உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்

ஒரு உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் என்பது மற்ற மூலக்கூறுகளின் உயிர் வளியேற்றத்தை தாமதிக்கச்செய்கின்ற அல்லது தடுக்கின்ற திறனுள்ள மூலக்கூறு ஆகும். உயிர் வளியேற்றம் என்பது எதிர்மின்னிகளை (எலக்ட்ரான்) ஒரு கருப்பொருளிலிருந்து உயிர் வளியேற்றத் துணைப்பொருளுக்கு மாற்றச்செய்யும் ஒரு வேதியியல் எதிர்வினை. உயிர் வளியேற்ற எதிர்வினைகள் உயிரணுக்களைச் சேதப்படுத்துகின்ற தொடர் விளைவுகளைத் தொடங்கி வைக்கின்ற தனி உறுப்புகளை உருவாக்கக் கூடியவை. உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்கள் இந்த தொடர் விளைவுகளை தனி உறுப்பு இடையீட்டுப் பொருள்களை அழிக்கின்றன என்பதுடன், தங்களைத் தாங்களே உயிர் வளியேற்றம் செய்துகொண்டு பிற உயிர் வளியேற்ற எதிர்விளைவுகளைத் தடுக்கச் செய்கின்றன. இதன் விளைவாக உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்கள் தொடர்ந்து தையால்கள்(thiol), அஸ்கார்பிக் அமிலம் அல்லது பாலிபினால்கள் போன்ற குறைக்கச் செய்யும் துணைப்பொருட்களாக இருக்கின்றன.^[1]

உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்களின் எதிர்விளைவுகள் வாழ்க்கைக்கு மிகத்தேவையானவை என்ற போதிலும், அவையும் சேதப்படுத்தப்படக்கூடியைவே; இதனால், தாவரங்கள் மற்றும் விலங்குகள் குளுடாதயோன், உயிர்ச்சத்து (விட்டமின்) சி, மற்றும் உயிர்ச்சத்து இ அதேபோல் கேட்டலேசு, சூப்பர் ஆக்சைடு டிஸ்முடேசு போன்ற நொதிகள் மற்றும் பல்வேறுவிதமான பெரியாக்சைடுகள் போன்ற சிக்கலான பல்வேறு வகைப்பட்ட உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்களை தக்கவைத்துக்கொள்கின்றன. குறைந்த அளவிற்கான உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்கள் அல்லது உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் நொதிகளின் தடுப்பு உயிர் வளியேற்ற அழுத்தத்திற்கு காரணமாகலாம் என்பதோடு உயிரணுக்களை சேதப்படுத்தவோ அல்லது கொல்லவோ செய்யலாம்.

உயிர் வளியேற்ற அழுத்தம் பல மனித நோய்களுக்கும் முக்கியமானதாக இருக்கையில் மருந்தாக்கியலில் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்களின் பயன்பாடு தீவிரமாக ஆய்வுசெய்யப்படுகிறது, குறிப்பாக பக்கவாதம் மற்றும் நரம்புச் சிதைவு நோய்களுக்கான சிகிச்சையில். இருப்பினும், உயிர் வளியேற்ற அழுத்தம் நோய்க்கு காரணமாகவோ அல்லது அதன் விளைவாகவோ இருக்கிறதா என்பது இன்னும் அறியப்படாததாகவே இருக்கிறது. உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்கள் புற்றுநோய் மற்றும் இதய நோய் போன்ற நோய்களைத் தடுக்கவும் உடல் நலம் பாதுகாப்பதற்கான நம்பிக்கையிலும் உணவில் கூடுதலாக உள்ள உட்பொருட்களாக பரவலாக பயன்படுத்தப்படுகின்றன. இருப்பினும், துவக்கநிலை ஆய்வுகள் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் சேர்ப்புகள் உடல்நலத்தை மேம்படுத்தும் என்கின்றன, பின்னாளைய பெரிய அளவிற்கான மருத்துவப் பரிசோதனைகள் எந்த பலனையும் கண்டுபிடிக்கவில்லை என்பதோடு அதற்கு பதிலாக அளவுக்குக் கூடுதல் சேர்ப்பு தீமையை விளைவிப்பதாக இருக்கலாம் என்பதையும் குறிப்பிடுகின்றன.^[2] மருத்துவத்திலான இந்த இயற்கை உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்களின் கூடுதலான பயன்பாடுகளுக்கும் மேலாக, இந்த உட்பொருட்கள் உணவை கெடாமல் பாதுகாத்தல் மற்றும் அழகுசாதனப் பொருட்கள் மற்றும் ரப்பர் மற்றும் கேசலின் ஆகியவை தரமிழக்காமல் தடுத்தல் போன்ற தொழிற்துறை வகையிலும் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.

வரலாறு

உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் உண்மையில் உயிர்வாயுவின் நுகர்வைத் தடுக்கின்ற வேதியியற்கென்றே குறிப்பாக பயன்படுத்தப்பட்டது. 19 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதி மற்றும் 20 ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் மாழை (உலோக) அரிப்பு, இரப்பர் சூடாதல் மற்றும் உள் எரி பொறிகளின் கறைப்படுத்தலில் எரிபொருள்களின் காடியாதல் போன்ற முக்கியமான தொழில்துறை நிகழ்முறைகளில் இந்த உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்களை பயன்படுத்துவதற்கென்றே அர்ப்பணிக்கப்பட்ட விரிவான ஆய்வுகள் மேற்கொள்ளப்பட்டன.^[3]

உயிரியலிலான உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்களின் பங்கு குறித்த முந்தைய ஆராய்ச்சி முடைநாற்றத்திற்கு காரணமாகும் செறிவூட்டப்படாத கொழுப்புக்களின் உயிர் வளியேற்றத்தைத் தடுப்பதில் அவற்றின் பயன் குறித்து கவனம் செலுத்துவதாக இருந்தது.^[4] உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் செயல்பாட்டை உயிர்வாயுவினோடு மூடப்பட்ட கொள்கலனில் கொழுப்பை இடுவதன் மூலமும், உயிர்வாயுவின் நுகர்வை அளவிடுவதன் மூலமும் கணக்கிடப்படலாம். இருப்பினும், இந்தத் துறையில் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்கள் புரட்சிகரமானதாக இருந்ததால் உயிர்ச்சத்துக்கள் ஏ, சி, மற்றும் இ ஆகியவற்றை அடையாளம் காண்பதாக இருந்தது என்பதுடன் உயிர்வாழும் உறுப்புக்களின் உயிர்வேதியியலில் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்களின் முக்கியத்துவத்தை உணர்த்துவதாகவும் இருந்தது.^[5]^[6]

உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்களின் சாத்தியமுள்ள செயல்பாட்டு இயக்கவியல்கள் எதிர்-உயிர் வளியேற்ற செயல்பாட்டுடன் கூடிய துணைப்பொருள் தாமாகவே உயிர் வளியேற்றப்பட தயாராக இருக்கிறது என்று ஏற்கப்பட்டபோது முதன் முதலாக கண்டுபிடிக்கப்பட்டது.^[7] கொழுப்பு பெராக்சிசனேற்ற நிகழ்முறையை உயிர்ச்சத்து இ எவ்வாறு தடுக்கிறது என்ற ஆராய்ச்சி, துப்புரவாக்க எதிர்வினை உயிர்வாயு உயிரினங்கள் உயிரணுக்களை அவை சேதப்படுத்தும் முன்னர் உயிர் வளியேற்ற எதிர்வினைகளை தடுக்கின்ற துணைப்பொருட்களை குறைப்பனவாக உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்களின் அடையாளப்படுத்தலுக்கு வழிவகுத்தது.^[8]

உயிரியலில் உயிர் வளியேற்ற சவால்

உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் விட்டமின் அசுக்கார்பிக் காடியின் அமைப்பு (உயிர்ச்சத்து சி).

சிக்கலான பூவுலகில் வாழும் உயிரினங்கள் அவற்றின் இருப்பின் பெரும்பகுதிக்கு உயிர்வாயு தேவை எனும்போது எதிர்வினையாற்று உயிர்வாயு உயிரினங்களை உருவாக்குவதன் மூலம் வாழும் உயிர்ப்பொருட்களை சேதப்படுத்தும் எதிர்வினை மூலக்கூறாக உயிர்வாயு இருக்கிறது என்பது வளர்ச்சிதை மாற்றத்தில் பெரும் முரண்பாடே.^[9] இதன் விளைவாக, டிஎன்ஏ, புரோட்டீன் மற்றும் கொழுப்புகள் போன்ற உயிரணு பாகங்களை உயிர் வளியேற்ற சேதத்திலிருந்து தடுப்பதற்கு ஒன்றாக செயல்படும் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் வளர்ச்சிதை மாற்ற உட்பொருள் மற்றும் என்சைம்களின் சிக்கலான வலையமைப்பு உயிர்ப்பொருட்கள் உள்ளிட்டவையாக இருக்கின்றன.^[1]^[10] பொதுவாக, உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் அமைப்பு இந்த எதிர்வினையாற்று உயிர்கள் உருவாவதிலிருந்து தடுக்கின்றன, அல்லது இவை உயிரணுவின் முக்கியமான பாகங்களை சேதப்படுத்தும் முன்னர் அவற்றை நீக்குகின்றன.^[1]^[9] இருப்பினும், எதிர்வினையாற்று உயிர்வாயு உயிரினங்கள் உயிரணுக்களில் ரெடாக்சு குறிகை போன்ற பயன்மிக்க செயல்பாடுகளைக் கொண்டிருப்பதில்லை என்பதால் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் அமைப்புக்களின் செயல்பாடு உயிர் வளியேற்றங்களை முற்றிலுமாக நீக்குவதாக இருப்பதில்லை, ஆனால் அதற்கு பதிலாக உரிய சரியான அளவி்ல் தக்கவைத்துக்கொண்டிருக்கின்றன.^[11]

உயிரணுக்களில் உருவாகும் எதிர்வினையாற்று உயிர்வாயு உயிரினங்கள் ஹைட்ரஜன் பெராக்சைட் (H₂O₂), ஐப்போக்குளோரசுக் காடி (HOCl), மற்றும் எட்ராக்சில் ரேடிக்கல் (·OH) போன்ற ஃப்ரீ ரேடிக்கல்ஸ் மற்றும் சூப்பராக்ஸைட் ஏனியன் (O₂⁻) ஆகியவற்றை உள்ளிட்டதாக இருக்கிறது.^[12] ஹைட்ராக்ஸில் ரேடிக்கல் குறிப்பாக நிரந்தரமற்றது என்பதுடன் விரைவாகவும் திட்டவட்டமான முறையில் இல்லாமலும் மிகப்பெரும்பாலான உயிரியல் மூலக்கூறுகளுடன் இணைந்து எதிர் வினையாற்றுகிறது. இந்த உயிரினங்கள் ஃபெண்டன் எதிர்வினை போன்ற உலோக-இயைபியக்கத்தில் எட்ரசன் பெராக்சைடிலிருந்து உருவாக்கப்படுகின்றன.^[13] இந்த உயிர் வளியேற்றங்கள் கொழுப்புப் புரத ஏற்றம் அல்லது டிஎன்ஏ அல்லது புரோட்டின்களை உயிர் வளியேற்றம் செய்வது போன்ற தொடர் ரசாயன எதிர்வினைகளைத் தொடங்கிவைப்பதன் மூலம் உயிரணுக்களை சேதப்படுத்திவிடலாம்.^[1] டிஎன்ஏ சேதமடைதல் நிலைமாற்றத்திற்கு காரணமாகலாம் என்பதோடு டிஎன்ஏ சரிசெய்தல் இயக்கவியல்களால் திருப்பியளிக்கப்படவில்லை என்றால் புற்றுநோய் ஏற்படுவதற்கும் வாய்ப்பிருக்கிறது,^[14]^[15] அதேசமயம் புரோட்டின்களின் சேதம் நொதிகள், இயல்புநீக்கம் மற்றும் புரதத் தரமிழப்பு ஆகியவற்றிற்கு காரணமாகிறது.^[16]

வளர்ச்சிதைமாற்ற ஆற்றல் உருவாக்கத்திற்கான நிகழ்முறையின் பகுதியாக உயிர்வாயு பயன்படுத்தப்படுவது எதிர்வினையாற்று உயிர்வாயு உயிரினங்களை உருவாக்குவதற்கு காரணமாக அமைகிறது.^[17] இந்த நிகழ்முறையில், சூப்பராக்சைட் ஏனியனானது எதிர்மின்னி இடமாற்ற தொடரில் உள்ள சில நிலைகளின் உப-தயாரிப்பாக உருவாக்கப்படுகிறது.^[18] மிக முக்கியமானது என்னவெனில் காம்ப்ளெக்ஸ் III இல் கோஎன்சைம் க்யூ குறைந்துபடுவதுதான், இதனால் அதிக அளவிற்கு எதிர்வினையாற்று ஃபரீ ரேடிக்கல் ஒரு இடையீட்டுப்பொருள் (Q· ⁻) ஆக உருவாகிறது. இந்த நிலையற்ற இடையீட்டுப்பொருளானது எதிர்மின்னிகள் எதிர்மின்னி இடமாற்ற தொடரின் நன்கு கட்டுப்படுத்தப்பட்ட இயல்பான தொடரின் வழியாக நகர்வதற்கு பதிலாக உயிர்வாயுவில் நேரடியாகப் பாய்ந்து சூப்பராக்சைட் ஏனியனை உருவாக்கும்போது எதிர்மின்னி "கசிவிற்கு" வழியமைக்கலாம்.^[19] பெராக்சைடானது காம்ப்ளக்ஸ் I போன்ற ஃபிளாவோபுரோட்டீன் குறைப்பின் உயிர் வளியேற்றத்திலிருந்து உருவாகலாம்.^[20] இருப்பினும், இந்த என்சைம்களால் உயிர் வளியேற்றங்களை உருவாக்க முடியும் என்றாலும் பெராக்சைடை உருவாக்கும் மற்ற நிகழ்முறைகளுக்கான எதிர்மின்னி இடமாற்ற தொடரின் சம்பந்தப்பட்ட முக்கியத்துவம் தெளிவற்றதாகவே இருக்கிறது.^[21]^[22] தாவரங்கள், ஆல்கே மற்றும் சயானோபாக்டீரியாவில் ஃபோட்டோசின்த்தசிசின்போது^[23] எதிர்வினையாற்று உயிர்வாயு உயிரினங்கள் உருவாக்கப்படுகின்றன, குறிப்பாக உயர் ஒளி அடர்த்தி நிலைகளில்.^[24] இந்த விளைவு, எதிர்வினையாற்று உயிர்வாயு உயிரினங்களின் உற்பத்தியைத் தடுப்பதற்கு ஃபோட்டோசின்தடிக் எதிர்வினை மையங்களின் மிகவும் குறைவுபட்ட வடிவங்களோடு எதிர்வினையாற்றும் இந்த உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்களோடு சம்பந்தப்பட்டுள்ள ஒளித்தடுப்பில் உள்ள கெரோடெனாய் ஈடுபாட்டினால் பகுதியளவிற்கு குறைக்கப்படுகிறது.^[25]^[26]

வளர்ச்சிதைமாற்றப்பொருட்கள்

சுருக்கம்

உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்கள் அவை தண்ணீரில் கரைபவையா (நீஈர்ப்பு(ஐதரோஃவிலிக்) அல்லது கொழுப்புகளில் கரைபவையா (நீரீர்ப்பு) என்பதைப் பொறுத்து இரண்டு பெரும் பிரிவுகளாகப் பிரிக்கப்படுகின்றன. பொதுவாக தண்ணீரில் கரையக்கூடிய உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்கள் உயிரணு சைட்டோசால் மற்றும் இரத்த பிளாசுமாவில் உள்ள உயிர் வளியேற்றத்துடன் சேர்ந்து எதிர்வினையாற்றுபவை, அதேசமயம் கொழுப்பில் கரையக்கூடிய உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்கள் கொழுப்பு வளியேற்றத்திலிருந்து உயிரணு சவ்வுகளைப் பாதுகாக்கின்றன.^[1] இந்த மூலப்பொருட்கள் உடலில் ஒன்றுசேரலாம் அல்லது உணவிலிருந்து பெறப்படுவதாக இருக்கலாம்.^[10] உடல் நீர்மங்களிலும் திசுக்களிலும் உள்ள பரந்த அளவிற்கான செறிவுகளில் வேறுபட்ட உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்கள் காணப்படுகின்றன, குளுதாதைன் அல்லது யுபிக்யோனைன் போன்றவை பெரும்பாலும் உயிரணுக்குள்ளாக இருக்கின்றன, யூரிக் அமிலம்(சிறுநீருப்புக் காடி) போன்ற மற்றவை மிகச் சீராக பரந்து காணப்படுகின்றன (பார்க்க கீழேயுள்ள பட்டியல்). சில உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்கள் ஒருசில உயிர்ப்பொருள்களில் மட்டுமே காணப்படுகின்றன என்பதோடு இந்த உட்பொருட்கள் நோயூட்டி(பேத்தோச்சென்) மற்றும் ஆபத்தான காரணிகளில் முக்கியமானதாக இருக்கலாம்.^[27]

இந்த வேறுபட்ட உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்களுக்கு இடையிலுள்ள முக்கியத்துவம் மற்றும் ஒருங்கிணைப்புகள் மிகவும் சிக்கலான கேள்விக்குரியவை, பல்வேறு வளர்ச்சிதை மாற்றப்பொருட்கள் மற்றும் என்சைம் அமைப்புக்கள் ஒன்றிணைந்ததாகவும் ஒன்றையொன்று சார்ந்த விளைவுகளைக் கொண்டதாகவும் இருக்கின்றன.^[28]^[29] ஒரு உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருளின் செயல்பாடு உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருளின் மற்ற உறுப்புக்களுடைய முறையான செயல்பாட்டை சார்ந்ததாக இருக்கலாம்.^[10] எந்த ஒரு உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருளாலும் வழங்கப்பட்ட பாதுகாப்பின் அளவு, பரிசீலனையில் எடுத்துக்கொள்ளப்படும் இதனுடைய குறிப்பிட்ட எதிர்வினையாற்று உயிர்வாயு உயிரினங்களை நோக்கிய எதிர்வினைச் செயல் மற்றும் அது உள்வினைபுரியும் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்களின் தகுதி ஆகியவற்றைப் பொறுத்து அமைகிறது.^[10]

சில உட்பொருட்கள் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் பாதுகாப்பிற்கு மாறுதலடையும் உலோகங்களை கட்டுப்படுத்துவதன் மூலமும் உயிரணுவில் உள்ள ஃப்ரீ ரேடிக்கல்களின் உற்பத்தியை இயைபியக்கம் செய்வதலிருந்து தடுப்பதன் மூலமும் பங்களிப்பனவையாக இருக்கின்றன. குறிப்பிட்ட முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது என்னவெனில் டிரான்சுபெரின் மற்றும் ஃபெரிட்டின் போன்ற இரும்புச்சத்து-கலப்பு புரோட்டீன்களின் செயல்பாடாக இருக்கும் இரும்புச்சத்தைப் பிரிப்பதற்குள்ள திறனே ஆகும்.^[30] செலினியம் மற்றும் துத்தநாகம் போன்றவை பொதுவாக உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் ஊட்டச்சத்துக்கள் என்று குறிப்பிடப்படுகின்றன, ஆனால் இந்த ரசாயன உட்பொருட்கள் தங்களுக்குள் எந்த உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் செயல்பாட்டையும் கொண்டிருப்பதில்லை என்பதோடு அதற்குப் பதிலாக கீழே விவரிக்கப்பட்டுள்ளதுபோல் சில உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் என்சைம்களின் செயல்பாட்டைக் கோருகின்றன.

உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் வளர்ச்சிதைப்பொருட்கள்	கரையும் தன்மை	மனித சீரத்திலுள்ள செறிவு (μM)^[31]	கல்லீரல் திசுவில் உள்ள செறிவு (μmol/kg)
அஸ்கார்பிக் அமிலம் (உயிர்ச்சத்து சி)	தண்ணீர்	50 – 60^[32]	260 (மனிதன்)^[33]
குளுதாதயோன்	தண்ணீர்	4^[34]	6,400 (மனிதன்)^[33]
லிபோபிக் அமிலம்	தண்ணீர்	0.1 – 0.7^[35]	4 – 5 (எலி)^[36]
யூரிக் அமிலம்	தண்ணீர்	200 – 400^[37]	1,600 (மனிதன்)^[33]
கேரட்டின்கள்	கொழுப்பு	β-கேரட்டின்: 0.5 – 1^[38] ரெட்டினல் (உயிர்ச்சத்து ஏ): 1 – 3^[39]	5 (மனிதன், கூடுதல் கேரட்டனாய்டுகள்)^[40]
α-டோகோபெரல் (உயிர்ச்சத்து இ)	கொழுப்பு	10 – 40^[39]	50 (மனிதன்)^[33]
யுபிகுனால் (கோயன்சைம் க்யூ)	கொழுப்பு	5^[41]	200 (மனிதன்)^[42]

அஸ்கார்பி்க் அமிலம்

அஸ்கார்பிக் அமிலம் அல்லது "உயிர்ச்சத்து சி" என்பது விலங்குகள் மற்றும் தாவரங்களில் காணப்படும் மோனோசாக்கரைட் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்களாகும். அஸ்கார்பிக் அமிலத்தை உருவாக்கத் தேவைப்படும் என்சைம்களுள் ஒன்று மனித பரிணாமத்தின்போது ஏற்பட்ட நிலைமாற்றத்தில் இழந்துவிட்ட அஸ்கார்பிக் அமிலத்தை உருவாக்கச் செய்கிறது, இது உணவு மற்றும் விட்டமினிலிருந்து பெறப்பட வேண்டும்.^[43] மற்ற பெரும்பாலான விலங்குகளால் தங்கள் உடல்களில் இந்த உட்பொருளை உருவாக்கிக்கொள்ள முடியும் என்பதோடு அவற்றிற்கு உணவிலிருந்து தேவைப்படுவதில்லை.^[44] உயிரணுக்களில், இது அதனுடைய குறைக்கப்பட்ட வடிவத்தில் குளதாதயோன் உடனான எதிர்வினையால் தக்கவைக்கப்படுகிறது, இதனை புரோட்டீன் டைசல்பைட் ஐஸோமெரேஸ் மற்றும் குளுடாரெடாக்ஸின் ஆகியவற்றால் விரைவுபடுத்தலாம்.^[45]^[46] அஸ்கார்பிக் அமிலம் ஒரு குறைவுபடுத்தும் துணைப்பொருள் என்பதுடன் இதனால் ஹைட்ரஜன் பெராக்சைட் போன்ற எதிர்வினையாற்ற உயிர்வாயு உயிரினங்களை சமன்செய்கிறது.^[47] இதனுடைய நேரடியான உயிர் வளியேற்ற விளைவுகளுக்கும் மேலாக அஸ்கார்பிக் அமிலம் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் என்சைமான அஸ்கார்பேட் பெராக்ஸிடேஸிற்கான அடுத்துள்ள அடுக்காகவும் இருக்கிறது, இந்த செயல்பாடு தாவரங்களிலான அழுத்த சமாளிப்பிற்கு முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாக இருக்கிறது.^[48] அஸ்கார்பிக் அமிலம் தாவரங்களின் எல்லா பாகங்களிலும் உயர் அளவுகளில் காணப்படுகிறது என்பதுடன் குளோரோபிளாஸ்டுகளில் 20 மில்லிமோலார் செறிவுகளை எட்டக்கூடியவையுமாகும்.^[49]

குளுதாதயோன்

கொழுப்பு பெராக்சைட் வள்யேற்றத்தின் தன்னிச்சையான இயக்கவியல்.

குளுதாதயோன் என்பது சிஸ்டென்-உள்ளிட்டிருக்கும் அஸ்கார்பிக் உயிரின் பெரும்பாலான வடிவங்களிலும் காணப்படும் பெப்டைட் ஆகும்.^[50] இது உணவில் தேவைப்படுவதில்லை என்பதோடு அதற்குப் பதிலாக இது அதனுடைய உட்பொருளான அமினோ அமிலத்திலிருந்து உயிரணுக்களில் ஒருங்கிணைகிறது.^[51] குளுதாதயோன் அதனுடைய சிஸ்டெய்ன் பிரிபாகத்தில் உள்ள தயால் குறைப்பு துணைப்பொருளாக இருப்பதால் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் உடைமைப்பொருள்களைக் கொண்டிருக்கிறது என்பதுடன் பின்திரும்பல் முறையில் உயிர் வளியேற்றப்படவும் குறைக்கப்படவும் கூடியவையாகும். உயிரணுக்களில் குளுதாதயோனானது குளுதாதயோன் ரிடக்டேஸ் எனப்படும் என்சைமால் குறைக்கப்பட்ட வடிவத்தில் தக்கவைக்கப்படுகிறது என்பதுடன் அதற்கடுத்ததாக குளுதாதயோன்-அஸ்கார்பேட் சுழற்சி, குளுதாதயோன் பெராக்ஸிடேஸ் மற்றும் குளுடாடெராக்ஸின் ஆகியவற்றில் உள்ள அஸ்கார்பேட் போன்ற பிற வளர்ச்சிதைமாற்றப்பொருட்கள் மற்றும் என்சைம்களைக் குறைக்கிறது என்பதுடன் உயிர் வளியேற்றப் பொருட்களுடன் நேரடியாகவே வினைபுரிகின்றன.^[45] இதனுடைய உயர்வான செறிவு மற்றும் உயிரணுக்களின் ரெடாக்ஸ் விகிதத்தைத் தக்கவைப்பதில் இதற்குள்ள மையப் பங்கு ஆகியவற்றின் காரணமாக, குளுதாதயோன் மிக முக்கியமான உயிரணு உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்களுள் ஒன்றாக இருக்கிறது.^[50] சில உயிர்ப்பொருள்களில் குளுதோதயோன் மற்ற தயோல்களால் மாற்றியமைக்கப்படுகிறது, அதாவது அக்டினோமைசேட்டில் உள்ள மைகோதயோலால், அல்லது கைண்டோபிளாஸ்டிடில் உள்ள டிரைபெனோதயோனால்.^[52]^[53]

மெலடோனின்

மெலடோனின் என்பது உயிரணு சவ்வுகள் மற்றும் இரத்த-மூளை தடையை சுலபமாக கடந்து செல்லக்கூடிய சக்திவாய்ந்த உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்.^[54] மற்ற உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்களைப் போன்று அல்லாமல் மெலடோனின் திரும்ப நிகழும் குறைப்பு மற்றும் உயிர் வளியேற்றத்திற்கு உள்ளாகும் மூலக்கூறின் செயல்திறனாக உள்ள ரெடக்ஸ் சுழற்சிக்கு உட்படுவதில்லை. ரெடக்ஸ் சுழற்சியானது உயிர் வளியேற்ற ஏற்புகளாக செயல்படும் பிற உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்களை (விட்டமின் சி போன்றவை) அனுமதிக்கலாம் என்பதோடு ஃப்ரீ ரேடிக்கல் உருவாக்கத்தையும் மேம்படுத்துகிறது. மெலடோனின் ஒருமுறை உயிர் வளியேற்றம் செய்யப்பட்டுவிட்டால் அதனுடைய முந்தைய நிலைக்கு அதைக் குறைக்க முடியாது, ஏனெனில் இது ஃப்ரீ ரேடிக்கல்களுடன் வினைபுரிவதில் சில நிலையான முடிவுப்-பொருட்களை உருவாக்குகின்றன. ஆகவே, இது இறுதிநிலை (அல்லது தற்கொலை) உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் என்று குறிப்பிடப்படுகிறது.^[55]

டோகோபெரல்ஸ் மற்றும் டோகோடிரைனால்ஸ் (உயிர்ச்சத்து இ)

விட்டமின் இ என்பது உயிர் வளியேற்ற உடைமைப்பொருட்களுடன் உள்ள கொழுப்பில் கரையக்கடிய டோகோபெரல் மற்றும் டோகோடிரைனால் சம்பந்தப்பட்ட எட்டு தொகுப்புகளுக்கான கூட்டுப்பெயராகும்.^[56]^[57] இந்த α-டோகோபெரால் உடலானது இந்த வடிவத்தில் உறிஞ்சுவது மற்றும் வளர்ச்சிதை மாற்றம் செய்வதோடு மிகப்பரவலான உயிர்ப்பரவலைக் கொண்டிருக்கிறது என்பதால் பெரும்பாலும் ஆய்வுக்குட்படுத்தப்படுகிறது.^[58]

α-டோகோபெரல் வடிவம் மிக முக்கியமான கொழுப்பில் கரையக்கூடிய உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் என்று கூறப்படுகிறது என்பதுடன் இது கொழுப்பு பெராக்சைடு வளியேற்றத் தொடர் வினையில் உருவாக்கப்படும் கொழுப்பு பொருட்களுடன் வினைபுரிவதன் மூலம் ஏற்படு் உயிர் வளியேற்றத்தால் சவ்வுகளைப் பாதுகாக்கிறது.^[56]^[59] இது சார்பற்ற தீவிர இடையீட்டுப்பொருள்களை நீக்குகிறது என்பதுடன் இனப்பெருக்க வினை தொடர்வதிலிருந்தும் தடுக்கிறது. இந்த எதிர்வினையானது அஸ்கார்பேட், ரெட்டினால் அல்லது யுபிகுயினால் போன்ற மற்ற உயிர்வாயுவேற்றி எதிரிகளைக் குறைப்பதன் வழியாக குறைக்கப்பட்ட செயல்பாட்டு வடிவத்திற்கு மீண்டும் மறுசுழற்சி செய்யப்படக்கூடிய உயிர்வாயு ஏற்றப்பட்ட α-டோகோபெராக்ஸைலை உருவாக்குகிறது.^[60] இது கண்டுபிடிப்புகள் காட்டுகின்ற α-டோகோபெராக்ஸைல் உடன் ஒத்திசைகிறது, ஆனால் தண்ணீரில் கரையும் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்களை காட்டுவதில்லை, இது இறந்துபோன உயிரணுக்களின் பற்றாக்குறையான குளோதோதயோன் பெராக்ஸைடேஸ் 4 (ஜிபிஎக்ஸ்4)ஐ திறன்மிக்க முறையில் பாதுகாக்கிறது^[61]. ஜிபிஎக்ஸ்4 என்பது உயிரியல் சவ்வுகளுக்குள்ளாக லிபிட்-ஹைட்ரோபெராக்ஸைட்ஸை திறன்மிக்க வகையில் குறைக்கச் செய்கின்ற ஒரே அறியப்பட்ட நொதியாக உள்ளது.

இருப்பினும், உயிர்ச்சத்து இயின் பல்வேறு வடிவங்களுடைய பங்குகள் மற்றும் முக்கியத்துவம் தற்போது தெளிவற்றதாக இருக்கிறது,^[62]^[63] அத்துடன் α-டோகோபெராலின் மிக முக்கியமான செயல்பாட்டின் சமிக்கை அளிக்கும் மூலக்கூறாக இருக்கிறது, இந்த மூலக்கூறு உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் வளர்ச்சிதைமாற்றத்தில் குறிப்பிடத்தக்க பங்கு எதையும் கொண்டிருக்கவில்லை என்பதையும் இது குறிப்பிடுகிறது.^[64]^[65] வி்ட்டமின் இயின் மற்ற வடிவங்களுடைய செயல்பாடுகளும் மிகக்குறைவான அளவிற்கே புரிந்துகொள்ளப்பட்டிருக்கின்றன, இருப்பினும் γ-டோகோபெரல் எலக்ட்ரோபிலிக் நிலைமாற்றங்களுடன் வினைபுரியக்கூடிய நியூக்ளோபைல் என்பதுடன்^[58] டோகோடிரைனால்ஸ் சேதப்படுவதிலிருந்து நரம்பணுவைப் பாதுகாப்பதில் முக்கியமானதாக இருக்கிறது.^[66]

உயிர்வளியேற்ற ஏதுவான செயல்பாடுகள்

குறைப்பு துணைப்பொருட்களாக உள்ள உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்கள் உயிர்வளியேற்ற ஏற்புப் பொருட்களாகவும் செயல்படுகின்றன. உதாரணத்திற்கு, உயிர்ச்சத்து சி ஐதரசன் பெராக்சைடு போன்ற உயிர்வளியேற்ற உட்பொருட்களைக் குறைக்கும்போது உயிர்வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் நடவடிக்கைகையக் கொண்டிருக்கிறது,^[67] இருப்பினும், இது ஃபென்டோன் எதிர்வினை மூலமாக ஃப்ரீ ரேடிக்கல்களை உருவாக்கும் உலோகத் துகள்களையும் குறைக்கிறது.^[68]^[69]

2 Fe³⁺ + அஸ்கார்பேட் → 2 Fe²⁺ + டிஹைட்ராஸ்கார்பேட்

2 Fe²⁺ + 2 H₂O₂ → 2 Fe³⁺ + 2 OH· + 2 OH⁻

உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்களின் செயல்பாடுகளுடைய உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் மற்றும் ஆக்சிசனேற்பின் முக்கியத்துவம் தற்போதைய ஆய்வுக்குரிய பகுதியாக இருக்கிறது, ஆனால் உதாரணத்திற்கு உயிர்ச்சத்து சி, உடலில் அதிகப்படியான உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் செயல்பாட்டைக் கொண்டதாக தோன்றுகிறது.^[68]^[70] இருப்பினும், மற்ற உணவுமுறை உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்களுக்கு குறைவான தரவே கிடைக்கிறது அதாவது விட்டமின் இ^[71] அல்லது பாலிபினால் போன்றவற்றிற்கு.^[72]

நொதி அமைப்புக்கள்

எதிர்வினையாற்று உயிர்வாயு உயிரினங்களின் நஞ்சு நீக்கத்திற்கான நொதியாக்கப் பாதைவழி.

சுருக்கம்

ரசாயன உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்களோடு உயிரணுக்கள் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் நொதிகளின் ஒருங்கிணைந்த வலைப்பிணைப்பால் ஏற்படும் உயிர் வளியேற்ற அழுத்தத்திற்கு எதிராக பாதுகாக்கப்படுகின்றன.^[1]^[9] இங்கே, சூப்பராக்சைடானது ஆக்சிடேடிவ் பாசுபோரைலேசன் போன்ற நிகழ்முறைகள் வெளியிடப்படுவது முதலில் ஐதரசன் பெராக்சைடாக மாற்றப்பட்டு மேற்கொண்டு வழங்கப்பட்ட தண்ணீருக்கு குறைக்கப்படுகிறது. இந்த நச்சுத்தன்மை நீக்கப் பாதை வழியானது முதல் நிலையில் சூப்பராக்சைட் டிஸ்முட்டேஸஸ் விரைவுபடுத்தலோடு பலபடித்தான நொதிகளின் காரணமானதாக இருக்கிறது, பின்னர் கேட்டலேசசு மற்றும் பல்வேறு பெராக்சைடேசசுகள் ஐதரசன் பெராக்சைடை நீக்குகிறது. உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் வளர்ச்சிதைமாற்றப் பொருட்களோடு உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் பாதுகாப்பிற்கான இந்த நொதிகளின் பங்களிப்புகள் ஒன்றிலிருந்து ஒன்றை பிரிப்பதற்கு கடினமானவையாக இருக்கலாம், ஆனால் டிரான்சுச்செனிக் எலியின் உருவாக்கம் ஒரு உயிர் வளியேற்ற நொதி இல்லாமல் இருந்தாலும்கூட அது தகவலே.^[73]

சூப்பராக்ஸைட் டிசுமுட்டேசு, கேட்டலேசு மற்றும் பெராக்சிரெடாக்சின்சு

சூப்பராக்ஸைட் டிஸ்முட்டேசுகள் (எஸ்ஓடிக்கள்) உயிர்வாயு மற்றும் ஐதரசன் பெராக்க்சைடிற்குள்ளாக சூப்பராக்சைடு ஏனியனின் செயலிழப்பை விரைவுபடுத்துகின்ற சம்பந்தப்பட்ட நொதிகளோடு நெருங்கிய உறவுகொண்டவையாக இருக்கின்றன.^[74]^[75] எசுஓடி நொதிகள் கிட்டத்தட்ட எல்லா ஏரோபிக் உயிரணுக்களிலும், கூடுதல் உயிரணுவமைப்பு நீர்மங்களிலும் காணப்படுகின்றன.^[76] சூப்பராக்ஸைட் டிஸ்முட்டேஸ் நொதிகள் ஐசோசைமை சார்ந்திருக்கும் மாழைத் (உலோகத்) துகள் துணைப்பொருகள்களை கொண்டதாக இருப்பது செம்பு, துத்தநாகம், மாங்கனீசு அல்லது இரும்பு ஆகியவையாக இருக்கலாம். மனிதர்களிடத்தில், செம்பு/துத்தநாகம் எஸ்ஓடி சைட்டோசிசிசு இருக்கிறது, மாங்கனீசு எசுஓடி மைட்ரோகாண்ட்ரியனில் இருக்கிறது.^[75] தனது செயல்படு தளங்களில் செம்பு மற்றும் துத்தநாகத்தைக் கொண்டிருக்கும் கூடுதல் உயிரணுவமைப்பு நீர்மங்களில் உள்ள எஸ்ஓடியின் மூன்றாவது வடிவமும் காணப்படுகிறது.^[77] பிறந்த பின்னர் இந்த மைட்ரோகாண்ட்ரியல் நொதி இல்லாத எலி இறந்துவிடுகிறது என்பதால் இந்த மூன்றிலும் இது மிகவும் உயிரியல் வகையில் முக்கியத்துவமுள்ளதாக இருக்கிறது.^[78] முரண்பாடாக, செம்பு/துத்தநாகம் எஸ்ஓடி (எஸ்ஓடி1) இல்லாத எலி வாழக்கூடியவையாக இருக்கின்றன, ஆனால் நிறைய நோயூட்டிகளையும் குறைக்கப்பட்ட வாழ்நாளையும் கொண்டவையாக இருக்கின்றன (பார்க்க சூப்பராக்சைட் பற்றிய கட்டுரை), அதேசமயம் கூடுதல் உயிரணுவமைப்பு எஸ்ஓடி குறைவான பழுதுகளைக் கொண்டிருக்கிறது (ஐப்போரெக்சியா உணர்திறன் உள்ளது).^[73]^[79] தாவரங்களில், எசுஓடி ஐசோசைம்கள் சிட்டோஸல் மற்றும் மைட்டோகாண்ட்ரியாவில் வெர்டப்ரேட்கள் மற்றும் ஈஸ்ட்டுகளில் இல்லாமல் இருக்கும் குளோரோபிளாஸ்டில் காணப்படும் இரும்பு எசுஓடி உடன் காணப்படுகின்றன.^[80]

கிரியவினை ஊக்கிகள் (catalysts) என்பவை ஹைட்ரஜன் பெராக்ஸைடை இரும்பு அல்லது மங்கனீய உட்பொருட்களைப் பயன்படுத்தி தண்ணீர் மற்றும் உயிர் வாயுவிற்கு மாற்றப்படுவதை விரைவுபடுத்துகின்ற நொதிகளாகும்.^[81]^[82] இந்த புரதம் பெரும்பாலான யூக்கரையாடிக் உயிரணுக்களில் உள்ள பெராக்சிசம்களோடு இணைக்கப்படுகிறது.^[83] கேட்டலேசு என்பது வழக்கத்திற்கு மாறான என்சைமாக இருந்துவருகிறது, இருப்பினும் எட்ரசன் பெராக்சைட் மட்டுமே அதனுடைய ஒரே உட்பொருளாக இருக்கிறது, இது பிங்-பாங் இயக்கவியலைப் பின்பற்றுகிறது. இங்கே, இதனுடைய துணைக்காரணி ஐதரசன் பெராக்சைடின் ஒரு மூலக்கூறினால் உயிர்வளியேற்றப்படுகிறது என்பதுடன் பின்னர் உட்பொருளின் இரண்டாவது மூலக்கூறிற்கு பிணைப்பு உயிர்வாயுவை மாற்றச்செய்வதன் மூலம் மறு உருவாக்கம் செய்யப்படுகிறது.^[84] ஹைட்ரஜன் பெராக்சைட் நீக்கத்தில் இதற்கு தெளிவான முக்கியத்துவம் இருந்தபோதிலும், கேட்டலேசு -"அகாதாலஸ்மியா"- மரபணு பற்றாக்குறை உள்ள மனிதர்கள் அல்லது கேட்டலேசு முற்றிலுமாக இல்லாத வகையில் மரபணு கட்டமைப்பு செய்யப்பட்ட எலி சில இயலாமை விளைவுகளால் பாதிக்கப்படுகிறது.^[85]^[86]

AhpC இன் டிகேமரிக் அமைப்பு, சல்மொனல்லா டிபிமூரியத்தைச் சேர்ந்த ஒரு பாக்டீரிய 2-சிசிட்டெய்ன் பெராக்சிரெடாக்சின்.^[87]

பெராக்சிரெடாக்சின்கள் ஐதரசன் பெராக்சைட், ஆர்கானிக் எட்டரோபெராக்சைட் மற்றும் பெராக்சிநைட்ரேட் ஆகியவற்றின் குறைப்பை விரைவாக்கும் பெராக்சிடேசுகள் ஆகும்.^[88] இவை மூன்று வகைகளாக பிரிக்கப்பட்டிருக்கின்றன: வகைமாதிரியான 2-சிஸ்டெய்ன் பெராக்சிரெடாக்சின்; வகைமாதிரியற்ற 2-சிசிட்டெய்ன் பெராக்சிரெடாக்ஸின்; மற்றும் 1-சிஸ்டெய்ன் பெராக்சிரெடாக்ஸின்.^[89] இந்த நொதிகள் ஒரேவிதமான அடிப்படை கேட்டலிடிக் இயக்கவியலைப் பகிர்ந்துகொள்கின்றன, இதில் செயல்பாட்டு தளத்திலான ரெடாக்சு-செயல்பாட்டு சிசிட்டெய்ன் (பெராக்சிடேட் சிஸ்டெய்ன்) பெராக்சைட் உட்பொருளால் சல்பேனிக் காடியாக உயிர் வளியேற்றம் செய்யப்படுகிறது.^[90] பெராக்சிடாக்ஸின்களிலான இந்த சிசிட்டெய்னின் அதிகப்படியான-உயிர் வளியேற்றம் இந்த நொதிகளை செயலிழக்கச் செய்கிறது, ஆனால் இது சல்ஃபைரெடாக்ச்சின் செயல்பாட்டினால் திரும்ப நிகழ்த்தப்படலாம்.^[91] பெராக்சிரெடாக்சின்கள் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் வளர்ச்சிதை மாற்றத்தில் பெராக்சிரெடாக்சின் 1 அல்லது 2 இல்லாத எலி குறைவான ஆயுளைக் கொண்டிருப்பதாலும் ஓமோலிட்டிக் அனீமியாவால் பாதிக்கப்படுவதாலும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாக காணப்படுகிறது, அதேசமயம் தாவரங்கள் குளோரோபிளாசுட்டுகளில் உருவாக்கப்பட்டிருக்கும் ஐதரசன் பெராக்சைடை நீக்குவதற்கு பெராக்சிரெடாக்சின்களைப் பயன்படுத்திக்கொள்கின்றன.^[92]^[93]^[94]

தயோரெடாக்சின் மற்றும் குளுதாதயோன் அமைப்புக்கள்

தயோரெடாக்சின் அமைப்பு 12-kDa புரதம் தயோரெடாக்சினையும் இதனுடைய துணையான தயோரெடாக்சின் ரிடக்டேசுகளையும் உள்ளிட்டதாக இருக்கிறது.^[95] தயோரெடாக்சின் உடன் தொடர்புடைய புரதங்கள் அராபைடோப்சிசு தலினியா, போன்ற தாவரங்களோடு தொடர்வரிசையாக்கப்பட்ட உயிர்ப்பொருட்களில் காணப்படுவது ஐசோஃபாம்களின் பெரிய அளவிற்கான பரவலைக் கொண்டிருக்கிறது.^[96] தயோரெடாக்ஸினின் செயல்பாட்டு தளமானது, செயல்பாட்டு டைதியோல் வடிவம் (குறைக்கப்பட்டது) மற்றும் உயிர் வளியேற்றப்பட்ட டைசல்பைட் வடிவம் ஆகியவற்றிற்கு இடையில் சுழற்சியாக்கப்படக்கூடிய அதிகபட்சம் பாதுகாக்கப்பட்ட சிஎக்ஸ்எக்ஸ்சி மோடிஃபின் பகுதியாக உள்ள இரண்டு அருகாமை சிசிட்டெய்ன்களைக் கொண்டிருக்கிறது. இதனுடைய செயல்பாட்டு நிலையில் தயோரெடாக்சின் திறன்மிக்க குறைப்பு துணைப்பொருளாக செயல்படுகிறது, எதிர்வினையாற்று ஆக்சிசன் உயிரினங்களை துடைத்தழிக்கிறது என்பதுடன் அவற்றின் குறைக்கப்பட்ட நிலையில் மற்ற புரோட்டீன்களைப் பாதுகாக்கிறது.^[97] உயிர் வளியேற்றம் செய்யப்பட்ட பின்னர், செயல்பாட்டு தயோரெடாக்சின், எலக்ட்ரான் வழங்கியாக என்ஏடிபிஎச்சைப் பயன்படுத்தி தயோரெடாக்சின் ரிடக்டேசின் செயல்பாட்டினால் மறு உருவாக்கம் செய்யப்படுகிறது.^[98]

குளுதாதயோன் அமைப்பு குளுதாதயோன், குளுதாதயோன் ரிடக்டேசு, குளுதாதயோன் பெராக்ஸிடேஸ்கள் மற்றும் குளுதாதயோன் எசு-டிரான்சுப்பெரேசுகள் குளுதாதயோன் எசு -எசு-டிரான்சுப்பெரேசுகள் ஆகியவற்றை உள்ளிட்டிருக்கிறது.^[50] இந்த அமைப்பு விலங்குகள், தாவரங்கள் மற்றும் நுண்ணுயிர்ப்பொருட்களில் காணப்படுகின்றன.^[50]^[99] குளுதாதயோன் பெராக்சிடேசு என்பது, ஹைட்ரஜன் பெராக்ஸைட் மற்றும் ஆர்கானிக் ஐதரோக்சைட்களின் செயலிழப்பை விரைவுபடுத்துகின்ற நான்கு செலினியம்-துணைக்காரணிகளை உள்ளிட்டதாக இருக்கிறது. விலங்குகளிடத்தில் குறைந்தபட்சம் நான்கு வெவ்வேறுவிதமான குளுதாதயோன் பெராக்சிடேசு ஐசோசைம்கள் இருக்கின்றன.^[100] குளுதாதயோன் பெராக்சிடேசு 1 மிகவும் ஏராளமானது என்பதுடன் இது ஐதரசன் பெராக்சைடை துடைத்தழிப்பதில் மிகவும் திறன்மிக்க துடைத்தழிப்பியாக செயல்படுகிறது, அதேசமயத்தில் குளுதாதயோன் பெராக்ஸைடேஸ் 4 லிபிட் ஐதரோபெராக்சைட்சுகளுடனான மிகுந்த செயல்திறன் உள்ளதாக இருக்கிறது. ஆச்சரியப்படும்படியாக, குளுதோதயோன் பெராக்சிடேசு 1 ஆனது, இது இல்லாத எலிகள் இயல்பான ஆயுளைக் கொண்டிருக்கின்றன என்பதால் அப்புறப்படுத்தக்கூடியவை,^[101] ஆனால் அவை உயிர்வளியேற்ற அழுத்தத்தை தூண்டுவதில் உயர் உணர்திறன்மிக்கவை.^[102] மேலும், குளுதாதயோன் எசு -டிரான்சுஃபெரேசுகள் லிபிட் பெராக்ஸைட்களுடன் உயர் செயல்பாட்டைக் காட்டுகின்றன.^[103] இந்த நொதிகள் குறிப்பாக கல்லீரலில் உயர் அளவுகளில் இருக்கின்றன என்பதோடு டிடாக்சிபிகேசன்(நச்சுநீக்கல்) வளர்ச்சிதை மாற்றத்திலும் செயல்படுகிறது.^[104]

நோயில் உயிர் வளியேற்ற அழுத்தம்

உயிர் வளியேற்ற அழுத்தம் அல்சைமர் நோய்,^[105]^[106] பார்க்கின்ஸன் நோய்,^[107] நீரிழிவுகளால் ஏற்படும் பேதலிப்புகள்,^[108]^[109] ரிமாடாய்ட் மூட்டுவலிகள்,^[110] மற்றும் மோட்டார் நியூரான் நோயில் நரம்பு வளர்ச்சியின்மை உள்ளிட்ட பரந்த அளவிற்கான நோய் உருவாக்கத்தில் பங்களிப்பதாக கருதப்படுகிறது.^[111] பெரும்பாலான இவற்றில் உயிர் வளியேற்றங்கள் இந்த நோயை தூண்டுகின்றனவா அல்லது நோயின் இரண்டாம்நிலை தொடர்விளைவாக அவை உற்பத்தி செய்யப்படுகின்றனவா அல்லது பொதுவான திசு சேதத்திலிருந்து உருவாகின்றனவா என்பது தெளிவற்றதாக இருக்கிறது;^[12] குறிப்பாக கார்டியோவாஸ்குலர் நோயில் உயிர் வளியேற்ற அழுத்தத்தின் பங்கு நன்கு புரிந்துகொள்ளப்பட்ட ஒரு விஷயமாகும். இங்கே, குறைந்த அடர்த்தியுள்ள லிபோபுரோட்டீன் (எல்டிஎல்) உயிர் வளியேற்றமானது ஆதிரோஜெனிஸிஸ் நிகழ்முறையை தூண்டுவதாக தோன்றுகிறது, இது ஆதிரோகுளோரோசைஸிற்கு காரணமாக அமைகிறது என்பதுடன் இறுதியில் கார்டியோவாஸ்குலர் நோய்க்கு வழியமைக்கிறது.^[112]^[113]

குறைந்த கலோரி உள்ள உணவு பல விலங்ககளிடத்தில் சராசரி மற்றும் அதிகபட்ச ஆயுள்காலத்தை நீட்டிக்கச்செய்கிறது. இந்த விளைவு உயிர் வளியேற்ற அழுத்தத்தில் உள்ள குறைவுபடுதலோடு சம்பந்தப்பட்டிருக்கலாம்.^[114] டுரோஸோபிலா மெலானோகேஸ்டர் மற்றும் கேனோஹேப்டைடிஸ் எலிகன்ஸ் ,^[115]^[116] போன்ற மாதிரி உயிர்ப்பொருட்களில் உள்ள மூப்பில் உயிர் வளியேற்ற அழுத்தத்தின் பங்களிப்பிற்கு உதவுவதற்கு சில ஆதாரங்கள் இருக்கின்ற நிலையில் பாலுட்டிகளிடத்திலான இந்த ஆதாரம் அவ்வளவு தெளிவானதாக இல்லை.^[117]^[118]^[119] உண்மையில், எலிகளிடத்தில் செய்யப்பட்ட 2009 ஆம் ஆண்டு மறுபரிசீலனை ஏறத்தாழ அனைத்து உயிர்வாயுவேற்ற எதிர்ப்பொருட்களின் கையாளுதல்கள் மூப்படைவதில் எந்த விளைவையும் கொண்டிருப்பதில்லை என்ற முடிவிற்கு வந்திருக்கின்றன.^[120] உயர் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்களாக உள்ள பழங்கள் மற்றும் காய்கறிகளிலான உணவுகள் ஆரோக்கியத்தை மேம்படுத்தி மூப்படைவதன் விளைவுகளைக் குறைக்கிறது, இருப்பினும் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் விட்டமின் கூடுதல் மூப்படையும் நிகழ்முறையில் தடம்காணக்கூடிய விளைவைக் கொண்டிருப்பதில்லை, இதனால் பழம் மற்றும் காய்கறிகளின் விளைவுகள் அவற்றின் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்களோடு தொடர்பற்றவையாக இருக்கலாம்.^[121]^[122] பாலிபினால் மற்றும் உயிர்ச்சத்து இ போன்ற உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் மூலக்கூறுகளை நுகர்வது வளர்ச்சிதைமாற்றத்தின் மற்ற பாகங்களில் மாற்றங்களை ஏற்படுத்துவதாக இருக்கிறது என்பது இதற்கான ஒரு காரணமாக இருக்கலாம், எனவே மனித ஊட்டச்சத்தில் இந்த உட்பொருட்கள் முக்கியமானவை என்ற உண்மையான காரணமாக உள்ள இந்த மற்ற விளைவுகளாக இருக்கலாம்.^[64]^[123]

சுகாதார தாக்கங்கள்

நோய் சிகிச்சை

மூளையானது அதனுடைய அதிக வளர்ச்சிதைமாற்ற விகிதம் மற்றும் பலமுறை செறிவூட்டப்படாத கொழுப்புகள், லிபிட் பெராக்சைட் வளியேற்ற இலக்கு ஆகியவற்றின் காரணமாக உயிர் வளியேற்ற காயத்தினால் பிரத்யேகமான முறையில் சேதப்படுத்தப்படுவதாக இருக்கிறது.^[124] இதன் விளைவாக உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்கள் பல்வேறு வகைப்பட்ட மூளைக் காய வகைகளுக்கு சிகிச்சையளிப்பதற்கு மருந்தாக பயன்படுத்தப்படுகிறது. இங்கே சூப்பராக்ஸைட் டிஸ்முட்டேஸ் மிமெடிக்ஸ்,^[125] சோடியம் தயோபெண்டால் மற்றும் புரோபோஃபால் ஆகியவை ரெபர்ஃப்யூஷந் காயம் மற்றும் டிராமேட்டிக் மூளைக் காயத்திற்கு சிகிச்சையளிப்பதற்கு பயன்படுத்தப்படுகின்றன, அதேசமயம் பரிசோதனை மருந்தான என்எக்ஸ்ஒய்-059^[126]^[127] மற்றும் எப்செலின்^[128] ஆகியவை பக்கவாத சிகி்ச்சையில் பயன்படுத்தப்படுகிறது. இந்த உட்பொருட்கள் நியூரான்களில் உயிர் வளியேற்ற அழுத்தத்தை தடுப்பதாக தோன்றுகிறது என்பதுடன் அபோப்டோஸிஸ் மற்றும் நியூரலாஜிக்கல் சேதம் ஆகியவற்றையும் தடுக்கிறது. உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்கள் அல்சைமர் நோய், பார்க்கின்சன் நோய், மற்றும் அமியோடிராபிக் லேட்டரல் செலிரோஸிஸ்,^[129]^[130] நியூரோடிஜெனரேட்டிவ் நோய்களுக்கான சிகிச்சைகள் மற்றும் சத்தம்-ஏற்படுத்திய கேட்புத்திறன் இழப்பைப் தடுப்பதற்கான வழியாக பயன்படுத்த வாய்ப்பிருக்கிறதா என்பதை கண்டுபிடிக்க முயற்சிக்கப்படுகிறது.^[131]

நோய்த் தடுப்பு

பாலிபினால் உயிர் வளியேற்றற எதிர்ப்பொருள் ரெஸ்வெராட்ரலின் அமைப்பு.

பழங்கள் மற்றும் காய்கறிகளை உண்ணுபவர்கள் இதய நோய் அபாயத்தையும், நரம்பு சம்பந்தப்பட்ட நோய்களுக்கான அபாயத்தையும் குறைவாகப் பெற்றிருக்கின்றனர்,^[132] அத்துடன் சிலவகைப்பட்ட காய்கறிகள், பழங்கள் போன்றவை சில புற்றுநோய்களுக்கு எதிராக பாதுகாப்பளிக்கின்றன என்பதற்கான ஆதாரமும் இருக்கிறது.^[133] பழங்கள் மற்றும் காய்கறிகள் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்களின் சிறந்த மூலாதாரமாக இருக்கின்றன, இது உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்கள் சில வகை நோய்களை தடுக்கலாம் என்பதைக் குறிப்பிடுகிறது. இந்தக் கருத்தாக்கம் மருத்துவப் பரிசோதனைகளில் சோதிக்கப்பட்டிருக்கின்றன என்பதோடு புற்றுநோய் மற்றும் இதய நோய்கள் போன்ற நாள்பட்ட நோய்களின் அபாயத்தில் தெளிவான தாக்கத்தை உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்கள் ஏற்படுத்துவதில்லை என்பது உண்மையானதாக தோன்றவில்லை.^[132]^[134] இது சுகாதார பலன்கள் பழங்கள் மற்றும் காய்கறிகளில் உள்ள (ஃபிளாவனாய்ட்ஸ் போன்றவை) பிற உட்பொருட்களிலிருந்து வருகிறது அல்லது இந்த உட்பொருட்களின் பிரத்யேக கலவையிலிருந்து கிடைக்கிறது என்பதையும் குறிப்பிடுகிறது.^[135]^[136]

இரத்தத்தில் உள்ள குறைந்த அடர்த்தியுள்ள லிப்போபூரோட்டினின் உயிர்வளியேற்றம் இதய நோய்க்கு காரணமாவதாக கருதப்படுகிறது, அத்துடன் வி்ட்டமின் இ உட்பொருட்களை எடுத்துக்கொள்பவர்கள் இதய நோய் உருவாவதற்கான குறைந்த அபாய விகிதத்தைக் கொண்டிருக்கின்றனர் என்பது துவக்கநிலை கண்கானிப்பு ஆய்வுகளில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டிருக்கிறது.^[137] தொடர்விளைவாக, ஒரு நாளைக்கு 50 முதல் 600 mg வரையிலான மருந்தளவுகளில் விட்டமின் இ உடனான ஆக்ஸிஜனேற்ற எதிர்ப்பொருள் விளைவுகளை பரிசோதிப்பதற்கு குறைந்தபட்சம் ஏழு பெரிய மருத்துவ பரிசோதனைகளாவது செய்யப்பட்டிருக்கின்றன. இந்தப் பரிசோதனைகளில் எவையும் ஒட்டுமொத்த மரண எண்ணிக்கை அல்லது இதய நோய்களினால் ஏற்பட்ட மரணங்கள் குறித்த விட்டமின் இயின் புள்ளிவிவர ரீதியில் குறிப்பிடத்தகுந்த விளைவை கண்டுபிடிக்கவில்லை.^[138] மேற்கொண்டு செய்யப்பட்ட ஆய்வுகளும் நேர்மறையானதாகவே இருந்தன.^[139]^[140] இந்தப் பரிசோதனைகள் அல்லது உணவு உட்பொருட்களில் இந்த மருந்தளவுகள் பயன்படுத்தப்பட்டிருந்தால் உயிர் வளியேற்ற அழுத்தத்தில் குறிப்பிடத்தகுந்த அளவிற்கு குறைவை ஏற்படுத்தும் திறனுள்ளவையாக இருந்திருக்குமா என்பது தெளிவுபடுத்தப்படவில்லை.^[141] ஒட்டுமொத்தமாக, கார்டியோவாஸ்குலர் நோயில் உயிர் வளியேற்ற அழுத்தத்தின் பங்கு தெளிவானது என்றாலும், உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் உயிர்ச்சத்துகளைப் பயன்படுத்தும் கட்டுப்படுத்தப்பட்ட ஆய்வு இதய நோய் உருவாவதன் அபாயம் அல்லது இருக்கின்ற நோயின் முன்னேற்ற விகிதம் ஆகியவற்றை குறைப்பதாக தெரியவரவில்லை.^[142]^[143]

அதிக அளவிற்கான உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்களுடனான துணைப்பொருட்களை சில பரிசோதனைகள் ஆய்வுசெய்திருக்கும் நிலையில் "Supplémentation en Vitamines et Mineraux Antioxydants " (SU.VI.MAX) ஆய்வு ஆரோக்கிய உணவில் உள்ளவற்றோடு ஒப்பிடக்கூடிய அளவுகளோடு துணைப்பொருளின் விளைவை ஆய்வு செய்திருக்கிறது.^[144] 12,500 பிரெஞ்சு ஆண்கள் மற்றும் பெண்கள் சராசரியாக 7.5 ஆண்டுகளுக்கு குறைந்த-மருந்தளவு உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்களையோ (120 mgஅஸ்கார்பிக் அமிலம், 30 mg உயிர்ச்சத்து இ, 6 mg பீட்டா கேரட்டின், 100 $\mu$ g செலினியம், மற்றும் 20 mg துத்தநாகம்) அல்லது பிளசிபோ மாத்திரைகளையோ எடுத்துக்கொண்டனர். ஆய்வாளர்கள் ஒட்டுமொத்த உயிர்வாழ்தல், புற்றுநோய் அல்லது இதய நோயில் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்களின் புள்ளிவிவர ரீதியில் திட்டவட்டமான விளைவைக் கண்டுபிடிக்கவில்லை. ஒரு போஸ்ட்-ஹாக் பகுப்பாய்வில் அவர்கள் ஆண்களிடத்தில் புற்றுநோய் அபாயம் 31 சதவிகிதம் குறைக்கப்படுவதாக கண்டுபிடித்தனர், ஆனால் பெண்களிடத்தில் இல்லை.

பல நியூட்ராசாட்டிகல் மற்றும் ஆரோக்கிய உணவு நிறுவனங்கள் உணவுமுறைக் கூடுதல்களாக உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் கலவைகளை விற்கின்றன என்பதோடு இவை தொழில்மயமான நாடுகளில் பரவலாக விற்கப்படுகின்றன.^[145] இந்த கூடுதல் பொருள்களானவை, ரிவரெட்ரால் (திராட்சை விதைகள் அல்லது நாட்வீட் வேர்களிலிருந்து பெறப்படுவது)^[146] போன்ற குறிப்பிட்ட உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் ரசாயனங்கள், பீட்டா கேரட்டின் (உயிர்ச்சத்து ஏதுப்பொருள் ஏ ), உயிர்ச்சத்து சி , உயிர்ச்சத்து இ மற்றும் செ லினியம், அல்லது பசும் தேநீர் மற்றும் ஜியாகுலன் போன்ற உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்களைக் கொண்டிருக்கும் மூலிகைகள் போன்ற உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்களை கொண்டதாக இருக்கலாம். இருப்பினும் உணவில் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் உயிர்ச்சத்துகள் மற்றும் தாதுக்களின் சில அளவுகள் நல்ல ஆரோக்கியத்திற்கு தேவையானவையாக இருக்கின்றன, இந்த உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் கூடுதல் பயன்மிக்கவையா அல்லது தீமை விளைவிப்பவையா என்பது குறித்த குறிப்பிடத்தகுந்த சந்தேகம் இருந்துவருகிறது என்பதுடன் அவை பயன்மிக்கவை என்றால் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்கள் எந்த அளவிற்கு தேவை என்பதும் கேள்விக்குரியதாக இருக்கிறது.^[132]^[134]^[147] உண்மையில், சில புத்தக ஆசிரியர்கள் நாள்பட்ட நோய்களை உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்களால் தடுக்க முடியும் என்பது நிரூபிக்கப்படவில்லை என்றும், இந்தக் கருத்தாக்கம் தொடக்கத்திலிருந்தே தவறாக வழிநடத்தப்படுகிறது என்றும் வாதிடுகின்றனர்.^[148]

ஒட்டுமொத்த வாழ்நாள் நீட்டிப்பிற்கு, பாதுகாப்பு பதிலுரைப்பை எதிர்வினையாற்று உயிர்வாயு உயிரினங்களுக்கு நீட்டிப்பதன் மூலம் கேனோராஹெபிடைட்டிஸ் எலிகன்ஸ் மண்புழுவிடத்தில் உயிர் வளியேற்ற அழுத்தத்தின் மிதமான அளவுகள் வாழ்நாளை அதிகரிக்கச் செய்கிறது என்பதைக் குறிப்பிடுகிறது.^[149] அதிகரித்த ஆயுள் நீட்டிப்பு சாக்கரோமைசிஸ் செர்விஸே ஈஸ்ட்டில் காணப்படும் முடிவுகளோடு ஏற்பட்ட அதிகரித்த உயிர் வளியேற்ற அழுத்த முரண்பாடுகளினால் தோன்றியிருக்கலாம் என்று கருதப்படுகிறது,^[150] அத்துடன் பாலூட்டிகளிடத்திலான இந்தச் சூழ்நிலை இன்னும் தெளிவற்றதாகவே இருக்கிறது.^[117]^[118]^[119] இருந்தபோதிலும், உயிர் வளியேற்ற கூடுதல் பொருள்கள் மனிதர்களிடத்தில் ஆயுள் நீட்டிப்பை அதிகரிக்கச் செய்வதுபோல் தோன்றவில்லை.^[151]

உடற்பயிற்சி

உடற்பயிற்சியின்போது, உயிர்வாயு நுகர்வு 10க்கும் அதிகமான காரணிகளால் அதிகரிக்கச் செய்யப்படலாம்.^[152] இது உயிர் வளியேற்ற உற்பத்தியில் பெருமளவு அதிகரிப்பிற்கு வழிவகுக்கிறது என்பதுடன் உடற்பயிற்சியின்போதும் பின்னரும் தசை சோர்வுறுதலுக்கு காரணமாகும் சேதத்திற்கும் காரணமாக இருக்கிறது. கடுமையான உடற்பயிற்சிக்குப் பின்னர் ஏற்படும் அழற்சி பதிலுரைப்பும் உயிர் வளியேற்ற அழுத்தத்துடன் தொடர்புடையதாக இருக்கிறது, குறிப்பாக உடற்பயிற்சி முடிந்த 24 மணிநேரங்களுக்குப் பின்னர். சிறந்த உடற்கட்டிற்கு வழியமைக்கும் பெரும்பாலான ஏற்புகளின் காலகட்டமாக இருக்கும் உடற்பயிற்சிக்கு 2 முதல் 7 நாட்களுக்கு பிந்தைய உடற்பயிற்சியால் ஏற்பட்ட சேதத்திற்கு நோயெதிர்ப்பு அமைப்பு பதிலுரைக்கிறது. இந்த நிகழ்முறையின்போது, ஃப்ரீ ரேடிக்கல்கள் சேதமடைந்த திசுவை நீக்குவதற்கு நியூட்ரோபில்களால் உருவாக்கப்படுகின்றன. இதன் காரணமாக, மிதமிஞ்சிய உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் அளவுகள் மீட்பு மற்றும் ஏற்பு இயக்கவியல்களை எதிர்ப்பனவையாக இருக்கலாம்.^[153] உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் கூடுதல்கள் அதிகரித்த இன்சுலின் உணர்திறன் போன்று உடற்பயிற்சியிலிருந்து சாதாரணமாக கிடைக்கும் ஆரோக்கிய பலன்கள் எதையும் தடுப்பனவாக இருக்கலாம்.^[154]

தீவிரமான உடற்பயிற்சியில் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் கூடுதலிலிருந்து கிடைக்கும் பலன்களுக்கான ஆதாரங்கள் கலவையாக இருக்கின்றன. உடற்பயிற்சியினால் ஏற்படும் ஏற்புகளில் ஒன்று உடலின் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் பாதுகாப்பமைப்பு வலுவடைவதால் ஏற்படுகிறது, குறிப்பாக அதிகரித்த உயிர் வளியேற்ற அழுத்தத்தை முறைப்படுத்துவதற்கான குளுதோதயான் அமைப்பை என்று வலுவான ஆதாரம் இருக்கிறது.^[155] இந்த விளைவு ஒரு குறிப்பிட்ட அளவுவரை உயிர் வளியேற்ற அழுத்தத்துடன் சம்பந்தப்பட்ட நோய்களுக்கு எதிராக பாதுகாப்பளிக்கிறது, இது பெரிய நோய்களின் குறைந்துபட்ட நிகழ்வு மற்றும் தொடர்ச்சியாக உடற்பயிற்சி செய்பவர்களுக்கு இருக்கும் ஆரோக்கியம் ஆகியவற்றிற்காக பகுதியளவு விளக்கத்தை அளிப்பதாக இருக்கிறது.^[156]

இருப்பினும், தடகள வீரர்களுக்கான உடல் செயல்திறனுக்கான பலன்கள் உயிர்ச்சத்து இ கூடுதல் பொருளுடனே காணப்படுவதாக இருக்கிறது.^[157] உண்மையில், லிபிட் சவ்வு பெராக்ஸிடேஸனைத் தடுப்பதில் இதற்கு முக்கிய பங்கு இருக்கிறது என்றாலும், உயிர்ச்சத்து இ கூடுதல் பொருள் 6 வாரங்களுக்கு வழங்கப்பட்டதில் மராத்தான் ஓட்ட வீரர்களிடத்தில் தசை சேதத்தில் எந்த விளைவையும் ஏற்படுத்துவதில்லை.^[158] தடகள வீரர்களிடத்தில் உயிர்ச்சத்து சி அளவு அதிகரிக்கப்பட வேண்டும் என்ற தேவை இல்லை என்றாலும் உயிர்ச்சத்து சி கூடுதலானது செய்யப்படக்கூடிய தீவிர உடற்பயிற்சியின் அளவை அதிகரிக்கச் செய்கிறது என்பதற்கும், கடுமையான உடற்பயிற்சிக்கு முந்தைய உயிர்ச்சத்து சி கூடுதல் அளி்ப்பு தசை சேதத்தின் அளவை குறைக்கலாம் என்பதற்கும் சில ஆதாரங்கள் இருக்கின்றன.^[159]^[160] இருப்பினும், மற்ற ஆய்வுகள் இதுபோன்ற விளைவுகளை கண்டுபிடிக்கவில்லை என்பதோடு 1000 mg வரையிலான அதிகபட்ச அளவுகளுடனான கூடுதல் மீட்பை தடுக்கும் என்றும் கூறப்படுகிறது.^[161]

தீய விளைவுகள்

மெடல் செலேட்டர் பைதிக் அமிலத்தின் அமைப்பு.

வலுவான குறைப்பு அமிலங்கள் குடல்வயிற்றுப் பகுதியில் உள்ள இரும்பு மற்றும் துத்தநாகம் போன்ற உணவு தாதுக்களுடன் பிணைந்துகொள்வதன் மூலம் எதிர் ஊட்டச்சத்து விளைவுகளைக் கொண்டிருக்கலாம் என்பதோடு அவை உறிஞ்சப்படுவதிலிருந்தும் தடுக்கின்றன.^[162] தாவரம் சார்ந்த உணவுகளில் அதிக அளவிற்கு இருக்கும் ஆக்ஸாலிக் அமிலம், டானின்கள் மற்றும் ஃபைடிக் அமிலம் போன்றவை குறிப்பிடத்தகுந்த உதாரணங்கள்.^[163] கால்சியம் மற்றும் இரும்புச்சத்து குறைபாடுகள் குறைவான இறைச்சி உண்ணப்படும் வளரும் நாடுகளில் உள்ள உணவுகளில் வழக்கத்திற்கு மாறானது அல்ல என்பதுடன் பீன்ஸ் மற்றும் மாவுப்பொருள் அல்லாத முழு தானிய ரொட்டியிலிருந்து பெறப்படும் பைடிக் அமிலத்தின் நுகர்வு அதிகரித்து காணப்படுகிறது.^[164]

உணவுகள்	குறைக்கும் அமிலத்தின் இருப்பு
கோகோ பீன் மற்றும் சாக்கலேட், கீரை, துருணிப்பழம் போன்றவை.^[165]	ஆக்ஸாலிக் அமிலம்
முழு தானியங்கள், மக்காச்சோளம், பருப்பு தானியங்கள்.^[166]	பைடிக் அமிலம்
தேநீர், பீன்ஸ், முட்டைக்கோஸ்.^[165]^[167]	டானின்கள்

கிராம்பு எண்ணெயின் முக்கியமான உட்பொருளான யூஜினால் போன்ற உயிர்வாயுவேற்ற எதிர்ப்பொருள்கள் வீரியம் குறைக்கப்படாத அத்தியாவசிய எண்ணெய்களின் தவறான பயன்பாட்டுடன் மிதமிஞ்சக்கூடிய விஷத்தன்மை வரம்புகளைக் கொண்டிருக்கின்றன.^[168] அஸ்கார்பிக் அமிலம் போன்ற தண்ணீரில் கரையக்கூடிய உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருட்களின் உயர் அளவுகளோடு சம்பந்தப்பட்டுள்ள விஷத்தன்மையானது இந்த உட்பொருட்கள் சிறுநீரோடு விரைவாக வெளியேறிவிடுகின்றன என்பதால் குறைந்த அளவிற்கே பரிசீலனைக்கு எடுத்துக்கொள்ளப்படுகின்றன.^[169] மிகவும் தீவிரமாக, உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருளின் மிக அதிக அளவுகள் நீண்டகால தீய விளைவுகளைக் கொண்டிருக்கின்றன. நுரையீரல் புற்றுநோய் உள்ள நோயாளிகளிடத்தில் மேற்கொள்ளப்பட்ட பீ்ட்டா-கேரட்டின் மற்றும் ரெட்டினால் செயல்திறன் பரிசோதனையானது பீட்டா-கேரட்டின் மற்றும் உயிர்ச்சத்து ஏ அடங்கிய கூடுதல்கள் வழங்கப்பட்ட புகைபிடிப்பவர்களிடத்தில் புற்றுநோய் ஏற்படும் விகிதம் அதிகரித்து காணப்படுவதாக கண்டுபிடித்துள்ளது.^[170] அடுத்தடுத்த ஆய்வுகள் இந்த எதிர்மறையான விளைவுகளை உறுதிசெய்திருக்கின்றன.^[171]

இத்தகைய தீய விளைவுகள் புகைப்பிடிக்காதவர்களிடத்திலும் ஏற்படலாம், ஏறத்தாழ 230,000 நோயாளிகளிடமிருந்து பெறப்பட்ட தரவை உள்ளிட்ட சமீபத்திய ஒரு பெரும் பகுப்பாய்வில் β-கேரட்டின், உயிர்ச்சத்து ஏ மற்றும் உயிர்ச்சத்து இ ஆகிய கூடுதல் அளிப்பு உயிரிழப்புத்தன்மை அதிகரித்து காணப்படுவதைக் காட்டியது ஆனால் உயிர்ச்சத்து சியிலிருந்து குறிப்பிடத்தகுந்த விளைவுகள் எதையும் காட்டவில்லை.^[172] தற்போக்குமய கட்டுப்படுத்தப்பட்ட ஆய்வுகள் அனைத்தும் பரிசோதிக்கப்பட்டபோது ஆரோக்கிய அபாயம் காணப்படவில்லை, ஆனால் உயிரிழப்புத்தன்மை அதிகரிப்பானது உயர்-தரமான மற்றும் குறைந்த-ஒருதலைபட்ச அபாய பரிசோதனைகள் தனித்தனியாக ஆய்வுசெய்யப்பட்டபோது கண்டுபிடிக்கப்பட்டன. இருப்பினும், பெரும்பாலான இந்த குறைந்த-ஒருதலைபட்ச பரிசோதனைகள் முதிய வயதினரிடத்திலோ, அல்லது ஏற்கனவே நோயாலா பாதிக்கப்பட்டவர்களிடத்திலோதான் செய்யப்பட்டவை என்பதால் இந்த முடிவுகள் பொது மக்களுக்கு பொருந்தாமல் போகலாம்.^[173] இந்த பெரும் பகுப்பாய்வு கோக்ரேன் கூட்டினால் பதிப்பிக்கப்பட்ட புதிய பகுப்பாய்வோடு இதே ஆசிரியர்களால் பின்னாளில் திரும்பச் செய்யப்பட்டது என்பதுடன் நீட்டிக்கப்படவும் செய்தன; இது முந்தைய முடிவுகளையே உறுதிப்படுத்தியது.^[174] இந்த இரண்டு பதிப்புக்களும், விட்டமின் இ கூடுதல் அளிப்பு உயிரிழப்புத்தன்மையை அதிகரிக்கச் செய்கிறது என்று தெரிவி்த்த சில முந்தைய மெட்டா-பகுப்பாய்வுகளோடு உடன்படுகின்றன,^[175] அத்துடன் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் கூடுதல்கள் வயிற்றுப் புற்றுநோயின் அபாயத்தையும் அதிகரிக்கச் செய்கிறது.^[176] இருப்பினும், இந்த மெட்டா-பகுப்பாய்வுகளின் முடிவுகள் SU.VI.MAX பரிசோதனை போன்ற மற்ற ஆய்வுகளோடு உடன்படாமல் இருக்கிறது என்பது எல்லா உயிரிழப்புகளுக்கும் காரணமாக அமைகின்ற காரண விளைவு அல்ல என்பதைத் தெரிவிக்கிறது.^[144]^[177]^[178]^[179] ஒட்டுமொத்தமாக, ஆக்ஸிஜனேற்ற எதிர்ப்பொருள்கள் குறித்து நடத்தப்பட்ட பெரும் எண்ணிக்கையிலான மருத்துவ பரிசோதனைகள் இந்த தயாரிப்புகள் ஆரோக்கியத்தில் எந்த விளைவையும் ஏற்படுத்தவில்லை என்றோ அல்லது முதிய அல்லது பாதிக்கப்படக்கூடிய மக்களிடத்தில் உயிரிழப்பை சிறிய அளவில் அதிகரிக்கச் செய்வதற்கு காரணமாக இருக்கிறதா என்றோ குறிப்பிடவில்லை.^[132]^[134]^[172]

புற்றுநோய் வளர்ச்சியில் அதைத் தடுப்பதற்கான முயற்சியில் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் கூடுதல் அளிப்பு பரவலாக பயன்படுத்தப்படுகையில், அதற்கு முரணாக உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்கள் புற்றுநோய் சிகிச்சைகளில் இடையூறு ஏற்படுத்தலாம் என்றும் கூறப்படுகிறது.^[180] புற்றுநோய் உயிரணுக்களின் அபாயங்கள் உயிர் வளியேற்ற அழுத்தத்தின் உயர் அளவுகளுக்கு காரணமாகிறது என்பதால் சிகிச்சைகளால் தூண்டப்பெற்ற மேலும் உயிர் வளியேற்றஅழுத்தங்களுக்கு இந்த உயிரணுக்கள் மிகவும் சந்தேகத்திற்குரியவையாகின்றன என்றும் கருதப்படுகிறது. அதன் காரணமாக புற்றுநோய் உயிரணுக்களில் இந்த ரெடாக்ஸ் அழுத்தத்தைக் குறைப்பதன் மூலம் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் கூடுதல்கள் ரேடியோதெரபி மற்றும் கீமோதெரபி ஆகியவற்றின் பயன்களை குறைத்துவிடுகிறது.^[181]^[182] மற்றொருவகையில், பிற மறுமதிப்பீடுகள் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்கள் பக்க விளைவுகளைக் குறைக்கலாம் அல்லது உயிர்வாழும் காலத்தை அதிகரிக்கலாம் என்றும் குறிப்பிடுகின்றன.^[183]^[184]

உணவில் அளவீடுகளும் அளவுகளும்

பழங்களும் காய்கறிகளும் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்களின் சிறந்த மூலாதாரங்களாக இருக்கின்றன.

வேறுபட்ட எதிர்வினையாற்று உயிர்வாயுவானது உயிரினங்களுக்கு வேறுபட்ட எதிர்வினைத்திறன்களுடனான மூலக்கூறுகளின் பரந்த அளவினதாக இருப்பதால் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்களை அளவிடுவது முற்போக்கான நிகழ்முறை அல்ல. உணவு அறிவியலில் உயிர் வளியேற்ற உறி்ஞ்சு திறன் முழு உணவுகள், பழச்சாறுகள் மற்றும் உணவுக் கூடுதல்களின் உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் வலிமைக்கான தற்போதைய தொழில்துறை தரநிலையாகியிருக்கிறது.^[185]^[186] ஃபோலின்-சயோகால்ட் ரீஜெண்ட், மற்றும் டிரோலாக்ஸ் இணையான உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள் திறன் சோதனை உள்ளிட்டவை மற்ற அளவீடுகளாகும்.^[187]

உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்கள் காய்கறிகள், பழங்கள், தானிய மாவுகள், முட்டைகள், இறைச்சி, பருப்பு வகைகள் மற்றும் கொட்டைகள் போன்ற உணவுகளில் மாறுபட்ட அளவுகளில் காணப்படுகின்றன. லைகோபின் மற்றும் அஸ்கார்பிக் அமிலம் போன்ற சில உயிர்வாயுவேற்ற எதிர்ப்பொருள்கள் நீண்டகால சேமிப்பு அல்லது நீண்டநேரம் சமைப்பதால் அழிக்கப்பட்டுவிடுவனவையாக இருக்கின்றன.^[188]^[189] முழு-கோதுமை மாவுகள் மற்றும் தேநீர் போன்ற உணவுகளில் உள்ள பாலிபினாலி்க் உயிர்வாயுவேற்ற எதிர்ப்பொருள்கள் போன்ற மற்ற உயிர்வாயுவேற்ற எதிர்ப்பொருள் மூலப்பொருட்கள் மிகவும் நிலையானவையாக இருக்கின்றன.^[190]^[191] சமைத்தல் மற்றும் உணவு பதப்படுத்தலின் விளைவுகள் சிக்கலானவையாக இருக்கின்றன, இந்த நிகழ்முறைகள் காய்கறிகளில் உள்ள சில கரோட்டினாய்டுகள் போன்ற உயிர்வாயுவேற்ற எதிர்ப்பொருள்களின் உயிர் இருப்புத்தன்மையை அதிகரிக்கச்செய்கின்றன.^[192] பொதுவாக, தயார்படுத்தும் நிகழ்முறைகள் உணவை நேரடியாக ஆக்ஸிஜனிடத்தில் வெளிப்படுத்துகின்றன என்பதால் பதப்படுத்தப்பட்ட உணவுகள் புதிய மற்றும் சமைக்கப்படாத காய்கறிகளைக் காட்டிலும் ஒருசில உயிர்வாயுவேற்ற எதிர்ப்பொருட்களை மட்டுமே கொணடிருக்கின்றன.^[193]

உயிர்வாயுவேற்ற எதிர்ப்பொருள் உட்பொருட்கள்	இந்த உயிர்வாயுவேற்ற எதிர்ப்பொருள்களை அதிக அளவிற்கு கொண்டிருக்கும் உணவுகள்^[167]^[194]^[195]
உயிர்ச்சத்து சி (அஸ்கார்பிக் அமிலம்)	பழங்கள் மற்றும் காய்கறிகள்
உயிர்ச்சத்து இ (டோகோபெரல்கள், டோகோடிரைனால்கள்)	தாவர எண்ணெய்கள்
பாலிபினாலிக் உயிர்வாயுவேற்ற எதிர்ப்பொருள்கள்(ரெஸ்வெராட்டல், ஃபிளவனாய்டுகள்)	தேநீர், காஃபி, சோயா, பழம், ஆலிவ் எண்ணெய், சாக்கலேட், லவங்கம், அரகானோ மற்றும் சிவப்பு வைன்
கேரட்டனாய்டுகள் (லைகோபீன், கேரட்டீன்கள், லுடீன்)	பழம், காய்கறிகள் மற்றும் முட்டைகள்.^[196]

மற்ற உயிர்வாயுவேற்ற எதிர்ப்பொருள்கள் உயிர்ச்சத்துகள் இல்லை என்பதோடு அதற்குப்பதிலாக அவை உடலிலேயே உருவாகின்றன. உதாரணத்திற்கு, யுபிகுயினால் (கோஎன்சைம் க்யு) குடலால் மிகக் குறைவாக உறிஞ்சப்படுகிறது என்பதுடன் மெவாலானேட் பாதைவழி மூலமாக மனிதர்களிடத்தில் உருவாக்கப்படுகின்றன.^[42] அமினோ அமிலத்திலிருந்து உருவாக்கப்படும் குளுதாதயோன் மற்றொரு உதாரணம். குடல் நாளத்திலுள்ள குளுதோதயோன் உறிஞ்சப்படுவதற்கு முன்பாக ஃப்ரீ சிஸ்டென், கிளிசைன் மற்றும் குளுதாமிக் அமிலமாக பிரிக்கப்படுகிறது என்பதால் பெரிய அளவிற்கான வாய்வழி அளவுகளும்கூட உடலில் உள்ள குளுதாதயோனின் செறிவில் சிறிய விளைவையே ஏற்படுத்துகின்றன.^[197]^[198] இருப்பினும் அசிட்டோசிஸ்டலின் போன்ற அமினோ அமிலங்களை உள்ளிட்டிருக்கும் சல்பரின் பெரிய அளவுகள் குளுதோதயோனை அதிகரிக்கச் செய்யலாம்,^[199] இந்த குளுதோதயோன்களின் உயர் அளவை அதிகப்படியாக உண்பதால் ஆரோக்கியமான வயது வந்தோருக்கு பயன்தரும் என்பதற்கு எந்த ஆதாரமும் இல்லை.^[200] இவற்றை மிக அதிகமாக அளிப்பது அக்யூட் ரெஸ்பிரேட்டரி டிஸ்ட்ரஸ் சிண்ட்ரோம், புரோட்டின்-ஆற்றல் ஊட்டச்சத்தின்மை போன்ற சில நோய்களின் சிகிச்சையினுடைய பாகமாக இருந்து பயன்படலாம், அல்லது அதிகப்படியான பாரசிட்டமால் உருவாக்கும் சேதத்திலிருந்து கல்லீரல் சேதமடைவதை தடு்க்கலாம்.^[199]^[201]

உணவி்ல் உள்ள பிற மூலப்பொருட்கள் புரோ-ஆக்ஸிடண்ட்களாக செயல்படுவதன் மூலம் உயிர்வாயுவேற்றத்தின் அளவுகளை மாற்றச்செய்யலாம். இங்கே, இந்த மூலப்பொருட்களை நுகர்வது உயிர்வாயுவேற்ற அழுத்தத்திற்கு காரணமாகலாம், இது உயிர்வாயுவேற்ற நொதிகள் போன்ற உயிர்வாயுவேற்ற பாதுகாப்புகளின் உயர் அளவுகளைத் தூண்டுவதன் மூலம் உடல் பதிலுரைப்பதாக இருக்கிறது.^[148] ஐஸோதயோசைனேட் மற்றும் குர்குமின் போன்ற இந்த மூலப்பொருட்களில் சில, அசாதாரணமான உயிரணுக்களை புற்றுநோய் உயிரணுக்களாக மாற்றுவதைத் தடுப்பதன் மூலமோ அல்லது இருக்கின்ற புற்றுநோய் உயிரணுக்களை கொல்வதன் மூலமோ கீமோதடுப்பு துணைப்பொருட்களாக இருக்கலாம்.^[148]^[202]

தொழில்நுட்பத்திலான பயன்பாடு

உணவு பாதுகாப்பு

உயிர்வாயுவேற்ற எதிர்ப்பொருள்கள் உணவு சிதைவுபடுதலுக்கு எதிரான பாதுகாப்பாக உதவுவதற்கு உணவு கூடுதல்களாக பயன்படுத்தப்படுகின்றன. ஆக்ஸிஜன் மற்றும் சூரிய ஒளியில் வெளிப்படுத்துவது உணவு உயிர்வாயுவேற்றம் அடைவதற்கான இரண்டு முக்கிய காரணிகளாகும், எனவே உணவானது இருண்ட பகுதியில் சேமிக்கப்பட்டும், கொள்கலன்களில் அடைத்துவைக்கப்பட்டும், அல்லது மெழுகு பூசப்பட்டும் பாதுகாக்கப்படுகிறது. இருப்பினும், தாவர சுவாசிப்பிற்கு ஆக்ஸிஜன் முக்கியமானது என்பதால் காற்றில்லாத நிலைகளில் தாவரப் பொருட்களை சேமி்த்து வைப்பது விரும்பத்தகாத வாசனைகளையும், வெளுத்த நிறங்களையும் உருவாக்கும்.^[203] இதன் விளைவாக புதிய பழங்கள் மற்றும் காய்கறிகளை சிப்பமிடுவது 8 சதவிகித ஆக்ஸிஜன் சூழலைக் கொண்டதாக இருக்கிறது. உயிர்வாயுவேற்ற எதிர்ப்பொருள்கள் பாதுகாத்து வைத்தலுக்கு முக்கியத்துவம் வாய்ந்தவை, பாக்டீரியா அல்லது பூஞ்சைகள் போன்று அல்லாது உயிர்வாயுவேற்ற எதிர்விளைவுகள் உறையவைத்த அல்லது குளிர்ப்பதன உணவுகளில் மிக விரைவாக ஏற்படுகின்றன.^[204] இந்த பாதுகாப்புகள் அஸ்கார்பிக் அமிலம் (ஏஏ, இ300) மற்றும் டோகோபெரல்கள் (இ306) போன்ற இயற்கையான உயிர்வாயுவேற்ற எதிர்ப்பொருள்கள், மற்றும் புரபைல் கேலேட் (பிஜி, இ310), டெர்டியரி பியூடெல்ஹைட்ரோகுயினோன் (டிபிஹெச்க்யூ), பியூடெலேட்டட் ஹைட்ரோஆக்லினைசோல் (பிஹெச்ஏ, இ320) மற்றும் பியூடெலேட்டட் ஹைட்ராக்ஸிடோலின் (பிஹெச்டி, இ321) போன்ற இணைப்பாக்க உயிர்வாயுவேற்ற எதிர்ப்பொருள்களையும் உள்ளிட்டதாக இருக்கிறது.^[205]^[206]

உயிர்வாயுவேற்றத்தால் மிகப் பொதுவாக தாக்கப்படும் மூலக்கூறுகள் செறிவூட்டப்படாத கொழுப்புக்களாகும்; உயிர்வாயுவேற்றம் அவற்றை ரேண்ஸிட்டாக மாறுவதற்கு காரணமாகிறது.^[207] உயிர்வாயுவேற்றப்பட்ட லிபிட்கள் நிறமாறுகின்றன என்பதோடு வழக்கமாக உலோக அல்லது சல்பர் வாசனை போன்ற விரும்பத்தகாத சுவையைக் கொண்டிருக்கின்றன, கொழுப்பு அதிகமுள்ள உணவுகளில் உயிர்வாயுவேற்றத்தை தவிர்க்க வேண்டியது அவசியம். இவ்வகையில் இந்த உணவுகள் உலர்வாக்குதல் மூலம் அரிதாகவே பாதுகாக்கப்படுகின்றன; அதற்குப் பதிலாக, அவை புகைக்கப்படுதல், உப்பிலிடுதல் அல்லது நொதிக்கவைத்தல் ஆகியவற்றின் மூலம் பாதுகாக்கப்படுகின்றன. பழங்கள் போன்ற குறைவான கொழுப்புள்ள உணவுகள்கூட காற்றில் உலர்த்தப்படுவதற்கு முன்பாக சல்பரால் நனைக்கப்படுகிறது. உயிர்வாயுவேற்றமானது உலோகங்களால் விரைவுபடுத்தப்படுவதாக இருக்கிறது, இதனால்தான் வெண்ணெய் போன்ற கொழுப்புக்கள் அலுமினிய தாளில் உறையிடப்படுவதில்லை அல்லது உலோக கொள்கலன்களில் வைக்கப்படுவதில்லை. ஆலிவ் எண்ணெய் போன்ற சில கொழுப்பு உணவுகள் அவற்றின் இயற்கையான உயிர்வாயுவேற்ற எதிர்ப்பொருள்கள் உள்ளடக்கத்தால் உயிர்வாயுவேற்றத்திலிருந்து பகுதியளவிற்கு பாதுகாக்கப்பட்டவையாக இருக்கின்றன, ஆனால் இப்போதும் ஒளி உயிர்வாயுவேற்றத்திற்கு உணர்திறன் உள்ளவையாக இருக்கின்றன.^[208] உயிர்வாயுவேற்ற எதிர்ப்பொருள் பாதுகாப்புகள் சிதைவுறுவதிலிருந்து தடுக்க லிப்ஸ்டிக், மற்றும் மாய்ஸ்ட்சரைஸர் போன்ற கொழுப்பு சார்ந்த அழகுசாதனப் பொருள்களில் சேர்க்கப்படுகின்றன.

தொழில்துறை பயன்பாடுகள்

உயிர்வாயுவேற்ற எதிர்ப்பொருள்கள் தொடர்ந்து தொழில்துறை தயாரிப்புகளில் சேர்க்கப்படுகின்றன. எரிபொருள்கள் மற்றும் உணவு எண்ணெய்களில் உயிர்வாயுவேற்றத்தைத் தடுப்பதற்கான நிலைப்படுத்தியாகவும், என்ஜினில் சேரும் கழிவுகளின் உருவாக்கத்திற்கு வழியமைக்கும் பாலிமரைசேஷனைத் தடுப்பதற்கு கேஸலினிலும் பொதுவான பயன்பாடாக இருக்கிறது.^[209]

இவை ரப்பர்கள், பிளாஸ்டிக்குகள் மற்றும் பசைகள் போன்ற பாலிமர்களின், அவற்றினுடைய வலிமை இழப்பு மற்றும் நெகிழ்வுத்திறன் இழப்பிற்கு காரணமாகும் உயிர்வாயுவேற்ற தரமிழப்பைத் தடுப்பதற்கு பரவலாக பயன்படுத்தப்படுகின்றன.^[210] அவற்றின் முக்கிய தொடரில் இரட்டைப் பிணைப்புகளைக் கொண்டிருக்கும் பாலிமர்கள் உயிர்வாயுவேற்றத்திற்கும் ஓஸோன் வினைபுரிதலுக்கும் சந்தேகத்திற்குரியவையாக இருக்கின்றன. அபாயகரமான மேற்பரப்புகளில் வெடிக்கத் தொடங்கும் கெட்டியான பாலிமர் தயாரிப்புகள் மூலப்பொருள் தரமிழக்கவும், தொடர்கள் திறக்கப்படவும் வழிவகுக்கிறது. வெடிக்கும் முறை ஆக்ஸிஜன் மற்றும் ஓஸோன் தாக்குதலுக்கு இடையில் மாறுபடுகிறது, முந்தையது "தாறுமாறான தொடர்ச்சி" விளைவிற்கு வழியமைக்கிறது, அதேசமயம் ஓஸோன் தாக்குதல் தயாரிப்பில் விறைப்பான அழுத்தத்திற்கான குறுக்கோணத்தோடு ஒத்திசைந்த ஆழமான வெடிப்புகளை உருவாக்குகிறது. ஓஸோன் வெடிப்பு குறிப்பாக இயற்கை ரப்பர், பாலிபுடேடைன் மற்றும் பிற இரட்டைப்-பிணைப்பு ரப்பர்கள் போன்ற நெகிழ்வாக்கிகளை சேதப்படுத்துவதாக இருக்கிறது. அவை ஓஸோனேற்ற எதிர்ப்பொருள்களால் பாதுகாக்கப்படலாம். உயிர்வாயுவேற்றம் மற்றும் யுவி தரமிழப்பு ஆகியவையும் தொடர்புகொண்டவையாகவே இருக்கின்றன, ஏனெனில் யுவி கதிரியக்கம் பிணைப்பு உடைப்பின் மூலம் ஃப்ரீ ரேடிக்கல்களை உருவாக்குகிறது. பின்னர் இந்த ஃப்ரீ ரேடிக்கல்கள் தொடர் விளைவில் மேற்கொண்டு சேதப்படுத்துவதற்கு காரணமாக இருக்கும் பெராக்ஸி ரேடிக்கல்களை உருவாக்குவதற்கு ஆக்ஸிஜனோடு எதிர்வினையாற்றுகிறது. உயிர்வாயுவேற்ற சந்தேகத்திற்குரிய மற்ற பாலிமர்கள் பாலிபுராப்லின் மற்றும் பாலிஎதிலின் ஆகியவற்றை உள்ளிட்டிருக்கின்றன. முந்தையது ஒவ்வொரு திரும்ப ஏற்படும் அலகிலும் இருக்கும் இரண்டாம்நிலை கார்பன் அணுவின் இருப்பிற்கு மிகுந்த உணர்திறன் உளளதாக இருக்கிறது. உருவாகிவிட்ட ஃப்ரீ ரேடிக்கலானது முதன்மை கார்பன் அணுவில் உருவாகிவிட்ட ஒன்றைக் காட்டிலும் மிகவும் நிலைபெற்றுவிட்டதாக இருப்பதால் இந்த இடத்திலேயே தாக்குதல் ஏற்படுகிறது. பாலிஎதிலின்களின் உயிர்வாயுவேற்றம் தொடரில் உள்ள பலவீனமான இணைப்புகளில் ஏற்பட முனைவதாக காணப்படுகிறது, அதாவது குறைந்த அடர்த்தியுள்ள பாலிஎதிலின் உள்ள கிளைப்பகுதிகளில்.

எரிபொருள் சேர்ப்பு	மூலப்பொருள்கள்^[211]	பயன்பாடுகள்^[211]
ஏஓ-22	என்,என்'-டை-2-புதைல்-1,4-ஃபெனிலினெடியமின்	டர்பைன் எண்ணெய்கள், மாற்றீட்டு எண்ணெய்கள், ஹைட்ராலிக் திரவங்கள், மெழுகுகள், மற்றும் கிரீஸ்கள்
ஏஓ-24	என்,என்'-டை-2-புதைல்-1,4-ஃபெனிலினெடியமின்	குறைந்த-வெப்பநிலை எண்ணெய்கள்
ஏஓ-29	2,6-டை-டெர்ட்புதைல்-4-மெதைல்பினால்	டர்பைன் எண்ணெய்கள், மாற்றீட்டு எண்ணெய்கள், ஹைட்ராலிக் திரவங்கள், மெழுகுகள், மற்றும் கிரீஸ்கள்
ஏஓ-30	2,4-டைமைதில்-6-டெர்ட்-புதைல்ஃபினால்	ஜெட் எரிபோருள்கள் மற்றும் கேஸலின்கள், வானூர்தி கேஸலின்கள் உட்பட
ஏஓ-31	2,4-டைமைதில்-6-டெர்ட்புதைல்ஃபினால்	ஜெட் எரிபோருள்கள் மற்றும் கேஸலின்கள், வானூர்தி கேஸலின்கள் உட்பட
ஏஓ-32	2,4-டைமைதில்-6-டெர்ட்புதைல்ஃபினால் and 2,6-டை-டெர்ட்புதைல்-4-மெதைல்பினால்	ஜெட் எரிபோருள்கள் மற்றும் கேஸலின்கள், வானூர்தி கேஸலின்கள் உட்பட
ஏஓ-37	2,6-டை-டெர்ட்புதைல்ஃபினால்	ஜெட் எரிபோருள்கள் மற்றும் கேஸலின்கள், வானூர்தி கேஸலின்களுக்கு பரவலாக அங்கீகரிக்கப்பட்டிருப்பது

மேலும் பார்க்க

தடயவியல் என்ஜினியரிங்
ஃப்ரீ ரேடிக்கல் கோட்பாடு
நூட்ரோப்பிக்குகள்
ஊட்டச்சத்து
பைத்தோகெமிக்கல்
மைத்தோர்மோஸிஸ்
பாலிமர் தரமிழப்பு
ஓஸோனேற்ற எதிர்ப்பு
உணவுமுறை உயிர்வாயுவேற்ற எதிர்ப்பொருளகளின் வளர்ச்சி
சூப்பர்ஃபுட்

