சரீபா விஜலிவாலா
சரிபா விஜலிவாலா (Sharifa Vijaliwala)(பிறப்பு 4 ஆகத்து 1962) என்பவர் இந்தியாவின் குசராத்தி மொழி எழுத்தாளர், விமர்சகர், மொழிபெயர்ப்பாளர் மற்றும் ஆசிரியர் ஆவார். இவர் குசராத்தி மொழியில் விமர்சனக் கட்டுரைகளின் தொகுப்பான விபஜன்னி வியாதாவுக்கான 2018 சாகித்திய அகாதமி விருதைப் பெற்றவர். மேலும் இவரது இலக்கியப் பணிக்காகப் பல குசராத்து சாகித்திய அகாதமி விருதுகளை வென்றுள்ளார்.
சரீபா விஜலிவாலா | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||
| பிறப்பு | சரீபா காசாம்பாலி விஜலிவாலா 4 ஆகத்து 1962 அமர்காத், பாவாநகர், குசராத்து, இந்தியா | ||||||||||||
| தொழில் | தொகுப்பாசிரியர், விமர்சகர், மொழிப்பெயர்ப்பாளர் | ||||||||||||
| மொழி | குசராத்தி | ||||||||||||
| கல்வி |
| ||||||||||||
| கல்வி நிலையம் | |||||||||||||
| செயற்பட்ட ஆண்டுகள் | 1991 – முதல் | ||||||||||||
| குறிப்பிடத்தக்க படைப்புகள் |
| ||||||||||||
| குறிப்பிடத்தக்க விருதுகள் |
| ||||||||||||
| |||||||||||||
வாழ்க்கை
தொகுசரிபா விஜலிவாலா தனது பெற்றோரான காசம்பாய் மற்றும் அஜராபென் ஆகியோருக்கு மகளாக 1962ஆம் ஆண்டு ஆகத்து 4ஆம் தேதி பிறந்தார். இவர் இந்தியாவின் குஜராத்தின் பாவ்நகர் மாவட்டத்தில் உள்ள ஷிஹோர் என்ற இடத்தில் உள்ள அமர்கத் கிராமத்தினைச் சேர்ந்தவர். சரிபா இங்கு தனது ஆரம்பக் கல்வியை முடித்தார்.[1] 1978 மற்றும் 1981-ல் முறையே இடைநிலை மற்றும் உயர்நிலைப் வாரியத் தேர்வுகளில் தேர்ச்சி பெற்றார். 1985-ல், பரோடா மகாராஜா சாயாஜிராவ் பல்கலைக்கழகத்தில் தொழில்நுட்பம் மற்றும் பொறியியல் பிரிவில் இளநிலை மருந்தியல் பட்டம் பெற்றார்.[2] ஐந்து வருடங்கள் மருந்தாளுநராகப் பணிபுரிந்தார். இலக்கியத்தில் இவருக்கு இருந்த ஆர்வம் காரணமாக, சரிபா 1986-ல் குசராத்தி இலக்கியம் படிக்கப் பல்கலைக்கழகத்தின்[2] இலக்கியத் துறையில் சேர்ந்தார். 1990-ல், இவர் பல்கலைக்கழகத்தில் முதல் தரவரிசையைப் பெற்று கந்தாவளைத் தங்கப் பதக்கத்துடன் முதுகலைப் பட்டப்படிப்பை முடித்தார்.[1] சரிபா இலக்கியப் படிப்பின் போது, தேசியத் தகுதித் தேர்வில் தேர்ச்சி பெற்று இளநிலை ஆய்வு நிதியினைப் பெற்றார். 1994-ல், ஷிரிஷ் பாஞ்சாலின் வழிகாட்டுதலின் கீழ், இவர் கதையியல் குறித்து முனைவர் பட்ட ஆராய்ச்சி செய்தார். விஜிலிவாலா சிறுகதைகளில் பார்வைக்கான (சில குஜராத்தி சிறுகதைகளுக்குக் குறிப்பிட்ட குறிப்புடன் ஒரு விமர்சன ஆய்வு) தனது ஆய்வுக் கட்டுரைக்காக முனைவர் பட்டம் பெற்றார்.[3][1] 1991 முதல் 2013 வரை சூரத்தில் உள்ள எம். டி. பி. கலைக் கல்லூரியில் குசராத்தி இலக்கியம் கற்பித்தார்.[2] 2013 முதல், விஜிலிவாலா சூரத்தில் உள்ள வீர் நர்மத் தெற்கு குஜராத் பல்கலைக்கழகத்தில் குசராத்தி துறையில் பேராசிரியராகவும் தலைவராகவும் இருந்து வருகிறார்.[4]
பணி
தொகுவிஜிலிவாலா ஒரு மொழிபெயர்ப்பாளர், விமர்சகர் மற்றும் ஆசிரியர் ஆவார்.[5] 1988-ல் ஜோசப் மக்வானால் தொகுக்கப்பட்ட பித்ருதர்பனில் வெளியான "மாரா பாபு" என்ற தனது முதல் கட்டுரையை இவர் எழுதினார்.[1] இவரது முதல் விமர்சனப் படைப்பு துங்கி வர்தமா கதங்கேந்திரா; இது இவரது முனைவர் பட்ட ஆய்வாகவும் இருந்தது. வரதசந்தர்ப், சம்ப்ரத்யா, நேவல் விஷ்வ் மற்றும் விபஜன்னி வியாதா ஆகியவை இவரது மற்ற விமர்சனத் தொகுப்புகள்.[6]
விஜிலிவாலா பல இலக்கியப் படைப்புகளை மொழிபெயர்த்துள்ளார். 1994-ல் மேற்கத்திய இலக்கியத்தின் சிறந்த சிறுகதைகளை மொழிபெயர்த்து இலக்கிய மொழிபெயர்ப்பைத் தொடங்கினார். அனன்யா (15 வெளிநாட்டுக் கதைகள்), அனுசங் (10 வெளிநாட்டுக் கதைகள்), டிரான் கதா (ஸ்டீபன் ஸ்வீக்கின் கதைகள்), வச்சன் (கன்னட வசனங்கள், இணை மொழிபெயர்ப்பாளர்), காந்தி நி கேடி (சர்ள பெனின் சுயசரிதையின் சுருக்கமான மொழிபெயர்ப்பு) ஆகியவை இவரது மொழிபெயர்ப்புகள். இந்தியப் பிரிவினையை அடிப்படையாகக் கொண்ட இலக்கிய மொழிபெயர்ப்பாளராக இவர் குறிப்பிடத்தக்க பங்களிப்பைச் செய்துள்ளார். மன்டோ நி வர்தாவோ (சாதத் ஹசன் மண்ட்டோவின் 22 உருது கதைகள்), விபஜன் நி வர்தாவோ (பிரிவினையை அடிப்படையாகக் கொண்ட இந்தியக் கதைகள்), இன்டிசார் ஹுசைன் நி வர்தாவோ (இந்திசர் உசைனின் 18 உருது கதைகள்)[6] ஜீன் லாஹோர், பிரிவினை சார்ந்த இலக்கியத்தின் இவரது மொழிபெயர்ப்புகளில் அடங்கும். நத்தி ஜோயு இ ஜன்மியோ ஜே நதி (அஸ்கர் வஜாஹத்தின் நாடகம்), சுகடோ வாட் (மன்சூர் அஹ்தேஷாமின் இந்தி நாவல்), பிஞ்சர் ( அம்ரிதா ப்ரீதம் எழுதிய நாவல்), பஸ்தி (இந்திசர் உசைனின் உருது நாவல்), அதா காவ் (ஒரு நாவல் ரஹி மசூம் ராசா) மற்றும் மஹாபோஜ் (மனு பண்டாரியின் அரசியல் நாவல்). புது தில்லி, பல்கலைக்கழக மானியக் குழுவின் (யுஜிசி) நிதியுதவியுடன் பிரிவினைக் கருப்பொருளின் அடிப்படையில் இலக்கியத்தின் பகுப்பாய்வு மற்றும் ஒப்பீட்டு ஆய்வுத் திட்டத்தையும் இவர் முடித்தார்.[3] புகழ்பெற்ற குசராத்தி எழுத்தாளரான ஹிமான்ஷி ஷெலாட், "மூல மொழியின் சுவையை இழக்காமல், ஷரீஃபா விஜாலிவாலாவின் மொழிபெயர்க்கப்பட்ட படைப்புகள் இலக்கு மொழியின் தெளிவைக் காப்பாற்றுவதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளன. விஜிலிவாலா தனது மொழிபெயர்ப்புகளில் சிறந்த தரத்தை அடைய விடாமுயற்சியுடன் பணியாற்றுகிறார்."
விஜிலிவாலா 20க்கும் மேற்பட்ட புத்தகங்களைத் தொகுத்துள்ளார்: பனி வடு (1999) (நாட்டுப்புறக் கதைகளின் தொகுப்பு), பகுலேஷ் நி வர்தாவோ (2004), 2000 நி வர்தாவோ, சத்ருபா (2005)(பெண்ணிய குசராத்தி சிறுகதைகளின் தொகுப்பு),[6] ஜெயந்த் காத்ரி நி காத்யஸ்ருஷ்டி (2009), ஜெயந்த் காத்ரி நோ வர்தவைபவ் (2010), வர்தா விஷேஷ் : ஹரிஷ் நக்ரேச்சா (2010), வர்தா விஷேஷ் : சரோஜ் பதக் (2012), வர்தா விஷேஷ் : ஹிமான்ஷி ஷெலாட் (2012), ரத்திலால் அனில் நா உத்தம் சந்திரனா (2014), விபஜன் நி குஜராத்தி வர்தாவோ (2018), ஹிமான்ஷி ஷெலத் அத்யாயன் கிரந்த் (2018), பகவதிகுமார் ஷர்மா நோ வர்தா வைபவ் (2019), ஷிரிஷ் பஞ்சால் அத்யாயன் கிரந்த் (2020), உமாசங்கர் ஜோஷி நோ வர்தா வைபவ் (2020), பன்னலால் படேல் நோ வர்தா விஷேஷ் (2020), மேக்னி நோ வர்தா வைபவ் (2021), மற்றும் வர்ஷா அடல்ஜா நோ வர்தா வைபவ் (2021).
சம்முக் மற்றும் வியாதா நி கதா [upper-alpha 1] விஜிலிவாலாவின் நேர்காணல்களின் தொகுப்பாகும். சம்பந்தோ நு ஆகாஷ் என்பது இவருடைய நினைவுகளின் தொகுப்பு. மாண்டோ நி வர்தஸ்ருஷ்டி - அறிமுகப் புத்தகம் (2002), கோமி சமஸ்யா நி பிதர்மா (2010) (அச்யுத் பட்வர்தன் மற்றும் அசோகா மேத்தாவின் "இந்தியாவில் உள்ள வகுப்புவாத முக்கோணம்" பற்றிய சுருக்கமான அறிமுகம்) மற்றும் ஹார்மனி (2018) ஆகியவை இவரது பிற படைப்புகளில் அடங்கும்.
விருதுகள் மற்றும் அங்கீகாரம்
தொகுவிஜிலிவாலா பல கல்வி மற்றும் இலக்கிய விருதுகளைப் பெற்றுள்ளார்.[3] 1988-ல், இவர் பிரஞ்சிவன் அறக்கட்டளை பரிசை (மாநில அளவில்) பெற்றார். பல்கலைக்கழகத்தில் முதல் தரவரிசையைப் பெற்று, கந்தாவளைத் தங்கப் பதக்கத்துடன் முதுகலைப் பட்டப்படிப்பை முடித்தார்.[1] இலக்கிய விமர்சனம் மற்றும் மொழிபெயர்ப்புத் துறையில் இவரது பங்களிப்புகள் குசராத்து சாகித்திய அகாதமியால் அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளன. அனன்யா (2000), பா நி வதுன் (2000),[1] வர்தா சந்தர்ப் (2002), சம்ப்ரத்யா (2003) மற்றும் மாண்டோ நி வர்தாவ் (2003) ஆகியவை குசராத்து சாகித்திய அகாதமி விருதைப் பெற்றுள்ளன. விஜலிவாலாவின் ஆய்வுக் கட்டுரை, குஜராத்தி மொழியில் பெண்ணியக் கண்ணோட்டத்தின் மூலம் சில கதைகளின் ஆய்வு, பைகாகா பல்கலைக்கழகங்களுக்கு இடையேயான அறக்கட்டளையால் (1998-99) சிறந்த ஆராய்ச்சிக் கட்டுரைக்கான விருது வழங்கப்பட்டது. இவரது முனைவர் பட்ட ஆய்வேடு, சிறுகதைகளில் பார்வைக்கான புள்ளி, குஜராத்தி சாகித்திய பரிஷத் மூலம் ராமன்லால் ஜோஷி விமர்சகர் விருது (2002) வழங்கப்பட்டது.[5] 2015ஆம் ஆண்டுக்கான சாகித்திய அகாதமி மொழிபெயர்ப்புப் பரிசு[7] இவரது மொழிபெயர்ப்பிற்காக Jene Lahor Nathi Joyu E Janmyo J Nathi மற்றும் 2018ஆம் ஆண்டின் சாகித்திய அகாதமி விருது விபஜன்னி வியாதாவிற்கு வழங்கப்பட்டது.[8] இந்தியப் பிரிவினையை அடிப்படையாகக் கொண்ட குசராத்தியின் விமர்சனக் கட்டுரைகளின் தொகுப்பு இதுவாகும்.[9] நவ்நீத் சமர்பன், பாரதிய வித்யா பவன் ஆகியோரால் சோஹம் விருது (2016) மற்றும் மஹுவாவின் சத்பவனா அறக்கட்டளையின் சத்பவனா புரஸ்கார் (2017) ஆகியவற்றையும் விஜிலிவாலா பெற்றுள்ளார்.
குறிப்பு
தொகு- ↑ interviews with victims of the Partition of India
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 Sharma, Radheshyam (2005). Saksharno Sakshatkar: 8 [સાક્ષરનો સાક્ષાત્કાર: ૮] (in குஜராத்தி) (First ed.). Ahmedabad: Rannade Prakashan. pp. 62–73.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Vijaliwala, Sharifa (June 1999). Trivedi, Harshad (ed.). તપસીલ : સાહિત્યકારો સાથે મુલાકાત (Tapsil : Meeting with litterateurs). 8 (in குஜராத்தி). Vol. 2. Ahmedabad: Gujarat Sahitya Akademi. pp. 313–316. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 81-7227-046-1.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 "Dr. Sharifa K. Vijaliwala" (PDF). www.vnsgu.ac.in. Archived (PDF) from the original on 2021-08-03.
- ↑ Mehta, Yagnesh Bharat (12 August 2019). "Sahitya Akademi winner victim of VNSGU's whim". The Times of India இம் மூலத்தில் இருந்து 3 August 2021 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20210803201330/https://timesofindia.indiatimes.com/city/surat/sahitya-akademi-winner-victim-of-vnsgus-whim/articleshow/70634481.cms.
- ↑ 5.0 5.1 Shastri, Keshavram Kashiram (June 2013). Trivedi, Shraddha; Shah, Dr. Kirtida; Shah, Dr. Pratibha (eds.). ગુજરાતના સારસ્વતો-૨ (Gujarat Na Sarsvato). મ-હ (in குஜராத்தி). Ahmedabad: Gujarat Sahitya Sabha. pp. 180–181.
- ↑ 6.0 6.1 6.2 Shah, Dipti (March 2009). Gujarati Lekhikasuchi ગુજરાતી લેખિકાસૂચિ (in குஜராத்தி) (First ed.). Ahmedabad: Gujarati Sahitya Parishad. p. 73.
- ↑ "Sahitya Akademi announces winners of translation prize". India Today. https://www.indiatoday.in/pti-feed/story/sahitya-akademi-announces-winners-of-translation-prize-556372-2016-02-15. பார்த்த நாள்: 3 October 2019.
- ↑ chitralekhamag (2018-12-06). "વર્ષ ૨૦૧૮ના સાહિત્ય અકાદમી પુરસ્કારની જાહેરાત..." (Tweet).
- ↑ "Sahityotsav : Festival of Latters (Daily News Bulletin)" (PDF). www.sahitya-akademi.gov.in. Archived (PDF) from the original on 2019-02-02.