கிளென் டி. சீபார்க்
கிளென் தியோடர் சீபார்க் ( Glenn Theodore Seaborg ஏப்ரல் 19, 1912 – பிப்ரவரி 25, 1999) ஒரு அமெரிக்க வேதியியலாளர் ஆவார், இவரின் பத்து டிரான்ஸ்யூரேனியம் தனிமங்களின் தொகுப்பு, கண்டுபிடிப்பு மற்றும் விசாரணையில் ஈடுபாடு 1951 ஆம் ஆண்டு வேதியியலுக்கான நோபல் பரிசில் ஒரு பங்கைப் பெற்றது.[1] இந்த பகுதியில் அவர் செய்த பணிகள் ஆக்டினைடு கருத்தின் வளர்ச்சிக்கும் தனிம வரிசை அட்டவணையில் ஆக்டினைடு தொடரின் ஏற்பாட்டிற்கும் வழிவகுத்தது.
சீபோர்க் பத்து தனிமங்களின் முதன்மை அல்லது இணைக் கண்டுபிடிப்பாளராக இருந்தார்: புளூட்டோனியம், அமெரிசியம், கியூரியம், பெர்கெலியம், கலிஃபோர்னியம், ஐன்ஸ்டீனியம், ஃபெர்மியம், மெண்டலெவியம், நோபீலியம் மற்றும் 106 அணு எண் கொண்ட தனிமம். இத்தனிமத்திற்கு இவர் வாழ்ந்தபோதே, இவரது நினைவாக சீபோர்கியம் என்று பெயரிடப்பட்டது. டிரான்ஸ்யூரேனியம் தனிமங்களின் நூற்றுக்கும் மேற்பட்ட ஐசோடோப்புகளையும் இவர் கண்டுபிடித்தார் மற்றும் புளூட்டோனியத்தின் வேதியியலில் முக்கிய பங்களிப்புகளைச் செய்தார். முதலில் மன்ஹாட்டன் திட்டத்தின் ஒரு பகுதியாக, அங்கு இரண்டாவது அணுகுண்டுக்கு புளூட்டோனியம் எரிபொருளை தனிமைப்படுத்தப் பயன்படுத்தப்படும் பிரித்தெடுத்தல் செயல்முறையை உருவாக்கினார். அவரது தொழில் வாழ்க்கையின் ஆரம்பத்தில், இவர் அணு மருத்துவத்தில் ஒரு முன்னோடியாக இருந்தார் மற்றும் தைராய்டு நோய்க்கு சிகிச்சையில் பயன்படுத்தப்படும் அயோடின் -131 உள்ளிட்ட நோய்களைக் கண்டறிதல் மற்றும் சிகிச்சையில் முக்கியமான பயன்பாடுகளைக் கொண்ட தனிமங்களின் ஐசோடோப்புகளைக் கண்டுபிடித்தார்.
இவர் 1912 ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் 19 ஆம் நாள் மிச்சிகனில் உள்ள இஷ்பெமிங்கில் ஹெர்மன் தியோடர் (டெட்) மற்றும் செல்மா ஒலிவியா எரிக்சன் சீபோர்க் ஆகியோரின் மகனாகப் பிறந்தார். இவருக்கு ஒரு சகோதரி, ஜீனெட், இரண்டு வயது இளையவர். இவரது குடும்பத்தினர் வீட்டில் சுவீடிய மொழி பேசினர். கிளென் சீபோர்க் சிறுவனாக இருந்தபோது, குடும்பம் கலிபோர்னியாவின் லாஸ் ஏஞ்சல்ஸ் கவுண்டியில் உள்ள ஹோம் கார்டன்ஸ் என்ற துணைப்பிரிவில் குடியேறியது. பின்னர் கலிபோர்னியாவின் சவுத் கேட் நகரத்துடன் இணைக்கப்பட்டது. இந்த நேரத்தில் அவர் தனது முதல் பெயரின் எழுத்துப்பிழைகளை க்ளெனிலிருந்து க்ளென் என்று மாற்றினார். [2]
சீபோர்க் 1927 முதல் 1998 இல் பக்கவாதம் ஏற்படும் வரை ஒரு தினசரி பத்திரிகையை வைத்திருந்தார். [3] ஒரு இளைஞனாக, சீபோர்க் ஒரு தீவிர விளையாட்டு ரசிகர் மற்றும் தீவிர திரைப்பட ஆர்வலராக இருந்தார். இவரது இலக்கிய ஆர்வங்கள் நடைமுறைக்கு மாறானவை என்று உணர்ந்ததால் அவரது தாயார் அவரை ஒரு புத்தகக் காவலராக ஆக ஊக்குவித்தார். வாட்ஸில் உள்ள டேவிட் ஸ்டார் ஜோர்டான் உயர்நிலைப் பள்ளியில் வேதியியல் மற்றும் இயற்பியல் ஆசிரியரான டுவைட் லோகன் ரீட் என்பவரால் ஈர்க்கப்பட்ட அவர் தனது இளைய ஆண்டு வரை அறிவியலில் ஆர்வம் காட்டவில்லை. [4]
சீபோர்க் 1929 இல் ஜோர்டானில் இருந்து தனது வகுப்பிலேயே முதல் மாணவனாக மதிப்பெண்கள் பெற்று பட்டம் பெற்றார் மற்றும் 1933 இல் லாஸ் ஏஞ்சல்ஸின் கலிபோர்னியா பல்கலைக்கழகத்தில் வேதியியலில் இளங்கலைப் பட்டம் பெற்றார். [2] இவர் பள்ளி வழியாக ஒரு ஸ்டீவடோர் மற்றும் ஒரு ஃபயர்ஸ்டோனில் ஆய்வக உதவியாளராக ஆனார். [4] 1937 ஆம் ஆண்டில் சீபார்க் “வேகமாகச் செல்லும் நியூட்ரான்களினால் காரீயத்தின் மீதான இடைவினை” என்ற தலைப்பிலான ஆய்வினை தனது முனைவர் பட்ட ஆய்விற்காக செய்தார். [4] இந்த ஆய்வின் தொடர்ச்சியாக "பல்துகள் வீசு அணுக்கரு வினை" என்ற சொற்பதத்தை உருவாக்கி பயன்படுத்தத் தொடங்கினார் .[5]
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ "The Nobel Prize in Chemistry 1951". Nobel Foundation. பார்க்கப்பட்ட நாள் August 26, 2012.
- ↑ 2.0 2.1 Hoffman 2007.
- ↑ Hoffman 2007, ப. 336.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 Seaborg & Seaborg 2001.
- ↑ "Scientific and Luminary Biography – Glenn Seaborg". Argonne National Laboratory. Archived from the original on ஏப்ரல் 13, 2013. பார்க்கப்பட்ட நாள் June 16, 2013.
{{cite web}}: Check date values in:|archive-date=(help)