சிறு இந்தியப் புனுகுப்பூனை

இந்திய சிறு புனுகுப் பூனை
சிலிச்சர், அசாம், இந்தியாவில்
உயிரியல் வகைப்பாடு
திணை:
தொகுதி:
வகுப்பு:
வரிசை:
குடும்பம்:
விவேரிடே
துணைக்குடும்பம்:
விவேரினே
பேரினம்:
விவேரிகுலா

ஹாட்ஜ்சன். 1838
இனம்:
வி. இண்டிகா
இருசொற் பெயரீடு
விவேரிகுலா இண்டிகா
ஜெப்ரி செயிண்ட்-ஹில்லாரி, 1803
துணைச்சிற்றினம்
பட்டியல்
  • வி. இ. இண்டிகா (ஜெப்ரி செயிண்ட்-ஹில்லாரி, 1803)
  • வி. இ. பாலிடா (கிரே, 1831)
  • வி. இ. பெங்காலென்சிசு (கிரே & கார்ட்விக்கி, 1832)
  • வி. இ. டெசர்ட்டி (போன்ஹோடி, 1898)
  • வி. இ. தாய் (கிளாசு, 1919)
  • வி. இ. முரியாவென்சிசு (சோதி, 1931)
  • வி. இ. மாயோரிmayori (போக்காக், 1933)
  • வி. இ. வெல்சி (போக்காக், 1933)
  • வி. இ. பேப்டிசுடே (போக்காக், 1933)
இந்திய சிறிய புனுகுப் பூனை பரம்பல்
(பச்சை- வாழக்கூடிய,
இளஞ்சிவப்பு- வாழ்வதாக கருதப்படும்)

இந்திய சிறிய புனுகுப் பூனை என்ற விலங்கு தெற்கு மற்றும் தென்கிழக்கு ஆசியாவில் பரவலாக காணப்படுகின்றன. விவசாய நிலங்களையும் அதை ஒட்டிய நிலப்பரப்புகளிலும் அதிக அளவிலாக பரந்து விரிந்து வசித்து வந்தாலும் ஐயுசிஎன் என்ற அமைப்பு மிக வேகமாக அழிவைச் சந்தித்துவரும் ஒரு விலங்காக இதைப் பட்டியலிடுகிறது.[2] இந்திய சிறிய புனுகுப் பூனை மரபணு ரீதியாக மோனோடிபிக் டேக்ஸன் வகையைச் சார்ந்தது.[3]

பண்புகள்

தொகு

இந்திய சிறிய புனுகுப் பூனைகள், வெண்மை, பழுப்பு மற்றும் பழுப்பு நிற சாம்பல் நிறத்தில் காணப்படும். மேலும் இதன் உடலின் பக்கவாட்டில் கருப்பு அல்லது பழுப்பு நிறப் புள்ளிகளைக் கொண்ட நீண்ட நீள்வட்ட கோடுகள் காணப்படும். வழக்கமாக ஒவ்வொரு பக்கத்திலும் நான்கு மற்றும் ஐந்து வரிசைகளுடன் வெவ்வேறு கோடுகளுடன் காணப்படும். ஒருசிலவற்றில் தெளிவில்லாத கோடுகளும் புள்ளிகளும் காணப்படும்.காதுகளுக்கு பின்னால் இரு தடித்த கோடுகளும்,தொண்டைப் பகுதியில் ஒன்றும் காணப்படும்.இதன் உடலின் கீழ் பகுதி பழுப்பு அல்லது சாம்பல் நிறத்தைக் கொண்டிருக்கும், உடலின் மீதிப்பகுதி பெரும்பாலும் சாம்பல் நிறத்தில் இருக்கும்.இதன் காதுகள் சிறியதாகவும் வட்ட வடிவிலும் பளபளப்புடனும் அதன் கண்களுக்கு அருகில் அமைந்திருக்கும். இதன் கால்கள் பழுப்பு அல்லது கருப்பு நிறமாகக் காணப்படும்.இதன் வால் மோதிர வடிவ கோடுகள் கொண்ட ஒன்று முதல் ஒன்பது கொண்ட எண்ணிக்கையிலும் அவை கருப்பு மற்றும் வெண்மை நிறமாகவும், மிக நீண்டதாகவும் இருக்கும்..[3]

வாழ்விடங்கள் மற்றும் பரவுதல்

தொகு

இது இந்தியாவின் பெரும்பாலான பகுதி, இலங்கை, மியான்மார், தாய்லாந்து, கம்போடியா, வியட்நாம், தென் மத்திய சீனா , மற்றும் தைவான். போன்ற இடங்களில் பெருமளவில் காணப்படுகின்றன. வரலாற்று ரீதியாகவே பூட்டான், வங்காளம், மலேசியா, ஜாவா மற்றும் பாலி, போன்ற பகுதிகளில் இவைகள் பெருமளவில் தென்படுவதில்லை. சிங்கப்பூர் போன்ற பகுதிகளில் இதன் தற்போதைய நிலை தெளிவாக அறிய முடியவில்லை.[1] நேபாளம் நாட்டின் சிட்வான் தேசிய பூங்காவில் இது பரவலாக புல்வெளிகள் மற்றும் சால் [4] மரங்களில் காணப்படுகின்றன.[5] ஜம்மு மற்றும் காஷ்மீர் மாநிலத்திலுள்ள டச்சிகம் தேசிய பூங்காவில் மீன் வளம் மிக்க நதிக்கருகில் முதல் முறையாக காணப்பட்டுள்ளதை பதிவு செய்யப்பட்டது.[6] இது இந்தியாவின் மேற்குத் தொடர்ச்சி மலைகளில், தமிழ்நாட்டின் ஆனமலை புலிகள் காப்பகம் மற்றும் காலக்காடு முண்டந்துரை புலிகள் காப்பகம் மற்றும் கேரளா பாரம்பிகுளம் வனவிலங்கு சரணாலயம் மற்றும் சின்னார் வனவிலங்கு சரணாலயம் போன்ற இடங்களில் காணப்பட்டுள்ளதை 2008 ஆம் ஆண்டில் மேற்கொண்ட ஆய்வுகள் முடிவு செய்கின்றன.[7]

முதுமலை புலிகள் சரணாலயத்தில் இவ்விலங்கினங்கள் பனிக்கட்டிகள் நிறைந்த இலையுதிர் காடுகள், குறைந்த அளவு பசுமையான புல்வெளிகள் மற்றும் முட்கள் நிறந்த வனப்பகுதிகளில் மற்றும் தண்ணீர் தென்படும் கிராமப்புற பகுதிகளிலும் தென்படுகின்றன.[8] மியான்மரிலுள்ள ஹிலாகா தேசிய பூங்காவின் கலப்பு இலையுதிர் மற்றும் மூங்கில் காடுகளில் இவைகள் இருப்பது பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது.[2][9]

சுற்றுச்சூழல் மற்றும் நடத்தை

தொகு
 
இரவு நேரத்தில் வேட்டையாடும் இந்திய சிறிய புனுகு பூனை

இந்திய சிறிய புனுகு பூனைகள் பெரும்பாலும் இரவு நேரங்களில் தனது உணவத்தைத் தேடி நிலப்பரப்பு மற்றும் தரையில் உள்ள துளைகள், பாறைகளிலுள்ள பூச்சியினங்களை உணவாகக் கொள்ளும்[3]

உணவு முறை

தொகு

சிறிய இந்திய சிறியபுனுகு பூனைகள் எலிகள், பறவைகள், பாம்புகள், பழம், வேர் மற்றும் அழுகிய உடல்கள் ஆகியவற்றை உட்கொள்ளும்.[3][2][10].

இனப்பெருக்கம்

தொகு

பொதுவாக நான்கு அல்லது ஐந்து குட்டிகளை ஒரே சமயத்தில் ஈன்றெடுக்கும்.[3] இதன் வாழ்நாள் எட்டு முதல் ஒன்பது ஆண்டுகள் ஆகும்.[10]

மேற்கோள்கள்

தொகு
  1. 1.0 1.1 Choudhury, A.; Duckworth, J.W.; Timmins, R.; Chutipong, W.; Willcox, D.H.A.; Rahman, H.; Ghimirey, Y.; Mudappa, D. (2015). "Viverricula indica". IUCN Red List of Threatened Species 2015: e.T41710A45220632. doi:10.2305/IUCN.UK.2015-4.RLTS.T41710A45220632.en. https://www.iucnredlist.org/species/41710/45220632. பார்த்த நாள்: 19 November 2021. 
  2. 2.0 2.1 2.2 Su Su (2005). "Small carnivores and their threats in Hlawga Wildlife Park, Myanmar". Small Carnivore Conservation (33): 6–13. http://www.smallcarnivoreconservation.org/sccwiki/images/5/51/Number_33.PDF. பார்த்த நாள்: 2019-01-13. 
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 Blanford, W. T. (1888–91). "Genus Viverricula Hodgson". The Fauna of British India, including Ceylon and Burma. Mammalia. London: Taylor and Francis. pp. 100–101. {{cite book}}: Unknown parameter |chapterurl= ignored (help)
  4. மரம்
  5. Lamichhane, B. R.; Pokheral, C. P.; Khatiwada, A. P.; Mishra, R.; Subedi, N. (2014). "A Yellow-throated Marten Martes flavigula carrying a Small Indian Civet Viverricula indica". Small Carnivore Conservation (51): 46–50. http://www.academia.edu/download/46573639/Lamichhane_etal_2014_Yellow_Throated_Marten_Carrying_a_Small_Indian_Civet_SCC51.pdf. [தொடர்பிழந்த இணைப்பு]
  6. Charoo, S. A.; Sharma, L. K.; Sathyakumar, S.; Naqash, R. Y. (2010). "First record of Small Indian Civet Viverricula indica in the Kashmir Himalaya, India". Small Carnivore Conservation (43): 42–43. https://www.researchgate.net/profile/Lalit_Sharma16/publication/265186675_First_record_of_Small_Indian_Civet_Viverricula_indica_in_the_Kashmir_Himalaya_India/links/540980cc0cf2718acd3d2313/First-record-of-Small-Indian-Civet-Viverricula-indica-in-the-Kashmir-Himalaya-India.pdf. 
  7. Pillay, R. (2009). "Observation of small carnivores in the southern Western Ghats, India". Small Carnivore Conservation (40): 36–40. https://www.researchgate.net/profile/Rajeev_Pillay/publication/265677251_Observations_of_small_carnivores_in_the_southern_Western_Ghats_India/links/5540e63a0cf232222730d6fb.pdf. 
  8. Kalle, R.; Ramesh, T.; Sankar, K.; Qureshi, Q. (2013). "Observations of sympatric small carnivores in Mudumalai Tiger Reserve, Western Ghats, India". Small Carnivore Conservation (49): 53–59. https://www.researchgate.net/profile/Riddhika_Kalle/publication/261028357_Observations_of_sympatric_small_carnivores_in_Mudumalai_Tiger_Reserve_Western_Ghats_India/links/0a85e53311a3ec88e2000000/Observations-of-sympatric-small-carnivores-in-Mudumalai-Tiger-Reserve-Western-Ghats-India.pdf. 
  9. Su Su; Sale, J. B. (2007). "Niche differentiation between Common Palm Civet Paradoxurus hermaphroditus and Small Indian Civet Viverricula indica in regenerating degraded forest, Myanmar". Small Carnivore Conservation (36): 30–34. http://nebula.wsimg.com/f86f8fa65c215400492dbdcddc00ef77?AccessKeyId=35E369A09ED705622D78&disposition=0&alloworigin=1. 
  10. 10.0 10.1 Lekalul, B. and McNeely, J. A. (1977). Mammals of Thailand. Association for the Conservation of Wildlife, Bangkok சில வகைகள் கோழிகளை உட்கொள்ளும்..