ஒத்தின்னியம்

(ஒத்தினியம் இலிருந்து வழிமாற்றப்பட்டது)

ஒத்தின்னியம் (சிம்ஃபனி, symphony) ஒரு இசைத் தொகுப்பு (musical composition) வகை. பொதுவாக இது சேர்ந்திசை (orchestra) நிகழ்ச்சிகளுக்கான ஒரு ஆக்கமாக அமைக்கப்படும். வழக்கமாக இது 3 அல்லது 4 பகுதிகளைக் கொண்ட நீளமான ஆக்கமாக இருக்கும். முதல் பகுதி வேகமான நடையில் அமைந்திருக்கும். இரண்டாம் பகுதி மெதுவான நடையில் அமைந்திருக்கலாம். இவ்வாறே மூன்றாம், நான்காம் பகுதிகளும் அவற்றுக்குரிய தனித்துவமான முறையில் ஆக்கப்படுகின்றன. ஒத்தின்னியம் எழுதுவதற்குப் பல முறைகள் இருந்தாலும், ஒத்தின்னியத்தின் தந்தை எனக் கருதப்படும் ஜோசப் ஹேடன் என்பவர் முன் குறிப்பிட்ட வடிவில் ஒத்தின்னிய ஆக்கங்களை எழுதியதால் பின்வந்த இசையமைப்பாளர் பலரும் அவரைப் பின்பற்றியே எழுதி வருகின்றனர்.

ஜோசப் ஹேடன், வூல்ஃப்காங் அமாடியஸ் மொசார்ட், லுட்விக் வான் பீத்தோவன், பிராண்ஸ் சூபேர்ட், ஃபீலிக்ஸ் மெண்டல்சன், ராபர்ட் சூமான், ஆன்டன் புரூக்னர், ஜொகான்னெஸ் பிராம்ஸ், பியோட்டர் சைகோவ்ஸ்கி, குஸ்தாவ் மாலர், ஜான் சிபெலியஸ் போன்றோர் மிகவும் பெயர் பெற்ற இசையமைப்பாளர்கள் ஆவர்.

தோற்றம் தொகு

ஒத்தின்னியயத்தின் ஆங்கிலச் சொல்லான symphony Σύμφωνος (symphōnos) என்ற கிரேக்க வார்த்தையிலிருந்து தோன்றியதாகும். இதற்கு "ஒலியின் உடன்பாடு அல்லது ஒத்திசைவு" "ஒலி அல்லது இசை கருவி இசை" என்பது பொருளாகும். [1] இந்த வார்த்தை வித்தியாசமான பல்வேறு விஷயங்களை குறித்தாலும் இறுதியாக அதன் தற்போதைய அர்த்தத்தில் ஒத்தின்னிய இசை வடிவத்தை குறிக்கப் பயன்படுத்தப்பட்டு வருகிறது.

கிரேக்க மற்றும் இடைக்காலக் கோட்பாட்டின் பிற்பகுதியில், இந்த சொல் ஒத்தொலிப்பு அல்லது ஒத்திசைவு என்பதைக் குறிக்கப் பயன்பட்டது. இச்சொல்லுக்கான எதிர்பதம் διαφωνία (டியாபொனியா) ஆகும். இதன் பொருள் முரண்பட்ட இசை அல்லது இசையொவ்வாமை ஆகும். [2] இடைக்காலம் மற்றும் அதற்குப் பின்னர், லத்தீன் வடிவமான சிம்போனியா symphonia பல்வேறு இசையுருவாக்க கருவிகளை விவரிக்க பயன்படுத்தப்பட்டது, குறிப்பாக ஒரே நேரத்தில் ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட ஒலியை தொடர்ச்சியாக உற்பத்தி செய்யும் திறன் என வரையறுக்கப்பட்டது. .[2] 1155 முதல் 1377 வரை புனித செவ்வில் இசுதோர் இருதலை மேளத்திற்கு "சிம்பொனியா" என்ற சொல்லைப் பயன்படுத்தினார். சிம்பொனியா என்ற சொல்லின் பிரெஞ்சு வடிவமானது ஆர்கனிஸ்ட்ரம் ஒரு வகை நரம்பிசைக்கருவியைக் குறிக்க பயன்பட்டது. [3][4] பிற்பகுதியில் இடைக்கால இங்கிலாந்தில், சிம்பொனி என்ற வார்த்தை இந்த உணர்வுகளில் பயன்படுத்தப்பட்டது. 16 ஆம் நூற்றாண்டில் அது dulcimer உடன் ஒப்பிடப்பட்டது.[5][6] ஜேர்மனியில், சிம்பொனி 16 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் இருந்து 18 ஆம் நூற்றாண்டு வரை நரம்பிசைக்கருவி மற்றும் யாழ் இசைப் பெட்டியைக் குறிக்க ஒரு பொதுவான பதமாக இருந்தது. [7]

18 ஆம் நூற்றாண்டு தொகு

18 ஆம் நூற்றாண்டின் போது “ஒத்தின்னியம் வியத்தகு தீவிரத்துடன் உருவாக்கப்பட்டன”. [8] கிறித்தவ தேவாலய நடைமுறைகள் உட்பட பொது வாழ்வில் பல இடங்களில் ஒத்தின்னியம் முக்கிய பாத்திரம் வகித்தது.[9] ஆயினும் உயர்குடி மக்களின் தீவிர ஆதரவு ஒத்தின்னிய நிகழ்ச்சிகளுக்கு இருந்தது குறிப்பிடத்தக்கது. ஐரோப்பாவில் வியன்னா ஒத்தின்னிய இசையமைப்பிற்கான திக முக்கியத் தளமாக விளங்கியது. நூற்றுக்கணக்கான உயர் வசதி குடும்பங்கள் இசை நிறுவனங்கள் மற்றும் அமைப்புகளை ஆதரித்தனர், பொதுவாக வியன்னாவிற்கும் அவர்களது மூதாதையர் இடத்திற்குமாக தங்கள் நேரத்தை ஒத்தின்னிய நிகழ்வில் கழித்தனர். [10] அக்காலகட்டங்களில் சாதாரண இசைக்குழுவின் அளவு மிகவும் சிறியதாக இருந்ததால் பல இசை மன்றங்கள் ஒத்தின்னிய இசையை நன்னு செயல்படுத்தும் திறன் கொண்டவையாக விளங்கின. இளம் வயதில் ஜோசப் ஹெய்டன், 1757 ஆம் ஆண்டில் மொர்ஸின் குடும்பத்திற்கு ஒரு இசை இயக்குனராக தனது முதல் இசைப்பணியை எடுத்துக் கொண்டார், மோர்ஜின் குடும்பம் வியன்னாவில் இருந்தபோது, ​​அவரது சொந்த இசைக்குழு ஒரு கலகலப்பான மற்றும் போட்டிமிக்க இசைக் காட்சியின் ஒரு பகுதியாக இருந்தது. பல பிரபுக்கள் தங்கள் குழுக்களுடன் கச்சேரிகளை விளம்பரப்படுத்தினர். [11]

லாரே, பாண்ட், வால்ஷ் மற்றும் வில்சன் [12] ஆகியோர் ஒத்தின்னிய சேர்ந்திசை கச்சேரிகளை 18 ஆம் நூற்றாண்டு காலகட்டத்தில் படிப்படியாக விரிவுபடுத்தினர். முதன் முதலில் உருவாக்கப்பட்ட ஒத்தின்னியம் நரம்பிசைப் கருவிகளைக் கொண்டு உருவாக்கிய ஒத்தின்னியமாகும். அவை முதல் வயலின், இரண்டாம் வயலின், வயலா, அடித்தொனி ஆகிய நான்கு பகுதிகளைக் கொண்டது. இந்த அடித்தொனி செல்லோ, இரட்டை அடித்தொனி, அட்டமசுரத்தின் கீழ்ப்பகுதியை மீட்டல், துளையிசைக் கருவி ஆகியன கொண்டு உருவாக்கப்படுகின்றன. சில நேரங்களில் ஆரம்பகால ஒத்தின்னியலாளர்கள் வயோலா பகுதியுடன் கூடிய இசையினை வெளிப்படுத்தினர். அவை மூன்று பகுதி ஒத்தின்னிய சுருதிகளை உருவாக்கியது. தந்திகள் இறகினால் அல்லது தோல் ஊசிகளால் வருடப்படும் ஆணிப்பட்டையுள்ள முற்கால இசைக்கருவி வகையில் இத்தகைய இசை வடிவம் ஏற்படுத்தப்பட்டது. [12]


