பெர்க்கிலியம்(III) குளோரைடு

பெர்க்கிலியம்(III) குளோரைடு
பெயர்கள்
	வேறு பெயர்கள் பெர்க்கிலியம் முக்குளோரைடு;
இனங்காட்டிகள்
சிஏஎசு எண்	20063-16-5
	InChI InChI=1S/Bk.3ClH/h;3*1H/p-3; Key: IZRUUNBZXOYLEH-UHFFFAOYSA-K;
யேமல் -3D படிமங்கள்	Image
பப்கெம்	21149391
	SMILES [Cl-].[Cl-].[Cl-].[Bk+3];
பண்புகள்
மூலக்கூறு வாய்பாடு	BkCl3
வாய்ப்பாட்டு எடை	353.36 கி/மோல்
தோற்றம்	பச்சை நிறத் திண்மம்
உருகுநிலை	603 °C (1,117 °F; 876 K)
நீரில் கரைதிறன்	கரையும்
கட்டமைப்பு
படிக அமைப்பு	அறுகோணம்
புறவெளித் தொகுதி	P63/m
	மாறுதலாக ஏதும் சொல்லவில்லை என்றால் கொடுக்கப்பட்ட தரவுகள் யாவும்; பொருள்கள் அவைகளின் இயல்பான வெப்ப அழுத்த நிலையில் (25°C, 100kPa) இருக்கும்.
	Infobox references

பெர்க்கிலியம்(III) குளோரைடு (Berkelium(III) chloride) என்பது BkCl₃ என்ற மூலக்கூற்று வாய்ப்பாட்டால் விவரிக்கப்படும் ஒரு கனிம வேதியியல் சேர்மமாகும். பெர்க்கிலியம் முக்குளோரைடு என்ற பெயராலும் இது அழைக்கப்படுகிறது. 603 பாகை செல்சியசு வெப்பநிலையில் பெர்க்கிலியம்(III) குளோரைடு உருகும். நீரில் கரையும். பச்சை நிறத்தில் காணப்படும். இச்சேர்மம் அறுநீரேற்றை (BkCl₃ 6H₂O) உருவாக்கும்.

தயாரிப்பு தொகு

பெர்க்கிலியம்(III) குளோரைடு முதன்முதலில் 1970 ஆம் ஆண்டில் ஐதரசன் குளோரைடு வாயு மற்றும் பெர்க்கிலியம்(IV) ஆக்சைடு அல்லது பெர்க்கிலியம்(III) ஆக்சைடு ஆகியனவற்றைச் சேர்த்து 520° செல்சியசு வெப்பநிலையில் வினைபுரியச் செய்து தயாரிக்கப்பட்டது.^[2]

Bk₂O₃ + 6HCl → 2BkCl₃ + 3H₂O

வினைகள் தொகு

பெர்க்கிலியம்(III) குளோரைடு பெரிலோசீனுடன் வினைபுரிந்து பெர்க்கிலோசீனை (Bk(C₅H₅)₃) உற்பத்தி செய்கிறது.^[3] இது ஆக்சாலிக் அமிலத்துடன் வினைபுரிந்து பெர்க்கிலியம் ஆக்சலேட்டை உருவாக்குகிறது. இந்த ஆக்சலேட்டு ஐதரோகுளோரிக் அமிலத்துடன் சேர்ந்து ஈடுபடும் வினை பெர்க்கிலியம்(III) குளோரைடு சுத்திகரிப்பில் பயன்படுத்தப்படுகிறது.^[4]

கட்டமைப்பு தொகு

நீரிலி வடிவ பெர்க்கிலியம்(III) குளோரைடு ஓர் அறுகோண படிக அமைப்பைக் கொண்டுள்ளது. யுரேனியம் முக்குளோரைடுடன் ஒத்த கட்டமைப்பை பெற்று hP6 என்ற பியர்சன் குறியீட்டை கொண்டுள்ளது. உருகுநிலையை எட்டும் வரை சூடாக்கும்போது, இது நேர்சாய்சதுரக் கட்டமைப்பு கட்டத்திற்கு மாறுகிறது.^[2] அறுநீரேற்று வடிவ பெர்க்கிலியம்(III) குளோரைடு ஒற்றைச் சரிவச்சு படிகக் கட்டமைப்பில் a = 966 பைக்கோமீட்டர், b = 654 பைக்கோமீட்டர் மற்றும் c = 797 பைக்கோமீட்டர் என்ற அளவுருக்களுடன் அமெரிசியம் முக்குளோரைடு அறுநீரேற்றின் படிகக் கட்டமைப்பை ஒத்துள்ளது.^[5] அறுநீரேற்று வடிவ பெர்க்கிலியம்(III) குளோரைடில் BkCl₂(OH₂)₆⁺ என்ற நேர் மின்னயனியும், Cl⁻ என்ற எதிர்மின் அயனியும் உள்ளன.

அணைவுச் சேர்மங்கள் தொகு

Cs₂NaBkCl₆ என்ற மூலக்கூற்று வாய்ப்பாட்டைக் கொண்ட அணைவுச் சேர்மமான சீசியம் சோடியம் பெர்க்கிலியம் குளோரைடு அறியப்படுகிறது. பெர்க்கிலியம்(III) ஐதராக்சைடு, ஐதரோகுளோரிக் அமிலம் மற்றும் சீசியம் குளோரைடு ஆகியவை சேர்ந்து வினைபுரிவதால் இந்த அணைவுச் சேர்மம் உற்பத்தி செய்யப்படுகிறது.^[6]

மேற்கோள்கள் தொகு

↑ Holleman, Arnold F. and Wiberg, Nils Textbook of Inorganic Chemistry, 102 Edition, de Gruyter, Berlin 2007, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-3-11-017770-1
↑ ^2.0 ^2.1 J. R. Peterson; B. B. Cunningham (1968). "Crystal structures and lattice parameters of the compounds of berkelium—II: Berkelium trichloride" (in en). Journal of Inorganic and Nuclear Chemistry 3 (3): 823–828. doi:10.1016/S0898-8838(08)60204-4Get.
↑ Peter G. Laubereau; John H. Burns (1970). "Microchemical preparation of tricyclopentadienyl compounds of berkelium, californium, and some lanthanide elements" (in en). Inorg. Chem. 9 (5): 1091–1095. doi:10.1021/ic50087a018.
↑ J. R. Peterson; J. P. Young; D. D. Ensor; R. G. Haire (1986). "Absorption spectrophotometric and x-ray diffraction studies of the trichlorides of berkelium-249 and californium-249". Inorg. Chem. (en) 25 (21): 3779–3782. doi:10.1021/ic00241a015.
↑ John H. Burns; Joseph Richard Peterson (1971). "Crystal structures of americium trichloride hexahydrate and berkelium trichloride hexahydrate" (in en). Inorg. Chem. 10 (1): 147–151. doi:10.1021/ic50095a029.
↑ Peterson J. R. and Hobart D. E. "The Chemistry of Berkelium" in Harry Julius Emeléus (Ed.) Advances in inorganic chemistry and radiochemistry, Volume 28, Academic Press, 1984 பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-12-023628-1, pp. 29–64, எஆசு:10.1016/S0898-8838(08)60204-4

[1] Holleman, Arnold F. and Wiberg, Nils Textbook of Inorganic Chemistry, 102 Edition, de Gruyter, Berlin 2007, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-3-11-017770-1

[crys-2] 2.0 ^2.1 J. R. Peterson; B. B. Cunningham (1968). "Crystal structures and lattice parameters of the compounds of berkelium—II: Berkelium trichloride" (in en). Journal of Inorganic and Nuclear Chemistry 3 (3): 823–828. doi:10.1016/S0898-8838(08)60204-4Get.

[c5h5-3] Peter G. Laubereau; John H. Burns (1970). "Microchemical preparation of tricyclopentadienyl compounds of berkelium, californium, and some lanthanide elements" (in en). Inorg. Chem. 9 (5): 1091–1095. doi:10.1021/ic50087a018.

[ox-4] J. R. Peterson; J. P. Young; D. D. Ensor; R. G. Haire (1986). "Absorption spectrophotometric and x-ray diffraction studies of the trichlorides of berkelium-249 and californium-249". Inorg. Chem. (en) 25 (21): 3779–3782. doi:10.1021/ic00241a015.

[cry-5] John H. Burns; Joseph Richard Peterson (1971). "Crystal structures of americium trichloride hexahydrate and berkelium trichloride hexahydrate" (in en). Inorg. Chem. 10 (1): 147–151. doi:10.1021/ic50095a029.

[6] Peterson J. R. and Hobart D. E. "The Chemistry of Berkelium" in Harry Julius Emeléus (Ed.) Advances in inorganic chemistry and radiochemistry, Volume 28, Academic Press, 1984 பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-12-023628-1, pp. 29–64, எஆசு:10.1016/S0898-8838(08)60204-4

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]