ஹரகுமார் தாகூர்
ஹரகுமார் தாகூர் (Hara Kumar Tagore) (1798-1858) இவர், கொல்கத்தாவின் ஓர் முன்னணி நில உரிமையாளாரகவும், கொடையாளியாகவும் [[சமசுகிருதம்}சமசுகிருத]] அறிஞராகவும், எழுத்தாளாராகவும் மற்றும் இசைக்கலைஞராகவும் இருந்துள்ளார். இவர் தாகூர் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த பாதுரியகட்டா கிளையைச் சேர்ந்தவர்.
கோபி மோகன் தாகூரின் மூத்த மகனான இவர், தனது தந்தையின் மறைவுக்குப் பிறகு பாதுரியகட்டா குடும்பத்திற்கு தலைமை தாங்கினார். [1]
பணிகள் தொகு
ஹரகுமார் தாகூர், இந்து வேதங்கள், சமசுகிருதம் மற்றும் ஆங்கிலம் ஆகியவற்றைக் கற்றார். இவர் விமர்சன ரீதியாக பாராட்டப்பட்ட புத்தகங்களைத் தொகுத்தார். சப்தகல்பத்ரம் என்ற நூலைத் தொகுப்பதில் இராதாகாந்த தேவ் என்பவருக்கு (1783–1867) உதவினார். [2]
படைப்புகள் தொகு
மேலும், அரதத்வா-தீதி (1881), புராச்சரண-போதினி (1895) மற்றும் சிலா-சக்ரார்த்தபோதினி போன்ற நூல்கள்: இவரால் இயற்றப்பட்டது. சிலா-சக்ரார்த்தபோதினி என்பது பல்வேறு வகையான கற்களைக் கையாள்கிறது, அவை நாராயணனின் அடையாளமாக வணங்கப்படுகின்றன. [3] பல்வேறு தாந்த்ரீக சடங்குகள், குறிப்பாக காளி வழிபாடு தொடர்பான நடைமுறை விஷயங்களில் ஒரு கையேட்டையும் எழுதினார். [4]
இசையமைப்பாளர் தொகு
சமசுகிருதத்தில் உதவித்தொகை பெற்ற ஒரு இசைக்கலைஞரான இவர் குறிப்பிடத்தக்க இசையமைப்பாளராகவும் இருந்தார். [5]
குடும்பம் தொகு
இவர் பிரசன்னா குமாரின் மூத்த சகோதரர் ஆவார். ஹரா குமார் 1858இல் இறந்தார்; இவரது மூத்த மகன் மகாராஜா சர் ஜதிந்த்ரமோகன் தாகூர் அவர்களால், குடும்பத்தின் பாதுரியகட்டா கிளை கிளைத்து வளர்ந்தது. [1] இவருக்கு சௌரிந்திரமோகன் மற்றும் சௌதிந்திரமோகன் என்ற இரு மகன்களும் இருந்தனர்.
நினைவு தொகு
இவர் தனது தந்தையின் நினைவாக தனது சகோதரர் பிரசன்ன குமாருடன் முலிசோர் என்னுமிடத்தில் ஒரு கோவிலைக் கட்டினார்.. [6] மேலும், கலை மற்றும் இசைக்காக இவர் தாராளமாக பணத்தை நன்கொடையாக வழங்கினார்.
இவர் புகழ்பெற்ற "எமரால்டு போவர்," என்றா ஒரு அழகான மாளிகையை கட்டியிருந்தார். இதை மேற்கு வங்க அரசு கையகப்படுத்தியது. இது இப்போது ரவீந்திர பாரதி பல்கலைக்கழகத்தின் ஒரு பகுதியாக உள்ளது. [7] [8]
கொல்கத்தாவில் உள்ள ஒரு சதுக்கத்திற்கு ஹரகுமார் தாகூர் சதுக்கம் என்று பெயரிடப்பட்டுள்ளது
குறிப்புகள் தொகு
- ↑ 1.0 1.1 The Golden Book of India: A Genealogical and Biographical Dictionary of the Ruling Princes, Chiefs, Nobles, and Other Personages, Titled Or Decorated, of the Indian Empire by Sir Roper Lethbridge, Publisher : Macmillan & Company, 1893 pp: 527
- ↑ Sengupta, Subodh Chandra and Bose, Anjali, p. 611
- ↑ A handbook of West Bengal - Volume 2. Sanghamitra Saha, International School of Dravidian Linguistics. 1998. பக். 667. https://books.google.com/books?id=amIwAQAAIAAJ&q=harakumar+taogre+1858&dq=harakumar+taogre+1858&hl=en&sa=X&ei=SxgfU4vFFMqXrAeRuYDoDw&ved=0CFAQ6AEwCQ.
- ↑ Sanskrit Culture Of Bengal by Sures Chandra Banerji. Sharada Publishing House. 2004. பக். 116. https://books.google.com/books?id=NHAaAQAAIAAJ&q=harakumar+taogre+1858&dq=harakumar+taogre+1858&hl=en&sa=X&ei=SxgfU4vFFMqXrAeRuYDoDw&ved=0CEwQ6AEwCA.
- ↑ Musicians of India: Past and Present : Gharanas of Hindustani Music and Genealogies. Amala Dāśaśarmā Naya Prokash. 1993. https://books.google.com/books?id=FKWfAAAAMAAJ&q=harakumar+taogre+1858&dq=harakumar+taogre+1858&hl=en&sa=X&ei=SxgfU4vFFMqXrAeRuYDoDw&ved=0CDwQ6AEwBA.
- ↑ The Modern History of the Indian Chiefs, Rajas, Zamindars, & C: The native ... By Lokanātha Ghosha. 1881. https://books.google.com/books?id=AVgOAAAAQAAJ&pg=PA169&dq=harakumar+taogre&hl=en&sa=X&ei=BhYfU9XbKoX3rQfw2IH4Ag&ved=0CD4Q6AEwAw#v=onepage&q=harakumar%20taogre&f=false.
- ↑ [1]
- ↑ "Hara kumar Tagore, the poet's uncle, built a mansion called the Emerald Bower, and this building and its park-lands, later acquired by the Government of West Bengal, finally became a complex of academic institutions among which this University has the central and larger share". Archived from the original on 12 March 2014. பார்க்கப்பட்ட நாள் 12 March 2014.