மஞ்சள் காமாலை
இக்கட்டுரை கூகுள் மொழிபெயர்ப்புக் கருவி மூலம் உருவாக்கப்பட்டது. இதனை உரை திருத்த உதவுங்கள். இக்கருவி மூலம்
கட்டுரை உருவாக்கும் திட்டம் தற்போது நிறுத்தப்பட்டுவிட்டது. இதனைப் பயன்படுத்தி இனி உருவாக்கப்படும் புதுக்கட்டுரைகளும் உள்ளடக்கங்களும் உடனடியாக நீக்கப்படும் |
இக்டீரஸ் என்றும் அழைக்கப்படும் மஞ்சள் காமாலை நோய் (முன்பெயரடை: காமாலை ), அதி பைலிரூபிரத்தத்தினால் (ரத்தத்தில் பிலிரூபின் அளவு அதிகரித்தல்) சீதச்சவ்வு, விழிவெண்படலத்தின் மேல் உள்ள கண் சவ்வு (கண்களின் வெள்ளைப் பகுதி) மற்றும் தோல் பகுதிகள் மஞ்சள் தன்மை அடைவதை குறிக்கின்றது. அதிபைலிரூபி ரத்தம் செல்வெளிநீரில் பிலிரூபின் அளவு அதிகரிக்கும் நிலையையும் உருவாக்குகிறது. நிறம் மாறுதல் வெளிப்படையாகத் தெரிய வேண்டுமெனில் ஊநீரில் உள்ள பிலிரூபின் அளவு 1.5மிகி/டெசி.லிட்டருக்கும் அதிகமாக இருக்க வேண்டும்.[1] இது பொதுவான தோராயமான அளவான 0.5மிகி/டெசி.லிட்டரை[1] விட மூன்று மடங்கு அதிகமாகும். மஞ்சள் காமாலை என்பது பிரெஞ்சு மொழி வார்த்தையான மஞ்சள் என்று பொருள் தரக் கூடிய jaune என்ற வார்த்தையில் இருந்து வந்தது.
 | |
|---|---|
| கல்லீரல் செயலிழப்பு ஏற்பட்ட மஞ்சள்காமாலையில் மஞ்சள் நிறத்தோல் | |
| ஐ.சி.டி.-10 | R17. |
| ஐ.சி.டி.-9 | 782.4 |
| நோய்த் தரவுத்தளம் | 7038 |
| MedlinePlus | 003243 |
| MeSH | D007565 |
மஞ்சள் காமாலையின் போது பிலிருபின் அளவுகள் அதிகரிக்கும் போது முதன் முதலில் நிறம் மாறக் கூடிய திசு விழிகளில் உள்ள விழிவெண்படலமாகும். இந்த நிலையை சில சமயம் ஸ்கிலீரல் இக்டீரஸ் (வல்லுறைக்குரிய இக்டீரஸ்) என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. ஆனால், விழி வெண்படலத்தில் “காமாலை” வருவதில்லை (பித்த வண்ணத்துடன் கறைப்பிடித்தல்). அதன் மேல் உள்ள கண்சவ்வுகளில் தான் ஏற்படுகிறது. ஆக, "கண்களின் வெண்படலம்" மஞ்சளடைதல் என்பது சரியாக கண்சவ்வு காமாலையாகும்.[2] வலது புறத்தில் உள்ள பட விளக்கத்தைப் பார்க்கவும்.
மஞ்சள் காமாலை வகைகள்
தொகுஇது ஹெபடைடிஸ் ஏ.பி.சி என்று மூன்று வகைப்படும்.
சாதாரண உடலியல்
தொகுமஞ்சள் காமாலை ஏன் எப்படி ஏற்படுகிறது என்பதை அறிந்து கொள்ள, மஞ்சள் காமாலையின் தாக்கம் ஏற்படக் காரணமான நோயியல் முறைகளை அறிந்து கொள்ள வேண்டும். மஞ்சள் காமாலை என்பது ஒரு நோய் அல்ல. பிலிரூபினின் வளர்சிதை மாற்றத்தின் வழக்கமான உடலியல் வழியில் ஏதோ ஒரு நேரத்தில் நடக்கக் கூடிய பல நோயியல் முறைகளில் ஒன்றின் குறியீடே மஞ்சள் காமாலை ஆகும்.
சிவப்பு ரத்த அணுக்கள் அதன் வாழ்நாளான 120 நாட்களை பூர்த்தி செய்த பின்னரோ அல்லது அவை சேதமடைந்த பின்னரோ அதன் சவ்வுகள் எளிதில் உடையக் கூடிய வகையில் மற்றும் கிழியக் கூடிய வகையில் மாறி விடும். சிவப்பு இரத்த அணுக்கள் நுண் வளையகத் தோலிய மண்டலத்தின் வழியாக செல்லும் போது, சவ்வுகள் போதுமான அளவில் உடையும் தன்மையுடையதாக இருக்கும் போது அவை கிழிந்துவிடுகின்றன. ஹீமோகுளோபின் உள்ளிட்ட செல்களின் உள்ளடக்கங்கள் தொடர்ந்து இரத்தத்தில் வெளியேற்றப்படுகிறது. ஹீமோகுளோபின் இரத்த விழுங்கணுக்களால் விழுங்கப்பட்டு ஹீம் மற்றும் குளோபின் பங்குகளாக பிரிக்கப்படுகிறது. ஒரு வகை புரதமான குளோபின் பங்கு அமீனோ அமிலங்களாக உடைக்கப்படுகிறது. மஞ்சள் காமாலையில் இது எந்த பங்கையும் வகிப்பதில்லை. ஹீம் மூலக்கூறில் இரண்டு எதிர்விளைவுகள் ஏற்படுகின்றது. முதல் உயிர்வளியேற்ற வினையில் ஹீம் ஆக்ஸிஜெனேஸ் எனப்படும் நுண்மெய்ய நொதி வினையூக்கியாக செயல்படுகிறது மற்றும் இதன் விளைவாக பிலிவெர்டின் (பச்சை நிறப்பொருள்), இரும்பு மற்றும் கார்பன் மோனாக்ஸைடு ஆகியவை உருவாகிறது. இதன் அடுத்த படி, சைடோசோலிக் நொதி பிலிவெர்டின் ரெடக்டேஸ் மூலம் பிலிவெர்டின் ஒரு மஞ்சள் நிறத்திலான டெட்ராபைரோல் நிறப்பொருளான பிலிரூபினாக மாறுகிறது. இந்த இலிரூபினானது “இணைக்கப்படாத”, “சுதந்திரமான” மற்றும் “மறைமுகமான” பிலிரூபின் ஆகும். ஒரு நாளில் தோராயமாக ஒரு கிலோவிற்கு 4 மிகி பிலிரூபின் உருவாக்கப்படுகிறது.[3] இந்த பிலிரூபினில் பெரும்பாலானவை, சற்று முன் விவரிக்கப்பட்ட முறைகளின் மூலம் இறந்துபோன இரத்த சிவப்பு அணுக்களில் உள்ள ஹீம் உடைவதன் மூலம் உருவாகிறது. ஆயினும், இதில் தோராயமாக 20 சதவிகிதம் செயலற்ற இரத்த சிகப்பணு உருவாக்கம் உள்ளிட்ட ஹீம் பொருட்களில் இருந்தும் சைட்டோகுரோம் மற்றும் தசை புரதம் போன்று ஹீம் உள்ள புரதங்கள் உடைவதனாலும் உருவாகிறது.[3]
கல்லீரல் நிகழ்வுகள்
தொகுஇணைக்கப்படாத பிலிரூபின் பின்னர் இரத்த ஓட்டத்தின் மூலமாக நுரையீரலைச் சென்றடைகின்றது. பிலிரூபின் கரையக் கூடியதில்லை என்பதால் இரத்தத்தின் வழியாக அது ஊனீர் ஆல்புமினுக்கு சென்றடைகிறது. நுரையீரலை அடைந்த உடன், அது க்ளூகுரோனிக் அமிலத்துடன் இணைந்து (பிலிரூபின் டைக்ளூகுரோனைட் அல்லது “இணைக்கப்பட்ட பிலிரூபினாக" மாறுகிறது) தண்ணீரில் கரையக் கூடியதாகிவிடுகிறது. இந்த வினைக்கு UDP-க்ளூகுரோனைட் இடமாற்றி வினை ஊக்கியாக செயல்படுகிறது.
இந்த இணைக்கப்பட்ட பிலிரூபின் நுரையீரலில் இருந்து பித்த நாளம் மற்றும் பித்தப்பை நாளத்திற்கு வெளியேற்றப்படுகிறது. குடலில் உள்ள பாக்டீரியாக்கள் பிலிருபினை யூரோபிலினோஜனாக மாற்றுகிறது. இந்த இடத்திலிருந்து யூரோபிலினோஜன் இரண்டு வழிகளை எடுக்கலாம். இது மேலும் ஸ்டெர்கோபிலினோஜனாக மாற்றப்பட்டு பின்னர் ஸ்டெர்கோபிலினாக ஒட்சியேற்றப்பட்டு மலத்தின் வழியாக வெளியேறலாம் அல்லது குடல் செல்கள் மறுபடியும் இவற்றை உறிஞ்சி, இரத்தத்தின் வழியாக சிறுநீரகங்களை சென்றடைந்து ஒட்சியேற்றப்பட்ட பொருளான யூரோபிலினாக சிறுநீர் மூலம் வெளியேறலாம். மலம் மற்றும் சிறுநீர் நிறம் மாறுதலுக்கு முறையே ஸ்டெர்கோபிலின் மற்றும் யுரோபிலின் ஆகிய பொருட்கள் பொறுப்பாகிறது.
காரணங்கள்
தொகுபிலிரூபினின் வெளியேற்றம் மற்றும் வளர்சிதை மாற்றத்தின் வழக்கமான செயல்பாடுகளில் சற்று முன் விவரிக்கப்பட்ட நோயியல் முறைகள் குறிக்கிடும் போது, அதன் விளைவாக மஞ்சள் காமாலை ஏற்படும். நோயியல் பாதிப்புகள் உடலில் எந்த பகுதியில் பாதிப்பை ஏற்படுத்துகிறது என்பதைப் பொறுத்து மஞ்சள் காமாலை மூன்று வகைகளாக பிரிக்கப்படுகிறது. அந்த மூன்று வகைகளாவன:
| வகை | வரையறை |
|---|---|
| கல்லீரலுக்கு முன் | நுரையீரலுக்கு முன் நோயியல் ஏற்படுதல். |
| கல்லீரல் | நோயியல் நுரையீரலில் காணப்படும். |
| கல்லீரலுக்குப் பின் | நுரையீரலில் பிலிரூபின் இணைப்பு ஏற்பட்ட பிறகு நோயியல் காணப்படுதல். |
கல்லீரலுக்கு முன்
தொகுகல்லீரலுக்கு முன்னான மஞ்சள் காமாலை என்பது ஹெமோலிஸிஸ் (சிவப்பு இரத்த அணுக்கள் உடைதல்) அதிகரிப்பதனால் உண்டாகிறது. வெப்பம் அதிகமான நாடுகளில் இது போன்ற மஞ்சள் காமாலையை மலேரியா கூட உருவாக்கலாம். சில மரபு சார்ந்த நோய்களான அரிவாள் செல் சோகை, ஸ்ஃபெரோசைட்டோசிஸ் மற்றும் குளூகோஸ் 6-ஃபாஸ்ஃபேட் ஹைட்ரஜன் நீக்கக் குறைபாடு ஆகியவை இரத்த சிவப்பணு சிதைவை அதிகரித்து சிவப்பு செல் கரைப்பி மஞ்சள் காமாலையை ஏற்படுத்துகிறது. பொதுவாக, சிவப்பு செல் கரைப்பி யூரியா நோய்குறித்தொகுப்பு போன்ற சிறுநீரக நோய்கள் கூட நிறம் மாறுதலை ஏற்படுத்தலாம். பிலிரூபின் வளர்சிதை மாற்றத்தில் உள்ள குறைபாடுகள் கூட மஞ்சள் காமாலையாகத் தோன்றலாம். அதிகப்படியான காய்ச்சலோடு மஞ்சள் காமாலை பொதுவாகத் தோன்றும். எலி காய்ச்சல் (லெப்டோபைரோஸிஸ்) கூட மஞ்சள் காமாலையை உருவாக்கலாம்.
சோதனைக் கூட கண்டுபிடிப்புகளில் உள்ளடங்குபவை:
- சிறுநீர்: பிலிரூபின் இல்லை, யூரோபிலிரூபின் >2 அலகுகள் (குடல் ஃபுளோரா வளராத குழந்தைகளில் தவிர)
- ஊநீர்: இணைக்கப்படாத பிலிரூபின் அதிகரித்தல்
- கெர்னிக்டெரஸ் பிலிரூபின் அதிகரிப்போடு தொடர்புடையதல்ல.
கல்லீரல்
தொகுதீவிரமான ஈரல் அழற்சி, ஈரல் நச்சிய மற்றும் இரத்தத்தில் உயர்வை ஏற்படுத்தக் கூடிய பிலிரூபின் வெளியேற்றம் மற்றும் வளர்சிதை மாற்றத்தை செய்யக்கூடிய நுரையீரலின் ஆற்றலை குறைக்கும் செல் அழுகுதல் ஆகியவற்றை ஏற்படுத்தக் கூடிய மதுவினால் ஏற்படும் நுரையீரல் நோய் ஆகியவை கல்லீரல் மஞ்சள் காமாலையின் காரணிகளில் அடங்கும். பித்தநாள கல்லீரல் இழை நார் வளர்ச்சி, கில்பர்ட்ஸ் நிலை (5 சதவிகித மக்கள் தொகையில் காணப்படும், லேசான மஞ்சள் காமாலையை உருவாக்கக் கூடிய பிலிரூபின் வளர்சிதை மாற்றத்தின் மரபு சார்ந்த குறைபாடு), கிரிக்லர்-நஜார் நிலைப்பாடு, மாற்றிடமேறிய புற்றுநோய் மற்றும் நீமேன் - பிக் நோய் வகை சி ஆகியவை மஞ்சள் காமாலையின் குறைந்த பொதுவான காரணங்களில் சில. குழந்தைகளில் காணப்படும் மஞ்சள் காமாலை எனப்படும் பிறந்த குழந்தைகளை தாக்கும் மஞ்சள் காமாலை பொதுவாகக் காணப்படுவது. பிலிரூபினின் வெளிப்பாடு மற்றும் இணைக்கப்படுதல் ஆகியவற்றிற்கான கல்லீரல் இயந்திரங்கள் 2 வாரம் வரை முழுமையாக முதிர்ச்சி அடையாமல் இருக்கும் காரணத்தால் அனைத்து பிறந்த குழந்தைகளையும் இது தாக்கும்.
சோதனைக் கூட பரிசோதனைகளில் உள்ளடங்குபவை:
- சிறுநீர்: இணைக்கப்பட்ட பிலிரூபின் உள்ளது, யூரோபிலிரூபின்> 2 அலகுகள். ஆனால் மாற்றத்திற்குரியது (குழந்தைகளைத் தவிர). கெர்னிக்டெரஸ் என்பது அதிகமான பிலிரூபினோடு தொடர்புடைய நிலை அல்ல
கல்லீரலுக்குப் பின்
தொகுதடுப்பு மஞ்சள்காமாலை என்றும் அழைக்கப்படும் கல்லீரலுக்குப் பின் ஏற்படும் மஞ்சள் காமாலை பித்த நாளத்தில் பித்தம் செல்வதில் ஏற்படும் தடையினால் உண்டாகிறது. பொதுவான காரணங்களாவன பொதுவான பித்த நாளத்தில் காணப்படும் பித்தக்கற்கள் மற்றும் கணையத்தின் தலைப்பகுதியில் உருவாகும் கணையப் புற்று நோய். மேலும், "கல்லீரல் அட்டைப் புழுக்கள்” எனப்படும் ஒட்டுன்னிகள் குழு, பித்த நாளத்தில் தங்கி தடைபடும் மஞ்சள் காமாலையை ஏற்படுத்தலாம். பித்த நாளத்தில் ஏற்படும் சுறுக்கங்கள், பித்தநாளத்தில் துவாரம் இன்மை, நாளப் புற்றுநோய், கணைய அழற்சி மற்றும் கணைய போலிநீர்கட்டிகள் ஆகியவை மற்ற காரணங்களாகும். மிரிசி நிலை என்பது தடைபடும் மஞ்சள் காமாலையின் மிக அரிதான காரணமாகும்.
பழுப்பு நிற மலம் மற்றும் கரிய சிறுநீர் ஆகியவை இருந்தால் தடுப்பு மற்றும் கல்லீரலுக்குப் பின்னான மஞ்சள் காமாலையாக இருக்கலாம். ஏனெனில் சாதாரண மலங்கள் பித்தப் பொருட்களில் இருந்து தான் நிற மாற்றத்தை பெறுகின்றது.
அதிகமான ஊநீர்க் கொழுப்பும் நோயாளிகளில் காணப்படலாம் மற்றும் தீவிர அரிப்பு அல்லது “தோல் நமைத்தல்” ஆகிய புகார்களும் இருக்கலாம்.
மஞ்சள் காமாலையின் வகைகளை பிரித்துக் காட்டும் பரிசோதனை எதுவும் இல்லை. நோயைக் கண்டறிய பல நுரையீரல் சோதனைகளின் கூட்டு அவசியமாகிறது.
| [4] | |||
| செயல்பாடு சோதனை | கல்லீரலுக்கு முன் மஞ்சள் காமாலை | கல்லீரல் மஞ்சள் காமாலை | கல்லீரலுக்கு பின் மஞ்சள் காமாலை |
|---|---|---|---|
| மொத்த பிலிரூபின் | வழக்கமான/அதிகப்படியாக | அதிகரித்தல் | |
| இணைக்கப்பட்ட பிலிரூபின் | அதிகரித்தல் | இயல்பு நிலை | அதிகரித்தல் |
| இணைக்கப்படாத பிலிரூபின் | வழக்கமான/அதிகப்படியாக | இயல்பு நிலை | |
| யூரோபிலினோஜன் | வழக்கமான/அதிகப்படியாக | குறைதல் / எதிர்மறை | |
| சிறுநீர் நிறம் | இயல்பு நிலை | கருமை நிலை | |
| மல நிறம் | இயல்பு நிலை | வெளிர் தன்மை | |
| ஆல்கலைன் ஃபாஸ்ஃபேட் அளவுகள் | இயல்பு நிலை | அதிகரித்தல் | |
| ஆலனைன் ட்ரான்ஸ்ஃபரேஸ் அளவுகள் மற்றும் ஆஸ்பர்டேட் ட்ரான்ஸ்ஃபரேஸ் அளவுகள் | அதிகரித்தல் | ||
| சிறுநீரில் இணைக்கப்பட்ட பிலிரூபின் | இல்லை | இருக்கிறது | |
பிறந்த குழந்தைகளில் மஞ்சள் காமாலை
தொகுபிறந்த குழந்தைகளில் மஞ்சள் காமாலை என்பது ஆபத்தானது அல்ல. இந்த நிலை குழந்தைகள் பிறந்து இரண்டாவது நாளில் தெரிய வரும், இது சாதாரண பிரசவமாக இருப்பின் 8 நாள் வரையும், குறை பிரசவமாக இருந்தால் 14 நாட்கள் வரையும் நீடிக்கும். ஊநீர் பிலிரூபின் மிகுந்த குறைந்த அளவுக்கு இறங்கும், ஆனால் எந்த சிகிச்சையும் தேவைப்படாது. பிறந்த பின்னர் ஏற்படும் வளர்சிதை மற்றும் உடல் ரீதியான மாற்றங்களின் விளைவாக மஞ்சள் காமாலை ஏற்படலாம். சில தீவிர நேரங்களில், மூளையை பாதிக்கும் நிலையான கெர்னிக்டரஸ் (காமாலை மூளை நோய்) ஏற்படலாம், இதனால் வாழ்நாள் முழுவதும் ஏதோ ஒரு ஊனம் ஏற்படலாம்; பிறந்ததற்குப் பின் உண்டாகும் அதி பைலிரூபினீ இரத்தத்தை கண்டுபிடித்தல் மற்றும் சிகிச்சை அளிப்பதில் உள்ள குறைபாடுகளால் சமீபகாலமாக இந்த நிலை அதிகமாகக் காணப்படுகிறது என்ற கவலை இருக்கிறது. விரைவில் அளிக்கப்படும் சிகிச்சைக்காக பிலி லைட் என்ற பொருள் உபயோகிக்கப்படுகிறது. இந்த முறை உபயோகிக்கப்படும் போது குழந்தையை தீவிரமான ஒளிக்கதிர் சிகிச்சைக்கு வெளிக்காட்டப் படுவார்கள்.[5]
மஞ்சள் காமாலையால் பாதிக்கப்பட்ட கண்
தொகுமஞ்சள் காமாலை என்ற மருத்துவ நிலையால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் அனைத்தையும் மஞ்சளாகத் தான் காண்பார்கள் என்ற நம்பிக்கை ஒரு காலத்தில் இருந்தது. இதன் தொடர்ச்சியாக, மஞ்சள் காமாலை பாதிப்புடைய கண்களில் பாரபட்சமான பார்வை இருக்கும், பொதுவாக எதிர்மறையான அல்லது குறை காணக்கூடியதாக இருக்கும். அலெக்ஸாண்டர் போப் தன்னுடைய “ஏன் எஸ்ஸே ஆன் கிரிடிசிஸம்” (1711), என்பதில் எழுதியதாவது: “மஞ்சள் காமாலை கண்ணுக்கு அனைத்தும் மஞ்சளாய் தெரிவது போல, தொற்றுடைய உளவாளிக்கு அனைத்தும் தொற்றுடையதாகத் தெரியும்.”[6] 19ம் நூற்றாண்டின் நடுவில் ஆங்கில கவிஞர் லார்டு ஆல்ஃபிரட் டென்னிசன் தன்னுடைய கவிதையான “லாக்ஸ்லி ஹால்”லில் எழுதியது: "என்னுடைய அதிகப்படியான விருப்பங்கள் என் உடம்புக்குள் புகுந்து, என்னை காய்ந்து போகும் தன்மையோடும், துடிக்கும் இதயத்தோடும், மஞ்சள் காமாலை பாதிப்புடைய கண்ணோடும் விட்டுச் சென்றது.
நுரையீரல் சுவர் பாதிப்புடைய நோயாளிகளுக்கான நோயறிதல் கிளைமரம்
தொகுமஞ்சள் காமாலை நோயுடைய நோயாளிகளில் பலருக்கு யூகிக்கக்கூடிய முறையிலான நுரையீரல் சுவர் பாதிப்புகள் இருக்கும். இதில் குறிப்பிடத்தக்க வேறுபாடுகளும் இருக்கும். நுரையீரல் சுவரில் நுரையீரலில் மட்டும் காணப்படும் அமினோட்ரான்ஸ்ஃபரேஸ் (ALT, AST) மற்றும் ஆல்கலைன் ஃபாஸ்ஃபேட் (ALP); நொதிகளின் இரத்த அளவுகள்; பிலிரூபின் (மஞ்சள் காமாலை உருவாக்குவது); மொத்த புரதம் மற்றும் ஆல்புமின் உள்ளிட்ட புரத அளவுகள் ஆகியவை காணப்படும். நுரையீரல் செயல்பாட்டின் மற்ற பரிசோதனைக்கூட சோதனைகளில் அடங்குபவை GGT மற்றும் ப்ரோத்ரோம்பின் காலம் (PT).
சில எலும்பு மற்றும் இதய குறைபாடுகள் ALP அளவை மற்றும் அமீனோட்ரான்ஸ்ஃபிராஸசை அதிகரிக்கக் கூடும். இவற்றையும் நுரையீரல் பிரச்சனைகளையும் வேறுபடுத்திப் பார்க்க GGT அளவுகளை ஒப்பிட்டு பார்க்க வேண்டும். நுரையீரல் பிரச்சனைகளினால் மட்டுமே GGT அளவுகள் அதிகரிக்கும். இரண்டாவது மஞ்சள் காமாலையின் காரணங்களான படி பித்த நாளம் (பித்தத்தேக்கம்)அல்லது நுரையீரல் (கல்லீரல்) மற்றும் பரிசோதனைக் கூட முடிவுகளையும் வேறுபடுத்திப் பார்த்தல். முன்னதாகக் கூறியது அறுவை சிகிச்சை விளைவையும், பின்பு கூறியது மருத்துவ விளைவையும் குறிக்கும். ALP மற்றும் GGT அளவுகள் ஒரு குறிப்பிட்ட படிமத்தில் அதிகரிக்கும், AST மற்றும் ALT மற்றொரு படிமத்தில் அதிகரிக்கும். ALP (10-45) மற்றும் GGT (18-85) அளவுகளும் AST(12-38) மற்றும் ALT (10-45) அளவுகள் ஒரு சீராக அதிகரித்தால் அது பித்தத்தேக்க பிரச்சனையைக் குறிகிறது. மற்றொரு பக்கத்தில், AST, ALT அளவுகள் ALP மற்றும் GGT அளவுகளை விட குறிப்பிடத்தக்க அளவில் அதிகரித்தால் அது ஒரு கல்லீரல் பிரச்சனையை குறிக்கின்றது. இறுதியாக, மஞ்சள் காமாலையின் கல்லீரல் காரணிகளை வேறுபடுத்திப் பார்க்க AST மற்றும் ALT அளவுகள் உதவியாக இருக்கும். ALT அளவுகளை விட AST அளவுகள் அதிகமாக இருக்கும். ஈரல் அழற்சியைத் (வைரஸ் சார்ந்த அல்லது ஈரல் நச்சு) தவிர மற்ற கல்லீரல் குறைபாடுகளில் இந்த நிலையே காணப்படும். மது பழக்கத்தினால் ஏற்படும் நுரையீரல் பாதிப்பில் ALT அளவுகள் வழக்கமானதாகவே இருக்கும், AST, ALTயை விட 10 மடங்கு அதிகமாக இருக்கும். ஆனால், ALT ASTயை விட அதிகமாக இருந்தால் அது ஈரல் அழற்சியின் அறிகுறியாகும். ALT மற்றும் ASTயின் அளவுகள் நுரையீரல் பாதிப்பின் அளவுக்கு துல்லியமாக இணைக்கப்படவில்லை, ஆயினும் மிக அதிக அளவில் இருந்து வேகமாகக் குறைந்தால் அது தீவிர அழுகலைக் குறிக்கும். குறைந்த ஆல்புமின் அளவுகள் தீவிர நிலையைக் குறிக்கின்றது, ஆனால் இது ஈரல் அழற்சி மற்றும் பித்தத்தேக்கம் ஆகியவற்றில் இது சாதாரணமாக இருக்கும்.
பரிசோதனைக் கூட முடிவுகள் அதிகபட்சமாக வேறுபாடுகளின் அளவை வைத்தே ஒப்பிடப்படுகிறது, வெறும் எண்கள் மற்றும் விகிதத்தின் அடிப்படையில் அல்ல. குறைபாடு மதுவினால் ஏற்படும் நுரையிரல் பாதிப்பா (10), மற்ற நுரையீரல் பாதிப்புகளா (ஒன்றுக்கும் மேற்பட்ட) அல்லது ஈரல் அழற்சியா (ஒன்றுக்கும் குறைவான) என்பவற்றைக் கண்டறிய ஒரு நல்ல குறியீடாக AST:ALT விகிதம் கருதப்படுகிறது. வழக்கமானதை விட 10 மடங்கு அதிகமாக பிலிரூபின் அளவு இருந்தால் அது நியோபிளாஸ்டிக் அல்லது நுரையீரல் பித்தத்தேக்கத்தின் குறியீடாக இருக்கலாம். இதை விட குறைவான அளவுகள் ஈரல் செல்லிய பாதிப்பைக் குறிக்கிறது. வழக்கமானதை விட 15 மடங்கு அதிகமான AST அளவுகள் மிகத் தீவிர ஈரல் செல்லிய பாதிப்பைக் குறிக்கிறது. இதை விடக் குறைவு தடைபடும் காரணிகளைக் குறிக்கிறது. வழக்கத்தை விட 5 மடங்கு அதிகமான ALP அளவுகள் தடைபடுதலைக் குறிக்கிறது, ஆனால் வழக்கத்தை விட 10 மடங்கு அதிகமான அளவு மருந்தினால் (நச்சு) உருவாக்கப்பட்ட பித்தத்தேக்க ஈரல் அழற்சி அல்லது சைடோமெகாலோவைரஸ் ஆகியவற்றைக் குறிக்கின்றது. இந்த இரண்டு நிலைகளிலும் ALT மற்றும் AST அளவுகள் வழக்கத்தை விட 20 மடங்கு அதிகமாகக் கூட காணப்படலாம். வழக்கத்தை விட 10மடங்கு அதிகமாக GGT அளவுகள் காணப்பட்டால் அது பொதுவாக பித்தத்தேக்கத்தைக் குறிக்கிறது. 5 முதல் 10 மடங்கு வரை உள்ள அளவுகள் வைரஸ் சார்ந்த ஈரல் அழற்சியைக் குறிக்கிறது. வழக்கத்தை விட 5 மடங்கு குறைவாக உள்ள அளவுகள் மருந்து நச்சுத் தன்மையைக் குறிக்கிறது. மிகத் தீவிர ஈரல் அழற்சியில் ALT மற்றும் AST அளவுகள் வழக்கத்தை விட 20 முதல் 30 மடங்கு வரை (1000க்கும் மேற்பட்ட)அதிகரித்து பல வாரங்கள் குறிப்பிடத்தக்க அதிகரிப்புடனேயே இருக்கும். அசிடோமினோஃபென் நச்சுத்தன்மை ALT மற்றும் AST அளவுகள் வழக்கத்தை விட 50 மடங்கு அதிகமாவதை ஏற்படுத்தலாம்.
குறிப்புதவிகள்
தொகு- ↑ 1.0 1.1 குய்டன், ஆர்தர் மற்றும் ஜான் ஹால், ஜான். டெக்ஸ்ட்புக் ஆஃப் மெடிகல் சைக்காலஜி , சாண்டர்ஸ், செப்டம்பர் 2005 பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-7216-0240-0
- ↑ Findarticles.com, நவம்பர் 22, 2008ல் கிடைக்கப்பெற்றது.
- ↑ 3.0 3.1 Pashankar, D; Schreiber, RA (July 2001). "Jaundice in older children and adolescents". Pediatrics in Review 22 (7): 219–226. doi:10.1542/pir.22-7-219. பப்மெட்:11435623. https://archive.org/details/sim_pediatrics-in-review_2001-07_22_7/page/219.
- ↑ கோல்ஜான், எட்வர்டு எஃப்., ரேபிட் ரிவ்யூ பேதாலஜி இரண்டாம் பதிப்பு. பக்கம். 368–369. 2007.
- ↑ O'Keefe, Lori (2001-05-05). "Increased vigilance needed to prevent kernicterus in newborns". American Academy of Pediatrics 18 (5): 231. http://aapnews.aappublications.org/cgi/content/full/18/5/231. பார்த்த நாள்: 2007-06-27.
- ↑ ஜேம்ஸ் ரோஜர்ஸின் த டிக்ஷ்னரி ஆஃப் க்ளிஷஸ் என்பதில் இருந்து எடுத்தது (பேலண்டைன் புத்தகங்கள், நியூ யார்க், 1985).