பார்வைக் குறிப்புகள்

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 ^1.4 ^1.5 Sies H (1997). "Oxidative stress: oxidants and antioxidants" (PDF). Exp Physiol 82 (2): 291–5. பப்மெட்:9129943. http://ep.physoc.org/cgi/reprint/82/2/291.pdf.
↑ Bjelakovic G; Nikolova, D; Gluud, LL; Simonetti, RG; Gluud, C (2007). "Mortality in randomized trials of antioxidant supplements for primary and secondary prevention: systematic review and meta-analysis". JAMA 297 (8): 842–57. doi:10.1001/jama.297.8.842. பப்மெட்:17327526.
↑ மடில் ஹெச்ஏ (1947). உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்கள் அன்னு ரெவ் பயோசெம் 16: 177–192.
↑ German J (1999). "Food processing and lipid oxidation". Adv Exp Med Biol 459: 23–50. பப்மெட்:10335367.
↑ Jacob R (1996). "Three eras of vitamin C discovery". Subcell Biochem 25: 1–16. பப்மெட்:8821966.
↑ Knight J (1998). "Free radicals: their history and current status in aging and disease". Ann Clin Lab Sci 28 (6): 331–46. பப்மெட்:9846200.
↑ மோரே மற்றும் டர்ஃபெரசி, (1922) Comptes Rendus des Séances et Mémoires de la Société de Biologie , 86 , 321.
↑ Wolf G (1 March 2005). "The discovery of the antioxidant function of vitamin E: the contribution of Henry A. Mattill". J Nutr 135 (3): 363–6. பப்மெட்:15735064. http://jn.nutrition.org/cgi/content/full/135/3/363.
↑ ^9.0 ^9.1 ^9.2 Davies K (1995). "Oxidative stress: the paradox of aerobic life". Biochem Soc Symp 61: 1–31. பப்மெட்:8660387.
↑ ^10.0 ^10.1 ^10.2 ^10.3 Vertuani S, Angusti A, Manfredini S (2004). "The antioxidants and pro-antioxidants network: an overview". Curr Pharm Des 10 (14): 1677–94. doi:10.2174/1381612043384655. பப்மெட்:15134565.
↑ Rhee SG (June 2006). "Cell signaling. H2O2, a necessary evil for cell signaling". Science (journal) 312 (5782): 1882–3. doi:10.1126/science.1130481. பப்மெட்:16809515.
↑ ^12.0 ^12.1 Valko M, Leibfritz D, Moncol J, Cronin M, Mazur M, Telser J (2007). "Free radicals and antioxidants in normal physiological functions and human disease". Int J Biochem Cell Biol 39 (1): 44–84. doi:10.1016/j.biocel.2006.07.001. பப்மெட்:16978905.
↑ Stohs S, Bagchi D (1995). "Oxidative mechanisms in the toxicity of metal ions". Free Radic Biol Med 18 (2): 321–36. doi:10.1016/0891-5849(94)00159-H. பப்மெட்:7744317. https://archive.org/details/sim_free-radical-biology-medicine_1995-02_18_2/page/321.
↑ Nakabeppu Y, Sakumi K, Sakamoto K, Tsuchimoto D, Tsuzuki T, Nakatsu Y (2006). "Mutagenesis and carcinogenesis caused by the oxidation of nucleic acids". Biol Chem 387 (4): 373–9. doi:10.1515/BC.2006.050. பப்மெட்:16606334.
↑ Valko M, Izakovic M, Mazur M, Rhodes C, Telser J (2004). "Role of oxygen radicals in DNA damage and cancer incidence". Mol Cell Biochem 266 (1–2): 37–56. doi:10.1023/B:MCBI.0000049134.69131.89. பப்மெட்:15646026.
↑ Stadtman E (1992). "Protein oxidation and aging". Science 257 (5074): 1220–4. doi:10.1126/science.1355616. பப்மெட்:1355616.
↑ Raha S, Robinson B (2000). "Mitochondria, oxygen free radicals, disease and aging". Trends Biochem Sci 25 (10): 502–8. doi:10.1016/S0968-0004(00)01674-1. பப்மெட்:11050436.
↑ Lenaz G (2001). "The mitochondrial production of reactive oxygen species: mechanisms and implications in human pathology". IUBMB Life 52 (3–5): 159–64. doi:10.1080/15216540152845957. பப்மெட்:11798028.
↑ Finkel T, Holbrook NJ (2000). "Oxidants, oxidative stress and the biology of aging". Nature 408 (6809): 239–47. doi:10.1038/35041687. பப்மெட்:11089981.
↑ Hirst J, King MS, Pryde KR (October 2008). "The production of reactive oxygen species by complex I". Biochem. Soc. Trans. 36 (Pt 5): 976–80. doi:10.1042/BST0360976. பப்மெட்:18793173.
↑ Seaver LC, Imlay JA (November 2004). "Are respiratory enzymes the primary sources of intracellular hydrogen peroxide?". J. Biol. Chem. 279 (47): 48742–50. doi:10.1074/jbc.M408754200. பப்மெட்:15361522. http://www.jbc.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=15361522. பார்த்த நாள்: 2010-03-09.
↑ Imlay JA (2003). "Pathways of oxidative damage". Annu. Rev. Microbiol. 57: 395–418. doi:10.1146/annurev.micro.57.030502.090938. பப்மெட்:14527285. https://archive.org/details/sim_annual-review-of-microbiology_2003_57/page/395.
↑ Demmig-Adams B, Adams WW (December 2002). "Antioxidants in photosynthesis and human nutrition". Science (journal) 298 (5601): 2149–53. doi:10.1126/science.1078002. பப்மெட்:12481128.
↑ Krieger-Liszkay A (2005). "Singlet oxygen production in photosynthesis". J Exp Bot 56 (411): 337–46. doi:10.1093/jxb/erh237. பப்மெட்:15310815. http://jxb.oxfordjournals.org/cgi/content/full/56/411/337.
↑ Szabó I, Bergantino E, Giacometti G (2005). "Light and oxygenic photosynthesis: energy dissipation as a protection mechanism against photo-oxidation". EMBO Rep 6 (7): 629–34. doi:10.1038/sj.embor.7400460. பப்மெட்:15995679.
↑ Kerfeld CA (October 2004). "Water-soluble carotenoid proteins of cyanobacteria". Arch. Biochem. Biophys. 430 (1): 2–9. doi:10.1016/j.abb.2004.03.018. பப்மெட்:15325905.
↑ Miller RA, Britigan BE (January 1997). "Role of oxidants in microbial pathophysiology". Clin. Microbiol. Rev. 10 (1): 1–18. பப்மெட்:8993856. பப்மெட் சென்ட்ரல்:172912. http://cmr.asm.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=8993856.
↑ Chaudière J, Ferrari-Iliou R (1999). "Intracellular antioxidants: from chemical to biochemical mechanisms". Food Chem Toxicol 37 (9–10): 949 – 62. doi:10.1016/S0278-6915(99)00090-3. பப்மெட்:10541450.
↑ Sies H (1993). "Strategies of antioxidant defense". Eur J Biochem 215 (2): 213 – 9. doi:10.1111/j.1432-1033.1993.tb18025.x. பப்மெட்:7688300.
↑ Imlay J (2003). "Pathways of oxidative damage". Annu Rev Microbiol 57: 395–418. doi:10.1146/annurev.micro.57.030502.090938. பப்மெட்:14527285. https://archive.org/details/sim_annual-review-of-microbiology_2003_57/page/395.
↑ Ames B, Cathcart R, Schwiers E, Hochstein P (1981). "Uric acid provides an antioxidant defense in humans against oxidant- and radical-caused aging and cancer: a hypothesis". Proc Natl Acad Sci USA 78 (11): 6858–62. doi:10.1073/pnas.78.11.6858. பப்மெட்:6947260.
↑ Khaw K, Woodhouse P (1995). "Interrelation of vitamin C, infection, haemostatic factors, and cardiovascular disease". BMJ 310 (6994): 1559 – 63. பப்மெட்:7787643. பப்மெட் சென்ட்ரல்:2549940. http://www.bmj.com/cgi/content/full/310/6994/1559.
↑ ^33.0 ^33.1 ^33.2 ^33.3 Evelson P, Travacio M, Repetto M, Escobar J, Llesuy S, Lissi E (2001). "Evaluation of total reactive antioxidant potential (TRAP) of tissue homogenates and their cytosols". Arch Biochem Biophys 388 (2): 261 – 6. doi:10.1006/abbi.2001.2292. பப்மெட்:11368163.
↑ Morrison JA, Jacobsen DW, Sprecher DL, Robinson K, Khoury P, Daniels SR (30 November 1999). "Serum glutathione in adolescent males predicts parental coronary heart disease". Circulation 100 (22): 2244–7. பப்மெட்:10577998. http://circ.ahajournals.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=10577998. ^{[தொடர்பிழந்த இணைப்பு]}
↑ Teichert J, Preiss R (1992). "HPLC-methods for determination of lipoic acid and its reduced form in human plasma". Int J Clin Pharmacol Ther Toxicol 30 (11): 511 – 2. பப்மெட்:1490813.
↑ Akiba S, Matsugo S, Packer L, Konishi T (1998). "Assay of protein-bound lipoic acid in tissues by a new enzymatic method". Anal Biochem 258 (2): 299 – 304. doi:10.1006/abio.1998.2615. பப்மெட்:9570844.
↑ Glantzounis G, Tsimoyiannis E, Kappas A, Galaris D (2005). "Uric acid and oxidative stress". Curr Pharm Des 11 (32): 4145 – 51. doi:10.2174/138161205774913255. பப்மெட்:16375736.
↑ El-Sohemy A, Baylin A, Kabagambe E, Ascherio A, Spiegelman D, Campos H (2002). "Individual carotenoid concentrations in adipose tissue and plasma as biomarkers of dietary intake". Am J Clin Nutr 76 (1): 172 – 9. பப்மெட்:12081831. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-clinical-nutrition_2002-07_76_1/page/172.
↑ ^39.0 ^39.1 Sowell A, Huff D, Yeager P, Caudill S, Gunter E (1994). "Retinol, alpha-tocopherol, lutein/zeaxanthin, beta-cryptoxanthin, lycopene, alpha-carotene, trans-beta-carotene, and four retinyl esters in serum determined simultaneously by reversed-phase HPLC with multiwavelength detection". Clin Chem 40 (3): 411 – 6. பப்மெட்:8131277. http://www.clinchem.org/cgi/reprint/40/3/411.pdf?ijkey=12d7f1fb0a06f27c93b282ad4ea3435c0fb78f7e.
↑ Stahl W, Schwarz W, Sundquist A, Sies H (1992). "cis-trans isomers of lycopene and beta-carotene in human serum and tissues". Arch Biochem Biophys 294 (1): 173 – 7. doi:10.1016/0003-9861(92)90153-N. பப்மெட்:1550343.
↑ Zita C, Overvad K, Mortensen S, Sindberg C, Moesgaard S, Hunter D (2003). "Serum coenzyme Q10 concentrations in healthy men supplemented with 30 mg or 100 mg coenzyme Q10 for two months in a randomised controlled study". Biofactors 18 (1 – 4): 185 – 93. doi:10.1002/biof.5520180221. பப்மெட்:14695934.
↑ ^42.0 ^42.1 Turunen M, Olsson J, Dallner G (2004). "Metabolism and function of coenzyme Q". Biochim Biophys Acta 1660 (1 – 2): 171 – 99. doi:10.1016/j.bbamem.2003.11.012. பப்மெட்:14757233.
↑ Smirnoff N (2001). "L-ascorbic acid biosynthesis". Vitam Horm 61: 241 – 66. doi:10.1016/S0083-6729(01)61008-2. பப்மெட்:11153268.
↑ Linster CL, Van Schaftingen E (2007). "Vitamin C. Biosynthesis, recycling and degradation in mammals". FEBS J. 274 (1): 1–22. doi:10.1111/j.1742-4658.2006.05607.x. பப்மெட்:17222174.
↑ ^45.0 ^45.1 Meister A (1994). "Glutathione-ascorbic acid antioxidant system in animals". J Biol Chem 269 (13): 9397 – 400. பப்மெட்:8144521.
↑ Wells W, Xu D, Yang Y, Rocque P (15 September 1990). "Mammalian thioltransferase (glutaredoxin) and protein disulfide isomerase have dehydroascorbate reductase activity". J Biol Chem 265 (26): 15361 – 4. பப்மெட்:2394726. http://www.jbc.org/cgi/reprint/265/26/15361. பார்த்த நாள்: 9 மார்ச் 2010.
↑ Padayatty S, Katz A, Wang Y, Eck P, Kwon O, Lee J, Chen S, Corpe C, Dutta A, Dutta S, Levine M (1 February 2003). "Vitamin C as an antioxidant: evaluation of its role in disease prevention". J Am Coll Nutr 22 (1): 18 – 35. பப்மெட்:12569111. http://www.jacn.org/cgi/content/full/22/1/18. பார்த்த நாள்: 9 மார்ச் 2010.
↑ Shigeoka S, Ishikawa T, Tamoi M, Miyagawa Y, Takeda T, Yabuta Y, Yoshimura K (2002). "Regulation and function of ascorbate peroxidase isoenzymes". J Exp Bot 53 (372): 1305 – 19. doi:10.1093/jexbot/53.372.1305. பப்மெட்:11997377. http://jxb.oxfordjournals.org/cgi/content/full/53/372/1305.
↑ Smirnoff N, Wheeler GL (2000). "Ascorbic acid in plants: biosynthesis and function". Crit. Rev. Biochem. Mol. Biol. 35 (4): 291–314. doi:10.1080/10409230008984166. பப்மெட்:11005203.
↑ ^50.0 ^50.1 ^50.2 ^50.3 Meister A, Anderson M (1983). "Glutathione". Annu Rev Biochem 52: 711 – 60. doi:10.1146/annurev.bi.52.070183.003431. பப்மெட்:6137189. https://archive.org/details/sim_annual-review-of-biochemistry_1983_52_annual/page/711.
↑ Meister A (1988). "Glutathione metabolism and its selective modification" (PDF). J Biol Chem 263 (33): 17205 – 8. doi:10.1073/pnas.0508621102. பப்மெட்:3053703. http://www.jbc.org/cgi/reprint/263/33/17205.pdf. பார்த்த நாள்: 2010-03-09.
↑ Fahey RC (2001). "Novel thiols of prokaryotes". Annu. Rev. Microbiol. 55: 333–56. doi:10.1146/annurev.micro.55.1.333. பப்மெட்:11544359. https://archive.org/details/sim_annual-review-of-microbiology_2001_55/page/333.
↑ Fairlamb AH, Cerami A (1992). "Metabolism and functions of trypanothione in the Kinetoplastida". Annu. Rev. Microbiol. 46: 695–729. doi:10.1146/annurev.mi.46.100192.003403. பப்மெட்:1444271. https://archive.org/details/sim_annual-review-of-microbiology_1992_46/page/695.
↑ Reiter RJ, Carneiro RC, Oh CS (1997). "Melatonin in relation to cellular antioxidative defense mechanisms". Horm. Metab. Res. 29 (8): 363–72. doi:10.1055/s-2007-979057. பப்மெட்:9288572. https://archive.org/details/sim_hormone-and-metabolic-research_1997-08_29_8/page/363.
↑ Tan DX, Manchester LC, Reiter RJ, Qi WB, Karbownik M, Calvo JR (2000). "Significance of melatonin in antioxidative defense system: reactions and products". Biological signals and receptors 9 (3–4): 137–59. doi:10.1159/000014635. பப்மெட்:10899700.
↑ ^56.0 ^56.1 Herrera E, Barbas C (2001). "Vitamin E: action, metabolism and perspectives". J Physiol Biochem 57 (2): 43 – 56. பப்மெட்:11579997.
↑ Packer L, Weber SU, Rimbach G (1 February 2001). "Molecular aspects of alpha-tocotrienol antioxidant action and cell signalling". J. Nutr. 131 (2): 369S–73S. பப்மெட்:11160563. http://jn.nutrition.org/cgi/content/full/131/2/369S.
↑ ^58.0 ^58.1 Brigelius-Flohé R, Traber M (1 July 1999). "Vitamin E: function and metabolism". FASEB J 13 (10): 1145 – 55. பப்மெட்:10385606. http://www.fasebj.org/cgi/content/full/13/10/1145.
↑ Traber MG, Atkinson J (2007). "Vitamin E, antioxidant and nothing more". Free Radic. Biol. Med. 43 (1): 4–15. doi:10.1016/j.freeradbiomed.2007.03.024. பப்மெட்:17561088.
↑ Wang X, Quinn P (1999). "Vitamin E and its function in membranes". Prog Lipid Res 38 (4): 309 – 36. doi:10.1016/S0163-7827(99)00008-9. பப்மெட்:10793887. https://archive.org/details/sim_progress-in-lipid-research_1999-07_38_4/page/309.
↑ Seiler A, Schneider M, Förster H, Roth S, Wirth EK, Culmsee C, Plesnila N, Kremmer E, Rådmark O, Wurst W, Bornkamm GW, Schweizer U, Conrad M (September 2008). "Glutathione peroxidase 4 senses and translates oxidative stress into 12/15-lipoxygenase dependent- and AIF-mediated cell death". Cell Metab. 8 (3): 237–48. doi:10.1016/j.cmet.2008.07.005. பப்மெட்:18762024.
↑ Brigelius-Flohé R, Davies KJ (2007). "Is vitamin E an antioxidant, a regulator of signal transduction and gene expression, or a 'junk' food? Comments on the two accompanying papers: "Molecular mechanism of alpha-tocopherol action" by A. Azzi and "Vitamin E, antioxidant and nothing more" by M. Traber and J. Atkinson". Free Radic. Biol. Med. 43 (1): 2–3. doi:10.1016/j.freeradbiomed.2007.05.016. பப்மெட்:17561087.
↑ Atkinson J, Epand RF, Epand RM (2007). "Tocopherols and tocotrienols in membranes: A critical review". Free Radic. Biol. Med. 44 (5): 739–764. doi:10.1016/j.freeradbiomed.2007.11.010. பப்மெட்:18160049.
↑ ^64.0 ^64.1 Azzi A (2007). "Molecular mechanism of alpha-tocopherol action". Free Radic. Biol. Med. 43 (1): 16–21. doi:10.1016/j.freeradbiomed.2007.03.013. பப்மெட்:17561089.
↑ Zingg JM, Azzi A (2004). "Non-antioxidant activities of vitamin E". Curr. Med. Chem. 11 (9): 1113–33. பப்மெட்:15134510.
↑ Sen C, Khanna S, Roy S (2006). "Tocotrienols: Vitamin E beyond tocopherols". Life Sci 78 (18): 2088–98. doi:10.1016/j.lfs.2005.12.001. பப்மெட்:16458936.
↑ Duarte TL, Lunec J (2005). "Review: When is an antioxidant not an antioxidant? A review of novel actions and reactions of vitamin C". Free Radic. Res. 39 (7): 671–86. doi:10.1080/10715760500104025. பப்மெட்:16036346.
↑ ^68.0 ^68.1 Carr A, Frei B (1 June 1999). "Does vitamin C act as a pro-oxidant under physiological conditions?". FASEB J. 13 (9): 1007–24. பப்மெட்:10336883. http://www.fasebj.org/cgi/content/full/13/9/1007.
↑ Stohs SJ, Bagchi D (1995). "Oxidative mechanisms in the toxicity of metal ions". Free Radic. Biol. Med. 18 (2): 321–36. doi:10.1016/0891-5849(94)00159-H. பப்மெட்:7744317. https://archive.org/details/sim_free-radical-biology-medicine_1995-02_18_2/page/321.
↑ Valko M, Morris H, Cronin MT (2005). "Metals, toxicity and oxidative stress". Curr. Med. Chem. 12 (10): 1161–208. doi:10.2174/0929867053764635. பப்மெட்:15892631.
↑ Schneider C (2005). "Chemistry and biology of vitamin E". Mol Nutr Food Res 49 (1): 7–30. doi:10.1002/mnfr.200400049. பப்மெட்:15580660.
↑ Halliwell, B (2008). "Are polyphenols antioxidants or pro-oxidants? What do we learn from cell culture and in vivo studies?". Archives of Biochemistry and Biophysics 476 (2): 107–112. doi:10.1016/j.abb.2008.01.028. பப்மெட்:18284912.
↑ ^73.0 ^73.1 Ho YS, Magnenat JL, Gargano M, Cao J (1 October 1998). "The nature of antioxidant defense mechanisms: a lesson from transgenic studies". Environ. Health Perspect. 106 (Suppl 5): 1219–28. doi:10.2307/3433989. பப்மெட்:9788901.
↑ Zelko I, Mariani T, Folz R (2002). "Superoxide dismutase multigene family: a comparison of the CuZn-SOD (SOD1), Mn-SOD (SOD2), and EC-SOD (SOD3) gene structures, evolution, and expression". Free Radic Biol Med 33 (3): 337–49. doi:10.1016/S0891-5849(02)00905-X. பப்மெட்:12126755.
↑ ^75.0 ^75.1 Bannister J, Bannister W, Rotilio G (1987). "Aspects of the structure, function, and applications of superoxide dismutase". CRC Crit Rev Biochem 22 (2): 111–80. doi:10.3109/10409238709083738. பப்மெட்:3315461.
↑ Johnson F, Giulivi C (2005). "Superoxide dismutases and their impact upon human health". Mol Aspects Med 26 (4–5): 340–52. doi:10.1016/j.mam.2005.07.006. பப்மெட்:16099495.
↑ Nozik-Grayck E, Suliman H, Piantadosi C (2005). "Extracellular superoxide dismutase". Int J Biochem Cell Biol 37 (12): 2466–71. doi:10.1016/j.biocel.2005.06.012. பப்மெட்:16087389.
↑ Melov S, Schneider J, Day B, Hinerfeld D, Coskun P, Mirra S, Crapo J, Wallace D (1998). "A novel neurological phenotype in mice lacking mitochondrial manganese superoxide dismutase". Nat Genet 18 (2): 159–63. doi:10.1038/ng0298-159. பப்மெட்:9462746.
↑ Reaume A, Elliott J, Hoffman E, Kowall N, Ferrante R, Siwek D, Wilcox H, Flood D, Beal M, Brown R, Scott R, Snider W (1996). "Motor neurons in Cu/Zn superoxide dismutase-deficient mice develop normally but exhibit enhanced cell death after axonal injury". Nat Genet 13 (1): 43–7. doi:10.1038/ng0596-43. பப்மெட்:8673102.
↑ Van Camp W, Inzé D, Van Montagu M (1997). "The regulation and function of tobacco superoxide dismutases". Free Radic Biol Med 23 (3): 515–20. doi:10.1016/S0891-5849(97)00112-3. பப்மெட்:9214590.
↑ Chelikani P, Fita I, Loewen P (2004). "Diversity of structures and properties among catalases". Cell Mol Life Sci 61 (2): 192–208. doi:10.1007/s00018-003-3206-5. பப்மெட்:14745498. https://archive.org/details/sim_cellular-and-molecular-life-sciences_2004-01_61_2/page/192.
↑ Zámocký M, Koller F (1999). "Understanding the structure and function of catalases: clues from molecular evolution and in vitro mutagenesis". Prog Biophys Mol Biol 72 (1): 19–66. doi:10.1016/S0079-6107(98)00058-3. பப்மெட்:10446501. https://archive.org/details/sim_progress-in-biophysics-and-molecular-biology_1999-06_72_1/page/19.
↑ del Río L, Sandalio L, Palma J, Bueno P, Corpas F (1992). "Metabolism of oxygen radicals in peroxisomes and cellular implications". Free Radic Biol Med 13 (5): 557–80. doi:10.1016/0891-5849(92)90150-F. பப்மெட்:1334030. https://archive.org/details/sim_free-radical-biology-medicine_1992-11_13_5/page/557.
↑ Hiner A, Raven E, Thorneley R, García-Cánovas F, Rodríguez-López J (2002). "Mechanisms of compound I formation in heme peroxidases". J Inorg Biochem 91 (1): 27–34. doi:10.1016/S0162-0134(02)00390-2. பப்மெட்:12121759.
↑ Mueller S, Riedel H, Stremmel W (15 December 1997). "Direct evidence for catalase as the predominant H2O2 -removing enzyme in human erythrocytes". Blood 90 (12): 4973–8. பப்மெட்:9389716. http://www.bloodjournal.org/cgi/content/full/90/12/4973.
↑ Ogata M (1991). "Acatalasemia". Hum Genet 86 (4): 331–40. doi:10.1007/BF00201829. பப்மெட்:1999334. https://archive.org/details/sim_human-genetics_1991-02_86_4/page/331.
↑ [193] PDB 1YEX
↑ Rhee S, Chae H, Kim K (2005). "Peroxiredoxins: a historical overview and speculative preview of novel mechanisms and emerging concepts in cell signaling". Free Radic Biol Med 38 (12): 1543–52. doi:10.1016/j.freeradbiomed.2005.02.026. பப்மெட்:15917183.
↑ Wood Z, Schröder E, Robin Harris J, Poole L (2003). "Structure, mechanism and regulation of peroxiredoxins". Trends Biochem Sci 28 (1): 32–40. doi:10.1016/S0968-0004(02)00003-8. பப்மெட்:12517450.
↑ Claiborne A, Yeh J, Mallett T, Luba J, Crane E, Charrier V, Parsonage D (1999). "Protein-sulfenic acids: diverse roles for an unlikely player in enzyme catalysis and redox regulation". Biochemistry 38 (47): 15407–16. doi:10.1021/bi992025k. பப்மெட்:10569923.
↑ Jönsson TJ, Lowther WT (2007). "The peroxiredoxin repair proteins". Sub-cellular biochemistry 44: 115–41. doi:10.1007/978-1-4020-6051-9_6. பப்மெட்:18084892.
↑ Neumann C, Krause D, Carman C, Das S, Dubey D, Abraham J, Bronson R, Fujiwara Y, Orkin S, Van Etten R (2003). "Essential role for the peroxiredoxin Prdx1 in erythrocyte antioxidant defence and tumour suppression". Nature 424 (6948): 561–5. doi:10.1038/nature01819. பப்மெட்:12891360.
↑ Lee T, Kim S, Yu S, Kim S, Park D, Moon H, Dho S, Kwon K, Kwon H, Han Y, Jeong S, Kang S, Shin H, Lee K, Rhee S, Yu D (2003). "Peroxiredoxin II is essential for sustaining life span of erythrocytes in mice". Blood 101 (12): 5033–8. doi:10.1182/blood-2002-08-2548. பப்மெட்:12586629. http://www.bloodjournal.org/cgi/content/full/101/12/5033.
↑ Dietz K, Jacob S, Oelze M, Laxa M, Tognetti V, de Miranda S, Baier M, Finkemeier I (2006). "The function of peroxiredoxins in plant organelle redox metabolism". J Exp Bot 57 (8): 1697–709. doi:10.1093/jxb/erj160. பப்மெட்:16606633. https://archive.org/details/sim_journal-of-experimental-botany_2006_57_8/page/1697.
↑ Nordberg J, Arner ES (2001). "Reactive oxygen species, antioxidants, and the mammalian thioredoxin system". Free Radic Biol Med 31 (11): 1287–312. doi:10.1016/S0891-5849(01)00724-9. பப்மெட்:11728801.
↑ Vieira Dos Santos C, Rey P (2006). "Plant thioredoxins are key actors in the oxidative stress response". Trends Plant Sci 11 (7): 329–34. doi:10.1016/j.tplants.2006.05.005. பப்மெட்:16782394.
↑ Arnér E, Holmgren A (2000). "Physiological functions of thioredoxin and thioredoxin reductase". Eur J Biochem 267 (20): 6102–9. doi:10.1046/j.1432-1327.2000.01701.x. பப்மெட்:11012661. http://doi.org/10.1046/j.1432-1327.2000.01701.x.
↑ Mustacich D, Powis G (2000). "Thioredoxin reductase". Biochem J 346 (Pt 1): 1–8. doi:10.1042/0264-6021:3460001. பப்மெட்:10657232.
↑ Creissen G, Broadbent P, Stevens R, Wellburn A, Mullineaux P (1996). "Manipulation of glutathione metabolism in transgenic plants". Biochem Soc Trans 24 (2): 465–9. பப்மெட்:8736785.
↑ Brigelius-Flohé R (1999). "Tissue-specific functions of individual glutathione peroxidases". Free Radic Biol Med 27 (9–10): 951–65. doi:10.1016/S0891-5849(99)00173-2. பப்மெட்:10569628.
↑ Ho Y, Magnenat J, Bronson R, Cao J, Gargano M, Sugawara M, Funk C (1997). "Mice deficient in cellular glutathione peroxidase develop normally and show no increased sensitivity to hyperoxia". J Biol Chem 272 (26): 16644–51. doi:10.1074/jbc.272.26.16644. பப்மெட்:9195979. http://www.jbc.org/cgi/content/full/272/26/16644. பார்த்த நாள்: 2010-03-09.
↑ de Haan J, Bladier C, Griffiths P, Kelner M, O'Shea R, Cheung N, Bronson R, Silvestro M, Wild S, Zheng S, Beart P, Hertzog P, Kola I (1998). "Mice with a homozygous null mutation for the most abundant glutathione peroxidase, Gpx1, show increased susceptibility to the oxidative stress-inducing agents paraquat and hydrogen peroxide". J Biol Chem 273 (35): 22528–36. doi:10.1074/jbc.273.35.22528. பப்மெட்:9712879. http://www.jbc.org/cgi/content/full/273/35/22528. பார்த்த நாள்: 2010-03-09.
↑ Sharma R, Yang Y, Sharma A, Awasthi S, Awasthi Y (2004). "Antioxidant role of glutathione S-transferases: protection against oxidant toxicity and regulation of stress-mediated apoptosis". Antioxid Redox Signal 6 (2): 289–300. doi:10.1089/152308604322899350. பப்மெட்:15025930.
↑ Hayes J, Flanagan J, Jowsey I (2005). "Glutathione transferases". Annu Rev Pharmacol Toxicol 45: 51–88. doi:10.1146/annurev.pharmtox.45.120403.095857. பப்மெட்:15822171.
↑ Christen Y (1 February 2000). "Oxidative stress and Alzheimer disease". Am J Clin Nutr 71 (2): 621S–629S. பப்மெட்:10681270. http://www.ajcn.org/cgi/content/full/71/2/621s.
↑ Nunomura A, Castellani R, Zhu X, Moreira P, Perry G, Smith M (2006). "Involvement of oxidative stress in Alzheimer disease". J Neuropathol Exp Neurol 65 (7): 631–41. doi:10.1097/01.jnen.0000228136.58062.bf. பப்மெட்:16825950.
↑ Wood-Kaczmar A, Gandhi S, Wood N (2006). "Understanding the molecular causes of Parkinson's disease". Trends Mol Med 12 (11): 521–8. doi:10.1016/j.molmed.2006.09.007. பப்மெட்:17027339.
↑ Davì G, Falco A, Patrono C (2005). "Lipid peroxidation in diabetes mellitus". Antioxid Redox Signal 7 (1–2): 256–68. doi:10.1089/ars.2005.7.256. பப்மெட்:15650413.
↑ Giugliano D, Ceriello A, Paolisso G (1996). "Oxidative stress and diabetic vascular complications". Diabetes Care 19 (3): 257–67. doi:10.2337/diacare.19.3.257. பப்மெட்:8742574. https://archive.org/details/sim_diabetes-care_1996-03_19_3/page/257.
↑ Hitchon C, El-Gabalawy H (2004). "Oxidation in rheumatoid arthritis". Arthritis Res Ther 6 (6): 265–78. doi:10.1186/ar1447. பப்மெட்:15535839.
↑ Cookson M, Shaw P (1999). "Oxidative stress and motor neurone disease". Brain Pathol 9 (1): 165–86. பப்மெட்:9989458.
↑ Van Gaal L, Mertens I, De Block C (2006). "Mechanisms linking obesity with cardiovascular disease". Nature 444 (7121): 875–80. doi:10.1038/nature05487. பப்மெட்:17167476.
↑ Aviram M (2000). "Review of human studies on oxidative damage and antioxidant protection related to cardiovascular diseases". Free Radic Res 33 Suppl: S85–97. பப்மெட்:11191279.
↑ G. López-Lluch, N. Hunt, B. Jones, M. Zhu, H. Jamieson, S. Hilmer, M. V. Cascajo, J. Allard, D. K. Ingram, P. Navas, and R. de Cabo (2006). "Calorie restriction induces mitochondrial biogenesis and bioenergetic efficiency". Proc Natl Acad Sci USA 103 (6): 1768 – 1773. doi:10.1073/pnas.0510452103. பப்மெட்:16446459.
↑ Larsen P (1993). "Aging and resistance to oxidative damage in Caenorhabditis elegans". Proc Natl Acad Sci USA 90 (19): 8905–9. doi:10.1073/pnas.90.19.8905. பப்மெட்:8415630.
↑ Helfand S, Rogina B (2003). "Genetics of aging in the fruit fly, Drosophila melanogaster". Annu Rev Genet 37: 329–48. doi:10.1146/annurev.genet.37.040103.095211. பப்மெட்:14616064.
↑ ^117.0 ^117.1 Sohal R, Mockett R, Orr W (2002). "Mechanisms of aging: an appraisal of the oxidative stress hypothesis". Free Radic Biol Med 33 (5): 575–86. doi:10.1016/S0891-5849(02)00886-9. பப்மெட்:12208343.
↑ ^118.0 ^118.1 Sohal R (2002). "Role of oxidative stress and protein oxidation in the aging process". Free Radic Biol Med 33 (1): 37–44. doi:10.1016/S0891-5849(02)00856-0. பப்மெட்:12086680.
↑ ^119.0 ^119.1 Rattan S (2006). "Theories of biological aging: genes, proteins, and free radicals". Free Radic Res 40 (12): 1230–8. doi:10.1080/10715760600911303. பப்மெட்:17090411.
↑ Pérez, Viviana I.; Bokov, A; Van Remmen, H; Mele, J; Ran, Q; Ikeno, Y; Richardson, A (2009). "Is the oxidative stress theory of aging dead?". Biochimica et Biophysica Acta (BBA) - General Subjects 1790 (10): 1005–1014. doi:10.1016/j.bbagen.2009.06.003. பப்மெட்:19524016. http://www.sciencedirect.com/science/article/B6T1W-4WH2KYY-3/2/3b2909c65fa19256ae2436cb8c143471. பார்த்த நாள்: 2009-09-14.
↑ Thomas D (2004). "Vitamins in health and aging". Clin Geriatr Med 20 (2): 259–74. doi:10.1016/j.cger.2004.02.001. பப்மெட்:15182881. https://archive.org/details/sim_clinics-in-geriatric-medicine_2004-05_20_2/page/259.
↑ Ward J (1998). "Should antioxidant vitamins be routinely recommended for older people?". Drugs Aging 12 (3): 169–75. doi:10.2165/00002512-199812030-00001. பப்மெட்:9534018.
↑ Aggarwal BB, Shishodia S (2006). "Molecular targets of dietary agents for prevention and therapy of cancer". Biochem. Pharmacol. 71 (10): 1397–421. doi:10.1016/j.bcp.2006.02.009. பப்மெட்:16563357.
↑ Reiter R (1995). "Oxidative processes and antioxidative defense mechanisms in the aging brain" (PDF). FASEB J 9 (7): 526–33. பப்மெட்:7737461. http://www.fasebj.org/cgi/reprint/9/7/526.pdf.
↑ Warner D, Sheng H, Batinić-Haberle I (2004). "Oxidants, antioxidants and the ischemic brain". J Exp Biol 207 (Pt 18): 3221–31. doi:10.1242/jeb.01022. பப்மெட்:15299043. http://jeb.biologists.org/cgi/content/full/207/18/3221.
↑ Lees K, Davalos A, Davis S, Diener H, Grotta J, Lyden P, Shuaib A, Ashwood T, Hardemark H, Wasiewski W, Emeribe U, Zivin J (2006). "Additional outcomes and subgroup analyses of NXY-059 for acute ischemic stroke in the SAINT I trial". Stroke 37 (12): 2970–8. doi:10.1161/01.STR.0000249410.91473.44. பப்மெட்:17068304. https://archive.org/details/sim_stroke_2006-12_37_12/page/2970.
↑ Lees K, Zivin J, Ashwood T, Davalos A, Davis S, Diener H, Grotta J, Lyden P, Shuaib A, Hårdemark H, Wasiewski W (2006). "NXY-059 for acute ischemic stroke". N Engl J Med 354 (6): 588–600. doi:10.1056/NEJMoa052980. பப்மெட்:16467546.
↑ Yamaguchi T, Sano K, Takakura K, Saito I, Shinohara Y, Asano T, Yasuhara H (1 January 1998). "Ebselen in acute ischemic stroke: a placebo-controlled, double-blind clinical trial. Ebselen Study Group". Stroke 29 (1): 12–7. பப்மெட்:9445321. http://stroke.ahajournals.org/cgi/content/full/29/1/12.
↑ Di Matteo V, Esposito E (2003). "Biochemical and therapeutic effects of antioxidants in the treatment of Alzheimer's disease, Parkinson's disease, and amyotrophic lateral sclerosis". Curr Drug Targets CNS Neurol Disord 2 (2): 95–107. doi:10.2174/1568007033482959. பப்மெட்:12769802.
↑ Rao A, Balachandran B (2002). "Role of oxidative stress and antioxidants in neurodegenerative diseases". Nutr Neurosci 5 (5): 291–309. doi:10.1080/1028415021000033767. பப்மெட்:12385592.
↑ Kopke RD, Jackson RL, Coleman JK, Liu J, Bielefeld EC, Balough BJ (2007). "NAC for noise: from the bench top to the clinic". Hear. Res. 226 (1-2): 114–25. doi:10.1016/j.heares.2006.10.008. பப்மெட்:17184943.
↑ ^132.0 ^132.1 ^132.2 ^132.3 Stanner SA, Hughes J, Kelly CN, Buttriss J (2004). "A review of the epidemiological evidence for the 'antioxidant hypothesis'". Public Health Nutr 7 (3): 407–22. doi:10.1079/PHN2003543. பப்மெட்:15153272.
↑ [137] ^ புட், நுட்ரிஷன், பிசிகல் ஆக்டிவிடி அண்ட் ப்ரிவென்ஷன் ஆஃப் கான்ஸர்: எ குளோபல் பெர்ஸ்பெக்டிவ். வேர்ல்ட் கான்செர் ரிசெர்ச் பண்டு (2007). பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-9722522-2-5.
↑ ^134.0 ^134.1 ^134.2 Shenkin A (2006). "The key role of micronutrients". Clin Nutr 25 (1): 1–13. doi:10.1016/j.clnu.2005.11.006. பப்மெட்:16376462.
↑ Cherubini A, Vigna G, Zuliani G, Ruggiero C, Senin U, Fellin R (2005). "Role of antioxidants in atherosclerosis: epidemiological and clinical update". Curr Pharm Des 11 (16): 2017–32. doi:10.2174/1381612054065783. பப்மெட்:15974956.
↑ Lotito SB, Frei B (2006). "Consumption of flavonoid-rich foods and increased plasma antioxidant capacity in humans: cause, consequence, or epiphenomenon?". Free Radic. Biol. Med. 41 (12): 1727–46. doi:10.1016/j.freeradbiomed.2006.04.033. பப்மெட்:17157175.
↑ Rimm EB, Stampfer MJ, Ascherio A, Giovannucci E, Colditz GA, Willett WC (1993). "Vitamin E consumption and the risk of coronary heart disease in men". N Engl J Med 328 (20): 1450–6. doi:10.1056/NEJM199305203282004. பப்மெட்:8479464.
↑ Vivekananthan DP, Penn MS, Sapp SK, Hsu A, Topol EJ (2003). "Use of antioxidant vitamins for the prevention of cardiovascular disease: meta-analysis of randomised trials". Lancet 361 (9374): 2017–23. doi:10.1016/S0140-6736(03)13637-9. பப்மெட்:12814711.
↑ Sesso HD, Buring JE, Christen WG (November 2008). "Vitamins E and C in the prevention of cardiovascular disease in men: the Physicians' Health Study II randomized controlled trial". JAMA 300 (18): 2123–33. doi:10.1001/jama.2008.600. பப்மெட்:18997197. பப்மெட் சென்ட்ரல்:2586922. http://jama.ama-assn.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=18997197. ^{[தொடர்பிழந்த இணைப்பு]}
↑ Lee IM, Cook NR, Gaziano JM (July 2005). "Vitamin E in the primary prevention of cardiovascular disease and cancer: the Women's Health Study: a randomized controlled trial". JAMA 294 (1): 56–65. doi:10.1001/jama.294.1.56. பப்மெட்:15998891. http://jama.ama-assn.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=15998891. ^{[தொடர்பிழந்த இணைப்பு]}
↑ Roberts LJ, Oates JA, Linton MF (2007). "The relationship between dose of vitamin E and suppression of oxidative stress in humans". Free Radic. Biol. Med. 43 (10): 1388–93. doi:10.1016/j.freeradbiomed.2007.06.019. பப்மெட்:17936185.
↑ Bleys J, Miller E, Pastor-Barriuso R, Appel L, Guallar E (2006). "Vitamin-mineral supplementation and the progression of atherosclerosis: a meta-analysis of randomized controlled trials". Am. J. Clin. Nutr. 84 (4): 880–7; quiz 954–5. பப்மெட்:17023716. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-clinical-nutrition_2006-10_84_4/page/880.
↑ Cook NR, Albert CM, Gaziano JM (2007). "A randomized factorial trial of vitamins C and E and beta carotene in the secondary prevention of cardiovascular events in women: results from the Women's Antioxidant Cardiovascular Study". Arch. Intern. Med. 167 (15): 1610–8. doi:10.1001/archinte.167.15.1610. பப்மெட்:17698683.
↑ ^144.0 ^144.1 Hercberg S, Galan P, Preziosi P, Bertrais S, Mennen L, Malvy D, Roussel AM, Favier A, Briancon S (2004). "The SU.VI.MAX Study: a randomized, placebo-controlled trial of the health effects of antioxidant vitamins and minerals". Arch Intern Med 164 (21): 2335–42. doi:10.1001/archinte.164.21.2335. பப்மெட்:15557412.
↑ Radimer K, Bindewald B, Hughes J, Ervin B, Swanson C, Picciano M (2004). "Dietary supplement use by US adults: data from the National Health and Nutrition Examination Survey, 1999–2000". Am J Epidemiol 160 (4): 339–49. doi:10.1093/aje/kwh207. பப்மெட்:15286019. http://aje.oxfordjournals.org/cgi/content/full/160/4/339.
↑ Latruffe N, Delmas D, Jannin B, Cherkaoui Malki M, Passilly-Degrace P, Berlot JP (December 2002). "Molecular analysis on the chemopreventive properties of resveratrol, a plant polyphenol microcomponent". Int. J. Mol. Med. 10 (6): 755–60. பப்மெட்:12430003.
↑ Woodside J, McCall D, McGartland C, Young I (2005). "Micronutrients: dietary intake v. supplement use". Proc Nutr Soc 64 (4): 543–53. doi:10.1079/PNS2005464. பப்மெட்:16313697. https://archive.org/details/sim_proceedings-of-the-nutrition-society_2005-11_64_4/page/543.
↑ ^148.0 ^148.1 ^148.2 Hail N, Cortes M, Drake EN, Spallholz JE (July 2008). "Cancer chemoprevention: a radical perspective". Free Radic. Biol. Med. 45 (2): 97–110. doi:10.1016/j.freeradbiomed.2008.04.004. பப்மெட்:18454943.
↑ Schulz TJ, Zarse K, Voigt A, Urban N, Birringer M, Ristow M (2007). "Glucose Restriction Extends Caenorhabditis elegans Life Span by Inducing Mitochondrial Respiration and Increasing Oxidative Stress". Cell Metab. 6 (4): 280–93. doi:10.1016/j.cmet.2007.08.011. பப்மெட்:17908557.
↑ Barros MH, Bandy B, Tahara EB, Kowaltowski AJ (2004). "Higher respiratory activity decreases mitochondrial reactive oxygen release and increases life span in Saccharomyces cerevisiae". J. Biol. Chem. 279 (48): 49883–8. doi:10.1074/jbc.M408918200. பப்மெட்:15383542.
↑ Green GA (December 2008). "Review: antioxidant supplements do not reduce all-cause mortality in primary or secondary prevention". Evid Based Med 13 (6): 177. doi:10.1136/ebm.13.6.177. பப்மெட்:19043035.
↑ Dekkers J, van Doornen L, Kemper H (1996). "The role of antioxidant vitamins and enzymes in the prevention of exercise-induced muscle damage". Sports Med 21 (3): 213–38. doi:10.2165/00007256-199621030-00005. பப்மெட்:8776010.
↑ Tiidus P (1998). "Radical species in inflammation and overtraining". Can J Physiol Pharmacol 76 (5): 533–8. doi:10.1139/cjpp-76-5-533. பப்மெட்:9839079. http://article.pubs.nrc-cnrc.gc.ca/ppv/RPViewDoc?issn=0008-4212&volume=76&issue=5&startPage=533.
↑ Ristow M, Zarse K, Oberbach A (May 2009). "Antioxidants prevent health-promoting effects of physical exercise in humans". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 106 (21): 8665–70. doi:10.1073/pnas.0903485106. பப்மெட்:19433800.
↑ Leeuwenburgh C, Fiebig R, Chandwaney R, Ji L (1994). "Aging and exercise training in skeletal muscle: responses of glutathione and antioxidant enzyme systems". Am J Physiol 267 (2 Pt 2): R439–45. பப்மெட்:8067452. http://ajpregu.physiology.org/cgi/reprint/267/2/R439.
↑ Leeuwenburgh C, Heinecke J (2001). "Oxidative stress and antioxidants in exercise". Curr Med Chem 8 (7): 829–38. பப்மெட்:11375753.
↑ Takanami Y, Iwane H, Kawai Y, Shimomitsu T (2000). "Vitamin E supplementation and endurance exercise: are there benefits?". Sports Med 29 (2): 73–83. doi:10.2165/00007256-200029020-00001. பப்மெட்:10701711.
↑ Mastaloudis A, Traber M, Carstensen K, Widrick J (2006). "Antioxidants did not prevent muscle damage in response to an ultramarathon run". Med Sci Sports Exerc 38 (1): 72–80. doi:10.1249/01.mss.0000188579.36272.f6. பப்மெட்:16394956. https://archive.org/details/sim_medicine-and-science-in-sports-and-exercise_2006-01_38_1/page/72.
↑ Peake J (2003). "Vitamin C: effects of exercise and requirements with training". Int J Sport Nutr Exerc Metab 13 (2): 125–51. பப்மெட்:12945825.
↑ Jakeman P, Maxwell S (1993). "Effect of antioxidant vitamin supplementation on muscle function after eccentric exercise". Eur J Appl Physiol Occup Physiol 67 (5): 426–30. doi:10.1007/BF00376459. பப்மெட்:8299614.
↑ Close G, Ashton T, Cable T, Doran D, Holloway C, McArdle F, MacLaren D (2006). "Ascorbic acid supplementation does not attenuate post-exercise muscle soreness following muscle-damaging exercise but may delay the recovery process". Br J Nutr 95 (5): 976–81. doi:10.1079/BJN20061732. பப்மெட்:16611389. https://archive.org/details/sim_british-journal-of-nutrition_2006-05_95_5/page/976.
↑ Hurrell R (1 September 2003). "Influence of vegetable protein sources on trace element and mineral bioavailability". J Nutr 133 (9): 2973S–7S. பப்மெட்:12949395. http://jn.nutrition.org/cgi/content/full/133/9/2973S.
↑ Hunt J (1 September 2003). "Bioavailability of iron, zinc, and other trace minerals from vegetarian diets". Am J Clin Nutr 78 (3 Suppl): 633S–639S. பப்மெட்:12936958. http://www.ajcn.org/cgi/content/full/78/3/633S.
↑ Gibson R, Perlas L, Hotz C (2006). "Improving the bioavailability of nutrients in plant foods at the household level". Proc Nutr Soc 65 (2): 160–8. doi:10.1079/PNS2006489. பப்மெட்:16672077. https://archive.org/details/sim_proceedings-of-the-nutrition-society_2006-05_65_2/page/160.
↑ ^165.0 ^165.1 Mosha T, Gaga H, Pace R, Laswai H, Mtebe K (1995). "Effect of blanching on the content of antinutritional factors in selected vegetables". Plant Foods Hum Nutr 47 (4): 361–7. doi:10.1007/BF01088275. பப்மெட்:8577655.
↑ Sandberg A (2002). "Bioavailability of minerals in legumes". Br J Nutr 88 (Suppl 3): S281–5. doi:10.1079/BJN/2002718. பப்மெட்:12498628.
↑ ^167.0 ^167.1 Beecher G (1 October 2003). "Overview of dietary flavonoids: nomenclature, occurrence and intake". J Nutr 133 (10): 3248S–3254S. பப்மெட்:14519822. http://jn.nutrition.org/cgi/content/full/133/10/3248S.
↑ Prashar A, Locke I, Evans C (2006). "Cytotoxicity of clove (Syzygium aromaticum) oil and its major components to human skin cells". Cell Prolif 39 (4): 241–8. doi:10.1111/j.1365-2184.2006.00384.x. பப்மெட்:16872360.
↑ Hornig D, Vuilleumier J, Hartmann D (1980). "Absorption of large, single, oral intakes of ascorbic acid". Int J Vitam Nutr Res 50 (3): 309–14. பப்மெட்:7429760.
↑ Omenn G, Goodman G, Thornquist M, Balmes J, Cullen M, Glass A, Keogh J, Meyskens F, Valanis B, Williams J, Barnhart S, Cherniack M, Brodkin C, Hammar S (1996). "Risk factors for lung cancer and for intervention effects in CARET, the Beta-Carotene and Retinol Efficacy Trial". J Natl Cancer Inst 88 (21): 1550–9. doi:10.1093/jnci/88.21.1550. பப்மெட்:8901853.
↑ Albanes D (1 June 1999). "Beta-carotene and lung cancer: a case study". Am J Clin Nutr 69 (6): 1345S–50S. பப்மெட்:10359235. http://www.ajcn.org/cgi/content/full/69/6/1345S.
↑ ^172.0 ^172.1 Bjelakovic G, Nikolova D, Gluud L, Simonetti R, Gluud C (2007). "Mortality in Randomized Trials of Antioxidant Supplements for Primary and Secondary Prevention: Systematic Review and Meta-analysis". JAMA 297 (8): 842–57. doi:10.1001/jama.297.8.842. பப்மெட்:17327526. http://jama.ama-assn.org/cgi/content/abstract/297/8/842.
↑ சைட்டிங் ஆண்டியாக்ஸிடண்ட் உயிர்ச்சத்து ரிஸ்க்ஸ் பேஸ்டு ஆன் ஃபிளாவ்டு மெத்தடாலஜி, எக்ஸ்பர்ட்ஸ் ஆர்க்யூ ஒரேகான் ஸ்டேட் யுனிவர்சிட்டியை சேர்ந்த கட்டுரை சயின்ஸ்டெய்லியில் பதிப்பிக்கப்பட்டது, 19 ஏப்ரல் 2007 இல் அணுகப்பட்டது
↑ Bjelakovic, G; Nikolova, D; Gluud, LL; Simonetti, RG; Gluud, C (2008). "Antioxidant supplements for prevention of mortality in healthy participants and patients with various diseases". Cochrane Database of Systematic Reviews (2): CD007176. doi:10.1002/14651858.CD007176. பப்மெட்:18425980.
↑ Miller E, Pastor-Barriuso R, Dalal D, Riemersma R, Appel L, Guallar E (2005). "Meta-analysis: high-dosage vitamin E supplementation may increase all-cause mortality". Ann Intern Med 142 (1): 37–46. பப்மெட்:15537682.
↑ Bjelakovic G, Nagorni A, Nikolova D, Simonetti R, Bjelakovic M, Gluud C (2006). "Meta-analysis: antioxidant supplements for primary and secondary prevention of colorectal adenoma". Aliment Pharmacol Ther 24 (2): 281–91. doi:10.1111/j.1365-2036.2006.02970.x. பப்மெட்:16842454.
↑ Caraballoso M, Sacristan M, Serra C, Bonfill X (2003). "Drugs for preventing lung cancer in healthy people". Cochrane Database Syst Rev (2): CD002141. doi:10.1002/14651858.CD002141. பப்மெட்:12804424.
↑ Bjelakovic G, Nagorni A, Nikolova D, Simonetti R, Bjelakovic M, Gluud C (2006). "Meta-analysis: antioxidant supplements for primary and secondary prevention of colorectal adenoma". Aliment. Pharmacol. Ther. 24 (2): 281–91. doi:10.1111/j.1365-2036.2006.02970.x. பப்மெட்:16842454.
↑ Coulter I, Hardy M, Morton S, Hilton L, Tu W, Valentine D, Shekelle P (2006). "Antioxidants vitamin C and vitamin e for the prevention and treatment of cancer". Journal of general internal medicine: official journal of the Society for Research and Education in Primary Care Internal Medicine 21 (7): 735–44. doi:10.1111/j.1525-1497.2006.00483.x. பப்மெட்:16808775.
↑ Schumacker P (2006). "Reactive oxygen species in cancer cells: Live by the sword, die by the sword". Cancer Cell 10 (3): 175–6. doi:10.1016/j.ccr.2006.08.015. பப்மெட்:16959608.
↑ Seifried H, McDonald S, Anderson D, Greenwald P, Milner J (1 August 2003). "The antioxidant conundrum in cancer". Cancer Res 63 (15): 4295–8. பப்மெட்:12907593. http://cancerres.aacrjournals.org/cgi/content/full/63/15/4295.
↑ Lawenda BD, Kelly KM, Ladas EJ, Sagar SM, Vickers A, Blumberg JB (June 2008). "Should supplemental antioxidant administration be avoided during chemotherapy and radiation therapy?". J. Natl. Cancer Inst. 100 (11): 773–83. doi:10.1093/jnci/djn148. பப்மெட்:18505970.
↑ Block KI, Koch AC, Mead MN, Tothy PK, Newman RA, Gyllenhaal C (September 2008). "Impact of antioxidant supplementation on chemotherapeutic toxicity: a systematic review of the evidence from randomized controlled trials". Int. J. Cancer 123 (6): 1227–39. doi:10.1002/ijc.23754. பப்மெட்:18623084.
↑ Block KI, Koch AC, Mead MN, Tothy PK, Newman RA, Gyllenhaal C (August 2007). "Impact of antioxidant supplementation on chemotherapeutic efficacy: a systematic review of the evidence from randomized controlled trials". Cancer Treat. Rev. 33 (5): 407–18. doi:10.1016/j.ctrv.2007.01.005. பப்மெட்:17367938.
↑ Cao G, Alessio H, Cutler R (1993). "Oxygen-radical absorbance capacity assay for antioxidants". Free Radic Biol Med 14 (3): 303–11. doi:10.1016/0891-5849(93)90027-R. பப்மெட்:8458588. https://archive.org/details/sim_free-radical-biology-medicine_1993-03_14_3/page/303.
↑ Ou B, Hampsch-Woodill M, Prior R (2001). "Development and validation of an improved oxygen radical absorbance capacity assay using fluorescein as the fluorescent probe". J Agric Food Chem 49 (10): 4619–26. doi:10.1021/jf010586o. பப்மெட்:11599998.
↑ Prior R, Wu X, Schaich K (2005). "Standardized methods for the determination of antioxidant capacity and phenolics in foods and dietary supplements". J Agric Food Chem 53 (10): 4290–302. doi:10.1021/jf0502698. பப்மெட்:15884874.
↑ Xianquan S, Shi J, Kakuda Y, Yueming J (2005). "Stability of lycopene during food processing and storage". J Med Food 8 (4): 413–22. doi:10.1089/jmf.2005.8.413. பப்மெட்:16379550.
↑ Rodriguez-Amaya D (2003). "Food carotenoids: analysis, composition and alterations during storage and processing of foods". Forum Nutr 56: 35–7. பப்மெட்:15806788.
↑ Baublis A, Lu C, Clydesdale F, Decker E (1 June 2000). "Potential of wheat-based breakfast cereals as a source of dietary antioxidants". J Am Coll Nutr 19 (3 Suppl): 308S–311S. பப்மெட்:10875602. http://www.jacn.org/cgi/content/full/19/suppl_3/308S. பார்த்த நாள்: 9 மார்ச் 2010.
↑ Rietveld A, Wiseman S (1 October 2003). "Antioxidant effects of tea: evidence from human clinical trials". J Nutr 133 (10): 3285S–3292S. பப்மெட்:14519827. http://jn.nutrition.org/cgi/content/full/133/10/3285S.
↑ Maiani G, Periago Castón MJ, Catasta G (November 2008). "Carotenoids: Actual knowledge on food sources, intakes, stability and bioavailability and their protective role in humans". Mol Nutr Food Res 53: NA. doi:10.1002/mnfr.200800053. பப்மெட்:19035552.
↑ Henry C, Heppell N (2002). "Nutritional losses and gains during processing: future problems and issues". Proc Nutr Soc 61 (1): 145–8. doi:10.1079/PNS2001142. பப்மெட்:12002789. http://journals.cambridge.org/production/action/cjoGetFulltext?fulltextid=804076.
↑ "Antioxidants and Cancer Prevention: Fact Sheet". National Cancer Institute. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-02-27.
↑ Ortega RM (2006). "Importance of functional foods in the Mediterranean diet". Public Health Nutr 9 (8A): 1136–40. doi:10.1017/S1368980007668530. பப்மெட்:17378953.
↑ Goodrow EF, Wilson TA, Houde SC (October 2006). "Consumption of one egg per day increases serum lutein and zeaxanthin concentrations in older adults without altering serum lipid and lipoprotein cholesterol concentrations". J. Nutr. 136 (10): 2519–24. பப்மெட்:16988120. https://archive.org/details/sim_journal-of-nutrition_2006-10_136_10/page/2519.
↑ Witschi A, Reddy S, Stofer B, Lauterburg B (1992). "The systemic availability of oral glutathione". Eur J Clin Pharmacol 43 (6): 667–9. doi:10.1007/BF02284971. பப்மெட்:1362956. https://archive.org/details/sim_european-journal-of-clinical-pharmacology_1992-12_43_6/page/667.
↑ Flagg EW, Coates RJ, Eley JW (1994). "Dietary glutathione intake in humans and the relationship between intake and plasma total glutathione level". Nutr Cancer 21 (1): 33–46. doi:10.1080/01635589409514302. பப்மெட்:8183721.
↑ ^199.0 ^199.1 Dodd S, Dean O, Copolov DL, Malhi GS, Berk M (December 2008). "N-acetylcysteine for antioxidant therapy: pharmacology and clinical utility". Expert Opin Biol Ther 8 (12): 1955–62. doi:10.1517/14728220802517901. பப்மெட்:18990082.
↑ van de Poll MC, Dejong CH, Soeters PB (June 2006). "Adequate range for sulfur-containing amino acids and biomarkers for their excess: lessons from enteral and parenteral nutrition". J. Nutr. 136 (6 Suppl): 1694S–1700S. பப்மெட்:16702341.
↑ Wu G, Fang YZ, Yang S, Lupton JR, Turner ND (March 2004). "Glutathione metabolism and its implications for health". J. Nutr. 134 (3): 489–92. பப்மெட்:14988435. https://archive.org/details/sim_journal-of-nutrition_2004-03_134_3/page/489.
↑ Pan MH, Ho CT (November 2008). "Chemopreventive effects of natural dietary compounds on cancer development". Chem Soc Rev 37 (11): 2558–74. doi:10.1039/b801558a. பப்மெட்:18949126. https://archive.org/details/sim_chemical-society-great-britain-chemical-society-reviews_2008-11_37_11/page/2558.
↑ Kader A, Zagory D, Kerbel E (1989). "Modified atmosphere packaging of fruits and vegetables". Crit Rev Food Sci Nutr 28 (1): 1–30. doi:10.1080/10408398909527490. பப்மெட்:2647417.
↑ Zallen E, Hitchcock M, Goertz G (1975). "Chilled food systems. Effects of chilled holding on quality of beef loaves". J Am Diet Assoc 67 (6): 552–7. பப்மெட்:1184900.
↑ Iverson F (1995). "Phenolic antioxidants: Health Protection Branch studies on butylated hydroxyanisole". Cancer Lett 93 (1): 49–54. doi:10.1016/0304-3835(95)03787-W. பப்மெட்:7600543.
↑ "E number index". UK food guide. Archived from the original on 2007-03-04. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-03-05.
↑ Robards K, Kerr A, Patsalides E (1988). "Rancidity and its measurement in edible oils and snack foods. A review". Analyst 113 (2): 213–24. doi:10.1039/an9881300213. பப்மெட்:3288002.
↑ Del Carlo M, Sacchetti G, Di Mattia C, Compagnone D, Mastrocola D, Liberatore L, Cichelli A (2004). "Contribution of the phenolic fraction to the antioxidant activity and oxidative stability of olive oil". J Agric Food Chem 52 (13): 4072–9. doi:10.1021/jf049806z. பப்மெட்:15212450.
↑ சிஇ பூஸர், ஜிஎஸ் ஹேம்மண்ட், சிஇ ஹாமில்டன் (1955) "ஏர் ஆக்ஸிடேஷன் ஆஃப் ஹைட்ரோகார்பன்ஸ். தி ஸ்டாய்க்கோமெட்ரி அண்ட் ஃபேட் ஆஃப் இன்ஹிபிட்டர்ஸ் இன் பென்ஸின் அண்ட் குளோரோபென்ஸின்". அமெரிக்கன் கெமிக்கல் சொசைட்டி பத்திரிக்கை , 3233–3235
↑ "Why use Antioxidants?". SpecialChem Adhesives. Archived from the original on 2007-02-11. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-02-27.
↑ ^211.0 ^211.1 "Fuel antioxidants". Innospec Chemicals. Archived from the original on 2006-10-15. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-02-27.

வெளிப்புற இணைப்புகள்

[Sies-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 ^1.4 ^1.5 Sies H (1997). "Oxidative stress: oxidants and antioxidants" (PDF). Exp Physiol 82 (2): 291–5. பப்மெட்:9129943. http://ep.physoc.org/cgi/reprint/82/2/291.pdf.

[2] Bjelakovic G; Nikolova, D; Gluud, LL; Simonetti, RG; Gluud, C (2007). "Mortality in randomized trials of antioxidant supplements for primary and secondary prevention: systematic review and meta-analysis". JAMA 297 (8): 842–57. doi:10.1001/jama.297.8.842. பப்மெட்:17327526.

[3] மடில் ஹெச்ஏ (1947). உயிர் வளியேற்ற எதிர்ப்பொருள்கள் அன்னு ரெவ் பயோசெம் 16: 177–192.

[4] German J (1999). "Food processing and lipid oxidation". Adv Exp Med Biol 459: 23–50. பப்மெட்:10335367.

[5] Jacob R (1996). "Three eras of vitamin C discovery". Subcell Biochem 25: 1–16. பப்மெட்:8821966.

[6] Knight J (1998). "Free radicals: their history and current status in aging and disease". Ann Clin Lab Sci 28 (6): 331–46. பப்மெட்:9846200.

[7] மோரே மற்றும் டர்ஃபெரசி, (1922) Comptes Rendus des Séances et Mémoires de la Société de Biologie , 86 , 321.

[8] Wolf G (1 March 2005). "The discovery of the antioxidant function of vitamin E: the contribution of Henry A. Mattill". J Nutr 135 (3): 363–6. பப்மெட்:15735064. http://jn.nutrition.org/cgi/content/full/135/3/363.

[Davies-9] 9.0 ^9.1 ^9.2 Davies K (1995). "Oxidative stress: the paradox of aerobic life". Biochem Soc Symp 61: 1–31. பப்மெட்:8660387.

[Vertuani-10] 10.0 ^10.1 ^10.2 ^10.3 Vertuani S, Angusti A, Manfredini S (2004). "The antioxidants and pro-antioxidants network: an overview". Curr Pharm Des 10 (14): 1677–94. doi:10.2174/1381612043384655. பப்மெட்:15134565.

[11] Rhee SG (June 2006). "Cell signaling. H2O2, a necessary evil for cell signaling". Science (journal) 312 (5782): 1882–3. doi:10.1126/science.1130481. பப்மெட்:16809515.

[emfafb-12] 12.0 ^12.1 Valko M, Leibfritz D, Moncol J, Cronin M, Mazur M, Telser J (2007). "Free radicals and antioxidants in normal physiological functions and human disease". Int J Biochem Cell Biol 39 (1): 44–84. doi:10.1016/j.biocel.2006.07.001. பப்மெட்:16978905.

[13] Stohs S, Bagchi D (1995). "Oxidative mechanisms in the toxicity of metal ions". Free Radic Biol Med 18 (2): 321–36. doi:10.1016/0891-5849(94)00159-H. பப்மெட்:7744317. https://archive.org/details/sim_free-radical-biology-medicine_1995-02_18_2/page/321.

[14] Nakabeppu Y, Sakumi K, Sakamoto K, Tsuchimoto D, Tsuzuki T, Nakatsu Y (2006). "Mutagenesis and carcinogenesis caused by the oxidation of nucleic acids". Biol Chem 387 (4): 373–9. doi:10.1515/BC.2006.050. பப்மெட்:16606334.

[15] Valko M, Izakovic M, Mazur M, Rhodes C, Telser J (2004). "Role of oxygen radicals in DNA damage and cancer incidence". Mol Cell Biochem 266 (1–2): 37–56. doi:10.1023/B:MCBI.0000049134.69131.89. பப்மெட்:15646026.

[16] Stadtman E (1992). "Protein oxidation and aging". Science 257 (5074): 1220–4. doi:10.1126/science.1355616. பப்மெட்:1355616.

[Raha-17] Raha S, Robinson B (2000). "Mitochondria, oxygen free radicals, disease and aging". Trends Biochem Sci 25 (10): 502–8. doi:10.1016/S0968-0004(00)01674-1. பப்மெட்:11050436.

[18] Lenaz G (2001). "The mitochondrial production of reactive oxygen species: mechanisms and implications in human pathology". IUBMB Life 52 (3–5): 159–64. doi:10.1080/15216540152845957. பப்மெட்:11798028.

[19] Finkel T, Holbrook NJ (2000). "Oxidants, oxidative stress and the biology of aging". Nature 408 (6809): 239–47. doi:10.1038/35041687. பப்மெட்:11089981.

[20] Hirst J, King MS, Pryde KR (October 2008). "The production of reactive oxygen species by complex I". Biochem. Soc. Trans. 36 (Pt 5): 976–80. doi:10.1042/BST0360976. பப்மெட்:18793173.

[21] Seaver LC, Imlay JA (November 2004). "Are respiratory enzymes the primary sources of intracellular hydrogen peroxide?". J. Biol. Chem. 279 (47): 48742–50. doi:10.1074/jbc.M408754200. பப்மெட்:15361522. http://www.jbc.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=15361522. பார்த்த நாள்: 2010-03-09.

[22] Imlay JA (2003). "Pathways of oxidative damage". Annu. Rev. Microbiol. 57: 395–418. doi:10.1146/annurev.micro.57.030502.090938. பப்மெட்:14527285. https://archive.org/details/sim_annual-review-of-microbiology_2003_57/page/395.

[23] Demmig-Adams B, Adams WW (December 2002). "Antioxidants in photosynthesis and human nutrition". Science (journal) 298 (5601): 2149–53. doi:10.1126/science.1078002. பப்மெட்:12481128.

[24] Krieger-Liszkay A (2005). "Singlet oxygen production in photosynthesis". J Exp Bot 56 (411): 337–46. doi:10.1093/jxb/erh237. பப்மெட்:15310815. http://jxb.oxfordjournals.org/cgi/content/full/56/411/337.

[25] Szabó I, Bergantino E, Giacometti G (2005). "Light and oxygenic photosynthesis: energy dissipation as a protection mechanism against photo-oxidation". EMBO Rep 6 (7): 629–34. doi:10.1038/sj.embor.7400460. பப்மெட்:15995679.

[26] Kerfeld CA (October 2004). "Water-soluble carotenoid proteins of cyanobacteria". Arch. Biochem. Biophys. 430 (1): 2–9. doi:10.1016/j.abb.2004.03.018. பப்மெட்:15325905.

[27] Miller RA, Britigan BE (January 1997). "Role of oxidants in microbial pathophysiology". Clin. Microbiol. Rev. 10 (1): 1–18. பப்மெட்:8993856. பப்மெட் சென்ட்ரல்:172912. http://cmr.asm.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=8993856.

[28] Chaudière J, Ferrari-Iliou R (1999). "Intracellular antioxidants: from chemical to biochemical mechanisms". Food Chem Toxicol 37 (9–10): 949 – 62. doi:10.1016/S0278-6915(99)00090-3. பப்மெட்:10541450.

[29] Sies H (1993). "Strategies of antioxidant defense". Eur J Biochem 215 (2): 213 – 9. doi:10.1111/j.1432-1033.1993.tb18025.x. பப்மெட்:7688300.

[30] Imlay J (2003). "Pathways of oxidative damage". Annu Rev Microbiol 57: 395–418. doi:10.1146/annurev.micro.57.030502.090938. பப்மெட்:14527285. https://archive.org/details/sim_annual-review-of-microbiology_2003_57/page/395.

[31] Ames B, Cathcart R, Schwiers E, Hochstein P (1981). "Uric acid provides an antioxidant defense in humans against oxidant- and radical-caused aging and cancer: a hypothesis". Proc Natl Acad Sci USA 78 (11): 6858–62. doi:10.1073/pnas.78.11.6858. பப்மெட்:6947260.

[32] Khaw K, Woodhouse P (1995). "Interrelation of vitamin C, infection, haemostatic factors, and cardiovascular disease". BMJ 310 (6994): 1559 – 63. பப்மெட்:7787643. பப்மெட் சென்ட்ரல்:2549940. http://www.bmj.com/cgi/content/full/310/6994/1559.

[Evelson-33] 33.0 ^33.1 ^33.2 ^33.3 Evelson P, Travacio M, Repetto M, Escobar J, Llesuy S, Lissi E (2001). "Evaluation of total reactive antioxidant potential (TRAP) of tissue homogenates and their cytosols". Arch Biochem Biophys 388 (2): 261 – 6. doi:10.1006/abbi.2001.2292. பப்மெட்:11368163.

[34] Morrison JA, Jacobsen DW, Sprecher DL, Robinson K, Khoury P, Daniels SR (30 November 1999). "Serum glutathione in adolescent males predicts parental coronary heart disease". Circulation 100 (22): 2244–7. பப்மெட்:10577998. http://circ.ahajournals.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=10577998. ^{[தொடர்பிழந்த இணைப்பு]}

[35] Teichert J, Preiss R (1992). "HPLC-methods for determination of lipoic acid and its reduced form in human plasma". Int J Clin Pharmacol Ther Toxicol 30 (11): 511 – 2. பப்மெட்:1490813.

[36] Akiba S, Matsugo S, Packer L, Konishi T (1998). "Assay of protein-bound lipoic acid in tissues by a new enzymatic method". Anal Biochem 258 (2): 299 – 304. doi:10.1006/abio.1998.2615. பப்மெட்:9570844.

[37] Glantzounis G, Tsimoyiannis E, Kappas A, Galaris D (2005). "Uric acid and oxidative stress". Curr Pharm Des 11 (32): 4145 – 51. doi:10.2174/138161205774913255. பப்மெட்:16375736.

[38] El-Sohemy A, Baylin A, Kabagambe E, Ascherio A, Spiegelman D, Campos H (2002). "Individual carotenoid concentrations in adipose tissue and plasma as biomarkers of dietary intake". Am J Clin Nutr 76 (1): 172 – 9. பப்மெட்:12081831. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-clinical-nutrition_2002-07_76_1/page/172.

[Sowell-39] 39.0 ^39.1 Sowell A, Huff D, Yeager P, Caudill S, Gunter E (1994). "Retinol, alpha-tocopherol, lutein/zeaxanthin, beta-cryptoxanthin, lycopene, alpha-carotene, trans-beta-carotene, and four retinyl esters in serum determined simultaneously by reversed-phase HPLC with multiwavelength detection". Clin Chem 40 (3): 411 – 6. பப்மெட்:8131277. http://www.clinchem.org/cgi/reprint/40/3/411.pdf?ijkey=12d7f1fb0a06f27c93b282ad4ea3435c0fb78f7e.

[40] Stahl W, Schwarz W, Sundquist A, Sies H (1992). "cis-trans isomers of lycopene and beta-carotene in human serum and tissues". Arch Biochem Biophys 294 (1): 173 – 7. doi:10.1016/0003-9861(92)90153-N. பப்மெட்:1550343.

[41] Zita C, Overvad K, Mortensen S, Sindberg C, Moesgaard S, Hunter D (2003). "Serum coenzyme Q10 concentrations in healthy men supplemented with 30 mg or 100 mg coenzyme Q10 for two months in a randomised controlled study". Biofactors 18 (1 – 4): 185 – 93. doi:10.1002/biof.5520180221. பப்மெட்:14695934.

[Turunen-42] 42.0 ^42.1 Turunen M, Olsson J, Dallner G (2004). "Metabolism and function of coenzyme Q". Biochim Biophys Acta 1660 (1 – 2): 171 – 99. doi:10.1016/j.bbamem.2003.11.012. பப்மெட்:14757233.

[43] Smirnoff N (2001). "L-ascorbic acid biosynthesis". Vitam Horm 61: 241 – 66. doi:10.1016/S0083-6729(01)61008-2. பப்மெட்:11153268.

[44] Linster CL, Van Schaftingen E (2007). "Vitamin C. Biosynthesis, recycling and degradation in mammals". FEBS J. 274 (1): 1–22. doi:10.1111/j.1742-4658.2006.05607.x. பப்மெட்:17222174.

[MeisterA-45] 45.0 ^45.1 Meister A (1994). "Glutathione-ascorbic acid antioxidant system in animals". J Biol Chem 269 (13): 9397 – 400. பப்மெட்:8144521.

[46] Wells W, Xu D, Yang Y, Rocque P (15 September 1990). "Mammalian thioltransferase (glutaredoxin) and protein disulfide isomerase have dehydroascorbate reductase activity". J Biol Chem 265 (26): 15361 – 4. பப்மெட்:2394726. http://www.jbc.org/cgi/reprint/265/26/15361. பார்த்த நாள்: 9 மார்ச் 2010.

[47] Padayatty S, Katz A, Wang Y, Eck P, Kwon O, Lee J, Chen S, Corpe C, Dutta A, Dutta S, Levine M (1 February 2003). "Vitamin C as an antioxidant: evaluation of its role in disease prevention". J Am Coll Nutr 22 (1): 18 – 35. பப்மெட்:12569111. http://www.jacn.org/cgi/content/full/22/1/18. பார்த்த நாள்: 9 மார்ச் 2010.

[48] Shigeoka S, Ishikawa T, Tamoi M, Miyagawa Y, Takeda T, Yabuta Y, Yoshimura K (2002). "Regulation and function of ascorbate peroxidase isoenzymes". J Exp Bot 53 (372): 1305 – 19. doi:10.1093/jexbot/53.372.1305. பப்மெட்:11997377. http://jxb.oxfordjournals.org/cgi/content/full/53/372/1305.

[49] Smirnoff N, Wheeler GL (2000). "Ascorbic acid in plants: biosynthesis and function". Crit. Rev. Biochem. Mol. Biol. 35 (4): 291–314. doi:10.1080/10409230008984166. பப்மெட்:11005203.

[MeisterB-50] 50.0 ^50.1 ^50.2 ^50.3 Meister A, Anderson M (1983). "Glutathione". Annu Rev Biochem 52: 711 – 60. doi:10.1146/annurev.bi.52.070183.003431. பப்மெட்:6137189. https://archive.org/details/sim_annual-review-of-biochemistry_1983_52_annual/page/711.

[51] Meister A (1988). "Glutathione metabolism and its selective modification" (PDF). J Biol Chem 263 (33): 17205 – 8. doi:10.1073/pnas.0508621102. பப்மெட்:3053703. http://www.jbc.org/cgi/reprint/263/33/17205.pdf. பார்த்த நாள்: 2010-03-09.

[52] Fahey RC (2001). "Novel thiols of prokaryotes". Annu. Rev. Microbiol. 55: 333–56. doi:10.1146/annurev.micro.55.1.333. பப்மெட்:11544359. https://archive.org/details/sim_annual-review-of-microbiology_2001_55/page/333.

[53] Fairlamb AH, Cerami A (1992). "Metabolism and functions of trypanothione in the Kinetoplastida". Annu. Rev. Microbiol. 46: 695–729. doi:10.1146/annurev.mi.46.100192.003403. பப்மெட்:1444271. https://archive.org/details/sim_annual-review-of-microbiology_1992_46/page/695.

[54] Reiter RJ, Carneiro RC, Oh CS (1997). "Melatonin in relation to cellular antioxidative defense mechanisms". Horm. Metab. Res. 29 (8): 363–72. doi:10.1055/s-2007-979057. பப்மெட்:9288572. https://archive.org/details/sim_hormone-and-metabolic-research_1997-08_29_8/page/363.

[Tan2000-55] Tan DX, Manchester LC, Reiter RJ, Qi WB, Karbownik M, Calvo JR (2000). "Significance of melatonin in antioxidative defense system: reactions and products". Biological signals and receptors 9 (3–4): 137–59. doi:10.1159/000014635. பப்மெட்:10899700.

[Herrera-56] 56.0 ^56.1 Herrera E, Barbas C (2001). "Vitamin E: action, metabolism and perspectives". J Physiol Biochem 57 (2): 43 – 56. பப்மெட்:11579997.

[57] Packer L, Weber SU, Rimbach G (1 February 2001). "Molecular aspects of alpha-tocotrienol antioxidant action and cell signalling". J. Nutr. 131 (2): 369S–73S. பப்மெட்:11160563. http://jn.nutrition.org/cgi/content/full/131/2/369S.

[Brigelius-58] 58.0 ^58.1 Brigelius-Flohé R, Traber M (1 July 1999). "Vitamin E: function and metabolism". FASEB J 13 (10): 1145 – 55. பப்மெட்:10385606. http://www.fasebj.org/cgi/content/full/13/10/1145.

[59] Traber MG, Atkinson J (2007). "Vitamin E, antioxidant and nothing more". Free Radic. Biol. Med. 43 (1): 4–15. doi:10.1016/j.freeradbiomed.2007.03.024. பப்மெட்:17561088.

[60] Wang X, Quinn P (1999). "Vitamin E and its function in membranes". Prog Lipid Res 38 (4): 309 – 36. doi:10.1016/S0163-7827(99)00008-9. பப்மெட்:10793887. https://archive.org/details/sim_progress-in-lipid-research_1999-07_38_4/page/309.

[61] Seiler A, Schneider M, Förster H, Roth S, Wirth EK, Culmsee C, Plesnila N, Kremmer E, Rådmark O, Wurst W, Bornkamm GW, Schweizer U, Conrad M (September 2008). "Glutathione peroxidase 4 senses and translates oxidative stress into 12/15-lipoxygenase dependent- and AIF-mediated cell death". Cell Metab. 8 (3): 237–48. doi:10.1016/j.cmet.2008.07.005. பப்மெட்:18762024.

[62] Brigelius-Flohé R, Davies KJ (2007). "Is vitamin E an antioxidant, a regulator of signal transduction and gene expression, or a 'junk' food? Comments on the two accompanying papers: "Molecular mechanism of alpha-tocopherol action" by A. Azzi and "Vitamin E, antioxidant and nothing more" by M. Traber and J. Atkinson". Free Radic. Biol. Med. 43 (1): 2–3. doi:10.1016/j.freeradbiomed.2007.05.016. பப்மெட்:17561087.

[63] Atkinson J, Epand RF, Epand RM (2007). "Tocopherols and tocotrienols in membranes: A critical review". Free Radic. Biol. Med. 44 (5): 739–764. doi:10.1016/j.freeradbiomed.2007.11.010. பப்மெட்:18160049.

[Azzi-64] 64.0 ^64.1 Azzi A (2007). "Molecular mechanism of alpha-tocopherol action". Free Radic. Biol. Med. 43 (1): 16–21. doi:10.1016/j.freeradbiomed.2007.03.013. பப்மெட்:17561089.

[65] Zingg JM, Azzi A (2004). "Non-antioxidant activities of vitamin E". Curr. Med. Chem. 11 (9): 1113–33. பப்மெட்:15134510.

[66] Sen C, Khanna S, Roy S (2006). "Tocotrienols: Vitamin E beyond tocopherols". Life Sci 78 (18): 2088–98. doi:10.1016/j.lfs.2005.12.001. பப்மெட்:16458936.

[67] Duarte TL, Lunec J (2005). "Review: When is an antioxidant not an antioxidant? A review of novel actions and reactions of vitamin C". Free Radic. Res. 39 (7): 671–86. doi:10.1080/10715760500104025. பப்மெட்:16036346.

[Carr-68] 68.0 ^68.1 Carr A, Frei B (1 June 1999). "Does vitamin C act as a pro-oxidant under physiological conditions?". FASEB J. 13 (9): 1007–24. பப்மெட்:10336883. http://www.fasebj.org/cgi/content/full/13/9/1007.

[69] Stohs SJ, Bagchi D (1995). "Oxidative mechanisms in the toxicity of metal ions". Free Radic. Biol. Med. 18 (2): 321–36. doi:10.1016/0891-5849(94)00159-H. பப்மெட்:7744317. https://archive.org/details/sim_free-radical-biology-medicine_1995-02_18_2/page/321.

[70] Valko M, Morris H, Cronin MT (2005). "Metals, toxicity and oxidative stress". Curr. Med. Chem. 12 (10): 1161–208. doi:10.2174/0929867053764635. பப்மெட்:15892631.

[71] Schneider C (2005). "Chemistry and biology of vitamin E". Mol Nutr Food Res 49 (1): 7–30. doi:10.1002/mnfr.200400049. பப்மெட்:15580660.

[72] Halliwell, B (2008). "Are polyphenols antioxidants or pro-oxidants? What do we learn from cell culture and in vivo studies?". Archives of Biochemistry and Biophysics 476 (2): 107–112. doi:10.1016/j.abb.2008.01.028. பப்மெட்:18284912.

[Magnenat-73] 73.0 ^73.1 Ho YS, Magnenat JL, Gargano M, Cao J (1 October 1998). "The nature of antioxidant defense mechanisms: a lesson from transgenic studies". Environ. Health Perspect. 106 (Suppl 5): 1219–28. doi:10.2307/3433989. பப்மெட்:9788901.

[74] Zelko I, Mariani T, Folz R (2002). "Superoxide dismutase multigene family: a comparison of the CuZn-SOD (SOD1), Mn-SOD (SOD2), and EC-SOD (SOD3) gene structures, evolution, and expression". Free Radic Biol Med 33 (3): 337–49. doi:10.1016/S0891-5849(02)00905-X. பப்மெட்:12126755.

[Bannister-75] 75.0 ^75.1 Bannister J, Bannister W, Rotilio G (1987). "Aspects of the structure, function, and applications of superoxide dismutase". CRC Crit Rev Biochem 22 (2): 111–80. doi:10.3109/10409238709083738. பப்மெட்:3315461.

[76] Johnson F, Giulivi C (2005). "Superoxide dismutases and their impact upon human health". Mol Aspects Med 26 (4–5): 340–52. doi:10.1016/j.mam.2005.07.006. பப்மெட்:16099495.

[77] Nozik-Grayck E, Suliman H, Piantadosi C (2005). "Extracellular superoxide dismutase". Int J Biochem Cell Biol 37 (12): 2466–71. doi:10.1016/j.biocel.2005.06.012. பப்மெட்:16087389.

[78] Melov S, Schneider J, Day B, Hinerfeld D, Coskun P, Mirra S, Crapo J, Wallace D (1998). "A novel neurological phenotype in mice lacking mitochondrial manganese superoxide dismutase". Nat Genet 18 (2): 159–63. doi:10.1038/ng0298-159. பப்மெட்:9462746.

[79] Reaume A, Elliott J, Hoffman E, Kowall N, Ferrante R, Siwek D, Wilcox H, Flood D, Beal M, Brown R, Scott R, Snider W (1996). "Motor neurons in Cu/Zn superoxide dismutase-deficient mice develop normally but exhibit enhanced cell death after axonal injury". Nat Genet 13 (1): 43–7. doi:10.1038/ng0596-43. பப்மெட்:8673102.

[80] Van Camp W, Inzé D, Van Montagu M (1997). "The regulation and function of tobacco superoxide dismutases". Free Radic Biol Med 23 (3): 515–20. doi:10.1016/S0891-5849(97)00112-3. பப்மெட்:9214590.

[81] Chelikani P, Fita I, Loewen P (2004). "Diversity of structures and properties among catalases". Cell Mol Life Sci 61 (2): 192–208. doi:10.1007/s00018-003-3206-5. பப்மெட்:14745498. https://archive.org/details/sim_cellular-and-molecular-life-sciences_2004-01_61_2/page/192.

[82] Zámocký M, Koller F (1999). "Understanding the structure and function of catalases: clues from molecular evolution and in vitro mutagenesis". Prog Biophys Mol Biol 72 (1): 19–66. doi:10.1016/S0079-6107(98)00058-3. பப்மெட்:10446501. https://archive.org/details/sim_progress-in-biophysics-and-molecular-biology_1999-06_72_1/page/19.

[83] Río L, Sandalio L, Palma J, Bueno P, Corpas F (1992). "Metabolism of oxygen radicals in peroxisomes and cellular implications". Free Radic Biol Med 13 (5): 557–80. doi:10.1016/0891-5849(92)90150-F. பப்மெட்:1334030. https://archive.org/details/sim_free-radical-biology-medicine_1992-11_13_5/page/557.

[84] Hiner A, Raven E, Thorneley R, García-Cánovas F, Rodríguez-López J (2002). "Mechanisms of compound I formation in heme peroxidases". J Inorg Biochem 91 (1): 27–34. doi:10.1016/S0162-0134(02)00390-2. பப்மெட்:12121759.

[85] Mueller S, Riedel H, Stremmel W (15 December 1997). "Direct evidence for catalase as the predominant H2O2 -removing enzyme in human erythrocytes". Blood 90 (12): 4973–8. பப்மெட்:9389716. http://www.bloodjournal.org/cgi/content/full/90/12/4973.

[86] Ogata M (1991). "Acatalasemia". Hum Genet 86 (4): 331–40. doi:10.1007/BF00201829. பப்மெட்:1999334. https://archive.org/details/sim_human-genetics_1991-02_86_4/page/331.

[87] [193] PDB 1YEX

[88] Rhee S, Chae H, Kim K (2005). "Peroxiredoxins: a historical overview and speculative preview of novel mechanisms and emerging concepts in cell signaling". Free Radic Biol Med 38 (12): 1543–52. doi:10.1016/j.freeradbiomed.2005.02.026. பப்மெட்:15917183.

[89] Wood Z, Schröder E, Robin Harris J, Poole L (2003). "Structure, mechanism and regulation of peroxiredoxins". Trends Biochem Sci 28 (1): 32–40. doi:10.1016/S0968-0004(02)00003-8. பப்மெட்:12517450.

[90] Claiborne A, Yeh J, Mallett T, Luba J, Crane E, Charrier V, Parsonage D (1999). "Protein-sulfenic acids: diverse roles for an unlikely player in enzyme catalysis and redox regulation". Biochemistry 38 (47): 15407–16. doi:10.1021/bi992025k. பப்மெட்:10569923.

[91] Jönsson TJ, Lowther WT (2007). "The peroxiredoxin repair proteins". Sub-cellular biochemistry 44: 115–41. doi:10.1007/978-1-4020-6051-9_6. பப்மெட்:18084892.

[92] Neumann C, Krause D, Carman C, Das S, Dubey D, Abraham J, Bronson R, Fujiwara Y, Orkin S, Van Etten R (2003). "Essential role for the peroxiredoxin Prdx1 in erythrocyte antioxidant defence and tumour suppression". Nature 424 (6948): 561–5. doi:10.1038/nature01819. பப்மெட்:12891360.

[93] Lee T, Kim S, Yu S, Kim S, Park D, Moon H, Dho S, Kwon K, Kwon H, Han Y, Jeong S, Kang S, Shin H, Lee K, Rhee S, Yu D (2003). "Peroxiredoxin II is essential for sustaining life span of erythrocytes in mice". Blood 101 (12): 5033–8. doi:10.1182/blood-2002-08-2548. பப்மெட்:12586629. http://www.bloodjournal.org/cgi/content/full/101/12/5033.

[94] Dietz K, Jacob S, Oelze M, Laxa M, Tognetti V, de Miranda S, Baier M, Finkemeier I (2006). "The function of peroxiredoxins in plant organelle redox metabolism". J Exp Bot 57 (8): 1697–709. doi:10.1093/jxb/erj160. பப்மெட்:16606633. https://archive.org/details/sim_journal-of-experimental-botany_2006_57_8/page/1697.

[95] Nordberg J, Arner ES (2001). "Reactive oxygen species, antioxidants, and the mammalian thioredoxin system". Free Radic Biol Med 31 (11): 1287–312. doi:10.1016/S0891-5849(01)00724-9. பப்மெட்:11728801.

[96] Vieira Dos Santos C, Rey P (2006). "Plant thioredoxins are key actors in the oxidative stress response". Trends Plant Sci 11 (7): 329–34. doi:10.1016/j.tplants.2006.05.005. பப்மெட்:16782394.

[97] Arnér E, Holmgren A (2000). "Physiological functions of thioredoxin and thioredoxin reductase". Eur J Biochem 267 (20): 6102–9. doi:10.1046/j.1432-1327.2000.01701.x. பப்மெட்:11012661. http://doi.org/10.1046/j.1432-1327.2000.01701.x.

[98] Mustacich D, Powis G (2000). "Thioredoxin reductase". Biochem J 346 (Pt 1): 1–8. doi:10.1042/0264-6021:3460001. பப்மெட்:10657232.

[99] Creissen G, Broadbent P, Stevens R, Wellburn A, Mullineaux P (1996). "Manipulation of glutathione metabolism in transgenic plants". Biochem Soc Trans 24 (2): 465–9. பப்மெட்:8736785.

[100] Brigelius-Flohé R (1999). "Tissue-specific functions of individual glutathione peroxidases". Free Radic Biol Med 27 (9–10): 951–65. doi:10.1016/S0891-5849(99)00173-2. பப்மெட்:10569628.

[101] Ho Y, Magnenat J, Bronson R, Cao J, Gargano M, Sugawara M, Funk C (1997). "Mice deficient in cellular glutathione peroxidase develop normally and show no increased sensitivity to hyperoxia". J Biol Chem 272 (26): 16644–51. doi:10.1074/jbc.272.26.16644. பப்மெட்:9195979. http://www.jbc.org/cgi/content/full/272/26/16644. பார்த்த நாள்: 2010-03-09.

[102] Haan J, Bladier C, Griffiths P, Kelner M, O'Shea R, Cheung N, Bronson R, Silvestro M, Wild S, Zheng S, Beart P, Hertzog P, Kola I (1998). "Mice with a homozygous null mutation for the most abundant glutathione peroxidase, Gpx1, show increased susceptibility to the oxidative stress-inducing agents paraquat and hydrogen peroxide". J Biol Chem 273 (35): 22528–36. doi:10.1074/jbc.273.35.22528. பப்மெட்:9712879. http://www.jbc.org/cgi/content/full/273/35/22528. பார்த்த நாள்: 2010-03-09.

[103] Sharma R, Yang Y, Sharma A, Awasthi S, Awasthi Y (2004). "Antioxidant role of glutathione S-transferases: protection against oxidant toxicity and regulation of stress-mediated apoptosis". Antioxid Redox Signal 6 (2): 289–300. doi:10.1089/152308604322899350. பப்மெட்:15025930.

[104] Hayes J, Flanagan J, Jowsey I (2005). "Glutathione transferases". Annu Rev Pharmacol Toxicol 45: 51–88. doi:10.1146/annurev.pharmtox.45.120403.095857. பப்மெட்:15822171.

[105] Christen Y (1 February 2000). "Oxidative stress and Alzheimer disease". Am J Clin Nutr 71 (2): 621S–629S. பப்மெட்:10681270. http://www.ajcn.org/cgi/content/full/71/2/621s.

[106] Nunomura A, Castellani R, Zhu X, Moreira P, Perry G, Smith M (2006). "Involvement of oxidative stress in Alzheimer disease". J Neuropathol Exp Neurol 65 (7): 631–41. doi:10.1097/01.jnen.0000228136.58062.bf. பப்மெட்:16825950.

[107] Wood-Kaczmar A, Gandhi S, Wood N (2006). "Understanding the molecular causes of Parkinson's disease". Trends Mol Med 12 (11): 521–8. doi:10.1016/j.molmed.2006.09.007. பப்மெட்:17027339.

[108] Davì G, Falco A, Patrono C (2005). "Lipid peroxidation in diabetes mellitus". Antioxid Redox Signal 7 (1–2): 256–68. doi:10.1089/ars.2005.7.256. பப்மெட்:15650413.

[109] Giugliano D, Ceriello A, Paolisso G (1996). "Oxidative stress and diabetic vascular complications". Diabetes Care 19 (3): 257–67. doi:10.2337/diacare.19.3.257. பப்மெட்:8742574. https://archive.org/details/sim_diabetes-care_1996-03_19_3/page/257.

[110] Hitchon C, El-Gabalawy H (2004). "Oxidation in rheumatoid arthritis". Arthritis Res Ther 6 (6): 265–78. doi:10.1186/ar1447. பப்மெட்:15535839.

[111] Cookson M, Shaw P (1999). "Oxidative stress and motor neurone disease". Brain Pathol 9 (1): 165–86. பப்மெட்:9989458.

[112] Van Gaal L, Mertens I, De Block C (2006). "Mechanisms linking obesity with cardiovascular disease". Nature 444 (7121): 875–80. doi:10.1038/nature05487. பப்மெட்:17167476.

[113] Aviram M (2000). "Review of human studies on oxidative damage and antioxidant protection related to cardiovascular diseases". Free Radic Res 33 Suppl: S85–97. பப்மெட்:11191279.

[114] G. López-Lluch, N. Hunt, B. Jones, M. Zhu, H. Jamieson, S. Hilmer, M. V. Cascajo, J. Allard, D. K. Ingram, P. Navas, and R. de Cabo (2006). "Calorie restriction induces mitochondrial biogenesis and bioenergetic efficiency". Proc Natl Acad Sci USA 103 (6): 1768 – 1773. doi:10.1073/pnas.0510452103. பப்மெட்:16446459.

[115] Larsen P (1993). "Aging and resistance to oxidative damage in Caenorhabditis elegans". Proc Natl Acad Sci USA 90 (19): 8905–9. doi:10.1073/pnas.90.19.8905. பப்மெட்:8415630.

[116] Helfand S, Rogina B (2003). "Genetics of aging in the fruit fly, Drosophila melanogaster". Annu Rev Genet 37: 329–48. doi:10.1146/annurev.genet.37.040103.095211. பப்மெட்:14616064.

[hdanrt-117] 117.0 ^117.1 Sohal R, Mockett R, Orr W (2002). "Mechanisms of aging: an appraisal of the oxidative stress hypothesis". Free Radic Biol Med 33 (5): 575–86. doi:10.1016/S0891-5849(02)00886-9. பப்மெட்:12208343.

[Sohal_R_2002_37–44-118] 118.0 ^118.1 Sohal R (2002). "Role of oxidative stress and protein oxidation in the aging process". Free Radic Biol Med 33 (1): 37–44. doi:10.1016/S0891-5849(02)00856-0. பப்மெட்:12086680.

[Rattan_S_2006_1230–8-119] 119.0 ^119.1 Rattan S (2006). "Theories of biological aging: genes, proteins, and free radicals". Free Radic Res 40 (12): 1230–8. doi:10.1080/10715760600911303. பப்மெட்:17090411.

[120] Pérez, Viviana I.; Bokov, A; Van Remmen, H; Mele, J; Ran, Q; Ikeno, Y; Richardson, A (2009). "Is the oxidative stress theory of aging dead?". Biochimica et Biophysica Acta (BBA) - General Subjects 1790 (10): 1005–1014. doi:10.1016/j.bbagen.2009.06.003. பப்மெட்:19524016. http://www.sciencedirect.com/science/article/B6T1W-4WH2KYY-3/2/3b2909c65fa19256ae2436cb8c143471. பார்த்த நாள்: 2009-09-14.

[121] Thomas D (2004). "Vitamins in health and aging". Clin Geriatr Med 20 (2): 259–74. doi:10.1016/j.cger.2004.02.001. பப்மெட்:15182881. https://archive.org/details/sim_clinics-in-geriatric-medicine_2004-05_20_2/page/259.

[122] Ward J (1998). "Should antioxidant vitamins be routinely recommended for older people?". Drugs Aging 12 (3): 169–75. doi:10.2165/00002512-199812030-00001. பப்மெட்:9534018.

[123] Aggarwal BB, Shishodia S (2006). "Molecular targets of dietary agents for prevention and therapy of cancer". Biochem. Pharmacol. 71 (10): 1397–421. doi:10.1016/j.bcp.2006.02.009. பப்மெட்:16563357.

[124] Reiter R (1995). "Oxidative processes and antioxidative defense mechanisms in the aging brain" (PDF). FASEB J 9 (7): 526–33. பப்மெட்:7737461. http://www.fasebj.org/cgi/reprint/9/7/526.pdf.

[125] Warner D, Sheng H, Batinić-Haberle I (2004). "Oxidants, antioxidants and the ischemic brain". J Exp Biol 207 (Pt 18): 3221–31. doi:10.1242/jeb.01022. பப்மெட்:15299043. http://jeb.biologists.org/cgi/content/full/207/18/3221.

[126] Lees K, Davalos A, Davis S, Diener H, Grotta J, Lyden P, Shuaib A, Ashwood T, Hardemark H, Wasiewski W, Emeribe U, Zivin J (2006). "Additional outcomes and subgroup analyses of NXY-059 for acute ischemic stroke in the SAINT I trial". Stroke 37 (12): 2970–8. doi:10.1161/01.STR.0000249410.91473.44. பப்மெட்:17068304. https://archive.org/details/sim_stroke_2006-12_37_12/page/2970.

[127] Lees K, Zivin J, Ashwood T, Davalos A, Davis S, Diener H, Grotta J, Lyden P, Shuaib A, Hårdemark H, Wasiewski W (2006). "NXY-059 for acute ischemic stroke". N Engl J Med 354 (6): 588–600. doi:10.1056/NEJMoa052980. பப்மெட்:16467546.

[128] Yamaguchi T, Sano K, Takakura K, Saito I, Shinohara Y, Asano T, Yasuhara H (1 January 1998). "Ebselen in acute ischemic stroke: a placebo-controlled, double-blind clinical trial. Ebselen Study Group". Stroke 29 (1): 12–7. பப்மெட்:9445321. http://stroke.ahajournals.org/cgi/content/full/29/1/12.

[129] Di Matteo V, Esposito E (2003). "Biochemical and therapeutic effects of antioxidants in the treatment of Alzheimer's disease, Parkinson's disease, and amyotrophic lateral sclerosis". Curr Drug Targets CNS Neurol Disord 2 (2): 95–107. doi:10.2174/1568007033482959. பப்மெட்:12769802.

[130] Rao A, Balachandran B (2002). "Role of oxidative stress and antioxidants in neurodegenerative diseases". Nutr Neurosci 5 (5): 291–309. doi:10.1080/1028415021000033767. பப்மெட்:12385592.

[131] Kopke RD, Jackson RL, Coleman JK, Liu J, Bielefeld EC, Balough BJ (2007). "NAC for noise: from the bench top to the clinic". Hear. Res. 226 (1-2): 114–25. doi:10.1016/j.heares.2006.10.008. பப்மெட்:17184943.

[Stanner-132] 132.0 ^132.1 ^132.2 ^132.3 Stanner SA, Hughes J, Kelly CN, Buttriss J (2004). "A review of the epidemiological evidence for the 'antioxidant hypothesis'". Public Health Nutr 7 (3): 407–22. doi:10.1079/PHN2003543. பப்மெட்:15153272.

[133] [137] ^ புட், நுட்ரிஷன், பிசிகல் ஆக்டிவிடி அண்ட் ப்ரிவென்ஷன் ஆஃப் கான்ஸர்: எ குளோபல் பெர்ஸ்பெக்டிவ். வேர்ல்ட் கான்செர் ரிசெர்ச் பண்டு (2007). பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-9722522-2-5.

[Shenkin-134] 134.0 ^134.1 ^134.2 Shenkin A (2006). "The key role of micronutrients". Clin Nutr 25 (1): 1–13. doi:10.1016/j.clnu.2005.11.006. பப்மெட்:16376462.

[135] Cherubini A, Vigna G, Zuliani G, Ruggiero C, Senin U, Fellin R (2005). "Role of antioxidants in atherosclerosis: epidemiological and clinical update". Curr Pharm Des 11 (16): 2017–32. doi:10.2174/1381612054065783. பப்மெட்:15974956.

[136] Lotito SB, Frei B (2006). "Consumption of flavonoid-rich foods and increased plasma antioxidant capacity in humans: cause, consequence, or epiphenomenon?". Free Radic. Biol. Med. 41 (12): 1727–46. doi:10.1016/j.freeradbiomed.2006.04.033. பப்மெட்:17157175.

[137] Rimm EB, Stampfer MJ, Ascherio A, Giovannucci E, Colditz GA, Willett WC (1993). "Vitamin E consumption and the risk of coronary heart disease in men". N Engl J Med 328 (20): 1450–6. doi:10.1056/NEJM199305203282004. பப்மெட்:8479464.

[138] Vivekananthan DP, Penn MS, Sapp SK, Hsu A, Topol EJ (2003). "Use of antioxidant vitamins for the prevention of cardiovascular disease: meta-analysis of randomised trials". Lancet 361 (9374): 2017–23. doi:10.1016/S0140-6736(03)13637-9. பப்மெட்:12814711.

[139] Sesso HD, Buring JE, Christen WG (November 2008). "Vitamins E and C in the prevention of cardiovascular disease in men: the Physicians' Health Study II randomized controlled trial". JAMA 300 (18): 2123–33. doi:10.1001/jama.2008.600. பப்மெட்:18997197. பப்மெட் சென்ட்ரல்:2586922. http://jama.ama-assn.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=18997197. ^{[தொடர்பிழந்த இணைப்பு]}

[140] Lee IM, Cook NR, Gaziano JM (July 2005). "Vitamin E in the primary prevention of cardiovascular disease and cancer: the Women's Health Study: a randomized controlled trial". JAMA 294 (1): 56–65. doi:10.1001/jama.294.1.56. பப்மெட்:15998891. http://jama.ama-assn.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=15998891. ^{[தொடர்பிழந்த இணைப்பு]}

[141] Roberts LJ, Oates JA, Linton MF (2007). "The relationship between dose of vitamin E and suppression of oxidative stress in humans". Free Radic. Biol. Med. 43 (10): 1388–93. doi:10.1016/j.freeradbiomed.2007.06.019. பப்மெட்:17936185.

[142] Bleys J, Miller E, Pastor-Barriuso R, Appel L, Guallar E (2006). "Vitamin-mineral supplementation and the progression of atherosclerosis: a meta-analysis of randomized controlled trials". Am. J. Clin. Nutr. 84 (4): 880–7; quiz 954–5. பப்மெட்:17023716. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-clinical-nutrition_2006-10_84_4/page/880.

[143] Cook NR, Albert CM, Gaziano JM (2007). "A randomized factorial trial of vitamins C and E and beta carotene in the secondary prevention of cardiovascular events in women: results from the Women's Antioxidant Cardiovascular Study". Arch. Intern. Med. 167 (15): 1610–8. doi:10.1001/archinte.167.15.1610. பப்மெட்:17698683.

[Hercberg-144] 144.0 ^144.1 Hercberg S, Galan P, Preziosi P, Bertrais S, Mennen L, Malvy D, Roussel AM, Favier A, Briancon S (2004). "The SU.VI.MAX Study: a randomized, placebo-controlled trial of the health effects of antioxidant vitamins and minerals". Arch Intern Med 164 (21): 2335–42. doi:10.1001/archinte.164.21.2335. பப்மெட்:15557412.

[145] Radimer K, Bindewald B, Hughes J, Ervin B, Swanson C, Picciano M (2004). "Dietary supplement use by US adults: data from the National Health and Nutrition Examination Survey, 1999–2000". Am J Epidemiol 160 (4): 339–49. doi:10.1093/aje/kwh207. பப்மெட்:15286019. http://aje.oxfordjournals.org/cgi/content/full/160/4/339.

[146] Latruffe N, Delmas D, Jannin B, Cherkaoui Malki M, Passilly-Degrace P, Berlot JP (December 2002). "Molecular analysis on the chemopreventive properties of resveratrol, a plant polyphenol microcomponent". Int. J. Mol. Med. 10 (6): 755–60. பப்மெட்:12430003.

[147] Woodside J, McCall D, McGartland C, Young I (2005). "Micronutrients: dietary intake v. supplement use". Proc Nutr Soc 64 (4): 543–53. doi:10.1079/PNS2005464. பப்மெட்:16313697. https://archive.org/details/sim_proceedings-of-the-nutrition-society_2005-11_64_4/page/543.

[Hail-148] 148.0 ^148.1 ^148.2 Hail N, Cortes M, Drake EN, Spallholz JE (July 2008). "Cancer chemoprevention: a radical perspective". Free Radic. Biol. Med. 45 (2): 97–110. doi:10.1016/j.freeradbiomed.2008.04.004. பப்மெட்:18454943.

[149] Schulz TJ, Zarse K, Voigt A, Urban N, Birringer M, Ristow M (2007). "Glucose Restriction Extends Caenorhabditis elegans Life Span by Inducing Mitochondrial Respiration and Increasing Oxidative Stress". Cell Metab. 6 (4): 280–93. doi:10.1016/j.cmet.2007.08.011. பப்மெட்:17908557.

[150] Barros MH, Bandy B, Tahara EB, Kowaltowski AJ (2004). "Higher respiratory activity decreases mitochondrial reactive oxygen release and increases life span in Saccharomyces cerevisiae". J. Biol. Chem. 279 (48): 49883–8. doi:10.1074/jbc.M408918200. பப்மெட்:15383542.

[151] Green GA (December 2008). "Review: antioxidant supplements do not reduce all-cause mortality in primary or secondary prevention". Evid Based Med 13 (6): 177. doi:10.1136/ebm.13.6.177. பப்மெட்:19043035.

[152] Dekkers J, van Doornen L, Kemper H (1996). "The role of antioxidant vitamins and enzymes in the prevention of exercise-induced muscle damage". Sports Med 21 (3): 213–38. doi:10.2165/00007256-199621030-00005. பப்மெட்:8776010.

[153] Tiidus P (1998). "Radical species in inflammation and overtraining". Can J Physiol Pharmacol 76 (5): 533–8. doi:10.1139/cjpp-76-5-533. பப்மெட்:9839079. http://article.pubs.nrc-cnrc.gc.ca/ppv/RPViewDoc?issn=0008-4212&volume=76&issue=5&startPage=533.

[154] Ristow M, Zarse K, Oberbach A (May 2009). "Antioxidants prevent health-promoting effects of physical exercise in humans". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 106 (21): 8665–70. doi:10.1073/pnas.0903485106. பப்மெட்:19433800.

[155] Leeuwenburgh C, Fiebig R, Chandwaney R, Ji L (1994). "Aging and exercise training in skeletal muscle: responses of glutathione and antioxidant enzyme systems". Am J Physiol 267 (2 Pt 2): R439–45. பப்மெட்:8067452. http://ajpregu.physiology.org/cgi/reprint/267/2/R439.

[156] Leeuwenburgh C, Heinecke J (2001). "Oxidative stress and antioxidants in exercise". Curr Med Chem 8 (7): 829–38. பப்மெட்:11375753.

[157] Takanami Y, Iwane H, Kawai Y, Shimomitsu T (2000). "Vitamin E supplementation and endurance exercise: are there benefits?". Sports Med 29 (2): 73–83. doi:10.2165/00007256-200029020-00001. பப்மெட்:10701711.

[158] Mastaloudis A, Traber M, Carstensen K, Widrick J (2006). "Antioxidants did not prevent muscle damage in response to an ultramarathon run". Med Sci Sports Exerc 38 (1): 72–80. doi:10.1249/01.mss.0000188579.36272.f6. பப்மெட்:16394956. https://archive.org/details/sim_medicine-and-science-in-sports-and-exercise_2006-01_38_1/page/72.

[159] Peake J (2003). "Vitamin C: effects of exercise and requirements with training". Int J Sport Nutr Exerc Metab 13 (2): 125–51. பப்மெட்:12945825.

[160] Jakeman P, Maxwell S (1993). "Effect of antioxidant vitamin supplementation on muscle function after eccentric exercise". Eur J Appl Physiol Occup Physiol 67 (5): 426–30. doi:10.1007/BF00376459. பப்மெட்:8299614.

[161] Close G, Ashton T, Cable T, Doran D, Holloway C, McArdle F, MacLaren D (2006). "Ascorbic acid supplementation does not attenuate post-exercise muscle soreness following muscle-damaging exercise but may delay the recovery process". Br J Nutr 95 (5): 976–81. doi:10.1079/BJN20061732. பப்மெட்:16611389. https://archive.org/details/sim_british-journal-of-nutrition_2006-05_95_5/page/976.

[162] Hurrell R (1 September 2003). "Influence of vegetable protein sources on trace element and mineral bioavailability". J Nutr 133 (9): 2973S–7S. பப்மெட்:12949395. http://jn.nutrition.org/cgi/content/full/133/9/2973S.

[163] Hunt J (1 September 2003). "Bioavailability of iron, zinc, and other trace minerals from vegetarian diets". Am J Clin Nutr 78 (3 Suppl): 633S–639S. பப்மெட்:12936958. http://www.ajcn.org/cgi/content/full/78/3/633S.

[164] Gibson R, Perlas L, Hotz C (2006). "Improving the bioavailability of nutrients in plant foods at the household level". Proc Nutr Soc 65 (2): 160–8. doi:10.1079/PNS2006489. பப்மெட்:16672077. https://archive.org/details/sim_proceedings-of-the-nutrition-society_2006-05_65_2/page/160.

[Mosha-165] 165.0 ^165.1 Mosha T, Gaga H, Pace R, Laswai H, Mtebe K (1995). "Effect of blanching on the content of antinutritional factors in selected vegetables". Plant Foods Hum Nutr 47 (4): 361–7. doi:10.1007/BF01088275. பப்மெட்:8577655.

[166] Sandberg A (2002). "Bioavailability of minerals in legumes". Br J Nutr 88 (Suppl 3): S281–5. doi:10.1079/BJN/2002718. பப்மெட்:12498628.

[Beecher-167] 167.0 ^167.1 Beecher G (1 October 2003). "Overview of dietary flavonoids: nomenclature, occurrence and intake". J Nutr 133 (10): 3248S–3254S. பப்மெட்:14519822. http://jn.nutrition.org/cgi/content/full/133/10/3248S.

[168] Prashar A, Locke I, Evans C (2006). "Cytotoxicity of clove (Syzygium aromaticum) oil and its major components to human skin cells". Cell Prolif 39 (4): 241–8. doi:10.1111/j.1365-2184.2006.00384.x. பப்மெட்:16872360.

[169] Hornig D, Vuilleumier J, Hartmann D (1980). "Absorption of large, single, oral intakes of ascorbic acid". Int J Vitam Nutr Res 50 (3): 309–14. பப்மெட்:7429760.

[170] Omenn G, Goodman G, Thornquist M, Balmes J, Cullen M, Glass A, Keogh J, Meyskens F, Valanis B, Williams J, Barnhart S, Cherniack M, Brodkin C, Hammar S (1996). "Risk factors for lung cancer and for intervention effects in CARET, the Beta-Carotene and Retinol Efficacy Trial". J Natl Cancer Inst 88 (21): 1550–9. doi:10.1093/jnci/88.21.1550. பப்மெட்:8901853.

[171] Albanes D (1 June 1999). "Beta-carotene and lung cancer: a case study". Am J Clin Nutr 69 (6): 1345S–50S. பப்மெட்:10359235. http://www.ajcn.org/cgi/content/full/69/6/1345S.

[Bjelakovic-172] 172.0 ^172.1 Bjelakovic G, Nikolova D, Gluud L, Simonetti R, Gluud C (2007). "Mortality in Randomized Trials of Antioxidant Supplements for Primary and Secondary Prevention: Systematic Review and Meta-analysis". JAMA 297 (8): 842–57. doi:10.1001/jama.297.8.842. பப்மெட்:17327526. http://jama.ama-assn.org/cgi/content/abstract/297/8/842.

[173] சைட்டிங் ஆண்டியாக்ஸிடண்ட் உயிர்ச்சத்து ரிஸ்க்ஸ் பேஸ்டு ஆன் ஃபிளாவ்டு மெத்தடாலஜி, எக்ஸ்பர்ட்ஸ் ஆர்க்யூ ஒரேகான் ஸ்டேட் யுனிவர்சிட்டியை சேர்ந்த கட்டுரை சயின்ஸ்டெய்லியில் பதிப்பிக்கப்பட்டது, 19 ஏப்ரல் 2007 இல் அணுகப்பட்டது

[174] Bjelakovic, G; Nikolova, D; Gluud, LL; Simonetti, RG; Gluud, C (2008). "Antioxidant supplements for prevention of mortality in healthy participants and patients with various diseases". Cochrane Database of Systematic Reviews (2): CD007176. doi:10.1002/14651858.CD007176. பப்மெட்:18425980.

[175] Miller E, Pastor-Barriuso R, Dalal D, Riemersma R, Appel L, Guallar E (2005). "Meta-analysis: high-dosage vitamin E supplementation may increase all-cause mortality". Ann Intern Med 142 (1): 37–46. பப்மெட்:15537682.

[176] Bjelakovic G, Nagorni A, Nikolova D, Simonetti R, Bjelakovic M, Gluud C (2006). "Meta-analysis: antioxidant supplements for primary and secondary prevention of colorectal adenoma". Aliment Pharmacol Ther 24 (2): 281–91. doi:10.1111/j.1365-2036.2006.02970.x. பப்மெட்:16842454.

[177] Caraballoso M, Sacristan M, Serra C, Bonfill X (2003). "Drugs for preventing lung cancer in healthy people". Cochrane Database Syst Rev (2): CD002141. doi:10.1002/14651858.CD002141. பப்மெட்:12804424.

[178] Bjelakovic G, Nagorni A, Nikolova D, Simonetti R, Bjelakovic M, Gluud C (2006). "Meta-analysis: antioxidant supplements for primary and secondary prevention of colorectal adenoma". Aliment. Pharmacol. Ther. 24 (2): 281–91. doi:10.1111/j.1365-2036.2006.02970.x. பப்மெட்:16842454.

[179] Coulter I, Hardy M, Morton S, Hilton L, Tu W, Valentine D, Shekelle P (2006). "Antioxidants vitamin C and vitamin e for the prevention and treatment of cancer". Journal of general internal medicine: official journal of the Society for Research and Education in Primary Care Internal Medicine 21 (7): 735–44. doi:10.1111/j.1525-1497.2006.00483.x. பப்மெட்:16808775.

[180] Schumacker P (2006). "Reactive oxygen species in cancer cells: Live by the sword, die by the sword". Cancer Cell 10 (3): 175–6. doi:10.1016/j.ccr.2006.08.015. பப்மெட்:16959608.

[181] Seifried H, McDonald S, Anderson D, Greenwald P, Milner J (1 August 2003). "The antioxidant conundrum in cancer". Cancer Res 63 (15): 4295–8. பப்மெட்:12907593. http://cancerres.aacrjournals.org/cgi/content/full/63/15/4295.

[182] Lawenda BD, Kelly KM, Ladas EJ, Sagar SM, Vickers A, Blumberg JB (June 2008). "Should supplemental antioxidant administration be avoided during chemotherapy and radiation therapy?". J. Natl. Cancer Inst. 100 (11): 773–83. doi:10.1093/jnci/djn148. பப்மெட்:18505970.

[183] Block KI, Koch AC, Mead MN, Tothy PK, Newman RA, Gyllenhaal C (September 2008). "Impact of antioxidant supplementation on chemotherapeutic toxicity: a systematic review of the evidence from randomized controlled trials". Int. J. Cancer 123 (6): 1227–39. doi:10.1002/ijc.23754. பப்மெட்:18623084.

[184] Block KI, Koch AC, Mead MN, Tothy PK, Newman RA, Gyllenhaal C (August 2007). "Impact of antioxidant supplementation on chemotherapeutic efficacy: a systematic review of the evidence from randomized controlled trials". Cancer Treat. Rev. 33 (5): 407–18. doi:10.1016/j.ctrv.2007.01.005. பப்மெட்:17367938.

[185] Cao G, Alessio H, Cutler R (1993). "Oxygen-radical absorbance capacity assay for antioxidants". Free Radic Biol Med 14 (3): 303–11. doi:10.1016/0891-5849(93)90027-R. பப்மெட்:8458588. https://archive.org/details/sim_free-radical-biology-medicine_1993-03_14_3/page/303.

[186] Ou B, Hampsch-Woodill M, Prior R (2001). "Development and validation of an improved oxygen radical absorbance capacity assay using fluorescein as the fluorescent probe". J Agric Food Chem 49 (10): 4619–26. doi:10.1021/jf010586o. பப்மெட்:11599998.

[187] Prior R, Wu X, Schaich K (2005). "Standardized methods for the determination of antioxidant capacity and phenolics in foods and dietary supplements". J Agric Food Chem 53 (10): 4290–302. doi:10.1021/jf0502698. பப்மெட்:15884874.

[188] Xianquan S, Shi J, Kakuda Y, Yueming J (2005). "Stability of lycopene during food processing and storage". J Med Food 8 (4): 413–22. doi:10.1089/jmf.2005.8.413. பப்மெட்:16379550.

[189] Rodriguez-Amaya D (2003). "Food carotenoids: analysis, composition and alterations during storage and processing of foods". Forum Nutr 56: 35–7. பப்மெட்:15806788.

[190] Baublis A, Lu C, Clydesdale F, Decker E (1 June 2000). "Potential of wheat-based breakfast cereals as a source of dietary antioxidants". J Am Coll Nutr 19 (3 Suppl): 308S–311S. பப்மெட்:10875602. http://www.jacn.org/cgi/content/full/19/suppl_3/308S. பார்த்த நாள்: 9 மார்ச் 2010.

[191] Rietveld A, Wiseman S (1 October 2003). "Antioxidant effects of tea: evidence from human clinical trials". J Nutr 133 (10): 3285S–3292S. பப்மெட்:14519827. http://jn.nutrition.org/cgi/content/full/133/10/3285S.

[192] Maiani G, Periago Castón MJ, Catasta G (November 2008). "Carotenoids: Actual knowledge on food sources, intakes, stability and bioavailability and their protective role in humans". Mol Nutr Food Res 53: NA. doi:10.1002/mnfr.200800053. பப்மெட்:19035552.

[193] Henry C, Heppell N (2002). "Nutritional losses and gains during processing: future problems and issues". Proc Nutr Soc 61 (1): 145–8. doi:10.1079/PNS2001142. பப்மெட்:12002789. http://journals.cambridge.org/production/action/cjoGetFulltext?fulltextid=804076.

[194] "Antioxidants and Cancer Prevention: Fact Sheet". National Cancer Institute. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-02-27.

[195] Ortega RM (2006). "Importance of functional foods in the Mediterranean diet". Public Health Nutr 9 (8A): 1136–40. doi:10.1017/S1368980007668530. பப்மெட்:17378953.

[196] Goodrow EF, Wilson TA, Houde SC (October 2006). "Consumption of one egg per day increases serum lutein and zeaxanthin concentrations in older adults without altering serum lipid and lipoprotein cholesterol concentrations". J. Nutr. 136 (10): 2519–24. பப்மெட்:16988120. https://archive.org/details/sim_journal-of-nutrition_2006-10_136_10/page/2519.

[197] Witschi A, Reddy S, Stofer B, Lauterburg B (1992). "The systemic availability of oral glutathione". Eur J Clin Pharmacol 43 (6): 667–9. doi:10.1007/BF02284971. பப்மெட்:1362956. https://archive.org/details/sim_european-journal-of-clinical-pharmacology_1992-12_43_6/page/667.

[198] Flagg EW, Coates RJ, Eley JW (1994). "Dietary glutathione intake in humans and the relationship between intake and plasma total glutathione level". Nutr Cancer 21 (1): 33–46. doi:10.1080/01635589409514302. பப்மெட்:8183721.

[Dodd-199] 199.0 ^199.1 Dodd S, Dean O, Copolov DL, Malhi GS, Berk M (December 2008). "N-acetylcysteine for antioxidant therapy: pharmacology and clinical utility". Expert Opin Biol Ther 8 (12): 1955–62. doi:10.1517/14728220802517901. பப்மெட்:18990082.

[200] van de Poll MC, Dejong CH, Soeters PB (June 2006). "Adequate range for sulfur-containing amino acids and biomarkers for their excess: lessons from enteral and parenteral nutrition". J. Nutr. 136 (6 Suppl): 1694S–1700S. பப்மெட்:16702341.

[201] Wu G, Fang YZ, Yang S, Lupton JR, Turner ND (March 2004). "Glutathione metabolism and its implications for health". J. Nutr. 134 (3): 489–92. பப்மெட்:14988435. https://archive.org/details/sim_journal-of-nutrition_2004-03_134_3/page/489.

[202] Pan MH, Ho CT (November 2008). "Chemopreventive effects of natural dietary compounds on cancer development". Chem Soc Rev 37 (11): 2558–74. doi:10.1039/b801558a. பப்மெட்:18949126. https://archive.org/details/sim_chemical-society-great-britain-chemical-society-reviews_2008-11_37_11/page/2558.

[203] Kader A, Zagory D, Kerbel E (1989). "Modified atmosphere packaging of fruits and vegetables". Crit Rev Food Sci Nutr 28 (1): 1–30. doi:10.1080/10408398909527490. பப்மெட்:2647417.

[204] Zallen E, Hitchcock M, Goertz G (1975). "Chilled food systems. Effects of chilled holding on quality of beef loaves". J Am Diet Assoc 67 (6): 552–7. பப்மெட்:1184900.

[205] Iverson F (1995). "Phenolic antioxidants: Health Protection Branch studies on butylated hydroxyanisole". Cancer Lett 93 (1): 49–54. doi:10.1016/0304-3835(95)03787-W. பப்மெட்:7600543.

[206] "E number index". UK food guide. Archived from the original on 2007-03-04. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-03-05.

[207] Robards K, Kerr A, Patsalides E (1988). "Rancidity and its measurement in edible oils and snack foods. A review". Analyst 113 (2): 213–24. doi:10.1039/an9881300213. பப்மெட்:3288002.

[208] Del Carlo M, Sacchetti G, Di Mattia C, Compagnone D, Mastrocola D, Liberatore L, Cichelli A (2004). "Contribution of the phenolic fraction to the antioxidant activity and oxidative stability of olive oil". J Agric Food Chem 52 (13): 4072–9. doi:10.1021/jf049806z. பப்மெட்:15212450.

[209] சிஇ பூஸர், ஜிஎஸ் ஹேம்மண்ட், சிஇ ஹாமில்டன் (1955) "ஏர் ஆக்ஸிடேஷன் ஆஃப் ஹைட்ரோகார்பன்ஸ். தி ஸ்டாய்க்கோமெட்ரி அண்ட் ஃபேட் ஆஃப் இன்ஹிபிட்டர்ஸ் இன் பென்ஸின் அண்ட் குளோரோபென்ஸின்". அமெரிக்கன் கெமிக்கல் சொசைட்டி பத்திரிக்கை , 3233–3235

[210] "Why use Antioxidants?". SpecialChem Adhesives. Archived from the original on 2007-02-11. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-02-27.

[innospec-211] 211.0 ^211.1 "Fuel antioxidants". Innospec Chemicals. Archived from the original on 2006-10-15. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-02-27.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

[33]

[34]

[35]

[36]

[37]

[38]

[39]

[40]

[41]

[42]

[43]

[44]

[45]

[46]

[47]

[48]

[49]

[50]

[51]

[52]

[53]

[54]

[55]

[56]

[57]

[58]

[59]

[60]

[61]

[62]

[63]

[64]

[65]

[66]

[67]

[68]

[69]

[70]

[71]

[72]

[73]

[74]

[75]

[76]

[77]

[78]

[79]

[80]

[81]

[82]

[83]

[84]

[85]

[86]

[87]

[88]

[89]

[90]

[91]

[92]

[93]

[94]

[95]

[96]

[97]

[98]

[99]

[100]