இராகோபூர், வைசாலி
ராகோபூர் (Raghopur) என்பது பீகார் மாநிலத்தின் வைசாலி மாவட்டத்தில் உள்ள ஒரு சமூக மேம்பாட்டுத் தொகுதியாகும். கங்கை ஆற்றின் இரண்டு நீரோடைகளுக்கு இடையில் அமைந்திருக்கும் இது ஒரு நதித் தீவாகும். இது பிபா புல் மூலம் பட்னாவுடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளது.
இராகோபூர் | |
|---|---|
சமூக மேம்பாட்டுத் தொகுதி | |
  இராகோபூர் பிகாரில் அமைவிடம் | |
| ஆள்கூறுகள்: 25°34′N 85°21′E / 25.56°N 85.35°E | |
| நாடு |  இந்தியா |
| மாநிலம் | பீகார் |
| மாவட்டம் | வைசாலி |
| அரசு | |
| • வகை | சமூக மேம்பாட்டுத் தொகுதி |
| ஏற்றம் | 46 m (151 ft) |
| மொழிகள் | |
| • அலுவல் | மைதிலி, இந்தி |
| நேர வலயம் | ஒசநே+5:30 (இந்திய சீர் நேரம்) |
| அஞ்சல் குறியீட்டு எண் | 844508 |
| தொலைபேசி இணைப்பு எண் | 06224 |
| ஐஎசுஓ 3166 குறியீடு | ஐ.எசு.ஓ 3166-2:ஐ.என் |
| மக்களவை (இந்தியா) தொகுதி | ஹாஜீபூர் மக்களவைத் தொகுதி |
| மாநிலச் சட்டப் பேரவை தொகுதி | ராகோபூர் சட்டமன்றத் தொகுதி |
வரலாறு
தொகுஇராகோபூர் தீவு உருவாக்கம் மற்றும் வரலாறு சிந்தனையை விட மிகவும் பழமையானது. சமீபத்தில் பட்னாவிலிருந்து 10 கி.மீ வடக்கே நதிப்படுகையில் நில உரிமையாளரால் ஒரு வீட்டைக் கட்டுவதற்காக நிலத்தைத் தோண்டும்போது நில உரிமையாளரால் ஹரப்பன் வகை செங்கற்கள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டன, நில உரிமையாளர் இதுபோன்ற ஆயிரக்கணக்கான பெரிய செங்கற்களைக் கண்டார். அவர் சிலவற்றைப் பயன்படுத்தினார். மீதமுள்ளவற்றை ஆர்வமின்றி மாதிரி 4 அன்று, மாநில தொல்பொருள் இயக்குநரகத்தின் இயக்குநர் அதுல் வர்மா அந்த இடத்திற்குச் சென்று மாதிரிகளைச் சரிபார்த்தார். தொல்பொருள் ஆய்வாளரும் பீகார் பாரம்பரிய மேம்பாட்டு சங்கத்தின் நிர்வாக இயக்குநருமான விஜய் குமார் சவுத்ரி ஹரப்பன் செங்கற்களின் தடிமன், அகலம் மற்றும் நீளம் ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் 1: 2: 4 என்ற விகிதத்தில் இருப்பதை உறுதிப்படுத்தினார். மாநில தொல்பொருள் இயக்குநரகத்தின் நடவடிக்கை இப்பகுதியில் மனித குடியேற்றங்கள் இருந்ததை உறுதிப்படுத்த எடுக்கப்பட்ட ஒரு சரியான திசையின் ஒரு படியாகும் என்றார். இராகோபூர் நதிப்படுகை தொல்பொருள் முக்கியத்துவம் வாய்ந்த இடங்களான வடக்கில் செச்சார் மற்றும் தெற்கில் திதர்கஞ்ச் இடையே அமைந்துள்ளது. வைசாலியில் உள்ள செச்சார் ஒரு கற்கால தளமாகும். அதே நேரத்தில் பாட்னாவில் உள்ள திதர்கஞ்சில் அகழ்வாராய்ச்சியின் போது மௌரிய காலத்திலிருந்து எஞ்சியுள்ளவை கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளன.
நிலவியல்
தொகுஅனைத்துப் பக்கங்களிலும் கங்கையால் சூழப்பட்ட இராகோபூர் முக்கியமாக வண்டல் மண்ணைக் கொண்டுள்ளது. ஒவ்வொரு ஆண்டும் கங்கை வெள்ளத்தால் இந்த பகுதி நீரில் மூழ்குகிறது. இராகோபூருக்கு இது உதவியாக இருக்கிறது. வெள்ளம் இந்த பகுதியை வளமானதாக மாற்றும் புதிய மண்ணையும் கொண்டு வருகிறது.
புள்ளிவிவரங்கள்
தொகு2001 இந்திய மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின்படி,[1] இராகோபூரில் 187,722 என்ற அளவில் மக்கள் தொகை இருந்தது. மக்கள் தொகையில் 54% ஆண்கள் இருந்தனர். இராகோபூரின் சராசரி கல்வியறிவு விகிதம் 33 சதவீதமாகும். இராகோபூரில் உள்ள கிராமங்களில் பகார்பூர், சுரவன்பூர், பதேபூர், பிர்பூர், சாக்சிங்கர், இராம்பூர், சிவ் நகர் போன்றவை அடங்கும். எல்லாவற்றிலும் பீர்பூர் இந்த தொகுதியின் மிகப்பெரிய கிராமமாகும்.
பிர்பூர் பற்றி
இராகோபூர் தொகுதியில் உள்ள மிகப்பெரிய கிராமம் பீர்பூர் ஆகும். இந்த கிராம மக்கள் முகலாய காலத்தில் ராஜஸ்தானில் இருந்து குடியேறிய ஆர்ஜாபுட்கள் என்பவராவர். ஜோத்பூரிலிருந்து பீர் சிங் என்று அழைக்கப்பட்ட குடியேறியவர்களில் ஒருவரின் பெயரை பீர்பூர் கிராமம் கொண்டுள்ளது. அவர்கள் அனைவரும் ஜோத்பூரின் (மார்வார்) இரத்தோட் (இரத்தோர்) குலத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். பீர்பூருக்கு அருகிலுள்ள நகரம் பக்தியார்பூர் மற்றும் குச்ரோபூர் ஆகும். பீர்பூர் பஞ்சாயத்து இரண்டு பஞ்சாயத்துகளாக பீர்பூர் பூர்பி (கிழக்கு) மற்றும் பீர்பூர் பச்சிமி (மேற்கு) என பிரிக்கப்பட்டுள்ளது. பீர்பூரின் உள்ளூர் மொழி பஜ்ஜிகா என்பதாகும். இந்த கிராமத்தின் மக்களில் பெரும்பாலோர் விவசாயிகள் ஆவர்.[2]
பொருளாதாரம்
தொகுஇந்த நதி தீவில் வசிப்பவர்களுக்கு விவசாயம் முக்கிய வருமான ஆதாரமாகும். முக்கிய பயிர் கோதுமை, அரிசி, மக்காச்சோளம், புகையிலை போன்றவை. இராகோபூர் மக்களுக்கும் இந்திய இராணுவத்திற்கும் நீண்ட பாரம்பரியம் உள்ளது. இப்பகுதியில் பெரும்பாலோனார் இராணுவச் சேவையில் ஈடுபட்டு வருகின்றனர். போக்குவரத்து வசதி குறைவாக இருப்பதால் இந்த பகுதியில் எந்த தொழிற்துறையும் இல்லை.