அனைத்துலக நாணய நிதியம்

சர்வதேச நாணய நிதியம் (International Monetary Fund) அமெரிக்க டொலர் ஒழுங்குடைமையை பிரதானமாக பாதுகாப்பதற்காக 1945 ஆண்டு உருவாக்கப்பட்டது. எந்த ஒரு முடிவும் 85% அதன் செயலாக்க குழுவின் ஆதரவுடன்தான் அமுல்செய்யப்படலாம். இதில் கட்டுப்படுத்தும் 18% வீத அதிகாரத்தை ஐக்கிய அமெரிக்கா கொண்டுள்ளது. இதன் தலைவர் எப்பொழுதும் ஒரு ஐரோப்பியராக இருப்பதும், உலக வங்கியின் தலைவர் அமெரிக்கராக இருப்பதும் வழக்கம்.

வரலாறு தொகு

 
IMF "தலைமயகம் 1" வாஷிங்டன்.டி.சி

அனைத்துலக நாணய நிதியம் முதலில் 1944 ல் பிரெட்டன் வூட்ஸ் சிஸ்டம் பரிமாற்ற ஒப்பந்தத்தின் ஒரு பகுதியாக அமைக்கப்பட்டது.[1] பெரும் மந்த நிலையின் போது, நாடுகளே தங்கள் வீழ்ச்சியடைந்த பொருளாதாரங்களை மேம்படுத்தும் முயற்சியில் வர்த்தகத்திற்குத் தடைகளை அதிகப்படுத்தின. இது தேசிய நாணயங்களின் பரிவர்த்தனை மற்றும் உலக வர்த்தகத்தில் சரிவுக்கு வழிவகுத்தது.[2]

 
மவுண்ட் வாஷிங்டன் ஹோட்டல் இன் தங்கும் அறை, பிரெட்டன் வூட்ஸ் மாநாடு பங்கேற்பாளர்கள் IMF மற்றும் உலக வங்கி

சர்வதேச நாணய ஒத்துழைப்பின் இந்த முறிவு மேற்பார்வையின் தேவையை உருவாக்கியது. சர்வதேச அரசாங்க ஒத்துழைப்புக்கான ஒரு கட்டமைப்பை பற்றி விவாதிக்க அமெரிக்காவின் நியூ ஹெம்சிபியரிலுள்ள ப்ரெட்டன் வூட்ஸ் நகரத்தில் உள்ள மவுண்ட் வாஷிங்டன் ஹோட்டலில் 45 அரசாங்கங்களின் பிரதிநிதிகள் [Bretton Woods Conference] மாநாட்டில் ஐரோப்பாவை மீண்டும் எப்படி கட்டி எழுப்புவது பற்றி விவாதிக்கப்பட்டது.

சர்வதேச நாணய நிதியம் ஒரு உலகளாவிய பொருளாதார நிறுவனமாகக் கருதப்பட வேண்டிய பங்கு பற்றி இரண்டு கருத்துக்கள் இருந்தன. அமெரிக்க பிரதிநிதி ஹாரி டெக்ஸ்டர் வைட் அனைத்துலக நாணய நிதியம் ஒரு வங்கியைப் போலவே செயல்பட்டதை முன்னறிந்து, கடன்களைப் பெறும் மாநிலங்கள் தங்கள் கடன்களை சரியான கால்த்தில் திருப்பிச் செலுத்தும் என்பதை உறுதிப்படுத்த வேண்டும் என்கிறார்.[3] வெள்ளை திட்டத்தின் பெரும்பகுதி Bretton Woods இல் மேற்கொள்ளப்பட்ட இறுதி செயல்களில் இணைக்கப்பட்டது. சர்வதேச நாணய நிதியம் ஒரு கூட்டுறவு நிதியமாக இருக்கும் என்று பிரிட்டிஷ் பொருளாதார வல்லுனர் ஜோன் மேனார்ட் கெயின்ஸ் கற்பனை செய்தார், அதில் உறுப்பினர்கள் மாநிலங்கள் பொருளாதார நடவடிக்கைகள் மற்றும் வேலைகள் தற்காலிக நெருக்கடிகளால் தக்கவைக்க கூடும். இந்த கருத்து சர்வதேச நாணய நிதியத்தை முன்மொழிகிறது, இது அரசாங்கங்களுக்கு உதவியது மற்றும் இரண்டாம் உலக யுத்தத்திற்கு விடையிறுப்பாக புதிய உடன்படிக்கையின் போது ஐக்கிய மாகாணங்களில் செயல்பட்டது.

2000 இலிருந்து தொகு

மே மாதம் 2010 ல் IMF மற்றும் கிரேக்க பிணை எடுப்பு ஆகியவற்றின் மொத்த கிரேக்க பிணை எடுப்புக்கான கிரேக்க அரசாங்க கடன் நெருக்கடி # மீட்புப் பொதிகளில், 311 பில்லியன் யூரோ பங்குகளில், பொது கடன் பற்றாக்குறையால் தொடர்ந்து ஏற்படும் பொதுக் கடன். பிணை எடுப்பின் ஒரு பகுதியாக, கிரேக்க அரசாங்கம் சிக்கன நடவடிக்கைகளை எடுக்க ஒப்புக்கொண்டது, இது பற்றாக்குறையை 2009 ல் 11% இலிருந்து 2014 ல் "3 சதவிகிதம் குறைவாக" குறைக்கும் என்று கூறியது.[4] பிணை எடுப்பில் சுவிஸ், பிரேசிலிய, இந்திய, ரஷ்ய, மற்றும் சர்வதேச நாணய நிதியத்தின் அர்ஜென்டினியர் இயக்குநர்கள், கிரேக்க அதிகாரிகள் தங்களைத் தாங்களே (Haircut) நிதி குறைப்பு போன்ற கடன் மறுசீரமைப்பு நடவடிக்கைகளில் சேர்க்கவில்லை.

செயல்பாடுகள் தொகு

உலகளாவிய வறுமையைக் குறைத்தல், பன்னாட்டு வர்த்தகத்தை ஊக்குவித்தல் ஆகியவையும் நிதி நிலைத்தன்மை மற்றும் பொருளாதார வளர்ச்சியை மேம்படுத்துதல் ஆகியவையும் இதன் நோக்கங்களாக உள்ளன. இந்நிதியம் மூன்று முக்கிய செயல்பாடுகளைக் கொண்டுள்ளது: பொருளாதார வளர்ச்சி, கடன் வழங்குதல் மற்றும் திறன் மேம்பாடு ஆகியவற்றை மேற்பார்வை செய்தல்.

உறுப்பு நாடுகளின் பொருளாதாரங்களையும் ஒட்டுமொத்த உலகப் பொருளாதாரத்தையும் பாதிக்கும் திருப்பங்களை பொருளாதார கண்காணிப்பு மூலம் கண்காணிக்கிறது[5].

உறுப்பினர் நாடுகள் தொகு

சர்வதேச நாணய நிதியத்தின் அனைத்து உறுப்பு நாடுகளும் இறையாண்மை மாநிலங்களாக இல்லை, ஆகையால் சர்வதேச நாணய நிதியத்தின் அனைத்து "உறுப்பு நாடுகளும்" ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் உறுப்பினர்கள் இல்லை.[6] ஐ.நா.வின் உறுப்பு நாடுகளாக இல்லாத சர்வதேச நாணய நிதியத்தின் "உறுப்பு நாடுகளில்" குறிப்பாக ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் உறுப்பு நாடுகளின் கீழ் அதிகாரபூர்வமான அதிகார வரம்புகள் இல்லாத நாடுகள் எ.கா. அருபா,குராக்கோ, ஹாங்காங், மற்றும் மாகோ, அதேபோல் கொசோவோ.[7][8] கார்ப்பரேட் உறுப்பினர்கள், கீழே பட்டியலிடப்பட்டுள்ள முன்னாள் அதிகாரப்பூர்வ வாக்காளர் உறுப்பினர்களை நியமிக்கிறார்கள்.சர்வதேச நாணய நிதியத்தின் அனைத்து உறுப்பினர்களும் மறுசீரமைப்பு மற்றும் அபிவிருத்திக்கான சர்வதேச வங்கி (Reconstruction and Development for International Bank) (IBRD) உறுப்பினர்களாக மற்றும் வேறுவழியின்றி இருக்கின்றனர்.

தகுதிகள் தொகு

சர்வதேச நாணய நிதியத்தின் ஒரு உறுப்பினராக எந்த நாடும் விண்ணப்பிக்கலாம். பிந்தைய IMF அமைப்பு, போருக்கு பிந்தைய காலத்தில், சர்வதேச நாணய நிதியத்தின் உறுப்பினர் விதிகள் ஒப்பீட்டளவில் தளர்த்தப்பட்டன. சர்வதேச நாணய நிதியத்தின் அனுமதியை வழங்காதபட்சத்தில், சர்வதேச நாணய நிதிய விதிகளின் நடத்தை விதிமுறைகளுக்கு இணங்கவும், தேசிய பொருளாதார தகவலை வழங்கவும், நாணயக் கட்டுப்பாடுகள் தடை செய்யப்பட வேண்டும். இருப்பினும், IMF க்கு நிதியளிக்கும் அரசாங்கங்களுக்கு கடுமையான விதிகளை விதித்தது.

1945 மற்றும் 1971 க்கு இடையில் சர்வதேச நாணய நிதியத்தில் இணைந்த நாடுகள் தங்கள் பரிமாற்ற விகிதங்களை வைத்திருக்க ஒப்புக் கொண்டன. இது சர்வதேச நாணய நிதியத்தின் உடன்படிக்கையின் படி, கட்டணத்தை சமநிலையில் ஒரு "அடிப்படை சமநிலையை" சரிசெய்வதற்கு மட்டுமே சரிசெய்யப்பட்டது.[9]

சில உறுப்பினர்கள் சர்வதேச நாணய நிதியத்துடன் மிகவும் சிரமமான உறவு கொண்டுள்ளனர், மேலும் அவர்கள் உறுப்பினர்களாக இருந்தாலும் கூட அவர்கள் தங்களை கண்காணிக்க அனுமதிக்கவில்லை. உதாரணமாக அர்ஜென்டினா, சர்வதேச நாணய நிதியத்துடனான ஒரு உறுப்பபினர் ஆயினும் கட்டுரை IV ஆலோசனைக்குழுவில் பங்கேற்க மறுக்கிறது.[10]

நன்மைகள் தொகு

சர்வதேச நாணய நிதியத்தின் உறுப்பு நாடுகள் அனைத்து உறுப்பு நாடுகளின் பொருளாதாரக் கொள்கைகள் பற்றிய தகவல்களுக்கு, வங்கி உறுப்பினர்கள், பொருளாதார விவகாரங்கள் மற்றும் பரிமாற்ற விவகாரங்கள் ஆகியவற்றில் பிற உறுப்பினர்களின் பொருளாதார கொள்கைகளை, கஷ்டங்கள் மற்றும் வர்த்தகம் மற்றும் முதலீட்டிற்கான வாய்ப்புகள் அதிகரித்தன.[சான்று தேவை]

தலைமை தொகு

ஆளுநர்கள் குழு தொகு

ஆளுநர்கள் குழு ஒன்று ஒரு கவர்னர் மற்றும் ஒவ்வொரு உறுப்பினர் நாட்டின் ஒரு மாற்று கவர்னர் கொண்டுள்ளது.ஒவ்வொரு உறுப்பினர் நாடும் அதன் இரண்டு ஆளுநர்களையும் நியமிக்கிறது.வாரியம் வழக்கமாக வருடத்திற்கு ஒருமுறை கூடி, சபையில் நிர்வாக இயக்குநர்களைத் தேற்தெடுக்கும் அல்லது நியமனம் செய்யும். ஒதுக்கீட்டு அதிகரிப்பை அங்கீகரிப்பதற்கு ஆளுநர்களின் சபை அதிகாரப்பூர்வமாக பொறுப்பாக இருக்கும்போது, சிறப்பு வரைபட உரிமை ஒதுக்கீடு,புதிய உறுப்பினர்களின் சேர்க்கை, உறுப்பினர்கள் கட்டாயமாக திரும்பப் பெறுதல், உடன்படிக்கை மற்றும் சட்டங்கள் ஆகியவற்றிற்கான திருத்தங்கள், நடைமுறையில், அதன் அதிகாரங்களை பெரும்பாலானவை சர்வதேச நாணய நிதியத்தின் நிர்வாகக் குழுவிடம் ஒப்படைத்தது.[11]

நிர்வாக குழு தொகு

24 நிர்வாக இயக்குநர்கள் உள்ள குழு ஒரு நிர்வாகக் குழுவாக உள்ளது. நிர்வாக இயக்குனர்கள் புவியியல் அடிப்படையிலான பட்டியலில் உள்ள அனைத்து 189 நாடுகளையும் பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகின்றனர்.பெரிய பொருளாதார நாடுகள் தங்கள் சொந்த நிர்வாக இயக்குநரைக் கொண்டுள்ளன, ஆனால் பெரும்பாலான நாடுகள் நான்கு அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட நாடுகளுடன் இனைந்து ஒரு குழுவாக தங்களின் தொகுதிகளை பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகின்றன.

நிர்வாக இயக்குனர் தொகு

சர்வதேச நாணய நிதியம் ஒரு நிர்வாக இயக்குநரால் தலைமை நிர்வாக அதிகாரி தலைவராகவும், நிறைவேற்று சபையின் தலைவராகவும் செயல்படுகிறது. நிர்வாக இயக்குனர் ஒரு முதல் பிரதி நிர்வாக இயக்குனரும் மற்றும் மூன்று துணை நிர்வாக இயக்குநர்களும் உதவி வருகின்றனர்.வரலாற்று ரீதியாக சர்வதேச நாணய நிதியத்தின் நிர்வாக இயக்குனர் ஐரோப்பியர் மற்றும் உலக வங்கியின் தலைவர் அமெரிக்காவிலிருந்து வந்தவர். எவ்வாறாயினும், இந்தத் தரநிலை அதிகரித்து வருகின்றது மற்றும் இந்த இரண்டு பதில்களுக்கான போட்டி உலகின் எந்தவொரு பகுதியிலிருந்தும் மற்ற தகுதியுள்ள வேட்பாளர்களை சேர்ப்பதற்கு விரைவில் திறக்கப்படலாம்.[12][13]

2011 ல், உலகின் மிகப் பெரிய வளரும் நாடுகளின், BRIC நாடுகள் கூட்டமைப்பு, பின்வரும் அறிக்கையை வெளியிட்டது. பாரம்பரியமாக ஒரு ஐரோப்பியரை நிர்வாக இயக்குனராக நியமிக்கும் முறையானது சர்வதேச நாணய நிதியத்தின் சட்டபூர்வமான தன்மையை குறைமதிப்பிற்கு உட்படுத்துகிறது, எனவெ தகுதி அடிப்படையிலான நியமனம் இருக்க வேண்டும் என்று அந்த அறிக்கை கூறியது.[12][14]

நிர்வாக இயக்குநர்களின் பட்டியல் தொகு

வரிசை எண் தேதி பெயர் தேசியம் பின்புலம்
1 6 மே 1946 – 5 மே 1951 காமில் கட் பெல்ஜியம் அரசியல்வாதி, நிதி மந்திரி
2 3 ஆகஸ்ட் 1951 – 3 அக்டோபர் 1956 ஐவார் ரூத் ஸ்விடன் சட்டம், மத்திய வங்கியாளர்
3 21 நவம்பர் 1956 – 5 மே 1963 பெர் ஜாக்சன் ஸ்விடன் சட்டம், பொருளாதாரம்,நாடுகளின் கூட்டமைப்பு , BIS
4 1 செப்டம்பர் 1963 – 31 ஆகஸ்ட் 1973 பியர்-பால் சுமெட்சர் பிரான்ஸ் சட்டம், மத்திய வங்கியாளர், ஆட்சி அலுவலர்
5 1 செப்டம்பர் 1973 – 18 சூன் 1978 ஜோகன் விட்டீவன் நெதர்லாந்து பொருளியல், கல்வி, எழுத்தாளர், அரசியல்வாதி, நிதி மந்திரி, துணை பிரதமர்,CPB
6 18 சூன் 1978 – 15 ஜனவரி 1987 ஜாக் டி லாரோசியேர் பிரான்ஸ் ஆட்சி அலுவலர்
7 16 ஜனவரி 1987 – 14 பிப்ரவரி 2000 Michel Camdessus பிரான்ஸ் பொருளியல், மத்திய வங்கியாளர்
8 1 மே 2000 – 4 மார்ச் 2004 ஹோர்ஸ்ட் கோலர் ஜெர்மனி பொருளியல், EBRD
9 7 சூன் 2004 – 31 அக்டோபர் 2007 ரோட்ரிகோ ராட்டோ ஸ்பெயின் சட்டம், MBA, அரசியல்வாதி, பொருளாதாரம் மந்திரி
10 1 நவம்பர் 2007 – 18 மே 2011 டொமினிக் ஸ்ட்ராஸ் கான் பிரான்ஸ் பொருளியல், சட்டம், அரசியல்வாதி, நிதி மந்திரி
11 5 சூலை 2011 – தற்போதுவரை கிறிஸ்டின் லகார்ட் பிரான்ஸ் சட்டம், அரசியல்வாதி, நிதி மந்திரி

அனைத்துலக நாணய நிதியத்தின் பலக்குறைப்பு தொகு

அண்மைக் காலத்தில் (2006, 2007) பல நாடுகள் அனைத்துலக நாணய நிதியத்தில் இருந்து கடன் பெறுவதை தவிர்த்தும், பெற்ற கடனை அடைத்தும் வருவதால், அனைத்துலக நாணய நிதியத்தின் வருமானம் குறைந்து, அதன் பலம் சற்று குறுகி வருகின்றது.[15][16]

வாக்கு சக்தி தொகு

The table below shows quota and voting shares for IMF members (Attention: Amendment on Voice and Participation, and of subsequent reforms of quotas and governance which were agreed in 2010 but are not yet in effect.[17])
IMF Member country Quota: millions of SDRs Quota: percentage of the total Governor Alternate Number of votes Percentage out of total votes
  ஐக்கிய அமெரிக்கா 42,122.4 17.69 ஜாக் லேவ் யநெட் யேலன் 421,961 16.75
  சப்பான் 15,628.5 6.56 டாரோ ஆசோ ஹருஹிகோ குரோடா 157,022 6.23
  செருமனி 14,565.5 6.12 வொல்ப்காங் ஜென்ஸ் வேயட்மான் 146,392 5.81
  பிரான்சு 10,738.5 4.51 பிறீ மொச்கோவிசி கிறிஸ்டியன் நோயர் 108,122 4.29
  ஐக்கிய இராச்சியம் 10,738.5 4.51 ஜார்ஜ் ஒச்போர்னே மார்க் காரனே 108,122 4.29
  சீனா 9,525.9 4.00 ஷு சியோசுன் ஜி காங் 81 151 3.65
  இத்தாலி 7,055.5 3.24 பாப்ரிசியோ சாச்கோமணி இக்னாசியோ விஸ்கோI 95,996 3.81
  சவூதி அரேபியா 6,985.5 2.93 இப்ராகிம் பாஹாத் அல்முபராக் 70,592 2.80
  கனடா 6,369.2 2.67 ஜிம் ப்லசேட்டி ஸ்டீபென் போலோஸ் 64,429 2.56
  உருசியா 5,945.4 2.50 அன்ரன் சிலோவே செர்ஜி இக்னாத்யே 60,191 2.39
  இந்தியா 5,821.5 2.44 அருண் ஜெட்லி ரகுராம் கோவிந்தராஜன் 58,952 2.34
  நெதர்லாந்து 5,162.4 2.17 கிளாஸ் நாட் ஹான்ஸ் ப்ரிஜில் பரிப் 52,361 2.08
  பெல்ஜியம் 4,605.2 1.93 லுக் கேனே மார்க் மொன்பலிய 46,789 1.86
  சுவிட்சர்லாந்து 3,458.5 1.45 தாமஸ் ஜோர்டான் எவெலின் விட்மர் ச்குல்ம் 35,322 1.40
  மெக்சிக்கோ 3,625.7 1.52 லூயிஸ் விதேகறாய் அகுஸ்டின் கார்ச்டேன்ஸ் 36,994 1.47
  எசுப்பானியா 4,023.4 1.69 லூயிஸ் டி கின்டோஸ் லூயிஸ் எம். லிண்டே 40,971 1.63
4,250.5 1.79 ஜூடோ மண்டிங்கோ அலெக்சாண்டர் டோம்பினி 43,242 1.72
  தென் கொரியா 3,366.4 1.41 ஜேவன்பஹ்க் சூன்க்சூ ஹிம் 34,401 1.37
  ஆத்திரேலியா 3,236.4 1.36 வாய்னே சுவான் மார்டின் பங்கின்சொன் 33,101 1.31
  வெனிசுவேலா 2,659.1 1.12 ஜோர்ஜ் கிஜோர்டானி நெல்சன் ஜோஸ் மேறேன்ட்ஸ் டையாஸ் 27,328 1.08
  பாக்கித்தான் 1,033.7 0.43 யாசீன் அன்வர் அப்துல் வாசித் ரானா 11,074 0.44
மற்ற 165 நாடுகள் 62,593.8 28.39 உரிய உரிய 667,438 31.16

இவற்றையும் பார்க்க தொகு

மேற்கோள்கள் தொகு

  1. Jensen, Nathan (2004). "Crisis, Conditions, and Capital: The Effect of the International Monetary Fund on Foreign Direct Investment". Journal of Conflict Resolution 48 (2): 194–210. doi:10.1177/0022002703262860. https://archive.org/details/sim_journal-of-conflict-resolution_2004-04_48_2/page/194. 
  2. "Cooperation and Reconstruction (1944–71)". About the IMF. பார்க்கப்பட்ட நாள் 18 March 2012.
  3. "IMF History and Structural Adjustment Conditions". UC Atlas of Global Inequality. Economic Crises. http://ucatlas.ucsc.edu/sap/history.php. பார்த்த நாள்: 18 March 2012. 
  4. "Press Release: IMF Executive Board Approves €30 Billion Stand-By Arrangement for Greece".
  5. "How Does the International Monetary Fund Function?". இன்வெஸ்டோபீடியா. பார்க்கப்பட்ட நாள் 12 சூன் 2022.
  6. "IMF – Country Information".
  7. "Republic of Kosovo is now officially a member of the IMF and the World Bank". The Kosovo Times. 29 June 2009. Archived from the original on 2 ஜூலை 2009. பார்க்கப்பட்ட நாள் 29 June 2009. Kosovo signed the Articles of Agreement of the International Monetary Fund (IMF) and the International Bank for Reconstruction and Development (the World Bank) on behalf of Kosovo at the State Department in Washington. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  8. International Monetary Fund(29 June 2009). "Kosovo Becomes the International Monetary Fund's 186th Member". செய்திக் குறிப்பு. பார்க்கப்பட்டது: 29 June 2009.
  9. "What is the IMF?". Telegraph. 12 April 2011. 
  10. "Argentina podría ser sancionada si no acepta la supervisión del FMI". http://www.clarin.com/politica/gobierno/FMI-advirtio-sancion-Argentina-mostrar_0_349165280.html. 
  11. "Governance Structure". About the IMF: Governance. பார்க்கப்பட்ட நாள் 18 March 2012.
  12. 12.0 12.1 Harding, Robin (24 May 2011). "Brics say European IMF claim 'obsolete'". The Financial Times. http://www.ft.com/cms/s/0/0ef16b54-862d-11e0-9e2c-00144feabdc0.html#axzz1PXW29NN8. பார்த்த நாள்: 17 June 2011. 
  13. Woods 2003, ப. 92–114.
  14. Mallaby, Sebastian (9 June 2011). "Can the BRICs Take the IMF?". Foreign Affairs. http://www.foreignaffairs.com/articles/67885/sebastian-mallaby/can-the-brics-take-the-imf. 
  15. The decline (& fall?) of the IMF or, chronicle of an institutional death foretold பரணிடப்பட்டது 2007-11-03 at the வந்தவழி இயந்திரம் - Soren Ambrose
  16. The Future Financing of the IMF பரணிடப்பட்டது 2010-01-07 at the வந்தவழி இயந்திரம் - Katrine Graabæk Mogensen, International Relations
  17. "IMF Members' Quotas and Voting Power, and IMF Board of Governors". Imf.org. 3 March 2011. பார்க்கப்பட்ட நாள் 7 November 2012.

வெளி இணைப்புகள் தொகு

"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=அனைத்துலக_நாணய_நிதியம்&oldid=3542288" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது