நூர் ஜஹானின் கல்லறை
நூர் ஜஹானின் கல்லறை ( Tomb of Nur Jahan) என்பது பாக்கித்தானின் இலாகூரில் 17 ஆம் நூற்றாண்டின் கல்லறை ஆகும். இது முகலாய பேரரசி நூர் ஜஹானுக்காக கட்டப்பட்டது. 18 ஆம் நூற்றாண்டில் சீக்கியர்கள் காலத்தில் அமிர்தசரசுவில் உள்ள பொற்கோயிலின் கட்டமைப்பிற்கு பயன்படுத்த இக்கல்லறையின் பளிங்குக் கற்கள் கொள்ளையடிக்கப்பட்டது.. [1] [2] [3] சிவப்பு மணற்கல் கல்லறை, அருகிலுள்ள ஜஹாங்கிரின் கல்லறை, ஆசிப் கானின் கல்லறை மற்றும் அக்பரி சராய் ஆகியவை இலாகூரின் சாக்தாரா பாக் நகரில் உள்ள முகலாய நினைவுச்சின்னங்களின் ஒரு பகுதியாகும்.
مقبرہ نورجہاں | |
 சிவப்பு மணற்கல் கல்லறை பியட்ரா துராவால் அலங்கரிக்கப்பட்டுள்ளது, மேலும் அருகிலுள்ள ஜஹாங்கிர் கல்லறையில் மாதிரியாக இருக்கலாம் | |
| ஆள்கூறுகள் | |
|---|---|
| இடம் | லாகூர், பஞ்சாப், பாக்கித்தான் |
இருப்பிடம்
தொகுஇந்த கல்லறை இலாகூரிலிருந்து ராவி ஆற்றின் குறுக்கே சாக்தாரா பாக் அருகே அமைந்துள்ளது. இந்த கல்லறை அருகிலுள்ள நினைவுச்சின்னங்களின் ஒரு பகுதியாகும். இதில் ஜஹாங்கிர் கல்லறை, அக்பரி சராய் மற்றும் ஆசிப் கானின் கல்லறை ஆகியவை அடங்கும். நூர் ஜஹானின் கல்லறை மற்ற நினைவுச்சின்னங்களிலிருந்து திறந்தவெளிகளால் பிரிக்கப்பட்டது, [4] பின்னர் அவை பிரித்தானியர்கள் காலத்தில் இலாகூர்-பெஷாவர் இரயில் பாதை அமைப்பால் குறுக்கிடப்பட்டன.
பின்னணி
தொகு
பெர்சியாவிலிருந்து குடியேறிய அஸ்மத் பேகம் மற்றும் இவரது கணவர் மிர்சா கியாஸ் பேக் ஆகியோரின் நான்காவது குழந்தையும், "உலகின் ஒளி" என்று பொருள்படும் நூர் ஜஹான் என்ற பட்டத்துடன் வழங்கப்பட்ட மெஹ்ர்-உன்-நிசா என்ற இவர் தனது 17 வயதில் முதன்முதலில் பாரசீக சாகசக்காரரான ஷெர் ஆப்கான் அலி குலி கான் இஸ்தாஜ்லு என்பவரை மணந்தார். அவர் தனது சிறந்த இராணுவ வாழ்க்கையில் புகழ் பெற்றவர். மேலும் 1607 இல் இறப்பதற்கு முன்பு இலத்லி பேகம் என்ற மகளை பெற்றெடுத்தார். [5] நூர் ஜஹானின் தந்தை முகலாய பேரரசர் அக்பருக்கு சேவை செய்து வந்தார். அரசர் நூர் ஜஹானுக்கு இத்மத்-உத்-தௌலா ("மாநிலத்தின் தூண்") என்ற பட்டத்தை வழங்கினார். அதே நேரத்தில் இவரது சகோதரர் ஆசிப் கான் இவரது வருங்காலக் கணவரான ஜஹாங்கிர் பேரரசருக்கு சேவை செய்து வந்தார். நூர் ஜஹான் மிகவும் சக்திவாய்ந்த முகலாய பேரரசியாவார். [6] 1611 மற்றும் 1627 க்கு இடையில் இவரது ஆட்சியின் போது, விரிவடைந்த முகலாய பேரரசை திறம்பட வடிவமைத்தார். மேலும் மத விவகாரங்களிலும் பங்களித்தார். மேலும் வெளிநாட்டு வர்த்தகத்தையும் வளர்க்க உதவினார்.
வரலாறு
தொகுஜஹாங்கீரை 18 வயதில் திருமணம் செய்து கொண்ட இவர், தனது 68 வயதில் இறந்தார். கல்லறையின் பெரும்பகுதி இவரது வாழ்நாளிலேயே கட்டப்பட்டது. மூன்று லட்சம் ரூபாய் செலவில் இந்த கல்லறை முடிக்க நான்கு ஆண்டுகள் ஆனது. ஷாஜகான் முகலாய அரியணையில் ஏறியதைத் தொடர்ந்து, இவருக்கு ஆண்டுக்கு 200,000 ரூபாய் கொடுப்பனவு வழங்கப்பட்டது. இவருக்கும் ஷாஜகானுக்கும் இடையிலான உறவின் மோசமான நிலை காரணமாக, இவர் தனது கல்லறையை நிர்மாணிக்க தனது வருடாந்திர கொடுப்பனவிலிருந்து நிதியளித்திருக்கலாம்.
ஆசிப் கானின் கல்லறையைப் போலவே, நூர் ஜஹானின் கல்லறையும் ரஞ்சித் சிங்கின் இராணுவம் இலாகூரை ஆக்கிரமித்து அதன் அலங்கார கற்களையும் பளிங்குகளையும் அகற்றியது. [7] அமிர்தசரஸ் பொற்கோயிலை அலங்கரிக்க பெரும்பாலான பொருட்கள் பயன்படுத்தப்பட்டன. [8] [9] [10] நூர் ஜஹானின் கல்லறையிலிருந்து கொள்ளையடிக்கப்பட்ட பளிங்குகளிலிருந்து பொற்கோயிலின் பாதி கட்டப்படுள்ளது எனக் கூறப்படுகிறது. [11]
ஆசிப் கான் மற்றும் நூர் ஜஹானின் கல்லறைகளுக்கு இடையே ஒரு இரயில் பாதை அமைக்கப்பட்டபோது, நூர் ஜஹான் கல்லறை உள்ளிட்ட நினைவுச்சின்னங்களின் சக்தாரா தோற்றம் பிரித்தன் ஆட்சியின் கீழ் பாதிக்கப்பட்டது. [4] கல்லறை சிறிய பழுதுபார்ப்புகளுக்கு உட்பட்டது, ஆனால் பெரிய மறுசீரமைப்பிற்கு திட்டமிடப்பட்டுள்ளது.
கட்டிடக்கலை
தொகுஇந்த கல்லறை ஒரு மேடையில் கட்டப்பட்டுள்ளது. [5] தக்த்கா பாணியில், மேடையில் தக்த் அல்லது "சிம்மாசனம்" ஆக செயல்படுகிறது. 158 சதுர அடி அளவைக் கொண்ட ஒரு தளத்துடன், கல்லறை ஒரு சதுர வடிவத்தில் உள்ளது . ஒவ்வொரு பக்கத்திலும் 124 அடி அளவிலும், 19.6 அடி உயரமும் கொண்டது. தூபிகள் முன்பு கல்லறை மூலைகளிலிருந்து எழுந்திருக்கலாம், அருகிலுள்ள ஜஹாங்கிர் கல்லறையைப் போன்றுள்ளது.
வெளிப்புறம்
தொகுவெள்ளை பளிங்கினால் கட்டப்பட்ட இவரது தந்தையின் கல்லறை (இதிமத்-உத்-தௌலாவின் கல்லறை) போலல்லாமல், நூர் ஜஹானின் கல்லறை முதன்மையாக உறைப்பூச்சு கொண்ட சிவப்பு மணற்கற்களால் மூடப்பட்டிருக்கிறது. தனது கணவரின் கல்லறைக்கு போன்றே தட்டையான கூரையுடன் உள்ளது. [5] வெளிப்புறத்தில் 7 கவிந்த கூரை வளைவுகள் காணப்படுகின்றன. அவை பளிங்குகளால் மூடப்பட்டிருந்தன. விலைமதிப்பற்ற கற்களில் மலர் வடிவ மொசைக்கினால் செய்யப்பட்டிருந்தன. ஒவ்வொரு பக்கத்திலும் உள்ள மைய வளைவு 3 பக்கவாட்டு கவிந்த கூரை வளைவுகளிலிருந்து வெளியேறுகிறது. தூபிகள் நீள் பலகைகளாக செதுக்கப்பட்ட சிக்கலான வடிவங்களில் காணப்படுகிறது. கார்னிச்கள் தேன்கூடு வடிவத்தில் அமைந்துள்ளன. உட்புற தளம் பளிங்கினாலும், வெளிப்புற மேடை மணற்கற்களாலும் மூடப்பட்டுள்ளது. வெளிப்புறம், சிவப்பு மணற்கற்களால் மூடப்பட்டுள்ளது. வெள்ளை, கருப்பு மற்றும் மஞ்சள் பளிங்குகளில் கூடுதலாக மலர் மற்றும் ஆமை வடிவங்கள் பதிக்கப்பட்டிருந்தது.
கல்லறையின் மைய அறையில் இரண்டு வெறுங்கல்லறைகள் கொண்ட ஒரு பளிங்கு தளம் உள்ளது. ஒன்று நூர் ஜஹானை நினைவுகூரும் வகையிலும், மற்றொன்று அவரது மகள் இலத்லி பேகத்தை நினைவுகூரும் வகையில் உள்ளது. இது 1912 ஆம் ஆண்டில் தில்லியின் கான் கக்கீம் அஜ்மல் என்பவரால் கட்டப்பட்டது. அசல் பளிங்கு பூ வேலைகள் செதுக்கப்பட்ட பழங்கால கல் சவப்பெட்டியால் அலங்கரிக்கப்பட்டு அல்லாவின் பெயரைக் கொண்டுள்ளது. ஜஹாங்கிர் மற்றும் ஆசிப் கானின் கல்லறைகளில் காணப்பட்ட அதே பாணியிலும் அதே அளவிலும் உள்ளது. இவரது கல்லறையில் ஒரு கல்வெட்டில் "இந்த அந்நிய ஏழையின் கல்லறையில், விளக்கு அல்லது ரோஜா இருக்கக்கூடாது. பட்டாம்பூச்சியின் சிறகு எரியவோ அல்லது நைட்டிங்கேல் பாடவோ கூடாது " என் பொறிக்கப்பட்டுள்ளது. [12]
தோட்டம்
தொகுஇந்த கல்லறை பாரசீக பாணியிலான சர்பாக் மையத்தில் நிற்கிறது. [5] அசல் தோட்டம் இனி உயிர்வாழாது, ஆனால் ஒரு முறை டூலிப்ஸ், ரோஜாக்கள் மற்றும் மல்லிகை ஆகியவை அடங்கும்.
குறிப்புகள்
தொகு- ↑ The Calcutta Review, Volumes 72-73. University of Calcutta. பார்க்கப்பட்ட நாள் 14 September 2017.
- ↑ Royal tombs of India: 13th to 18th century. Mapin. பார்க்கப்பட்ட நாள் 14 September 2017.
- ↑ Art of Islam. Parkstone International. பார்க்கப்பட்ட நாள் 14 September 2017.
- ↑ 4.0 4.1 "Tomb of Asif Khan" (PDF). Global Heritage Fund. பார்க்கப்பட்ட நாள் 14 September 2017.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 Findly, Ellison Banks (1993). Nur Jahan, Empress of Mughal India. Oxford University Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780195074888. பார்க்கப்பட்ட நாள் 14 September 2017.
- ↑ Goff, Richard D. (2011). World History. Cengage Learning. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9781111345143.
- ↑ Marshall, Sir John Hubert (1906). Archaeological Survey of India. Office of the Superintendent of Government Printing.
- ↑ The Calcutta Review, Volumes 72-73. University of Calcutta. 1881.
- ↑ Bhalla, A.S. (2009). Royal tombs of India: 13th to 18th century. Mapin.
- ↑ Saladin, Henri (2012). Art of Islam. Parkstone International.
- ↑ Curator of Ancient Monuments (1885). Preservation of National Monuments: ... Report of the Curator of Ancient Monuments in India for the Year ..., Issue 3. Government Central Branch Press.
- ↑ Gold, Claudia (2008). Queen, Empress, Concubine: Fifty Women Rulers from Cleopatra to Catherine the Great. London: Quercus. p. 151. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-84724-542-7.