திபெத்திய பௌத்தம்

திபெத்திய பௌத்தம்[1] என்பது இலாமாயியம் என்றும் அழைக்கப்படும் ஒரு பௌத்தமதப் பிரிவு. வச்சிராயனத்தின் கிளையான திபெத்திய புத்தமதம் திபெத்து, நேபாளம், மங்கோலியா, பூட்டான், துவா கலங்கியா, புரியாட்டியா, கால்மீக்கியா போன்ற பகுதிகளிலும் இமய மலைப்பகுதியின் சில பகுதிகளிலும், நேபாளத்திலும், இந்தியாவில், குறிப்பாக அருணாச்சல பிரதேசப் பகுதிகளிலும், இமாச்சலப் பிரதேசப் பகுதிகளிலும் இலடாக்குப்பகுதிகளிலும் பின்பற்றப்படும் பௌத்தம் ஆகும். இம்மதமே பூட்டான் நாட்டின் அரச மதம்.

மைத்திரேய புத்தர், திபெத்

மேற்கோள்களும் அடிக்குறிப்புகளும்

தொகு
  1. An alternative term, "lamaism", and was used to distinguish Tibetan Buddhism from other buddhism. The term was taken up by western scholars including Hegel, as early as 1822 (Lopez, Donald S. Jr. (1999). Prisoners of Shangri-La: Tibetan Buddhism and the West. Chicago: University of Chicago Press. pp. 6, 19f. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-226-49311-3.). Insofar as it implies a discontinuity between Indian and Tibetan Buddhism, the term has been discredited (Conze, 1993).

இவற்றையும் பார்க்க

தொகு

வெளி இணைப்புகள்

தொகு

Student film about Tibetan Monks studying at Emory University [1]

 
விக்கிமீடியா பொதுவகத்தில்,
Tibetan Buddhism
என்பதில் ஊடகங்கள் உள்ளன.
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=திபெத்திய_பௌத்தம்&oldid=3642303" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது