விக்கிப்பீடியா

உடல்மொழி

உடல் மொழி (Body language) என்பது தகவல் பரிமாற்றத்தில் வார்த்தைகளுக்கு மாறாக உடல் நடத்தைகளான முகபாவங்கள், உடல் தோரணை, சைகைகள், கண் அசைவு, தொடுதல், இடத்தைப் பயன்படுத்துதல் போன்ற உடல் இயக்கங்கள் மூலம் தகவலை வெளிப்படுத்துதல் அல்லது தெரிவித்தலைக் குறிக்கும். உடல் மொழி என்ற சொல் பொதுவாக மக்கள் மத்தியில் பயன்படுத்தப்படுகிறது.[1] ஆனால் இம்முறை ஒருவேளை விலங்குகளிலும் பயன்படுத்தப்படலாம். உடல் மொழி பற்றிய ஆய்வு உடல் மொழியியல் என்று அழைக்கப்படுகிறது.[2]

இரண்டு பெண்கள் ஒருவருக்கொருவர் பேசிக்கொள்கிறார்கள். நீல நிற உடையில் இருக்கும் பெண் தன் உடலின் அருகில் ஒரு கையை வைத்திருப்பதைக் கவனியுங்கள். மற்றவர் சைகை மூலம் தகவலை கடத்துகிறார். இரண்டுமே உடல் மொழியின் அடையாளங்கள் ஆகும்.

உடல் மொழி என்பது தகவல்தொடர்பின் ஒரு முக்கிய பகுதியாக இருந்தாலும், பெரும்பாலானவை அனிச்சை செயலாகவே நடக்கும்.

உடல் மொழி என்பதை சைகை மொழியுடன் இணைத்துக் குழப்பமடையக்கூடாது. சைகை மொழிகள் என்பவை உண்மையில் மொழிகளேயாகும். அவை அவற்றின் சொந்த சிக்கலான இலக்கண அமைப்புகளைக் கொண்டுள்ளன. அனைத்து மொழிகளிலும் இருப்பதாகக் கருதப்படும் அடிப்படை பண்புகளை இம்மொழிகளாலும் வெளிப்படுத்த முடியும்.[3][4] மறுபுறத்தில் உடல் மொழி என்பது இலக்கண அமைப்பைக் கொண்டிருக்கவில்லை. அனைத்து மொழிகளிலும் இருப்பதாகக் கருதப்படும் அடிப்படை பண்புகளை உடல் மொழியால் வெளிப்படுத்த இயலாது. பரந்த அளவில் இது விளக்கப்பட வேண்டும். எனவே இது ஒரு மொழி அல்ல என்றாலும் நடைமுறையில் உடல் மொழி என்று அழைக்கப்படுகிறது.[5]

ஒவ்வொரு சமூகத்திலும் குறிப்பிட்ட நடத்தைக்கென்று ஒப்புக்கொள்ளப்பட்ட சில விளக்கங்கள் உள்ளன. இவ்விளக்கங்கள் நாட்டிற்கு நாடு அல்லது கலாச்சாரத்திற்கு கலாச்சாரம் மாறுபடலாம். இந்த நோக்கில் உடல் மொழி என்பது உலகளாவியதா என்ற சர்ச்சையும் உள்ளது. சொற்கள் அல்லாத தகவல்தொடர்புகளின் துணைக்குழுவாக உடல் மொழி செயல்படுகிறது. சமூகத்தில் தொடர்பாடல்களில் வாய்மொழி தொடர்பை உடல்மொழி நிறைவு செய்கிறது. உண்மையில், தனிப்பட்ட தொடர்புகளின் போது அனுப்பப்படும் பெரும்பாலான தகவல்களுக்கு சொற்கள் அல்லாத உடல் மொழித் தகவல்தொடர்பே உதவுகிறது என்று சில ஆராய்ச்சியாளர்கள் முடிவு செய்கின்றனர்.[6] உடல் மொழி தெளிவற்றதாக இருந்தாலும் இரண்டு நபர்களுக்கிடையேயான உறவை நிறுவ உதவுகிறது, தொடர்புகளை ஒழுங்குபடுத்தவும் செய்கிறது.

உடல் வெளிப்பாடுகள்

தொகு

முக பாவனைகள்

தொகு

முகபாவனை என்பது உடல் மொழியின் ஒரு பகுதியும் உணர்ச்சிகளை வெளிப்படுத்தும் ஒரு செயலுமாகும். ஒரு நபரின் மனநிலை மற்றும் மனநிலையின் தோற்றத்தை உருவாக்குவதற்காக கண்கள், புருவங்கள், உதடுகள், மூக்கு மற்றும் கன்னங்களின் இயக்கம் போன்ற பல அறிகுறிகளையும் ஒருங்கிணைத்து விளக்குவதன் மூலம் இதன் துல்லியத்தன்மை அமைகிறது. உடல்மொழி நிகழும் சூழல் மற்றும் நபரின் சாத்தியமான நோக்கம் குறித்து எப்போதும் கூடுதலாகக் கவனம் செலுத்த வேண்டும்.

  • மகிழ்ச்சி : ஒரு நபர் மகிழ்ச்சியாக இருக்கும் போது பொதுவாக சிரித்துக்கொண்டே இருப்பார். மேலும் அவரை பார்க்க இயலும் வாய்ப்பும் அதிகம். இத்தகைய நபர்களின் முகபாவனை மற்றும் உடல் மொழி பொதுவாக அதிக ஆற்றலை வெளிப்படுத்துகிறது.[7]
  • சோகம் : இது முகத்தில் புன்னகை இல்லாத நிலையாகும். அவ்வாறு புன்னகைக்க விரும்பாதது சோகத்தின் அடையாளம். சோகமாக இருக்கும் ஒருவருக்கு எப்பொழுதும் கண்கள் தாழ்வாகவே இருக்கும். குறிப்பாக மகிழ்ச்சியாக இருக்கும் ஒருவருடன் ஒப்பிடும் போது சோகத்தில் உள்ளவர்களின் முக உடல் மொழி ஆற்றல் குறைந்ததாக இருக்கும்.[8]
  • கவனம்: கவனம் செலுத்தும் போது ஒரு நபரின் புருவங்கள் தாழ்வாகவும் மையமாகவும் இருக்கும். அவரின் கண்களும் அதிக கவனம் செலுத்தும். பொதுவாக எந்தப் பணியை மேற்கொண்டாலும் அவர் மிகவும் உறுதியுடன் இருப்பார். அதிக கவனம் பொதுவாக நேர்மறை மனநிலைகளுக்கு மையமாகவும் தொடர்புடையதாகவும் உள்ளது. ஒரு நபர் கவனம் செலுத்துகிறார் என்றால், ஒரு குறிப்பிட்ட புள்ளி அல்லது பகுதிக்கு அவர் முன்னுரிமை அளிக்கிறார் என்று அர்த்தமாகும். இந்த செயல்முறை அதிகரித்த மன செயல்பாடுடன் இணைந்து நிகழ்கிறது. எனவே இது சில நேரங்களில் மனரீதியாக கவனம் செலுத்துவதாகவும் குறிப்பிடப்படுகிறது. இந்த வெளிப்பாடு பொதுவாக மன உறுதியின் நிலையைக் குறிப்பிடவும் பயன்படுத்தப்படலாம். எனவே, முக மொழி என்பது ஒருவர் எவ்வளவு கவனம் செலுத்துகிறார் என்பதையும் ஒருவர் எப்படி சிந்திக்கிறார் என்பதையும் அறிவுறுத்துகிறது. அன்றாட உரையாடலில் ஒரு தெளிவான உதாரணத்தைக் காணலாம்: ஒரு நபர் அவருடன் உரையாடும் ஒரு நபரைப் பார்க்கிறார் என்றால் அவர் அவரின் காட்சி கவனத்தின் முதன்மை மையமாக இருக்கிறார் என்பது புலப்படும். அதே நேரத்தில் அவர் என்ன சொல்கிறார் என்பதைப் பற்றியும் சிந்திக்கிறார். இது அதிகரித்த மன செயல்பாட்டைக் காட்டுகிறது. இதைச் செய்யும் ஒருவர் மற்ற நபரைப் புரிந்துகொள்வதில் பார்வை மற்றும் மனரீதியாக கவனம் செலுத்துகிறார் என்பது போலவும் தெரிகிறது.[9][10]
  • கவனம் செலுத்தப்படாதது: கவனம் செலுத்தப்படாத முகபாவனை என்பது கண்களுக்கு கவனம் செலுத்தாத தோற்றத்துடன் புருவங்களை உயர்த்துவதைக் காண்பிக்கும். கவனம் செலுத்தாத ஒரு நபர், தாங்கள் மேற்கொள்ளும் எந்தப் பணியிலும் குறைவான ஆர்வத்துடன் இருப்பார். மனச்சோர்வு, சலிப்பு மற்றும் ஆர்வமுள்ள மனநிலைகள் பெரும்பாலும் கவனம் செலுத்தாமல் இருப்பதுடன் தொடர்புடையவையாகும்.[11]
  • நம்பிக்கை: நம்பிக்கையான முக உடல் மொழியானது அதிக கவனம், மையப்படுத்தப்பட்ட மற்றும் உற்சாகமான தோற்றத்தை உள்ளடக்கியதாகும். தன்னம்பிக்கையுள்ள நபர் ஒருவருக்கு நிமிர்ந்து பார்ப்பதற்கும், கண்களைத் தொடர்புகொள்ள விரும்புவதற்கும் அதிக வாய்ப்புள்ளது. அதே நேரத்தில் குறிப்பிட்ட அந்நபர் பேசினாலும் பெரும்பாலும் சிரித்துக்கொண்டே பேசுவார்.
  • பயம்: பயப்படும் ஒருவரின் முக உடல் மொழி பொதுவாக அழுத்தமாகவும், சுறுசுறுப்பற்றும் தெரிகிறது. அவர் புருவங்கள் அடிக்கடி உயர்த்தப்படும். அவை சற்று இறுக்கமாகத் தோன்றலாம். பயப்படுபவரின் வாய் ஒரு பகுதியளவு திறந்திருக்கும்.[12] சோகத்தில் இருக்கும் நபரைப் போலவே பயந்தவர்களும் தங்கள் கண்களைக் குனிந்து பார்த்துக் கொள்வதற்கான வாய்ப்புகள் அதிகம். ஒருவர் திடீரென்று பயந்தால் அல்லது பயமுறுத்தப்பட்டால் தோன்றும் நிலை இதற்கு விதிவிலக்காகும். இந்த நிகழ்வில் அச்சுறுத்தப்பட்ட நபர் உள்ளுணர்வாக தனது தலையை பின்னால் இழுத்துக் கொள்வார். அச்சுறுத்தலுக்கான மூலத்தைப் உற்று பார்ப்பார். அச்சுறுத்தலுக்கான மூலத்தை பார்வைக்கு அடையாளம் காணும் அதே வேளையில், தீங்கு விளைவிக்கும் வழியிலிருந்து தப்பித்துக் கொள்ள தலையை நகர்த்துவதற்கு இச்செயல் ஒர் உள்ளுணர்வாக செய்யப்படுகிறது. இது பயமுறுத்தப்பட்டதற்கான எதிர்வினை பதில் என்பதால், அதிக கவனம் செலுத்தும் நம்பிக்கைக்கான எதிர்வினையுடன் ஒப்பிடும்போது அவர்களின் கவனத்தின் நிலை இன்னும் குறைக்கப்படுகிறது. புருவங்களை உயர்த்துவதுடன் அவர்களின் உச்சந்தலையும் ஒரு குறிப்பிட்ட முறையில் சுருங்குகிறது. தலைமுடி நிமிர்ந்து நிற்றல் போன்ற வெளிப்பாடு பயத்தால் உச்சந்தலையில் திடீரென சுருங்கும் உணர்வை மிகைப்படுத்தும் ஒரு குறிப்பாகும்.

ஒரு நபரின் உச்சந்தலையானது தொடர்ந்து சுருங்கிய நிலையிலேயே இருந்தால் அந்த நபர் பயத்தின் உணர்வை எதிர்த்துப் போராடினாலும் அல்லது திசைதிருப்பப்பட்டாலும் அந்த ஒருமுகத் தோற்றம் தொடர்கிறது. உடல் மொழியை தீவிரமாகப் பயன்படுத்தும் நடிகர்கள் மற்றும் வணிகர்கள் போன்றவர்கள் கவனத்தை மீண்டும் பெறுவதற்கு குறிப்பிட்டதொரு தங்கள் உடல்மொழியில் அதிக கவனம் செலுத்தி உறுதியாகப் பின்பற்றுகிறார்கள். தன்னுடைய இருப்பை உணர்த்துவதற்காக அவர்கள் ஏதாவதொரு பொருளை மதித்தல், ரோசாப்பூவை முகர்தல், மன அழுத்தம் விடுவிக்கும் பந்தை அமுக்குதல் போன்ற தனிப்பட்ட செயல்களில் ஈடுபடுவர்.[13][14]

முக உடல் மொழி உண்மையான உணர்ச்சியின் அடையாளமாக விளங்கும் அதே வேளையில், அது இல்லாதது நேர்மையின் பற்றாக்குறையைக் குறிக்கலாம். எடுத்துக்காட்டாக, புன்னகைக்கும்போது கண்களைச் சுற்றி சுருக்கங்கள் இல்லாதது ஒரு போலி புன்னகையைக் குறிக்கிறது. ஒரு கட்டத்தில் கட்டளையின் பேரில் உண்மையான புன்னகையை உருவாக்குவது கிட்டத்தட்ட சாத்தியமற்றது என்று ஆராய்ச்சியாளர்கள் நம்பினர். யாராவது மகிழ்ச்சியுடன் சிரிக்கும்போது அவர்கள் கண்களைச் சுற்றி சுருக்கங்கங்கள் இருக்கும். போலிப்புன்னகையின்போது அவர்கள் கண்களைச் சுற்றி இத்தகைய சுருக்கங்கள் வருவதில்லை. ஒருவர் உண்மையில் மகிழ்ச்சியாக இல்லாமல் அவ்வாறு இருக்க முயற்சிக்கிறார் என்றாலும் சுருக்கங்களை காணவியலாது. இருப்பினும், மிக சமீபத்தில், வடகிழக்கு பல்கலைக்கழக ஆராய்ச்சியாளர்கள் நடத்திய ஆய்வில், மக்கள் குறிப்பாக மகிழ்ச்சியாக இல்லாவிட்டாலும், புன்னகையை நம்பத்தகுந்த வகையில் போலியாக உருவாக்க முடியும் என்று கண்டறியப்பட்டது.[15]

கண்ணின் கண்மணியை குறிப்பாக நம்பத்தக்க ஓர் உடல்மொழியாகக் கருதலாம். அதன் செயல் மனநிலையை ஒத்திருக்கிறது. ஒரு நபரின் மனநிலையை கவனிக்கும்போது கண்மணியின் மூலம் அவரை தொடர்பு கொள்ள முடியும். உதாரணமாக, அந்த நபருக்கு தனது கண்மணியின் மீது எந்தக் கட்டுப்பாடும் இல்லை என்று ஓர் ஆராய்ச்சி கண்டறிந்தது. ஒருவர் மற்றொரு நபர் மீது ஆர்வம் காட்டும்போது அல்லது அவர்கள் எதையாவது பார்க்கும்போது கண்மணி விரிவடைகிறது.[16] ஒரு நண்பரிடம் ஏதாவது சுவாரசியமான செய்தியைப் பற்றி பேசும் போது அவரது கண்மணியின் அளவைச் சரிபார்த்து, பின்னர் சுவாரசியம் குறைவான செய்தியைப் பேசி அவரின் கண்மணியை ஒப்பிட்டுப் பார்த்து இதை நாம் உணரலாம்.[16] பொதுவாக, ஒருவரின் கண்கள் நிமிடத்திற்கு சுமார் 6-10 முறை உள்ளுணர்வாக இமைக்க வேண்டும். ஆனால் பார்வையாளர் கவர்ச்சிகரமானதாக காணும் ஒரு நபரை அல்லது பொருளைப் பார்ப்பது இந்த விகிதத்தைக் குறைக்கும். மற்றும் ஒரு நபர் ஈர்க்கப்படுவதையும் குறிக்கும்.[16]

ஒரு நபரின் உணர்ச்சி நிலையை புலப்படும் அறிகுறிகளை வெளிப்படுத்தும் வகையில் முகபாவனை மற்றும் உடல் வெளிப்பாடுகள் ஒத்ததாக இருப்பதாக ஆய்வுகள் மற்றும் நடத்தை சோதனைகள் காட்டுகின்றன.[17][18] இதன் பொருள் மூளை மற்றவரின் முக மற்றும் உடல் வெளிப்பாடுகளை ஒரே நேரத்தில் செயல்படுத்துகிறது. இந்த ஆய்வுகளில் உள்ள பாடங்கள், உயர் மட்ட துல்லியத்துடன் முகபாவனையின் அடிப்படையில் உணர்ச்சிகளை மதிப்பிட்டன. ஏனென்றால், முகமும் உடலும் பொதுவாக அவற்றின் இயற்கையான விகிதாச்சாரத்தில் ஒன்றாகக் காணப்படுகின்றன மற்றும் முகம் மற்றும் உடலிலிருந்து வரும் உணர்ச்சி சமிக்ஞைகள் நன்கு ஒருங்கிணைக்கப்படுகின்றன.

தலை மற்றும் கழுத்து சமிக்ஞைகள்

தொகு

தலையின் உடல் மொழியையும் கழுத்தின் உடல் மொழியையும் இணைத்து ஒன்றாக பொருள் கொள்ள வேண்டும். பொது தோரணையின் அடிப்படையில் சொல்வதென்றால் தலையை அது இயற்கையாக உணரும் வகையில் வைக்க வேண்டும். தலை மற்றும் கழுத்து மூலம் வெளிப்படுத்தப்படும் உடல் மொழி பல்வேறு வகையான இயக்கங்களை உள்ளடக்கியதாகும். தலையின் நிலைநிறுத்தம் கழுத்தை நீண்ட நேரத்திற்கு நீட்டவோ அல்லது நீண்ட காலத்திற்கு சுருக்கவோ கூடாது என்பதை கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். இந்த முறையில் கழுத்து இறுக்கமாக இருந்தால், உடல் மொழி செய்திகளை திறம்பட தெரிவிக்க அதைப் பயன்படுத்துவதைத் தடுக்கலாம். தலை மற்றும் கழுத்தின் நீடித்த மோசமான தோரணைக்கும் எதிர்மறையான மன நிலைகளுக்கும் இடையே ஒரு தொடர்பு இருப்பதை சில ஆராய்ச்சியாளர்களும் சுகாதார பயிற்சியாளர்களும் கண்டறிந்துள்ளனர்.[19][20] எனவே, தலை மற்றும் கழுத்தை உள்ளடக்கிய உடல் மொழி சிரமத்தை ஏற்படுத்தாமல் முடிந்தவரை இயற்கையாக இருக்க வேண்டும். அனைத்து வகையான உடல் மொழிகளையும் போலவே, அர்த்தத்தை துல்லியமாக அடையாளம் காண, பல இணைக்கப்பட்ட காரணிகளையும் புரிந்துகொள்வது பயனுள்ளதாக இருக்கும்.[21]

தலையை ஆட்டுவது பொதுவாக 'ஆம்' என்று சொல்வதன் அடையாளமாகக் கருதப்படுகிறது. உரையாடலில் இது பயன்படுத்தப்படும்போது, அது ஒப்புதலின் அடையாளமாக விளக்கப்படலாம். பேச்சாளரை தொடர்ந்து பேசவும் ஊக்குவிக்கலாம். ஒரு முறை தலையசைப்பது மற்றொரு நபரை மரியாதைக்குரிய முறையில் ஒப்புக்கொள்வதற்கான அறிகுறியாகும்; இந்த தலையசைப்பு முறை மரியாதைக்குரிய அடையாளமாக ஒரு நபரை வணங்கும் ஆசிய நடைமுறையைப் போன்றது. தலையை வலதும் இடதுமாக அசைப்பது பொதுவாக 'இல்லை' என்றும் பொருள்படும். அர்த்தத்தின் அடிப்படையில் இது தலையசைப்பதற்கு எதிரானது. இந்தியாவில், வெடுக்கென தலையை பக்கத்திலிருந்து பக்கமாக சாய்ப்பது ஆம், சரி அல்லது ஏதோ ஒரு வகையில் புரிந்துகொள்வதற்கான பொதுவான அறிகுறியாகும். அதன் விளக்கம் தெளிவற்றதாக இருக்கலாம் மற்றும் அது பயன்படுத்தப்படும் சூழலைப் பொறுத்தும் அமைகிறது.[22]

கண்களுடன் இணைந்து தலையைத் தாழ்த்துவது நிகழ்ந்தால் இது சமர்ப்பணத்தின் அறிகுறியாக இருக்கலாம். தாழ்ந்த தோரணையில் இருந்து தலையை உயர்த்தும் செயல் யாரோ ஒருவர் சொல்வதில் ஆர்வம் அதிகரிப்பதைக் குறிக்கலாம்.

தலையை பக்கவாட்டில் சாய்ப்பது மற்றவர் என்ன பேசுகிறார் என்பதை அறிந்துகொள்ளும் ஆர்வத்தின் வெளிப்பாடாக இருக்கலாம். இந்த அடிப்படையில் இச்செயல் ஆர்வம், நிச்சயமற்ற தன்மை அல்லது கேள்விக்கு அடையாளமாக இருக்கலாம். தலை சாய்ந்திருக்கும் போது தலையை கையால் முட்டுக்கொடுத்தால், இது எதையாவது பற்றி யோசிப்பதன் அறிகுறியாக இருக்கலாம் அல்லது நடந்துகொண்டிருக்கும் உரையாடலின் அடிப்படையில் ஆர்வமின்மையாகவும் இருக்கலாம். சற்று முன்னோக்கி சாய்ந்திருக்கும் தலை பின்னோக்கி இழுக்கப்படும் போது அது ஏதோவொரு சந்தேகத்திற்குரியதாக இருப்பதைக் குறிக்கலாம்.[23]

உடல் தோரணைகள்

தொகு
 
உடல் தோரணையின் ஒரு நிலையைக் காட்டும் பிரான்சு ஓவியர் புளோரன்சு கார்லைலின் ஓவியம் (1902)

உடல் தோரணைகள் மூலமாகவும் உணர்ச்சிகளைக் கண்டறிய முடியும். ஓர் உணர்ச்சியை உடல் தோரணைகள் மிகவும் துல்லியமாக அங்கீகரிக்கின்றன என்று ஆராய்ச்சி காட்டுகிறது.[24] உதாரணமாக கோபமாக இருக்கும் ஒரு நபர் மற்றவர் மீது ஆதிக்கம் செலுத்துவதை சித்தரிப்பார். அவரது தோரணை ஆக்கிரமிக்கும் போக்குகளைக் காண்பிக்கும். பயத்துடன் இருக்கும் ஒரு நபருடன் இதை ஒப்பிட்டுப் பார்த்தால் இவர் பலவீனமாகவும், பணிவாகவும் உணரப்பட்டுவார். இவர் தோரணை தவிர்க்கும் போக்குகளைக் காண்பிக்கும்.[24] இது கோபமான நபருக்கு எதிரானதும் ஆகும்.

உட்கார்ந்து அல்லது நிற்கும் தோரணைகளும் ஒருவரின் உணர்ச்சிகளைக் குறிக்கின்றன. ஒரு நபர் தனது நாற்காலியின் பின்புறத்தில் அமைதியாக அமர்ந்து, நடக்கும் கலந்துரையாடலுடன் தலையை அசைத்துக்கொண்டு முன்னோக்கி சாய்ந்து இருக்கும் நிலை, அவர் திறந்த மனநிலையுடன், நிதானமாக மற்றும் பொதுவாகக் கேட்கத் தயாராக இருப்பதைக் குறிக்கிறது. மறுபுறம், ஒரு நபர் தனது கால்களையும் கைகளையும் சிறிதாக அசைக்கிறார்,உதைக்கிறார் என்றால் அவர் பொறுமையிழந்தவராக, உணர்ச்சிப்பூர்வமாக விவாதத்தில் இருந்து விலகியிருப்பதைக் குறிக்கிறது.

இடுப்பு அல்லது கீழ் முதுகுக்கு அருகில் இரு கைகள் அல்லது கைமுட்டிகளை வைத்து நிற்பது, முழங்கைகள் அல்லது விரல்களை இடுப்புப் பட்டை அல்லது கால்சட்டைக்குள் செலுத்தி நிற்பது மீமனிதன் தோரணை எனப்படுகிறது.[25]

ஒரு நபர் நீண்ட காலத்திற்கு ஒரே உடல் தோரணையை ஏற்றுக்கொண்டால், அவர்கள் கடினமாகவோ அல்லது சோர்வாகவோ இருப்பதாகத் தோன்றலாம். சிறிய அளவில் இருந்தாலும் கூட அவர்கள் தங்கள் தோரணையை சரிசெய்வதன் மூலம் இந்த விளைவைத் தவிர்க்கலாம்.

மார்பு

தொகு

உடல் முழுவதுமாக அனுப்பும் செய்திகளைக் கருத்தில் கொள்ளும்போது மார்பின் தோரணை மற்றும் இயக்கம் அடிப்படை முக்கியத்துவம் வாய்ந்த ஒரு காரணியாகும். குறிப்பாக மார்பெலும்பைச் சுற்றியுள்ள மார்பின் முழுமை அல்லது ஆழமற்ற தன்மை மனநிலை மற்றும் அணுகுமுறை இரண்டிற்கும் முக்கிய குறிகாட்டியாக இருக்கலாம். அன்றாட சூழ்நிலைகளில் மார்பின் உடல் மொழி மதிப்பிடப்பட்டால், இந்த காரணிகள் வடிவம் மற்றும் அளவு ஆகியவற்றின் உள்ளுணர்வு மதிப்பீட்டை உள்ளடக்கியதாக உள்ளது.

மார்பின் தோரணை முழுமையாக இருக்கும் போது ஒப்பீட்டளவில் அது முன்னோக்கி நிலைநிறுத்தப்பட்டால், அதுவொரு நம்பிக்கையின் அடையாளமாகும். முக்கியமாக மார்பு முன்னோக்கித் தள்ளப்பட்டால், அந்த நபர் சமூக ரீதியாக முக்கியத்துவம் பெற விரும்புகிறார் என்பதாகவும் உடல் நம்பிக்கையை வெளிப்படுத்த விரும்புகிறார் என்பதற்கான அறிகுறியாகவும் இருக்கலாம். மார்பு பின்னோக்கி இழுக்கப்படும் போது, இந்த உடல்மொழி அந்நபரின் குறைவான தன்னம்பிக்கை மனப்பான்மையை பிரதிபலிக்கும்.

ஒரு நபர் தனது மார்பை மற்றொரு நபரை நோக்கி நெருக்கமாக கொண்டு போனால் அது உரையாடலின் ஒரு பகுதியாக அவர்களிடம் நெருக்கமாக கவனம் செலுத்துவதற்கான அறிகுறியாக இருக்கலாம். மற்ற சூழ்நிலைகளில், இது உடல் ரீதியான உறுதிப்பாடு மற்றும் ஆக்கிரமிப்பின் அடையாளமாகவும் இருக்கலாம்.[26]

மார்பைத் தொடுவது வெவ்வேறு செய்திகளைக் குறிக்கும். இதயத்தின் மீது இரண்டு கைகளை வைக்கும் ஒருவர், அவர்கள் சொல்வதில் உண்மையாக இருப்பதை வலியுறுத்துவதற்காக அவ்வாறு செய்யலாம். குறிப்பாக இதயத்தின் மேல் கைவைத்து மார்பைத் தேய்ப்பது மன அழுத்தம் மற்றும் பதற்றம் போன்றவற்றின் அறிகுறியாக இருக்கலாம். மார்பு உடல் மொழியின் மற்ற எடுத்துக்காட்டுகளைப் போலவே இதுவும் ஒரு நபரின் இதயத் துடிப்புடன் தொடர்புடையதாக இருக்கலாம்.[27]

தோள்கள்

தொகு

தோள்கள்... மற்றவர்கள் நம்மைப் பற்றி என்ன நினைக்கிறார்கள் என்பதை வடிவமைக்கின்றன. அவை நமது ஆரோக்கியத்தையும் உணர்ச்சிகளையும் வெளிப்படுத்துகின்றன.மேலும் அவை தொடர்புகொள்வதில் நமக்கு உதவுகின்றன[28]

மார்பைப் போலவே, தோள்களின் தோரணையும் எளிதில் கவனிக்கக்கூடிய ஓர் உடல் மொழி அறிகுறியாகும். தோள்பட்டை மார்போடு இணைந்து முன்னோக்கித் திரும்பும் நிலை பொதுவாக நம்பிக்கையைக் குறிக்கிறது. தோள்கள் முன்னோக்கி குனிந்த நிலையில் இருந்தால் அது நம்பிக்கை அல்லது சுயமரியாதையின் குறைந்த அடையாளமாக இருக்கலாம்; மனச்சோர்வு அல்லது சோக உணர்வின் நிரூபணமாகவும் இருக்கலாம்.[29] பொதுவாக ஒரு நபர் தளர்வாக இருந்தால் அவரது தோள்கள் தாழ்வாக இருக்கும்; அவர் பதட்டமாக அல்லது கவலையாக உணர்ந்தால், அவரின் தோள்கள் உயர்த்தப்பட்ட நிலையில் வைக்கப்பட்டிருக்கும்.[30]

தோள்களை அசைப்பது, வேகமாக மேலும் கீழுமாக அசைப்பது போன்ற உடல்மொழிகள் ஏதோ ஒன்று தெரியாமல் அல்லது ஏதோ ஒரு வகையில் உதவ முடியாமல் போனதன் அடையாளமாக பெரும்பாலும் கொடுக்கப்படுகிறது. வலுவான மற்றும் நெகிழ்வான தோள்கள் இயற்கையான உணர்வைத் தொடர்பு கொள்ள உதவும். மாறாக, தோள்பட்டைகள் பலவீனமாகவும், இயக்கம் குறைவாகவும் இருந்தால் தோள்பட்டைகள் சரிந்த தோரணையை ஏற்றுக்கொள்கின்றன. நபர் மனச்சோர்வடைந்துள்ளார் என்ற எண்ணத்தை இந்நிலை வெளிப்படுத்தும்.[31]

சைகைகள்

தொகு

சைகைகள் என்பவை கைகள், கைவிரல்கள், தலை, கால்கள் போன்ற உடல் உறுப்புகளால் செய்யப்படும் அசைவுகளை குறிக்கும். இவை தன்னார்வமாகவோ அல்லது விருப்பமில்லாததாகவோ மேற்கொள்ளப்படலாம்.[32] கையின் சைகைகளை பல வழிகளில் நாம் விளக்க முடியும். விவாதத்தின்போது ஒருவர் நின்று கொண்டிருத்தல், உட்கார்ந்து கொண்டிருத்தல் அல்லது கூப்பிய கைகளுடன் நடந்து கொண்டிருத்தல் பொதுவாக வரவேற்கும் சைகையாக இருக்காது. இத்தகையவர்கள் ஒரு மூடிய மனநிலையைக் கொண்டுள்ளனர் என்றும் பேச்சாளரின் கருத்தைக் கேட்க பெரும்பாலும் விரும்ப மாட்டார்கள் என்றும் இதற்கு அர்த்தம் கொள்ளப்படுகிறது. ஒரு கையை மற்றொன்றின் மேல் வைத்திருப்பது பாதுகாப்பின்மை மற்றும் தன்னம்பிக்கையின்மை ஆகியவற்றை வெளிப்படுத்தும் மற்றொரு வகையான கை சைகையாகும்.[32]

பார்பரா பீசு மற்றும் ஆலன் பீசு போன்ற உடல் மொழி நிபுணர்களின் கூற்றுப்படி அனைவரும் தங்களது தோள்பட்டைகளை தோளசைப்பு செய்கிறார்கள். சொல்வது ஒரு நபருக்கு புரியவில்லை என்பதைக் காட்டப் பயன்படுத்தப்படும் ஓர் உலகளாவிய சைகைக்கு தோளசைப்பு ஒரு சிறந்த எடுத்துக்காட்டு என்று அவர்கள் கூறுகிறார்கள். தோளசைப்பு மூன்று முக்கிய பகுதிகளைக் கொண்ட ஒரு பல்சமிக்ஞை உடல்மொழியாகும். எதுவும் கைகளில் மறைக்கப்படவில்லை என்பதை வெளிப்படுத்தும் வெளிப்பட்ட உள்ளங்கைகள், தொண்டையைத் தாக்குதலிலிருந்து பாதுகாத்துக் கொள்ள தோள்கள் குனிந்திருப்பது, உலகளாவிய, பணிவான வாழ்த்த்தை தெரிவிக்கும் வகையில் புருவங்கள் உயர்ந்திருப்பது என்பவை அம்மூன்று பகுதிகளாகும்.[33]

கை சைகைகள் பெரும்பாலும் அவற்றை உருவாக்கும் நபரின் நல்வாழ்வைக் குறிக்கின்றன. தளர்வான கைகள் தன்னம்பிக்கை மற்றும் சுய உறுதியை குறிக்கின்றன. அதே சமயம் இறுகிய கைகள் மன அழுத்தம் அல்லது கோபத்தின் அறிகுறிகளாக குறிக்கப்படுகின்றன. ஒரு நபர் கைகளை பிசைவது அவர் பதட்டம் மற்றும் கவலையில் உள்ளார் என்பதைக் காட்டுகிறது.[32]

விரல் சைகைகள் பொதுவாக ஒருவரின் பேச்சை எடுத்துக்காட்டுவதற்கும் அவற்றை உருவாக்கும் நபரின் நல்வாழ்வைக் குறிக்கவும் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. சில கலாச்சாரங்களில் ஒருவரின் ஆள்காட்டி விரலைப் பயன்படுத்தி சுட்டிக்காட்டுவது ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்கதாகக் கருதப்படுகிறது. ஒரு நபரை சுட்டிக்காட்டுவது மற்ற கலாச்சாரங்களில் முறையற்றதாகப் பார்க்கப்படுகிறது. எடுத்துக்காட்டாக, இந்து நம்பிக்கைகளைப் பகிர்ந்துகொள்பவர்கள் விரல்களால் சுட்டிக்காட்டுவதை புண்படுத்துவதாக கருதுகின்றனர். அதற்கு பதிலாக இவர்கள் திறந்த கையால் சுட்டிக்காட்டுகிறார்கள்.[34] அதேபோல், அமெரிக்கா, தென்னாப்பிரிக்கா, பிரான்சு, லெபனான் மற்றும் செருமனி போன்ற நாடுகளில் கட்டைவிரல் சைகை "சரி" அல்லது "நல்லது" என்பதைக் காட்டுகிறது. ஆனால் இதே சைகை ஈரான், வங்காளதேசம் மற்றும் தாய்லாந்து போன்ற பிற நாடுகளில் அவமதிப்பாக பார்க்கப்படுகிறது. இங்கெல்லாம் இது அமெரிக்காவில் நடுவிரலைக் காட்டுவதற்கு சமமாகப் பார்க்கப்படுகிறது.[34]

பெரும்பாலான கலாச்சாரங்களில், 'ஆம்' அல்லது உடன்படிக்கையைக் குறிக்க தலையசைப்பு பயன்படுத்தப்படுகிறது. இது குனிந்த ஒரு குன்றிய வடிவம் ஆகும். இந்நிலையில் அந்நபர் ஒரு குறியீடாகக் கும்பிடச் செல்கிறார். சிறிது நேரம் நின்றுவிடுகிறார். இதன் விளைவாக ஒரு தலையசைப்பு ஏற்படுகிறது. தலை குனிவது ஒரு அடிபணிந்த சைகை என்பதால் நாம் மற்ற நபரின் கருத்தை சம்மதித்து அவருடன் செல்கிறோம் என்பதைக் காட்டுகிறது. காதுகேளாதவர்களுடன் நடத்தப்பட்ட ஆராய்ச்சி ஒன்றில் 'ஆம்' என்பதைக் குறிக்க இந்த சைகையையும் பயன்படுத்துவதாகக் கூறப்படுகிறது.[35]

கைகுலுக்கல்கள்

தொகு

கைகுலுக்கல்கள் என்பவை வழக்கமான வாழ்த்து சடங்குகள் ஆகும். இவை பொதுவாக நபர்கள் சந்திக்கும் போது, வாழ்த்து தெரிவிக்கும் போது, பாராட்டுகள் தெரிவிக்கும்போது, தோழமையை வெளிப்படுத்தும் போது அல்லது ஓர் ஒப்பந்தம் முடிந்த பிறகு பயன்படுத்தப்படுகிறது. பெரும்பாலும் இவை கைபிடிப்பு மற்றும் கண் தொடர்பு போன்ற காரணிகள் மூலம் நம்பிக்கை அல்லது உணர்ச்சி நிலைகளை சித்தரிக்கின்றன.[32] ஆய்வுகள் பல கைகுலுக்கும் பாணிகளை வகைப்படுத்தியுள்ளன.[34] விரல்களை அழுத்துதல், மிகவும் வலுவாக கைகளை அழுத்தி கைகுலுக்குதல், மிகவும் பலவீனமாக கைகுலுக்குதல் போன்றவை அமெரிக்காவில் பிரபலமாக உள்ள கைகுலுக்கல் வகைகளாகும். கைகுலுக்கல் என்பது அமெரிக்காவில் பிரபலமாக கடைபிடிக்கப்படுகிறது. ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்கும் இடையில் பயன்படுத்துவதற்கும் ஏற்றது. இருப்பினும், இசுலாமியக் கலாச்சாரங்களில் ஆண்கள் எந்த வகையிலும் கைகுலுக்கவோ அல்லது பெண்களைத் தொடவோ கூடாது. அதேபோல், இந்து கலாச்சாரங்களிலும் இந்து ஆண்கள் ஒருபோதும் பெண்களுடன் கைகுலுக்க மாட்டார்கள். மாறாக, பிரார்த்தனை செய்வது போல் கைகளை வைத்து பெண்களை வாழ்த்துகிறார்கள்.

நல்ல முதல் அபிப்ராயத்தை உருவாக்குவதற்கான ஒரு வழியாக வணிக உலகில் நீண்ட காலமாக ஓர் உறுதியான, நட்பான கைகுலுக்கல் பரிந்துரைக்கப்படுகிறது. தங்களிடம் ஆயுதங்கள் ஏதும் இல்லை என்று அந்நியருக்கு காட்டும் விதமாகவும் இந்த கைகுலுக்கல் வாழ்த்து பண்டைய காலங்களிலிருந்து இன்றுவரை கருதப்பட்டு வருகிறது.

சுவாசம்

தொகு

சுவாசம் மற்றும் சுவாச முறைகள் தொடர்பான உடல் மொழியும் ஒரு நபரின் மனநிலையைக் குறிக்கும். உடல் மொழி மற்றும் சுவாசம் ஆகியவற்றுக்கு இடையேயான உறவு பெரும்பாலும் வணிக சந்திப்புகள் மற்றும் விளக்கக்காட்சிகள் போன்ற சூழல்களில் வெளிப்படுகிறது. பொதுவாக, உதரவிதானம் மற்றும் வயிற்றை அதிகமாகப் பயன்படுத்தும் ஆழமான சுவாசம் நிதானமான மற்றும் நம்பிக்கையான உணர்வை வெளிப்படுத்துவதாக விளக்கப்படுகிறது; இதற்கு நேர்மாறாக, ஆழமற்ற, அதிக வேகமான சுவாசம், அதிக பதட்டமான அல்லது கவலையான உணர்வை வெளிப்படுத்துவதாக விளக்கப்படுகிறது.[36]

நரம்பியல்-மொழியியல் நிரலாக்கத்தை ஊக்குவிப்பவர்கள் போன்ற சில வணிக ஆலோசகர்கள், புரிதலின் தோற்றத்தை வெளிப்படுத்த சுவாச முறையை பயன்படுத்துகின்றனர்.[37]

வெவ்வேறு உடல் இயக்கங்கள்

தொகு

ஒருவர் தன் வாயை கைகளால் மூடுவது உணர்வை அடக்குவதையும் ஒருவேளை நிச்சயமற்ற தன்மையுடன் இருப்பதையும் குறிக்கிறது. அவர்கள் கடுமையாக யோசித்துக்கொண்டிருப்பதையும், அடுத்து என்ன சொல்வது என்று தெரியாமல் இருப்பதையும் கூட இது குறிக்கலாம்.[32] உடல் மொழி மற்றும் சொற்கள் அல்லாத சமிக்ஞைகள் மூலம் நீங்கள் தொடர்புகொள்வது, மற்றவர்கள் உங்களை எப்படிப் பார்க்கிறார்கள், அவர்கள் உங்களை எப்படி விரும்புகிறார்கள் மற்றும் மதிக்கிறார்கள், அவர்கள் உங்களை நம்புகிறார்களா இல்லையா போன்றவற்றையெல்லாம் பாதிக்கிறது.

எதிர்பாராவிதமாக பலர் குழப்பமான அல்லது எதிர்மறையான சொற்கள் அல்லாத சமிக்ஞைகளை அவர்களுக்குத் தெரியாமல் வெளியிடுகிறார்கள். இது நிகழும்போது, இணைப்பு மற்றும் நம்பிக்கை இரண்டும் சேதமடைகின்றன.

பிற துணைப்பிரிவுகள்

தொகு

பார்வை மொழி

தொகு

பார்வையும் உடல் மொழியின் ஒரு துணைப்பிரிவாகும். ஒரு சமூக அல்லது நடத்தை அறிவியலான இது கண் அசைவு, கண் நடத்தை, கண் பார்வை போன்ற கண் தொடர்பான சொற்கள் அல்லாத தொடர்பு பற்றி ஆய்வு செய்கிறது. பார்வை மொழி வார்த்தைகள் அல்லாத தகவல்தொடர்பு வடிவமாகும். கண் நடத்தையிலிருந்து ஒரு பொருளைப் பெறுவதில் இது கவனம் செலுத்துகிறது.[38] பார்வைமொழி பண்பாடு சார்ந்தது என்பதையும் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். எடுத்துக்காட்டாக, பாரம்பரியமான ஆங்கிலோ-சாக்சன் கலாச்சாரத்தில், கண் தொடர்பைத் தவிர்ப்பது பொதுவாக நம்பிக்கை, உறுதி அல்லது உண்மைத்தன்மை குறைவு நிலையை சித்தரிக்கிறது.[39] இலத்தீன் கலாச்சாரத்தில், நேரடியான அல்லது நீண்ட நேர கண் தொடர்பு என்பது நீங்கள் யாருடன் பேசுகிறீர்களோ அந்த நபருக்கு சவால் விடுகிறீர்கள் அல்லது அந்த நபர் மீது உங்களுக்கு காதல் ஆர்வம் இருப்பதை தெரிவிப்பதாக அர்த்தம் கொள்ளப்படுகிறது.[39] பல ஆசிய கலாச்சாரங்களில், நீண்ட நேரக் கண் தொடர்பு கோபம் அல்லது ஆக்கிரமிப்பின் அறிகுறியாக இருக்கிறது.

தொடு உணர்வியல்

தொகு

தொடுதலும் உடல் மொழியின் ஒரு துணைப்பிரிவாகும். தகவல்தொடர்புகளில் தொடுதல் எவ்வாறு பயன்படுத்தப்படுகிறது என்பது பற்றிய ஓர் ஆய்வும் ஆகும்.[40] கைகுலுக்கல், கைகளைப் பிடிப்பது, முதுகில் அறைதல், உள்ளங்கைகளை மேலே தூக்கித் தட்டிக்கொள்ளுதல். ஒருவரைத் தட்டுதல் போன்ற அனைத்திற்கும் தனித்தனியாக அர்த்தங்கள் உள்ளன.[40]

உடல் மொழி திட்டத்தின் அடிப்படையில், தொடுதல் என்பது பிறக்கும்போதே மிகவும் வளர்ச்சிபெற்ற ஓர் உணர்வாகும்.[40] உலகத்தைப் பற்றிய நமது ஆரம்பக் காட்சிகளை தொடுதல் உருவாக்குகிறது. குழந்தையும் தாயும் போல மக்களிடையே ஆற்றலை வெளிப்படுத்தவும், உறவுகளைப் பேணுவதற்கும், விளையாட்டின் போதும் தொடுதல் பயன்படுத்தப்படுகிறது. தொடுதல் தனித்துவமான உணர்ச்சிகளைக் கொண்டும் செல்லும், அந்த உணர்ச்சிகளின் தீவிரத்தையும் காட்டும். எத்தகைய குறிப்புகளும் இல்லாத தொடுதல், தொடுதலின் நீளம் மற்றும் வகையைப் பொறுத்து கோபம், பயம், வெறுப்பு, அன்பு, நன்றியுணர்வு மற்றும் அனுதாபம் ஆகியவற்றை விளக்கிக் கூறும். தொடுதலின் நீளம், தொடுதல் நடைபெறும் உடலின் இருப்பிடம் போன்ற பல காரணிகளும் தொடுதலின் அர்த்தத்திற்கு பங்களிக்கின்றன.

மற்றவர்கள் ஒருவரை தொடுவதன் மூலம் தொடர்புகொள்வதைப் பார்ப்பதன் மூலமும் மக்கள் தனித்துவமான உணர்ச்சிகளைத் துல்லியமாக குறிவிளக்கம் பெற முடியும் என்று ஆராய்ச்சி காட்டுகிறது.[41] ஐந்து வகையான தொடுதல்களை எசுலின் கோடிட்டுக் காட்டுகிறார்:[42]

  • செயல்பாடு/தொழில்முறை தொடுதல்: பணி நோக்குநிலையை இத்தொடுதல் வெளிப்படுத்துகிறது. தொடுதல் என்பது இரு நபர்களுக்கிடையேயான நெருக்கம் அல்லது நம்பிக்கையின் இறுதி வெளிப்பாடு என்று டொனால்ட் வால்டன் தனது புத்தகத்தில் கூறுகிறார்.[43] ஆனால் வணிக அல்லது முறையான உறவுகளில் அடிக்கடி இது காணப்படுவதில்லை. தொடுதலை துவக்கியவர் அனுப்பும் செய்தி எவ்வளவு சிறப்பு வாய்ந்தது என்பதை தொடுதல் வலியுறுத்துகிறது. தோளில் தொட்டு தெரிவிக்கப்படும் ஒரு பாராட்டு வார்த்தை மிகவும் சிறப்பானது என்று வால்டன் எழுதியிருக்கிறார்.[43]
  • சமூக/கண்ணியமான தொடுதல் இவ்வகை சடங்கு தொடர்பான தொடுதல்களை வெளிப்படுத்துகிறது. இயோன்சு மற்றும் யார்ப்ரோ ஆகியோரின் ஆய்வில், தொடுதலுடன் தொடர்புகொள்வது மிகவும் நெருக்கமான மற்றும் உள்ளடக்கிய வடிவமாகக் கருதப்பட்டது.[44] மக்கள் மற்றவர்களுடன் நல்ல உறவைப் பேணவும் இத்தொடுதல் உதவுகிறது.[44] எடுத்துக்காட்டாக, உத்திசார் தொடுதல் என்பது பொதுவாக மறைமுக அல்லது உள் நோக்கத்துடன் தொடும் ஒரு தொடர் நிகழ்வு என்று இயோன்சு மற்றும் யார்ப்ரோ விளக்கினர்.
  • நட்பு / அரவணைப்பு தொடுதல்: இவ்வகை தனித்துவ உறவை வெளிப்படுத்துகிறது.
  • காதல்/நெருக்கம்: இது உணர்ச்சி ரீதியான தொடர்பை வெளிப்படுத்துகிறது. இங்கு பொது தொடுதல் என்பது கொடுத்தல், பெறுதல் அடையாளமாக செயல்படுகிறது.[45] ஆணும் பெண்ணும் கைகளைப் பிடித்துக் கொண்டு, ஒருவரையொருவர் கைகளால் சுற்றிக் கொண்டு இருப்பது அவர்கள் இணையாக இருப்பதை மற்றவர்களுக்குக் காட்டும் அடையாளமாகும். மிகவும் நெருக்கமாக இருக்கும் தம்பதிகளால் இத்தகைய தொடுதல் பயன்படுத்தப்படுகிறது என்று பர்கூன், புல்லர் மற்றும் வுடால் ஆகியோர் கருத்து தெரிவிக்கிறார்கள்.[46]
  • பாலியல்/தூண்டல்: இது பாலியல் நோக்கத்தை வெளிப்படுத்துகிறது.

ஒவ்வொரு பண்பாட்டிற்குள்ளும் ஏற்படும் தொடுதலின் அளவு பண்பாட்டு ரீதியாகவும் வேறுபடுகிறது.

நெருக்கவியல்

தொகு
 
எட்வர்ட் டி. ஆலின் மனிதனின் தனிப்பட்ட தூரங்களுக்கான ஆரம் காட்டும் விளக்கப்படம்

உடல் மொழியின் சொல்லற்ற உலகில் மற்றொரு குறிப்பிடத்தக்க பகுதி உடல் இடைவெளி சார்ந்த உறவுகள் ஆகும். நெருக்கவியல் என்று இத்துறை அழைக்கப்படுகிறது. 1966 ஆம் ஆண்டில் எட்வர்டு டி.ஆல் இத்துறையை அறிமுகப்படுத்தினார்.

வெவ்வேறு கலாச்சாரங்கள் மற்றும் சமூகங்களில் உள்ள மக்களிடையே கடைபிடிக்கப்படும் உடல் நெருக்கத்தின் விளைவுகள் பற்றி இது ஆய்வு செய்கிறது. மக்கள் ஒருவரோடு ஒருவர் தொடர்பு கொள்ளும்போது அவர்களுக்கு இடையே உள்ள அளவிடக்கூடிய தூரத்தைப் பற்றி இத்துறை பேசுகிறது.[47] உடல் மொழியின் மூலம் மற்றவர்களுக்கு அனுப்பும் அல்லது பெறும் சமிக்ஞைகள், நமது தனிப்பட்ட பிரதேசங்களில் பிறர் படையெடுப்பதற்கான எதிர்வினைகள் என்று உடல்மொழி என்ற புத்தகத்தில் யூலியசு பாசுட்டு குறிப்பிட்டுள்ளார். இது உடல் மொழியின் முக்கிய அங்கமான நெருக்கவியலை இணைக்கிறது.[48]

பெரும்பாலான மக்கள் பின்பற்றும் நான்கு தனித்தனி தொலைவு மண்டலங்களையும் ஆல் தெரிவிக்கிறார்:

அந்தரங்கம்: தழுவுதல், தொடுதல் அல்லது கிசுகிசுத்தல் ஆகியவற்றுக்கான நெருக்கமான தூரம்

குறைந்தபட்சம் - 6 அங்குலத்திற்கும் குறைவானது (15 செ.மீ.)
அதிகபட்சம் - 6 முதல் 18 அங்குலம் (15 முதல் 46 செ.மீ)

தனிப்பட்ட தூரம்: நல்ல நண்பர்கள் அல்லது குடும்ப உறுப்பினர்களிடையே தொடர்பு கொள்வதற்கானது.

குறைந்தபட்சம் - 1.5 முதல் 2.5 அடி (46 முதல் 76 செமீ)
அதிகபட்சம் - 2.5 முதல் 4 அடி (76 முதல் 122 செமீ)

சமூக இடைவெளி: அறிமுகமானவர்களுக்கிடையேயான தொடர்புகளுக்கு.

குறைந்தபட்சம் - 4 முதல் 7 அடி (1.2 முதல் 2.1 மீ)
அதிகபட்சம் - 7 முதல் 12 அடி (2.1 முதல் 3.7 மீ)

பொது தூரம் - பொது மக்களுடன் பேசுவதற்கு பயன்படுத்தப்படுகிறது

குறைந்தபட்சம் - 12 முதல் 25 அடி (3.7 முதல் 7.6 மீ)
அதிகபட்சம் - 25 அடி (7.6 மீ) அல்லது அதற்கும் மேல்.

உரையாடுபவர்களுக்கிடையேயான நெருக்கத்தின் அளவை சமூக-தள சமூக-விலக்க அச்சு" அல்லது உரையாடுபவர்களின் தோள்களின் அச்சினால் உருவாக்கப்பட்ட கோணம்" மூலம் தீர்மானிக்க முடியும்.[49] இரண்டு நபர்களுக்கு இடையே உள்ள தூரத்தை மாற்றுவது நெருக்கத்திற்கான விருப்பத்தை வெளிப்படுத்தலாம், ஆர்வமின்மையை அறிவிக்கலாம் அல்லது ஆதிக்கத்தை அதிகரிக்கவும் குறைக்கவும் செய்யலாம்.

பயன்படுத்தப்படும் உடல் மொழியையும் இது பாதிக்கலாம். உதாரணமாக, மக்கள் பேசும்போது ஒருவரையொருவர் எதிர்கொள்ள விரும்புகிறார்கள் என்றாலும், அருகருகே உட்கார வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்படும்போது தோளோடு தோள் சாயும் அவர்களின் உடல் மொழி, கண்ணோடு கண் தொடர்பு இல்லாத குறைபாட்டை ஈடுசெய்ய முயற்சிக்கிறது.[50]

மற்ற உடல் மொழிகளைப் போலவே, அருகாமை வரம்பு கலாச்சாரத்தைப் பொறுத்து மாறுபடும் என்பதை கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். இரண்டு நபர்களுக்கிடையேயான உடல் ரீதியான தொடர்பு ஒரு கலாச்சாரத்தில் சரியானதாகவும், மற்றொரு கலாச்சாரத்தில் முற்றிலும் தடைசெய்யப்பட்டதாகவும் இருக்கலாம் என்றும் ஆல் கூறுகிறார்.[51]

இலத்தீன் அமெரிக்காவில், முற்றிலும் அந்நியர்களாக இருக்கும் நபர்கள் மிக நெருங்கிய தொடர்பில் ஈடுபடலாம். கன்னங்களில் முத்தமிட்டு ஒருவரையொருவர் அடிக்கடி வாழ்த்திக் கொள்கிறார்கள். மறுபுறம், வட அமெரிக்கர்கள் கைகுலுக்க விரும்புகிறார்கள். அவர்கள் கையை அசைப்பதன் மூலம் சில உடல் ரீதியான தொடர்பை ஏற்படுத்திக் கொண்டாலும், மற்ற நபருக்கு இடையே குறிப்பிட்ட அளவு உடல் இடைவெளியை அவர்கள் பராமரிக்கின்றனர்.[52]

குரல் தொனி

தொகு

உடல் நமது சுவாச முறையிலும் பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது. இது வார்த்தைகள் பேசப்படும் விதத்தில் பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது.[53]

குறிப்பிட்ட சில குரல் ஒலிகள் குறிப்பிட்ட வகை உடல் மொழிகளுடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளன. உதாரணமாக, ஒருவரின் குரல் தொனி அவர் மகிழ்ச்சியாக இருப்பதைப் போன்ற உணர்வை வெளிப்படுத்தினால், அவர் உடல் மொழியும் சாதாரணமாக இதே போன்ற உணர்வை வெளிப்படுத்தும்.[54] ஒருவரின் மனநிலை மாறும்போது அவரது சுவாச முறையும் மாறுகிறது. அவர் உடல் மொழி மற்றும் அவர் உள்-வயிற்று அழுத்தம் ஆகியவற்றை பாதித்து அவர் குரலின் தொனியில் நேரடி தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது. எடுத்துக்காட்டாக, ஒரு நபர் தன்னம்பிக்கையுடன் இருந்தால், அவரது சுவாச முறை ஆழமடையும், அவரது உள்-வயிற்று அழுத்தம் அதிகரிக்கும். அவரது குரல் முழுமையாகவும் வலுவாகவும் ஒலிக்கும். மாறாக அவர் கவலையுடன் இருந்தால், அவரின் சுவாசம் மிகவும் ஆழமற்றதாகிவிடும், அவர்களின் உள்-வயிற்று அழுத்தம் குறையும். மேலும் அவரின் குரல் மெல்லியதாகவும் பலவீனமாகவும் ஒலிக்கும். ஒரு நபரின் மனநிலையானது அவர் சுவாச அமைப்பில் பிரதிபலிக்கப்படுவதை அடிப்படையாகக் கொண்டது - இது குரல் மற்றும் உடல் மொழி இரண்டிலும் ஓர் அடிப்படையான செல்வாக்கு செலுத்தும் காரணியாகும் - அவரின் குரல் தொனி அவரின் உடல் மொழியின் அதே மனநிலையை வெளிப்படுத்தும். குறிப்பிடத்தக்க வகையான சில எண்ணிம குரலைப் பயன்படுத்தும் சாதனங்கள் உள்-வயிற்று அழுத்த ஒலியைத் தவிர்க்கின்றன அல்லது கட்டுப்படுத்துகின்றன. எனவே இங்கு குரல் மனிதனைப் போன்ற முழுமையான தொனியைக் கொண்டிருக்காமல் இயந்திரத்தன்மையுடன் ஒலிக்கிறது.

சில உடல் தோரணைகள் குரல் தொனியை கணிசமாக பாதிக்கலாம். உதாரணமாக, யாரேனும் ஒருவர் நாற்காலியில் முதுகு குனிந்து உட்கார்ந்து பேசினால், தொண்டை உட்பட சுவாச அமைப்பு தடுக்கப்படுகிறது. இதனால் குரல் தொனி முடக்கப்பட்டு சோர்வு, மகிழ்ச்சியற்ற அல்லது சலிப்பு போன்ற ஒரு தோற்றத்தை வெளிப்படுத்தலாம். அதேசமயம், அவர்கள் நிமிர்ந்து நேராக உட்கார்ந்திருந்தால், சுவாச அமைப்பு தடையின்றி இருக்கும். குரல் தொனி தெளிவாகவும், அதிக ஆற்றல் மிக்கதாகவும், கவனம் செலுத்தக் கூடிய வகையிலும் இருக்கும்.[53]

மனோபாவம்

தொகு

மனித தொடர்பு மிகவும் சிக்கலானதாகும். வெளிப்படுத்தப்படும் மனப்பான்மை குறித்து எந்த ஒரு தீர்மானத்தையும் எடுக்க ஒருவருடைய மனோபாவத்தையும் பார்க்க வேண்டும்.[55]

உணர்வுகள் மற்றும் மனோபாவங்களைக் கையாளும் ஓர் உரையாடலின் போது 7% சொல்லப்பட்டதன் மூலமும், 38% குரல் தொனியின் மூலமும், பெரும்பான்மையான 55% உடல் வழியாகவும் வெளிப்படுகிறது என்கிறார் ஆல்பர்ட் மெக்ராபியன். இது 7%–38%–55% விதி என்றும் குறிப்பிடப்படுகிறது. மேலும் இவ்விதி பெரும்பாலும் மனித தகவல் தொடர்பு ஆய்வுகளில் பின்பற்றப்படுகிறது. மூன்று பங்களிக்கும் காரணிகளில் ஒவ்வொன்றிற்கும் பங்களிக்க வேண்டிய சதவீத பங்கைப் பற்றி ஒரு பரந்த விவாதம் இருந்தாலும், ஒரு நபர் வெளிப்படுத்தும் மனப்பான்மையை தீர்மானிப்பதில் உடல் மொழி ஒரு அடிப்படை பாத்திரத்தை வகிக்கிறது என்று பொதுவாக ஒப்புக் கொள்ளப்படுகிறது.

ஒரு நபர் அவர் வெளிப்படுத்தும் அணுகுமுறையை மாற்றுவதற்காக அவரின் உடல் மொழியை மாற்றலாம்; இது மற்றொரு நபருடன் அவர் வைத்திருக்கும் உறவை பாதிக்கலாம். சம்பிரதாயமான அல்லது முறைசாரா மனப்பான்மை அப்போது வெளிப்படுத்தப்பட்டாலும் அது மற்ற நபரின் பதிலையும் பாதிக்கலாம். உதாரணமாக, நேர்காணல் செய்பவர் ஓர் முறையான அணுகுமுறையை வெளிப்படுத்தினால், அது வணிகம் போன்ற ஒரு தோற்றத்தை அளித்து நேர்காணலுக்கு உட்பட்டவரை மிகவும் தீவிரமான பதில்களைக் கொடுக்க ஊக்குவிக்கும். அவர்களுக்கிடையில் ஒட்டுமொத்தமாக ஒரு தொழில்முறை நல்லுறவை இது வளர்க்கலாம். மாறாக, நேர்காணல் செய்பவர் ஒரு முறைசாரா மனப்பான்மையை வெளிப்படுத்தினால், மிகவும் திறந்த மற்றும் சாதாரண உணர்வை அது வெளிப்படுத்துகிறது. நேர்காணலுக்கு உட்படுபவர் மிகவும் வெளிப்படையான பதிலைக் கொடுக்கவும் வெளிப்படுத்தவும் ஊக்குவிக்கப்படுகிறார். தனிப்பட்ட வகையில் ஒரு நல்லுறவை வளர்க்கவும் இது பயன்படுத்தப்படும்.

நம்பிக்கை

தொகு

நட்புறவு அல்லது வணிக உறவு எதுவாக இருந்தாலும் பரவாயில்லை, மக்களிடையே ஒரு குறிப்பிட்ட அளவு நம்பிக்கை இருக்க வேண்டும். உடல் மொழியைப் புரிந்துகொள்வது இருவரிடையேயான நம்பிக்கையையும் நல்லுறவையும் வளர்க்க உதவும்.[56]

மக்களிடையே உள்ள அனைத்து நேர்மறையான உறவுகளுக்கும் நம்பிக்கையே அடிப்படை. நம்பிக்கையை வெளிப்படுத்தும் உடல் மொழி பொதுவாக வெளிப்படைத்தன்மையையும் அரவணைப்பு உணர்வையும் வெளிப்படுத்தும். மாறாக, அவநம்பிக்கையானது உடல் மொழி ஒப்பீட்டளவில் மூடியதாகவும் குளிர்ச்சியானதாகவும் தோன்றும். நம்பிக்கையின் உணர்வை வெளிப்படுத்தும் உடல் மொழி உறவின் தன்மையைப் பொறுத்து மாறுபடும். எடுத்துக்காட்டாக, வணிகம், நட்பு மற்றும் நெருக்கமான உறவுகளுக்குப் பயன்படுத்தப்படும் உடல் மொழியில் ஒற்றுமைகள் இருக்கலாம், ஆனால் அது கணிசமாக வேறுபட்டும் இருக்கும்.[57][58]

வணிக நம்பிக்கை

தொகு

ஒரு வணிக சூழலில் நம்பிக்கையை வெளிப்படுத்தும் உடல் மொழி முறைசார்ந்த முறையில் செய்யப்படுகிறது. பொதுவாக வணிக நெறிமுறைகளுக்கு ஏற்ப இது இருக்கும். இங்கு மக்கள் ஒரு தொழில்முறை சார்ந்து கவனம் செலுத்தும் விதத்தில் தங்களை வெளிப்படுத்துகிறார்கள். உறவுக்கு எல்லைகள் இருப்பதை இந்நம்பிக்கை வெளிப்படையாக அங்கீகரிக்கிறது. ஒரு தொழிலதிபர் போன்ற அணுகுமுறை வணிக உரையாடலின் முக்கிய மையமாக இருக்கும் என்பதை மற்றொரு நபருக்கு சமிக்ஞை செய்யும். வணிகத்தைத் தவிர அங்கு வேறு எதுவும் இல்லை என்று நம்பிக்கையை ஏற்படுத்தும். வணிகத்தில் கைகுலுக்கல் பொதுவாக ஒரு சந்திப்பு அல்லது பேச்சுவார்த்தையின் தொடக்கத்தில் பயன்படுத்தப்படுகிறது. ஒவ்வொரு நபரும் மற்றவரை நம்பத் தயாராக இருப்பதை இந்நம்பிக்கை காட்டுகிறது. இந்நம்பிக்கை ஒரு மேல்லிய புன்னகையுடன் இருக்கலாம். ஆனால் சாதாரண உடல் மொழி போன்ற பரந்த சிரிப்பு அல்லது தோளில் தட்டுதல் போன்ற பொதுவாக மிகவும் பரிச்சயமான உடல்மொழிகள் வணிகத்தில் இருக்காது. வணிக உடல் மொழி குறிப்பாக அவநம்பிக்கையை வெளிப்படுத்தும் உடல் மொழியைத் தவிர்க்க முயற்சிக்கிறது. எடுத்துக்காட்டாக, வணிகச் சூழலில் பேசும்போது ஒருவர் கைகள் அல்லது கால்களைக் அசைக்கும்போது அது மற்ற நபருக்கு ஒரு தடையாக முன்வைக்கப்படும் தோற்றத்தை அளிக்கும். இந்த அசைவால் பேசும் நபர் தங்களை நம்பவில்லை அல்லது எதையாவது மறைக்கிறார் என்று மற்ற நபர் நினைக்கலாம். தடுக்கும் வகை உடல் மொழி அவநம்பிக்கையைக் குறிக்கலாம் என்பதால் வணிகச் சூழலில் அது தவிர்க்கப்படுகிறது[59]

நட்பு நம்பிக்கை

தொகு

நண்பர்களுக்கிடையேயான உடல் மொழி பொதுவாக வணிகத்தில் உடல் மொழியை விட மிகவும் வெளிப்படையானதும் முறைசாராததுமாகும். நட்பில் உள்ள நம்பிக்கை பலவிதமான வெளிப்பாட்டு வடிவங்களில் வெளிப்படுத்தப்படுகிறது. வணிகத்தைப் போலவே இங்கும் சந்திப்பின்போது கைகுலுக்கல் பயன்படுத்தப்படலாம். ஆனால் ஒரு கையைச் சுற்றி இரண்டு கைகளைப் பற்றிக் கொள்வது அல்லது தோளில் கை போடுவது போன்றவையும் இங்கு சேரும்.[60] நண்பர்களுக்கிடையே உள்ள நம்பிக்கையை வெளிப்படுத்தும் உடல் மொழி வணிகத்தில் இருப்பதை விட குறிப்பிடத்தக்க வெளிப்பாடாகவும் உடல் ரீதியாகவும் இருக்கலாம். ஒருவரை முதுகில் தட்டுவது அல்லது கட்டிப்பிடிப்பது போன்றவை உதாரணங்களாகும்.

ஒரு வணிகச் சூழலில் அந்நியர்கள் தங்களை எப்படி நம்பகமானவர்களாகக் காட்டுகிறார்கள் என்பதை ஒப்பிடும்போது, தங்களுக்கு நன்கு தெரிந்த நண்பர்களுடன் வெளிப்படையாகவும் அன்பாகவும் செயல்படுவதற்கான மக்களின் இயல்பான விருப்பம் மிகவும் உண்மையானதாகத் தோன்றும். ஏனென்றால் நண்பர்களால் ஒருவருக்கொருவர் உடல் மொழியையும் முகபாவனைகளையும் மிக எளிதாக படிக்க முடியும். இதன் பொருள், மற்ற நபர் என்ன அர்த்தம் கொள்வார் என்று இவர் உறுதியாக நம்புகிறார். அதற்கேற்ப பதிலளிப்பதும் இவருக்கு எளிதாக இருக்கும். எனவே தொடர்பு மிகவும் திறந்த நிலையில் இருக்கும். மேலும் நண்பர்கள் தொடர்புகொள்வதைக் கவனிக்கும்போது இதைக் காணலாம். உடல் மொழி அல்லது பேச்சின் அடிப்படையில் தகவல்தொடர்பு இங்கு சுதந்திரமானது.[61]

நெருக்கமான உறவுகள்

தொகு

காதல் மற்றும் திருமணம் போன்ற நெருங்கிய உறவுகளில் நம்பிக்கையின் உடல் மொழி மிகவும் வெளிப்படையானதாகும். நட்பில் காணப்படுவது போல் உடல் ரீதியான இயக்கம் இங்கு அவசியமில்லை. மேற்கத்திய சூழல்களில் கைகளைப் பிடித்துக்கொள்வது என்பது நெருக்கமானவர்களிடையே நிலவும் ஒரு பொதுவான அறிகுறியாகும். இந்த பிடிப்பு ஒருவருக்கொருவர் தங்கள் பாசத்தையும் நம்பிக்கையையும் வெளிப்படுத்துகிறது. இந்த மென்மையான பற்றுகை செயல் பல நிமிடங்கள் அல்லது அதற்கு மேலும் கூட நீடிக்கிறது. மாறாக, நண்பர்களுக்கிடையேயான கைகுலுக்கல் மிகவும் உற்சாகமாகவும் சில நொடிகள் மட்டுமேயும் நீடிக்கும். ஒருவரையொருவர் அரவணைத்து முத்தமிடுவதன் மூலம் நெருக்கமான உறவுகளிலும் நம்பிக்கை தெரிவிக்கப்படுகிறது. மிகவும் தனிப்பயனாக்கப்பட்ட வழியில் திறந்த தன்மை மற்றும் அரவணைப்பை வெளிப்படுத்த இந்த செயல்கள் வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளன. ஒவ்வோர் இணையரும் அவர் தங்களை ஈர்க்கிறார் என்பதையும், அவரை நம்புகிறார் என்பதையும், மற்றபடி ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடியதை விட மிகவும் நெருக்கமான முறையில் அவர்களைத் தொட அனுமதிக்கிறார்கள் என்பதையும் அறிந்தே ஒருவருக்கொருவர் தொடர்பு கொள்கிறார்கள். இத்தகைய உடல் மொழியானது காதல் உறவின் காலப்பகுதியில் படிப்படியாக நிறுவப்படலாம். அந்தரங்க உறவுகளின் உடல்மொழியை அந்தரங்கமற்ற உறவுகளில் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது.[62]

மக்கள் ஒரு நெருக்கமான உறவில் இருக்கும்போது, அவர்கள் வெவ்வேறு வகையான உறவில் இருந்ததை விட ஒருவருக்கொருவர் நெருக்கமாக தங்களை நிலைநிறுத்திக் கொள்கிறார்கள். இவர்களுக்கு சிறிய தூரம் மட்டுமே இடைவெளியாக இருந்தாலும், ஒரு பார்வையாளரால் அவர்கள் ஒரு நெருக்கமான உறவில் இருப்பதைக் குறிக்க முடியும். உதாரணமாக, வாழ்க்கைத் துணைவர்கள் ஒருவருக்கொருவர் நெருக்கமான இடத்தில் உட்கார்ந்தும், நின்றும், நடந்தும் இருக்கலாம். அதேசமயம் வணிக சகாக்கள் ஒருவருக்கொருவர் அதிக தூரத்தை பராமரிக்கலாம். வாழ்க்கைத் துணைவர்கள் நெருங்கிய உறவில் இருப்பதால், வணிக சகாக்களைப் போல அதே தூரத்தை பராமரிக்க வேண்டிய அவசியத்தை அவர்கள் உணரவில்லை.[63] ஒருவருக்கொருவர் நிறுவனத்தில் நிம்மதியாக உணர்வதும், ஒருவருக்கொருவர் அர்ப்பணிப்புடன் இருக்கிறார்கள் என்பதும், இருவரும் இயல்பான உணர்வுடன் வாழ்வதும் நெருங்கிய உறவில் இருப்பவர்கள் வெளிப்படுத்தும் மற்ற அறிகுறிகளில் அடங்கும்.[64]

நெருங்கிய உறவில் உள்ள ஒருவர் தனது துணையுடன் இருக்கும் போது பயம், திகைப்பு அல்லது விரக்தியுடன் காணப்பட்டால், அது அவர்கள் வலுக்கட்டாயமாக நெருங்கிய உறவில் இருப்பதற்கான அறிகுறியாக இருக்கலாம். அவர்கள் உறவில் அழுத்தம் அல்லது மிரட்டலுக்கு ஆளாகியுள்ளனர் என்றும் நம்பலாம்.[65]

தயார்நிலை

தொகு

நீங்கள் ஒரு கூடைப்பந்து மைதானத்திற்கு வரும்போது, உங்களுக்கு அருகில் உள்ள உங்கள் அணியினர் அனைவரும், உந்தப்பட்டு, மைதானதிற்குள் செல்ல தயாராகி விடுகிறார்கள். அவர்களின் வலிமை மற்றும் ஒற்றுமை, மனநிலை மற்றும் உடல் மொழி ஆகிய மறுபக்கத்தின் பதிவுகளை நீங்கள் உருவாக்குகிறீர்கள். நிச்சயமாக உடலமைப்பின் உறுப்பு விளையாட்டில் வலிமையானது, ஆனால் அரசியலிலும் இதே போன்ற ஒன்று நடக்கிறது. அரசியலிலும் நீங்கள் ஒரு பக்கத்தின் மனநிலையை அவர்களை ஒன்றாக உட்காரவைத்து அறியலாம்.[66]

நடவடிக்கை எடுக்கத் தயார் என்ற உணர்வை தயார்நிலை உடல் மொழி வெளிப்படுத்தும். உடலியக்க பொருளில் இது எப்பொழுதும் அவதானிக்கக் கூடியதாக இருந்தாலும், 'உடல் உழைப்புக்கான தயார்நிலை' அல்லது 'சமூக தொடர்புக்கான தயார்நிலை' என தயார்நிலையை மேலும் வகைப்படுத்தலாம். ஒரு நபர் பொதுவாக எந்த நேரத்திலும் இரண்டிற்கும் தயாராக இருப்பார் என்றாலும், அத்தகைய வகைப்பாடுகள் அந்த நேரத்தில் அவர்கள் எந்த நடவடிக்கைக்கு முதன்மையாக தயாராக இருக்கிறார்கள் என்பதை அடிப்படையாகக் கொண்டுள்ளது. அத்தகைய ஆயத்த நிலை நபரின் முழு உடலையும், குரலின் தொனியையும், அவர்கள் உடல் மொழியின் மூலம் என்ன உணர்வை வெளிப்படுத்துகிறார்கள் என்பதையும் பாதிக்கிறது. அதிகரித்த ஆயத்த நிலை என்பது அதிக ஆற்றல் அல்லது தீவிரம் கொண்ட நிலையில் இருப்பது என்றும் குறிப்பிடலாம். ஆயத்தமில்லாத நிலைகளுடன் ஒப்பிடுகையில், பெரும்பாலான தயார்நிலைகள் பொதுவாக ஆழ்ந்த சுவாச முறை, நரம்பு மண்டலத்தின் அதிகரித்த உற்சாகம் மற்றும் அதிகரித்த இதயத் துடிப்பு ஆகியவற்றை உள்ளடக்கியுள்ளது.[66] இத்தகைய உடலியல் விளைவுகள் நபரின் தோல் மற்றும் முழு தோற்றத்தை பாதிக்கின்றன. ஒப்பீட்டளவில், ஒரு நபரின் தோல் பொதுவாக தயார் நிலையில் இருக்கும் போது முழுமையாகவும் இறுக்கமாக இருக்கும். மேலும் தயாராக இல்லாத நிலையில் மெல்லியதாகவும் மேலும் நெகிழ்வாகவும் இருக்கும். உடல் உழைப்புக்கான தயார்நிலை என்பது பொதுவாக இந்த விளைவுகள் அவற்றின் தீவிரம் மற்றும் காட்சி முக்கியத்துவம் ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் மேலும் அதிகரிக்கும்.

உடல் உழைப்புக்கான தயார்நிலை

தொகு

குறிப்பிடத்தக்க உடல் உழைப்புக்கு ஒரு நபர் தன்னை தயார்படுத்தும் போதுதான் இது நிகழ்கிறது. ஒரு விளையாட்டு வீரர் விளையாடத் தொடங்கும் முன், தன் உடலை வெப்பமாக்குவதன் மூலமும், உளவியல் ரீதியாக முன்னோக்கிச் செல்லும் பணியில் கவனம் செலுத்துவதன் மூலமும் தங்களைத் தயார்படுத்திக் கொள்கிறார்கள் என்பதை இதற்கு உதாரணமாகக் கூறலாம். இதன்மூலம் அவர் தன்னை விளையாட்டுக்கு செயல்படுத்தத் தயாராக உள்ளார் என்பதை உணரலாம். ஒரு பார்வையாளருக்கு இத்தயார்நிலை அவர் விளையாடுவதற்கு உந்தப்பட்டதாக தோன்றும். அவரின் உடல் மொழி, அவர் விரைவாகவும் அதிக ஆற்றலுடனும் நகரப் போகிறார் என்பதைச் சொல்லும். உடல் ரீதியாக அவர் பெரிதாகத் தோன்றுகிறார். அவரின் அசைவுகள் பெரும்பாலும் பெரியதாக இருக்கும் என்பதாகவும் தோன்றும்.[67][68]

முரட்டுத்தனமான தோரணையானது, உடல் ரீதியாக வன்முறையின் தோற்றத்தை வெளிப்படுத்தும் வகையில் உந்தப்பட்ட தோற்றத்தை மிகைப்படுத்துகிறது அல்லது பிரதிபலிக்கிறது. இதன் மூலம் ஒருவரை மிரட்டவும் செய்கிறது. உடற்பகுதியும் வழக்கத்தை விட அதிகமாக விரிவடைந்துள்ளதால், இந்த வகை தயாரிப்பில் பேச்சு வார்த்தைகளும் வலிமையடைகின்றன. செயல்பாட்டிற்காக உடலின் தசை மண்டலத்திலும் குறிப்பிடத்தக்க அதிகரிப்பு நிகழ்கிறது. முரட்டுத்தனமான தோரணை சில சமயங்களில் உள்ளங்கைகள் மூடி இறுக்குவதையும் உள்ளடக்கியிருக்கலாம்.[69]

சமூகத் தொடர்புக்கான தயார்நிலை

தொகு

சமூக ஊடாடலுக்கான தயார்நிலையிலும் உந்துதல் விளைவு வேறு விதத்தில் பங்கு வகிக்கிறது. பொதுவாக குறைந்த அளவில் உந்துதல் விளைவு பயன்படுத்தப்படுகிறது. வெவ்வேறு நோக்கத்தின் காரணமாக சமூக தொடர்புக்கான தயார்நிலை என்பது ஒரு நபர் தனது தலை, கழுத்து மற்றும் தொண்டையை பேச்சுக்காகவும், கைகளை சைகைக்காகவும், அவர்களின் கால்கள் மற்றும் உடற்பகுதியை அவர்கள் ஏற்றுக்கொள்ள விரும்பும் நிலைப்பாட்டிற்காகவும் தயார்படுத்துவதை உள்ளடக்கியிருக்கும். அதாவது பேசுவதற்கு முன் எப்படி நிற்க வேண்டும் மற்றும் உடல் எடையில் என்ன மாற்றங்களை பயன்படுத்த வேண்டும் என்பதை தயார் செய்தல் போன்றவையும் இதில் அடங்கும். ஒரு நபர் சமூக ரீதியாக தொடர்பு கொள்ளத் திட்டமிடும்போது, அவர் உரையாடலில் ஈடுபடத் தயாராகும் போது அவரது உடல் மொழி பொதுவாக மிகவும் இயல்பாக இருக்கும். இதன் பொருள் அவர் மற்றொரு நபருடன் அதிக நம்பிக்கையுடனும், ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடியவராகவும் தோன்றுகிறார். எடுத்துக்காட்டாக, ஒருவர் திறந்த உடல் மொழியுடன் அமர்ந்திருந்தால், அவர் கைகளைத் திறந்து, நாற்காலியின் ஓரத்தில் ஒருவரை எதிர்கொள்ளலாம்; அதேசமயம் அவர் மூடிய உடல் மொழியுடன் அமர்ந்திருந்தால், அவர் கைகளை மடக்கி மற்ற நபரிடமிருந்து சற்று விலகி அமரலாம். இது அவர்கள் உரையாடலில் சங்கடமாக அல்லது ஆர்வமில்லாமல் இருப்பதைக் குறிக்கலாம். ஒவ்வொரு வகை உடல் மொழியும் உரையாடல் ஒரு குறிப்பிட்ட வழியில் முன்னேறத் தயாராக இருப்பதைக் குறிக்கிறது. நபர் அதிக விருப்பத்துடன் அல்லது அதிக தயக்கத்துடன் இருப்பதை காட்டுகிறது. ஒரு நபர் தனது நாற்காலியில் முன்னோக்கி அமர்ந்திருந்தால், இது எழுந்திருப்பதற்கான விருப்பத்தைக் குறிக்கலாம். உரையாடல் அடிப்படையில் இந்த அமர்ந்திருக்கும் தயார்நிலை ஒரு திட்டம் அல்லது பிற முயற்சியைத் தொடங்குவதற்கான ஆர்வமாகவும் விளக்கப்படலாம். உரையாடலை முடிக்க விரும்புவதைக் குறிப்பதாகவும் இருக்கலாம்.[70][71]

ஒரு சமூக ஈடுபாட்டிற்கு தங்களைத் தயார்படுத்திக் கொள்வதற்காக, பல்வேறு வகையான உடல்நிலை முன்தயாரிப்புகள் மக்களால் பயன்படுத்தப்படுகிறது. நிமிர்ந்து நிற்பது, கைகளை வானத்தை நோக்கி உயர்த்துவது, இடுப்பில் கைகளை வைத்துக் கொண்டு மீமனிதன் போல நிற்பது போன்ற உடல்மொழிகளால் நம்பிக்கையை அதிகரித்துக் கொள்ள முயற்சிகளாகும் என ஆர்வார்டு பேராசிரியர் ஏமி குடி 2010 ஆம் ஆண்டில் தெரிவித்தார். ஆனால் 2015 ஆம் ஆண்டு ஆய்வில் அதன் விளைவைப் பிரதிபலிக்க முடியாமல் போனதற்குப் பிறகு ஆலோசனையைத் திரும்பப் பெற்று அதை கற்பிப்பதை அவர் நிறுத்தினார்.[72]

உலகளாவியமும் பண்பாட்டும்

தொகு

உடல் மொழி, குறிப்பாக முகபாவனைகள் உலகளவில் புரிந்துகொள்ளப்படுகிறதா என்பது குறித்து அறிஞர்கள் நீண்ட காலமாக விவாதித்து வருகின்றனர். டார்வினின் (1872) பரிணாமக் கோட்பாட்டில் உணர்ச்சிகளின் முகபாவனைகள் மரபுரிமையாகப் பெறப்படுகின்றன என்ற கருத்தை அவர் முன்வைத்தார்.[73] மறுபுறம், ஒருவரது உணர்ச்சிகளின் உடல் வெளிப்பாட்டை பண்பாடு பாதிக்கிறதா என்று அறிஞர்கள் கேள்வி எழுப்பியுள்ளனர். பரந்த அளவில் இக்கோட்பாடுகளை இரண்டு மாதிரிகளாக வகைப்படுத்தலாம்:

பண்பாட்டுச் சமநிலை மாதிரி

தொகு

தனிநபர்கள் குழு மற்றும் குழு உறுப்பினர்களின் உணர்ச்சிகளைப் புரிந்துகொள்வதில் சமமாக துல்லியமாக இருக்க வேண்டும் என்று கலாச்சார சமநிலை மாதிரியானது கணித்துள்ளது. இந்த மாதிரியானது டார்வினின் பரிணாமக் கோட்பாட்டில் வேரூன்றியுள்ளது. மனிதர்களும் விலங்குகளும் கோபம்/ஆக்கிரமிப்பு, மகிழ்ச்சி மற்றும் பயம் போன்ற உணர்ச்சிகளின் ஒரே மாதிரியான தோரணை வெளிப்பாடுகளைப் பகிர்ந்து கொள்கின்றனர் என்று அவர் குறிப்பிட்டார்.[74] இந்த ஒற்றுமைகள் மனிதர்கள் உட்பட்ட சமூக விலங்குகள் ஒன்றுக்கொன்று உணர்ச்சிகரமான சமிக்ஞைகளை வெளிப்படுத்தும் இயல்பான திறனைக் கொண்டிருக்கின்றன என்ற பரிணாம வாதத்தை ஆதரிக்கின்றன. பல கல்வியாளர்களாலும் இது பகிரப்பட்டது. விலங்குகள் மற்றும் மனிதர்களிடையே உள்ள வெளிப்பாட்டின் ஒற்றுமையை டார்வின் குறிப்பிடும் இடத்தில், முற்றிலும் வேறுபட்டதாக இருந்தாலும் கூட பண்பாட்டு சமநிலை மாதிரி மனிதர்களின் பண்பாடு முழுவதும் வெளிப்பாட்டின் ஒற்றுமையைக் குறிப்பிடுகிறது என்று டார்வின் குறிப்பிடுகிறார். இந்த மாதிரியை ஆதரிக்கும் வலுவான ஆதாரங்களில் ஒன்று பால் எக்மேன் மற்றும் பிரீசென் (1971) ஆகியோரால் நடத்தப்பட்ட ஒரு ஆய்வு ஆகும். அங்கு பப்புவா நியூ கினியாவில் உள்ள ஒரு முன்னோடி பழங்குடியினர் அமெரிக்காவில் இருந்த தனிநபர்களின் முகபாவனைகளை நம்பகத்தன்மையுடன் அங்கீகரித்தனர். பண்பாட்டு ரீதியாக தனிமைப்படுத்தப்பட்டும், அமெரிக்க ஊடகங்களுக்கு எந்த வெளிப்பாடும் இல்லாமலும் வாழ்ந்த பப்புவான் பழங்குடியினருக்கு குறுக்கு-கலாச்சார பரிமாற்றத்திற்கான சாத்தியம் ஏதும் இல்லை.[75]

பண்பாட்டு அனுகூல மாதிரி

தொகு

மறுபுறம், கலாச்சார அனுகூல மாதிரியானது, அதே இனத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் "பிற இன முகங்களைக் காட்டிலும் காட்சிப் பண்புகளை மிகவும் துல்லியமாகவும் திறமையாகவும் செயலாக்குகிறார்கள்" என்று கணித்துள்ளது.[76] துல்லியமான விளக்கத்தை அதிகரிக்கும் பிற காரணிகளில் சொற்கள் அல்லாத உச்சரிப்புகளும் அடங்கும்.[77]

கலாச்சார சமநிலை மாதிரி மற்றும் கலாச்சார அனுகூல மாதிரி இரண்டையும் ஆதரிக்கும் பல ஆய்வுகள் உள்ளன. ஆனால் பண்பாட்டுப் பின்னணியைப் பொருட்படுத்தாமல் இலக்கியத்தை மறுபரிசீலனை செய்து மகிழ்ச்சி, ஆச்சரியம், பயம், கோபம், அவமதிப்பு, வெறுப்பு, மற்றும் சோகம் ஆகிய ஏழு உணர்ச்சிகள் உலகளவில் அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளன என்ற பொதுவான ஒருமித்த கருத்து உள்ளது.[78]

பெருமை மற்றும் அவமானத்தின் வெளிப்பாடுகள் உலகளாவியவை என்பதை அறிஞர்கள் சமீபத்தில் சுட்டிக் காட்டுகின்றனர். தலையை பின்னால் சாய்த்துக்கொண்டு உடலின் விரிவாக்கப்பட்ட தோரணை மற்றும் குறைந்த தீவிரம் கொண்ட முகமும் வாயின் மூலையை உயர்த்திய புன்னகையும் பெருமையின் வெளிப்பாடு என்று திரேசியும் இராபின்சனும் தெரிவிக்கின்றனர். முகத்தை மறைப்பதன் மூலம் அல்லது அதைக் கைகளால் மூடுவதன் மூலம் வெட்கத்தின் வெளிப்பாடு இருக்கும் என்றும் இவர்கள் கூறுகின்றனர்.[75]

பயன்பாடுகள்

தொகு

அடிப்படையில், உடல் மொழி என்பது ஒரு தன்னிச்சையான மற்றும் உணர்வற்ற நிகழ்வாகத் தோன்றுகிறது. தகவல்தொடர்பு செயல்முறைக்கு ஏற்றதாக உள்ளது. உடல் மொழியின் உணர்வுப்பூர்வமான கையாளுதல் - செயல் மற்றும் புரிதல் ஆகிய இரண்டிலும் - பயனுள்ளதாக இருக்கும் சில பகுதிகளும் உள்ளன. உடல் மொழியின் பயன்பாடு வணிகரீதியாகப் பயன்படுத்துவதில் அதிகரிப்பைக் கண்டுள்ளது. உடல் மொழியை எவ்வாறு உணர்ந்துகொள்வது மற்றும் சில சூழ்நிலைகளில் அதை எவ்வாறு பயன்படுத்துவது என்பதைக் கற்பிப்பதற்காக வடிவமைக்கப்பட்ட புத்தகங்கள் மற்றும் வழிகாட்டிகளின் பெரிய அளவிலான புத்தகங்கள் வெளியிடப்பட்டுள்ளன.[48]

உடல் மொழியின் பயன்பாடு பல்வேறு துறைகளில் காணப்படுகிறது. இரண்டாம் மொழி கற்றுக்கொள்ளல் மற்றும் கணிதம் போன்ற பாடங்களின் கற்பித்தலை மேம்படுத்துதல் போன்ற துறைகளில் உடல் மொழிகள் பயன்பாடுகளைக் கண்டுள்ளது. காது கேளாமை அல்லது மயக்கம் காரணமாக வாய்மொழியை பயன்படுத்தும் திறன் இல்லாதவர்களுக்கு வாய்மொழிக்கு மாற்றாகவும் உடல் மொழியின் பயன்பாடு உள்ளது. சட்ட அமலாக்கத்தில் நுண்ணிய வெளிப்பாடுகள் மூலம் வஞ்சகத்தைக் கண்டறியும் செயல்முறையிலும் கூட உடல் மொழி பயன்படுத்தப்படுகிறது.[79] சில சமயங்களில், மொழித் தடை வெளிநாட்டினருக்கு ஒரு பிரச்சனையாக இருக்கலாம். இங்கெல்லாம் உடல் மொழி தொடர்பு கொள்ள மிகவும் பயனுள்ளதாக இருக்கும்.

அறிவுறுத்தும் கற்பித்தல்

தொகு

இரண்டாம் மொழி கற்றல்

தொகு

சொற்பொழிவு, மூலோபாயம் மற்றும் சமூக மொழியியல் திறன்களை அடைவதே இரண்டாம் மொழியை கற்றுக் கொள்வதன் நோக்கம் என்ற உண்மையால் உடல் மொழியின் முக்கியத்துவம் உணரப்பட்டது.[80] சமூக மொழியியல் திறன் என்பது ஒரு குறிப்பிட்ட மொழியைப் பயன்படுத்த உதவும் உடல் மொழியைப் புரிந்துகொள்வதை உள்ளடக்கியதாகும். இது பொதுவாக மிகவும் கலாச்சார ரீதியாகவும் பாதிக்கப்படுகிறது. இதுபோன்று, சொற்பொழிவு நிலைக்கு அப்பால் ஒரு மொழியில் சரளமாக இருக்க, இந்த வகையான உடல் மொழியை அடையாளம் கண்டு செயல்படுத்துவதற்கான திறன் அவசியமாகிறது.

புரிதலில் தெளிவின்மையையும் கருத்து மயக்கத்தையும் நீக்குவது வாய்மொழி பயன்பாட்டிற்கு அவசியம். இரண்டாவது மொழியைக் கற்பிப்பதற்கு வசதியாக, காட்சி அல்லாத பொருட்களைப் பயன்படுத்துவதைக் கட்டுப்படுத்த இந்த தகவல் தொடர்பு அம்சத்தை மேம்படுத்த வேண்டுமென பென்னி குக் பரிந்துரைக்கிறார். இதை இருமொழி என்றும் அவர் அழைக்கிறார்.[81]

கற்பித்தலை மேம்படுத்துதல்

தொகு

இரண்டாவது மொழியைக் கற்பிப்பதில் மட்டுமல்ல, பிற பகுதிகளிலும் உடல் மொழி ஒரு பயனுள்ள உதவியாக இருக்கும். இதைப் பயன்படுத்துவதன் பின்னணியில் உள்ள யோசனை ஒரு மொழியற்ற உள்ளீடு என்பதேயாகும்.[82] சரியான பதிலை நோக்கி ஒரு மாணவனை வழிநடத்தவும் குறிப்பளிக்க அல்லது தூண்டுவதற்கும் இது பயன்படும். வழக்கமாக மாணவர்களை வழிநடத்தும் உறுதிப்படுத்தல் சோதனைகள் அல்லது மாற்றியமைக்கப்பட்ட மொழிப் பயன்பாடு போன்ற மற்ற வாய்மொழி முறைகளுடன் இம்முறையும் இணைக்கப்படுகிறது.[83] டால் தனது 2014 ஆம் ஆன்டு ஆய்வறிக்கையில் உடல்மொழி கற்பித்தலில் எவ்வாறு தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகின்றது என்பதன் அடிப்படையில் உடல் மொழியின் மூன்று முக்கிய குணாதிசயங்களின் பட்டியலை வழங்குகிறார். உள்ளுணர்வு, தொடர்பு மற்றும் பரிந்துரை ஆகியவை இம்மூன்று அம்சங்கள் ஆகும்.

  • பொருந்தக்கூடிய, குறிப்பாக தனிப்பட்ட சொற்களுடன் உடல் மொழியை கற்பித்தலில் பயன்படுத்துவது உடல் மொழியின் உள்ளுணர்வு அம்சமாகும். உதாரணமாக, "அழு" என்ற வார்த்தையைப் பற்றி கற்பிக்கும்போது, அழும் நபரை ஆசிரியர்கள் பின்பற்றலாம். இது ஒரு ஆழமான உணர்வை செயல்படுத்துவதோடு குறிப்பிட்ட வார்த்தையைப் பற்றிய அதிக புரிதலுக்கும் வழிவகுக்கும்.[83]
  • திறமையான கற்றலை எளிதாக்கக்கூடிய சூழல் உருவாக்கும் உடல் மொழியின் திறன் சிறப்பான தகவல்தொடர்பு அம்சமாகும். ஒரு முழுமையான சூழல் கற்றலுக்கும் புதிய அறிவைப் பெறுவதற்கும் மிகவும் பயனுள்ளதாக இருக்கும்.[83]
  • மாணவர்கள் ஒரு குறிப்பிட்ட கருத்து அல்லது சொல்லைப் பற்றிய கூடுதல் தகவல்களை உடல் மொழியுடன் இணைத்துக்கொள்வதற்கான வாய்ப்புகளை உடல் மொழி ஒரு கருவியாக உருவாக்குகிறது. இது உடல் மொழி பயன்பாடுகளின் பரிந்துரைக்கும் அம்சமாகும்.[83]

வஞ்சகத்தைக் கண்டறிதல்

தொகு

சட்ட அமலாக்கம்

தொகு

வாய்மொழி அல்லாத பொய் கண்டறிதல் என்பதற்கான ஆதாரம் இல்லாத போதிலும், பொய்களைக் கண்டறிவதற்கான ஒரு சிறந்த வழியாக அறிஞர் சமூகத்தால் நிராகரிக்கப்பட்டாலும் கூட சட்ட அமலாக்கம் இன்னும் உடல்மொழியையே நம்பியுள்ளது.[84]

உண்மையை மதிப்பிடுவதற்கும் ஏமாற்றத்தைக் கண்டறிவதற்கும் உடல் மொழியை ஒரு கருவியாகக் குறிப்பிட்டுள்ளனர் என்று எண்ணற்ற கூட்டரசுப்புலனாய்வு நிறுவனங்களின் செய்தி இதழ்கள் செய்தி வெளியிட்டுள்ளன.[85][86] புலனாய்வாளர்கலே உடல் மொழியின் இன்னொரு பக்கமாக உள்ளனர். சட்ட அமலாக்க உறுப்பினர்களின் உடல் மொழி, நேரில் கண்ட சாட்சிகளின் கணக்குகளின் துல்லியத்தை பாதிக்கலாம்.

சீட்டாட்டம்

தொகு

போக்கர் விளையாட்டில் நிகழ்தகவு பற்றிய புரிதல் மட்டுமல்லாமல், எதிரிகளின் உடல் மொழியைப் படித்து பகுப்பாய்வு செய்யும் திறனும் முக்கியத்துவம் பெறுகிறது. போக்கரின் முக்கிய அங்கம், எதிரிகளை ஏமாற்றுவதும் ஏமாற்ருகளைக் கண்டுபிடிப்பதுமாகும். வீரர்கள் தங்கள் எதிரிகளின் தனிப்பட்ட நடுக்கங்களை கண்டுபிடிக்கும் திறனைக் கொண்டிருக்க வேண்டும். எதிராளி சிறப்பாக செயல்படுகிறார் என்பதற்கான அறிகுறிகளையும் வீரர்கள் கவனிக்க வேண்டும்.

காட்சிக் கலைகள்

தொகு

நகைச்சுவை

தொகு
 
உங்கள் கைகளை மடக்கி விட்டுப் பார்ப்பதை உடல் மொழியில், பாதுகாப்பின்மை என்று பொருள் கொள்ளலாம். இரண்டு கதாபாத்திரங்களின் சைகையின் மிகைப்படுத்தப்பட்ட பயன்பாடு நகைச்சுவை உணர்வை உருவாக்க பயன்படுத்தப்படுகிறது.

நகைச்சுவைத் தயாரிப்புகளில் நகைச்சுவை விளைவை அடைய உடல் மொழி பெரும்பாலும் பயன்படுத்தப்படுகிறது. மிகைப்படுத்தப்பட்ட, திரும்பத் திரும்பச் சொல்லக்கூடிய, சூழ்நிலைகள் அல்லது பாத்திரத்திற்குப் பொருத்தமற்ற உடல் மொழியைப் பயன்படுத்துவதையும், இவற்றின் கலவையையும் இது உள்ளடக்கியிருக்கும். ஒருவருக்கொருவர் உடல் மொழியை வலியுறுத்த இரண்டு அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட கதாபாத்திரங்கல் இதற்காகப் பயன்படுத்தப்படலாம். அவர்களின் சைகைகள் மற்றும் பழக்கவழக்கங்கள் மிகவும் ஒத்ததாக இருக்கலாம். மேலும் இந்த முறையில் அவர்களின் நகைச்சுவை விளைவை அதிகரிக்கலாம். அவை மிகவும் வித்தியாசமாகவும் மாறுபட்ட வழியிலும் முன்னிலைப்படுத்தப்படலாம். நகைச்சுவை இரட்டையர்கள் தரநிலையாக இத்தகைய நகைச்சுவையான உடல் மொழியின் முறைகளைப் பயன்படுத்துகின்றனர்.[87]

தோரணை, தசை அமைப்பு மற்றும் வலிமை பயிற்சி

தொகு

வலிமை பயிற்சி சில நேரங்களில் ஒரு நபரின் தோரணையை மேம்படுத்த பயன்படுத்தப்படுகிறது. இது அவர்களின் தசை மண்டலத்தை வலுப்படுத்துகிறது. இதனால் அவர்கள் சிறந்த தோரணையை ஏற்றுக்கொள்ளும் போக்கை உருவாக்குகிறார்கள். தசை ஏற்றத்தாழ்வுகளின் விளைவாக ஒரு நபருக்கு மோசமான தோரணை இருந்தால், அவர்களுக்கு வலிமை பயிற்சி குறிப்பாக பயனுள்ளதாக இருக்கும். அனைத்து தசைகளும் ஒரே வலிமையாக இருக்க வேண்டும் என்று இது கூறவில்லை. ஆனால் தசைகள் மற்றும் அவற்றின் வலிமை நிலைகள் இவ்வாறு இருக்க வேண்டும் என்று தோராயமாக கருதப்படும் ஒரு இயற்கை விகிதம் உள்ளது. இந்த விகிதத்தில் இருந்து அதிகப்படியான விலகல் தரநிலையாக மோசமான தோரணையை விளைவிக்கிறது மற்றும் அதனுடன் தொடர்புடைய உடல்நலப் பிரச்சினைகளையும் இது ஏற்படுத்தக்கூடும். உதாரணமாக, நீண்ட நேரம் மேசையில் அமர்ந்திருக்கும் ஒரு அலுவலகப் பணியாளர், அவர்களின் உடலின் முன்புறத்தில் அதிகப்படியான வலுவான மற்றும் இறுக்கமான தசைகளை உருவாக்கலாம். இதன் விளைவாக, அவர்களுக்கு குனிந்த தோரணை உருவாகலாம்.அவர்களின் உடலின் பின்புறத்தில் உள்ள தசைகளை வலுப்படுத்துவதன் மூலம் தசை வலிமையின் பொருத்தமான விகிதத்தை மீண்டும் இவர்கள் பெற முடியும். மேலும் அந்தநபர் தனது குனிந்த தோரணையை இழந்து நிமிர்ந்து நிற்பார் அல்லது நிமிர்ந்து உட்காருவார். ஒட்டுமொத்தமாக சிறந்த தோரணையுடன் இருப்பார். இந்த முன்னேற்றம் அவருடைய மையத்தை வளைத்தல், நேராக்குதல் மற்றும் சுழற்றுதல் போன்ற பயிற்சிகளின் விளைவாக இருக்கலாம்.[88]

இதேபோல், ஓர் அலுவலக ஊழியர் சுட்டியைப் பயன்படுத்துவதற்காக ஒரு பக்கத்தை விட்டு ஒரு பக்கமாக உட்கார்ந்து ஒரு பக்க தோரணையை உருவாக்கினால், அடிப்படை வலிமை ஏற்றத்தாழ்வை சரிசெய்ய வலிமை பயிற்சி பயன்படுத்தப்படலாம். உடலின் ஒவ்வொரு பக்கமும் ஒரே அளவிலான வேலையைச் செய்வதை உறுதிசெய்ய மாற்று ஒற்றை மூட்டு பயிற்சிகள் பயன்படுத்தப்படலாம். இரண்டு மூட்டு பயிற்சிகள் இங்கு அவசியம் இல்லை.[89]

வலிமை மற்றும் நெகிழ்வுத்தன்மையின் ஏற்றத்தாழ்வுகளைப் போக்கவும், சிறந்த தோரணையை உறுதிப்படுத்தவும் பல்வேறு வகையான கூடுதல் வலிமைப் பயிற்சிகள் பயன்படுத்தப்படலாம்.

இயக்கவியல்

தொகு

இயக்கவியல் என்பது உடலின் இயக்கம் அல்லது ஒட்டுமொத்த உடலின் இயக்கம் தொடர்பான சொற்கள் அல்லாத தகவல்தொடர்புகளின் ஆய்வு மற்றும் விளக்கமாகும்.[90] சாதாரண மனிதனின் சொற்களில், இது உடல் மொழி பற்றிய ஆய்வு என்றாலும் இந்த ஆய்வுப் பகுதியின் நிறுவனராகக் கருதப்படும் ரே பேர்ட்விசுட்டெல் உடல் மொழி என்ற சொல்லைப் பயன்படுத்தவில்லை. இதை பொருத்தமானதாகவும் அவர் கருதவில்லை. உடலைக் கொண்டு நாம் சொல்லும் செய்திகள் மொழியியலாளர் கூறும் மொழியின் வரையறையை பூர்த்தி செய்யவில்லை என்று அவர் வாதிட்டார்.[91]

மனித சைகைகள் மற்ற விலங்குகளிடமிருந்து வேறுபடுகின்றன. உருவாக்கப்படும் தகவல்தொடர்பு சூழலைப் பொறுத்து அவை பல வேறுபட்ட அர்த்தங்களைக் கொண்டிருப்பதாக விளக்கப்படலாம். உடல் மொழி முழுமையான பாணியில் புரிந்துகொள்ளப்படலாம் என்ற கருத்தையும் அவர் எதிர்த்தார். ஒவ்வோர் உடல் இயக்கமும் தகவல்தொடர்புகளில் உள்ள மற்ற எல்லா உறுப்புகளுடனும் பரந்த அளவில் விளக்கப்பட வேண்டும் என்றும் ரே பேர்ட்விசுட்டெல் கூறுகிறார்.

இருந்தபோதிலும், உடல் மொழி இயக்கவியலை விட பரவலாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. டாக்டர். மகியார் மிர் தனது ஈரானின் உடல் மொழி என்ற புத்தகத்தில் உடல் மொழியை பின்வருமாறு வரையறுத்துள்ளார்: அனைத்து சைகைகள், தோரணைகள், அசைவுகள், மனித நடத்தை, மனிதனின் வயது, பாலினம், உயரம், எடை மற்றும் சமூக அல்லது புவியியல் நிலை ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் எந்த விதமான சத்தமும் எழுப்பாமல் வெளிப்படுத்தும் தோரணைகள் உடல்மொழி எனப்படும்.

இவற்றையும் காண்க

தொகு

மேற்கோள்கள்

தொகு
  1. ↑ Poyatos, Fernando (2002). Nonverbal Communication Across Disciplines, Volume II. John Benjamins Publishing Company. p. 189. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 1-55619-754-3.
  2. ↑ Fast, Julius (2014). "1. The Body is the Message". Body Language. Open Road Media.
  3. ↑ Klimt, Edward S.; & Belling, Ursula. (1979). The signs of language. Cambridge, MA: Harvard University Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0674807952.
  4. ↑ Candler, Wendy; & Lille-Martin, Diane. (2006). Sign Language and Linguistic Universals.: Cambridge University Press.
  5. ↑ Marschark, Mark (1993). Psychological Development of Deaf Children. Oxford University Press. p. 27. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-19-506899-8.
  6. ↑ Onsager, Mark. "Understanding the Importance of Non-Verbal Communication", Body Language Dictionary பரணிடப்பட்டது 2017-05-06 at the வந்தவழி இயந்திரம், New York, 19 May 2014. Retrieved on 26 October 2014.
  7. ↑ Belyh, Anastasia (4 June 2019). "Understanding Body Language and Facial Expressions". Cleverism. Cleverism. பார்க்கப்பட்ட நாள் 16 July 2020.
  8. ↑ Webster, Richard (2014). Body Language Quick & Easy. Llewellyn Publications.
  9. ↑ Ibeschitz, Masha (2018). Impact: Develop Your People – Enhance Your Company's Success. Weinheim, Germany: Wiley-VCH. p. 119.
  10. ↑ L. Van Blerkom, Diana (2010). Orientation to College Learning (6th ed.). Boston: Cengage Learning. p. 117. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0495570547.
  11. ↑ "Body language: The most important form of nonverbal communication". IONOS. பார்க்கப்பட்ட நாள் 17 July 2020.
  12. ↑ "The Body Language of Fear". Exploring Your Mind. 17 February 2019. பார்க்கப்பட்ட நாள் 16 July 2020.
  13. ↑ Rabiger, Michael (2007). Directing: Film Techniques and Aesthetics. Oxon, UK: Taylor & Francis. p. 217. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0240805177.
  14. ↑ Jeanne Segal, Ph.D., Melinda Smith, M.A., Lawrence Robinson, and Greg Boose. "Nonverbal Communication". HelpGuide. பார்க்கப்பட்ட நாள் 16 July 2020.{{cite web}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  15. ↑ Brunstein, A. (2007). Eye to I (Doctoral dissertation, Massachusetts Institute of Technology).
  16. ↑ 16.0 16.1 16.2 thinking, What someone's eyes can tell you about what they are (30 November 2001). "How To Read Anyone's Body Language Using Eye Signals". www.psychologistworld.com. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2019-01-17.
  17. ↑ Gu, Yuanyuan; Mai, Xiaoqin; Luo, Yue-jia; Di Russo, Francesco (23 July 2013). "Do Bodily Expressions Compete with Facial Expressions? Time Course of Integration of Emotional Signals from the Face and the Body". PLOS ONE 8 (7): e66762. doi:10.1371/journal.pone.0066762. பப்மெட்:23935825. Bibcode: 2013PLoSO...866762G. 
  18. ↑ Kret, ME; Pichon, S; Grezes, J; de Gelder, B (Jan 15, 2011). "Similarities and differences in perceiving threat from dynamic faces and bodies. An fMRI study". NeuroImage 54 (2): 1755–1762. doi:10.1016/j.neuroimage.2010.08.012. பப்மெட்:20723605. https://pure.uvt.nl/ws/files/1395412/NeuroPsy_Kret_Nueroimage_2011.pdf. 
  19. ↑ "Undo the Day: Decompress the Neck & Lengthen the Back". 7 May 2015. பார்க்கப்பட்ட நாள் October 18, 2019.
  20. ↑ Rees, Smith, Sullivan, Kendall, Straker (May 25, 2011). "Back and neck pain are related to mental health problems in adolescence". BMC Public Health 11: 382. doi:10.1186/1471-2458-11-382. பப்மெட்:21609488. 
  21. ↑ Portner, Hal (2005). Mentoring New Teachers (3rd ed.). California: Corwin Press. p. 25. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-4129-6008-3.
  22. ↑ Lewis, Hedgwig (2012). "The Head and Torso: Wobbling". Body Language. Sage. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9788132116905.
  23. ↑ Lewis, Hedgwig (2012). "The Head and Torso". Body Language. Sage. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9788132116905.
  24. ↑ 24.0 24.1 Mondloch, Catherine J.; Nelson, Nicole L.; Horner, Matthew; Pavlova, Marina (10 September 2013). "Asymmetries of Influence: Differential Effects of Body Postures on Perceptions of Emotional Facial Expressions". PLOS ONE 8 (9): e73605. doi:10.1371/journal.pone.0073605. பப்மெட்:24039996. Bibcode: 2013PLoSO...873605M. 
  25. ↑ Lock, Dennis, & Scott, Lindsey (2013). Gower Handbook of People in Project Management. Routledge. p. 419. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9781409437857.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  26. ↑ Coon, Dennis, & Mitterer, John O. (2010). Introduction to Psychology: Gateways to Mind and Behavior (12th ed.). Wadsworth, Cengage Learning. p. 348. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-495-59913-5.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  27. ↑ Elangovan, Alan (2020). "20.5 Continuous Hand Raking of Chest". Encyclopedia of Body Language: What Every Movement Says. Partridge. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-5437-5782-8.
  28. ↑ "What the shoulders say about us". பார்க்கப்பட்ட நாள் February 17, 2020.
  29. ↑ Bee, Frances, Bee, Roland, Customer Care, London: CIPD, 1995, pp. 27–28
  30. ↑ Webster, Richard (2014). "Chapter 3: From the neck down: Shoulders". Body Language Quick & Easy. Llewellyn. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0738739545.
  31. ↑ "What the shoulders say about us". பார்க்கப்பட்ட நாள் February 17, 2020.
  32. ↑ 32.0 32.1 32.2 32.3 32.4 Kurien, Daisy N (March 1, 2010). "Body Language: Silent Communicator at the Workplace". IUP Journal of Soft Skills 4 (1/2): 29–36. 
  33. ↑ Pease, Allan & Barbara (2017). "Universal Gestures". The Definitive Book of Body Language. Orion.
  34. ↑ 34.0 34.1 34.2 Black, Roxie M. (2011). "Cultural Considerations of Hand Use". Journal of Hand Therapy 24 (2): 104–11. doi:10.1016/j.jht.2010.09.067. பப்மெட்:21109395. 
  35. ↑ Pease, Allan & Barbara (2004). The Definitive Book of Body Language. Orion House, London: Orion Books Ltd. p. 230. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0752861180.
  36. ↑ Covey, Stephen R.; Tracy, Brian; Hamilton, Jean (2006). "The Interview" in Mission Possible: Learn How to Reach Your Potential from Some of the World's Most Successful Possibility Thinkers 11th edition, Tennessee: Insight Publishing, p. 8
  37. ↑ Bradbury, Andrew (2006). "Talking Body Language" in Develop Your NLP Skills 3rd edition, London: Kogan Page, p. 54வார்ப்புரு:ISBN?
  38. ↑ Sullivan, Larry E. (31 August 2009). The Sage Glossary of the Social and Behavioral Sciences (illustrated ed.). Sqge Publications. p. 577. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1412951432.
  39. ↑ 39.0 39.1 Cruz, William (2001). "Differences In Nonverbal Communication Styles between Cultures: The Latino-Anglo Perspective". Leadership and Management in Engineering 1 (4): 51–53. doi:10.1061/(ASCE)1532-6748(2001)1:4(51). பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:1532-6748. http://www.mendeley.com/catalog/differences-nonverbal-communication-styles-between-cultures-latinoanglo-perspective/#page-1. பார்த்த நாள்: 14 October 2014. 
  40. ↑ 40.0 40.1 40.2 "Haptics: The Use Of Touch In Communication". Body Language Project. பார்க்கப்பட்ட நாள் 14 October 2014.
  41. ↑ Hertenstein, Matthew J.; Keltner, Dacher; App, Betsy; Bulleit, Brittany A.; Jaskolka, Ariane R. (2006). "Touch Communicates Distinct Emotions". Emotion 6 (3): 528–533. doi:10.1037/1528-3542.6.3.528. பப்மெட்:16938094. http://socrates.berkeley.edu/~keltner/publications/hertenstein.2006.pdf. 
  42. ↑ Heslin, R. (May 1974). "Steps toward a taxonomy of touching". Paper presented to the annual meeting of the Midwestern Psychological Association, Chicago
  43. ↑ 43.0 43.1 Walton, Donald (1989). Are You Communicating?: You Can't Manage Without It (First ed.). McGraw-Hill Companies. p. 244. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0070680524.
  44. ↑ 44.0 44.1 Jones, Stanley E. & A. Elaine Yarbrough; Yarbrough, A. Elaine (1985). "A naturalistic study of the meanings of touch". Communication Monographs 52 (1): 19–56. doi:10.1080/03637758509376094. https://archive.org/details/sim_communication-monographs_1985-03_52_1/page/19. 
  45. ↑ Morris, Desmond (1977). Manwatching: A Field Guide to Human Behavior (illustrated ed.). Abrams. p. 320. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0810913103.
  46. ↑ Burgoon, Judee K.; Buller, David B.; Woodall, William Gill (1996). Nonverbal Communication: The Unspoken Dialogue (2nd ed.). McGraw-Hill. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0070089952.
  47. ↑ Hall, Edward T. (1966). The Hidden Dimension. Anchor Books. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0385084765
  48. ↑ 48.0 48.1 Fast, Julius (2014). Body Language. Open Road Media. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1497622685.
  49. ↑ Moore, Nina (2010). Nonverbal Communication: Studies and Applications. New York: Oxford University Press.வார்ப்புரு:ISBN?
  50. ↑ "The significance of Body Language" (PDF). Archived from the original (PDF) on 1 April 2010. பார்க்கப்பட்ட நாள் 14 October 2014.
  51. ↑ Hall, Edward T. (1968). "Proxemics". Current Anthropology 9 (2/3): 83–108. doi:10.1086/200975. http://e-edu.nbu.bg/pluginfile.php/330719/mod_resource/content/2/E-T-Hall_-_Proxemics_-_with_commentaries.pdf. பார்த்த நாள்: 14 October 2014. 
  52. ↑ "Proxemics and culture". பார்க்கப்பட்ட நாள் 14 September 2014.
  53. ↑ 53.0 53.1 "Does Body Language Really Matter When Talking on the Telephone?". Call Centre Helper.
  54. ↑ The Human Voice – Part II Tone http://www.bodylanguageuniversity.com/public/206.cfm பரணிடப்பட்டது 2020-11-05 at the வந்தவழி இயந்திரம்
  55. ↑ Loh, Wallace D. (1984). Social Research in the Judicial Process, New York: Russell Sage Foundation, p. 398வார்ப்புரு:ISBN?
  56. ↑ Phipps, Robert (2012). It's What You Don't Say That Matters. John Wiley & Sons. p. 19. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0857081742.
  57. ↑ Job Readiness for Health Professionals. Elsevier. 2021. pp. 140–141. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0323430265.
  58. ↑ Agochiya, Davendra (2018). Life Competencies for Growth and Success A Trainer's Manual. Sage publications. p. 142. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-9352805280.
  59. ↑ Wezowski, Wezowski, Kasia, Patryk (2018). Without Saying a Word: Master the Science of Body Language and Maximize Your Success. HarperCollins Leadership. pp. 89–90, 98, 116. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0814439746.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  60. ↑ Wezowski, Wezowski, Kasia, Patryk (2018). Without Saying a Word: Master the Science of Body Language and Maximize Your Success. HarperCollins Leadership. pp. 34–35. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0814439746.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  61. ↑ Blythe, Jim (2012). Marketing Essentials. Routledge. p. 173. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0080966243.
  62. ↑ Adrian Furnham, Evgeniya Petrova (2010). Body Language in Business: Decoding the Signals. Palgrave Macmillan. p. 154. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0230241466.
  63. ↑ Eggert, Max A. (2014). Understanding Body Language (1 ed.). Pearson Educational Limited. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1292084596.
  64. ↑ Kuhnke, Elizabeth (2015). Body Language for Dummies (3 ed.). John Wiley & Sons Ltd. p. 229. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1119067399.
  65. ↑ "How to Recognize the Signs of Domestic Violence". Widger & Widger: A Professional Law Corporation. Archived from the original on 27 ஜூலை 2021. பார்க்கப்பட்ட நாள் 4 August 2021. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  66. ↑ 66.0 66.1 Campbell, Alastair, 'The Team Player: Edi Rama' in Winners: And How They Succeed, London: Arrow Books, p.143
  67. ↑ Taylor Ph.D., Jim. "Sports: Psych-up Techniques". Psychology Today. பார்க்கப்பட்ட நாள் 29 December 2019.
  68. ↑ Olivier, Poirier-Leroy (31 July 2019). "How to Get Psyched Up Before Your Next Race". YourSwimBook. பார்க்கப்பட்ட நாள் 29 December 2019.
  69. ↑ Philip, Christopher. "Do You Wanna Fight? – Nonverbal Cues Believed To Indicate Violence". BodyLanguageProject.com. Archived from the original on 29 டிசம்பர் 2019. பார்க்கப்பட்ட நாள் 29 December 2019. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  70. ↑ "Body Language, Posture and Proximity". SkillsYouNeed. பார்க்கப்பட்ட நாள் 29 December 2019.
  71. ↑ "Body Language of Seated Readiness or The Ejector Seat Position". TheBodyLanguageProject.com. 28 October 2014. பார்க்கப்பட்ட நாள் 29 December 2019.
  72. ↑ Haden, Jeff (5 December 2013). "8 Powerful Ways to Improve Your Body Language". Inc. பார்க்கப்பட்ட நாள் 29 December 2019.
  73. ↑ Ekman, Paul (1971). "Universals and cultural differences in facial expression of emotion". Nebraska Symposium on Motivation 19: 207–283. http://www.ekmaninternational.com/ResearchFiles/Universals-And-Cultural-Differences-In-Facial-Expressions-Of.pdf. பார்த்த நாள்: 2014-10-13. 
  74. ↑ Soto, Jose Angel; Levenson, Robert W. (2009). "Emotion recognition across cultures: The influence of ethnicity on empathic accuracy and physiological linkage". Emotion 9 (6): 874–884. doi:10.1037/a0017399. பப்மெட்:20001130. 
  75. ↑ 75.0 75.1 Tracy, Jessica L.; Robins, Richard W. (2008). "The nonverbal expression of pride: Evidence for cross-cultural recognition". Journal of Personality and Social Psychology 94 (3): 516–530. doi:10.1037/0022-3514.94.3.516. பப்மெட்:18284295. http://ubc-emotionlab.ca/wp-content/uploads/2011/11/tracy-robins-jpsp-2008-pride-culture.pdf. 
  76. ↑ O'Toole, Alice J.; Peterson, Jennifer; Deffenbacher, Kenneth A. (1996). "An "other-race effect" for categorizing faces by sex". Perception 25 (6): 669–676. doi:10.1068/p250669. பப்மெட்:8888300. 
  77. ↑ Marsh, A.A.; Elfenbein, H.A.; Ambady, N. (2003). "Nonverbal "accents": Cultural differences in facial expressions of emotion". Psychological Science 14 (4): 373–376. doi:10.1111/1467-9280.24461. பப்மெட்:12807413. https://archive.org/details/sim_psychological-science_2003-07_14_4/page/373. 
  78. ↑ Russell, James A. (1994). "Is There Universal Recognition of Emotion From Facial Expression? A Review of the Cross-Cultural Studies". Psychological Bulletin 115 (1): 102–141. doi:10.1037/0033-2909.115.1.102. பப்மெட்:8202574. https://www2.bc.edu/~russeljm/publications/psyc-bull1994.pdf. பார்த்த நாள்: 2014-10-13. 
  79. ↑ Caro, Mike (1994). The Body Language of Poker: Mike Caro's Book of Tells.
  80. ↑ Kellerman, Susan (1992). "I see what you mean: The role of kinesic behaviour in listening and the implications for foreign and second language learning". Applied Linguistics 13 (3): 239–258. doi:10.1093/applin/13.3.239. https://archive.org/details/sim_applied-linguistics_1992-09_13_3/page/239. 
  81. ↑ Alastair Pennycook (1985). "Actions speak louder than words: Paralanguage, communication, and education". TESOL Quarterly 19 (2): 259–282. doi:10.2307/3586829. https://archive.org/details/sim_tesol-quarterly_1985-06_19_2/page/259. 
  82. ↑ Brandl, Klaus (2007). Communicative Language Teaching in Action: Putting Principles to Work.
  83. ↑ 83.0 83.1 83.2 83.3 Tai, Yuanyuan (2014). "The Application of Body Language in English Teaching". Journal of Language Teaching and Research 5 (5): 1205–1209. doi:10.4304/jltr.5.5.1205-1209. 
  84. ↑ Vrij, Aldert; Hartwig, Maria; Granhag, Pär Anders (2019). "Reading Lies: Nonverbal Communication and Deception". Annual Review of Psychology 70 (1): 295–317. doi:10.1146/annurev-psych-010418-103135. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0066-4308. பப்மெட்:30609913. https://researchportal.port.ac.uk/portal/en/publications/reading-lies-nonverbal-communication-and-deception(3d64cf66-725e-4cb5-ae5a-5619417b1452).html. 
  85. ↑ Pinizzoto, Anthony J.; Davis, Edward F.; Miller III, Charles E. (March 2006). "Dead Right". FBI Law Enforcement Bulletin 75 (3): 1–8. https://archive.org/details/sim_fbi-law-enforcement-bulletin_2006-03_75_3/page/1. 
  86. ↑ Matsumoto, David; Hyi Sung, Hwang; Skinner, Lisa; Frank, Mark (June 2011). "Evaluating Truthfulness and Detecting Deception". FBI Law Enforcement Bulletin 80 (6): 1–8. https://archive.org/details/sim_fbi-law-enforcement-bulletin_2011-06_80_6/page/1. 
  87. ↑ Olsen, Christopher (2016). Acting Comedy. Routledge. pp. 98–100. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-138-89141-8.
  88. ↑ Jones, Gareth (2013). "Core Training and Posture". Core Strength Training. London: Dorling Kindersley. pp. 22–25.
  89. ↑ Patel, Kesh (2008). The Complete Guide to Postural Training. London: A & C Black Publishers Ltd. p. 23. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0713686936.
  90. ↑ Danesi, M (2006). "Kinesics". Encyclopedia of Language & Linguistics: 207–213. doi:10.1016/B0-08-044854-2/01421-8. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0080448541. 
  91. ↑ Barfield, T (1997). The dictionary of anthropology. Illinois: Blackwell Publishing.

புற இணைப்புகள்

தொகு
 
விக்கிமீடியா பொதுவகத்தில்,
உடல்மொழி
என்பதில் ஊடகங்கள் உள்ளன.
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=உடல்மொழி&oldid=3927981" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது