இம்மானுவேல் காந்து
இம்மானுவேல் காந்து [1] (Immanuel Kant, ஏப்ரல் 22, 1724 – பெப்ரவரி 12, 1804) இடாய்ச்சுலாந்தைச் சேர்ந்த ஒரு மெய்யியலாளர் ஆவார். இவர் கிழக்குப் பிரசியாவின், கோனிக்சுபர்கு (இன்றைய உருசியாவிலுள்ள கலினின்கிராடு) என்னும் இடத்தைச் சேர்ந்தவர். ஐரோப்பிய தத்துவவியலாளரான இவர் தற்கால தத்துவவியலின் செல்வாக்கு மிக்க சிந்தனையாளராகக் கருதப்படுகிறார்.[2] மனித மனமானது, மனித அனுபவத்தின் கட்டமைப்பை உருவாக்குகிறது என்று காந்து வாதிட்டார். இக்காரணமே அறநெறிக்கு ஆதாரமாக இருக்கிறது. இது பற்றற்ற தீர்ப்புப் புலத்திலிருந்து அழகுணர்வு தோன்றுகிறது. அந்த இரடவெளி மற்றும் நேரம் நம்முடைய உணர்திறன் வடிவங்கள், மற்றும் உலகம் "அதுவே" என்ற நம் கருத்துகள் சுயாதீனமாக உள்ளது. பழைய நம்பிக்கையான சூரியன் பூமியைச் சுற்றி வருவதாகக் கூறும் கோபர்நிக்கசின் புவி மையத் தத்துவத்தை, "கோப்பர்நிக்கன் புரட்சியை" தமக்குள்ளாக காந்து ஏற்படுத்திக் கொண்டார். அவரது நம்பிக்கைகள் சமகால தத்துவத்தில், முக்கியமாக மாய உருத்திரிபு, ஒளிர்வுக் கோட்பாடு, நெறிமுறைகள், அரசியல் கோட்பாடு மற்றும் அழகுணர்ச்சி ஆகியவற்றின் மீது பெரும் செல்வாக்கு செலுத்துகின்றன.[3]
| மேற்கத்திய மெய்யியல் 18 ஆவது நூற்றாண்டு மேற்குலக மெய்யியல் | |
|---|---|
இம்மானுவேல் காந்து | |
|
பெயர் |
இம்மானுவேல் காந்து |
|
பிறப்பு |
ஏப்ரல் 22, 1724 |
|
இறப்பு |
பெப்ரவரி 12, 1804 (அகவை 79) |
|
கருத்துப் பரம்பரை |
|
|
முதன்மைக் கருத்துக்கள் | |
|
குறிப்பிடத்தக்க கருத்துக்கள் |
Categorical imperative, Transcendental Idealism, Synthetic a priori, Noumenon, Sapere aude, Nebular hypothesis |
|
ஏற்ற தாக்கங்கள் |
Wolff, Tetens, Hutcheson, Empiricus, Montaigne, ஹ்யூம், தேக்கார்ட்டு, மலெபிரான்சே, லீப்னிட்ஸ், ஸ்பினோசா, லாக், Berkeley, ரூசோ, நியூடன், Emanuel Swedenborg |
|
ஊட்டிய |
யோஃகான் ஃவிக்டெ, பிரீடரிக் ஷெல்லிங், ஹெகல், ஷோப்பன்ஹௌவர், நீட்சே, Peirce, ஹுஸ்செர்ல், ஹைடிகர், விட்கென்ஸ்டைன், சாத்ரே, Cassirer, Habermas, Rawls, சோம்சுக்கி, ரோபேர்ட் நோசிக், பாப்பர், கீர்க்கெகார்டு, யங், Searle, மிஷேல் ஃபூக்கோ, Hannah Arendt, கார்ல் மார்க்ஸ், Giovanni Gentile, Karl Jaspers, ]ஹாயெக், என்றி பெர்குசன் |
|
கையொப்பம் |
|
வரலாறு
தொகு
