இருபுரோமின் ஓராக்சைடு

இருபுரோமின் ஓராக்சைடு
Dibromine monoxide
பெயர்கள்
	ஐயூபிஏசி பெயர் இருபுரோமின் ஓராக்சைடு
	வேறு பெயர்கள் இருபுரோமின் ஆக்சைடு, புரோமின் ஓராக்சைடு
இனங்காட்டிகள்
சிஏஎசு எண்	21308-80-5
பண்புகள்
மூலக்கூறு வாய்பாடு	Br2O
வாய்ப்பாட்டு எடை	175.807 கி/மோல்
தோற்றம்	அடர்பழுப்பு நிறத் திண்மம்
உருகுநிலை	சுமார் -17.5°செ இல் சிதைவடைகிறது.
தொடர்புடைய சேர்மங்கள்
ஏனைய எதிர் மின்னயனிகள்	புரோமின் ஈராக்சைடு; புரோமின் முப்புளோரைடு; புரோமின் ஐம்புளோரைடு
ஏனைய நேர் மின்அயனிகள்	ஆக்சிசன் இருபுளோரைடு; இருகுளோரின் ஓராக்சைடு; குளோரின் ஈராக்சைடு; அயோடின் ஈராக்சைடு
	மாறுதலாக ஏதும் சொல்லவில்லை என்றால் கொடுக்கப்பட்ட தரவுகள் யாவும்; பொருள்கள் அவைகளின் இயல்பான வெப்ப அழுத்த நிலையில் (25°C, 100kPa) இருக்கும். \| colspan=2 \| verify (இது: /?) வார்ப்புரு மேற்கோள்கள்

இருபுரோமின் ஓராக்சைடு (Dibromine monoxide) என்பது Br₂O. என்ற மூலக்கூற்று வாய்ப்பாடு கொண்ட ஒரு கனிம வேதியியல் சேர்மமாகும். புரோமின் அயனியும் ஆக்சிசன் அயனியும் சேர்ந்து உருவாகும் இவ்வுப்பு அடர்பழுப்பு நிறத்தில் காணப்படுகிறது. – 40 ⁰ செல்சியசு வெப்பநிலையில் நிலைப்புத் தன்மையுடன் இருக்கும் இச்சேர்மம் புரோமினேற்ற வினைகளில் பயன்படுத்தப்படுகிறது^[1]. தனிமவரிசை அட்டவணையில் ஒரு தொடர் மேலேயுள்ள ஆலசனின் இருகுளோரின் ஓராக்சைடுடன் ஒத்த பண்புகளை இச்சேர்மம் கொண்டுள்ளது. இருபுரோமின் ஓராக்சைடானது C2v மூலக்கூறு சீரொழுங்குடன் வளைந்த மூலக்கூறு அமைப்புடன் காணப்படுகிறது. மூலக்கூறில் உள்ள Br-O பிணைப்புகளின் ]]பிணைப்பு நீளம்]] 1.85Å ஆகவும் Br-O-Br பிணைப்புகளின் பிணைப்புக் கோணம் 112 ⁰ ஆகவும் அமைந்திருக்கிறது.^[2]^[3]

வினைகள்

புரோமின் ஆவி அல்லது புரோமின் கரைசலை தாழ் வெப்பநிலையில் கார்பன் நாற்குளோரைடு மற்றும் பாதரச(II) ஆக்சைடுடன் சேர்த்துவினைபுரியச் செய்தால் இருபுரோமின் ஓராக்சைடு உருவாகிறது.:^[1]^[3]

2 Br₂ + HgO → HgBr₂·2H₂O + Br₂O

புரோமின் ஈராக்சைடை வெப்ப இயக்கவியல் சிதைவுக்கு உட்படுத்துவதாலும் அல்லது 1:5 என்ற விகிதத்தில் புரோமின் மற்றும் ஆக்சிசன் வாயுக்களின் கலவையில் மின்சாரத்தைச் செலுத்துவதாலும் இருகுளோரின் ஓராக்சைடைத் தயாரிக்கலாம்.^[3]

மேற்கோள்கள்

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 Perry, Dale L.; Phillips, Sidney L. (1995), Handbook of Inorganic Compounds, CRC Press, p. 74, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-8493-8671-3, பார்க்கப்பட்ட நாள் 25 August 2015
↑ Levason, William; Ogden, J. Steven; Spicer, Mark D.; Young, Nigel A. (January 1990). "Characterization of dibromine monoxide (Br2O) by bromine K-edge EXAFS and IR spectroscopy". Journal of the American Chemical Society 112 (3): 1019–1022. doi:10.1021/ja00159a019.
↑ ^3.0 ^3.1 ^3.2 Wiberg, Egon (2001). Wiberg, Nils (ed.). Inorganic chemistry (1st ed.). San Diego, Calif.: Academic Press. p. 464. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780123526519.

[handin-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 Perry, Dale L.; Phillips, Sidney L. (1995), Handbook of Inorganic Compounds, CRC Press, p. 74, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-8493-8671-3, பார்க்கப்பட்ட நாள் 25 August 2015

[JACS-2] Levason, William; Ogden, J. Steven; Spicer, Mark D.; Young, Nigel A. (January 1990). "Characterization of dibromine monoxide (Br2O) by bromine K-edge EXAFS and IR spectroscopy". Journal of the American Chemical Society 112 (3): 1019–1022. doi:10.1021/ja00159a019.

[inorg-3] 3.0 ^3.1 ^3.2 Wiberg, Egon (2001). Wiberg, Nils (ed.). Inorganic chemistry (1st ed.). San Diego, Calif.: Academic Press. p. 464. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780123526519.

[1]

[2]

[3]