பரீதா ஜலால்

இந்தியத் திரைப்பட நடிகை
(ஃபரீடா ஜலால் இலிருந்து வழிமாற்றப்பட்டது)

பரீதா ஜலால் (Farida Jalal) (பிறப்பு மார்ச் 14, 1949)[1] ஓர் இந்திய நடிகை ஆவார். கிட்டத்தட்ட ஐம்பது வருடங்கள் திரைப்பட வாழ்க்கையில் பணியாற்றியுள்ளார். மேலும் இந்தி, தெலுங்கு மற்றும் தமிழ் போன்ற பல மொழிகளில் 200 க்கும் மேற்பட்ட படங்களில் நடித்துள்ளார். சினிமாவில் தனக்கென்று கதாபாத்திரம் தேர்வு செய்து அதில் சிறப்பாக நடிப்பார், மற்றும் பாலிவுட் தயாரிப்பாளர் பொறுப்பிலும் சிறந்து விளங்கினார். இவர் நான்கு பிலிம்பேர் விருதுகள் மற்றும் இரண்டு பெங்கால் திரைப்பட பத்திரிகையாளர்கள் சங்க விருதுகள் போன்ற பாராட்டுக்களைப் பெற்றார்.

பரீதா ஜலால்
Farida Jalal
பிறப்பு14 மார்ச்சு 1949 (1949-03-14) (அகவை 75)
புது தில்லி, இந்தியா
தேசியம்இந்தியர்
பணிநடிகை, நகைச்சுவை நடிகை
செயற்பாட்டுக்
காலம்
1967 முதல்
வாழ்க்கைத்
துணை
தப்ரீசு பர்மாவர்

ஜகால் தனது தொழில் வாழ்க்கையை Taqdeer[தெளிவுபடுத்துக] உடன் தொடங்கினார் (1967). 1970 கள் மற்றும் 80 களின் முற்பகுதியில் பல முன்னணி திரைப்படங்களில் அவர் முன்னணி மற்றும் துணைப் பாத்திரங்களை நடிக்கத் தொடங்கினார். பரஸ் (1971), ஹென்னா (1991) மற்றும் தில்வாலே துல்ஹானியா லே ஜாயங்கே (1995) ஆகியவற்றில் இவரது பாத்திரங்களுக்கு பரவலாக நினைவுபடுத்தப்பட்டார். இவை அனைத்தும் சிறந்த துணை நடிகைக்கான பிலிம்பேர் விருது பெற்றன. 1990களில் மற்றும் 2000களின் இவர் நடித்த தாய்மைப் பாத்திரங்கள் மற்றும் வலுவான பெண் கதாபாத்திரங்கள் ரசிகர்கள் அனைவரிடமும் சிறந்த பெயர் பெற்றுத்தந்தது. மம்மோவில் (1994) தனது பாத்திரத்திற்காகவும், சிறந்த நடிப்பிற்காக பிலிம்ஃபேர் கிரிடிக்ஸ் விருது வென்றார். 2012 ஆண்டின் ஹார்லெம் இன்டர்நேஷனல் பிலிம் ஃபெஸ்டிவலில் இவரது கிரான் பிளான் (2012) படத்தில் சிறந்த நடிகைக்கான விருதை வென்றார்.

இவர் திரைப்படங்களில் தனது வேலைகளுடன் சேர்ந்து இந்திய தொலைக்காட்சியில் பல நிகழ்ச்சிகளை வெற்றிகரமாக மாற்றினார். அவரது குறிப்பிடத்தக்க படைப்புகளில் சில சிம்மைக் யே ஜோ ஹாய் ஜிந்தகி, தேக் பாய் தேக், ஷராத் மற்றும் அம்மஜி கி காலீ ஆகியவை. கோமி வத்சல் ஏ.கே.ஆர் டாடி மா பாத்திரத்தை சித்தரிக்கும் ஜீ தொலைக்காட்சியின் நாடகத் தொடரான சத்ரங்கி சசுரலில் இவர் நடித்தார்.

வாழ்க்கை முறை

தொகு

1949 ஆம் ஆண்டு மார்ச் 14 ஆம் தேதி புது தில்லி,[1] இந்தியாவில் பிறந்த பரீதா ஜலால், 1965 இல் பிலிம்பேர் வழங்கிய யுனைடெட் பிலிம் தயாரிப்பாளர் டேலண்ட் ஹன்ட் திரைப்படத்தை வென்றார். ராஜேஷ் கன்னாவுடன் சேர்ந்து பிலிம்ஃபேர் விருதுகள் விழாவில் வென்றவர்களாக இவரும் மேடைக்கு அழைக்கப்பட்டார். பார்வையாளர்களாக இருந்த தாராசண்ட் பார்ஜாட்டியாவிலிருந்து தக்கீரின் முதல் திரைப்பட வாய்ப்பை இவர் பெற்றார்.[2]

ஆரம்ப காலகட்டம்

தொகு

இவர் வழக்கமாக கதாநாயகியாக மட்டும் இல்லாமல் கதாநாயகியின் சகோதரியாகவும், கதாநாயகனின் மனைவியாகவும் பல வேடங்களில் தனது நடிப்பை வெளிகாட்டியுள்ளார். அவரது மிகவும் விமர்சன ரீதியாக பாராட்டப்பட்ட பாத்திரங்களில் ஒன்று பாபி என்பதாகும், இதில் ரிஷி கபூரின் மனநலம் பாதிக்கப்பட்ட மனைவியாக நடித்துள்ளார். 1980 களின் போது, அத்தை, தாய், பாட்டிக்கு சகோதரி மற்றும் காதலி போன்ற கதாபாத்திரத்தில் இருந்து நடிகையாக முன்னேறினார். ராஜேஷ் கன்னாவின் காதலியான "பாகன் என்னை பஹார் ஹாய், கலியோன் பே நிக்கார் ஹாய்" என்ற பாடலை பாடிக்கொண்டிருக்கும் ஆராதனாவில் அவரது பங்கிற்காகவும் நினைவுபடுத்தப்படுகிறார்.

சகோதரி கதாப்பாத்திரம் உருவாக்கம்

தொகு

ஹீரோவின் சகோதரியாக எப்படி நடிக்க ஆரம்பித்தீர்கள் என்று கேட்டபோது: அவர் ஒரு நேர்காணலை மேற்கோள் காட்டினார்: "இது எல்லாவற்றையும் கோபியுடன் ஆரம்பித்தேன், அங்கு பெரிய நடிகரான திலீப் குமாரின் சகோதரியின் பாத்திரத்தை என்னை நடிக்குமாறு கேட்டார்கள், எல்லாம் மறந்துவிட்டு, நான் போய் அதை நடித்துக் கொடுக்க முடிவு செய்தேன் அவரை சந்திப்பதற்கான வாய்ப்பும் எனக்கு இருந்தது. மிகச் சிறந்த மனிதர் ஆவார். அந்த நாட்களில் ஒவ்வொரு நடிகர்களும் திலீந்திரா, ஜெயேந்திரா மற்றும் மனோஜ் குமார் போன்ற பலரும் திலீப் சாபியை போல நடிக்க ஆசைப்பட்டார்கள். திலீப் சாப்பின் சகோதரியாக நான் நடித்ததில் மிகவும் பெருமிதம் அடைகிறேன். ஒவ்வொரு நடிகரும் அவரது சகோதரி கதாப்பாத்திரத்தை நானே நடிக்க வேண்டும் என்று விரும்பினார்கள்.

சில நேரங்களில் சகோதரி கதாப்பாத்திரம் அந்த படத்தின் முக்கிய பங்கு வகிக்கும். அதிகாரபூர்வமாக நியமிக்கப்பட்ட கதாநாயகிகள் அவர்களது பாடல் காட்சிகளுக்கு மட்டுமே வருவார்கள். அதேசமயத்தில் எனக்கு அனைத்து நாடக காட்சிகளும் இருந்தன. எனக்கு என்னுடைய அங்கீகாரம் மற்றும் விருதுகள் கிடைத்தன. பராஸ் என்ற படத்தில் சஞ்சீவ் குமாருக்கு சகோதரி வேடத்தில் நடித்திருந்தேன். ஆனால் கதாநாயகியாக நடித்த ராகீ-டிவை விட அதிகம் முக்கியதுவம் நிறைந்த காட்சிகள் எனக்கு நிறைய இருந்தது. இதனால் எனக்கு முதல் விருது கிடைத்தது. பின்னர் நான் நடித்த மஜ்போர் படத்திற்கு என் இரண்டாவது விருது கிடைத்தது. சில்ம்பாய் மற்றும் ஜாவேத்பாயால் எழுதப்பட்ட ஒரு திரைப்படம், அதில் பச்சன் சாப் என் சகோதரராக நடித்தார். அது மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தது. நான் சகோதரியைப் போல் வலுவான கதாப்பாத்திரம் கிடைக்கும் போது நான் ஏன் கதாநாயகியாக இருக்க வேண்டும்? " என்று கூறியுள்ளார்.

குறிப்பிட்ட சில படங்கள்

தொகு

அவர் பெங்களூரில் குடியேறியபோது, 1983 மற்றும் 1990 ஆம் ஆண்டுகளில் ஒரு இடைவெளி எடுத்துக் கொண்டார். 1990 களில், ஜலால் இந்தியாவில் பல பெரிய வெற்றிகளில் பங்கு பெற்றார். மேலும் இவர் நடித்த இராஜா ஹிந்துஸ்தானி, குச் குச் ஹோட்டா ஹாய், தில் டோ பாகல் ஹை, கஹோ நா … பியார் ஹை, கபி குஷி கபி கம் … மற்றும் தில்வாலே துல்ஹனியா லே ஜாயெங்கே போன்றவை மாபெறும் வெற்றிப் படங்களாகும். 1995 இல் அவர் சிறந்த துணை நடிகைக்கான பிலிம்பேர் விருதை வென்றார். மர்மோ படத்தில் முன்னணி நடிகையாக நடித்துள்ளார். மேலும் இந்தி திரைப்படத்தில் சிறந்த திரைப்படத்திற்கான தேசிய திரைப்பட விருதை வென்றது. ஜலாலின் சிறந்த நடிப்பிற்காக பிலிம்பேர் க்ரிடிக்ஸ் விருதை வென்றார். அவர் பல தொலைக்காட்சி தொடர்களில் நடித்தார், ஹிட் சிட்காம் டெக் பாஹி தேக் போன்றவை.

1994ஆம் ஆண்டு வெளிவந்த திரைப்படமான மம்மோவில் அவரது கதாபாத்திரத்திற்காக அதிகம் பாராட்டப்பட்டார், அதில் பிலிம்ஃபேர் சிறந்த நடிப்பு விருது பெற்றார். முன்னதாக, அமிதாப் பச்சன்-பர்வீன் பாபி-ப்ரான் நடிகரான மஜ்பூருக்கு 'சிறந்த துணை நடிகைக்கான விருது' அவருக்கு பல முறை பரிந்துரைக்கப்பட்டது, அதில் இவர் அமிதாபின் ஊனமுற்ற சகோதரியாக நடித்தார். ஜலால் ஷாராராட்டில் நடித்தார் (தோடா ஜுடு, தோடி நாசகாத்), இதில் அவர் ஒரு முன்னணி பாத்திரம் வகித்தார். நகைச்சுவை தற்போது டிஸ்னி சேனலில் ஒளிபரப்பப்படுகிறது. 2005 ஆம் ஆண்டில், அவர் சைஃப் அலி கான் மற்றும் சோனாலி பெண்ட்ரி ஆகியோருடன் இணைந்து 50 வது பிலிம்பேர் விருதுகளை மும்பையில் வழங்கினார். 2008 ஆம் ஆண்டில், அவர் பஞ்சாபி திரைப்படமான யாரியானில் ஒரு சிறப்பு தோற்றத்தை வெளிப்படுத்தினார்.

ஜலால் சுய வாழ்க்கை

தொகு

ஜலால் அவர்கள் நடிகர் தாபிரேஸ் பர்மாவாரை திருமணம் செய்துகொண்டார். இவர் கர்நாடக மாநிலத்தில் உள்ள பஹட்கலில் 2003 செப்டம்பரில் இறந்தார். அவர்களுக்கு யாசீன் என்ற மகன் இருக்கிறார். 'ஜீவன் ரேகா' படப்பிடிப்பின் போது அவரது கணவரை சந்தித்தார் . பின்பு காதலில் விழுந்து நவம்பர் 1978 இல் திருமணம் செய்து கொண்டார். திருமணத்திற்குப் பிறகு பல படங்களில் நடிக்கவில்லை என்பதால், அவர்கள் பெங்களூருவுக்கு குடிபெயர்ந்தார்கள். அங்கு அவருடைய கணவர் ஒரு சோப்பு தொழிற்சாலை வியாபாரத்தை கொண்டிருந்தார். அவரது மகன் யாசீன் நடிப்புக்கு வர முயற்சிக்கவில்லை.

விருதுகள்

தொகு
  • 1972 பிலிம்ஃபேர் சிறந்த துணை நடிகைக்கான விருது: பாராஸ் (1971)
  • 1972 சிறந்த துணை நடிகைக்கான பெங்களூரு திரைப்பட பத்திரிகையாளர்கள் சங்கம் விருது (ஹிந்தி): பராஸ் (1971)
  • 1992 பிலிம்ஃபேர் சிறந்த துணை நடிகை விருது: ஹென்னா (1991)
  • 1995 சிறந்த நடிப்புக்கான பிலிம்பேர் கிரிடிக்ஸ் விருது: மம்மோ (1994)
  • 1996 பெங்கால் திரைப்பட பத்திரிகையாளர்கள் சங்கம் விருதுகள் - சிறந்த நடிகை (இந்தி): மம்மோ (1994)
  • 1996 தில்வாலே துல்ஹனியா லே ஜாயேங்கே (1995) திரைப்படத்திற்காக பிலிம்பேர் சிறந்த துணை நடிகை விருது
  • 2012 ஹார்லெம் இன்டர்நேஷனல் பிலிம் ஃபெஸ்டிவல்-சிறந்த கிராண்ட் பிளானுக்கு சிறந்த நடிகை (2012).

மேற்கோள்கள்

தொகு
  1. 1.0 1.1 Mohamed, Khalid (14 March 2017). "Happy Birthday Farida Jalal: B-Town's Most Dependable Co-Actor". The Quint. பார்க்கப்பட்ட நாள் 15 April 2018.
  2. Ethiraj. "“I virtually grew up and grew old in the industry” – Farida Jalal". http://www.bollywoodhungama.com/celebrities/features/type/view/id/7616. 

புற இணைப்புகள்

தொகு
 
விக்கிமீடியா பொதுவகத்தில்,
Farida Jalal
என்பதில் ஊடகங்கள் உள்ளன.
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=பரீதா_ஜலால்&oldid=4114238" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது