சிங்கப்பூர்
சிங்கப்பூர் (Singapore) அல்லது சிங்கப்பூர் குடியரசு (Republic of Singapore; சீனம்: 新加坡共和国, Xīnjīapō Gònghéguó; மலாய்: Republik Singapura) என்பது தென்கிழக்காசியாவில் அமைந்துள்ள ஒரு தீவு நாடும், நகர அரசும் ஆகும். இதன் நிலப்பரப்பு ஒரு முதன்மைத் தீவு, 63 தீவுகள் அல்லது திட்டுக்கள், ஒரு வெளிப்புறத் திட்டு ஆகியவற்றை உள்ளடக்கியது. சிங்கப்பூர் நிலநடுக் கோட்டுக்கு வடக்கே ஏறத்தாழ ஒரு அகலக்கோட்டுப்பாகையில் (137 கிலோமீட்டர்கள் அல்லது 85 மைல்கள்) அமைந்து உள்ளது. இதன் வடக்கே மலாய் தீபகற்பத்தின் தெற்கு முனையும், மேற்கே மலாக்கா நீரிணை, இந்தோனேசியாவின் இரியாவு தீவுகள் ஆகியவையும், தெற்கே சிங்கப்பூர் நீரிணையும், கிழக்கே தென்சீனக் கடலும் எல்லைகளாக உள்ளன. அத்துடன், இதன் வடக்கே மலேசியாவின் ஜொகூர் மாநிலத்துடன் ஜொகூர் நீரிணையையும் எல்லைகளாகக் கொண்டுள்ளது.
சிங்கப்பூர் குடியரசு Republic of Singapore
| |
---|---|
குறிக்கோள்: Majulah Singapura (Malay) "Onward Singapore" | |
நாட்டுப்பண்: முன்னேறட்டும் சிங்கப்பூர் (Malay) "Onward Singapore" | |
![]() | |
தலைநகரம் | சிங்கப்பூர் (நகர அரசு)[a] 1°17′N 103°50′E / 1.283°N 103.833°E |
பெரிய திட்டமிடல் பகுதி மக்கல்தொகை வாரியாக | Bedok[2] |
அதியாகபூர்வ மொழிகள் | |
தேசிய மொழி | மலாய் |
இனக் குழுகள் | |
சமயம் (2020)[c] | |
மக்கள் | சிங்கப்பூரர் |
அரசாங்கம் | ஒருமுக ஆதிக்கக் கட்சி நாடாளுமன்றக் குடியரசு |
தர்மன் சண்முகரத்தினம் | |
லீ சியன் லூங் | |
சட்டமன்றம் | நாடாளுமன்றம் |
விடுதலை | |
• சுய-அரசு | 3 சூன் 1959 |
16 செப்டம்பர் 1963 | |
• சிங்கப்பூர் பிரகடனம் | 9 ஆகத்து 1965 |
பரப்பு | |
• மொத்தம் | 734.3 km2 (283.5 sq mi)[5] (176-ஆவது) |
மக்கள் தொகை | |
• 2022 மதிப்பீடு | ![]() |
• அடர்த்தி | 7,804/km2 (20,212.3/sq mi) (2-ஆவது) |
மொ.உ.உ. (கொ.ஆ.ச.) | 2023 மதிப்பீடு |
• மொத்தம் | ![]() |
• தலைவிகிதம் | ![]() |
மொ.உ.உ. (பெயரளவு) | 2023 மதிப்பீடு |
• மொத்தம் | ![]() |
• தலைவிகிதம் | ![]() |
ஜினி (2017) | ![]() மத்திமம் |
மமேசு (2021) | ![]() அதியுயர் · 12-ஆவது |
நாணயம் | சிங்கப்பூர் வெள்ளி (S$) (SGD) |
நேர வலயம் | ஒ.அ.நே+8 (சிங்கப்பூர் சீர் நேரம்) |
திகதி அமைப்பு | நாநா/மாமா/ஆஆஆஆ |
வாகனம் செலுத்தல் | left |
அழைப்புக்குறி | +65 |
ஐ.எசு.ஓ 3166 குறியீடு | SG |
இணையக் குறி | .சிங்கப்பூர் |
சிங்கப்பூர் அதன் தொடக்க கால வரலாற்றில் துமாசிக் என்று அறியப்பட்டது. அந்தக் கட்டத்தில் சிங்கப்பூர் ஒரு கடல்சார் வணிக மையமாகத் திகழ்ந்தது. பல்வேறு தொடர்ச்சியான கடல் ஆதிக்கப் பேரரசுகளின் முதன்மையான கட்டுப்பாட்டுப் பகுதியாகவும் இருந்தது. இதன் சமகால வரலாறு 1819-ஆம் ஆண்டில் தொடங்குகிறது. இசுடாம்போர்டு இராஃபிள்சு என்பவர் பிரித்தானியப் பேரரசிற்குச் சொந்தமாக ஒரு வணிகப் பணியிடமாகச் சிங்கப்பூரை நிறுவினார். 1867-இல் சிங்கப்பூர், நீரிணைக் குடியேற்றங்களின் பகுதியாக, பிரித்தானியாவின் நேரடிக் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் வந்தது. இரண்டாம் உலகப் போரின் போது சிங்கப்பூர், 1942-ஆம் ஆண்டு சப்பானிய பேரரசினால்ஆக்கிரமிக்கப்பட்டது. 1945-இல் சப்பானின் சரணடைவைத் தொடர்ந்து, ஒரு குடியேற்றமாக பிரித்தானியக் கட்டுப்பாட்டிற்குள் மீண்டும் திருப்பி அளிக்கப்பட்டது. 1959-இல் சிங்கப்பூர் சுயாட்சி பெற்றது. 1963-இல் மலாயா, வடக்கு போர்னியோ மற்றும் சரவாக் ஆகியவற்றுடன் இணைந்து மலேசியாவின் ஒரு புதிய கூட்டமைப்பின் ஒரு பகுதியாக உருவானது. இரண்டு ஆண்டுகள் கழித்து கொள்கை வேறுபாடுகளின் காரணமாக, மலேசிய கூட்டமைப்பில் இருந்து சிங்கப்பூர் வெளியேற்றப்பட்டது. 1965-ஆம் ஆண்டு சிங்கப்பூர் ஒரு சுதந்திரமான இறையாண்மையுள்ள நாடாக உருவானது. தொடக்க கால அமைதியற்ற ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, இயற்கை வளங்கள் இல்லாமல்; மற்றும் ஒரு பின்னிலப் பகுதியாக இருந்த போதிலும்; நான்கு ஆசியப் புலிகளில் ஒன்றாக உருவாகும் அளவிற்கு இந்த நாடு துரிதமாக வளர்ச்சி அடைந்தது.
மிக வளர்ச்சி அடைந்த நாடாக; கொள்வனவு ஆற்றலில் தனிநபர் சராசரி வருமானங்களில் மிக உயர்ந்த அளவைக் கொண்டுள்ளது. இந்த நாடு வரி குறைவான ஓர் இடமாகவும் அடையாளப் படுத்தப்படுகிறது. அனைத்து முதன்மையான தரநிலை முகமைகளிடம் இருந்தும்; ஆசியாவிலேயே மிக உயர்ந்த கடன் மதிப்பீட்டுத் தரநிலையைக் கொண்ட ஒரே நாடாகவும் சிங்கப்பூர் திகழ்கின்றது. சிங்கப்பூர் ஒரு முக்கியமான வானூர்தி மையமாகவும், நிதி மையமாகவும், மற்றும் துறைமுகப் பட்டண மையமாகவும் திகழ்கிறது. குடி பெயர்ந்தவர்கள்; மற்றும் அயல்நாட்டுப் பணியாளர்கள் வாழ்வதற்கு மிக அதிக செலவை ஏற்படுத்தக் கூடிய நகரங்களில் ஒன்றாகத் தொடர்ச்சியான தர நிலைப் பதிவுகளைப் பெறுகிறது. முக்கியமான சமூக சுட்டிக் காட்டிகளில் சிங்கப்பூர் மிக உயர்ந்த தரநிலையைப் பெறுகிறது: கல்வி, சுகாதாரம், வாழ்க்கைத் தரம், தனி நபர் பாதுகாப்பு, உட்கட்டமைப்பு மற்றும் வீட்டு வசதி, போன்றவற்றில் இந்த நாடு 88% தர நிலையைக் கொண்டுள்ளது. மிக நீண்ட ஆயுட்கால எதிர்பார்ப்பு, மிக வேகமான இணைய வேகம், மிகக் குறைவான குழந்தை இறப்பு வீதங்கள்; மற்றும் உலகின் மிகக் குறைவான ஊழல் நிலை ஆகியவற்றை சிங்கப்பூர் மக்கள் பெற்றுள்ளனர். நகரத் திட்டமிடலின் விளைவாக ஏராளமான எண்ணிக்கையிலான பசுமை மற்றும் பொழுது போக்கு இடங்கள் உருவாக்கப்பட்ட போதிலும்; மிக அதிக மக்கள் தொகை அடர்த்தியைக் கொண்ட நாடுகளின் பட்டியலில் சிங்கப்பூர் மூன்றாவது இடத்தில் உள்ளது. பல பண்பாட்டு மக்கள் தொகையுடன்; நாட்டின் முதன்மையான இனக் குழுக்களின் பண்பாட்டு அடையாளங்களை அங்கீகரித்ததுடன்; நான்கு அலுவல் மொழிகளை சிங்கப்பூர் கொண்டுள்ளது. ஆங்கிலம், மலாய், மாண்டரின் மற்றும் தமிழ் மொழிகளுடன்; ஆங்கிலம் பொதுவான மொழியாக உள்ளது. பொதுச் சேவைகளில் ஆங்கில மொழி தனிச் சிறப்புடன் பரவலாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. சிங்கப்பூர் அரசியலமைப்பில் பல்லினப்பண்பாடு நிறுவப்பட்டுள்ளது. அதுவே தேசியக் கொள்கைகளையும் தொடர்ந்து வடிவமைத்து வருகிறது.
சிங்கப்பூர் ஒரு நாடாளுமன்றக் குடியரசு ஆகும். இதன் சட்ட அமைப்பானது பொதுச் சட்டத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டு அமைந்துள்ளது. இந்த நாட்டில், சட்டப்படி ஒரு பல கட்சி சனநாயகத் தேர்தல்கள் நடத்தப்படுகின்றன. அதே நேரத்தில், மக்கள் செயல் கட்சியின் கீழான அரசாங்கமானது பரவலான கட்டுப்பாடு மற்றும் அரசியல் ஆதிக்கத்தைக் கொண்டுள்ளது. தென்கிழக்காசிய நாடுகளின் கூட்டமைப்பில் ஐந்து நிறுவன உறுப்பினர்களில் ஒன்றாக, ஆசிய-பசிபிக் பொருளாதாரக் கூட்டமைப்புச் செயலகத்தின் தலைமையகத்தையும்; பசிபிக் பொருளாதார ஒத்துழைப்பு மன்றச் செயலகத்தையும் இந்த நாடு கொண்டுள்ளது. பல பன்னாட்டு மாநாடுகள் மற்றும் நிகழ்வுகளை நடத்தும் நகரமாகவும் உள்ளது. ஐக்கிய நாடுகள் அவை, உலக வணிக அமைப்பு, கிழக்கு ஆசிய கூட்டமைப்பு, கூட்டுசேரா இயக்கம், மற்றும் நாடுகளின் பொதுநலவாயம் ஆகியவற்றின் உறுப்பினராகவும் சிங்கப்பூர் உள்ளது.
பெயர்க் காரணம்
தொகுஇந்த நாட்டின் பூர்வீக மலாய் பெயரான சிங்கபுரா என்பதன் ஆங்கில மயமாக்கப்பட்ட வடிவமாக அதன் ஆங்கிலப் பெயரான "சிங்கப்பூர்" உள்ளது. சிங்கபுரா என்ற பெயரும் 'சிங்க நகரம்' (சமசுகிருதம்: सिंहपुर; உரோமானிய மயமாக்கப்பட்ட பெயர்: சிம்ஹபுரா; பிராமி: 𑀲𑀺𑀁𑀳𑀧𑀼𑀭; பொருள்: "சிங்க நகரம்"; सिंह - சிம்ஹா என்பதன் பொருள் 'சிங்கம்'; पुर - புரா என்பதன் பொருள் 'நகரம்' அல்லது 'கோட்டை') என்பதற்கான சமசுகிருதச் சொல்லிலிருந்து தருவிக்கப்பட்டதாகும்.[10] புலாவ் உஜோங் என்ற பெயரானது சிங்கப்பூர் தீவைக் குறிப்பிட்ட தொடக்க காலக் குறிப்புகளில் ஒன்றாகும். மூன்றாம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த ஒரு சீனக் குறிப்பில் பு லுவோ சோங் (சீனம்: 蒲 羅 中) என்று ஓர் இடம் குறிப்பிடப்படுகிறது. 'ஒரு தீபகற்பத்தின் முடிவில் உள்ள ஒரு தீவு' என்பதற்கான மலாய் பெயரின் ஒரு பெயர்ப்பு இதுவாகும். 1365-இல் எழுதப்பட்ட ஒரு சாவகப் பாராட்டுரையான நகரகிரேதகமாவில் துமாசிக் என்ற பெயருக்கான தொடக்க காலக் குறிப்புகள் காணப்படுகின்றன. மேலும், இதே காலகட்டத்தைச் சேர்ந்த ஒரு வியட்நாமிய பதிவிலும் துமாசிக் எனும் பெயர் காணப்படுகிறது. அநேகமாக இப்பெயரின் பொருள் கடல் பட்டணம் என்பதாகும். மலாய் மொழியில் 'கடல்' அல்லது 'ஏரி' என்ற பொருளுடைய தாசேக் என்ற சொல்லில் இருந்து துமாசிக் எனும் சொல் தருவிக்கப்பட்டுள்ளதாகக் குறிப்பிடப்படுகிறது.[11] தன்மாக்சி (சீனம்: 淡馬錫; பின்யின்: தன்மாக்சி; வேட்-கில்சு: தன் மா ஹ்சி) அல்லது தம் மா சியாக் என்ற பெயரிடப்பட்ட ஓர் இடத்தை சுமார் 1330-ஆம் ஆண்டு வாக்கில், சீனப் பயணியான வாங் தயுவான் அடைந்தார் என்றும்; அந்த வகையில் தன்மாக்சி என்பதன் ஒரு பெயர்ப்பாக துமாசிக் எனும் பெயர் உருவாகி இருக்கலாம் என்றும் அறியப்படுகிறது. மேலும், 'நிலம்' என்று பொருள்படக்கூடிய மலாய் சொல்லான தானா மற்றும் வெள்ளீயத்தைக் குறிக்கப் பயன்படுத்தப்படும் சீனச் சொல்லான 'சி' ஆகியவை இணைந்த ஒரு சொல்லாக இது இருக்கலாம் என்றும் குறிப்பிடப்படுகிறது. வெள்ளீயமானது துமாசிக் தீவில் இருந்து ஏற்றுமதி செய்யப்பட்டது.[12][11]
சிங்கபுர இராச்சியம் நிறுவப்படுவதற்கு முன்னர், இந்தப் பகுதி முழுவதும் ஒரு குறிப்பிடத்தக்க எண்ணிக்கையிலான நகரங்களுக்குச் சிம்மபுரா என்ற பெயரின் வேறுபட்ட வடிவங்களானவை பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளன. இந்து-பௌத்தப் பண்பாட்டில் சிங்கங்கள் சக்தி மற்றும் பாதுகாப்புடன் தொடர்பு படுத்தப்படுகின்றன. இத்தகைய ஒரு பெயருக்கு உள்ள ஈர்ப்பை இது விளக்குவதாக அமையலாம்.[13][14] 15-ஆம் நூற்றாண்டுக்கு முன்னர்; இத்தீவில் சிங்கபுர இராச்சியம் நிறுவப் பட்டதற்குப் பிறகு, பலெம்பாங்கில் இருந்து தப்பித்து வந்த ஒரு சுமத்திரா அரசரால், ஏதோ ஒரு காலக் கட்டத்தில் துமாசிக் என்ற பெயரானது சிங்கபுரா என்ற மாற்றம் செய்யப்பட்டு இருக்கலாம். எனினும், பெயர் மாற்றிய துல்லியமான நேரம் மற்றும் காரணமானது இன்றுவரை அறியப்படவில்லை. மலாய் வரலாற்றுச் சுவடியான செஜாரா மெலாயு நூல்; பலெம்பாங்கைச் சேர்ந்த 13-ஆம் நூற்றாண்டு சுமத்திரா அரசர் நீல உத்தமனால் துமாசிக் எனும் பெயர் சிங்கபுரா என்று பெயர் மாற்றப்பட்டது என்று குறிப்பிடுகிறது. இக்குறிப்புகள் நீல உத்தமன் தீவில் ஒரு விசித்திரமான விலங்கை எதிர் கொண்டதாகக் குறிப்பிடுகின்றன. அந்த விலங்கை அவர் ஒரு சிங்கம் என்று கருதினார். இதை ஒரு சகுனமாகக் கருதி, விலங்கை எதிர் கொண்ட இடத்தில் சிங்கபுரா எனும் பட்டணத்தை நிறுவினார் என்றும் செஜாரா மெலாயு பதிவு செய்துள்ளது.[15]:37, 88–92[16]:30–31 இரண்டாவது கோட்பாடானது போத்துக்கீசிய ஆதாரங்களில் இருந்து தருவிக்கப்பட்டதாகும். இந்தத் தொன்மக் கதையானது பலெம்பாங்கின் பரமேசுவரனின் உண்மையான வாழ்வை அடிப்படையாகக் கொண்டது என்று அவை குறிப்பிடுகின்றன. மயாபாகித்து பேரரசிடம் இருந்து சுதந்திரத்தை அறிவித்த பரமேசுவரன் ஒரு சிம்மாசனத்தில் அமர்ந்தார். சாவகத்தைச் சேர்ந்தவர்களால் நாட்டிலிருந்து வெளியேறும் நிலைக்கு ஆளானதற்குப் பிறகு இவர் துமாசிக்கின் கட்டுப்பாட்டை முறையற்ற வகையில் கைப்பற்றினார். பரமேசுவரா இப்பகுதிக்கு சிங்கபுரா என்று பெயரை மாற்றி இருக்கலாம் என்றும் கருதப்படுகிறது. தான் வெளியேற்றப்பட்ட சிம்மாசனத்தின் நினைவாக சிங்கபுரா எனும் பெயரை பரமேசுவரா சூட்டியிருக்கலாம் என்றும் கருதப்படுகிறது.[17]
சப்பானிய ஆக்கிரமிப்பின் கீழ் சிங்கப்பூரானது சியோனான்-தோ (昭 南 ஷோனான்?) என்று பெயர் மாற்றம் செய்யப்பட்டது. இதன் பொருள் 'தெற்கின் ஒளி' என்பதாகும்.[18][19] சிங்கப்பூர் சில நேரங்களில் அதன் செல்லப் பெயரான "தோட்ட நகரம்" என்ற பெயரால் குறிப்பிடப்படுகிறது. இதன் பூங்காக்கள் மற்றும் இருபுறமும் மரங்கள் நடப்பட்ட வீதிகளைக் குறிப்பிடுவதற்காக இவ்வாறான பெயரைப் பெற்றுள்ளது.[20] மற்றொரு அலுவல் சாராத பெயரானது "சிறு சிவப்புப் புள்ளி" என்பதாகும். 4 ஆகத்து 1998 அன்று வெளி வந்த ஆசிய வால் ஸ்ட்ரீட் ஜர்னல் பத்திரிக்கையில் ஒரு கட்டுரையானது இந்தோனேசிய அதிபரான பி. ஜே. அபிபியே சிங்கப்பூரை ஒரு வரைபடத்தில் உள்ள ஒரு சிவப்புப் புள்ளி என்று குறிப்பிட்டதாக எழுதியதற்குப் பிறகு இப்பெயர் பின்பற்றப்பட்டது.[21][22][23][24]
வரலாறு
தொகுபண்டைக் கால சிங்கப்பூர்
தொகு1299இல் செஜாரா மெலாயு நூலின் படி சிங்கபுர இராச்சியமானது இத்தீவில் நீல உத்தமனால் நிறுவப்பட்டது.[25] செஜாரா மெலாயுவில் கொடுக்கப்பட்டுள்ள குறிப்புகளின் வரலாற்றுத் தன்மையானது அறிஞர்கள் மத்தியில் விவாதத்திற்குரிய பொருளாக இருந்த போதிலும்[26] அப்போது துமாசிக் என்று அறியப்பட்ட சிங்கப்பூரானது பல்வேறு ஆவணங்கள் மூலம் 14ஆம் நூற்றாண்டில் மயாபாகித்து பேரரசு மற்றும் சியாமிய இராச்சியங்கள்[27] ஆகிய இரு அரசுகளின் செல்வாக்கின் கீழ் இருந்த ஒரு வணிகத் துறைமுகம் என்பது அறியப்பட்ட ஒன்றாகும். இது இந்திய செல்வாக்குப் பகுதியின் ஒரு பகுதியாக இருந்தது.[28][29][30][31][32] இந்த இந்தியமயமாக்கப்பட்ட இராச்சியங்கள் வியப்பூட்டும் ஈடு கொடுக்கும் தன்மை, அரசியல் நேர்மை மற்றும் நிர்வாக நிலைத் தன்மை ஆகியவற்றைப் பண்புகளாகக் கொண்டிருந்தன.[33] 14ஆம் நூற்றாண்டின் முடிவு வாக்கில் மயாபாகித்து பேரரசு அல்லது சியாமிய இராச்சியத்தால் இதன் ஆட்சியாளரான பரமேசுவரன் தாக்கப்பட்டார் என்று வரலாற்று ஆதாரங்கள் குறிப்பிடுகின்றன. அவர் மலாக்காவிற்குச் செல்லும் நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டார். அங்கு மலாக்கா சுல்தானகத்தை நிறுவினார்.[34] இதற்கு சில காலத்திற்குப் பிறகு சிங்கப்பூரில் ஒரு சிறிய வணிகக் குடியிருப்பானது தொடர்ந்து இருந்த போதிலும் கெனிங் மலைக் கோட்டை மீதிருந்த முதன்மையான குடியிருப்பானது இதே நேரம் வாக்கில் கைவிடப்பட்டது என்று தொல்லியல் ஆதாரங்கள் பரிந்துரைக்கின்றன.[17] 1613இல் போத்துக்கீசிய ஊடுருவாளர்கள் குடியிருப்பை எரித்துத் தரை மட்டமாக்கினர். அடுத்த இரு நூற்றாண்டுகளுக்கு இத்தீவானது பலராலும் முக்கியத்துவம் அற்ற நிலைக்கு மங்கிப் போனது.[35] அந்நேரத்தில் சிங்கப்பூரானது சொகூர் சுல்தானகத்தின் ஒரு பகுதியாக பெயரளவுக்கு இருந்தது.[36] 1641இல் இடச்சுக்காரர்கள் மலாக்காவை வென்றதற்குப் பிறகு தொடர்ந்து வந்த கால கட்டத்தில் பரந்த கடல்சார் பகுதி மற்றும் பெரும்பாலான வணிகமானது இடச்சு கட்டுப்பாட்டின் கீழ் இருந்தது.[37]
பிரித்தானியக் காலனியாகுதல்
தொகு28 சனவரி 1819 அன்று பிரித்தானிய ஆளுநரான இசுடாம்போர்டு இராஃபிள்சு சிங்கப்பூருக்கு வருகை புரிந்தார். புதிய துறைமுகத்துக்கான ஓர் இயற்கையான தேர்வாக இத்தீவை சீக்கிரமே அடையாளம் கண்டார்.[40] இத்தீவானது அந்நேரத்தில் இடச்சுக்காரர்களின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்த சொகூர் சுல்தான் தெங்கு அப்துல் இரகுமான் மற்றும் பூகிஸ் மக்களால் பெயரளவுக்கு ஆளப்பட்டு வந்தது.[41] எனினும், சுல்தான் உட்பிரிவுச் சண்டைகளால் பலவீனமடைந்து இருந்தார்: சொகூரின் தெமெங்கோங்காக தெங்கு அப்துல் இரகுமானுக்கு இருந்த அப்துல் இரகுமானும், அவரது அதிகாரிகளும் இரியாவு தீவுகளின் பெனியேங்கத் தீவில் நாட்டை விட்டு வெளியேறி வாழ்ந்து வந்த சுல்தானின் அண்ணனான தெங்கு லாங்கிற்கு விசுவாசம் உடையவர்களாக இருந்தனர். தெமெங்கோங்கின் உதவியுடன் இராஃபிள்சால் தெங்கு லாங்கைச் சிங்கப்பூருக்குக் கள்ளக் கடத்தல் மூலம் கொண்டு வர முடிந்தது. சொகூரின் உரிமை கொண்ட சுல்தானாக தெங்கு லாங்கை சுல்தான் உசேன் என்ற பட்டத்தின் கீழ் அங்கீகரிக்கவும், அவருக்கு ஆண்டு தோறும் ஐஅ$5,000 (₹3,57,580) மற்றும் தெமெங்கோங்கிற்கு மற்றுமொரு ஐஅ$3,000 (₹2,14,548)ஐக் கொடுக்க இராஃபிள்சு முன் வந்தார்; பதிலுக்கு, சுல்தான் உசேன் சிங்கப்பூரில் ஒரு வணிக நிலையத்தை நிறுவும் உரிமையைப் பிரித்தானியருக்குக் கொடுக்க வேண்டும்.[42] இவ்வாறாக சிங்கப்பூர் ஒப்பந்தமானது 6 பெப்பிரவரி 1819 அன்று கையொப்பமிடப்பட்டது.[43][44]
1824இல் சுல்தானுடனான ஒரு மேற்கொண்ட ஒப்பந்தமானது ஒட்டு மொத்தத் தீவும் பிரித்தானியப் பேரரசின் ஒரு பகுதியாக மாறுவதற்கு வழி வகுத்தது.[45] 1826இல் அப்போது பிரித்தானிய இந்தியாவின் அதிகார வரம்பிற்குக் கீழான நீரிணைக் குடியேற்றங்களின் பகுதியாக சிங்கப்பூர் உருவானது. 1836இல் மாகாணத் தலைநகராக சிங்கப்பூர் உருவானது.[46] இராஃபிள்சு வருவதற்கு முன்னர் இத்தீவில் வெறும் சுமார் 1,000 மக்கள் மட்டுமே வாழ்ந்து வந்தனர். இவர்களில் பெரும்பாலானவர்கள் பூர்வீக மலாய் மக்களாகவும், அவர்களுடன் சிறு எண்ணிக்கையிலான சீனர்களும் வாழ்ந்து வந்தனர்.[47] 1860 வாக்கில் மக்கள் தொகையானது 80,000க்கும் மேல் அதிகரித்தது. இதில் பாதிக்கும் மேற்பட்டவர்கள் சீனர்களாக இருந்தனர். [45]இந்தத் தொடக்க காலக் குடியேறிகளில் பெரும்பாலானவர்கள் மிளகு மற்றும் கம்பீர் மூலிகைச் சாறு தோட்டங்களில் பணியாற்றுவதற்காக வந்திருந்தனர்.[48] 1867இல் நீரிணைக் குடியேற்றங்களானவை பிரித்தானிய இந்தியாவிலிருந்து தனியாகப் பிரிக்கப்பட்டன. பிரித்தானியாவின் நேரடிக் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் வந்தன.[49] பிறகு 1890களில் மலேசியா மற்றும் சிங்கப்பூரில் தொய்வகத் தொழில் துறையானது நிறுவப்பட்ட நேரத்தில்,[50] மரத்தில் இருந்து தொய்வகம் எடுத்தல் மற்றும் ஏற்றுமதிக்கான ஓர் உலகளாவிய மையமாக இத்தீவானது உருவானது.[45]
முதலாம் உலகப் போரால் (1914-18) சிங்கப்பூர் பெருமளவுக்குப் பாதிக்கப்படவில்லை. ஏனெனில், அப்போரானது தென்கிழக்காசியாவுக்குப் பரவியிருக்கவில்லை. அப்போரின் போது ஒரே ஒரு முக்கியமான நிகழ்வானது பிரித்தானிய இந்தியாவைச் சேர்ந்த முசுலிம் சிப்பாய்களால் நடத்தப்பட்ட 1915ஆம் ஆண்டின் சிங்கப்பூர் கிளர்ச்சியாகும். இவர்கள் சிங்கப்பூரில் கோட்டைக் காவல் படையினராகப் பணியாற்றினர்.[51] ஒரு முசுலிம் அரசான உதுமானியப் பேரரசுக்கு எதிராகச் சண்டையிட அவர்கள் அனுப்பப்படப் போவதாக வந்த செய்திகளை அறிந்ததற்குப் பிறகு சிப்பாய்கள் கிளர்ச்சி செய்தனர். தங்களது அதிகாரிகள் மற்றும் பல பிரித்தானியக் குடிமக்களைக் கொன்றனர். அதற்குப் பிறகு சொகூர் மற்றும் மியான்மரில் இருந்து வந்த முசுலிம் அல்லாத துருப்புகளால் இக்கிளர்ச்சியானது ஒடுக்கப்பட்டது.[52]
முதலாம் உலகப் போருக்குப் பிறகு சிங்கப்பூரைத் தற்காக்கும் உத்தியின் ஒரு பகுதியாக ஒரு பெரிய சிங்கப்பூர் கடற்படைத் தளத்தைப் பிரித்தானியர் கட்டமைத்தனர்.[53] உண்மையில் 1921ஆம் ஆண்டு அறிவிக்கப்பட்டிருந்த இதன் கட்டுமானமானது ஆகத்து 1931இல் மஞ்சூரியா மீது சப்பானியர் படையெடுக்கும் வரை ஒரு மெதுவான வேகத்திலேயே நடைபெற்றது. இதற்கு ஐஅ$60 மில்லியன் (₹429.1 கோடி) செலவு பிடித்தது. 1938ஆம் ஆண்டு வரை இது முழுவதுமாகக் கட்டி முடிக்கப்படவில்லை. இருந்த போதிலும் நீரை வெளியேற்றிக் கப்பலைப் பழுது பார்க்கக் கூடிய உலகின் மிகப் பெரிய கப்பல் நிறுத்தும் இடமாகவும், மூன்றாவது மிகப் பெரிய மிதக்கும் கப்பல் நிறுத்துமிடமாகவும், மற்றும் ஒட்டு மொத்த பிரித்தானியக் கடற்படைக்கும் ஆறு மாதங்களுக்கு பயன்படத் தேவையான எரிபொருள் கொள்கலன்களையும் இது கொண்டிருந்தது.[53][54][55] சிலோசோ கோட்டை, கெனிங் கோட்டை மற்றும் லேப்ரடார் ஆகிய இடங்களில் நிறுத்தி வைக்கப்பட்டிருந்த கனமான 15 அங்குலக் (380 மி. மீ.) கடற்படைத் துப்பாக்கிகள், மேலும் தெங்கா விமானப்படைத் தளத்தில் அமைந்திருந்த ஒரு வேத்தியல் விமானப் படை தளம் ஆகியவற்றால் இத்தளமானது தற்காகப்பட்டது. இத்தளத்தைக் "கிழக்கின் ஜிப்ரால்ட்டர்" என்று வின்ஸ்டன் சர்ச்சில் குறிப்பிட்டார். இராணுவ ஆலோசனைகளில் இத்தளமானது பெரும்பாலும் வெறுமனே "சூயசுக்குக் கிழக்கே" என்று குறிப்பிடப்பட்டது. எனினும், பிரித்தானிய மையக் கப்பல் குழுவானது ஐரோப்பாவிலேயே நிலை நிறுத்தப்பட்டிருந்தது. ஆசியாவில் தங்களது பகுதிகளைப் பாதுகாக்க ஓர் இரண்டாவது கப்பல் குழுவைக் கட்டமைக்க பிரித்தானியரால் நிதி செலவழிக்க இயலவில்லை. நெருக்கடி நிலை நிகழும் போது சிங்கப்பூருக்கு உடனடியாக மையக் கப்பல் குழுவானது பயணிக்க வேண்டும் எனத் திட்டம் வகுக்கப்பட்டிருந்தது. இதன் விளைவாக 1939ஆம் ஆண்டில் இரண்டாம் உலகப் போர் வெடித்ததற்குப் பிறகு இக்கப்பல் குழுவானது பிரித்தானியாவைத் தற்காப்பதற்காக முழுவதுமாகப் பயன்படுத்தப்பட்டது. இது சப்பானியப் படையெடுப்புக்கு இலக்காகக் கூடியதாக சிங்கப்பூரை விட்டு விட்டது.[56][57]
சப்பானிய ஆக்கிரமிப்பு
தொகுபசிபிக் போரின் போது மலாயா மீதான சப்பானியப் படையெடுப்பானது சிங்கப்பூர் போரில் இறுதி முடிவை எட்டியது. 15 பெப்பிரவரி 1942 அன்று 60,000 துருப்புக்களையுடைய பிரித்தானியப் படையானது சரணடைந்த போது பிரித்தானியப் பிரதமர் வின்ஸ்டன் சர்ச்சில் இத்தோல்வியை "பிரித்தானிய வரலாற்றில் மிக மோசமான அழிவு மற்றும் மிகப் பெரிய பணிந்து போன நிகழ்வு" என்று குறிப்பிட்டார்.[58] சிங்கப்பூருக்கான சண்டையின் போது பிரித்தானியா மற்றும் பேரரசின் இழப்புகளானவைக் கடுமையாக இருந்தன. கிட்டத்தட்ட 85,000 வீரர்கள் மொத்தமாகப் பிடிக்கப்பட்டிருந்தனர்.[59] சுமார் 5,000 பேர் கொல்லப்பட்டோ அல்லது காயமடைந்தோ இருந்தனர்.[60] இதில் பெரும்பாலானவர்கள் ஆத்திரேலியர்கள் ஆவர்.[61][62][63] சிங்கப்பூரில் சண்டையின் போது சப்பானிய இழப்புகளானவை 1,714 பேர் கொல்லப்பட்டது மற்றும் 3,378 பேர் காயமடைந்ததாக இருந்தது.[59][e] சப்பான், பிரித்தானியா மற்றும் சிங்கப்பூர் ஆகியவை உள்ளிட்ட பல நாடுகளின் வரலாற்றில் இந்த ஆக்கிரமிப்பானது ஒரு முக்கியத் திருப்பு முனையாக அமைந்தது. போரின் பொதுவான நிலையைத் தீர்மானிப்பதாக இருப்பதாக இவ்வெற்றியை சப்பானிய செய்தித்தாள்கள் வெற்றிக் களிப்புடன் அறிவித்தன.[64][65] இதைத் தொடர்ந்து நடந்த சூக் சிங் படுகொலையில் 5,000 மற்றும் 25,000க்கு இடையிலான சீன மக்கள் கொல்லப்பட்டனர்.[66] 1945/1946இல் சிங்கப்பூரை விடுதலை பெற வைக்க பிரித்தானியப் படைகள் திட்டமிட்டன; எனினும், இந்த நடவடிக்கைகள் செயல்படுத்தப்படும் முன்னரே போரானது முடிவுக்கு வந்தது.[67][68]
போருக்குப் பிந்தைய காலம்
தொகு15 ஆகத்து 1945 அன்று நேச நாடுகளிடம் சப்பானியர் சரணடைந்ததற்குப் பிறகு சிங்கப்பூரானது ஒரு குறுகிய கால வன்முறை மற்றும் ஒழுங்கற்ற நிலையில் வீழ்ந்தது; சூறையாடுதல் மற்றும் பழிவாங்கலுக்காகக் கொல்லப்படுதல் ஆகியவை பரவலாக நடைபெற்றன. 12 செப்தெம்பர் 1945 அன்று தளபதி இசைச் தெரௌச்சியின் சார்பாகத் தளபதி செய்சிரோ இதாககியிடமிருந்து இப்பகுதியில் சப்பானியப் படைகள் அதிகாரப் பூர்வமாகச் சரணடைவதை ஏற்றுக் கொள்வதற்காக மவுண்ட்பேட்டன் பிரபுவால் தலைமை தாங்கப்பட்ட பிரித்தானிய, ஆத்திரேலிய, மற்றும் இந்தியத் துருப்புக்கள் சிங்கப்பூருக்குத் திரும்பி வந்தன.[67][68] இதற்கு இடையில் தோமோயுகி யமாசிதா போர்க்குற்றங்களுக்காக ஓர் ஐக்கிய அமெரிக்க இராணுவ ஆணையத்தால் விசாரணைக்கு உட்படுத்தப்பட்டார். ஆனால், மலாயா அல்லது சிங்கப்பூரில் தனது துருப்புகளால் நடத்தப்பட்ட குற்றங்களுக்காக இவர் விசாரணைக்கு உட்படுத்தப்படவில்லை. 23 பெப்பிரவரி 1946 அன்று குற்றம் சாட்டப்பட்ட இவர் பிலிப்பீன்சில் தூக்கு தண்டனைக்கு உட்படுத்தப்பட்டார்.[69][70]
சிங்கப்பூரில் இருந்த பெரும்பாலான உட்கட்டமைப்பானது போரின் போது அழிக்கப்பட்டிருந்தது. பொதுநலப் பயன்பாட்டை வழங்க வேண்டியவையும் கூட இதில் அடங்கும். உணவுப் பற்றாக்குறையானது ஊட்டச்சத்துக் குறைபாடு, நோய், மற்றும் பரவலான குற்றம் மற்றும் வன்முறைக்கு வழி வகுத்தது. 1947ஆம் ஆண்டில் நடத்தப்பட்ட ஒரு தொடர்ச்சியான வேலை நிறுத்தங்களானவை பொதுப் போக்குவரத்து மற்றும் பிற சேவைகளில் பெருமளவுக்கான நிறுத்தங்களுக்குக் காரணமானது. எனினும், 1947ஆம் ஆண்டின் பிற்பகுதியில் பொருளாதாரமானது மீளத் தொடங்கியது. தகரம் மற்றும் தொய்வகத்திற்கான ஒரு வளர்ந்து வந்த பன்னாட்டுத் தேவையால் இது எளிதாக்கப்பட்டது.[71] தங்களது காலனியைச் சப்பானியருக்கு எதிராக வெற்றிகரமாகத் தற்காப்பதில் பிரித்தானியா அடைந்த தோல்வியானது சிங்கப்பூரர்களின் பார்வையில் அதன் கண்ணோட்டத்தை மாற்றியது. 1 ஏப்பிரல் 1946 அன்று பிரித்தானிய இராணுவம் நிர்வாகமானது முடிவுக்கு வந்தது. சிங்கப்பூரானது ஒரு தனியான பிரித்தானிய அரசின் குடியேற்றமாக உருவானது.[71] சூலை 1947இல் தனித் தனியான செயல்முறை மற்றும் சட்டமன்றங்கள் நிறுவப்பட்டன. இதைத் தொடர்ந்து வந்த ஆண்டில் சட்டமன்றத்தின் ஆறு உறுப்பினர்களுக்கான தேர்தலானது அறிவிக்கப்பட்டது.[72]
1950களின் போது தொழிற்சங்கங்கள் மற்றும் சீனப் பள்ளிகளுடனான வலிமையான தொடர்புகளுடன் சீனப் பொதுவுடைமைவாதிகள் அரசாங்கத்துக்கு எதிராக ஒரு கரந்தடிப் போர் முறையை நடத்தினர். மலாயா அவசரகாலம் ஏற்படுவதற்கு இது வழி வகுத்தது. சிங்கப்பூரில் நடந்த 1954 தேசிய சேவை ஆர்ப்பாட்டங்கள், ஆக் லீ பேருந்து ஆர்ப்பாட்டங்கள் மற்றும் சீன நடுப் பள்ளிகள் ஆர்ப்பாட்டங்கள் ஆகிய அனைத்தும் இந்த நிகழ்வுகளுடன் தொடர்புடையவையாகும்.[73] தொழிலாளர் முன்னணியின் சுதந்திரத்துக்கு ஆதரவான தலைவரான தாவீது மார்சல் 1955ஆம் ஆண்டு சிங்கப்பூரின் முதல் பொதுத் தேர்தலில் வெற்றி பெற்றார்.[74] இலண்டனுக்குப் பயணித்த ஒரு தூதுக் குழுவுக்கு இவர் தலைமை தாங்கினார். முழுமையான சுயாட்சிக்கு இவரது கோரலை பிரித்தானியா நிராகரித்தது. இவர் இராஜினாமா செய்தார். 1956இல் இவருக்குப் பதிலாக லிம் யூ ஆக் பதவிக்கு வந்தார். மேற்கொண்ட பேச்சுவார்த்தைக்குப் பிறகு பாதுகாப்பு மற்றும் அயல்நாட்டு விவகாரங்கள் தவிர்த்து அனைத்து விவகாரங்களிலும் சிங்கப்பூருக்கு முழுமையான சுயாட்சியை வழங்க பிரித்தானியா 3 சூன் 1959 அன்று ஒப்புக் கொண்டது.[75] இதற்கு சில நாட்களுக்கு முன்னர் 30 மே 1959 தேர்தலில் மக்கள் செயல் கட்சியானது பெரும் வெற்றி பெற்றது.[76] முதல் யாங் டி பெர்துவான் நெகாராவாகச் (அரசின் தலைவர்) ஆளுநர் சர் வில்லியம் அல்மோண்ட் காட்ரிங்டன் குட் சேவையாற்றினார்.[77]
மலேசியாவுக்குள்
தொகுமக்கள் செயல் கட்சியின் தலைவர்கள் சிங்கப்பூரின் எதிர் காலம் மலாயாவுடன் தான் என்று நம்பினர். இதற்குக் காரணம் இரு நாடுகளுக்கும் இடையில் இருந்த வலிமையான உறவுகள் ஆகும். ஒரு பொதுவான சந்தையை உருவாக்குவதன் மூலம் மலாயாவுடன் மீண்டும் இணைவது பொருளாதாரத்துக்கு அனுகூலமாக அமையும் என்றும், சிங்கப்பூரில் நிகழ்ந்து கொண்டிருந்த வேலையில்லாத் திண்டாட்டத்தைத் தணிக்கும் என்றும் எண்ணப்பட்டது. எனினும், மக்கள் செயல் கட்சியின் ஒரு குறிப்பிடத்தக்க அளவுக்கான இடதுசாரிப் பிரிவானது இரு நாடுகள் இணைவதை வலிமையாக எதிர்த்தது. செல்வாக்கு இழக்கப்படலாம் என்ற அச்சம் காரணமாக இவ்வாறு எதிர்த்தது. மக்கள் செயல் கட்சியிலிருந்து வெளியேற்றப்பட்டதற்குப் பிறகு பாரிசன் சோசியாலிசு என்ற கட்சியை அவர்கள் அமைத்தனர்.[78][79] மலாயாவின் ஆளும் கட்சியான அம்னோ உறுதியான வகையில் பொதுவுடைமைவாதத்திற்கு எதிரானதாக இருந்தது. மக்கள் செயல் கட்சியின் பொதுவுடைமைவாதிகள் சாராத பிரிவுகளுக்கு அம்னோ ஆதரவளிக்கும் என்று சந்தேகிக்கப்பட்டது. தங்களது அரசியல் சக்திக்கு அடிப்படையாகத் திகழ்ந்த மலாயாவின் இன சம நிலையை சிங்கப்பூரில் இருந்த பெருமளவிலான சீன இன மக்கள் மாற்றுவர் என்ற அச்சம் மற்றும் மக்கள் செயல் கட்சியின் அரசாங்கம் குறித்த நம்பிக்கையின்மை காரணமாக அம்னோ தொடக்கத்தில் இணைப்பு யோசனை குறித்து ஐயம் கொண்டது. பொதுவுடைமைவாதிகள் ஆட்சியைக் கைப்பற்றலாம் என்ற இரு பிரிவினருக்கும் பொதுவான அச்சத்தின் காரணமாக இணைப்பு யோசனைக்குப் பிறகு ஆதரவளிக்கத் தொடங்கியது.[80]
27 மே 1961 அன்று மலாயாவின் பிரதமரான துங்கு அப்துல் ரகுமான் மலேசியா என்று அழைக்கப்படும் ஒரு புதிய கூட்டமைப்புக்கான ஒரு திடீர் முன் வரைவை வைத்தார். மலாயா கூட்டமைப்பு, சிங்கப்பூர், புரூணை, வடக்கு போர்னியோ மற்றும் சரவாக் ஆகிய இப்பகுதியில் இருந்த தற்போதைய மற்றும் முந்தைய பிரித்தானியப் பகுதிகளை இது ஒன்றிணைப்பதாக இருந்தது.[80][81] சிங்கப்பூரின் சீன மக்கள் தொகையைப் போர்னியோவின் பகுதிகளில் இருந்த மேற்கொண்ட மலாயா மக்கள் தொகையானது சமப்படுத்தும் என அம்னோ தலைவர்கள் நம்பினர்.[75] பிரித்தானிய அரசாங்கமும் தனது பங்குக்குச் சிங்கப்பூர் பொதுவுடைமைவாதத்திற்கு ஒரு புகலிடமாக மாறுவதை இந்த இணைப்பானது தடுக்கும் என்று நம்பியது.[82] இணைப்புக்கு அதிகாரத்தைப் பெறுவதற்காக மக்கள் செயல் கட்சியானது இணைப்பு குறித்து ஒரு பொது வாக்கெடுப்பை நடத்தியது. இந்த வாக்கெடுப்பானது மலேசியாவுடன் ஓர் இணைப்புக்கான வேறுபட்ட விதிமுறைகளுக்கு வாய்ப்பை உள்ளடக்கியிருந்தது. ஆனால், ஒட்டு மொத்தமாக இணைப்பைத் தவிர்ப்பதற்கு எந்த வாய்ப்பையும் வழங்கவில்லை.[83][84] 16 செப்தெம்பர் 1963 அன்று மலேசிய ஒப்பந்தத்தின் விதிமுறைகளின் கீழ் மலேசியாவின் புதிய கூட்டமைப்பை அமைப்பதற்காக சிங்கப்பூரானது மலாயா, வடக்கு போர்னியோ, மற்றும் சரவாக் ஆகிய பகுதிகளுடன் இணைந்தது.[85] இந்த ஒப்பந்தத்தின் கீழ் மலேசியாவின் பிற பகுதிகளுடன் ஒப்பிடும் போது ஒப்பீட்டளவில் அதிகப்படியான தன்னாட்சியை சிங்கப்பூர் பெற்றிருந்தது.[86]
போர்னியோ மீதான தனது சொந்த உரிமை கோரல்களின் காரணமாக மலேசியா அமைக்கப்படுவதை இந்தோனேசியா எதிர்த்தது. மலேசியா அமைக்கப்படுவதற்கு எதிர் வினையாக கான்பிரன்டசி (இந்தோனேசிய மொழியில் "மோதல்") என்ற இயக்கத்தைத் தொடங்கியது.[87] 10 மார்ச்சு 1965 அன்று இந்தோனேசிய அழிம்பு வினைஞர்களால் மெக்டொனால்ட்டு ஹவுஸ் என்ற கட்டடத்தின் இடைத் தளத்தில் வைக்கப்பட்ட ஒரு வெடிகுண்டு வெடித்தது. மூன்று பேரைக் கொன்றது. 33 பேருக்குக் காயம் ஏற்படுத்தியது. இந்த மோதலின் போது நடைபெற்ற குறைந்தது 42 வெடிகுண்டு நிகழ்வுகளில் இதுவே அதிக உயிரிழப்பை ஏற்படுத்தியதாக அமைந்தது.[88] இந்தோனேசிய ஈரூடகப் படைப் பிரிவின் இரு உறுப்பினர்களான ஒசுமான் பின் ஹாஜி மொகமெது அலி மற்றும் ஹருன் பின் சையது ஆகியோர் இறுதியாகக் குற்றம் சாட்டப்பட்டனர். குற்றத்திற்காக மரண தண்டனைக்கு உட்படுத்தப்பட்டனர்.[89] இந்தக் குண்டு வெடிப்பானது ஐஅ$2,50,000 (₹1,78,79,000) சேதத்தை மெக்டொனால்டு ஹவுஸ் கட்டடத்திற்கு ஏற்படுத்தியது.[90][91]
இணைப்புக்குப் பிறகும் கூட பல அரசியல் மற்றும் பொருளாதார விவகாரங்களில் சிங்கப்பூர் அரசாங்கமும், மலேசிய மைய அரசாங்கமும் கருத்துக்களில் வேறுபட்டிருந்தன.[92] ஒரு பொதுவான சந்தையை நிறுவ ஓர் ஒப்பந்தம் ஏற்படுத்தப்பட்டிருந்த போதும் மலேசியாவின் எஞ்சிய பகுதியுடன் வணிகம் செய்யும் போது சிங்கப்பூர் தொடர்ந்து கட்டுப்பாடுகளை எதிர் கொண்டது. பதிலுக்கு இரு கிழக்கு மாநிலங்களின் பொருளாதார வளர்ச்சிக்கு ஒப்புக் கொள்ளப்பட்ட கடன்களை முழு அளவுக்கு சபா மற்றும் சரவாக் ஆகிய பகுதிகளுக்குச் சிங்கப்பூர் வழங்கவில்லை. பேச்சுவார்த்தைகள் சீக்கிரம் தோல்வியில் முடிந்தன. வன் சொற்களால் அவமதிக்கிற பேச்சுகளும், எழுத்துக்களும் இரு பக்கத்திலும் பொதுவாகிப் போயின. இது சிங்கப்பூரில் இனப் பிரச்சனைகளுக்கு வழி வகுத்தது. இறுதியாக, 1964ஆம் ஆண்டின் இனக் கலவரங்களில் முடிவடைந்தது.[93] மேற்கொண்ட இரத்தம் சிந்துவதைத் தவிர்க்க எந்த ஒரு மாற்று வழியும் இல்லை எனக் கண்டதற்குப் பிறகு 7 ஆகத்து 1965 அன்று மலேசியப் பிரதமர் துங்கு அப்துல் இரகுமான் (மக்கள் செயல் கட்சியின் தலைவர்களின் இரகசியப் பேச்சு வார்த்தைகளின் உதவியுடன் இதைச் செய்தார் என 2015ஆம் ஆண்டு வெளிக் கொணரப்பட்டுள்ளது எனக் குறிப்பிடப்படுகிறது)[94] மலேசியாவிலிருந்து சிங்கப்பூரை வெளியேற்ற வாக்களிக்க வேண்டும் என்று மலேசிய நாடாளுமன்றத்திற்கு அறிவுறுத்தினார்.[92] 9 ஆகத்து 1965 அன்று மலேசிய நாடாளுமன்றமானது ஆதரவாக 126 மற்றும் எதிர்ப்பாக 0 ஓட்டுகள் என்ற வாக்களிப்பின் படி அரசியலமைப்பில் திருத்தம் செய்ய முடிவு செய்தது. மலேசியாவிலிருந்து சிங்கப்பூரை வெளியேற்றியது. இது சிங்கப்பூரை ஒரு புதிய சுதந்திர நாடாக ஆக்கியது.[75][95][96][97][98][94]
சிங்கப்பூர் குடியரசு
தொகுமலேசியாவிலிருந்து வெளியேற்றப்பட்டதற்குப் பிறகு சிங்கப்பூர் 9 ஆகத்து 1965 அன்று சிங்கப்பூர் குடியரசாக சுதந்திரமடைந்தது.[99][100] லீ குவான் யூ மற்றும் யூசுப் இசாக் ஆகியோர் முறையே முதல் பிரதமர் மற்றும் அதிபராகச் சேவையாற்றினர்.[101][102] 1967இல் இந்நாடானது தென்கிழக்காசிய நாடுகளின் கூட்டமைப்பை (ஆசியான்) பிற நாடுகளுடன் இணைந்து தோற்றுவித்தது.[103] 1969இல் இனக் கலவரங்கள் மீண்டும் ஒரு முறை வெடித்தன.[104] துரித பொருளாதார வளர்ச்சி, தொழில் முனைவோருக்கான ஆதரவு, மற்றும் உள்நாட்டு சனநாயகம் மீதான கட்டுப்பாடுகள் ஆகியவற்றுக்கு லீ குவான் யூ கொடுத்த முக்கியத்துவங்களானவை அடுத்த அரை நூற்றாண்டுக்கு சிங்கப்பூரின் கொள்கைகளுக்கு வடிவம் கொடுத்தன.[105][106] பொருளாதார வளர்ச்சியானது 1980கள் முழுவதும் தொடர்ந்தது. வேலையில்லா வீதமானது 3%ஆக இருந்தது. 1999ஆம் ஆண்டு வரை உண்மையான மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியின் வளர்ச்சியானது சராசரியாக சுமார் 8%ஆக இருந்தது. 1980களின் போது அண்டை நாடுகள் குறைவான சம்பளம் பெற்ற பணியாளர்களின் மூலம் உற்பத்தியைப் பெருக்கத் தொடங்கியதால் தொடர்ந்து போட்டித் திறனுடன் இருக்கும் பொருட்டு சிலிக்கான் சில்லுகள் தயாரிக்கும் தொழில் துறை போன்ற உயர் தொழில்நுட்ப தொழில் துறைகளை நோக்கி சிங்கப்பூர் நகரத் தொடங்கியது. 1981இல் சாங்கி சர்வதேச விமான நிலையமானது திறக்கப்பட்டது. சிங்கப்பூர் வான்வழி விமான நிறுவனமானது உருவாக்கப்பட்டது.[107] சிங்கப்பூர் துறைமுகமானது உலகின் மிக பரபரப்பான துறைமுகங்களில் ஒன்றாக உருவானது. இக்காலகட்டத்தின் போது சேவை மற்றும் சுற்றுலா தொழில் துறைகளும் கூட பெருமளவுக்கு வளர்ச்சியடைந்தன.[108][109]
மக்கள் செயல் கட்சியானது சுதந்திரம் பெற்றதில் இருந்து தொடர்ந்து ஆட்சியில் இருந்தது. அரசியல் மற்றும் ஊடகச் செயல்பாடுகள் மீதான அரசாங்கத்தின் கண்டிப்பான ஒழுங்கு முறையை சில செயல்பாட்டாளர்களும், எதிர்க்கட்சி அரசியல்வாதிகளும் அரசியல் உரிமைகள் மீதான குறுக்கீடாகக் கண்டனர்.[110] இதற்குப் பதிலாக, எதிர்க் கட்சிகளைச் சேர்ந்த தோற்கடிக்கப்பட்ட மூன்று போட்டியாளர்கள் வரை நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களாக நியமிக்கப்படுவதை அனுமதிக்க 1984இல் நாடாளுமன்றத்தின் தொகுதி சாராத உறுப்பினர்களை அறிமுகப்படுத்தியது போன்ற ஏராளமான முக்கிய அரசியல் மாற்றங்களை சிங்கப்பூர் கண்டது. நாடாளுமன்றத்தில் சிறுபான்மையினர் பிரதிநிதித்துவத்தை உறுதிப்படுத்துவதை நோக்கமாகக் கொண்டிருந்த பல-அமர்வு வாக்காளர் பிரிவுகளை உருவாக்குவதற்காக 1988இல் குழு பிரதிநிதித்துவ தொகுதிகளானவை அறிமுகப்படுத்தப்பட்டன.[111] தேர்ந்தெடுக்கப்படாத நடு நிலையான நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களுக்கு அனுமதியளிக்க 1990இல் முன் மொழியப்பட்ட நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்கள் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டனர்.[112] முந்தைய கையிருப்புகள் மற்றும் சில அரசு அலுவலகங்களில் நியமிப்புகள் ஆகியவற்றுக்குப் பயன்படுத்த வெட்டதிகாரத்தை உடைய ஒரு தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அதிபருக்கு அதிகாரம் அளிப்பதற்காக 1991இல் அரசியலமைப்பானது திருத்தப்பட்டது.[113]
1990இல் கோ சொக் டொங் லீ குவான் யூவுக்குப் பிறகு சிங்கப்பூரின் பிரதமராகப் பதவிக்கு வந்தார்.[114] சிங்கப்பூரின் இரண்டாவது பிரதமரானார். கோவின் ஆட்சி காலத்தில் இந்நாடானது 1997 ஆசிய நிதி நெருக்கடி மற்றும் 2003ஆம் ஆண்டின் சார்சு நோய்த் தொற்று ஆகியவற்றைக் கண்டது.[115][116] 2004இல் லீ குவான் யூவின் முதல் மகனான லீ சியன் லூங் நாட்டின் மூன்றாவது பிரதமரானார்.[116] லீ சியன் லூங்கின் ஆட்சிக் காலமானது உலகப் பொருளாதார நெருக்கடி 2008-2009, தஞ்சோங் பகர் தொடருந்து நிலையத்தில் நில உரிமை தொடர்பான சிங்கப்பூர் மற்றும் மலேசியாவுக்கு இடையிலான ஒரு பிரச்சினைக்குத் தீர்வு காணப்பட்டது, மரீனா பே சாண்ட்ஸ் மற்றும் ரிசார்ட்சு வேர்ல்டு செந்தோசா ஆகிய இடங்களில் அமைந்திருந்த இரு ஒன்றிணைந்த போக்கிடங்களின் அறிமுகம், மற்றும் கோவிட்-19 பெருந்தொற்று ஆகியவற்றைக் கண்டது.[117] மக்கள் செயல் கட்சியானது அதன் மிக மோசமான தேர்தல் முடிவுகளை 2011ஆம் ஆண்டில் பெற்றது. அயல் நாட்டு வேலையாட்கள் அதிகமாக வருவது மற்றும் விலைவாசி உயர்வு உள்ளிட்ட பிரச்சினைகள் மீதான விவாதங்களுக்கு மத்தியில் வெறும் 60% வாக்குகளை மட்டுமே பெற்றது.[118] 23 மார்ச்சு 2015 அன்று லீ குவான் யூ இறந்தார். நாடு முழுவதும் ஒரு வார கால பொது துக்கமானது கடைபிடிக்கப்பட்டது.[106] இறுதியாக, மக்கள் செயல் கட்சியானது நாடாளுமன்றத்தில் அதன் ஆதிக்கத்தை செப்தெம்பர் பொதுத் தேர்தலின் மூலமாக மீண்டும் பெற்றது. மொத்த வாக்குகளில் 69.9%ஐப் பெற்றது.[119] எனினும், இது 2001ஆம் ஆண்டின் 75.3%[120] மற்றும் 1968இன் 86.7%[121] ஆகியவற்றைக் காட்டிலும் குறைவானதாகவே இருந்தது. சூலையில் நடைபெற்ற 2020ஆம் ஆண்டுத் தேர்தலானது மக்கள் செயல் கட்சியின் வாக்கு சதவீதமானது 61%க்குக் குறைந்ததைக் கண்டது. அதே நேரத்தில், பாட்டாளிக் கட்சியானது 93 உறுப்பினர்களில் 10 உறுப்பினர்களைப் பெற்றது. பிற எந்த ஒரு கட்சியாலும் வெல்லப்பட்ட மிக அதிக எண்ணிக்கையிலான உறுப்பினர்கள் எண்ணிக்கை இதுவாகும்.[122] 15 மே 2024 அன்று லாரன்சு வோங் சிங்கப்பூரின் நான்காவது பிரதமர் ஆனார். சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு பிறந்த முதல் பிரதமர் இவராவார்.[123]
புவியியல்
தொகுசிங்கப்பூர் 63 தீவுகளை உடையது, இதில் பெரிய முதன்மை தீவு சிங்கப்பூர் தீவென அழைக்கப்படுகிறது [124]. மலேசியாவின் ஜொகூர் மாநிலத்துடன் இரண்டு சாலைகளால் இணைக்கப்பட்டுள்ளது. வடக்கில் உள்ள இணைப்பு சாலைக்குப் பெயர் ஜொகூர்-சிங்கப்பூர் காசுவல் வே, மேற்கில் உள்ள இணைப்பு சாலைக்கு டுவசு என்று பெயர். சந்தோசா, புளாவ் மேகோங்ர புளாவ் யுபின், ஜூராங் தீவு ஆகியவை மற்ற குறிப்பிடதக்க தீவுகள் ஆகும்.
கடலிலிருந்து நிலத்தை மீட்கும் திட்டம் செயலில் உள்ளது. இதன் காரணமாக 1960ல் 581.5 ச. கிமீ (224.5 சதுர மைல்) இருந்த நிலப்பரப்பு தற்போது் 704 ச.கிமீ (272 சதுர மைல்) ஆக உள்ளது. 2030ம் ஆண்டில் மேலும் 100 ச. கிமீ நிலம் மீட்கப்பட்டுவிடுமென எதிர்பார்க்கப்படுகிறது [125]. சில நிலமீட்பு திட்டங்களில் சிறிய தீவுகள் ஒன்றிணைக்கப்பட்டு பெரிய தீவு உருவாக்கப்படுகின்றன. நகரமயமாக்கல் பெரும்பாலான முதன்மை மழைக்காடுகளை அழித்துவிட்டாலும் 5% நிலமானது இயற்கை காடுகளாகப் பாதுகாக்கப்படுகிறது [126]. புகிட் திமா என்பது குறிப்பிடத்தகுந்த அழிக்கப்படாத காடாகும்.
சிங்கப்பூர் அயனமண்டல தட்பவெப்பநிலை உள்ள நாடாகும். ஆண்டு முழுவதும் வெப்பநிலையில் பெரிய மாறுதல்கள் இருக்காது. அதிகளவு ஈரப்பதம், மழைப்பொழிவு இருக்கும். இந்தோனேசியாவில் காடுகளை எரிப்பதால் இங்கு வானம் மங்கலாக மூட்டத்துடன் காணப்படும்.
தட்பவெப்ப நிலைத் தகவல், சிங்கப்பூர் | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
மாதம் | சன | பிப் | மார் | ஏப் | மே | சூன் | சூலை | ஆக | செப் | அக் | நவ | திச | ஆண்டு |
உயர் சராசரி °C (°F) | 30.1 (86.2) |
31.1 (88) |
31.6 (88.9) |
31.7 (89.1) |
31.6 (88.9) |
31.3 (88.3) |
30.9 (87.6) |
30.9 (87.6) |
30.9 (87.6) |
31.1 (88) |
30.6 (87.1) |
29.9 (85.8) |
31.0 (87.8) |
தாழ் சராசரி °C (°F) | 23.3 (73.9) |
23.6 (74.5) |
23.9 (75) |
24.4 (75.9) |
24.8 (76.6) |
24.7 (76.5) |
24.5 (76.1) |
24.4 (75.9) |
24.2 (75.6) |
24.0 (75.2) |
23.7 (74.7) |
23.4 (74.1) |
24.1 (75.4) |
மழைப்பொழிவுmm (inches) | 242.5 (9.547) |
162.0 (6.378) |
184.8 (7.276) |
178.8 (7.039) |
171.8 (6.764) |
161.2 (6.346) |
158.3 (6.232) |
176.2 (6.937) |
169.7 (6.681) |
193.9 (7.634) |
255.7 (10.067) |
288.2 (11.346) |
2,343.1 (92.248) |
% ஈரப்பதம் | 84.7 | 82.9 | 83.8 | 84.8 | 84.4 | 83.0 | 82.8 | 83.0 | 83.5 | 84.1 | 86.4 | 86.9 | 84.2 |
சராசரி மழை நாட்கள் | 15 | 11 | 14 | 15 | 14 | 13 | 13 | 14 | 14 | 16 | 19 | 19 | 177 |
சூரியஒளி நேரம் | 173.6 | 183.6 | 192.2 | 174.0 | 179.8 | 177.0 | 189.1 | 179.8 | 156.0 | 155.0 | 129.0 | 133.3 | 2,022.4 |
Source #1: National Environment Agency (Temp 1929–1941 and 1948–2009, Rainfall 1869–2009, Humidity 1929–1941 and 1948–2010, Rain days 1891–2009) [127] | |||||||||||||
Source #2: Hong Kong Observatory (sun only, 1982–2008) [128] |
பொருளாதாரம்
தொகுவிடுதலைக்கு முன்பு இப்பகுதியிலிருந்த பிரித்தானிய குடியிருப்புக்களின் தலைநகராகச் சிங்கப்பூர் விளங்கியது. பிரித்தானியரின் முதன்மை கடற்படை தளமாகக் கிழக்காசியாவில் இது விளங்கியது. பிரித்தானியாவின் கடற்படை தளமாக இருப்பதால் சிங்கப்பூரில் உலகின் பெரிய உலர் கப்பல் பராமரிக்கும் களம் இருந்தது. சிங்கப்பூர் கிழக்கின் ஜிப்ரால்ட்டர் என்று அழைக்கப்பட்டது.
சுயஸ் கால்வாய் திறந்ததால் உலக வணிகத்தில் பெரிய வளர்ச்சி ஏற்பட்டது. அதனால் சிங்கப்பூர் வணிகத்தின் முதன்மை வழியாக விளங்கியது. அதன் காரணமாகச் சிங்கப்பூர் துறைமுகம் உலகின் பெரிய துறைமுகமாக மாறியது. விடுதலைக்கு முன்பு சிங்கப்பூரின் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி நபர் ஒன்றுக்கு 511 டாலராக இருந்தது. இது அப்போது கிழக்காசியாவில் மூன்றாவது உயர்வான நிலையாகும். விடுதலைக்கு பின்பு அன்னிய நேரடி முதலீடு மற்றும் சிங்கப்பூர் முன்னெடுத்த தொழிற்புரட்சிக்கான வழிகளும் அந்நாட்டை புதிய பொருளாதார நாடாக மாற்றியது.
தற்போதைய சிங்கப்பூர் சந்தை பொருளாதாரத்தின் மூலம் மிகவும் முன்னேற்றமடைந்துள்ளது. சிங்கப்பூரின் பொருளாதாரம் முதலீட்டாளர்க்கு உகந்ததாகவும் வணிக கட்டுப்பாடுகள் குறைந்ததாகவும் உள்ளது. இது உலகின் ஊழல் குறைந்த நாடுகளில் ஒன்று. சிங்கப்பூர் உலகின் 14வது பெரிய ஏற்றுமதியாளராகவும் 15வது பெரிய இறக்குமதியாளராகவும் உள்ளது. இசுடாண்டர்ட் அண்ட் புவர்சு, மூடிசு, பிட்ச் ஆகிய மூன்று கடன் மதிப்பீடு நிறுவனங்களின் நாணயநிலை மதிப்பீட்டில் ஆசியாவில் சிங்கப்பூர் மட்டுமே உயர் மதிப்பீடு (AAA) பெற்ற நாடாகும்.[129]. ஐக்கிய அமெரிக்கா, நிப்பான், ஐரோப்பா ஆகியவற்றின் 7,000க்கும் மேற்பட்ட பன்னாட்டு நிறுவனங்களின் கிளைகள் இங்குள்ளன. 1500 சீன, இந்திய நிறுவனங்களின் கிளைகள் இங்குள்ளன. இங்குள்ள அனைத்து துறைகளிலும் வெளிநாட்டு நிறுவனங்கள் ஈடுபட்டுள்ளன. இந்தியாவின் இரண்டாவது பெரிய அன்னிய முதலீட்டாளர் சிங்கப்பூராகும். சிங்கப்பூரின் தொழிலாளர்களில் கிட்டதட்ட 44 விழுக்காட்டினர் சிங்கப்பூர் குடிமக்கள் அல்லாத வெளிநாட்டினராகும்[130]. சிங்கப்பூர் பத்தாவது பெரிய வெளிநாட்டு நிதியிருப்பை கொண்டுள்ள நாடாகும்[131][132]. சிங்கப்பூரின் நாணயம் சிங்கப்பூர் வெள்ளியாகும், இதை வெளியிடுவது சிங்கப்பூர் பண அதிகார அமைப்பாகும். சிங்கப்பூர் வெள்ளியை புருனை வெள்ளியுடன் பரிமாற்றிக்கொள்ளலாம் [133].
சிங்கப்பூர் பொருளாதாராம் ஏற்றுமதியையே பெரிதும் நம்பி உள்ளது. இயந்திர பொறியியல் துறை, உயிரிமருத்துவ அறிவியல் துறை, வேதிப்பொருட்கள், மின்னனு பொருட்கள் போன்றவை ஏற்றுமதியில் பெரும் பங்கு வகிக்கின்றன. சிறிய நாடாக இருந்தபோதிலும் சிங்கப்பூர் பன்முகத்தன்மை வாய்ந்த பொருளாதாரத்தை கொண்டுள்ளது. இந்த உத்தியால் ஏதாவது ஒரு துறையில் பாதிப்பு ஏற்பட்டாலும் அது நாட்டின் வளர்ச்சியையும் நிலைத்தன்மையையும் பாதிக்காதென அரசு கருதுகிறது[134].
இதன் பொருளாதாரத்தில் சுற்றுலாத் துறையும் பெரும்பங்கு வகிக்கிறது. 2007ஆம் ஆண்டு 10.2 மில்லியன் சுற்றுலாப் பயணிகள் வருகைபுரிந்தார்கள் [135]. சுற்றுலாப் பயணிகளை ஈர்ப்பதற்கு சூதாட்ட இடங்களை 2005ல் அரசு அனுமதித்தது. மருத்துவ சுற்றுலாவின் மையமாகத் தன்னை மேம்படுத்தும் முயற்சியில் சிங்கப்பூர் தீவிரமாக உள்ளது.
ஒவ்வொரு ஆண்டும் ஏறத்தாழ 200,000 வெளிநாட்டவர்கள் மருத்துவ சிகிச்சை பெறுவதற்காகச் சிங்கப்பூர் வருகிறார்கள். 2012-இல் ஒரு மில்லியன் மருத்துவ சுற்றுலாப் பயணிகளுக்கு மருத்துவம் பார்த்து 3 பில்லியன் அமெரிக்க வெள்ளியை வருமானமாகப் பெற அரசு குறிக்கோள் கொண்டுள்ளது. சிங்கப்பூர் கல்வி மையமாகவும் திகழ்கிறது.
2006ல் 80,000க்கும் அதிகமான வெளிநாட்டு மாணவர்கள் இங்கு படித்தார்கள். 5,000-க்கும் அதிகமான மலேசிய மாணவர்கள் தினமும் ஜொகூர்-சிங்கப்பூர் காசுவல் வே வழியாகத் தினமும் வந்து படித்துச் செல்கிறார்கள். 2009ல் சிங்கப்பூர் பல்கலைக்கழகங்களில் 20% வெளிநாட்டு மாணவர்கள் படித்தார்கள். வெளிநாட்டு மாணவர்களில் பெரும்பாலோர் தென்கிழக்காசியா, சீனா, இந்தியாவைச் சார்ந்தவர்கள் [136] . சிங்கப்பூர் உலகின் நான்காவது முன்னணி நிதி மையமாகவும்[137], சூதாட்டத்திற்கான இரண்டாவது பெரிய சந்தையாகவும் திகழ்கிறது. அதிக பொருட்களைக் கையாளும் உலகின் முன்னணித் துறைமுகங்களில் சிங்கப்பூர் துறைமுகமும் ஒன்றாகும்.
உலக வங்கி வணிகம் செய்வதற்கு கட்டுப்பாடுகள் மிகக்குறைந்த இடம் எனச் சிங்கப்பூரைத் தெரிவு செய்துள்ளது இதைச் சிறந்த தளவாடங்கள் மையம் எனவும் வரிசை படுத்தியுள்ளது. இலண்டன், நியு யார்க், டோக்கியோவிற்கு அடுத்து சிங்கப்பூர் நான்காவது பெரிய வெளிநாட்டு நாணய பரிமாற்ற மையமாகும். [138]
2001ல் ஏற்பட்ட உலகப் பொருளாதார மந்தநிலை காரணமாகச் சிங்கப்பூரின் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி 2.2% குறைந்தது. இதனால் 2001 டிசம்பரில் பொருளாதார மீளாய்வு ஆணையம் ஏற்படுத்தப்பட்டு அது பொருளாதாரத்தைச் சீரமைக்க பல்வேறு கொள்கைகளைப் பரிந்துரைத்தது. உலக பொருளாதாரத்தில் ஏற்பட்ட வளர்ச்சியால் சிங்கப்பூர் மந்தநலையிலிருந்து மீண்டது. 2004-இல் 8.3விழுக்காடு 2005ல் 6.4 விழுக்காடு வளர்ச்சி ஏற்பட்டது. 2006-இல் 7.9 விழுக்காடு வளர்ச்சி ஏற்பட்டது[139].
2009-இல் 0.8 விழுக்காடு வளர்ச்சி குறைந்து 2010ல் பொருளாதாரம் மீண்டு 14.5 விழுக்காடு வளர்ச்சி ஏற்பட்டது[8]. சேவைத் துறையிலேயே பெரும்பாலானவர்கள் வேலை செய்கிறார்கள். டிசம்பர் 2010 கணக்குப்படி 3,102,500 பணியிடங்களிலில் 2,151,400 பணியிடங்கள் சேவைத் துறையைச் சார்ந்தது ஆகும். 15 வயதுக்கு மேற்பட்டவர்களில் வேலை வாய்ப்பில்லாமல் இருப்பவர்கள் 2 விழுக்காடு ஆகும்[140].
விழுக்காடு கணக்கில் சிங்கப்பூரிலேயே அதிக மில்லியனர்கள் உள்ளனர். ஆறு வீட்டுகளில் ஒரு வீடு நிலம், வணிகம், வீடு, ஆடம்பர பொருட்கள் இல்லாமல் மில்லியன் அமெரிக்க வெள்ளியை கொண்டுள்ளது. சிங்கப்பூரில் நிலத்தின் மதிப்பு மிகவும் அதிகமாகும்[141]. பொருளாதார நிலையில் முன்னேற்றம் அடைந்த நாடாக இருந்த போதிலும் இங்கு குறைந்தபட்ச ஊதியம் என்பது தீர்மானிக்கப்படவில்லை. முன்னேற்றமடைந்த நாடுகளில் இங்கு ஊதிய ஏற்றத்தாழ்வு மிக அதிகம்.[142].
பண்பாடு
தொகுசிங்கப்பூர் பண்பாடு ஒரு கலப்புப் பண்பாடு. மலாய் மக்கள், தமிழர், சீனர், அரபு நாட்டினரின் பண்பாடுகள் பின்பற்றப்படுகின்றன. சிங்கப்பூரின் வெற்றிக்கும் அதன் தனித்துவத்துக்கும் சமய, இன நல்லுறவு அரசாங்கத்தில் முக்கிய காரணமாக அதன் சமய, இன நல்லுறவுக் கொள்கை முக்கிய பங்கு வகிக்கிறது. மேலும் நாட்டின் மொத்தச் மக்கள்தொகையில் 42 விழுக்காடு வெளிநாட்டினராக உள்ளனர். அவர்கள் சிங்கப்பூரின் கலாசாரத்தில் பாரிய செல்வாக்குச் செலுத்துகின்றனர்.
விளையாட்டும் பொழுதுபோக்கும்
தொகுபிரபலமான விளையாட்டுக்களாகக் கால்பந்து, கூடைப்பந்து, துடுப்பாட்டம், நீச்சல், படகோட்டம், மேசைப்பந்து, பூப்பந்து என்பன காணப்படுகின்றன. பெரும்பாலான சிங்கப்பூரியர்கள் பொது நீச்சல் குளங்கள், வெளிப்புற கூடைப்பந்தாட்ட திடல்கள், உள்ளரங்க விளையாட்டு வளாகங்கள் போன்ற வசதிகளை அருகில் கொண்ட பொது குடியிருப்பு பகுதிகளில் வாழ்கின்றனர். தண்ணீர் விளையாட்டுக்களான படகோட்டம், கயாகிங், நீர் சறுக்கு போன்றவை பிரபலமாக உள்ளன. இசுகூபா டைவிங் மற்றொரு பிரபலமான உற்சாக விளையாட்டாக இருக்கிறது.
1994-இல் உருவாக்கப்பட்ட சிங்கப்பூர் கால்பந்து லீக்,தற்போது வெளிநாட்டு அணிகள் உட்பட 12 கழகங்களைக் கொண்டுள்ளது.[143] முன்னாள் ஆஸ்திரேலிய தேசிய கூடைப்பந்து லீக் எனப்படும் சிங்கப்பூர் சிலிங்கர்சு அக்டோபர் 2009-இல் நிறுவப்பட்ட ஆசியான் கூடைப்பந்து லீக்கில் உள்ள தொடக்க அணிகளில் ஒன்றாகும்.[144]
ஊடகம்
தொகுஆங்கிலம், சீனம், மலாய், தமிழ் ஆகிய மொழிகளில் தொலைக்காட்சியும், வானொலியும், செய்தித்தாள்களும் உள்ளன. வசந்தம் என்பது தமிழ் தொலைக்காட்சியாகும். ஒலி என்பது தமிழ் வானொலி, தமிழ்முரசு என்பது செய்திதாள் ஆகும். மீடியாகார்ப் என்ற நிறுவனம் பெரும்பாலான தொலைக்காட்சி, வானொலி நிலையங்களை நடத்துகிறது. இது அரசு முதலீட்டு அமைப்புக்குச் சொந்தமானதாகும். சிங்கப்பூர் பிரசு கோல்டிங்சு என்பது செய்தித்தாள்களைக் கட்டுப்படுத்தும் அமைப்பாகும். தமிழ்முரசை இவ்வமைப்பே நடத்துகிறது.
சிங்கப்பூரில் ஊடக சுதந்திரம் குறைவு. சிங்கப்பூரில் 3.4 மில்லியன் இணைய பயனாளிகள் உள்ளனர். இது உலகளவில் அதிகமாகும். இணையத்திற்கு அதிக கட்டுப்பாடுகளை அரசு விதிக்கவில்லை[145]. சில நூறு (பெரும்பாலும் ஆபாச தளங்கள்) இணைய தளங்களைத் தடை செய்துள்ளது[146]. இத்தடை வீட்டு இணைப்புகளுக்கு மட்டுமே; அலுவலக இணைய இணைப்புகளுக்குத் தடை இல்லை.
மக்கள் தொகையியல்
தொகுமக்கள்
தொகு2011ம் ஆண்டின்படி சிங்கப்பூரின் மக்கள் தொகை 5.18 மில்லியன் ஆகும். இதில் 3.25 மில்லியன்(64%) மக்கள் சிங்கப்பூர் நாட்டின் குடியுரிமம் பெற்றவர்கள். மேலும் உலகளவில் ஒரு நாட்டின் சனத்தொகையில் அதிக வெளிநாட்டினரைக் கொண்ட நாடுகளில் 6ம் இடத்தை வகிக்கிறது. இவர்கள் தொழிலாளர்களாகக் காணப்படுகின்றனர். 2009 கணக்கெடுப்பின்படி சீனர்கள் 74.2%மாகவும், மலாயர் 13.4%மாகவும், இந்தியர் 9.2%மாகவும் உள்ளனர்.
2010ம் ஆண்டுக்கு முன்பு சிங்கப்பூர் மக்கள் தங்களை ஏதாவது ஒரு இனத்தை சார்ந்தவர்களாகத் தான் குறிப்பிடமுடியும். இயல்பாகத் தந்தையின் இனத்தையே மகன் அல்லது மகள் சார்ந்ததாக அரசு பதிவேட்டில் குறிப்பிடப்படும். இதனால் அரசு கணக்கின் படி பல்லின கலப்பு மக்கள் இல்லை என்றே இருக்கும். 2010க்கு பின்பு இரு இனங்களை சார்ந்தவர் எனப் பதிவு செய்யும் முறை நடைமுறைக்கு வந்தது.
1000 மக்களுக்கு 1400 அலைபேசிகள் உள்ளன. நிலப்பற்றாக்குறையால் அரசு நிதியுதவி பெற்ற, அடுக்கு மாடி வீட்டு மனைகளை வீட்டுவசதி வாரியத்தின் மூலம் மக்களுக்கு வழங்குகிறது. குழந்தை பிறப்பு குறைவாக உள்ள நாடுகளில் சிங்கப்பூரும் ஒன்று.
மதம்
தொகுசிங்கப்பூர் பல மதங்கள் கொண்ட ஒரு நாடு. 33% சிங்கப்பூர்வாசிகள் பௌத்தத்தையும், 18% மக்கள் கிறித்துவத்தையும் பின்பற்றுகின்றனர். எந்த மதமும் சாராதவர்கள் 17% உள்ளனர். 15% மக்கள் இசுலாம் மதத்தினைப் பின்பற்றுகின்றனர். இசுலாமை பின்பற்றுபவர்கள் பெரும்பாலும் மலாய் மக்கள் ஆவர். டாவோயிசத்தை 11% மக்கள் பின்பற்றுகின்றனர். சிறுபான்மை மக்கள் பலர் இந்து சமயத்தையும், சீக்கிய சமயத்தையும் பின்பற்றுகின்றனர். பௌத்த சமயத்தையும் டாவோயிசத்தையும் பெரும்பாலும் சீனர்களே பின்பற்றுகின்றனர். இந்து சமயத்தைப் பின்பற்றுபவர்களில் பெரும்பாலோர் இந்தியர் ஆவர்.
பௌத்தத்தின் மூன்று பிரிவுகளான மகாயாணம், வஜ்ராயணம், தேரவாததிற்கு இங்கு மடங்கள் உண்டு. பெரும்பாலோர் மகாயாணத்தை பின்பற்றுகின்றனர் [148]. சீன மகாயாணமே இங்கு பெரும்பாலானவர்களால் பின்பற்றப்படுகிறது.
மொழி
தொகுஆங்கிலம், மாண்டரின், மலாய், தமிழ் ஆகியவை சிங்கப்பூர் அரசின் ஏற்புடைய மொழிகளாகும்.[149] சிங்கப்பூர் விடுதலை அடைந்தது முதல் ஆட்சி மொழியாக ஆங்கிலம் வளர்க்கப்பட்டுள்ளது. சிங்கப்பூரர்களில் சுமார் 100,000 பேர் அல்லது 3 விழுக்காட்டினர் தமிழை தங்கள் சொந்த மொழியாகப் பேசுகின்றனர்.[150]
சிங்கப்பூரின் தேசிய மொழி மலாய். சிங்கப்பூரின் தேசிய கீதம் மலாய் மொழியில் இயற்றப்பட்டுள்ளது[151]. மலாய் தேசிய மொழியாக இருந்தாலும் நடைமுறையில் ஆங்கிலத்துக்கே அரசு முக்கியத்துவம் கொடுக்கிறது, அண்டை நாடுகளான மலேசியா, இந்தோனேசியா போன்றவற்றில் மலாய் தேசிய மொழியாக உள்ளதால் அண்டை நாடுகளுடன் சச்சரவுகளைத் தவிர்க்க மலாயை தேசிய மொழியாகக் கொண்டுள்ளது [152][153] . அரசாங்கத்தின் அலுவல்கள், வணிகம், கல்வி போன்றவை ஆங்கிலத்திலேயே நடக்கின்றன.[154][155]. சிங்கப்பூரின் அரசியலமைப்பு மற்றும் சட்டங்கள் ஆங்கிலத்திலேயே உள்ளன,[156] . நீதிமன்றத்தின் மொழியாகவும் ஆங்கிலமே உள்ளது. நீதிமன்றத்தில் ஆங்கிலம் அல்லாத மற்ற மொழியில் முறையிட வேண்டும் என்றால் மொழிபெயர்ப்பாளர் தேவை.[157][158]. 20 விழுக்காடு சிங்கப்பூர் மக்களுக்கு ஆங்கிலத்தில் படிக்கவோ எழுதவோ தெரியாது. 2010ம் ஆண்டு கணக்கின்படி 71 விழுக்காடு மக்களுக்கு இரண்டு அல்லது அதற்கு அதிகமான மொழிகள் தெரியும் [159]. சிங்கப்பூரில் பெரும்பான்மை (பாதி மக்கள்) மக்களின் மொழியாக சீனம் உள்ளது.
கல்வி
தொகுஆரம்ப, இரண்டாம், மூன்றாம் நிலைக் கல்விக்கு பெரும்பாலும் அரசு துணைபுரிகிறது. அனைத்து தனியார் மற்றும் பொதுக் கல்வி நிறுவனங்களும் கட்டாயமாகக் கல்வி அமைச்சில் பதிவு செய்யப்பட வேண்டும்.[160] அரசு பள்ளிகளின் பயிற்று மொழியாக ஆங்கிலம் இருக்கிறது.[161] "தாய் மொழி" தவிர அனைத்து பாடங்களும் ஆங்கிலத்தில் கற்பிக்கப்படுவதுடன் தேர்வுகளும் ஆங்கிலத்திலேயே நடாத்தப்படுகின்றன.[162] அதே சமயம் பொதுவாக "தாய் மொழி" சர்வதேச அளவில் முதல் மொழியைக் குறித்தாலும்; சிங்கப்பூர் கல்வி முறையில், இது இரண்டாவது மொழியைக் குறிக்க பயன்படுத்தப்படுகிறது, ஆங்கிலம் முதல் மொழி எனப்படுகிறது.[163][164] வெளிநாடுகளில் சிலகாலம் இருந்த மாணவர்கள் அல்லது தங்கள் "தாய் மொழியைக்" கற்க சிரமப்படுபவர்களுக்கு ஒரு எளிமையான பாடத்திட்டத்தினை எடுக்க அல்லது பாடத்தைக் கைவிட அனுமதிக்கப்படுகிறது.[165][166]
கல்வி மூன்று நிலைகளில் நடைபெறுகிறது: அவை "ஆரம்பக் கல்வி", "இடைநிலைக் கல்வி", "பல்கலைக்கழகத்திற்கு முந்தைய கல்வி" என்பனவாகும். இவற்றில் ஆரம்பக் கல்வி மாத்திரமே கட்டாயமானது, இது மாணவர்களுக்கு நான்கு ஆண்டு அடிப்படைப் பயிற்சியையும் இரு ஆண்டுகள் திசையமைவு பயிற்சியையும் வழங்குகிறது. மொத்தமாக ஆரம்பப் பள்ளி ஆறு ஆண்டுகளாகும். பாடத்திட்டமானது ஆங்கிலம், தாய்மொழி, கணிதம் ஆகியவற்றிலான அறிவை வளர்ப்பதில் கவனம் செலுத்துகிறது.[167] அனைத்து மாணவர்களுக்கும் ஆங்கிலம், தாய்மொழி, கணிதம், அறிவியல் பாடங்கள் கற்பிக்கப்படுகின்றன.[168]
சிங்கப்பூரின் இரண்டு முக்கிய பொதுப் பல்கலைக்கழகங்களான சிங்கப்பூர் தேசியப் பல்கலைக்கழகம் மற்றும் நன்யாங் தொழில்நுட்பப் பல்கலைக்கழகம் உலகின் சிறந்த 100 பல்கலைக்கழகங்களினுள் அடங்குகிறன.[169]
போக்குவரத்து
தொகுசிங்கப்பூர் சிறிய, மக்கள் அடர்த்திமிக்க நாடாகியதால் இங்கு தனியார் மகிழுந்து வைத்துக்கொள்ளப் பல கட்டுப்பாடுகளை அரசு விதித்துள்ளது. இது சாலைகளில் நெரிச்சலை தவிர்க்கவும் மாசுபடுதலை குறைக்கவும் அரசு மேற்கொள்ளும் ஒரு நடவடிக்கையாகும். மகிழுந்து வாங்க அதன் சந்தை மதிப்பை விட ஒன்றறை மடங்கு சுங்கத்தீர்வை வாங்குபவர் அரசுக்கு செலுத்த வேண்டும். மேலும் அவர் சிங்கப்பூரின் மகிழுந்து வாங்க உரிய தகுதி சான்றிதழ் (COE) வாங்க வேண்டும். இச்சான்றிதழ் 10 ஆண்டுகளுக்கு மகிழுந்தை சிங்கப்பூரில் ஓட்ட அனுமதிக்கிறது. இங்கு மகிழுந்தின் விலை அதிகம், சிங்கப்பூர்வாசிகளில் 10க்கு ஒருவர் மகிழுந்து வைத்துள்ளார் [170].
தனிப்பட்ட முறையில் மகிழுந்து வைத்துக்கொள்ளப் பல கட்டுப்பாடுகள் இருப்பதாலும் பேருந்து தொடருந்து வசதி நன்றாக இருப்பதாலும் பெரும்பாலான சிங்கப்பூர்வாசிகள் பேருந்து, தொடருந்து, வாடகை மகிழுந்து, மிதிவண்டி மூலம் பயணம் மேற்கொள்கின்றனர். எசு.பி.எசு டிரான்சிட் என்ற நிறுவனம் பேருந்துகளை இயக்குகிறது. எசு.எம்.ஆர்.டி கழகம் என்ற நிறுவனம் பேருந்துகளையும் தொடருந்துகளையும் இயக்குகிறது. 12க்கும் மேற்பட்ட நிறுவனங்கள் வாடகை மகிழுந்துகளை இயக்குகின்றன. 25,000 வாடகை மகிழுந்துகள் சிங்கப்பூரில் உள்ளன. மற்ற முன்னேரிய நாடுகளுடன் ஒப்பிடும் போது வாடகை மகிழுந்துகளின் வாடகை குறைவு, எனவே இவற்றின் பயன்பாடு மக்களிடையே அதிகம் உள்ளது.[171]
சிங்கப்பூரின் சாலைகளின் மொத்த தொலைவு 3,356 கி.மீட்டர், இதில் 161 கிலோ மீட்டர் விரைவுச் சாலைகளாகும். உலகின் முதல் நெரிச்சல் கட்டண திட்டமான சிங்கப்பூர் வட்டார உரிம திட்டம் 1975ல் நடைமுறை படுத்தப்பட்டது. 1998ல் இத்திட்டம் மேம்படுத்தப்பட்டு மின்னனு கட்டண சாலை என்ற பெயரில் செயல்படத் தொடங்கியது. இதன் மூலம் மின்னனுமுறையில் சுங்கம் வசுலித்தல், மின்னனு முறையில் உணர்தல், காணொளிமூலம் கண்காணித்தல் போன்றவை அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது.[172]
ஆசியாவில் பன்னாட்டு போக்குவரத்தின் முக்கிய மையமாகச் சிங்கப்பூர் விளங்குகிறது. 2005ல் சிங்கப்பூர் துறைமுகம் 1.15 மில்லியன் டன் (கப்பலின் மொத்த சுமையளவு) கையாண்டது. சாங்காய் துறைமுகத்துக்கு அடுத்தபடியாக அதிக அளவான சரக்குகளை (423 மில்லியன் டன்) கையாண்டது. கப்பலின் பொருட்களை வேறு கப்பலுக்கு மாற்றும் முதன்மை மையமாகவும் திகழ்கிறது. கப்பல்கள் எரிபொருளை நிரப்பும் மையமாகவும் திகழ்கிறது.[173]
தென்கிழக்காசியாவின் வானூர்தி மையமாகச் சிங்கப்பூர் விளங்குகிறது. இலண்டனிலிருந்து சிட்னி செல்லும் வானூர்திகள், பயணிகள் இடைத்தங்கும் இடமாகவும் சிங்கப்பூர் விளங்குகிறது [174]. சிங்கப்பூரில் 8 வானூர்தி நிலையங்கள் உள்ளன.[8] சிங்கப்பூர் சாங்கி வானூர்தி நிலையம் 80 வானூர்தி நிறுவனங்கள் வந்து செல்லும் இடமாக உள்ளது. இவை 68 நாடுகளில் உள்ள 302 நகரங்களை இணைக்கின்றன. சிங்கப்பூர் வான்வழி இந்நாட்டின் தேசிய வானூர்தியாகும்.[175]
இவற்றையும் பார்க்கவும்
தொகுகுறிப்புகள்
தொகு- ↑ சிங்கப்பூருக்கு அதிகாரபூர்வ தனித்துவமான தலைநகரம் இல்லை, சிங்கப்பூர் ஒரு நகர அரசு.[1]
- ↑ சிங்கப்பூர் குடிமக்கள் மற்றும் நிரந்தர குடியிருப்பாளர்கள் உள்ளடங்கிய குடியுரிமை மக்கள் தொகையின் அடிப்படையில் மட்டுமே இனக்குழுக்களின் விகிதங்கள் கணக்கிடப்படுகின்றன.[4]
- ↑ சிங்கப்பூர் குடிமக்கள், மற்றும் நிரந்தர குடியிருப்பாளர்கள் உள்ளடங்கிய குடியுரிமை மக்கள் தொகையின் அடிப்படையில் மட்டுமே மதப் பிரிவுகளின் விகிதங்கள் கணக்கிடப்படுகின்றன.[4]
- ↑ சிங்கப்பூர் குடியுரிமை 3,553,700, நிரந்தரக் குடியிருப்பாளர்கள் 519,500, குடியுரிமை இல்லாதோர் 1,563,800.[6]
- ↑ The breakdown of British Empire losses included 38,496 United Kingdom, 18,490 Australian, 67,340 Indian and 14,382 local volunteer troops. Total Australian casualties included 1,789 killed and 1,306 wounded.[59]
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ "Singapore". Encyclopaedia Britannica. “The city, once a distinct entity, so came to dominate the island that the Republic of Singapore essentially became a city-state.”
- ↑ "Singapore Department of Statistics population report for 2022". Singstat. Retrieved June 7, 2023.
- ↑ "Rethinking Race: Beyond the CMIO categorisations". New Naratiff. 8 September 2017. Retrieved 15 July 2023.
- ↑ 4.0 4.1 "Census 2020" (PDF). Singapore Department of Statistics. Retrieved 16 June 2021.
- ↑ "Environment - Latest Data". Singapore Department of Statistics. 31 January 2023. Retrieved 15 May 2023.
- ↑ "Population and Population Structure". Department of Statistics Singapore. Retrieved 8 October 2022.
- ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 "World Economic Outlook Database, April 2023 Edition". அனைத்துலக நாணய நிதியம். Retrieved 6 May 2023.
- ↑ 8.0 8.1 8.2 "Distribution of Family Income – GINI Index". நடுவண் ஒற்று முகமை. Archived from the original on 30 November 2018. Retrieved 25 January 2019.
- ↑ "Human Development Report 2021/2022" (PDF). ஐக்கிய நாடுகள் வளர்ச்சித் திட்டம். 8 September 2022. Retrieved 8 September 2022.
- ↑ "Singapore". Bartleby. Archived from the original on 11 April 2001. Retrieved 13 May 2020.
- ↑ 11.0 11.1 Victor R Savage; Brenda Yeoh (15 June 2013). Singapore Street Names: A Study of Toponymics. Marshall Cavendish. p. 381. ISBN 9789814484749. Archived from the original on 12 April 2023. Retrieved 28 July 2017.
- ↑ John N. Miksic (15 November 2013). Singapore and the Silk Road of the Sea, 1300–1800. NUS Press. pp. 171–182. ISBN 978-9971695743. Archived from the original on 5 March 2024. Retrieved 19 June 2020.
- ↑ Miksic 2013, ப. 151–152.
- ↑ Joshua Lee (6 December 2016). "5 other places in Asia which are also called Singapura". Mothership இம் மூலத்தில் இருந்து 6 April 2023 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20230406022412/https://mothership.sg/2016/12/5-other-places-in-asia-which-are-also-called-singapura/.
- ↑ Kheng, Cheah Boon; Ismail, Abdul Rahman Haji, eds. (1998). Sejarah Melayu The Malay Annals MS RAFFLES No. 18 Edisi Rumi Baru/New Romanised Edition. Academic Art & Printing Services Sdn. Bhd. ISBN 967-9948-13-7.
- ↑ Brown, C.C. (October 1952). "The Malay Annals translated from Raffles MS 18". Journal of the Malayan Branch of the Royal Asiatic Society 25 (2&3): 1–276. https://archive.org/details/malay-annals-C.-C.-Brown/page/n1/mode/2up?q=.
- ↑ 17.0 17.1 Turnbull, C.M. (2009). A History of Modern Singapore, 1819–2005. NUS Press. pp. 21–22. ISBN 978-9971-69-430-2. Archived from the original on 5 March 2024. Retrieved 13 January 2017.
- ↑ Abshire, Jean (2011). The History of Singapore. ABC-CLIO. p. 104. ISBN 978-0-313-37743-3. Archived from the original on 11 February 2024. Retrieved 21 November 2020.
- ↑ Blackburn, Kevin; Hack, Karl (2004). Did Singapore Have to Fall?: Churchill and the Impregnable Fortress. Routledge. p. 132. ISBN 978-0-203-40440-9. Archived from the original on 11 February 2024. Retrieved 21 November 2020.
- ↑ "Singapore". The New Encyclopædia Britannica (15th). (1991). பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-85229-529-8. “"Singapore, known variously as the 'Lion City,' or 'Garden City,' the latter for its many parks and tree-lined streets”
- ↑ Glennie, Charlotte; Ang, Mavis; Rhys, Gillian; Aul, Vidhu; Walton, Nicholas (6 August 2015). "50 reasons Singapore is the best city in the world". CNN இம் மூலத்தில் இருந்து 7 August 2020 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20200807045157/http://edition.cnn.com/travel/article/singapore-50-reasons. ""The Lion City. The Garden City. The Asian Tiger. The 'Fine' City. All venerable nicknames, and the longtime favourite is the 'Little Red Dot'""
- ↑ "A little red dot in a sea of green". தி எக்கனாமிஸ்ட் (London). 16 July 2015 இம் மூலத்தில் இருந்து 16 October 2017 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20171016175357/https://www.economist.com/news/special-report/21657610-sense-vulnerability-has-made-singapore-what-it-today-can-it-now-relax-bit. ""..with a characteristic mixture of pride and paranoia, Singapore adopted 'little red dot' as a motto""
- ↑ "Editorial: The mighty red dot". The Jakarta Post. 8 September 2017 இம் மூலத்தில் இருந்து 28 January 2020 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20200128071756/https://www.thejakartapost.com/academia/2017/09/08/editorial-the-mighty-red-dot.html.
- ↑ "Habibie truly admired the 'Little Red Dot'". Today. 20 September 2006..
- ↑ Malay Annals. Translated by Leyden, John. 1821. p. 43.
- ↑ Miksic 2013, ப. 154.
- ↑ Miksic 2013, ப. 183–185.
- ↑ Dixon, Robert M.W.; Alexandra, Y. (2004). Adjective Classes: A Cross-linguistic Typology. Oxford University Press. p. 74. ISBN 0-19-920346-6.
- ↑ Matisoff, James (1990), "On Megalocomparison", Language, 66 (1): 106–120, doi:10.2307/415281, JSTOR 415281
- ↑ Enfield, N.J. (2005), "Areal Linguistics and Mainland Southeast Asia" (PDF), Annual Review of Anthropology, 34: 181–206, doi:10.1146/annurev.anthro.34.081804.120406, hdl:11858/00-001M-0000-0013-167B-C, archived (PDF) from the original on 16 August 2017, retrieved 5 August 2018
- ↑ Lavy, Paul A. (2003). "As in Heaven, So on Earth: The Politics of Visnu Siva and Harihara Images in Preangkorian Khmer Civilisation". Journal of Southeast Asian Studies (Academia) 34 (1): 21–39. doi:10.1017/S002246340300002X. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0022-4634. https://www.academia.edu/2635407. பார்த்த நாள்: 23 December 2015.
- ↑ "Results of the 1995–1996 Archaeological Field Investigations at Angkor Borei, Cambodia" (PDF). University of Hawai'i-Manoa. Archived from the original (PDF) on 23 September 2015. Retrieved 5 July 2015.
- ↑ Pierre-Yves Manguin, "From Funan to Sriwijaya: Cultural continuities and discontinuities in the Early Historical maritime states of Southeast Asia", in 25 tahun kerjasama Pusat Penelitian Arkeologi dan Ecole française d'Extrême-Orient, Jakarta, Pusat Penelitian Arkeologi / EFEO, 2002, p. 59–82.
- ↑ Miksic 2013, ப. 155–163.
- ↑ Borschberg, P. (2010). The Singapore and Melaka Straits. Violence, Security and Diplomacy in the 17th century. Singapore: NUS Press. pp. 157–158. ISBN 978-9971-69-464-7.
- ↑ "Country Studies: Singapore: History". U.S. Library of Congress. Archived from the original on 23 September 2006. Retrieved 1 May 2007.
- ↑ Leitch Lepoer, Barbara, ed. (1989). Singapore: A Country Study. Country Studies. GPO for tus/singapore/4.htm. Archived from the original on 15 October 2009. Retrieved 18 February 2010.
- ↑ Nicholl, Robert; King, Victor T.; Horton, A. V. H. (1995). "Malay sources for the history of the Sultanate of Brunei in the early nineteenth century: some letters from the reign of Sultan Muhammad Kanzul Alam (Annabel Teh Gallop)". From Buckfast to Borneo: Essays Presented to Father Robert Nicholl on the 85th Anniversary of His Birth, 27 March 1995. Hull, England: University of Hull. p. 219. ISBN 978-0-85958-836-2. OCLC 35366675. Archived from the original on 11 February 2024. Retrieved 24 April 2022.
- ↑ "Ini kupia surat kepada Raja Barunai" [This is a copy of the letter to the Raja of Brunei]. Farquhar Letterbook (Add MS 12398) (in மலாய்). 1842. pp. 39–40. Archived from the original on 24 April 2022. Retrieved 24 April 2022.
- ↑ Mun Cheong Yong; V. V. Bhanoji Rao (1995). Singapore-India Relations: A Primer. NUS Press. p. 3. ISBN 978-9971-69-195-0. Archived from the original on 11 February 2024. Retrieved 14 September 2019.
- ↑ Trocki, Carl A. (2009). Singapore: Wealth, Power and the Culture of Control. Routledge. p. 73. ISBN 978-1-134-50243-1. Archived from the original on 11 February 2024. Retrieved 14 September 2019.
- ↑ "Singapore – Founding and Early Years". அமெரிக்கக் காங்கிரசு நூலகம். Archived from the original on 17 November 2022. Retrieved 18 July 2006.
- ↑ Ng, Jenny (7 February 1997). "1819 – The February Documents". Ministry of Defence. Archived from the original on 17 July 2017. Retrieved 18 July 2006.
- ↑ "Milestones in Singapore's Legal History". சிங்கப்பூர் உச்ச நீதிமன்றம். Archived from the original on 27 September 2007. Retrieved 18 July 2006.
- ↑ 45.0 45.1 45.2 "Founding of Modern Singapore". Ministry of Information, Communications and the Arts. Archived from the original on 8 May 2009. Retrieved 13 April 2011.
- ↑ "East & South-East Asia Titles: Straits Settlements Annual Reports (Singapore, Penang, Malacca, Labuan) 1855–1941". கேம்பிறிட்ஜ் பல்கலைக்கழகப் பதிப்பகம். Archived from the original on 9 June 2012. Retrieved 31 July 2012.
- ↑ "The Malays". National Heritage Board 2011. Archived from the original on 23 February 2011. Retrieved 28 July 2011.
- ↑ Sanderson, Reginald (1907). Wright, Arnold; Cartwright, H.A. (eds.). Twentieth century impressions of British Malaya: its history, people, commerce, industries, and resources. pp. 220–221.
- ↑ "Singapore attains crown colony status – Singapore History". eresources.nlb.gov.sg. Archived from the original on 14 April 2021. Retrieved 3 April 2021.
- ↑ "First Rubber Trees are Planted in Singapore – 1877". History SG. National Library Board Singapore. Archived from the original on 14 June 2018. Retrieved 8 February 2017.
- ↑ The Indian Army in the Two World Wars. Brill Publishers. 14 October 2011. pp. 17–18. ISBN 978-90-04-21145-2. Archived from the original on 11 February 2024. Retrieved 14 September 2019.
- ↑ "1915 Singapore Mutiny". National Library Board. National Library Board Singapore. Archived from the original on 25 February 2021. Retrieved 26 August 2019.
- ↑ 53.0 53.1 Stille, Mark (2016). Malaya and Singapore 1941–42: The fall of Britain's empire in the East. Bloomsbury Publishing. pp. 5–6. ISBN 978-1-4728-1124-0. Archived from the original on 11 February 2024. Retrieved 14 September 2019.
- ↑ Tan, Kevin (2008). Marshall of Singapore: A Biography. Institute of Southeast Asian Studies. pp. 90–. ISBN 978-981-230-878-8.
- ↑ Hobbs, David (2017). The British Pacific Fleet: The Royal Navy's Most Powerful Strike Force. Naval Institute Press. p. 5. ISBN 978-1-61251-917-3. Archived from the original on 11 February 2024. Retrieved 14 September 2019.
- ↑ Lamb, Margaret; Tarling, Nicholas (2001). From Versailles to Pearl Harbor: The Origins of the Second World War in Europe and Asia. Macmillan International Higher Education. p. 39. ISBN 978-1-4039-3772-8. Archived from the original on 18 August 2020.
- ↑ Tan, Kevin (2008). Marshall of Singapore: A Biography. Institute of Southeast Asian Studies. ISBN 978-981-230-878-8.
- ↑ "On This Day – 15 February 1942: Singapore forced to surrender". BBC News. 15 February 1942 இம் மூலத்தில் இருந்து 19 May 2019 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20190519174009/http://news.bbc.co.uk/onthisday/hi/dates/stories/february/15/newsid_3529000/3529447.stm.
- ↑ 59.0 59.1 59.2 Wigmore 1957, ப. 382.
- ↑ "Battle of Singapore". World History Group. Archived from the original on 12 May 2015. Retrieved 8 May 2015.
- ↑ Legg 1965, ப. 248.
- ↑ Ooi, Teresa (17 January 1995). "1,000 Aussie victims of WWII join suit against Japan". The Straits Times (Singapore).
- ↑ "South West Pacific War: Australia's Fine Record". The Straits Times (Singapore). 12 September 1946 இம் மூலத்தில் இருந்து 20 December 2019 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20191220093327/https://eresources.nlb.gov.sg/newspapers/Digitised/Article/straitstimes19460912-1.2.47?ST=1&AT=search&k=battle%20of%20singapore,%20world%20war%20ii,%20australians&QT=battle,of,singapore,world,war,ii,australians&oref=article.
- ↑ Toland 1970, ப. 277.
- ↑ Zaccheus, Melody (21 January 2017). "Japanese Occupation newspaper in library portal". The Straits Times (Singapore) இம் மூலத்தில் இருந்து 19 August 2022 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20220819024819/https://www.straitstimes.com/singapore/japanese-occupation-newspaper-in-library-portal.
- ↑ Leitch Lepoer, Barbara (1989). "Singapore, Shonan: Light of the South". Library of Congress Country Studies. Washington, DC: Government Printing Office. Archived from the original on 29 June 2017. Retrieved 29 January 2011.
- ↑ 67.0 67.1 Bose 2010, ப. 18–20.
- ↑ 68.0 68.1 "The real Japanese surrender". The Sunday Times (Singapore). 4 September 2005 இம் மூலத்தில் இருந்து 19 January 2008 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://wayback.archive-it.org/all/20080119210334/http://staff.science.nus.edu.sg/~sivasothi/blog/pdf/jap_surrender-st04sep2005.pdf.
- ↑ Smith 2006, ப. 556–557.
- ↑ "Yamashita Hanged". Malaya Tribune (Singapore). 23 February 1946 இம் மூலத்தில் இருந்து 22 October 2019 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20191022150250/http://eresources.nlb.gov.sg/newspapers/Digitised/Article/maltribune19460223-1.2.12.
- ↑ 71.0 71.1 "Singapore – Aftermath of War". U.S. Library of Congress. Archived from the original on 14 May 2011. Retrieved 16 May 2020.
- ↑ "Towards Self-government". Ministry of Information, Communications and the Arts, Singapore. Archived from the original on 13 July 2006. Retrieved 18 June 2006.
- ↑ "Communism". Thinkquest. Archived from the original on 9 April 2000. Retrieved 29 January 2012.
- ↑ Low, James (2004). "Kept in Position: The Labour Front-Alliance Government of Chief Minister David Marshall in Singapore, April 1955 – June 1956". Journal of Southeast Asian Studies 35 (1): 41–64. doi:10.1017/S0022463404000037. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0022-4634. https://www.jstor.org/stable/20072556. பார்த்த நாள்: 20 February 2021.
- ↑ 75.0 75.1 75.2 "Country studies: Singapore: Road to Independence". U.S. Library of Congress. Archived from the original on 4 July 2014. Retrieved 16 May 2020.
- ↑ "Headliners; Retiring, Semi". த நியூயார்க் டைம்ஸ். 2 December 1990 இம் மூலத்தில் இருந்து 18 March 2009 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20090318035148/http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9D0CE4DD123DF931A35751C1A966958260.
- ↑ "The Singapore Legal System". Singapore Academy of Law. Archived from the original on 3 June 2011. Retrieved 26 June 2011.
- ↑ Lee, T. H (1996). The Open United Front: The Communist Struggle in Singapore, 1954–1966. Singapore: South Seas Society.
- ↑ Bloodworth, D (1986). The Tiger and the Trojan Horse. Singapore: Times Books International.
- ↑ 80.0 80.1 "MCA: Wipe out extremists". Singapore Standard. 18 February 1959.
- ↑ "Big 'Unity' Plan – Tengku on closer ties with S'pore, Borneo and Brunei". The Straits Times (Singapore Press Holdings): p. 1. 28 May 1961 இம் மூலத்தில் இருந்து 9 March 2022 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20220309061422/https://www.straitstimes.com/multimedia/graphics/assets/images/ST175/NewspaperSG/1961-05-28/full.jpg.
- ↑ "Appeal To Singapore". The Straits Times (Singapore): p. 10. 28 March 1962 இம் மூலத்தில் இருந்து 19 March 2018 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20180319214737/http://eresources.nlb.gov.sg/newspapers/Digitised/Article/straitstimes19620328-1.2.70.1?ST=1&AT=advanced.
- ↑ "Yes – What a win for Premier Lee". The Straits Times (Singapore Press Holdings): p. 1. 2 September 1962 இம் மூலத்தில் இருந்து 9 March 2022 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20220309061847/https://www.straitstimes.com/multimedia/graphics/assets/images/ST175/NewspaperSG/1962-09-02/full.jpg.
- ↑ "Merger "Yes"". The Straits Times (Singapore Press Holdings): p. 1. 3 September 1962 இம் மூலத்தில் இருந்து 9 March 2022 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20220309061616/https://www.straitstimes.com/multimedia/graphics/assets/images/ST175/NewspaperSG/1962-09-03/full.jpg.
- ↑ Abisheganaden, Felix (16 September 1963). "Hail Malaysia!". The Straits Times (Singapore Press Holdings): p. 1 இம் மூலத்தில் இருந்து 9 March 2022 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20220309062748/https://www.straitstimes.com/multimedia/graphics/assets/images/ST175/NewspaperSG/1963-09-16/full.jpg.
- ↑ "Singapore becomes part of Malaysia". HistorySG. Archived from the original on 7 February 2017. Retrieved 6 February 2017.
- ↑ James, Harold; Sheil-Small, Denis (1971). The Undeclared War: The Story of the Indonesian Confrontation 1962–1966. Totowa: Rowman and Littlefield. ISBN 978-0-87471-074-8.Mackie, J.A.C. (1974). Konfrontasi: The Indonesia-Malaysia Dispute 1963–1966. Kuala Lumpur: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-638247-0.
- ↑ "Record of the Wreckers". The Straits Times (Singapore). 16 May 1965 இம் மூலத்தில் இருந்து 19 August 2017 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20170819065549/http://eresources.nlb.gov.sg/newspapers/Digitised/Article/straitstimes19650516-1.2.85.
- ↑ "Mac Donald House blast: Two for trial". The Straits Times (Singapore). 6 April 1965 இம் மூலத்தில் இருந்து 19 August 2017 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20170819064442/http://eresources.nlb.gov.sg/newspapers/Digitised/Article/straitstimes19650406-1.2.99.
- ↑ Tan Lay Yuan. "MacDonald House bomb explosion". Singapore Infopedia. National Library Board. Archived from the original on 15 December 2011.
- ↑ "Mac Donald House suffered $250,000 bomb damage". The Straits Times (Singapore). 9 October 1965 இம் மூலத்தில் இருந்து 19 August 2017 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20170819065124/http://eresources.nlb.gov.sg/newspapers/Digitised/Article/straitstimes19651009-1.2.46.
- ↑ 92.0 92.1 "Road to Independence". AsiaOne. 1998 இம் மூலத்தில் இருந்து 13 October 2013 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20131013002423/http://ourstory.asia1.com.sg/merger/merger.html.
- ↑ Lau, A (2000). A moment of anguish: Singapore in Malaysia and the politics of disengagement. Singapore: Times Academic Press.
- ↑ 94.0 94.1 Lim, Edmund (22 December 2015). "Secret documents reveal extent of negotiations for Separation". The Straits Times இம் மூலத்தில் இருந்து 20 September 2021 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20210920150329/https://www.straitstimes.com/opinion/secret-documents-reveal-extent-of-negotiations-for-separation.
- ↑ Leitch Lepoer, Barbara (1989). "Singapore as Part of Malaysia". Library of Congress Country Studies. Washington, DC: Government Printing Office. Archived from the original on 29 June 2017. Retrieved 29 January 2011.
- ↑ "A Summary of Malaysia-Singapore History". europe-solidaire. Archived from the original on 29 May 2012. Retrieved 29 January 2012.
- ↑ "Singapore separates from Malaysia and becomes independent – Singapore History". National Library Board. Archived from the original on 11 November 2020. Retrieved 12 May 2017.
Negotiations were, however, done in complete secrecy... (Tunku moved) a bill to amend the constitution that would provide for Singapore's departure from the Federation. Razak was also waiting for the fully signed separation agreement from Singapore to allay possible suggestions that Singapore was expelled from Malaysia.
- ↑ "Episode 0: Trailer". Archived from the original on 20 September 2021. Retrieved 14 August 2022.
- ↑ "Road to Independence". Headlines, Lifelines, by AsiaOne. 1998 இம் மூலத்தில் இருந்து 13 October 2013 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20131013002423/http://ourstory.asia1.com.sg/merger/merger.html.
- ↑ Abisheganaden, Felix (10 August 1965). "Singapore is out". The Straits Times (Singapore Press Holdings) இம் மூலத்தில் இருந்து 21 February 2022 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20220221051204/https://www.straitstimes.com/multimedia/graphics/assets/images/ST175/NewspaperSG/1965-08-10/full.jpg.
- ↑ "Past and present leaders of Singapore". Infopedia. National Libraries Board. Archived from the original on 5 May 2020. Retrieved 28 May 2020.
- ↑ "Yusof to be the first President". Singapore. 1 February 1960 இம் மூலத்தில் இருந்து 7 August 2020 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20200807064731/https://eresources.nlb.gov.sg/newspapers/Digitised/Article/straitstimes19651215-1.2.60.
- ↑ Bangkok Declaration. Wikisource.
- ↑ Sandhu, Kernial Singh; Wheatley, Paul (1989). Management of Success: The Moulding of Modern Singapore. Institute of Southeast Asian Studies. p. 107. ISBN 978-981-3035-42-3.
- ↑ Terry McCarthy, "Lee Kuan Yew." Time 154: 7–8 (1999). online
- ↑ 106.0 106.1 "Lee Kuan Yew: Our chief diplomat to the world". The Straits Times (Singapore). 25 March 2015 இம் மூலத்தில் இருந்து 26 October 2015 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20151026020834/http://www.straitstimes.com/singapore/remembering-lee-kuan-yew-our-chief-diplomat-to-the-world.
- ↑ "History of Changi Airport". Civil Aviation Authority of Singapore. Archived from the original on 29 June 2006.
- ↑ "Lunch Dialogue on 'Singapore as a Transport Hub'". Lee Kuan Yew School of Public Policy. Archived from the original on 17 November 2018. Retrieved 17 November 2018.
- ↑ Lam, Yin Yin (26 January 2017). "Three factors that have made Singapore a global logistics hub". The World Bank Blogs. Archived from the original on 17 November 2018. Retrieved 17 November 2018.
- ↑ "Singapore elections". BBC News. 5 May 2006 இம் மூலத்தில் இருந்து 15 January 2009 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20090115181132/http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/4976536.stm.
- ↑ Parliamentary Elections Act (Cap. 218)
- ↑ Ho Khai Leong (2003). Shared Responsibilities, Unshared Power: The Politics of Policy-Making in Singapore. Eastern Univ Pr. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-981-210-218-8
- ↑ "Presidential Elections". Elections Department Singapore. 18 April 2006. Archived from the original on 27 August 2008.
- ↑ Encyclopedia of Singapore. Singapore: Tailsman Publishing. 2006. p. 82. ISBN 978-981-05-5667-9. Archived from the original on 7 July 2017. Retrieved 19 August 2017.
- ↑ Yeoh, En-Lai (9 April 2003). "Singapore Woman Linked to 100 SARS Cases". அசோசியேட்டட் பிரெசு.
- ↑ 116.0 116.1 "Goh Chok Tong". National Library Board. Archived from the original on 29 July 2023. Retrieved 6 February 2017.
- ↑ "Country profile: Singapore". BBC News. 15 July 2009 இம் மூலத்தில் இருந்து 29 December 2008 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20081229042533/http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/asia-pacific/country_profiles/1143240.stm.
- ↑ hermesauto (28 August 2015). "GE2015: A look back at the last 5 general elections from 1991 to 2011". The Straits Times இம் மூலத்தில் இருந்து 7 October 2018 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20181007073757/https://www.straitstimes.com/politics/ge2015-a-look-back-at-the-last-5-general-elections-from-1991-to-2011.
- ↑ Lee, U-Wen. "PAP racks up landslide win, takes 83 out of 89 seats". Business Times (Singapore) இம் மூலத்தில் இருந்து 13 September 2015 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20150913023301/http://www.businesstimes.com.sg/government-economy/singapore-general-election/pap-racks-up-landslide-win-takes-83-out-of-89-seats.
- ↑ Heng, Janice (12 September 2015). "For PAP, the numbers hark back to 2001 polls showing". The Straits Times (Singapore) இம் மூலத்தில் இருந்து 12 September 2015 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20150912094804/http://www.straitstimes.com/politics/for-pap-the-numbers-hark-back-to-2001-polls-showing.
- ↑ "History of general elections in Singapore". National Library Board. Archived from the original on 4 February 2020. Retrieved 4 February 2020.
- ↑ "Why so many Singaporeans voted for the opposition". The Economist. 18 July 2020 இம் மூலத்தில் இருந்து 20 July 2020 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20200720041203/https://www.economist.com/asia/2020/07/18/why-so-many-singaporeans-voted-for-the-opposition.
- ↑ "Singapore to swear in Lawrence Wong as new prime minister". Agence France-Presse. 14 May 2024 இம் மூலத்தில் இருந்து 15 May 2024 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20240515110042/https://sg.news.yahoo.com/singapore-swear-lawrence-wong-prime-212009750.html.
- ↑ Savage, Victor R.; Yeoh, Brenda S.A. (2004). Toponymics: A Study of Singapore's Street Names. Singapore: Eastern Universities Press. ISBN 978-981-210-364-2.
{{cite book}}
:|access-date=
requires|url=
(help) - ↑ "Towards Environmental Sustainability, State of the Environment 2005 Report" (PDF). Ministry of the Environment and Water Resources. Archived from the original on 23 ஜூன் 2011. Retrieved 22 April 2010.
{{cite web}}
: Check date values in:|archivedate=
(help) - ↑ "Interesting facts of our Garden City". National Parks Board. Archived from the original on 19 ஜனவரி 2013. Retrieved 31 July 2012.
{{cite web}}
: Check date values in:|archive-date=
(help) - ↑ "Weather Statistics". National Environment Agency. Archived from the original on 10 மே 2013. Retrieved 24 November 2010.
- ↑ "Climatological Normals of Singapore". Hong Kong Observatory. Archived from the original on 15 மார்ச் 2012. Retrieved 12 May 2010.
{{cite web}}
: Check date values in:|archive-date=
(help) - ↑ "Singapore Case" (PDF). World Bank. 2011. Retrieved 12 October 2011.
- ↑ "44 Percent of Workforce Are Non-Citizens" (our estimate). Your Salary in Singapore.
- ↑ Official Foreign Reserves, Monetary Authority of Singapore.
- ↑ "Top 10 countries with Largest Foreign Exchange Reserves" பரணிடப்பட்டது 2011-11-08 at the வந்தவழி இயந்திரம், Shine, 8 September 2009.
- ↑ Monetary Authority of Singapore(9 April 2007). "The Currency History of Singapore". செய்திக் குறிப்பு. பார்க்கப்பட்டது: 22 April 2010.
- ↑ "A diversified economy vital amid turmoil, says Hng Kiang". MyPaper. Singapore. 30 June 2011. Retrieved 12 October 2011.
- ↑ Year Book of Statistics, Singapore. Singapore Tourism Board.
- ↑ "Foreign Students in Singapore". Ministry of Education. 2011. Retrieved 12 October 2011.
- ↑ "Global Financial Centres 7" பரணிடப்பட்டது 2010-03-31 at the வந்தவழி இயந்திரம், City of London, March 2010.
- ↑ "Annual Report 2005/2006". Monetary Authority of Singapore. Retrieved 2 July 2011.
- ↑ Loh, Dominique (31 December 2006). "CPF increase possible if outlook stays good: PM Lee". Channel NewsAsia (Singapore) இம் மூலத்தில் இருந்து 27 ஜனவரி 2007 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20070127130630/http://www.channelnewsasia.com/stories/singaporelocalnews/view/250028/1/.html.
- ↑ Ministry of Manpower(31 January 2011). "Employment Situation in Fourth Quarter 2010". செய்திக் குறிப்பு.
- ↑ The Wall Street Journal(1 June 2012). "Singapore No. 1 For Millionaires – Again". செய்திக் குறிப்பு.
- ↑ "Countries with the Biggest Gaps Between Rich and Poor". Yahoo. 16 October 2009. http://finance.yahoo.com/banking-budgeting/article/107980/countries-with-the-biggest-gaps-between-rich-and-poor.
- ↑ "French And Chinese Teams Join Singapore's S-League". goal.com. 21 January 2010. http://www.goal.com/en/news/1276/south-east-asia/2010/01/21/1754349/french-and-chinese-teams-join-singapores-s-league.
- ↑ "ASEAN Basketball League takes off". FIBA Asia. 20 January 2009. http://www.fiba.com/pages/eng/fc/news/lateNews/arti.asp?newsid=29263.
- ↑ "Singapore". OpenNet Initiative. Retrieved 7 May 2011.
- ↑ Wong, Tessa (11 January 2011). "Impossible for S'pore to block all undesirable sites". The Straits Times (Singapore) இம் மூலத்தில் இருந்து 19 ஜனவரி 2011 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20110119042223/http://www.straitstimes.com/BreakingNews/Singapore/Story/STIStory_622871.html. பார்த்த நாள்: 17 August 2011.
- ↑ Singapore Statistics(12 January 2011). "Census of population 2010: Statistical Release 1 on Demographic Characteristics, Education, Language and Religion". செய்திக் குறிப்பு. பார்க்கப்பட்டது: 16 January 2011. "காப்பகப்படுத்தப்பட்ட நகல்" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2011-01-24. Retrieved 2012-08-21.
- ↑ Khun Eng Kuah (2009). State, society, and religious engineering: toward a reformist Buddhism in Singapore. Singapore: Institute of Southeast Asian Studies. ISBN 978-981-230-865-8. Retrieved 1 November 2010.
- ↑ "Republic of Singapore Independence Act, 1997 revised edition". Archived from the original on 2011-05-11. Retrieved 2012-08-22.
- ↑ "காப்பகப்படுத்தப்பட்ட நகல்" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2018-12-26. Retrieved 2012-08-22.
- ↑ Singapore Arms and Flag and National Anthem Act (Cap. 296, 1985 Rev. Ed.)
- ↑ Kuo, Evangelos A. (1980). Language and society in Singapore. Singapore University Press. ISBN 978-9971-69-016-8. Retrieved 27 February 2011.
{{cite book}}
:|first2=
missing|last2=
(help); More than one of|last1=
and|last=
specified (help) - ↑ Ammon, Ulrich; Dittmar, Norbert; Mattheier, Klaus J. (2006). Sociolinguistics: An international handbook of the science of language and society. Vol. 3. Berlin: Walter de Gruyter. ISBN 978-3-11-018418-1. Retrieved 27 February 2011.
- ↑ "Education UK Partnership – Country focus". British Council. 2010. Archived from the original on 2 ஏப்ரல் 2011. Retrieved 27 February 2011.
{{cite web}}
: Check date values in:|archive-date=
(help); Unknown parameter|month=
ignored (|date=
suggested) (help) - ↑ "Speech by Mr S. Iswaran, Senior Minister of State, Ministry of Trade and Industry and Ministry of Education". Ministry of Education. 19 April 2010.
- ↑ "Constitution of the Republic of Singapore. Part I". 2010. Archived from the original on 13 ஜூலை 2002. Retrieved 2 July 2011.
{{cite web}}
: Check date values in:|archive-date=
(help) - ↑ "What do I do if I can't speak English?". Singapore Subordinate Courts. Archived from the original on 9 ஜூலை 2010. Retrieved 11 October 2011.
{{cite web}}
: Check date values in:|archive-date=
(help) - ↑ "Dependant's Pass – Before you apply". Ministry of Manpower. Retrieved 11 October 2011.
- ↑ "Census of Population 2010" (PDF). Singapore Statistics. Archived from the original (PDF) on 28 பிப்ரவரி 2011. Retrieved 27 February 2011.
{{cite web}}
: Check date values in:|archive-date=
(help) - ↑ "Private Education in Singapore". Ministry of Education. 2011. Retrieved 2 July 2011.
- ↑ "International Student Admissions: General Information on Studying in Singapore". Ministry of Education. Retrieved 27 February 2011.
- ↑ "ASEAN Scholarships: Frequently Asked Questions". Ministry of Education. Retrieved 27 February 2011.
- ↑ Ministry of Education(2 January 2008). "Speech By Mr Tharman Shanmugaratnam, Senior Minister Of State For Trade & Industry And Education At The Seminar On "The Significance Of Speaking Skills For Language Development", Organised By The Tamil Language And Culture Division Of Nie On 15 February 2003". செய்திக் குறிப்பு. பார்க்கப்பட்டது: 27 February 2011.
- ↑ "Mandarin is important but remains a second language in S'pore MM Lee". Channel NewsAsia (Singapore). 26 June 2010 இம் மூலத்தில் இருந்து 30 ஜூன் 2017 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20170630180427/http://www.channelnewsasia.com/stories/singaporelocalnews/view/1065927/1/.html. பார்த்த நாள்: 27 February 2011.
- ↑ "Returning Singaporeans – Mother-Tongue Language Policy". Ministry of Education. Retrieved 27 February 2011.
- ↑ Ministry of Education. "Refinements to Mother Tongue Language Policy". செய்திக் குறிப்பு. பார்க்கப்பட்டது: 27 February 2011.
- ↑ "Primary Education". Ministry of Education. 2011. Retrieved 2 July 2011.
- ↑ "Primary School Curriculum". Ministry of Education. 2011. Retrieved 2 July 2011.
- ↑ "Universities' ranking". QS. Archived from the original on 1 அக்டோபர் 2011. Retrieved 27 October 2011.
- ↑ Aquino, Kristine (17 February 2011). "BMW Costing $260,000 Means Cars Only for Rich in Singapore as Taxes Climb". Bloomberg (New York). http://www.bloomberg.com/news/2011-02-16/bmw-3-series-costs-260-000-as-singapore-tax-keeps-cars-for-rich.html. பார்த்த நாள்: 2 July 2011.
- ↑ "Taxi fares in S'pore". LTA. 2010. Archived from the original on 28 ஏப்ரல் 2011. Retrieved 2 July 2011.
{{cite web}}
: Check date values in:|archive-date=
(help) - ↑ "Electronic Road Pricing". Land Transport Authority. Archived from the original on 10 ஏப்ரல் 2008. Retrieved 16 April 2008.
{{cite web}}
: Check date values in:|archivedate=
(help) - ↑ "Singapore remains world's busiest port". China View. Xinhua (Beijing). 12 January 2006. http://news.xinhuanet.com/english/2006-01/12/content_4045562.htm. பார்த்த நாள்: 22 April 2010.
- ↑ Marks, Kathy (30 November 2007). "Qantas celebrates 60 years of the 'Kangaroo Route'". The Independent (London). http://www.independent.co.uk/news/world/australasia/qantas-celebrates-60-years-of-the-kangaroo-route-761078.html.
- ↑ Yap, Jimmy (30 January 2004). "Turbulence ahead for Singapore flag carrier". BrandRepublic (London: Haymarket Business Media). http://www.brandrepublic.com/news/201303/BRAND-HEALTH-CHECK-Singapore-airlines---Turbulence-ahead-Singapore-flag-carrier/.
- Bibliography
- Hill, Michael (1995). Kwen Fee Lian (ed.). The Politics of Nation Building and Citizenship in Singapore. Routledge. ISBN 0-415-12025-X.
- King, Rodney (2008). The Singapore Miracle, Myth and Reality. Insight Press. ISBN 0-9775567-0-0.
- Mauzy, Diane K.; Milne, R.S. (2002). Singapore Politics: Under the People's Action Party. Routledge. ISBN 0-415-24653-9.
{{cite book}}
: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - Tan, Kenneth Paul (2007). Renaissance Singapore? Economy, Culture, and Politics. NUS Press. ISBN 9789971693770.
- Lee Kuan Yew (2000). From Third World To First: The Singapore Story: 1965–2000. New York: HarperCollins. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-06-019776-5
- Worthington, Ross (2002). Governance in Singapore. Routledge/Curzon. ISBN 0-7007-1474-X.
- "Census of Population (2000)" (PDF). Singapore Department of Statistics. Archived from the original (PDF) on 27 நவம்பர் 2007. Retrieved 11 January 2000.
{{cite web}}
: Check date values in:|accessdate=
(help) - "Key Facts & Figures". Ministry of Transport, Singapore. Retrieved 11 January 2003.
- "Nation's History". Singapore Infomap. Archived from the original on 21 ஏப்ரல் 2009. Retrieved 11 January 2004.
{{cite web}}
: Check date values in:|archive-date=
(help) - "MOE-PRIME". Programme For Rebuilding and IMproving Existing schools (PRIME). Archived from the original on 23 ஆகஸ்ட் 2007. Retrieved 15 May 2007.
{{cite web}}
: Check date values in:|archivedate=
(help) - Ministry of Education(14 February 2007). "Eight More Schools to Benefit from Upgrading". செய்திக் குறிப்பு. பார்க்கப்பட்டது: 15 May 2007.
வெளி இணைப்புகள்
தொகு