எமானுவேல் (Emanuel) என்னும் பெயரில் மதப் புனிதக்குளியல் செய்யப்பட்ட இவர் எபிரேய மொழியைக் கற்ற பின்னர் தனது பெயரை இம்மானுவேல் (Immanuel) என மாற்றிக்கொண்டார். இவரது பெற்றோர்களின் ஒன்பது பிள்ளைகளில் நான்காவதாக 1724 ஆம் ஆண்டு இவர் பிறந்தார். தனது முழு வாழ்க்கைக் காலத்தையும், அவருடைய சொந்த நகரமும், அக்காலக் கிழக்குப் பிரசியாவின் தலைநகரமுமான கொனிக்ஸ்பர்க்கிலும் அதை அண்டிய பகுதிகளிலுமே கழித்தார். இவருடைய தந்தையார் ஜொஹான் ஜார்ஜ் கண்ட் (Johann Georg Kant) ஜஇடாய்ச்சுலாந்தின் வட கோடியில் அமைந்திருந்த மெமெல் என்னும் இடத்தைச் சேர்ந்தவொரு கைப்பணியாளர். இவரது குடும்பம் கடுமையான மதப் பற்றுக் கொண்டது. இவர் கற்ற கல்வி, கண்டிப்பான, ஒழுக்கம் சார்ந்தது, கணிதம், அறிவியல் என்பவற்றுக்கும் மேலாக இலத்தீன், சமயக் கல்வி என்பவற்றுக்கே கூடுதல் அழுத்தம் கொடுத்தது.[4]
இளமைக்காலம்
தொகுகாந்து, 1740 ஆம் ஆண்டில், தனது 16 ஆவது வயதில், கோனிசுபர்குப் பல்கலைக் கழகத்தில் சேர்ந்தார்.[5] அங்கே, ஒரு பகுத்தறிவுவாதியான மார்ட்டின் நட்சென் என்பவரின் கீழ், இலீபினிசு, வோல்ஃப் ஆகியோருடைய தத்துவங்களைக் கற்றார். பிரித்தானியத் தத்துவவியலினதும், அறிவியலினதும் வளர்ச்சி குறித்தும் அறிந்திருந்த மார்ட்டின், நியூட்டனுடைய கணிதம் சார்ந்த இயற்பியலை காந்துக்கு அறிமுகப்படுத்தினார். 1746 ஆம் ஆண்டில் இவரது தந்தை இறக்கவே இவரது கல்வியும் தடைப்பட்டது. கோனிக்சுபர்கைச் சுற்றியிருந்த சிறிய நகரங்களில் இவர் தனிப்பட்ட முறையில் கல்வி கற்பித்து வந்தார். அத்துடன் தனது ஆய்வுகளையும் தொடர்ந்தார். இவரது முதலாவது தத்துவ நூல் (Thoughts on the True Estimation of Living Forces) 1749 ஆம் ஆண்டில் வெளிவந்தது. பின்னர் பல அறிவியல் தலைப்புக்களில் மேலும் பல நூல்களை வெளியிட்ட அவர், 1755 ஆம் ஆண்டில் பல்கலைக் கழக விரிவுரையாளர் ஆனார். அறிவியல் தொடர்பாகவும் தனது வாழ்நாள் முழுவதும் ஓரளவு எழுதி வந்தாராயினும், அக்காலத்தில் இருந்து, காந்து கூடுதலாகத் தத்துவம் சார்ந்த விடயங்களிலேயே கூடுதல் கவனம் செலுத்தினார். தொடராகப் பல முக்கிய ஆக்கங்களை அவர் இக்காலத்தில் வெளியிட்டார்.[6]
தத்துவங்கள்
தொகுஞானம் என்றால் என்ன என்பதற்கு, "வெளிப்புற அதிகாரங்களுக்கு வளைந்து கொடுக்காமல் நீயே சுயமாக யோசிக்கவும், செயல்படவும் கற்றுக்கொண்டால் அதுவே ஞானம்" என்று கூறியுள்ளார்..
நற்குணங்கள் யாது என்பதற்கு, "அது கடவுள் கொடுத்தது அல்ல. இயற்கையில் வருவதும் அல்ல. உன் நினைப்புதான் அது. எந்த மிருகத்துக்கும் இதுதான். சுய சிந்தனை தான் ஒருவரின் நற்குணங்களை எதிரொளிக்கும் கண்ணாடியாக உள்ளது" என்றார்.
கருத்தியல் ஒருங்கிணைப்பும் ஒருமைப்பாடும், மனதளவில் கருத்துக்கள் அல்லது "புரிந்துகொள்ளுதலில் பிரிவுகள்" ஆகியவை, விண்வெளி மற்றும் நேரத்திற்குள் புலனுணர்வைக் கொண்டிருக்கும் தன்மையின் மீது செயல்படுகின்றன என்கிறார் காந்து.[7]
அழகியல் தத்துவங்கள்
தொகுகாந்தின் அழகியல் பண்புகளைக் குறித்தும் கம்பீரமானவர்களின் உணர்ச்சிகளைக் குறித்தும் அழகு மற்றும் மேன்மைக் குணங்களின் உள்ளார்ந்த தன்மை பற்றியும் விவாதிக்கிறது (1764). அழகியல் கோட்பாட்டிற்கான காந்தின் பங்களிப்பு, தீர்ப்பின் விமர்சனம் 1790 இல் உருவாக்கப்பட்டது. அதில் அவர் "சுவையின் தீர்ப்புகள்" என்ற சாத்தியக்கூறு மற்றும் தர்க்கரீதியான நிலையை ஆராய்கிறார். தீர்ப்பின் விமர்சனத்தின் முதல் முக்கிய பிரிவின் "அழகியல் தீர்ப்பு பற்றிய விமர்சனத்தில்" காந்து "அழகியல்" என்ற சொற்றொடரை பயன்படுத்தினார். காந்து அறிஞர் டபிள்யூ. எச்சு வால்சு, கூற்றுப்படி இது தற்கால பொருளிலிருந்து வேறுபடுகிறது.[8] இதற்கு முன், தூய நியாயத்தின் விமர்சனத்தில், சுவை, நியாயத் தீர்ப்புகள் மற்றும் அறிவியல் தீர்ப்புகள் ஆகியவற்றின் தீர்ப்புகளுக்கு இடையேயான முதலடிப்படையான வேறுபாடுகளை கண்டறிந்த காந்து, "அழகியல்" என்ற வார்த்தையை "சுவைக்கான விமர்சனத்தைத் தீர்மானித்து" சுவை தீர்ப்புகள் "சட்டங்கள் ஒரு முன்னோடி" மூலம் "இயங்கப்படக் கூடாது" என்று குறிப்பிட்டார்.[8] அழகுநோக்கியல் (Aesthetica) (1750-58) என்ற நூலினை எழுதிய ஏ.சி.பம்கார்டன் காந்தின் தத்துவத்தின் ஒரு ஒருங்கிணைந்த மற்றும் விரிவான தத்துவ அமைப்புக்கு அழகியல் கோட்பாட்டை உருவாக்கவும் ஒருங்கிணைக்கவும் முதல் தத்துவவாதிகளில் ஒருவராக இருந்தார்.[9] அவருடைய தத்துவ கருத்துக்கள் முழுவதிலும் ஒரு முக்கிய பாத்திரம் வகித்த கருத்துக்களைப் பயன்படுத்தி இருந்தார்.[10]
தாக்கம்
தொகுமேற்கத்திய சிந்தனை மீது காந்தின் செல்வாக்கு ஆழமாக உள்ளது.[11] குறிப்பிட்ட சிந்தனையாளர்களிடம் தனது செல்வாக்கினை மென்மேலும் தத்துவார்த்த விசாரணை மேற்கொள்ளப்பட்ட கட்டமைப்பை காந்து மாற்றியுள்ளார். மேலும் அவர் கருத்தியல் மாற்றத்தினை நிறைவேற்றினார். தற்பொழுது மிகக் குறைந்த தத்துவமானது இப்போது கான்டியன் தத்துவத்திற்கு முந்தைய பாணியில் செயல்படுத்தப்படுகிறது. இந்த மாற்றமானது, தத்துவம் மற்றும் சமூக அறிவியல் மற்றும் மனிதநேயங்களில் பொதுவாகத் தோன்றிய பல நெருக்கமான கண்டுபிடிப்புகள் ஆகும்
- காந்தின் "கோப்பர்நிக்கன் புரட்சி", மனித அறிவின் பாத்திரத்தை அல்லது அறிவை மையமாகக் கொண்டு இது போன்ற விபரங்கள் தத்துவார்த்தமாக்குதல் இயலாததால் அவை நம்மை சுயாதீனமாகவோ அல்லது அவர்கள் எப்படி இருக்கிறார்கள் என்பது பற்றிய கருத்தியலாக வெளிப்படுகிறது.[12]
- விமர்சன தத்துவத்தின் கண்டுபிடிப்பு, அதை கண்டுபிடிப்பதற்கான கருத்தை கொண்டுள்ளதால் தத்துவ ரீதியான நியாயத்தீர்ப்பு மூலம் அறிந்துகொள்ளும் திறனுக்கான இயல்பான வரம்புகளை முறையாக ஆராயவும்;
- "சாத்தியமான அனுபவங்களின் நிலைமைகள்" என்ற அவரது கருத்துப்படி, "சாத்தியக்கூறுகளின் நிலை" என்ற கருத்தை அவர் உருவாக்கியது - விபரங்கள், அறிவு மற்றும் உணர்வின் வடிவங்கள் ஆகியவை முன்முயற்சியற்ற நிலைமைகளில் எஞ்சியிருக்கின்றன, அதனால் புரிந்து கொள்ள அல்லது அவற்றை அறியும் இந்த நிலைமையை புரிந்து கொள்ள முயற்சிக்கிறது.ஷ
- புறநிலை அனுபவம் மனித மனத்தின் செயல்பாட்டால் தீவிரமாக அமைக்கப்பட்ட அல்லது நிர்மாணிக்கப்பட்ட அவருடைய கோட்பாடு;
- அறநெறித் தன்னாட்சியே மனிதகுலத்திற்கு மையமாக உள்ளது
- ஜேர்மன் சிந்தனை, மார்க்சிசம், பாசிடிவிவாதம், பினோமினாலஜி, இருத்தலியல், விமர்சனக் கோட்பாடு, மொழியியல் தத்துவம், கட்டமைப்புவாதம், பிந்தைய கட்டமைப்புவாதம் மற்றும் திசைமாற்ற வழிமுறை போன்ற காந்து சிந்தனைகள் பல்வேறு வகையான சிந்தனைப் களங்களோடு இணைக்கப்பட்டுள்ளன.
அறிவைப்பற்றி
தொகுமெய்யுணர்தல், செயற்கையாக உணர்தல், முன்னம் உள்ளது, உள்ளதை உள்ளபடியாக உணர்தல். பின்னம் உள்ளது, நாமே அதோடு தொடர்புபட்ட வேறொன்றை வரும்முன் கூறி ஏற்றுக்கொள்ளுதல் என்று அறிவியல்பற்றிக் கூறியுள்ளார்.
கல்லறை
தொகுஇம்மானுவேலின் கல்லறை ருஸியாவில் உள்ளது. அவரின் கல்லறை உள்ள பகுதி ருஸியாவால் கைபற்றப்பட்ட பின்னரும் பாதுகாக்கப்படுகின்றது. பல புது மண தம்பதிகளும் இவரின் கல்லறையில் பூக்கள் தூவி அஞ்சலி செலுத்துகின்றனர்.
அவரின் சிலை இன்னும் அந்த கல்லறையின் முகப்பை அலங்கரித்து வருகின்றது.
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ "Kant". Random House Webster's Unabridged Dictionary.
- ↑ "Immanuel Kant". Stanford Encyclopedia of Philosophy. 20 May 2010. பார்க்கப்பட்ட நாள் 6 October 2015.
- ↑ Georg Wilhelm Friedrich Hegel, Natural Law: The Scientific Ways of Treating Natural Law, Its Place in Moral Philosophy, and Its Relation to the Positive Sciences. trans. T. M. Knox. Philadelphia, PA: University of Pennsylvania Press, 1975. Hegel's mature view and his concept of "ethical life" is elaborated in his Philosophy of Right. Hegel, Philosophy of Right. trans. T. M. Knox. Oxford University Press, 1967.
- ↑ Robert Pippin's Hegel's Idealism (Cambridge: Cambridge University Press, 1989) emphasizes the continuity of Hegel's concerns with Kant's. Robert Wallace, Hegel's Philosophy of Reality, Freedom, and God (Cambridge: Cambridge University Press, 2005) explains how Hegel's Science of Logic defends Kant's idea of freedom as going beyond finite "inclinations", contra skeptics such as David Hume.
- ↑ The American International Encyclopedia (New York: J.J. Little & Ives, 1954), Vol. IX.
- ↑ "Immanuel Kant: Metaphysics". Internet Encyclopedia of Philosophy. பார்க்கப்பட்ட நாள் 6 February 2015.
- ↑ In the first edition of the Critique of Pure Reason Kant refers to space as "no discursive or...general conception of the relation of things, but a pure intuition" and maintained that "We can only represent to ourselves one space". The "general notion of spaces...depends solely upon limitations" (Meikeljohn trans., A25). In the second edition of the CPR, Kant adds, "The original representation of space is an a priori intuition, not a concept" (Kemp Smith trans., B40). In regard to time, Kant states that "Time is not a discursive, or what is called a general concept, but a pure form of sensible intuition. Different times are but parts of one and the same time; and the representation which can be given only through a single object is intuition" (A31/B47). For the differences in the discursive use of reason according to concepts and its intuitive use through the construction of concepts, see Critique of Pure Reason (A719/B747 ff. and A837/B865). On "One and the same thing in space and time" and the mathematical construction of concepts, see A724/B752.
- ↑ 8.0 8.1 Critique of Judgment in "Kant, Immanuel" Encyclopedia of Philosophy. Vol 4. Macmillan, 1973.
- ↑ Beardsley, Monroe. "History of Aesthetics". Encyclopedia of Philosophy. Vol. 1, section on "Toward a unified aesthetics", p. 25, Macmillan 1973. Baumgarten coined the term "aesthetics" and expanded, clarified, and unified Wolffian aesthetic theory, but had left the Aesthetica unfinished (See also: Tonelli, Giorgio. "Alexander Gottlieb Baumgarten". Encyclopedia of Philosophy. Vol. 1, Macmillan 1973). In Bernard's translation of the Critique of Judgment he indicates in the notes that Kant's reference in § 15 in regard to the identification of perfection and beauty is probably a reference to Baumgarten.
- ↑ German Idealism in "History of Aesthetics" Encyclopedia of Philosophy. Vol 1. Macmillan, 1973.
- ↑ Prof. Oliver A. Johnson claims that, "With the possible exception of Plato's Republic, (Critique of Pure Reason) is the most important philosophical book ever written." Article on Kant within the collection "Great thinkers of the Western World", Ian P. McGreal, Ed., HarperCollins, 1992.
- ↑ See Stephen Palmquist, "The Architectonic Form of Kant's Copernican Logic", Metaphilosophy 17:4 (October 1986), pp. 266–288; revised and reprinted as Chapter III of Kant's System of Perspectives: An architectonic interpretation of the Critical philosophy (Lanham: University Press of America, 1993).