மனித-வனவிலங்கு மோதல்

மனித-வனவிலங்கு மோதல் ( HWC ) என்பது மனிதர்களுக்கும் காட்டு விலங்குகளுக்கும் இடையிலான எதிர்மறையான தொடர்புகளைக் குறிக்கிறது, ஒருபுறம் மக்களுக்கும் அவற்றின் வளங்களுக்கும் விரும்பத்தகாத விளைவுகள், மறுபுறம் வனவிலங்குகள் மற்றும் அவற்றின் வாழ்விடங்கள். மனிதனுக்கும் வனவிலங்குகளுக்கும் இடையிலான இயற்கை வளங்களுக்கான போட்டியால் ஏற்படும் HWC, மனித உணவுப் பாதுகாப்பு மற்றும் மனிதர்கள் மற்றும் விலங்குகளின் நல்வாழ்வை பாதிக்கிறது. பல பிராந்தியங்களில், இந்த மோதல்களின் எண்ணிக்கை சமீப காலமாக அதிகரித்துள்ளது பல தசாப்தங்களாக மனித மக்கள்தொகை வளர்ச்சி மற்றும் நில பயன்பாட்டின் மாற்றம் ஆகியவற்றின் விளைவாக.

கிராண்ட் கேன்யன் தேசிய பூங்கா ஒவ்வொரு ஆண்டும் மில்லியன் கணக்கான பார்வையாளர்களை வழங்குகிறது மற்றும் ராக்கி மவுண்டன் எல்க் மக்கள்தொகையின் தாயகமாக உள்ளது. மனிதர்களுக்கும் எல்க்களுக்கும் இடையிலான தொடர்புகள் சில நேரங்களில் காயங்களை ஏற்படுத்துகின்றன.

HWC ஆனது நகர்ப்புற மற்றும் கிராமப்புற நிலப்பரப்புகளில் நிலையான வளர்ச்சி, உணவுப் பாதுகாப்பு மற்றும் பாதுகாப்பிற்கு ஒரு தீவிர உலகளாவிய அச்சுறுத்தலாக உள்ளது. பொதுவாக, HWC இன் விளைவுகள் பின்வருமாறு: பயிர் அழிவு, விவசாய உற்பத்தித்திறன் குறைதல், மேய்ச்சல் நிலங்கள் மற்றும் நீர் வழங்கலுக்கான போட்டி, கால்நடைகள் வேட்டையாடுதல், மனிதர்களுக்கு காயம் மற்றும் இறப்பு, உள்கட்டமைப்புக்கு சேதம் மற்றும் வனவிலங்குகள் மற்றும் கால்நடைகளிடையே நோய் பரவும் அபாயம் ஆகியவை அடங்கும். [1]

2020 ஆம் ஆண்டு நிலவரப்படி, மோதல் தணிப்பு உத்திகள் மரணக் கட்டுப்பாடு, இடமாற்றம், மக்கள்தொகை அளவு கட்டுப்பாடு மற்றும் அழிந்துவரும் உயிரினங்களைப் பாதுகாத்தல் ஆகியவற்றைப் பயன்படுத்தின. சமீபகால நிர்வாகம் இப்போது மோதல்களைத் தீர்ப்பதற்கு ஒரு இடைநிலை அணுகுமுறைகளைப் பயன்படுத்துகிறது. மோதல்களைக் குறைப்பதற்கு அறிவியல் ஆராய்ச்சி, சமூகவியல் ஆய்வுகள் மற்றும் கலைகளைப் பயன்படுத்துதல் ஆகியவை இதில் அடங்கும். மனித-வனவிலங்கு மோதல் மக்கள் மற்றும் விலங்குகள் மீது நேரடி மற்றும் மறைமுக விளைவுகளை ஏற்படுத்துவதால், பல்லுயிர் மற்றும் பாதுகாக்கப்பட்ட பகுதிகளின் மேலாண்மைக்கு அதன் தணிப்பு ஒரு முக்கிய முன்னுரிமையாகும். மனித-வனவிலங்கு மோதல்களைத் தீர்ப்பதற்கும், சகவாழ்வை வளர்ப்பதற்கும் அடிப்படையான சமூக, கலாச்சார மற்றும் பொருளாதார சூழல்களை கணக்கில் எடுத்துக் கொள்ளும் நன்கு அறியப்பட்ட, முழுமையான மற்றும் கூட்டுச் செயல்முறைகள் தேவை. [2]

2023 ஆம் ஆண்டில், IUCN SSC மனித-வனவிலங்கு மோதல் மற்றும் சகவாழ்வு நிபுணர் குழுவானது மனித-வனவிலங்கு மோதல் மற்றும் சகவாழ்வு [3] பற்றிய IUCN SSC வழிகாட்டுதல்களை வெளியிட்டது, இது நல்ல நடைமுறைக்கான அடித்தளங்கள் மற்றும் கொள்கைகளை வழங்குவதை நோக்கமாகக் கொண்டது. மோதல்கள் மற்றும் வனவிலங்குகளுடன் சகவாழ்வை செயல்படுத்துகிறது.

2013 ஆம் ஆண்டு வரை, பல நாடுகள் தேசியக் கொள்கைகள் மற்றும் வனவிலங்கு மேலாண்மை, மேம்பாடு மற்றும் வறுமை ஒழிப்புக்கான உத்திகளில் மனித-வனவிலங்கு மோதலை வெளிப்படையாக சேர்க்கத் தொடங்கியுள்ளன. தேசிய அளவில், வனம், வனவிலங்கு, விவசாயம், கால்நடைகள் மற்றும் பிற தொடர்புடைய துறைகளுக்கு இடையிலான ஒத்துழைப்பு முக்கியமானது. [4]

  1. "Wildlife and protected area management – Human and wildlife conflict". FAO. Archived from the original on 2020-08-11. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2023-09-03.
  2. IUCN Species Survival Commission (SSC) Human-Wildlife Conflict Task Force (2020). "IUCN SSC Position Statement on the Management of Human-Wildlife Conflict". HWCTF (in ஆங்கிலம்). பார்க்கப்பட்ட நாள் 2023-05-01.
  3. IUCN SSC guidelines on human-wildlife conflict and coexistence : first edition.
  4. The State of the World's Forests 2020. Forests, biodiversity and people – In brief. Rome: FAO & UNEP. 2020. எண்ணிம ஆவணச் சுட்டி:10.4060/ca8985en. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-92-5-132707-4.
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=மனித-வனவிலங்கு_மோதல்&oldid=4109405" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது