நாகோர்னோ-கராபக் பிரதேசம்
நகோர்னோ-கரபாக் (Nagorno-Karabakh[3] உருசியம்: Наго́рный Караба́х); அல்லது அர்த்சாக் (Artsakh), காகசஸ் மலைகளின் எல்லைக்குள் கரபாக் பிராந்தியந்தியத்தில் நிலத்தால் சூழப்பட்ட ஒரு பகுதியாகும். இப்பகுதி பெரும்பாலும் மலை மற்றும் காடுகள் நிறைந்ததாகும்.
நகோர்னோ-கரபாக் Nagorno-Karabakh அர்த்சாக் (Artsakh, Արցախ) | |
|---|---|
 முன்னாள் நகோர்னோ-கரபாக் தன்னாட்சி மாவட்டத்தின் அமைவிடம் | |
| சமயம் | கிறித்தவம் (ஆர்மீனிய திருத்தூதர் திருச்சபை) |
| பரப்பு | |
• மொத்தம் | 4,400 km2 (1,700 sq mi) |
• நீர் (%) | புறக்கணிக்கத்தக்க அளவு |
| மக்கள் தொகை | |
• 2013 மதிப்பிடு | 146,573[1] |
• 2010 கணக்கெடுப்பு | 141,400[2] |
• அடர்த்தி | 29/km2 (75.1/sq mi) |
| நேர வலயம் | ஒ.அ.நே+4 |
• கோடை (ப.சே.நே.) | +5 |
| வாகனம் செலுத்தல் | right |
நாகோர்னோ-கராபக் என்பது ஒரு சர்ச்சைக்குரிய பிரதேசமாகும், இது அசர்பைஜானின் ஒரு பகுதியாக சர்வதேச அளவில் அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளது.[4] ஆனால் இப்பகுதியின் பெரும்பகுதி ஆர்ட்சாக் குடியரசால் நிர்வகிக்கப்படுகிறது (முன்னர் நாகோர்னோ-கராபக் குடியரசு என்று பெயரிடப்பட்டது.
இப்பகுதி வழக்கமாக முன்னாள் நாகோர்னோ-கராபக் தன்னாட்சி மாகாணத்தின் நிர்வாக எல்லைகள் 4,400 கி.லோ மீட்டர் கொண்டுள்ளது. இருப்பினும், இப்பகுதியின் வரலாற்று பகுதி சுமார் 8,223 கிலோ மீட்டர்கள் ஆகும்.[5][6] பல்வேறு உள்ளூர் மொழிகளில் இப்பகுதியின் பெயர்கள் அனைத்தும் "மலை கராபாக்" அல்லது "மலை கருப்பு தோட்டம்" என்று மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ளன
வரலாறு
தொகுநாகோர்னோ-கராபக் நவீன தொல்பொருள் ஆய்வாளர்களுக்கு குரா-அராக்ஸ் கலாச்சாரம் என்று அழைக்கப்படும் மக்கள் ஆக்கிரமித்துள்ள நிலங்களுக்குள் வருகிறது, அவர்கள் குரா மற்றும் அராக்ஸ் ஆகிய இரு நதிகளுக்கு இடையில் வாழ்ந்தனர். இப்பகுதியின் பண்டைய மக்கள்தொகை பல்வேறு தன்னியக்க உள்ளூர் மற்றும் புலம்பெயர்ந்த பழங்குடியினரைக் கொண்டிருந்தது, அவர்கள் பெரும்பாலும் இந்தோ-ஐரோப்பியர்கள் அல்லாதவர்கள்.[7]
மோதல்
தொகுநாகோர்னோ-கராபாக் மீதான இன்றைய மோதல் ஜோசப் ஸ்டாலின் மற்றும் காகசியன் பணியகம் ( Kavburo ) எடுத்த முடிவுகளில் வேர்களைக் கொண்டுள்ளது ) டிரான்ஸ் காக்காசியாவின் சோவியத்மயமாக்கலின் போது. 1920 களின் முற்பகுதியில் சோவியத் யூனியனுக்கான தேசிய கமிஷனராக ஸ்டாலின் இருந்தார், இது கவ்புரோ உருவாக்கப்பட்ட அரசாங்கத்தின் கிளையாகும். 1917 ஆம் ஆண்டு ரஷ்யப் புரட்சிக்குப் பின்னர், கராபாக் டிரான்ஸ்காகேசிய ஜனநாயக கூட்டமைப்பு குடியரசின் ஒரு பகுதியாக மாறியது, ஆனால் இது விரைவில் தனி ஆர்மீனிய, அஜர்பைஜானி மற்றும் ஜார்ஜிய மாநிலங்களாகக் கலைக்கப்பட்டது. அடுத்த இரண்டு ஆண்டுகளில் (1918-1920), கராபாக் உட்பட பல பிராந்தியங்களில் ஆர்மீனியாவிற்கும் அஜர்பைஜானுக்கும் இடையே தொடர்ச்சியான குறுகிய போர்கள் நடந்தன. ஜூலை 1918 இல், நாகோர்னோ-கராபக்கின் முதல் ஆர்மீனிய சட்டமன்றம் இப்பகுதியை சுயராஜ்யமாக அறிவித்து ஒரு தேசிய கவுன்சிலையும் அரசாங்கத்தையும் உருவாக்கியது.[8] பின்னர், ஒட்டோமான் துருப்புக்கள் கராபக்கிற்குள் நுழைந்தன, ஆர்மீனியர்களின் ஆயுத எதிர்ப்பை சந்தித்தன.
2 ஏப்ரல் 2016 அன்று அசர்பைஜான் மற்றும் ஆர்மீனிய படைகள் இப்பகுதியில் மோதின.[9] அஜர்பைஜான் பிராந்தியத்தில் நிலப்பரப்பைக் கைப்பற்றுவதற்காக ஒரு தாக்குதலைத் தொடங்கியதாக ஆர்மீனிய பாதுகாப்பு அமைச்சகம் குற்றம் சாட்டியது. சண்டையின்போது குறைந்தது 30 வீரர்கள் கொல்லப்பட்டனர். மேலும் ஒரு மில் மி -24 ஹெலிகாப்டர் மற்றும் பீரங்கியும் அழிக்கப்பட்டன. வீழ்ந்த 12 வீரர்களுடன் அசர்பைஜான் படைகள் மற்றும் மற்ற 18 ஆர்மீனிய படைகளைச் சேர்ந்தவர்கள், கூடுதலாக 35 ஆர்மீனியர்கள் வீரர்கள் காயமடைந்ததாக கூறப்படுகிறது.[10]
நிலவியல்
தொகுநாகோர்னோ-கராபக்கின் மொத்த பரப்பளவு 4,400 சதுர கிலோமீட்டர்கள் (1,699 sq mi) .[11] நாகோர்னோ-கராபாக் நிலப்பரப்பில் சுமார் பாதி 950 மீட்டருக்கும் அதிகமாக கடல் மட்டத்திலிருந்து மேலே உள்ளது .[12] நாகோர்னோ-கராபாக்கின் எல்லைகள் சிறுநீரக பீனை ஒத்திருக்கின்றன. இது வடக்கு மற்றும் மேற்கு விளிம்பில் உயரமான மலை முகடுகளையும், ஒரு மலை தெற்கேயும் அமைந்துள்ளது. இது குரா மற்றும் அராக்ஸஸ் நதிகளுக்கும் நவீன ஆர்மீனியா-அசர்பைஜான் எல்லைக்கும் இடையில் அமைந்துள்ளது. நாகோர்னோ-கராபக் அதன் நவீன எல்லைகளில் அப்பர் கராபக்கின் பெரிய பகுதியின் ஒரு பகுதியாகும்.
நாகோர்னோ-கராபக்கின் சூழல் குரா தாழ்வான பகுதியில் உள்ள புல்வெளியில் இருந்து ஓக், ஹார்ன்பீம் மற்றும் பீச் ஆகியவற்றின் அடர்ந்த காடுகள் வழியாக பிர்ச்வுட் மற்றும் அல்பைன் புல்வெளிகளுக்கு மேலே செல்கிறது . இப்பகுதியில் ஏராளமான கனிம நீரூற்றுகள் மற்றும் துத்தநாகம், நிலக்கரி, ஈயம், தங்கம், பளிங்கு மற்றும் சுண்ணாம்பு ஆகியவை உள்ளன .[13] பிராந்தியத்தில் உள்ள முக்கிய நகரமான எசுடெபானெத் பள்ளத்தாக்குகளில் பட்டுப்புழுக்களுக்கான திராட்சைத் தோட்டங்கள், பழத்தோட்டங்கள் மற்றும் மல்பெரி தோப்புகள் உருவாக்கப்படுகின்றன.
புள்ளி விவரங்கள்
தொகுகராபக்க்கின் ஒட்டுமொத்த மக்கள்தொகை பற்றிய ஆரம்பகால கணக்கெடுப்பு, 1823 ஆம் ஆண்டு மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பிலிருந்து கராபக் கான்கம் ஒழிப்பு தொடர்பானது. முன்னாள் ஆர்மீனிய பிரதேசத்தில், 90.8% கிராமங்கள் ஆர்மீனிய மொழி பேசுபவர்களாகவும், 9.2% டாடர் அல்லது குர்தாகவும் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளன.[14][15] முன்னாள் ஆர்மீனியர்களின் மக்கள் தொகை மொத்த கராபக் மக்கள்தொகையில் சுமார் 8.4% ஆகும். 2015 ஆம் ஆண்டு மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பில், ஆர்ட்சாக்கின் மக்கள் தொகை 145,053 ஆகும், இதில் 144,683 ஆர்மீனியர்கள் மற்றும் 238 உருசியர்கள் மற்றும் பலர் உள்ளனர்.
குறிப்புகள்
தொகு- ↑ "Population of NKR as of 01.01.2013". NKR. 1 January 2013. பார்க்கப்பட்ட நாள் 20 February 2014.
- ↑ "Official Statistics of the NKR. Official site of the President of the NKR". President.nkr.am. 1 January 2010. பார்க்கப்பட்ட நாள் 6 May 2012.
- ↑ "Nagorno-Karabakh". Random House Webster's Unabridged Dictionary.
- ↑ "General Assembly adopts resolution reaffirming territorial integrity of Azerbaijan, demanding withdrawal of all Armenian forces". United Nations. 14 March 2008. பார்க்கப்பட்ட நாள் 30 Aug 2015.
- ↑ Robert H. Hewsen. "The Meliks of Eastern Armenia: A Preliminary Study". Revue des etudes Arméniennes. NS: IX, 1972, pp. 288.
- ↑ Robert H. Hewsen, Armenia: A Historical Atlas. The University of Chicago Press, 2001, p. 264. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-226-33228-4
- ↑ Classical Armenian Culture. Influences and Creativity.
- ↑ "The Nagorno-Karabagh Crisis: A Blueprint for Resolution" (PDF)., New England Center for International Law & Policy
- ↑ http://lenta.ru/news/2016/04/02/karabah/
- ↑ "Dozens killed in Nagorno-Karabakh clashes". www.aljazeera.com. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2016-04-03.
- ↑ Country Overview
- ↑ Zürcher, Christoph (2007). The post-Soviet wars: rebellion, ethnic conflict, and nationhood in the Caucasus. NYU Press. p. 184. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0814797091.
- ↑ DeRouen, Karl R. (ed.) (2007). Civil wars of the world: major conflicts since World War II, Volume 2. ABC-CLIO. p. 150. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 1851099190.
{{cite book}}:|first=has generic name (help) - ↑ Description of the Karabakh province prepared in 1823 according to the order of the governor in Georgia Yermolov by state advisor Mogilevsky and colonel Yermolov 2nd (உருசியம்: Opisaniye Karabakhskoy provincii sostavlennoye v 1823 g po rasporyazheniyu glavnoupravlyayushego v Gruzii Yermolova deystvitelnim statskim sovetnikom Mogilevskim i polkovnikom Yermolovim 2-m), Tbilisi, 1866.
- ↑ Bournoutian, George A. A History of Qarabagh: An Annotated Translation of Mirza Jamal Javanshir Qarabaghi's Tarikh-E Qarabagh. Costa Mesa, CA: Mazda Publishers, 1994, page 18