்தது?"[13][14][15] ரபி ரோதன்பெர்க்கின் மீர், "இவ்வாறு நடந்துகொள்வது புறஜாதிகளின் வழி, ஆனால் எந்த யூதரும் அவ்வாறு செய்யக்கூடாது என்றும், அவ்வாறு செய்தவர்களை சொர்க்கம் தடைசெய்கிறது. மேலும் தன் மனைவியை அடிப்பவன் வெளியேற்றப்படுவான், தடை செய்யப்படுவான் மற்றும் அடிக்கப்படுவான்" என்று தீர்ப்பளித்தார். ரோத்தன்பெர்க்கின், அடிபட்ட மனைவி, கணவனை விவாகரத்து செய்ய கட்டாயப்படுத்த ரப்பினிக்கல் நீதிமன்றத்தில் மனு தாக்கல் செய்யலாம் என்றும், வழக்கமான கேதுபா பணத்தின் மேல் அவருக்கு ஒரு பண அபராதம் விதிக்கப்படும் என்றும் தீர்ப்பளித்தார். மனைவியை அடிப்பது சட்டப்பூர்வமாக அனுமதிக்கப்பட்ட மற்றும் வழக்கமான சமூகங்களின் மத்தியில் இந்த தீர்ப்புகள் நிகழ்ந்தன.
கல்வி
தொகுயூதப் பெண்களுக்கு குறைந்த கல்வியே இருந்தது. அவர்கள் படிக்கவும், எழுதவும், குடும்பம் நடத்தவும் கற்பிக்கப்பட்டனர். உணவு சமைப்பதே பெண்களின் முக்கிய வேலையாக இருப்பினும், யூத மதச் சட்டத்தில் பெண்களுக்கு சில கல்வியும் அவர்களுக்கு வழங்கப்பட்டது. கிறிஸ்தவ மற்றும் யூத பெண்கள் இருவரும் வீட்டில் கல்வி கற்றனர். கிறிஸ்தவப் பெண்களுக்கு ஆண் அல்லது பெண் ஆசிரியராக இருந்தாலும், பெரும்பாலான யூதப் பெண்களுக்கு ஒரு பெண் ஆசிரியர் இருந்தார்.[16] உயர் கல்வி கற்பது யூதப் பெண்களிடையே அரிதாக இருந்தது.[17] முஸ்லீம்களின் கட்டுப்பாட்டில் உள்ள நாடுகளில் வாழும் யூதப் பெண்களுக்கு அதிக கல்வி ஆதாரங்கள் உள்ளன. உதாரணமாக மத்திய கிழக்கு நாடுகளில் யூதப் பெண்களின் கல்வியறிவு உள்ளது.
பல பெண்கள் தங்கள் கணவர்களுக்கு வணிகத்தில் உதவுவதற்கு அல்லது சொந்தமாக நடத்துவதற்கு போதுமான கல்வியைப் பெற்றனர். யூதப் பெண்கள் ஐரோப்பா முழுவதிலும் உள்ள கிறிஸ்தவப் பெண்களுக்கு கடன் கொடுத்ததாகத் தெரிகிறது. பெண்கள் நகலெடுப்பவர்கள், மருத்துவச்சிகள், சுழற்பந்து வீச்சாளர்கள் மற்றும் நெசவாளர்களாகவும் இருந்தனர்.
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ "The Gender Gap in Religion Around the World". Pew Research Center. 22 March 2016.
- ↑ John Bowker (1997). World Religions: The Great Faiths Explored & Explained. London: Dorling Kindersley Limited. pp. 121, 131. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-7894-1439-2.
- ↑ "Medical Definition of Levite". பார்க்கப்பட்ட நாள் 2017-02-19.
- ↑ Baskin, Judith R. (Spring 1991). "Some Parallels in the Education of Medieval Jewish and Christian Women". Jewish History 5 (1): 42. doi:10.1007/bf01679792.
- ↑ 5.0 5.1 Bowker, John (1997). World Religions: The Great Faiths Explored & Explained. London: Dorling Kindersley Limited. p. 119. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-7894-1439-2.
- ↑ Grossman, 181.
- ↑ 7.0 7.1 Adelman, Howard. "Italian Jewish Women at Prayer." Judaism in Practice: from the Middle Ages through the Early Modern Period. Ed. Lawrence Fine. Princeton, N.J: Princeton University Press, 2001. 52.
- ↑ Taitz, Emily; Sondra Henry; Cheryl Tallan (2003). The JPS Guide to Jewish Women: 600 B.C.E.-1900 C.E.. Philadelphia: Jewish Publication Society. p. 128. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780827607521.
- ↑ Koren, Sharon Faye. "The Menstruant as 'Other' in Medieval Judaism and Christianity." Project MUSE. Spring 2009. 29 December 2011.
- ↑ Melammed, Renee Levine. "Women in Medieval Jewish Societies." Women and Judaism: New Insights and Scholarship. Ed. Frederick E. Greenspahn. New York: New York University Press, 2009. 105–111.
- ↑ "What is the Role of the Woman in Judaism?". www.chabad.org. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2016-10-20.
- ↑ Biale, Rachel (1995). Women and Jewish Law: The Essential Texts, Their History, and Their Relevance for Today. New York: Schocken Books. p. 81.
- ↑ Mishneh Torah, Hilkhot Ishut 14:8
- ↑ Biale, 91.
- ↑ Kraemer, 345.
- ↑ Baskin, Judith R. (Spring 1991). "Some Parallels in the Education of Medieval Jewish and Christian Women". Jewish History 5 (1): 43. doi:10.1007/bf01679792.
- ↑ Baskin, Judith R. (Spring 1991). "Some Parallels in the Education of Medieval Jewish and Christian Women". Jewish History 5 (1): 46. doi:10.1007/bf01679792.