சுரப்பிக் காய்ச்சல்
சுரப்பிக் காய்ச்சல் (Infectious mononucleosis) என்றழைக்கப்படும் மோனோநியூக்ளியோசிஸ் தொற்று ( ஐஎம், மோனோ ) பொதுவாக எப்ஸ்டீன்-பார் வைரஸ் (ஈபிவி) காரணமாக ஏற்படும் தொற்று ஆகும்.[2][3] இந்த வைரஸ் தொற்று ஏற்படும்பொழுது மிகச் சிலருக்கே நோய் பாதிப்பில் சிறிய அளவில் அறிகுறிகள் காணப்படும் அல்லது அறிகுறிகள் இல்லாமலும் போகக்கூடும். இத்தொற்றானது தாக்கியுள்ள மக்களில் பெரும்பாலும் குழந்தைகளே இந்த வைரஸால் பாதிக்கப்படுகிறார்கள். இளம் வயதினருக்கு, இந்த நோய் பெரும்பாலும் காய்ச்சல், தொண்டைப் புண், கழுத்தில்நிணநீர்ச் சுரப்பி விரிவடைதல், சோர்வு போன்றவற்றை ஏற்படுத்துகிறது . பெரும்பாலான மக்கள் இரண்டு முதல் நான்கு வாரங்களில் குணமடைவார்கள்; இருப்பினும், சோர்வாக இருப்பது பல மாதங்களுக்கு நீடிக்கும். கல்லீரல் அல்லது மண்ணீரல் வீக்கமடையக்கூடும், மேலும் ஒரு சதவீதத்திற்கும் குறைவான நிகழ்வுகளில் மண்ணீரல் சிதைவு ஏற்படலாம்.
| சுரப்பிக் காய்ச்சல் | |
|---|---|
| ஒத்தசொற்கள் | சுரப்பிக் காய்ச்சல், பைஃபெர் நோய்க்குறி, பிலோட்டிவ் நோய்கள்[1] முத்த நோய் |
 | |
| சுரப்பிக்காய்ச்சல் தொற்றால் பாதிக்கப்பட்ட, கழுத்துப்பகுதிகளில் சுரப்பி வீக்கமடைந்த ஒரு நபர் | |
| சிறப்பு | தொற்று நோய் |
| அறிகுறிகள் | காய்ச்சல், தொண்டைப்புண், கழுத்துப்பகுதியில் சுரப்பிகள் வீங்குதல், சோர்வு [2] |
| சிக்கல்கள் | கல்லீரல் அல்லது மண்ணீரல் வீக்கம்[3] |
| கால அளவு | 2–4 வாரங்கள்[2] |
| காரணங்கள் | உமிழ்நீர்ன் மூலம் பரவும் எஸ்டீன் பார் வைரஸ்[2] |
| நோயறிதல் | இரத்தப்பரிசோதனை மூலம் அறிகுறிகுறிகள் கண்டறியப்படுதல்[3] |
| சிகிச்சை | போதுமான திரவ உணவு உட்கொள்ளுதல், போதுமான ஓய்வு, வலிநிவாரணி மாத்திரைகள் (பாராசிட்டமால், அசிட்டாமினோபான், ஐப்யூபுரூபன்) [2][4] |
| நிகழும் வீதம் | ஆண்டுக்கு 100000 பேரில் 45 நபர்கள் (USA)[5] |
பொதுவாக இந்தத் தொற்றானது ஹெர்பெஸ் வைரஸ் குடும்பத்தில் உறுப்பினரான மனித ஹெர்பெஸ்வைரஸ் 4 என்றும் அழைக்கப்படும் எப்ஸ்டீன்-பார் வைரஸால் ஏற்படுகிறது, வேறு சில வைரஸ்களும் இந்த நோயை ஏற்படுத்தக்கூடும்.[3] இது குறிப்பாக உமிழ்நீர் மூலம் பரவுகிறது, ஆனால் அரிதாக விந்து அல்லது இரத்தத்தின் மூலம் பரவுகிறது.[2] கண்ணாடி க் கோப்பைகள் அல்லது பல் துலக்கும் தூரிகைகள் போன்ற பொருட்களால் பரவல் ஏற்படலாம். அறிகுறிகள் தோன்றுவதற்கு சில வாரங்களுக்கு முன்பே நோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் இந்த நோயை பரப்பலாம். மோனோ குறிப்பாக அறிகுறிகளின் அடிப்படையில் கண்டறியப்படுகிறது மற்றும் குறிப்பிட்டபிறபொருளெதிரிகளுக்கான இரத்த பரிசோதனைகள் மூலம் உறுதிப்படுத்தப்படலாம். மற்றொரு பொதுவான கண்டுபிடிப்பு அதிகரித்த இரத்த லிம்போசைட்டுகள் ஆகும், இதில் 10% க்கும் அதிகமானவை வித்தியாசமானவை. மோசமான துல்லியம் காரணமாக பொதுவான பயன்பாட்டிற்கு மோனோஸ்பாட் சோதனை பரிந்துரைக்கப்படுவதில்லை.[6]
சுரப்பிக் காய்ச்சலுக்கு தடுப்பூசி எதுவும் இல்லை, ஆனால் பாதிக்கப்பட்ட நபருடன் தனிப்பட்ட பொருட்கள் அல்லது உமிழ்நீரைப் பகிர்ந்து கொள்ளாமல் இருப்பதன் மூலம் தொற்றுநோயைத் தடுக்கலாம்.[2] மோனோ பொதுவாக எந்த குறிப்பிட்ட சிகிச்சையும் இல்லாமல் குணமடைந்து விடுகிறது. போதுமான திரவங்களை குடிப்பதன் மூலமும், போதுமான ஓய்வு பெறுவதாலும், பாராசிட்டமால் (அசிடமினோபன்) மற்றும் இப்யூபுரூஃபன் போன்ற வலி மருந்துகளை உட்கொள்வதன் மூலமும் அறிகுறிகள் குறைக்கப்படலாம்.[4]
வளர்ந்த நாடுகளில் 15 முதல் 24 வயதுக்குட்பட்டவர்களை சுரப்பிக் காய்ச்சல் பொதுவாக பாதிக்கிறது. வளரும் நாடுகளில், குறைவான அறிகுறிகள் இருக்கும்போது குழந்தை பருவத்திலேயே மக்கள் பெரும்பாலும் பாதிக்கப்படுகின்றனர்.[7] 16 முதல் 20 வயதிற்குட்பட்டவர்களில் இதன் காரணமாக சுமார் 8% தொண்டை புண் ஏற்படுகிறது.[8] அமெரிக்க ஐக்கிய நாடுகளில் ஒவ்வொரு ஆண்டும் 100,000 பேரில் 45 பேர் சுரப்பிக் காய்ச்சல் தொற்றை உருவாக்குகின்றனர். ஏறக்குறைய 95% பேர் பெரியவர்களாக இருக்கும்போது அவர்களுக்கு சுரப்பிக் காய்ச்சல் தொற்று ஏற்பட்டுள்ளது.[5] இந்த நோய் குறிப்பிட்ட பருவத்தில்தான் ஏற்படும் என்றில்லாமல் ஆண்டின் எல்லா நேரங்களிலும் சமமாக ஏற்படுகிறது. மோனோநியூக்ளியோசிஸ் முதன்முதலில் 1920 களில் விவரிக்கப்பட்டது. மேலும் பேச்சுவழக்கில் இது "முத்த நோய்" என்று அழைக்கப்பட்டது.[9]
மோனோநியூக்ளியோசிஸ் தொற்று நோயின் அறிகுறிகள் மற்றும் நோய் உணர்குறிகள் வயதுக்கேற்றாற் போல வேறுபடுகின்றன.
குழந்தைகள்
தொகுபருவமடைவதற்கு முன்பு, இந்த நோய் பொதுவாக காய்ச்சல் போன்ற அறிகுறிகளை மட்டுமே உருவாக்குகிறது. கண்டறியப்பட்டால், அறிகுறிகள் பொதுவான தொண்டை நோய்த்தொற்றுகளுக்கு ஒத்ததாக இருக்கும் . அதாவது இலேசான ஃபரிங்கிடிஸ், டான்சில்லிடிஸ் எனப்படும் அடிநா அழற்சியுடன் அல்லது அது இல்லாமலும் இருக்கக்கூடும்.[11]
இளம் பருவத்தினர் மற்றும் இளைஞர்கள்
தொகுஇளமை மற்றும் பதின்மப் பருவத்தில், இந்த நோய் ஒன்றுக்கொன்று தொடர்புடைய மூன்று இயல்புகளைக் கொண்டுள்ளது [12]
- காய்ச்சல் - பொதுவாக 14 நாட்கள் நீடிக்கும்;[13] பெரும்பாலும் லேசானகாய்ச்சலாக இருக்கும் [11]
- தொண்டை வலி - 7-10 நாட்கள் தொண்டை வலி நீடிக்கும் தீர்க்கப்படுவதற்கு முன்பு பொதுவாக 3 முதல் 5 நாட்களில் வலி கடுமையாகிறது.[14]
- வீங்கிய சுரப்பிகள் - பொதுவாக கழுத்தின் முள்ளெலும்புப் பகுதியில் பின்புறம் அமைந்துள்ள நிணநீர் சுரப்பிகள் மற்றும் சில நேரங்களில் உடல் முழுவதும் அமைந்துள்ள சுரப்பிகள் வீக்கமடைவது.[8][15]
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ Filatov's disease at கூ நேம்ட் இட்?
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 "About Epstein-Barr Virus (EBV)". CDC. January 7, 2014. Archived from the original on August 8, 2016. பார்க்கப்பட்ட நாள் Aug 10, 2016.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 "About Infectious Mononucleosis". CDC. January 7, 2014. Archived from the original on 8 August 2016. பார்க்கப்பட்ட நாள் 10 August 2016.
- ↑ 4.0 4.1 Ebell, MH (12 April 2016). "JAMA PATIENT PAGE. Infectious Mononucleosis.". JAMA 315 (14): 1532. doi:10.1001/jama.2016.2474. பப்மெட்:27115282.
- ↑ 5.0 5.1 Tyring, Stephen; Moore, Angela Yen; Lupi, Omar (2016). Mucocutaneous Manifestations of Viral Diseases: An Illustrated Guide to Diagnosis and Management (in ஆங்கிலம்) (2 ed.). CRC Press. p. 123. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9781420073133. Archived from the original on 2017-09-11.
- ↑ "Epstein-Barr Virus and Infectious Mononucleosis Laboratory Testing". CDC. January 7, 2014. Archived from the original on 7 August 2016. பார்க்கப்பட்ட நாள் 10 August 2016.
- ↑ Marx, John; Walls, Ron; Hockberger, Robert (2013). Rosen's Emergency Medicine - Concepts and Clinical Practice (in ஆங்கிலம்) (8 ed.). Elsevier Health Sciences. p. 1731. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1455749874. Archived from the original on 2017-09-11.
- ↑ 8.0 8.1 Ebell, MH; Call, M; Shinholser, J (12 April 2016). Does This Patient Have Infectious Mononucleosis?: The Rational Clinical Examination Systematic Review..
- ↑ Smart, Paul (1998). Everything You Need to Know about Mononucleosis (in ஆங்கிலம்). The Rosen Publishing Group. p. 11. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780823925506.
- ↑ Stöppler, Melissa Conrad (7 September 2011). Shiel, William C. Jr. (ed.). "Infectious Mononucleosis (Mono)". MedicineNet. medicinenet.com. Archived from the original on 18 June 2013. பார்க்கப்பட்ட நாள் 18 June 2013.
- ↑ 11.0 11.1 Cohen, Jeffrey I. (2008). "Epstein-Barr Infections, Including Infectious Mononucleosis". Harrison's principles of internal medicine (17th ed.). New York: McGraw-Hill Medical Publishing Division. pp. 380–91. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-07-146633-2.
- ↑ Cohen, Jeffrey I. Epstein-Barr Virus. Horizon Scientific Press.
{{cite book}}:|access-date=requires|url=(help);|archive-url=requires|url=(help) - ↑ Cohen, Jonathan; Powderly, William G.; Opal, Steven M. (2016). Infectious Diseases (in ஆங்கிலம்). Elsevier Health Sciences. p. 79. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780702063381. Archived from the original on 2017-09-11.
- ↑ Bennett, John E.; Dolin, Raphael; Blaser, Martin J. (2014). Principles and Practice of Infectious Diseases (in ஆங்கிலம்). Elsevier Health Sciences. p. 1760. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9781455748013. Archived from the original on 2017-09-11.
- ↑ Weiss, LM; O'Malley, D. Benign lymphadenopathies.