அசியோ
அசியோ (Asio) என்பது இசுட்ரிகிடே குடும்பத்தில் உள்ள ஆந்தை பேரினமாகும். இந்தப் பேரினம் உலகின் பெரும்பாலான பகுதிகளில் வசிக்கின்றன. மேலும் குட்டைக்காது ஆந்தை ஐரோப்பா, ஆசியா, வடக்கு மற்றும் தென் அமெரிக்கா, கரீபியன், ஹவாய் மற்றும் கலாபகசுத் தீவுகளில் இனப்பெருக்கம் செய்யும் அனைத்து பறவை இனங்களிலும் மிகவும் பரவலான ஒன்றாகும். இதன் புவியியல் வரம்பு அந்தாட்டிக்கா மற்றும் ஆத்திரேலியாவைத் தவிர அனைத்து கண்டங்களிலும் பரவியுள்ளது.
அசியோ புதைப்படிவ காலம்:பிளியோசின் பிந்தைய காலம் முதல் | |
---|---|
நீண்ட காது ஆந்தை | |
உயிரியல் வகைப்பாடு | |
திணை: | விலங்கு
|
தொகுதி: | |
வரிசை: | |
குடும்பம்: | |
பேரினம்: | அசியோ பிரிசன், 1760
|
மாதிரி இனம் | |
Strix otus லின்னேயஸ், 1758 | |
சிற்றினங்கள் | |
உரையினை காண்க |
பொதுப்பண்புகள்
தொகுஅசியோ ஆந்தைகள் நடுத்தர அளவிலான ஆந்தைகள். இதன் உடல் நீளம் 30 முதல் 46 செ.மீ. வரையிலும் இறக்கை விட்டம் 80 முதல் 103 செ.மீ. வரையும் இருக்கும். அசியோ ஆந்தைகள் நீண்ட சிறகுகள் மற்றும் தனிச்சிறப்புடன் கூடிய முக வட்டு கொண்டவை. இரண்டு வடக்கு சிற்றினங்கள் பகுதியளவு இடம்பெயர்ந்து, குளிர்காலத்தில் தங்கள் வரம்பின் வடக்குப் பகுதிகளிலிருந்து தெற்கு நோக்கி வலசைப்போகும் தன்மையுடையன. தேவையான உணவு கிடைக்காதபோது உணவினைத் தேடி நாடோடியாக அலைந்து திரிகின்றன. வெப்பமண்டல அசியோ ஆந்தைகள் பெரும்பாலும் உட்கார்ந்த நிலையில் உள்ளன. இந்த ஆந்தைகள் திறந்த வெளிகள் அல்லது புல்வெளிகளில் வேட்டையாடுகின்றன. இவை முக்கியமாக கொறித்துண்ணிகள், சிறிய பாலூட்டிகள் மற்றும் ஒரு சில பறவைகளை உணவாக எடுத்துக்கொள்கின்றன.
அசியோ ஆந்தைகள் முக்கியமாக இரவாடுதல் வகையின. ஆனால் குட்டைக் காது ஆந்தை அந்திம நேர விலங்காகும். பெரும்பாலான சிற்றினங்கள் தரையில் கூடு கட்டுகின்றன. ஆனால் நீண்ட காது ஆந்தை (சியோ ஓட்டசு) காக்கை மற்றும் மேக்பை (குடும்பம் கோர்விடே) மற்றும் பல்வேறு பருந்துகளின் பழைய குச்சிக் கூடுகளைப் பயன்படுத்துகின்றன.
வகைப்பாட்டியல்
தொகு1760ஆம் ஆண்டில் பிரெஞ்சு விலங்கியல் நிபுணர் மாதுரின் ஜாக் பிரிசன் என்பவரால் அசியோ பேரினமானது நீண்ட காது ஆந்தை (அசியோ ஓட்டசு) மாதிரி இனமாக அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. ஒரு வகை கொம்பு ஆந்தைக்கு இளைய பிளினி பயன்படுத்திய இலத்தீன் பெயரான asiō என்பதிலிருந்து இந்த பேரினப் பெயர் வந்தது.[1] இந்த ஆந்தைகளின் தலையில் உள்ள இறகுகள் "காதுகள்" போன்ற தோற்றத்தைக் கொடுக்கின்றன; இது இதனை வரையறுக்கும் பண்பு ஆகும்.
சிற்றினங்கள்
தொகுஇந்த பேரினத்தில் பின்வரும் ஒன்பது சிற்றினங்கள் உள்ளன:[2]
- ஜமைக்கன் ஆந்தை, அசியோ கிராமிகசு (முன்னர் சூடோசுகோப்பசு பேரினத்தில் வைக்கப்பட்டது)
- வரி ஆந்தை, அசியோ கிளாமட்டர் (முன்னர் சூடோசுகோப்பசு அல்லது ரைனோப்டின்க்சு பேரினத்தில் வைக்கப்பட்டது)
- நீண்ட காது ஆந்தை, அசியோ ஓட்டசு
- அபிசீனிய ஆந்தை, அசியோ அபிசினிகசு
- மடகாசுகர் ஆந்தை, அசியோ மடகாசுகாரியன்சிசு
- இசுடைஜியன் ஆந்தை, அசியோ இசுடிஜியசு
- குட்டைக்காது ஆந்தை, அசியோ பிளமேமசு
- சதுப்புநில ஆந்தை, அசியோ கேபென்சிசு
- பயமுறுத்தும் ஆந்தை, அசியோ சொலோமோனென்சிசு
மூன்று புதை படிவ சிற்றினங்கள் அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளன:
- † அசியோ ப்ரீவிப்சு (குளென்சு பெர்ரி பிலியோசீன் பிந்தைய காலம், ஹேகர்மேன், அமெரிக்கா)
- † அசியோ பிரிசுகசு (சான் மிகுவல் தீவு மற்றும் சாண்டா ரோசா தீவு, அமெரிக்காவின் லேட் ப்ளீஸ்டோசீன்)[3]
- † அசியோ ஈக்வடோரியன்சிசு (எக்குவடோரின் பிற்பகுதி பிளீசுடோசீன்)[4][5]
பிந்தைய இயோசின்/முந்தைய ஒலிகோசீன் காது ஆந்தை "அசியோ" ஹென்ரிசி, செலினோர்னிசு என்ற புதைபடிவ ஆந்தை பேரினத்தின் உறுப்பினராக அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளது. "Asio pygmaeus (பெரும்பாலும் தவறாக எழுதப்பட்ட pigmaeus ) பொருளின் மறு ஆய்வு இல்லாமல் ஒரு இனத்திற்கு ஒதுக்க முடியாது. "அசியோ கொலோஞ்சென்சிசு (வையூக்சு கோலோஞ்சசு, பிரான்சின் மத்திய மியோசீன்) இப்போது அலசியோ பேரினத்தில் வைக்கப்பட்டுள்ளது.[6]
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ "Definition - Numen - The Latin Lexicon - An Online Latin Dictionary - A Dictionary of the Latin Language". latinlexicon.org.
- ↑ Gill, Frank; Donsker, David; Rasmussen, Pamela, eds. (January 2021). "Owls". IOC World Bird List Version 11.1. International Ornithologists' Union. பார்க்கப்பட்ட நாள் 27 May 2021.
- ↑ Collins, P. W., D. A. Guthrie, E. L. Whistler, R. L. Vellanoweth, and J. M. Erlandson. 2018. Terminal Pleistocene–Holocene avifauna of San Miguel and Santa Rosa islands: identifications of previously unidentified avian remains recovered from fossil sites and prehistoric cave deposits. Western North American Naturalist 78(3):370–404.
- ↑ Enrico de Lazaro: Giant Predatory Owls Once Lived in Ecuador; on: sci-news; July 22, 2020
- ↑ Lo Coco, G.E., Agnolín, F.L. & Román Carrión, J.L.: Late Pleistocene owls (Aves, Strigiformes) from Ecuador, with the description of a new species; In: J Ornithol 161, pp 713–721; March 5, 2020; doi:10.1007/s10336-020-01756-x
- ↑ Mlíkovský, Jirí (2002): Cenozoic Birds of the World, Part 1: Europe பரணிடப்பட்டது 2011-05-20 at the வந்தவழி இயந்திரம். Ninox Press, Prague.