எர்பர்ட்டு சி. பிரவுன்
எர்பர்ட்டு சார்லசு பிரவுன் (Herbert Charles Brown) (மே 22,1912 - திசம்பர் 19,2004) ஓர் அமெரிக்க வேதியியலாளர் மற்றும் 1979 ஆம் ஆண்டு வேதியியலுக்கான நோபல் பரிசு பெற்றவர் ஆவார்.
| எர்பர்ட்டு சி.பிரவுன் Herbert C. Brown | |
|---|---|
| பிறப்பு | எர்பர்ட்டு புரோவர்னிக் மே 22, 1912 இலண்டன், இங்கிலாந்து, ஐக்கிய இராச்சியம் |
| இறப்பு | திசம்பர் 19, 2004 (அகவை 92) இலபயெட்டே, இந்தியானா, ஐக்கிய அமெரிக்கா |
| தேசியம் | அமெரிக்கர் |
| துறை | வேதியியல் |
| பணியிடங்கள் | சிக்காகோ பல்கலைக்கழகம், பர்தூ பல்கலைக்கழகம் |
| கல்வி கற்ற இடங்கள் | சிக்காகோ பல்கலைக்கழகம் |
| ஆய்வு நெறியாளர் | எர்மன் சிலேசிங்கர் |
| அறியப்படுவது | கரிமபோரேன்கள் |
| பின்பற்றுவோர் | அகிரா சுசுக்கி Ei-ichi Negishi |
| விருதுகள் | Centenary Prize (1955) William H. Nichols Medal (1959) National Medal of Science (1969) Elliott Cresson Medal (1978) Nobel Prize for Chemistry (1979) Priestley Medal (1981) Perkin Medal (1982)[1] AIC Gold Medal (1985) NAS Award in Chemical Sciences (1987) |
| துணைவர் | சாரா பேலன் (1937–2004) இறப்புவரைh; 1 குழந்தை) |
வாழ்க்கையும் தொழிலும்
தொகுபிரவுன் இலண்டனில் எர்பர்ட்டு புரோவர்னிக் என்ற பெயரில் உக்ரைனிய யூதக் குடியேறிய பெற்றோருக்குப் பிறந்தார். அவர்கள் சைதோமிர் பெர்ல்லும் (கோரின்சுட்டைன் எனப்படுபவர்), சார்லசு புரோவர்னிக் (வன்பொருள் கடை மேலாளர் மற்றும் தச்சர்) ஆகிய இருவரும் ஆவர்.[2] அவரது குடும்பம் ஜூன் 1914 இல் சிகாகோவுக்குக் குடிபெயர்ந்தது , அப்போது அவருக்கு இரண்டு வயது.[3][4] பிரவுன் சிகாகோவில் உள்ள கிரேன் ஜூனியர் கல்லூரியில் பயின்றார் , அங்கு அவர் சாரா பேலெனைச் சந்தித்தார் , பின்னர் அவர் திருமணம் செய்து கொண்டார். கல்லூரி மூடப்படும் இடரில் இருந்தது , பிரவுனும் பேலனும் ரைட் ஜூனியர் கல்லூரிக்கு மாற்றப்பட்டனர்.[4] 1935 ஆம் ஆண்டில் அவர் ரைட் ஜூனியர் கல்லூரியை விட்டு வெளியேறினார் , அந்த இலையுதிர்காலத்தில் சிகாகோ பல்கலைக்கழகத்தில் சேர்ந்தார் , மூன்று காலாண்டுகளில் இரண்டு ஆண்டு படிப்பை முடித்து 1936 இல் இளம் அறிவியல் பட்டம் பெற்றார்.அதே ஆண்டு அவர் ஒரு இயல்பான அமெரிக்க குடிமகன் ஆனார்.[5] 1937 ஆம் ஆண்டு பிப்ரவரி 6 ஆம் தேதி பிரவுன் பேய்லனை மணந்தார் , அவர் போரோனின் ஐதரைடுகளில் ஆர்வம் காட்டியதாக கருதுகிறார் , இது 1979 ஆம் ஆண்டில் ஜார்ஜ் விட்டிஜுடன் இணைந்து வேதியியலுக்கான நோபல் பரிசை வென்றார். இப்பணி தொடர்பான ஒரு தலைப்பில் பட்டப்படிப்பு தொடங்கி இரண்டு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு , 1938 இல் சிகாகோ பல்கலைக்கழகத்தில் முனைவர் பட்டம் பெற்றிருந்தார்.
தொழில்துறையில் ஒரு பதவியைக் கண்டுபிடிக்க முடியாமல் அவர் முதுமுனைவர் பதவியை ஏற்க முடிவு செய்தார். இது அவரது கல்வி வாழ்க்கையின் தொடக்கமாக மாறியது. 1939 இல் சிகாகோ பல்கலைக்கழகத்தில் பயிற்றுவிப்பாளராகப் பணியாற்றினார் , டெட்ராய்டில் உள்ள வெய்ன் பல்கலைக்கழகத்தில் உதவிப் பேராசிரியராக சேருவதற்கு முன்பு நான்கு ஆண்டுகள் அந்தப் பதவியில் இருந்தார். 1946 இல் இணைப் பேராசிரியராக பதவி உயர்வு பெற்றார். 1947இல் பர்தூ பல்கலைக்கழகத்தில் கனிம வேதியியல் பேராசிரியராக இருந்த அவர் , 1960இல் ஆல்பா சி சிக்மாவின் பீட்டா நியூ இயக்கத்தில் சேர்ந்தார்.[6][7] 1978 முதல் 2004 இல் அவர் இறக்கும் வரை தகைமைப் பேராசிரியர் பதவியை வகித்தார்.பர்தூ பல்கலைக்கழக வளாகத்தில் ஏர்பர்ட்டு சி. பிரவுன் வேதியியல் ஆய்வகம் அவரது நினைவாக பெயரிடப்பட்டது. அவர் முனிச் பன்னாட்டு அறிவியல் கல்விக்கழகத் தகைமை உறுப்பினராக இருந்தார்.
இரண்டாம் உலகப் போரின் போது எர்மன் இர்விங் சுலெசிங்கர் பிரவுன் உடன் பணிபுரிந்தபோது சோடியம் போரோவைதரைடு (NaBH4) செய்வதற்கான ஒரு முறையைக் கண்டுபிடித்தார் , இது போரான், நீரகப் போரனேசு சேர்மங்களை செய்யப் பயன்படுத்தப்படலாம். சமச்சீரற்ற தூய எனான்சியோமர்களை செய்வதற்கான முதல் பொதுவான முறையை கண்டுபிடிப்பதற்கு அவரது தொழில் வழிவகுத்தது. அவரது பெயர்களின் முதலெழுத்துகளாகக் காணப்படும் தனிமங்கள் H, C, B அவரது பணிக்களமாக இருந்தன.
1969இல் அவருக்கு தேசிய அறிவியல் பதக்கம் வழங்கப்பட்டது.[8]
பிரவுன் தனது மனைவி சாராவை ஆதரித்ததற்காகவும் , வீடு, முற்றத்தை பேணிய நிதியால் ஆக்கப்பணி முயற்சிகளில் கவனம் செலுத்த இசைந்ததற்காகவும் மிகவும் பாராட்டினார். சுட்டாக்கோமில் நோபல் பரிசைப் பெற்ற பிறகு பிரவுன் கூறியது போல் அவர் பதக்கத்தை எடுத்துச் சென்றார் , மேலும் அவர் 100,000 அமெரிக்க டாலர் விருதை எடுத்துச் சென்றார்.
1971 ஆம் ஆண்டில் அவர் அமெரிக்கச் ச்சாதனைக் கல்விக்கழகத்தின் பொற்தட்டு விருதைப் பெற்றார்.[9]
அவர் 2000 ஆம் ஆண்டில் ஆல்பா சி சிக்மா புகழ்முற்றத்தில் சேர்க்கப்பட்டார்.
அவர் 2004 திசம்பர் 19,அன்று இந்தியானாவின் இலபாயெட்டேவில் உள்ள ஒரு மருத்துவமனையில் மாரடைப்பால் இறந்தார்.[10] அவரது மனைவி 2005மே 29 அன்று தனது 89வது வயதில் காலமானார்.
ஆராய்ச்சி
தொகு
சிகாகோ பல்கலைக்கழகத்தில் முனைவர் பட்ட மாணவராக இருந்தபோது எர்பர்ட்டு பிரவுன் இருபோரேன் B2H6. இன் வேதிவினைகளை ஆய்வு செய்தார். சிகாகோ பல்கலைக்கழகத்தில் எர்மன் இர்விங் சிலெசிங்கரின் ஆய்வகம் இருபோரேன் ஆக்கும் இரண்டு ஆய்வகங்களில் ஒன்றாகும். இது ஒரு அரிய சேர்மமாகும். இது சிறிய அளவில் மட்டுமே தயாரிக்கப்பட்டது. ஹைட்ரஜன் - போரான் சேர்மம் BH3க்குப் பதிலாக B2H6 ஆக இருப்பது ஏன் என்பதைப் புரிந்துகொள்ள சிலெசிங்கர் இருபோரேனின் வேதிவினைகளை ஆராய்ந்து கொண்டிருந்தார்.[11]
பிரவுன் தனது சொந்த ஆராய்ச்சியைத் தொடங்கியபோது , ஆல்டிகைடுகள் கீட்டோனெஸ் எஸ்டர்கள், அமில குளோரைடுகளுடனான இருபோரேனின் வேதிவினைகளைக் கவனித்தார். இருபோரேன் ஆல்டிகைடுகள், கீட்டோன்களுடன் வினைபுரிந்து டயல்கோக்சிபோரேன்களை உற்பத்தி செய்கிறது என்பதை அவர் கண்டுபிடித்தார் , அவை தண்ணீரால் நீராற்பகுக்கப்பட்டு ஆல்ககால்களை உற்பத்தி செய்கின்றன. அதுவரை கரிம வேதியியலாளர்கள் லேசான நிலைமைகளின் கீழ் கார்பனைல்களைக் குறைப்பதற்கான ஏற்புடைய முறையைக் கொண்டிருக்கவில்லை. ஆயினும் 1939இல் பிரவுன் வெளியிட்ட முனைவர் பட்ட ஆய்வறிக்கையில் யாரும் சிறிதும் ஆர்வம் காட்டவில்லை. இருபோரேன் ஒரு செயற்கை வினைப்பொருளாக பயனுள்ளதாக இருப்பது மிகவும் அரிது.
இவர்1939 ஆம் ஆண்டில் பிரவுன் சிலெசிங்கரின் ஆய்வகத்தில் ஆராய்ச்சி உதவியாளராக ஆனார். இவர்கள்1940 ஆம் ஆண்டில் தேசிய பாதுகாப்பு ஆராய்ச்சிக் குழுவிற்காக குறைந்த மூலக்கூறு எடை கொண்ட யுரேனியம் சேர்மங்களை ஆராய்ச்சி செய்யத் தொடங்கினர். பிரவுனும் சிலெசிங்கர் 298 மூலக்கூறு எடையைக் கொண்ட ஆவியாகத்தகும் யுரேனியத்தை (IV) போரோவைதரைடுடன் வெற்றிகரமாக ஒருங்கிணைத்தனர். ஆய்வகச் செய்முறையில் பேரளவில் சேர்மத்தைச் செய்து வழங்குமாறு கேட்டுக் கொள்ளப்பட்டது. ஆனால் இருபோரேன் பற்றாக்குறையாக இருந்தது. இலித்தியம் ஐதரைடை போரான் முபுளூரைடுடன் எதைல் ஈத்தரில் வினைபுரிந்த அதிக அளவில் வேதிமத்தை உருவாக்கலாம் என்று இவர்கள் கண்டுபிடித்தனர். இந்த வெற்றி பல புதிய சிக்கல்களை சந்தித்தது. இலித்தியம் ஐதரைடு பற்றாக்குறையும் இருந்தது , எனவே பிரவுனும் சிலெசிங்கர் சோடியம் ஐதரைடுக்குப் பதிலாக பயன்படுத்த உதவும் செயல்முறையைக் கண்டுபிடிக்க வேண்டியிருந்தது. சோடியம் ஐதரைடும் மெத்தில் போரேட்டும் இலித்தியம் ஐதரைடுக்கு மாற்றாக வாய்ப்புள்ளட சோடியம் மூமெத்தாக்சிபோரோவைதரைடை உருவாக்கும் வினைமுறையை அவர்கள் கண்டுபிடித்தனர்.
யுரேனியம் போரோஐதரைடு இனி தேவையில்லை என்று விரைவில் அவர்களுக்குத் தெரிவிக்கப்பட்டது , ஆனால் சோடியம் போரோஐதரைடு நீரகத்தை உருவாக்குவதில் பயனுள்ளதாக இருக்கும் என்று தோன்றியது. அவர்கள் ஒரு மலிவான தொகுப்பைமுறையைத் தேடத் தொடங்கினர் , மேலும் சோடியம் ஐதரைடுடன் 250 பாகை வெப்பநிலையில் மெத்தில் போரேட்டைச் சேர்ந்து சோடியம் மெத்தாக்சைடு உருவாதலைக் கண்டுபிடித்தனர். இரண்டு பொருட்களையும் பிரிக்கும் முயற்சியில் அசிட்டோன் பயன்படுத்தப்பட்டபோது , சோடியம் போரோஐதரைடு அசிட்டோனைக் குறைத்தல் கண்டறியப்பட்டது.
சோடியம் போலைதரைடு என்பது ஒரு லேசான குறைப்பு முகவர் ஆகும். இது ஆல்டிகைடுகள் கீட்டோன்கள், அமில குளோரைடுகளை ஆகியவற்றைக் குறைப்பதில் நன்றாக வேலை செய்கிறது. இலித்தியம் அலுமினிய ஐதரைடு மிகவும் திறன்மிக்க குறைப்பு முகவர். இது கிட்டத்தட்ட எந்த செயல்பாட்டுக் குழுவையும் குறைக்க முடியும். 1947 இல் பிரவுன் பர்தூ பல்கலைக்கழகத்திற்குச் சென்றபோது , வலுவான போரோஐதரைடுகள் மற்றும் லேசான அலுமினிய ஐதரைடுகளைக் கண்டறிய அவர் பணியாற்றினார் , அவை குறைக்கும் முகவர்களின் கதிர்நிரலை வழங்கும். போரோதஐதரைடின் உலோக இயனியை இலித்தியம் மெக்னீசியம் அலுமினியமாக மாற்றுதல் குறைக்கும் திறனை கூட்டுகிறது என்று பர்தூவின் ஆராய்ச்சியாளர்கள் குழு கண்டறிந்தது. அலுமினிய ஐதரைடுக்கு அல்கோக்சி மாற்றீடுகளை அறிமுகப்படுத்துவது குறைக்கும் திறனைக் குறைக்கிறது என்பதையும் அவர்கள் கண்டறிந்தனர். குறைக்கும் முகவர்களின் முழு கதிர்நிரலையும் அவர்கள் வெற்றிகரமாக உருவாக்கினர்.
இந்த குறைக்கும் முகவர்களை ஆராய்ச்சி செய்யும்போது , பிரவுனின் இணை ஊழியர் டாக்டர் பி. சி. சுப்பா ராவால் சோடியம் போலைதரைடு, எத்தில் ஒலிடு இடையே ஓர் இயல்பிகந்த வேதிவினை நிகழ்வது கண்டறியப்பட்டது. போரதஐதரைடு நீரகம், போரானை எத்தில் ஒலீடில் உள்ள கார்பன் - கார்பன் இரட்டைப் பிணைப்பில் சேர்த்தது. ஆர்கனோபோரேன் தயாரிப்புக்கு வழிவகுத்துப் பின்னர் ஆக்ஸிஜனேற்றப்பட்டு ஆல்ககால் உருவாகவும் வழிவகுத்தது.இந்த இரண்டுப் படிநிலை வேதிவினை இப்போது ஐதரோ போரேற்ற- ஆக்சிஜனேற்றம் என்று அழைக்கப்படுகிறது , இது ஆல்கீன்களை மார்கோவ்னிகோவ் எதிர்ப்பு ஆல்ககால்களாக மாற்றும் ஒரு வேதிவினை ஆகும். மார்கோவ்னிகோவின் விதி , நீரகம், ஒரு ஆலைடு அல்லது ஐதராக்சில் குழுவைக் கார்பன் - கார்பன் இரட்டைப் பிணைப்பில் சேர்ப்பதில் , நீரகம் பிணைப்பின் குறைந்த மாற்றீட்டுக் கார்பனில் சேர்க்கப்படுகிறது. ஐதராக்சில் அல்லது ஆலைடு குழு பிணைப்பின் அதிக மாற்றீட்டுக் கார்பனுடன் சேர்க்கப்படுகிறது. ஐதரோபோரேற்ற - ஆக்சிசனேற்றத்தில் எதிர்நிலைச் சேர்க்கை ஏற்படுகிறது.
மேலும் காண்க
தொகு- நோபல் பரிசு பெற்ற யூதர்களின் பட்டியல்
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ "SCI Perkin Medal". Science History Institute. 2016-05-31. Archived from the original on 2 February 2018. பார்க்கப்பட்ட நாள் 24 March 2018.
- ↑ Laylin. Nobel Laureates in Chemistry, 1901-1992. Chemical Heritage Foundation.
- ↑ Wilhelm Odelberg (1979). "Herbert C. Brown: The Nobel Prize in Chemistry 1979". Les Prix Nobel. Nobel Foundation. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-08-27.
- ↑ 4.0 4.1 Negishi. "Herbert Charles Brown" (PDF). National Academy of Sciences.
- ↑ "Herbert C. Brown". Notable Names Database. Soylent Communications. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-08-27.
- ↑ "Biography of Herbert C. Brown". Purdue University. 2001. Archived from the original on 2008-03-26. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-08-27.
- ↑ "Alpha Chi Sigma Hall of Fame". Alpha Chi Sigma Fraternity. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2008-01-07.[தொடர்பிழந்த இணைப்பு]
- ↑ "The President's National Medal of Science: Recipient Details - NSF - National Science Foundation".
- ↑ "Golden Plate Awardees of the American Academy of Achievement". www.achievement.org. American Academy of Achievement.
- ↑ Kenneth Chang (December 21, 2004). "Herbert C. Brown, 92, Dies; Chemist Won Nobel for Boron Work". பார்க்கப்பட்ட நாள் January 7, 2022.
- ↑ "Archived copy" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2014-08-09. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2014-05-14.
{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
