விக்கிப்பீடியா

விக்டர் அம்புரோசு

விக்டர் அம்புரோசு (Victor R. Ambros; பிறப்பு திசம்பர் 1,1953) என்பவர் ஓர் அமெரிக்க வளர்ச்சிசார் உயிரியலாளரும் நோபல் பரிசு பெற்றவரும் ஆவார். இவர் முதன்முதலில் அறியப்பட்ட குறு ஆர். என். ஏஐ கண்டுபிடித்தவர். அம்புரோசு மாசசூசெட்சு பல்கலைக்கழக மருத்துவப் பள்ளியில் பேராசிரியராக உள்ளார். மாசசூசெட்சு தொழில்நுட்ப நிறுவனத்தில் தனது இளநிலை அறிவியல் மற்றும் முனைவர் பட்ட ஆராய்ச்சி படிப்பை முடித்துள்ளார். மூலக்கூற்று உயிரியலாளர் கியரி உருவுக்குனுடன் இணைந்து, அம்புரோசு 2024ஆம் ஆண்டில் மருத்துவம் அல்லது உடலியங்கியலுக்கான நோபல் பரிசினைப் பெற்றார் "குறு ஆர். என். ஏவின் கண்டுபிடிப்புக்காகவும், மரபணுவின் படியெடுத்தலின் பிந்தைய ஒழுங்குமுறையின் பங்கின்" கண்டுபிடிப்பிற்காகப் இப்பரிசினைப் பகிர்ந்துகொள்கிறார்.[1]

விக்டர் அம்புரோசு
பிறப்புதிசம்பர் 1, 1953 (1953-12-01) (அகவை 70)
அனோவர், நியூஆம்சயர், ஐக்கிய அமெரிக்கா.
துறைஉயிரியல்
பணியிடங்கள்மாசாச்சூசெட்சு தொழில்நுட்பக் கழகப் புற்றுநோய் நடுவம் (1975–1976)
மாசாச்சூசெட்சு தொழில்நுட்பக் கழகம் (1976–1979)
ஆர்வர்டு பல்கலைக்கழகம் (1985–1992)
தார்த்துமவுத்து கல்லூரி (1992–2001)
தார்த்துமவுத்து மருத்துவக் கல்லூரி (2001–2007)
மாசாச்சூசெட்சுப் பல்கலைக்கழக மருத்துவக் கல்லூரி (2008–)
கல்வி கற்ற இடங்கள்மாசாச்சூசெட்சு தொழில்நுட்பக் கழகம் (இளநிலை அறிவியல், முனைவர்)
ஆய்வேடுThe protein covalently linked to the 5'-end of poliovirus RNA (1979)
ஆய்வு நெறியாளர்தாவீது பாலட்டிமோர்
அறியப்படுவதுகுறு ஆர்.என்.ஏ கண்டுபிடிப்பு
விருதுகள்
இணையதளம்
umassmed.edu/ambroslab/

பின்னணி

தொகு

விக்டர் அம்புரோசு நியூ ஹாம்ப்சயரில் பிறந்தார். இவரது தந்தை, லாங்கின், போலந்து நாட்டுப் போர் அகதி. விக்டர் எட்டு குழந்தைகள் கொண்ட ஒரு குடும்பத்தில் பிறந்து ஹார்ட்லேண்ட், வெர்மான்ட்டில் ஒரு சிறிய பால் பண்ணையில் வளர்ந்தார். மேலும் வூட்ஸ்டாக் ஒன்றிய உயர்நிலைப் பள்ளியில் பயின்றார்.[2][3] 1975ஆம் ஆண்டில் மாசசூசெட்சு தொழில்நுட்ப நிறுவனத்தில் இளநிலை உயிரியல் பட்டம் பெற்றா. இவர் 1979ஆம் ஆண்டில் இதே நிறுவனத்தில் தனது முனைவர் பட்டத்தை நோபல் பரிசு பெற்ற டேவிட் பால்டிமோரின் மேற்பார்வையின் முடித்தார். நோபல் பரிசு பெற்ற எச். ராபர்ட் ஹார்விட்சு ஆய்வகத்தில் முதல் முதுநிலை ஆராய்ச்சியாளராக அம்ப்ரோசு தனது ஆராய்ச்சியைத் தொடர்ந்தார். 1984ஆம் ஆண்டில் ஆர்வர்டு பல்கலைக்கழகத்தில் பேராசிரியராகப் பணியில் சேர்ந்தார். இவர், 1992ஆம் ஆண்டில் டார்ட்மத் கல்லூரியில் சேர்ந்தார். அம்ப்ரோசு 2008ஆம் ஆண்டில் மாசசூசெட்சு பல்கலைக்கழக மருத்துவப் பள்ளியில் பேராசிரியப் பணியில் சேர்ந்தார். இங்குத் தற்போது மூலக்கூறு மருத்துவத் திட்டத்தில் இயற்கை அறிவியலின் சில்வர்மேன் பேராசிரியர் என்ற பட்டத்தைப் பெற்றுள்ளார். இது முன்னாள் டார்ட்மவுத் மாணவர் ஹோவர்ட் ஸ்காட் சில்வர்மேனால் நிறுவப்பட்டது.

குறு ஆர்.என்.ஏ. கண்டுபிடிப்பு

தொகு

1993ஆம் ஆண்டில், அம்புரோசும் சக ஊழியர்களான ரோசலிண்ட் லீயும் ரோண்டா பைன்பாபும் செல் (உயிரணு) ஆய்விதழில் சி. எலிகான்சு என்ற உயிரினத்தில் ஒற்றை-சிக்கலான புரதம் அல்லாத குறியீட்டு ஒழுங்குமுறை ஆர். என். ஏ. மூலக்கூறுகளைக் கண்டுபிடித்ததாகத் தமது ஆய்வுக் கட்டுரையில் தெரிவித்தனர்.[4] அம்புரோசு மற்றும் ஹார்விட்சின் ஆராய்ச்சி உட்பட முந்தைய ஆராய்ச்சிகள், லின்-4 எனப்படும் ஒரு மரபணு சி. எலிகான்களின் இயல்பான இளம் உயிரி வளர்ச்சிக்கு முக்கியமானது என்பதை வெளிப்படுத்தியது. இந்த நூற்புழுவினை மாதிரி உயிரினமாகக் கொண்டு ஆய்வுகள் செய்யப்படுகின்றன.[5][6] குறிப்பாக, லின்-4லின்-4 குறைபாடுள்ள புழுக்களின் இளம் உயிரியின் வளர்ச்சியின் போது லின்-14 புரதத்தின் முற்போக்கான அடக்குமுறைக்கு லின்-3 காரணமாக இருந்தது. தொடர்ந்து அதிக அளவு லின்-1 மற்றும் வளர்ச்சி நேரக் குறைபாடுகளைக் காட்டியது. இருப்பினும், லின்-14 ஐக் கட்டுப்படுத்தும் வழிமுறை தெரியவில்லை.

லின்-4 எதிர்பாராத விதமாக ஓர் ஒழுங்குமுறை புரதத்தைக் குறியாக்கம் செய்யவில்லை என்று அம்புரோசும் சக ஊழியர்களும் கண்டறிந்தனர். இதற்கு பதிலாக, இது 22 மற்றும் 61 உட்கருவன்கள் நீளமுள்ள சில சிறிய ஆர். என். ஏ. மூலக்கூறுகளை உருவாக்கியது. இவை அம்ப்ரோசு, லின்-4 எஸ் (குறு) மற்றும் லின்-5 எல் (நீண்ட) என்று அழைக்கப்பட்டன. வரிசைமுறைப் பகுப்பாய்வில் லின்-4 எசு, லின்-4: லின்-5 இன் ஒரு பகுதியாக இருந்தது. இது ஒரு தண்டு-கண்ணி கட்டமைப்பை உருவாக்கும் என்று கணிக்கப்பட்டது. லின்-3 எசு கரங்களின் ஒன்றில், 5' கரம். மேலும், அம்புரோசு, கேரி ரூவ்குன் (ஆர்வர்டு) உடன் இணைந்து, லின்-4 எசு, என்பது லிந்14 புரதத்தினைத் தூதுவர் ஆர். என். ஏவின் 3 'மொழியாக்கப்படாத பகுதியில் உள்ளடக்கிய பல உட்கருவன்களின் வரிசைகளுக்கு ஓரளவு நிறைவு குறியீடுகளைக் கண்டுபிடித்தார்.[7] லின்-14 படியெடுப்பில் உள்ள இந்த வரிசைகளுடன் லின்-4 எசினை பிணைப்பதன் மூலம் லின்-1 ஐ லின்-2 கட்டுப்படுத்த முடியும் என்று அம்ப்ரோசு மற்றும் சகாக்கள் கருதினர்.

2000ஆம் ஆண்டில், சி. எலிகனில் மற்றொரு குறு ஆர். என். ஏ. ஒழுங்குமுறை மூலக்கூறு, லெட்-7, ரூவ்குன் ஆய்வகத்தால் வகைப்படுத்தப்பட்டது. இது முதுகுநாணிகள் உட்படப் பல உயிரினங்களில் காக்கப்படுவதாகக் கண்டறியப்பட்டது.[8][9] இந்தக் கண்டுபிடிப்புகள் அம்புரோசு, காக்கப்பட்ட செயல்பாடுகளைக் கொண்ட குறு ஆர். என். ஏக்களின் ஒரு வகுப்பைக் கண்டுபிடித்ததை உறுதிப்படுத்தின. இந்த மூலக்கூறுகள் இப்போது குறு ஆர். என். ஏ. என்று அழைக்கப்படுகின்றன. 2007ஆம் ஆண்டில் அமெரிக்காவின் தேசிய அறிவியல் அகாதமியின் உறுப்பினராக அம்புரோசு தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். 2011ஆம் ஆண்டில் அமெரிக்கக் கலை அறிவியல் அகாதமியின் உறுப்பினராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.

விருதுகள்

தொகு
  • 2002: அறிவியல் ஆய்விதழில் வெளியிடப்பட்ட மிகச் சிறந்த ஆய்வறிக்கைக்காக அமெரிக்க அறிவியல் மேம்பாட்டு சங்கத்தின் நியூகாம்ப் கிளீவ்லாந்துப் பரிசு (டேவிட் பி. பார்டெல் மற்றும் தாமசு டுஷ்லாவின் ஆய்வகங்களுடன் இணைந்து பெற்றார்) [10]
  • 2005: லூயிசு எசு. ரோசென்டி விருது பிராண்டீசு பல்கலைக்கழகத்தின் மருத்துவ ஆராய்ச்சியில் புகழ்பெற்ற பணிக்காக (கிரேக் மெல்லோ, ஆண்ட்ரூ பயர் மற்றும் கேரி ரூவ்குன் ஆகியோருடன் இணைந்து பெற்றார்)
  • 2006: கடந்த 15 ஆண்டுகளில் சிறந்த பங்களிப்புகளுக்காக அமெரிக்காவின் மரபியல் சங்கம் பதக்கம்
  • 2007: தேசிய அறிவியல் அகாதமியின் உறுப்பினராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்
  • 2008: கெய்ட்னர் அறக்கட்டளை பன்னாட்டு விருது (இணைந்து பெறுதல்)
  • 2008: தி பிராங்க்ளின் நிறுவன வாழ்க்கை அறிவியல் பெஞ்சமின் பிராங்க்ளின் பதக்கம் (கேரி ரூவ்குன் மற்றும் டேவிட் பால்கோம் ஆகியோருடன் இணைந்து பெறுதல்)
  • 2008: அடிப்படை மருத்துவ ஆராய்ச்சிக்கான ஆல்பர்ட் லாஸ்கர் விருது (கேரி ரூவ்குன் மற்றும் டேவிட் பால்கோம் ஆகியோருடன் இணைந்து பெறுதல்)
  • 2008: மாசசூசெட்சு பொது மருத்துவமனை வாரன் முத்தரப்பு பரிசு (கேரி ரூவ்குனுடன் இணைந்து பெறுதல்)
  • மருத்துவத்தில் பிட்சுபர்க் பல்கலைக்கழகத்தின் டிக்சன் பரிசு 2009:19
  • 2009: கொலம்பியா பல்கலைக்கழகத்தின் லூயிசா கிராசு ஹார்விட்சு பரிசு (கேரி ரூவ்குனோவுடன் இணைந்து பெறுதல்)
  • 2009: தெற்கு கலிபோர்னியா பல்கலைக்கழகத்தின் வெகுஜன பரிசு (கேரி ரூவ்குன் இணைந்து பெறுதல்)
  • 2012: மருத்துவர் பால் ஜான்சன் விருது ஜான்சன் & ஜான்சன் உயிர்வேதியியல் ஆராய்ச்சி (ருவுக்குன்னுடன் இணைந்து பெறுதல்)
  • 2013: கீயோ பல்கலைக்கழக கீயோ மருத்துவ அறிவியல் பரிசு (சிகேகாசு நாகதாவுடன் இணைந்து பெறுதல்)
  • 2014: குரூபர் அறக்கட்டளையின் மரபியலில் குரூபர் பரிசு (கேரி ரூவ்குன் மற்றும் டேவிட் பால்கோம் ஆகியோருடன் இணைந்து பெறுதல்)
  • 2014: வூல்ப் அறக்கட்டளையின் மருத்துவத்தில் ஓநாய் பரிசு (கேரி ரூவ்குன் மற்றும் நஹும் சோனென்பெர்க் ஆகியோருடன் இணைந்து பெறுதல்)
  • 2015: வாழ்க்கை அறிவியலில் முக்கிய கண்டுபிடிப்பு பரிசு[11]
  • 2016: உயிரியல் வளர்ச்சி காலப் பரிசு (கேரி ரூவ்குனுடன் முக்கிய கண்டுபிடிப்பு[12]
  • 2024: மருத்துவம் அல்லது உடலியங்கியலுக்கான நோபல் பரிசு (கேரி ரூவ்குனுடன்)

மேற்கோள்கள்

தொகு
  1. ↑ "The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2024". NobelPrize.org (in அமெரிக்க ஆங்கிலம்). பார்க்கப்பட்ட நாள் 2024-10-07.
  2. ↑ "Obituary for Longin B. Ambros at Windsor". www.knightfuneralhomes.com (in ஆங்கிலம்).
  3. ↑ Gitschier, Jane (2010-03-05). "In the Tradition of Science: An Interview with Victor Ambros" (in en). PLOS Genetics 6 (3): e1000853. doi:10.1371/journal.pgen.1000853. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:1553-7404. பப்மெட்:20221254. 
  4. ↑ Lee, R. C.; Feinbaum, R. L.; Ambros, V. (1993). "The C. Elegans heterochronic gene lin-4 encodes small RNAs with antisense complementarity to lin-14". Cell 75 (5): 843–854. doi:10.1016/0092-8674(93)90529-Y. பப்மெட்:8252621. 
  5. ↑ Chalfie, M.; Horvitz, H. R.; Sulston, J. E. (1981). "Mutations that lead to reiterations in the cell lineages of C. Elegans". Cell 24 (1): 59–69. doi:10.1016/0092-8674(81)90501-8. பப்மெட்:7237544. 
  6. ↑ Ambros, V. (1989). "A hierarchy of regulatory genes controls a larva-to-adult developmental switch in C. Elegans". Cell 57 (1): 49–57. doi:10.1016/0092-8674(89)90171-2. பப்மெட்:2702689. 
  7. ↑ Wightman, B.; Ha, I.; Ruvkun, G. (1993). "Posttranscriptional regulation of the heterochronic gene lin-14 by lin-4 mediates temporal pattern formation in C. Elegans". Cell 75 (5): 855–862. doi:10.1016/0092-8674(93)90530-4. பப்மெட்:8252622. 
  8. ↑ Reinhart, B. J.; Slack, F. J.; Basson, M.; Pasquinelli, A. E.; Bettinger, J. C.; Rougvie, A. E.; Horvitz, H. R.; Ruvkun, G. (2000). "The 21-nucleotide let-7 RNA regulates developmental timing in Caenorhabditis elegans". Nature 403 (6772): 901–906. doi:10.1038/35002607. பப்மெட்:10706289. Bibcode: 2000Natur.403..901R. 
  9. ↑ Pasquinelli, A. E.; Reinhart, B. J.; Slack, F.; Martindale, M. Q.; Kuroda, M. I.; Maller, B.; Hayward, D. C.; Ball, E. E. et al. (2000). "Conservation of the sequence and temporal expression of let-7 heterochronic regulatory RNA". Nature 408 (6808): 86–89. doi:10.1038/35040556. பப்மெட்:11081512. Bibcode: 2000Natur.408...86P. 
  10. ↑ "Newcomb Cleveland Prize Recipients" (in en). AAAS – The World's Largest General Scientific Society. 2013-07-05 இம் மூலத்தில் இருந்து 2012-10-23 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20121023152927/http://www.aaas.org/aboutaaas/awards/newcomb/newcomb_winners.shtml. 
  11. ↑ Fessenden, Jim (10 November 2014). "Victor Ambros awarded 2015 $3M Breakthrough Prize for co-discovery of microRNAs". UMass med NOW. University of Massachusetts Medical School. பார்க்கப்பட்ட நாள் 6 September 2015.
  12. ↑ "Victor Ambros awarded 2016 March of Dimes prize for co-discovery of MicroRNAs". University of Massachusetts Medical School. 3 May 2016. பார்க்கப்பட்ட நாள் 9 September 2016.

வெளி இணைப்புகள்

தொகு
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=விக்டர்_அம்புரோசு&oldid=4109220" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது