மோங்குத்
பேரரசர் மோங்குத் (Mongkut The Great) (அரசர் நான்காம் ராமா) என்றும் அழைக்கப்படும் (ஆட்சிப் பெயர் ப்ரா சோம் கிளாவ் சாவோ யூ ஹுவா) [a] (18 அக்டோபர் 1804 – 1 அக்டோபர் 1868), இவர் சக்ரி வம்சம் கீழ் சியாமை (தாய்லாந்து) ஆண்ட நான்காவது மன்னராவார். இவர் 1851 முதல் 1868 வரை ஆட்சி செய்தார். (மோங்குத் என்பதன், துல்லியமான பொருள்: கிரீடம்)
| மோங்குத் | |
|---|---|
| மன்னர் நான்காம் ராமா | |
.jpg) | |
| சியாமின் அரசன் | |
| ஆட்சிக்காலம் | 2 ஏப்ரல் 1851 – 1 அக்டோபர் 1868 |
| வாரிசுரிமை | 15 மே 1851 |
| முன்னையவர் | மூன்றாம் ராமா |
| பின்னையவர் | சுலலாங்கொர்ன் (ஐந்தாம் ரமா) |
| ஆளுநர் | பிங்களாவ் |
| பிறப்பு | 18 அக்டோபர் 1804 தோன்பூரி அரண்மனை, பாங்காக் யாய், பேங்காக், தாய்லாந்து |
| இறப்பு | 1 அக்டோபர் 1868 (அகவை 63) பெரிய அரண்மனை, தாய்லாந்து, பிரா நகோன், பேங்காக், தாய்லாந்து |
| துணைவர் | ராணி சோமனாஸ் வதனாவதி (1851) ராணி தேபசீந்திரா (1851-1861) இளவரசி பன்னரை (1861–1868) |
| குழந்தைகளின் #Family | 82 மகன்களும் மகள்களும் |
| மரபு | சக்ரி வம்சம் |
| தந்தை | புத்த லோட்லா நபாலாய் (இரண்டாம் ராமா) |
| தாய் | ச்றீ சூரியேந்திரா |
| மதம் | பௌத்தம் |
| கையொப்பம் | .svg){kind=small} |
சியாம் இவரது ஆட்சியின் போது மேற்கத்திய விரிவாக்கத்தின் அழுத்தத்தை முதலில் உணர்ந்தது. மொங்குத் மேற்கத்திய கண்டுபிடிப்புகளைத் தழுவி, தொழில்நுட்பம் மற்றும் கலாச்சாரத்தில் தனது நாட்டின் நவீனமயமாக்கலைத் தொடங்கினார்-சியாமில் "அறிவியல் மற்றும் தொழில்நுட்பத்தின் தந்தை" என்ற புனைப்பெயரையும் பெற்றார்.
இவரது1851 ஆம் ஆண்டில் அரசன் பிங்க்லாவ் என முடிசூட்டப்பட்ட தனது சகோதரர் இளவரசர் சுட்டமணியை இரண்டாவது மன்னராக நியமித்ததற்காகவும் இவர் அறியப்பட்டார். பிங்க்லாவை தனக்கு சமமான மரியாதையுடன் மதிக்க வேண்டும் என்று இவர் நாட்டிற்கு கட்டளையளித்தார் (1583 இல் மன்னர் நரேசுவான் தனது சகோதரர் ஏகதொட்சரோட்டுடன் செய்ததைப் போல). இவரது ஆட்சியின் போது , புன்னாக் குடும்பத்தின் அதிகாரம் அதன் உச்சத்தை அடைந்தது: இது சியாமின் மிக சக்திவாய்ந்த உன்னத குடும்பமாக மாறியது.
ஆரம்ப கால வாழ்க்கை
தொகுஇவர் சியாமின் முதல் சக்ரி மன்னர் (முதலாம் இராமா) மற்றும் இளவரசி புன்ரியோத் ஆகியோரின் மகன் இளவரசர் இசரசுந்தோர்னின் இரண்டாவது மகன் ஆவார். 1804 ஆம் ஆண்டில் பழைய (தோன்பூரி) அரண்மனையில் இவர் பிறந்தார். முதல் மகன் 1801 இல் பிறந்த சிறிது நேரத்திலேயே இறந்துவிட்டார். அவரைத் தொடர்ந்து இளவரசர் சுட்டமணியும் ( เจ้าฟ้าจุฑามณี ) 1808 இல் இறந்து போனார். 1809 ஆம் ஆண்டில், இளவரசர் இசரசுந்தோர்ன் புத்த லோத்லா நபாலாய் (பின்னர் இரண்டாம் ராமர் பாணியில் பாணியில்) முடிசூட்டப்பட்டார். பின்னர் அரச குடும்பம் தாய்லாந்தின் பெரிய அரண்மனைக்குக் குடிபெயர்ந்தது. அதன்பின்னர், ராஜாக்களாக தங்கள் சொந்த வம்சத்தை நிறுவும்வரை , சகோதரர்கள் (சஃபா) சாவோ பா யாய் மற்றும் சாவோ பா நொய் என்று அழைக்கப்பட்டனர். [1] :151
துறவற வாழ்க்கையும், தம்மாயுத் பிரிவும்
தொகு
1824 ஆம் ஆண்டில், 20 வயதான ஆண்கள் ஒரு காலத்திற்கு துறவிகளாக மாற வேண்டும் என்ற சியாமிய பாரம்பரியத்தை பின்பற்றி, இவர் ஒரு பௌத்தத் துறவி (நியமன பெயர் வஜிராயன்) ஆனார். அதே ஆண்டு, இவரது தந்தை இறந்தார். பாரம்பரியத்தின் படி, இவர் அடுத்த அரசனாக முடிசூட்டப்பட்டிருக்க வேண்டும், ஆனால் அதற்கு பதிலாக பிரபுக்கள் வயதான, அதிக செல்வாக்குள்ள மற்றும் அனுபவம் வாய்ந்த இளவரசர் மூன்றாம் ராமாவை (ஜெசடபோடிந்திரா) தேர்வு செய்தனர். சிம்மாசனத்தைப் புரிந்துகொள்ள முடியாததினாலும், அரசியல் சூழ்ச்சிகளைத் தவிர்ப்பதற்காகவும், இவர் தனது துறவற வாழ்க்கையைத் தக்க வைத்துக் கொண்டார்.
மதத்திற்காக தனது வாழ்க்கையை அர்ப்பணித்த அரச குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர்களில் ஒருவரான வஜிரயன் ஆனார். இவர் ஒரு துறவியாக நாடு முழுவதும் பயணம் செய்தார். இவர் சந்தித்த சியாமிய துறவிகளிடையே பாளி நியதிகளின் விதிகளை தளர்த்துவதைக் கண்டார். இது பொருத்தமற்றது என்று இவர் கருதினார். 1829 ஆம் ஆண்டில், பெட்சாபுரியில், புத்தவாங்சோ என்ற துறவியைச் சந்தித்தார். அவர் துறவற ஒழுக்க விதிகளான வினயாவை கண்டிப்பாக பின்பற்றினார். வினயாவுக்குக் கீழ்ப்படிந்ததற்காக புத்தவாங்சோவை இவர் பாராட்டினார். மேலும் மத சீர்திருத்தங்களைத் தொடர ஊக்கமளித்தார்.
1833 ஆம் ஆண்டில் அவர் தம்மாயுத்திகா நிகாயா அல்லது தம்மாயுத் பிரிவில் உருவான வினயா சட்டத்தை வலுப்படுத்தும் ஒரு சீர்திருத்த இயக்கத்தைத் தொடங்கினார். இவரது இயக்கத்தில் ஒரு வலுவான கருப்பொருள் என்னவென்றால், "… உண்மையான ப பௌத்தம் உலக விஷயங்களிலிருந்து விலகி ஆன்மீக மற்றும் தார்மீக விவகாரங்களில் தன்னை கட்டுப்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும்." அதே முற்போக்கான பணியைக் கொண்டிருந்த இவரது சகாக்களைப் போலவே 1851 ஆம் ஆண்டில் இவர் ஆட்சிக்கு வந்தார். அப்போதிருந்து, சியாம் நவீனமயமாக்கலை விரைவாக ஏற்றுக்கொண்டார். [2] இவர் இரண்டு பெரிய புரட்சிகர மாற்றங்களைத் தொடங்கினார். முதலாவதாக, "புவியியல்" என்று கருதப்படும் பிற விஞ்ஞானங்களுக்கிடையில் நவீன புவியியலை மக்கள் ஏற்றுக்கொள்ள இவர் போராடினார். இரண்டாவதாக இவர் பௌத்த மதத்தில் சீர்திருத்தத்தை நாடினார். இதன் விளைவாக, சியாமி தேரவாத பௌத்த மதத்தில் ஒரு புதிய பிரிவு உருவாக்கப்பட்டது. இரண்டு புரட்சிகளும் அந்த நேரத்தில் சியாமில் நடைமுறையில் இருந்ததால் பௌத்த ஒழுங்கின் தூய்மை மற்றும் செல்லுபடியை சவால் செய்தன. [3]
வகோரில் சூரிய கிரகணம்
தொகு
தனது துறவறத்தின் போது, இவர் மேற்கத்திய வானியல் மற்றும் கணிதம் குறித்த சுதேச சோதிடம் மற்றும் ஆங்கில நூல்களைப் படித்தார். எனவே வானியல் அளவீட்டில் தனது திறன்களை வளர்த்துக் கொண்டார். [4] ஆகத்து 18, 1868இல் (வக்கோர் சூரிய கிரகணம்) தோன்றிய சூரிய கிரகணத்தின் துல்லியமான கணிப்பைத் தவிர்த்து, இவர் வானியல் தேர்ச்சிக்கு மதிப்பளித்த ஒரு வழி, உத்தியோகபூர்வ பௌத்த நாட்காட்டியை மாற்றுவதாக இருந்தது. "இது தீவிரமாக தவறாக கணக்கிடப்பட்டது . மேலும், நல்ல தருணங்களுக்கான நேரங்கள் தவறானவை . [5]
1868 ஆம் ஆண்டில் ஆகத்து 18 அன்று நிகழும் சூரிய கிரகணத்தை மொத்தமாக பார்க்க முடியும் என்பதற்காக, ஹுவா ஹின் [6] தெற்கே உள்ள பிரச்சுவாப் கிரி கான் மாகாணத்தில் உள்ள வகோர் கிராமத்திற்கு தன்னுடன் வருமாறு உயர்மட்ட ஐரோப்பிய மற்றும் சியாமீய அதிகாரிகளை இவர் அழைத்தார். [7] சிங்கப்பூரைச் சேர்ந்த பிரித்தானிய நீறிணைத் தீர்வுகள் ஆளுநர் சர் ஹாரி ஆர்ட் அழைக்கப்பட்டவர்களில் ஒருவர். [8]
"கிழக்கு கிரீன்விச் தீர்க்கரேகை 99 டிகிரி 42 'மற்றும் அட்சரேகை வடக்கு 11 டிகிரி 39' ஆகியவற்றில் (தனது சொந்த அறிவாற்றலால்) சூரிய கிரகணத்தை மன்னர் கணித்தார். அரசரின் கணக்கீடுகள் துல்லியமாக நிரூபிக்கப்பட்டன. நிகழவிருக்கும் வகோர் சூரிய கிரகணத்தில் அவர் கணக்கீடுகளைச் செய்தபோது, அவர் நேரத்தை அளவிடும் தாய் முறையைப் பயன்படுத்தினார் ("மோங்" மற்றும் "பாட்"). ஆனால் பூமியில் கிரகணம் எங்கு சிறப்பாகப் பார்க்கப்படும் என்பதை இவர் தீர்மானித்தபோது மேற்கத்திய தீர்க்கரேகை மற்றும் அட்சரேகை முறையைச் செயல்படுத்தினார். [9] வக்கோருக்கு தனது பயணத்திலிருந்து திரும்பியதும், அரசவை சோதிடர்களை "தனது விரிவான கணிப்பை அவர்கள் அலட்சியம் செய்ததாலும், நவீன கருவிகளால் அளவீடு மற்றும் கணக்கீடு செய்வதில் அவர்கள் கவனக்குறைவு காரணமாகவும் அவர்கள் செய்த ... முட்டாள்தனமான அறிக்கைகளுக்காக" இவர் கண்டனம் தெரிவித்தார். [10]
இந்த பயணத்தின் போது, மன்னரும், இளவரசர் சுலலாங்கொர்னும் மலேரியாவால் பாதிக்கப்பட்டனர். மன்னர் ஆறு வாரங்களுக்குப் பிறகு தலைநகரில் இறந்தார். இவருக்குப் பிறகு இவரது மகன் மலேரியாவிலிருந்து தப்பினார். [10]
பிரபல கலாசாரத்தில்
தொகுதாய்லாந்திற்கு வெளியே, 1946 ஆம் ஆண்டு அன்னா அன்ட் கிங் ஆஃப் சியாம் திரைப்படத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட 1951 ஆம் ஆண்டு இசை மற்றும் 1956 திரைப்படமான தி கிங் அண்ட் ஐ திரைப்படத்தில் இவர் மன்னராக சித்தரிக்கப்படுகிறார். – 1862 முதல் 1867 வரை அன்னா லியோனோவன்ஸின் அரசவையில் ஒரு அமெரிக்க மிஷனரியின் 1944 புதினத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டது. [11] [12] [13] [14] [15]
குறிப்புகள்
தொகுமேற்கோள்கள்
தொகுCitations
தொகு- ↑ William Lee Bradley (1969). "The Accession of King Mongkut (Notes)". Journal of the Siam Society (Siam Heritage Trust) JSS Vol. 57.1f. http://www.siamese-heritage.org/jsspdf/1961/JSS_057_1f_Bradley_AccessionOfKingMongkut.pdf. பார்த்த நாள்: August 11, 2013. "...alluding ... to the two Chau Fa's.".
- ↑ Winichakul 1997, p.40
- ↑ Winichakul 1997, p.39
- ↑ Winichakul 1997, p.42
- ↑ Winichakul 1997, p.43
- ↑ Orchiston, Wayne (2019). "The Role of Eclipses and European Observers in the Development of 'Modern Astronomy' in Thailand". Astrophysics and Space Science Proceedings 54: 193. doi:10.1007/978-981-13-3645-4_14. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-981-13-3644-7. Bibcode: 2019ASSP...54..173O.
- ↑ Winichakul 1997, p.46
- ↑ Espenak, F. "NASA—Solar Eclipses of History". eclipse.gsfc.nasa.gov.
- ↑ Winichakul 1997, p.45
- ↑ 10.0 10.1 Winichakul 1997, p.47
- ↑ 'King's Ears Won't Hear Songs From "King and I"', Washington Post (28 June 1960), pg. C1.
- ↑ Marguerite Higgins, 'Siam King Found Shy And Welfare-Minded', Washington Post (30 August 1951), pg. B11.
- ↑ Lawrence Meyer, 'Court And "The King"', Washington Post (21 November 1972), pg. B2.
- ↑ Landon v. Twentieth Century-Fox Film Corp., 384 F. Supp. 450 (S.D.N.Y. 1974), in Donald E. Biederman, Edward P. Pierson, Martin E. Silfen, Janna Glasser, Law and Business of the Entertainment Industries, 5th edition (Westport, Connecticut: Greenwood, 2006), pp. 349–356.
- ↑ 'Thailand bans "Anna and the King"' பரணிடப்பட்டது 2012-07-09 at Archive.today, Asian Economic News (3 January 2000). Accessed 29 August 2008.
நூல்பட்டியல்
தொகு- Abbot Low Moffat, Mongkhut, the King of Siam, Cornell U. P. 1961
- Constance Marilyn Wilson, State and Society in the Reign of King Mongkut, 1851–1868: Thailand on the Eve of Modernization, Ph. D. thesis, Cornell 1970, University Microfilms.
- B. J. Terwiel, A History of Modern Thailand 1767–1942, University of Queensland Press, Australia 1983. This contains some anecdotes not included in the other references.
- Stephen White, John Thomson: A Window to the Orient, University of New Mexico Press, United States. Thomson was a photographer and this book contains his pictures some of which provided the basis for the engravings (sometimes misidentified) in Anna Leonowens' books. There is reference to Mongkut in the introductory text.
- Suárez, Thomas. Early Mapping of Southeast Asia: The Epic Story of Seafarers, Adventurers, and Cartographers Who First Mapped the Regions Between China and India. Singapore: Periplus Editions (HK) Ltd. (1999). Web. Pg. 25
- Winichakul, Thongchai. Siam Mapped: A History of the Geo-Body of a Nation. Various pages from Chapter 2. University of Hawaii Press (1997). Web.
வெளி இணைப்புகள்
தொகு
- The King's Thai: Entry to Thai Historical Data – Mongkut's Edicts maintained by Doug Cooper of Center for Research in Computational Linguistics, Bangkok; accessed 2008-07-11.