இந்த எளிய கஅழமப்பில் ஒரு ஜோடி கொம்புகள் சேர்த்து எப்போதாவது ஒரு ஜோடி துளையள் மூலமோ இரண்டு கொம்புகள் மற்றும் துலாரங்களைச் சேர்த்தோ பயன்படுத்தப்படும். நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில், பிற வாசிப்பு கருவிகளான புல்லாங்குழல் (சில நேரங்களில் குழாய் இசைக் கருவியான ஒபோவிற்கு மாற்றாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது), பஸ்ஸான்கள், கிளாரினெட்டுகள், ஊதுகொம்பு மற்றும் டிம்பானி ஆகியன சேர்க்கப்பட்டன. இசையமைப்பின் தேவைககளைப் பொருத்து கருவிகளின் பயன்பாடு இடம்பெறக்கூடும். நூற்றாண்டின் இறுதியில் முழு அளவிலான மரபார்ந்த சேர்ந்திசைக் கச்சேரிகள் மிகப்பெரிய அளவிலான ஒத்தின்னிய இசைக்காக நிறுவப்பட்டது. மேலே குறிப்பிட்டுள்ள நிலையான ஒத்தின்னியக் குழுவில் ஒரு சோடி காற்றிசைக் கருவிகள் (புல்லாங்குழல்கள், ஒபோ, கிளாரினெற்று, பஸ்ஸோன்ஸ்) ஒரு ஜோடி கொம்புக் கருவிகள் மற்றும் டிம்பானி ஆகியவை உள்ளன விசைப்பலகைக் கருவிகள் (ஆணிப்பட்டை இசைக்கருவியான கர்ப்சிகார்டு (harpsichord) அல்லது பியானோ) விருப்பத் தேர்வாக பயன்படுத்தப்படலாம்.

இத்தாலிய பாணியிலான ஒத்தின்னியம் நிகழ்த்துக்கலை மையமான “ஒபேரா ஹவுசில்” அடிக்கடி வெளிப்படையாகவும் இடைவெளியின் போதும் பயன்படுத்தப்பட்டு, ஒரு நிலையான மூன்று-இயக்க வடிவமாக மாறியது: வேகமாக இயக்கம், மெதுவான இயக்கம், மற்றும் மற்றொரு வேகமான இயக்கம் ஆகியன இவையாகும். 18 ஆம் நூற்றாண்டின் போக்கில் நான்கு இயக்க ஒத்தின்னிய [13] இசைக் குறியீடுகள் அடுத்த பத்தியில் விவரிக்கப்பட்டுள்ள வரிகளை சேர்த்து எழுதப்பட்டன. மூன்று இயக்கம் சிம்பொனி மெதுவாக மறைந்துவிட்ட போதிலும் ஹேடனின் முதல் முப்பது சிம்பொனிகளில் பாதிக்கும் மேற்பட்டவை மூன்று இயக்கங்களில் உள்ளன. [14] இளம் மொஸார்டின் மூன்று-இயக்க ஒத்தின்னியம் அவரது நண்பரான ஜோஹான் கிறிஸ்டியன் பாக்ஸின் செல்வாக்கின் கீழ் மூன்று இயக்கம் மரபு ஒத்தின்னியம்சி மிகச்சிறந்த உதாரணமாக 1787 இலிருந்து மொஸார்ட்டின் "ப்ராக்" ஒத்தின்னியம் விளங்குகிறது. [15]

19 ஆம் நூற்றாண்டு தொகு

கீழே பீத்தோவனின் ஒத்தின்னியம் எண்-5 (Symphony 5) என்னும் புகழ்பெற்ற இசையின் நான்கு பகுதி இசைவிரிவுகளையும்(மூவ்மெண்ட்) கேட்கலாம்:


பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில், பீத்தோவன் தினசரி இசைவடிவத்திலிருந்து ஒத்தின்னியத்தை சில எண்ணிக்கையிலான வகைகளில் இருந்து பெருமளவில் உயர்த்தியுள்ளார். [16] இசையமைப்பாளர்கள் மிகச் சில படைப்புகளில் இசையின் மிக உயர்ந்த ஆற்றலை அடைய முயற்சித்தனர். பீத்தோவன் தனது மாடல்களை மொஸார்ட் மற்றும் ஹேடன் ஆகியோருடன் நேரடியாக இணைத்து இரண்டு படைப்புகளுடன் தொடங்கினார். பின்னர் மூன்றாம் ஒத்தின்னியம் ("ஈரோக்கா") ​​தொடங்கி ஏழு ஒத்தின்னியங்களும் இந்த வகையின் நோக்கம் மற்றும் லட்சியத்தை விரிவாக்கியது. அவரது சிம்பொனி எண் 5 ஒருவேளை எழுதப்பட்ட மிகவும் பிரபலமான சிம்பொனி ஆகும்; உணர்ச்சி ரீதியிலான புயலிலிருந்து ஒரு பெரிய வெற்றிகரமான பிரதான-முக்கிய இறுதி வரை அதன் மாற்றம் ஒரு மாதிரியை வழங்கியது. இது ப்ரோம்ஸ் மற்றும் மாலர் போன்ற ஒத்தின்னியலாளர்களால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட ஒரு மாதிரி ஆகும். [17] அவருடைய ஒத்தின்னிய எண் 6 என்பது ஒரு வேலைத்திட்ட பணி ஆகும். இதில் பறவை அழைப்புகள் மற்றும் புயல் ஒலிகள் போன்றவற்றைப் பிரதிபலிக்கிறது. மற்றும், வழக்கத்திற்கு மாறாக, ஒரு ஐந்தாவது இயக்கம் (சிம்பொனி பொதுவாக நான்கு இயக்கங்களில் இருந்தது). அவரது ஒத்தின்னிய எண் 9 கடந்த இயக்கத்தில் குரல் தனிப்பாடல்களான மற்றும் பாடகர்களுக்கான பாகங்களை உள்ளடக்கியது, அது ஒரு குழு ஒத்தின்னியமாக மாறியது.[18] ஃப்ரான்ஸ் ஸ்குவெர்ட்டின் சிம்போனிகளில் எட்டாம் சிம்பொனி (1822) இல், ஷூபர்ட் முதல் இரண்டு இயக்கங்களை மட்டுமே நிறைவு செய்தார்; இந்த உயர்ந்த காதல் நயமிக்க வேலை பொதுவாக அதன் புனைப்பெயரான "தி அன்ஃபிஷினின்ட்" என்று அழைக்கப்படுகிறது. அவரது இறுதி சிம்பொனி, ஒன்பதாவது (1826) பாரம்பரிய இசையில் ஒரு பாரிய வேலை ஆகும்.[19]

ஒத்தின்னியத்தின் மற்ற நவீன பயன்பாடுகள் தொகு

ஒத்தின்னியம் (சிம்பொன) என்ற வார்த்தை பெரும்பாலும் இசைப் படைப்புகளை செய்யும் பெரிய குழுவிற்கு சேர்ந்திசையைக் (ஆர்க்கெஸ்ட்ரா) என்று குறிக்கவும் பயன்படுத்தப்படுகிறது. எடுத்துக்காட்டாக "சிம்பொனி" என்ற வார்த்தை பல சேர்ச்திசைக் குழுக்களின் பெயரில் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. உதாரணமாக, பாஸ்டன் ஒத்தின்னிய சேர்ந்திசை (Boston Symphony Orchestra), செயின்ட் லூயிஸ் ஒத்தின்னிய சேர்ந்திசை, ஹூஸ்டன் ஒத்தின்னியம் அல்லது மியாமிஸ் நியூ வேர்ல்ட் ஒத்தின்னியம்.

மேற்கோள்கள் தொகு

  1. "Symphony", Oxford English Dictionary (online version ed.) {{citation}}: Unknown parameter |subscription= ignored (help)
  2. 2.0 2.1 Brown, Howard Mayer (2001), "Symphonia", The New Grove Dictionary of Music and Musicians (Second ed.), London: Macmillan Publishers {{citation}}: Invalid |ref=harv (help); Unknown parameter |editors= ignored (help)
  3. Scriptores ecclesiastici de musica sacra potissimum, 3 vols., ed. Martin Gerbert (St. Blaise: Typis San-Blasianis, 1784; reprint ed., Hildesheim: Olms, 1963), 1:303. Available online at http://www.chmtl.indiana.edu/tml/9th-11th/ODOORG_TEXT.html
  4. Franz Montgomery, "The Etymology of the Phrase by Rote." Modern Language Notes 46/1 (Jan. 1931), 19–21.
  5. Bowman, Carl Byron (1971). The Ecclesiastiche Sinfonie (Opus 16) of Adriano Banchieri (1568–1634) (Ph.D. diss. ). New York: New York University. பக். 7. இணையக் கணினி நூலக மையம்:605998103. 
  6. LaRue, Jan; Bonds, Mark Evan; Walsh, Stephen; Wilson, Charles (2001), "Symphony", The New Grove Dictionary of Music and Musicians (Second ed.), London: Macmillan Publishers {{citation}}: Invalid |ref=harv (help); Unknown parameter |editors= ignored (help)
  7. Marcuse, Sybil (1975). Musical Instruments: A Comprehensive Dictionary (Revised ). New York: W. W. Norton. பக். 501. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0-393-00758-8. https://archive.org/details/musicalinstrumen00marc. 
  8. LaRue (2001), §I.2, citing two scholarly catalogs listing over 13,000 distinct works: LaRue 1959 and 1988.
  9. LaRue (2001), §I.2.
  10. LaRue (2001), §I.10.
  11. Giuseppe Carpani (1823). Le Haydine, ovvero Lettere su la vita e le opere del celebre maestro Giuseppe Haydn (Second ). பக். 66. 
  12. 12.0 12.1 LaRue (2001), §I.4.
  13. Hepokoski, James; Darcy, Warren (2006). Elements of Sonata Theory : Norms, Types, and Deformations in the Late-Eighteenth-Century Sonata. ஒக்ஸ்போர்ட் பல்கலைக்கழகப் பதிப்பகம். பக். 320. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0198033451. https://books.google.com/books?id=fHasTaNQmK0C&dq=mozart+four+movements+three+movements+symphony&source=gbs_navlinks_s. 
  14. Count taken from Graham Parkes, "The symphonic structure of Also sprach Zarathustra: a preliminary outline," in Luchte, James (2011). Nietzsche's Thus Spoke Zarathustra: Before Sunrise. Bloomsbury Publishing. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:1441118454. . Excerpts on line at [1].
  15. The conjecture about the child Mozart's three-movement preference is made by Gärtner, who notes that Mozart's father Leopold and other older composers already preferred four. See Gärtner, Heinz (1994). John Christian Bach: Mozart's Friend and Mentor. Hal Leonard Corporation. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0931340799. https://archive.org/details/johnchristianbac0000gart.  Excepts on line at [2].
  16. name="Dahlhaus1989"
  17. Libbey, Theodore (1999). The NPR Guide to Building a Classical CD Collection (Second ). New York: Workman Publishing. பக். 40. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0761104872. 
  18. Beethoven's Ninth is not the first choral symphony, though it is surely the most celebrated one. Beethoven was anticipated by Peter von Winter’s Schlacht-Sinfonie ("Battle Symphony"), which includes a concluding chorus and was written in 1814, ten years before Beethoven's Ninth. Source: Jan LaRue et al. (n.d.) "Symphony," in the New Grove Dictionary of Music and Musicians (online edition).
  19. Rosen, Charles (1997). The Classical Style: Haydn, Mozart, Beethoven (expanded ). London: Faber and Faber. பக். 521. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9780571192878. இணையக் கணினி நூலக மையம்:38185106. https://archive.org/details/classicalstyleha0000rose_g8s6. 
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=ஒத்தின்னியம்&oldid=3583041" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது