ரெபெக்
ரெபெக் (Rebec)என்பது இடைக்கால சகாப்தம் மற்றும் ஆரம்பகால மறுமலர்ச்சியின் வளைந்த சரம் கருவியாகும். சில நேரங்களில், ரெபெக்கா என்றும் சொல்லப்படுகிறது. இது ஒரு குறுகிய படகு வடிவ உடல் அமைப்புடன் ஒன்று முதல் ஐந்து சரங்களைக் கொண்டுள்ளது.
 ஜெரார்ட் டேவிட் எழுதிய "கன்னிகளில் கன்னி" (1509) இல் ரெபெக் இசைக்கருவி. | |
| சரம் | |
|---|---|
| வகைப்பாடு |
|
| ஓர்ன்பாஸ்டெல்-சாக்ஸ் வகை | 321.21-71 (வில்லினால் ஒலிக்கப்படும் கிண்ண யாழ்) |
| கண்டுபிடிப்பு | நடுக்காலம் (ஐரோப்பா) |
| தொடர்புள்ள கருவிகள் | |
தோற்றம் தொகு
இந்த இசைக்கருவி, 13 முதல் 16 ஆம் நூற்றாண்டுகளில் பிரபலமானதாக அறியப்படுகிறது. மேற்கு ஐரோப்பாவில் ரெபெக்கின் அறிமுகம் ஐபீரிய தீபகற்பத்தின் அரபு வெற்றியுடன் ஒத்துப்போனது. இருப்பினும், கிழக்கு ஐரோப்பாவில் 9 ஆம் நூற்றாண்டில் வளைந்த கருவிகள் இருந்ததற்கான சான்றுகள் உள்ளன. 9 ஆம் நூற்றாண்டின் பாரசீக புவியியலாளர் இபின் குர்ரதாத்பி, குனிந்த பைசண்டைன் லிராவை (அல்லது லூரா ) பைசண்டைன்களின் பொதுவான குனிந்த கருவியாகவும் பேரிக்காய் வடிவ அரபு ரெபாப்பிற்கு சமமானதாகவும் குறிப்பிட்டார். [1] [2] [3] [4]
அரபு கிளாசிக்கல் இசையில் ரெபெக் ஒரு முக்கிய கருவியாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது. மேலும், மொராக்கோவில் இது அரபோ-அண்டலூசியன் இசையின் பாரம்பரியத்தில் பயன்படுத்தப்பட்டது, இது ஸ்பெயினில் இருந்து அகதிகளாக ரீகான்வீஸ்டா சந்ததியினரால் உயிர்ப்புடன் வைக்கப்பட்டது. ஒட்டோமான் பேரரசின் தேநீர் இல்லங்களில் ரெபெக் ஒரு விருப்பமான இசைக்கருவியாக இருந்தது.
ரெபெக் முதன்முதலில் 14 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் இந்தப் பெயரால் குறிப்பிடப்பட்டது, இருப்பினும் பொதுவாக லிரா டா பிராசியோ (ஆர்ம் லைர்) என்று அழைக்கப்படும் இதே போன்ற கருவி 9 ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்து இசைக்கப்பட்டது. இந்த பெயர் 15 ஆம் நூற்றாண்டின் மத்திய பிரஞ்சு ரெபெக்கிலிருந்து உருவானது, இது 13 ஆம் நூற்றாண்டின் பழைய பிரஞ்சு ரிபேப் என்பதிலிருந்து விவரிக்க முடியாத முறையில் மாற்றப்பட்டது, இது அரபு ரீபாப்பில் இருந்து வந்தது. [5] ரெபெக்கின் ஆரம்ப வடிவம் 13 ஆம் நூற்றாண்டின் மொராவியன் இசை பற்றிய கட்டுரையில் ரூபேபா என்றும் குறிப்பிடப்படுகிறது. [6] இடைக்கால ஆதாரங்கள் இந்த இசைக்கருவியை வேறு பல பெயர்களால் குறிப்பிடுகின்றன, இதில் கிட் என்று அழைக்கப்படும் போச்சேட் (இசைக்கருவி) மற்றும் பொதுவான சொல்லாக ஃபிடில் காணப்படுகிறது.
ரெபெக்கின் ஒரு தனித்துவமான அம்சம் என்னவென்றால், கருவியின் கிண்ணம் போன்ற உடல் அமைப்பு, ஒரு திடமான மரத்திலிருந்து செதுக்கப்பட்டுள்ளது. இது மறுமலர்ச்சியில் அறியப்பட்ட பிற்கால வியேல்ஸ் மற்றும் காம்பாக்களிலிருந்து இதை வேறுபடுத்துகிறது.
சுருதி தொகு
ரெபெக்கில் உள்ள சரங்களின் எண்ணிக்கை 1 முதல் 5 வரை மாறுபடும், இருப்பினும், எண்ணிக்கை மூன்று என்பது, மிகவும் பொதுவான எண்ணாக கருதப்படுகிறது. கருவியின் ஆரம்ப வடிவங்களில் பொதுவாக 2 சுருதிகள் இருந்தது. இந்த சுருதிகள் உலகளாவியதாக இல்லாவிட்டாலும், சரங்கள் பெரும்பாலும் எண் ஐந்தில் செய்யப்படுகின்றன. ஃபிடில் மற்றும் மன்டோராவைப் போலவே சரங்கள் ஐந்தாவது மற்றும் நான்காவது சுருதிகளில் இசைக்கப்படலாம் என்று இது அறிவுறுத்துகிறது. [7] இந்த கருவி முதலில் வயலின் போன்ற மும்மடங்கு வரம்பில் இருந்தது, ஆனால் பின்னர் பெரிய பதிப்புகள் உருவாக்கப்பட்டன, இதனால் 16 ஆம் நூற்றாண்டில் இசையமைப்பாளர்கள் ரெபெக்கின் இசைத் துண்டுகளை எழுத முடிந்தது.
பயன்பாடு தொகு
ரெபெக் பெரும்பாலும் விருந்துகளில் தொழில்முறை இசைக்கலைஞர்களால் வாசிக்கப்பட்டது. வடக்கு ஐரோப்பாவில், இசைக்கலைஞர்கள் பொதுவாக இதை தோளில் வைத்து பயன்படுத்தினர். அதே நேரத்தில் தெற்கு ஐரோப்பா மற்றும் வட ஆபிரிக்காவில் உள்ள இசைக்கலைஞர்கள் அதை மடியில் வைத்துக் கொண்டு பயன்படுத்தினர். [8]
ரெபெக்கில் ஃப்ரெட்களைப் பயன்படுத்துவது ஓரளவு தெளிவற்றது. இக்கருவியைப் பற்றி எழுதிய பல அறிஞர்கள் அதை ஃப்ரெட் இல்லாதது என்று விவரித்துள்ளனர். இருப்பினும், 13 ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்து சில எடுத்துக்காட்டுகள் ரெபெக்கின் மீது ஃப்ரெட்ஸை சித்தரிக்கின்றன. குனிந்த கருவிகளில் உள்ள ஃப்ரெட்டுகள் ஆரம்பகால மறுமலர்ச்சியில் ஐரோப்பாவில் தோன்றின, ஆனால் 15 ஆம் நூற்றாண்டு வரை இங்கிலாந்தில் தோன்றவில்லை என்பதற்கு இந்த முரண்பாட்டைக் காரணம் கூறலாம். [9]
காலப்போக்கில், ரெபெக்கிற்குப் பதிலாக வியோல் எனப்படும் இசைக்கருவி வந்தது. மறுமலர்ச்சி காலத்திற்கு அப்பால் இந்தக் கருவி குறைவாகவே பயன்படுத்தப்பட்டது. இந்த கருவி 18 ஆம் நூற்றாண்டு வரை நடன மாஸ்டர்களால் பயன்படுத்தப்பட்டது, இருப்பினும், பெரும்பாலும் கிட், சிறிய பாக்கெட் அளவிலான வயலின் போன்ற அதே நோக்கத்திற்காக பயன்படுத்தப்பட்டது. குறிப்பாக கிழக்கு ஐரோப்பா மற்றும் ஸ்பெயினில் நாட்டுப்புற இசையிலும் ரெபெக் பயன்பாட்டில் இருந்தது. அண்டலூசி நுபா, வட ஆப்பிரிக்காவின் இசை வகை, பெரும்பாலும் ரெபெக்கை உள்ளடக்கியது. சிலோட் வால்ட்ஸ் ரெபெக்கைப் பயன்படுத்துகிறது. [10]
பிரபலமான கலாச்சாரத்தில் தொகு
வில்லியம் ஷேக்ஸ்பியரின் ரோமியோ ஜூலியட்டில் ஹக் ரெபெக் ஒரு சிறிய பாத்திரம், அடிக்கடி வெட்டப்பட்ட காட்சியில் பீட்டரால் அழைக்கப்படும் இசைக்கலைஞர்களில் ஒருவர். மறைமுகமாக, அவர் வாசிக்கும் இசைக்கருவிக்காக அவர் அவ்வாறு பெயரிடப்பட்டார்.
டான் குயிக்சோட்டில் ஒரு காட்சியில், ஒரு ஆடு மேய்ப்பவர் டான் குயிக்சோட் மற்றும் சாஞ்சோ பான்சாவை ஒரு ரெபெக் வாசித்து ஒரு காதல் பாடலைப் பாடி மகிழ்விக்கிறார்.
எல்லிஸ் பீட்டர்ஸின் (12 ஆம் நூற்றாண்டு) சகோதரர் காட்ஃபேல் கதைகளில் ரெபெக் முக்கியமாக இடம்பெற்றது. தி சான்ச்சுவரி ஸ்பாரோவின் தலைப்புக் கதாபாத்திரமான லிலிவின், அந்தக் கருவியை வாசிப்பதன் மூலம் தனது வாழ்க்கையில் பொருளை சம்பாதித்தார் எனவும்,அவரது ரெபெக் ஒரு கும்பலால் சிதைக்கப்பட்டது என்றும் கூறப்பட்டுள்ளது. ஆனால் துறவிகளில் ஒருவர் அதை சரிசெய்து கதையின் முடிவில் அவரிடம் திருப்பி கொடுக்கப்பட்டதாக சொல்லப்படுகிறது.
சான்றுகள் தொகு
- ↑ Margaret J. Kartomi, 1990
- ↑ Farmer, Henry George (1988), Historical facts for the Arabian Musical Influence, Ayer Publishing, p. 137, ISBN 0-405-08496-X
- ↑ For a possible etymological link between Arabic rebab and French rebec see American Heritage Dictionary
- ↑ Panum, Hortense (1939), The stringed instruments of the Middle Ages, their evolution and development, London: William Reeves, p. 434
- ↑ Harper, Douglas. "rebec (n.)". Online Etymology Dictionary. பார்க்கப்பட்ட நாள் 5 October 2015.
- ↑ Stainer, J.F.R. (1900). "Rebec and Viol". The Musical Times and Singing Class Circular 41 (691): 596-597.
- ↑ Remnant, Mary (1968). "Rebec, Fiddle, and Crowd in England". Proceedings of the Royal Musical Association 95: 15-28. doi:10.1093/jrma/95.1.15.
- ↑ Stowell, Robin (2001). The Early Violin and Viola: A Practical Guide. Cambridge University Press. பக். 174. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9780521625555.Stowell, Robin (2001). The Early Violin and Viola: A Practical Guide. Cambridge University Press. p. 174. ISBN 9780521625555.
- ↑ Remnant, Mary (1968). "The Use of Frets on Rebecs and Mediaeval Fiddles". The Galpin Society Journal 95: 15-28.
- ↑ Millacura, Matías (2019-01-24) (in en). Rabel Chilote. https://archivospatrimoniales.uc.cl///handle/123456789/24821.