விக்கிப்பீடியா

அக்கி

அக்கி (ஆங்கிலம்:Herpes) என்பது மனிதத்தோலின் மேல் தோன்றும் தீநுண்ம நோய் ஆகும். இது பலவகைப்படும். அவற்றுள் இயல்பான அக்கி, அக்கிப்புடை என்பவை குறிப்பிடத்தக்கவை ஆகும்.

அக்கி வகைகள்
இந்நோய்கான தீநுண்மங்கள்

இயல்பு அக்கி

தொகு

இயல்பான அக்கி, மேற்தோலில் தோன்றக்கூடியது. இது தோன்றும் முன் நமைச்சலும், எரிச்சலும் உண்டாகும். இந்நேரத்திலேயே தோலின் மீது நைட்ரசு ஈதர் பூசி, இந்நோய் வராவண்ணம் தடுக்கும் வழக்கம் உள்ளது. நோய் தோன்றும் பாகம் சிவந்து காணப்படும்.பின்னர், விரைவில் கொப்புளங்கள் தோன்றும். பொதுவாக இது முகத்திலும், கன்னத்திலும்,மூக்கின் மேலும் வரும். மார்ச்சளி, வயிற்றுக் கோளாறுகள், நியுமோனியா, மலேரியா ஆகிய நோய்கள் பீடித்திருக்கும் போது இந்நோய் வரலாம்.அக்கி ஒருமுறை வந்தால், மீண்டும் பலமுறை வரும் இயல்புடையது ஆகும். ஆனால், அளவான மின்சாரத்தை உடலில் செலுத்தும் மின்மருத்துவம் செய்து மீண்டும் வராவண்ணமும் சில மருத்துவர்களால் கொடுக்கப்படுகிறது.

அக்கிப்புடை

தொகு

அக்கிப்புடை (Herpes Zoster) என்ற இந்நோய் அக்கியை விடச் சிக்கலானது. இது தொற்றுநோயாகப் பரவக்கூடும். அதிகமான நரம்புவலிக்குப் பின் திடீரெனச் சிரங்கு தோன்றும். பல மாதங்கள் இந்த அக்கிப்புடை தோன்றிய இடத்தில் வலி இருக்கும். இந்நோய் வருவதற்கு முன் சிலருக்கு காய்ச்சல், உடற்சோர்வு வரும். இப்புடை ஒருமுறை வந்தால், மீண்டும் பல ஆண்டுகளுக்கு வருவதில்லை. நச்சு நீக்கும் பசைகளைத் தடவாமல் இருப்பது நல்லது.

ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ்

தொகு
அக்கி
வகைப்பாடு மற்றும் வெளிச்சான்றுகள்
சிறப்புinfectious diseases, தோல் மருத்துவம்
ஐ.சி.டி.-10A60., B00., G05.1, P35.2
ஐ.சி.டி.-9054.0, 054.1, 054.2, 054.3, 771.2
நோய்களின் தரவுத்தளம்5841 33021
ஈமெடிசின்med/1006
ம.பா.தD006561

இத்தகு நச்சுக்குரிய நோய்களுள் ஒன்றான ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் (Herpes simplex, பண்டைக் கிரேக்கம்: ἕρπης - herpes, உள்ளபடி "படர்தல்" என்ற பொருள்) ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் நுண்கிருமி 1 (HSV-1) மற்றும் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் நுண்கிருமி 2 (HSV-2) ஆகிய இரண்டாலும் ஏற்படுகிறது. ஹெர்பெஸ் நுண்கிருமியால் ஏற்படும் தொற்றுநோய், அது ஏற்படும் இடத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டு பல்வேறு உடல்நோய்களாக வகைப்படுத்தப்படுகிறது. வாய்வழி ஹெர்பெஸ், காணக்கூடிய அறிகுறிகளுடன், பேச்சுவழக்கில் சளிப் புண் என்றழைக்கப்படும் அது முகம் மற்றும் வாயைப் பாதிக்கிறது. வாய்வழி ஹெர்பெஸ் தான் பொதுவாக வரக்கூடிய தொற்றுநோய் வகை. பிறப்புறுப்பு ஹெர்பெஸ் பொதுவாக வெறுமனே படர்தாமரை என்றழைக்கப்படும் இதுதான் இரண்டாவது அதிகமாக பரவக்கூடிய ஹெர்பெஸ் வகை. இதர ஒழுங்கின்மைகளான படர்தாமரைக்குரிய நகச்சுற்று, ஹெர்பெஸ் கிளாடியேடரபம், பார்வைக்குரிய படர்தாமரை (கெராடிடிஸ்), பெருமூளைக்குரிய படர்தாமரை தொற்றுநோய் மூளைக் கொதிப்பு, மோல்லாரெட்ஸ் மூளைக்காய்ச்சல், நியோனடால் ஹெர்பெஸ் மற்றும் பெல்ஸ் பால்சி இவை அனைத்துமே ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் நுண்கிருமிகளால் ஏற்படுகின்றன.

ஹெர்பெஸ் கிருமிகள், நோய் இயக்கத்தில் இருக்கும் காலஇடைவெளிகளில் சுழற்சியில் இருக்கும் இவை தொற்றுநோய் நுண்கிருமி அணுக்களைக் கொண்டிருக்கும் கொப்புளங்களாக 2-21 நாட்கள் வரை நீடித்திருக்கும், அதனைத் தொடர்ந்து நோய் தணிப்பு காலம் வரும், அப்போது அந்தக் கொப்புளங்கள் மறையும். எனினும் பிறப்புறுப்பு ஹெர்பெஸ், பெரும்பாலும் நோய்அறிகுறியற்றவை, இருந்தாலும் நச்சுக்குரிய அகற்றல் இன்னமும் தொடர்ந்து நடைபெறும். ஆரம்ப தொற்றுதலுக்குப் பின்னர் அந்த கிருமி சென்சரி நரம்புகளிடத்தில் நகர்கின்றன, அங்கு அவை வாழ்-நாள் முழுதும் உள்ளுறைகிற கிருமிகளாகத் தங்கிவிடுகின்றன. மீண்டும் தோன்றுவதற்கான காரணங்கள் தெளிவற்றதாக இருக்கிறது, இருந்தாலும் சில ஆற்றல்மிக்க தூண்டிகள் அடையாளம் காணப்பட்டுள்ளன. காலப்போக்கில் செயல்திறமிக்க நோய் நிகழ்வுகள் அடுத்தடுத்து நிகழக்கூடிய தன்மை மற்றும் தீவிரத்தன்மை குறைந்துவிடுகிறது.

ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் பாதிக்கப்பட்ட தனிநபரின் உடல் திரவம் அல்லது புண்களின் நேரடி தொடர்பு மூலம் மிக விரைவாகத் தொற்றிக்கொள்கிறது. அறிகுறியற்ற வெளியேற்ற காலத்தின் போதும் தோலோடு தோல் தொடர்பு மூலமும் கூட அது பரவக்கூடும். ஹெர்பெஸ் பரவுவதைத் தடுப்பதற்குத் தடை பாதுகாப்பு வழிமுறைதான் மிகவும் நம்பகமான வழிமுறை, ஆனால் அவை அபாயத்தை நீக்காமல் வெறுமனே குறைக்கிறது. நோயாளி, காணக்கூடிய புண்கள் அல்லது அல்சர்களைக் கொண்டிருந்தால், வாய்வழி ஹெர்பெஸ் எளிதாகக் கண்டறியப்படும். வாய்சார்ந்த முகப் படர்தாமரை மற்றும் பிறப்புறுப்பு படர்தாமரை நோய் கண்டறிதல் மிகவும் கடினம்; இதற்கு பரிசோதனைக்கூட சோதனை தேவைப்படும். அமெரிக்க மக்கள்தொகையில் இருபது விழுக்காட்டினருக்கு HSV-2 நோய் எதிர்ப்பு சக்தி இருக்கிறது, இருந்தபோதிலும் அவர்களில் அனைவருமே பிறப்புறுப்புகளில் புண் இருப்பதற்கான முன் வரலாறு கொண்டிருக்கவில்லை.[1]

ஹெர்பெசுக்கு எந்தச் சிகிச்சையும் இல்லை. ஒருமுறை தொற்றிக்கொண்டால், அந்த வைரஸ் காலம் முழுவதும் உடலுக்குள் இருந்துவிடும். இருந்தாலும் பல ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர், சில நபர்கள் நிரந்தரமாக நோய்அறிகுறியற்றவர்களாக ஆகிவிடுவார்கள், மேலும் அவர்கள் அதுமுதல் நோயின் எந்த தாக்கத்தையும் அனுபவிக்கமாட்டார்கள், ஆனால் அவர்கள் இன்னமும் மற்றவர்களுக்குப் பரவச் செய்யக்கூடும். தடுப்பூசிகள் நோய் பரிசோதனைகளில் இருக்கிறது, ஆனால் அவை எந்த விளைப்பயனையும் வெளிப்படுத்தவில்லை. சிகிச்சைகள், நச்சு உற்பத்தி மற்றும் வெளிப்படுத்தலைக் குறைக்கலாம், கிருமி தோல் மூலம் நுழைவதைத் தடுக்கலாம் மற்றும் அறிகுறிக்குரிய நிகழ்வுகளின் தீவிரத்தன்மையைத் தணிக்கும்.

வரிசெல்லா ஸோஸ்டர் வைரஸ் ஏற்படுத்தும் நச்சு நோயான ஹெர்பெஸ் ஸோஸ்டெர் போன்ற ஹெர்பெஸ்விரிடே குடும்பத்தில் இருக்கும் இதர கிருமிகளால் ஏற்படும் நிலைமைகளுடன், ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸை தவறாகக் கருதக்கூடாது. தோலில் பேய்த்தோற்ற புண்களின் காரணமாக ஏற்படும் "கை, கால் மற்றும் வாய் நோய்" உடன் குழப்பிக்கொள்ளும் வாய்ப்பும் இருக்கிறது.

குறிகளும் அறிகுறிகளும்

தொகு

ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி நோய்தொற்றி பல வெளிப்படையான மருத்துவ ஒழுங்கீனங்களை விளைவிக்கும். தோல் அல்லது சளியின் சாதாரண தொற்றுதல், முகம் மற்றும் வாய் (ஓரோஃபேசில் ஹெர்பெஸ்), பிறப்புறுப்பு (ஜெனிடல் ஹெர்பெஸ்) அல்லது கைகளை (ஹெர்பஸ் விட்லோ) பாதிக்கும். அந்த வைரஸ் கண்களுக்குத் தொற்றிச் சேதப்படுத்தினால் (ஹெர்பெஸ் கெராடிடிஸ்) அல்லது மைய நரம்பு மண்டலத்தைத் தாக்கி மூளையைச் சேதப்படுத்தினால் (ஹெல்பெஸ் என்சிபாலிடிஸ்) அதிகமான உடல் ஒழுங்கீனங்கள் ஏற்படலாம். பிறந்த குழந்தைகள், உறுப்பு தானம் பெற்றவர்கள் அல்லது எய்ட்ஸ் நோயாளிகள் போன்று முதிராத அல்லது அழுத்தப்பட்ட நோய் பாதிப்புக்கு உட்படாத அமைப்புகளைக் கொண்டிருக்கும் நோயாளிகள், ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி தொற்றுநோய்களால் பெரிதும் பாதிப்புக்குள்ளாகும் வாய்ப்புகள் இருக்கிறது. ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி தொற்றுநோய் பைபோலார் டிஸ்ஆர்டர்,[2] மற்றும் அல்ஸீமெர்ஸ் நோய்,[3] போன்றவற்றின் புலனுணர்வுக்குரிய பற்றாக்குறையுடனும் கூட தொடர்பு கொண்டிருக்கிறது, இருந்தாலும் இது பெரும்பாலும் பாதிக்கப்பட்ட நபரின் மரபைச் சார்ந்திருக்கிறது.

ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-2 உடனான உள்பரவிய தொற்றுநோயினால் பாதிக்கப்பட்ட ஒரு நிகழ்வு இருக்கிறது, இங்கு ஆரோக்கியமான நோய் எதிர்ப்பு சக்தி கொண்டிருந்த 28 வயதுடைய ஒரு பெண் இந்த கிருமியால் பாதிக்கப்பட்டு 12 நாட்களில் இறந்துவிட்டார்.[4]

எல்லா நிலைமைகளிலும் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி எப்போதும் உடலிலிருந்து நோய் தடுப்பு அமைப்பினால் வெளியேற்றப்படுவதில்லை. ஒரு முதன்மை தொற்றுதலைத் தொடர்ந்து அந்தக் கிருமி அந்த முதன்மை தொற்று இடத்து நரம்புகளில் நுழைந்து, நரம்பு உயிரணுவில் செல் பாடிக்குள் இடம்பெயர்ந்து, நரம்புக் கணுக்களில் மறைந்து தங்கிவிடுகின்றன.[5] முதன்மை தொற்றுதல் காரணமாக ஈடுபட்டிருக்கும் குறிப்பிட்ட வகை ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமிக்கு எதிராக உடல், நோய் எதிர்ப்பு சக்திகளை உற்பத்தி செய்கிறது, இது அதே வகையான தொற்றுநோயை மற்றொரு இடத்தில் மீண்டும் ஏற்படாமல் தடுக்கின்றது. ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 பாதிப்புக்குள்ளான தனிநபர்களில், வாய்வழி பாதிப்புக்குப் பின்னர் ஒரு செரோகன்வர்ஷன் செய்வது, விட்லோ, ஜெனிடல் ஹெர்பெஸ் மற்றும் கெராடிடிஸ் போன்ற கூடுதல் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 தொற்று நோய்களைத் தடுக்கலாம். முன்னரே செய்யப்படும் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 செரோகன்வர்ஷன் ஒரு பிந்தைய ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-2 தொற்றுநோயின் அறிகுறிகளைக் குறைப்பதாகக் கருதப்படுகிறது, இருந்தாலும் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-2 இதற்கு மேலும் தொற்றிக்கொள்ளலாம். பெரும்பாலான குறிப்புகள் உணர்த்துவது, ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 செரோகன்வர்ஷனுக்கு முன்னரே ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-2 பாதிப்புக்கு உள்ளான நபரை ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 தொற்றுநோய்க்கு எதிராக நோய்எதிர்ப்பை ஏற்படுத்தும்.[6]

நோய்எதிர்ப்பு பற்றாக்குறையாக இருக்கும்போது பலவீனமடைந்த நோய் எதிர்ப்பு அமைப்புகளைக் கொண்ட நோயாளிகளில், ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் தோல்களில் வழக்கத்துக்கு அதிகமான புண்களை ஏற்படுத்தும். கவனம் ஈர்க்கும் விஷயங்களில் ஒன்றாக தோல் மடிப்புகளில் வரிகள் சுத்தமாக அழிந்துவிடும் அத்துடன் வெட்டுக்காயத் தோற்றம் கொண்டிருக்கும்.[8]
படர்தாமரைக்குரிய சொறி நோய் படர்தாமரைக்குரிய சொறிநோய் திரும்பத்திரும்ப ஏற்படக்கூடிய அல்லது ஆரம்பநிலை ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் தொற்றுநோய், இது முக்கியமாக முடி நுண்குமிழ்களைப் பாதிக்கும்.[9]:369
எக்ஸெமா ஹெர்பிடிகம் நீண்ட கால ஒவ்வாமை தோல்அழற்சி கொண்டிருக்கும் நோயாளிகளில், ஹெர்பெஸ் கிருதி தொற்றுநோய் சொறிசிரங்கு பகுதிகள் முழுமைக்கும் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளெக்ஸ் பரவும் விளைவை உண்டாக்கும்.[9]:373

நரம்பு உயிரணு நோய்களுடன் தொடர்பு

தொகு

முகத்தசை வாதம்

தொகு

ஒரு எலி மாதிரியில், பெல்ஸ் பால்சி என்றழைக்கப்படும் ஒருவகையான முக பக்கவாதம், முகத்தின் (ஜெனிகுலேட் நரம்பு செல்திரள்) புலன்கள்சார்ந்த நரம்பிற்குள் உள்ளார்ந்த ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 இன் இருப்பிற்கும் மீண்டும் செயலாற்றுவதற்கும் தொடர்பு கொண்டிருப்பது கண்டறியப்பட்டது.[10][11] முகத்தசை வாதம் நிலை இல்லாதவர்களைக் காட்டிலும் அதை உடைய நோயாளிகளிடத்தில் உயர்ந்த ஃப்ரீக்வன்சியில் உமிழ்நீரில் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 டிஎன்ஏ இருப்பைக் காட்டும் ஆய்வு மூலம் இது நிரூபிக்கப்படுகிறது.[12]

எனினும், முகத்துக்குரிய முடக்குவாதம் எப்போதும் அனுபவித்திராத பெரும் எண்ணிக்கையிலான நபர்களிடம் இந்த நரம்பு செல்திரள்களில் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி கண்டறிய முடியுமென்பதாலும் மேலும் முகத்தசை வாதம் இல்லாதவர்களுடன் ஒப்பிடுகையில் அதைக் கொண்டிருப்பவர்களிடம் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-பாதிப்புக்குள்ளான நபர்களிடம் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமிக்கான உயர் டிட்டர் நோய் எதிர்ப்புகள் காணப்படாததாலும் இந்தக் கோட்பாட்டுக்கு எதிர்ப்பு தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது.[13] இதர ஆய்வுகளில், முகத் தசை வாதத்தால் துன்பப்படுபவர்களின் செரிப்ரோஸ்பைனல் ஃப்ளூயிட்களில் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 டிஎன்ஏ காணப்படவில்லை, இந்த வகையான முகத்துக்குரிய முடக்குவாத்ததில் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 தான் விளைவை உண்டாக்குகிற செயலூக்கியா எனக் கேள்வி எழுகிறது.[14][15] முகத்தசை வாதத்தின் காரண காரிய ஆய்வில் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 இன் ஆற்றல்மிக்க பாதிப்பு தான் இந்த நிலைமைக்கு சிகிச்சை அளிக்க ஆன்டிவைரல் மருத்துவசிகிச்சையில் பயன்படுத்தத் தூண்டியிருக்கிறது. அசிக்ளோவிர் மற்றும் வாலாசைக்ளோவிர் ஆகியவற்றின் பயன்கள் ஆய்வு செய்யப்பட்டுள்ளன.[16] ஆனால் அது ஒரு வேளை கண்டறியப்பட்டாலும் கூட அதன் பலன்கள் சிறியதாகவே தோன்றுகிறது.

அல்ஸிமெர்ஸ் நோய் (முதுமையில் ஏற்படும் நினைவாற்றல் இழப்பு)

தொகு

1979 ஆம் ஆண்டில் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 மற்றும் அல்ஸிமெர்ஸ் நோய் இடையிலான தொடர்பினை விஞ்ஞானிகள் கண்டறிந்தனர்.[17] குறிப்பிட்ட சில மரபணு மாறுபாடுகளின் (APOE-எப்சிலான்4 ஆல்லெலெ கேர்ரீர்கள்) முன்னிலையில் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 நரம்பு மண்டலத்தைச் சேதப்படுத்தி அல்ஸிமெர்ஸ் நோய் ஏற்படுவதற்கான அபாயத்துக்கு ஆளாக்கும் நிலையை அதிகரிக்கச் செய்கிறது. வைரஸானது, லிபோப்ரோடீன்களின் ரெஸெப்டார்கள் மற்றும் ஆக்கக்கூறுகளுடன் செயல்விளைவை உண்டாக்குகிறது, இது அல்ஸிமெர்ஸ் நோய் உருவாவதற்கான காரணமாக அமைந்துவிடலாம்.[18][19] ஜீன் ஆல்லெலெ இருப்பு இல்லாமல், ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி வகை 1 எந்தவித நரம்பியல் தொடர்பான சேதங்களையும் விளைவிக்காது மேலும் இதன் மூலம் அல்ஸிமெர்ஸ் நோய் ஏற்படுவதற்கான இடர்ப்பாட்டினை அதிகரிக்கிறது.[20]

தி ஜர்னல் ஆஃப் பாத்தோலொஜி யில் வெளியான ஒரு ஆய்வு,[21] அல்ஸிமெர்ஸ் நோய் குணவியல்பைக் குறித்துக் காட்டக்கூடிய பெடா-அமிலாய்ட் ப்ளேக்குகளுக்குள் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி வகை 1 டிஎன்ஏ ஈர்க்கப்படக்கூடிய ஓரிடப்படுத்தப்பட்டிருப்பதைக் காட்டியுள்ளது. இந்தக் கிருமி பிளேக் உருவாக்கத்தில் பெரும் பங்குவகிப்பதாகவும் அதன் காரணமாக அல்ஸிமெர்ஸ் நோய்க்கான குறிப்பிடும்படியான காரணகாரிய ஆய்வுக்குரிய காரணியாக இருக்கிற வாய்ப்பினைக் கொண்டிருக்கிறது.

இயங்குமுறை

தொகு

பாதிப்புக்குள்ளான நபரின் உடல் திரவம் அல்லது விழிப்புடன் இருக்கும் காயங்களுடன் நேரடியான தொடர்பு மூலம் ஹெர்பெஸ் பெறப்படுகிறது.[22] ஹெர்பெஸ் கடத்தல், பொருந்தாத கூட்டாளிகளுக்கிடையில் ஏற்படுகிறது; நோய் பாதிப்புக்குள்ளான நபர் (ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி செரோபாசிடிவ்) அந்த வைரஸை ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி செரோநெகடிவ் நபருக்குத் தொற்றிவிடலாம். ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் வைரஸ் 2 ஐப் பெறுவதற்கான ஒரே வழி, பாதிக்கப்பட்டுள்ள தனிநபருடன் நேரடியான தோலோடு தோல் தொடர்புகொள்வதன் மூலம் மட்டுமே சாத்தியம்.[சான்று தேவை] ஒரு புதிய தனிநபரை பாதிப்படையச் செய்வதற்கு, ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி வாய் அல்லது பிறப்புறுப்பு பகுதிகளின் தோல்களில் இருக்கும் சிறு பிளவுகள் அல்லது சளிச்சவ்வு ஊடாகப் பயணம் செய்கிறது. இந்த வைரல் நுழைவினை அனுமதிப்பதற்குச் சவ்வுச் சளிகளின் மிக நுட்பமான உராய்தல் மட்டுமே போதுமானது.

ஹெர்பெஸ்ஸால் பாதிக்கப்பட்ட பெரும்பாலான தனிநபர்களில் சில நேரங்களில் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி நோய்அறிகுறியற்ற சிந்துதல் ஏற்படுகிறது. 50% வழக்குகளில் ஒரு நோய்அறிகுறி மீண்டும் ஏற்பட்ட ஒரு வாரம் கழித்து அல்லது அதற்கு ஒரு வாரத்திற்கு முந்தியோ இது நிகழலாம்.[23] வெளிப்புறப் பார்வைக்கு எந்த அறிகுறியும் காட்டாத பாதிக்கப்பட்ட நபர்கள் இன்னமும் கூட தங்கள் தோல் மூலம் கிருமிகளைக் கடத்தலாம்; அறிகுறியற்ற உதிர்தல் மிகப் பொதுவான வகை ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-2 கடத்தலைப் பிரதிநிதிக்கலாம்.[23] ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி பெற்றதைத் தொடர்ந்து முதல் 12 மாதங்களில் அறிகுறியற்ற உதிர்தல் அடிக்கடி நிகழக்கூடும். எச்ஐவி உடன் நிகழ்கிற பாதிப்பு அறிகுறியற்ற உதிர்தலின் கால அளவு மற்றும் அடிக்கடி ஏற்படும் தன்மையை அதிகரிக்கிறது.[24] சில தனிநபர்களுக்கு மிகக் குறைந்த வகையிலான உதிர்தல்களைக் கொண்டிருப்பதாகக் குறிப்புகள் இருக்கின்றன, அனால் இவற்றை ஆதரிக்கும் ஆதாரங்கள் முழுமையாக சரிபார்க்கப்படவில்லை; எந்தவித மீண்டும் தோன்றலையும் கொண்டிராதவர்களுடன் ஆண்டுதோறும் ஒன்று முதல் பன்னிரண்டு மீண்டும் தோன்றலைக் கொண்டிருக்கும் நபர்களுடன் ஒப்பிடுகையில் அறிகுறியற்ற உதிர்தலின் அடிக்கடிஏற்படும் தன்மையில் எந்த குறிப்பிடத்தக்க அளவிலான வேறுபாடும் காணப்படவில்லை.[23]

ஒரு வகையான ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி மூலம் ஆரம்பகட்ட தொற்றுநோய் ஏற்பட்டதைத் தொடர்ந்து உருவாகும் நோய்எதிர்ப்பு சக்திகள் அதே வகை வைரஸ் மூலம் மீண்டும் தொற்றுநோய் ஏற்படாமல் தடுக்கின்றன - ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி 1 ஆல் ஏற்பட்ட ஓரோஃபேசியல் பாதிப்பினைக் கொண்டிருக்கும் நபர், ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 ஏற்படக்கூடிய ஹெர்பெஸ் விட்லோ அல்லது ஒரு பிறப்புறுப்பு தொற்றுநோயைப் பெறமாட்டார். ஒரு தாரம் கொண்ட தம்பதிகளில், ஒரு செரோபாசிடிவ் ஆண் துணையைக் காட்டிலும் செரோநெகடிவ் பெண் ஆண்டுக்கு 30% க்கும் மேலாக, ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி தொற்றுநோயினைப் பெறவதற்கான சாத்தியக்கூறுகளைக் கொண்டிருக்கிறார்.[25] முதலில் வாய்வழி ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 தொற்றுநோய் பெறப்பட்டிருந்தால், எதிர்கால பிறப்புறுப்பு ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 தொற்றுநோய்க்கு எதிராக பாதுகாப்பான நோய்எதிர்ப்பு சக்திகளை வழங்குவதற்காக 6 வாரங்களுக்குப் பிறகு செரோகன்வர்ஷன் ஏற்பட்டிருக்கும்.

நோய் கண்டறிதல்

தொகு

அறியப்பட்ட ஒரு ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 பாதிப்புக்குள்ளான தனிநபருடன் எந்தத் தொடர்பும் அல்லது காயங்களோ கொண்டிராத நபர்களில், முதன்மை ஓரோஃபேசியல் ஹெர்பெஸ் மருத்துவ பரிசோதனையின் மூலம் உடனடியாக அடையாளம் காணப்படுகிறது. இந்த தனிநபர்களிடத்தில் இருக்கும் புண்களின் தோற்றம் மற்றும் பரவல் பன்மடங்கான, வட்டவடிவான, மேலெழும்பிய வாய்வழி அல்சர்களுடன் கடுமையான பல் ஈறுகளின் அழற்சியுடன் இருக்கும்.[26] வழக்கமான வகையில் அல்லாத காட்சிப்படுத்தலைக் கொண்டிருக்கும் பெரியவர்களுக்கான நோய் கண்டறிதல் மிகவும் கடினமானதாகும். ஹெர்பெடிக் புண்கள் தோன்றுவதற்கு முன்னர் ஏற்படும் ப்ரோட்ரோமல் அறிகுறிகள் ஒவ்வாமைக்குரிய வாய்ப்புண் போன்ற ஒத்த நோய் அறிகுறிகளின் இதர ஒழுங்கீனங்களிலிருந்து ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி அறிகுறிகளை வேறுபடுத்திக் காட்ட உதவும். வாய்களுக்குள் புண்கள் தோன்றாதபோது, முதன்மை ஓரோஃபேசியல் ஹெர்பெஸ் சில நேரங்களில் இம்பெடிகோ, ஒரு நுண்ணுயிரிக்குரிய தொற்றுநோய், என தவறாகக் கொள்ளப்படுகிறது. சாதாரண வாய் அல்சர்கள் (அப்தௌத் அல்சர்) கூட இன்ட்ராஓரல் ஹெர்பெஸ் போலவே இருக்கும் ஆனால் அவை கொப்புளமுள்ள நிலைக்குச் செல்லாது.[26]

பிறப்புறுப்புக்குரிய ஹெர்பெஸ் நோய்கண்டறிதல், வாய்வழி ஹெர்பெஸை விடக் கடினமாக இருக்கும், ஏனெனில் பெரும்பாலான ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி 2 -பாதிப்புக்குள்ளான நபர்கள் எந்தவித முதல்தர அறிகுறிகளையும் கொண்டிருப்பதில்லை.[26] மேலும் குழப்பமுறச் செய்யும் நோய் கண்டறிதல்கள், பல்வேறு இதர நிலைமைகள் லிச்சென் பிளானஸ், அடோபிக் டெர்மடிடிஸ் மற்றும் யுரேத்ரிடிஸ் உட்பட பிறப்புறுப்பு ஹெர்பெஸை ஒத்திருக்கும்.[26] பிறப்புறுப்புக்குரிய ஹெர்பெஸ் நோய் கண்டறிதலை உறுதிப்படுத்த அவ்வப்போது பரிசோதனைக்கூடத்துச் சோதனை பயன்படுத்தப்படுகிறது. பரிசோதனைக்கூடத்துச் சோதனைகளில் உள்ளடங்குபவை: வைரஸின் கல்சர், நேரடி ஃப்ளோரோசெண்ட் நோய்எதிர்ப்பு (டிஃஎப்ஏ) கிருமியைக் கண்டறிவதற்கான ஆய்வுகள், தோல் பையோப்சி, மற்றும் வைரல் டிஎன்ஏவின் இருப்பைக் கண்டறிவதற்கான பாலிமெரேஸ் செயின் ரியாக்ஷ்ன் (PCR) பரிசோதனை. இந்த நடைமுறைகள் உயர்வான கூர்உணர்தல் மற்றும் குறிப்பிட்ட நோய் கண்டறிதல்களை ஏற்படுத்தினாலும், அவற்றின் அதிக விலைகள் மற்றும் நேரக் கட்டுப்பாடுகள் அவற்றை மருத்துவ உபயோகத்தில் தொடர்ந்து பயன்படுத்துவதை ஆதரிக்கவில்லை.[26]

ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமிக்கான நோய் எதிர்ப்பு சக்திக்கான செரோலாஜிகல் பரிசோதனைகள், நோய்கண்டறிதலுக்கு எப்போதாவது பயன்படுகிறது மேலும் மருத்துவப் பயன்பாட்டுக்கு வழக்கமான முறையில் பயன்படுத்தப்படுவதில்லை[26], ஆனால் எபிடெமியோலாஜிகல் ஆய்வுகளில் அவை முக்கியமானவை. செரோலாஜிக் மதிப்பீடுகள், ஒரு பிறப்புறுப்புக்குரிய எதிரான பதிலுரையாக உருவான நோய்எதிர்ப்புச் சக்திகள் அல்லது ஒரு வாய்வழி ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி நோய் தொற்றலுக்கிடையில் வேறுபடுத்திப் பார்க்க இயலாது, அதன் காரணமாக நோய் தொற்றியுள்ள இடத்தை உறுதிபடுத்திச் சொல்லவும் முடியாது. ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-2 க்கான நோய்எதிர்ப்பு சக்தி இல்லாதிருப்பது பிறப்புறுப்புக்குரிய தொற்றுநோயை விலக்காது, ஏனென்றால் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 ஆல் ஏற்படும் பிறப்புறுப்புக்குரிய தொற்றுநோய்களின் அதிகரித்த நிகழ்வுகள் இருக்கின்றன.

தடுப்புமுறைகள்

தொகு
 
காண்டம் போன்ற தடை பாதுகாப்புகள், ஹெர்பெஸ் பரப்புதல் இடர்ப்பாடுகளைக் குறைக்கக்கூடும்.

காண்டம்கள், ஆண் மற்றும் பெண் இருவருக்கும் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-2 க்கு எதிராக ஒரு மிதமான பாதுகாப்பை வழங்குகிறது, காண்டம்களை எப்போதும் பயன்படுத்தாதவர்களைக் காட்டிலும் தொடர்ச்சியாக காண்டம் பயன்படுத்துபவர்களுக்கு 30% ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-2 பெறும் வாய்ப்பினைக் குறைக்கிறது[27] அந்தக் கிருமி ஒரு லாடெக்ஸ் காண்டம் வழியாக நுழையாது, ஆனால் காண்டமின் பயன் ஒரு வரையறைக்குள் இருக்கிறது, ஏனெனில் தோலோடு தோல் தொடர்பினைத் தடுப்பதில்லை அல்லது விதைப்பை, ஆசனவாய், பிட்டம், மேல் தொடைகள் அல்லது ஆண்குறியைச் சுற்றியுள்ள உடனடிப் பகுதிகளுடன் உடல் திரவத் தொடர்புகளைத் தடுப்பதில்லை, இவையெல்லாம் கிருமியுடன் எளிதில் பாதிக்கப்படக்கூடியவைகள் மற்றும் கிருமிக் கடத்தலை அனுமதிக்கக்கூடியவைகள். காண்டமை அணிந்துகொள்வதுடன், உடலுறவின்போது இந்தப் பகுதிகளைத் தொடர்புபடுத்துவதைத் தடுப்பது, கோட்பாட்டளவில் ஹெர்பெஸ்ஸுக்கு எதிரான மேம்படுத்தப்பட்ட பாதுகாப்பினை வழங்க வேண்டும். இந்த எளிதில் பாதிக்கப்படக்கூடிய பகுதிகளை மூடக்கூடிய பாக்ஸர் ஷார்ட்ஸ் போன்ற கீழ்உள்ஆடைகள் அல்லது ஆடைகளை அணிந்திருந்தாலும் ஒரு சிறு இடைவெளி மூலம் பிறப்புறுப்புகளை அணுக்கம் செய்ய அனுமதிக்கக்கூடியவைகள் (ஒரு ஃப்ளை போன்று) வைரஸ் கடத்தல் மற்றும் தொற்றுநோயைத் தடுக்க உதவும்.

காண்டம் அல்லது டென்டல் டாம்களைப் பயன்படுத்துவதால், வாய்வழி உடலுறவுகளின் போது ஒரு கூட்டாளியின் பிறப்புறுப்பிலிருந்து மற்றொருவரின் வாய்க்கும் (அல்லது எதிரெதிர் மாறாய்) ஹெர்பெஸ்ஸின் கடத்தலைக் குறைக்கவும் செய்கிறது. ஒரு கூட்டாளிக்கு ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் தொற்றுநோய் இருந்து மற்றவருக்கு இல்லையென்றால், ஒரு காண்டமுடன் இணைந்து வாலாசிகுளோவியர் போன்ற ஆன்டிவைரல் மருந்துகளின் பயன்பாடு, பாதிக்கப்படாத கூட்டாளிக்குக் கடத்தப்படும் வாய்ப்புகளைக் குறைக்கிறது. வைரஸ்கள் நேரடியாக செயலிழக்கச் செய்து வைரஸ் நுழைவைத் தடுக்கக்கூடிய இரசாயணங்களைக் கொண்டிருக்கும் குறிப்பிட்ட இடத்துக்குரிய மைக்ரோபைசைட்கள் ஆராயப்பட்டு வருகின்றன.[5] ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமிக்கான தடுப்பூசிகள் பரிசோதிக்கப்பட்டு வருகிறது. உருவானவுடன், அவை ஆரம்பநிலை தொற்றுநோயைத் தடுப்பதற்கு அல்லது குறைப்பதற்கு உதவப் பயன்படலாம் அதோடு ஏற்கெனவே இருக்கும் தொற்றுநோயின் சிகிச்சைக்கும் பயன்படுத்தப்படலாம்.[28]

பெரும்பாலான எல்லா பாலியல் முறையில் கடத்தப்படும் தொற்றுநோய்களைப் போலவே, ஆண்களைக் காட்டிலும் பெண்களே பிறப்புறுப்பு ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-2 பெறுவதற்கான அதிக வாய்ப்புகளைக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.[29] ஆண்டு அடிப்படையில் ஆன்டிவைரல்கள் அல்லது காண்டம்களைப் பயன்படுத்தாமல், பாதிக்கப்பட்ட ஆணிடமிருந்து பெண்ணுக்கு ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-2 யின் கடத்தப்படும் இடர்ப்பாடு தோராயமாக 8-10%த்தைக் கொண்டிருக்கிறது[25][30].

உள்ளார்ந்த தொற்றுநோய் பகுதிகளுக்கு மியூகோசல் திசுக்களின் அதிகரித்த வெளிப்படுதல் காரணமாக இவ்வாறு ஏற்படுவதாக நம்பப்படுகிறது. பாதிக்கப்பட்ட பெண்ணிடமிருந்து ஆணுக்குக் கடத்தப்படும் இடர்ப்பாடு தோராயமாக ஆண்டுக்கு 4-5% மாக இருக்கிறது.[30] அடக்கக்கூடிய ஆன்டிவைரல் நோய்சிகிச்சை, இந்த இடர்ப்பாடுகளை 50%. வரை குறைக்கிறது.[31] தொற்றுநோய் சூழல்களில் நோய்அறிகுறியற்ற ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி உருவாவதைத் தடுக்கவும் கூட ஆன்டிவைரல்கள் உதவும் — அவ்வாறென்றால் பாதிக்கப்பட்ட கூட்டாளி செரோபாசிடிவ்வாகி இருப்பார் ஆனால் 50% வரை அறிகுறியில்லாமல் இருப்பார். காண்டமின் பயன்பாடு கூட கடத்தப்படும் அபாயத்தை 50% வரையில் குறைக்கிறது.[32][33][34] பெண்ணிலிருந்து ஆணுக்கு கடத்தப்படுவதைக் காட்டிலும் ஆணிலிருந்து பெண்ணுக்குக் கடத்தப்படுவதைத் தடுப்பதில் காண்டமின் பயன்பாடு மிகவும் விளைபயனுடையது.[32] ஆன்டிவைரல் மற்றும் காண்டமை இணைத்துப் பயன்படுத்துவதன் பலன் தோராயமாக சேர்க்கப்பட்டுள்ளது, இதன் விளைவாக, இணைந்த ஆண்டு கடத்தப்படும் இடர்ப்பாட்டில் தோராயமாக 75% குறைகிறது.[சான்று தேவை] இந்த எண்ணிக்கைகள், அடிக்கடி மீண்டும் மீண்டும் ஏற்படுகிற பிறப்புறுப்புக்குரிய ஹெர்பெஸ்ஸைக் கொண்டிருப்பவர்களிடம் கொண்ட அனுபவங்களைப் பிரதிநிதிக்கிறது (ஆண்டுக்கு ஆறுக்கும் குறைவாக மீண்டும் மீண்டும் ஏற்படுதல்). குறைந்த மீண்டும் மீண்டும் ஏற்படுகின்றவர்கள் மற்றும் எந்தவிதமான மருத்துவரீதியாக வெளிப்படுத்தப்படாதவர்களும் இந்த ஆய்விலிருந்து விலக்களிக்கப்பட்டிருந்தனர்.[சான்று தேவை]

மகப்பேறின்போது தாய் பாதிக்கப்பட்டிருந்தால் தாயிடமிருந்து குழந்தைக்கு நோய் கடத்தப்படும் இடர்ப்பாடு மிகவும் உயர்ந்திருக்கிறது (கடத்தப்படும் அபாயம் 30 முதல் 60%),[35][36] ஆனால் அது மீண்டும் மீண்டும் ஏற்படும் தொற்றாக இருந்தால் அந்த இடர்ப்பாடு 3% க்கு இறங்கிவிடும், மேலும் எந்தவிதமான புலப்படாத புண்கள் இல்லாதபோதிலும் அது 1% க்கும் குறைவாக இருக்கும்.[37] குழந்தைபிறந்த முதல் மாதத்திலேயே தொற்றுநோயினைத் தவிர்ப்பதற்கு, செரோநெகடிவ் பெண்கள் ஒரு ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 செரோபாசிடிவ் கூட்டாளியுடன் பாதுகாப்பற்ற வாய்வழி-பிறப்புறுப்பு தொடர்பினையும் மற்றும் பிறப்புறுப்பில் நோயினைக் கொண்டிருக்கும் கூட்டாளியுடன் மகப்பேறு காலத்தின் கடைசி மூன்று மாதத்துக்கு வழக்கமாகவுள்ள உடலுறவைத் தவிர்க்குமாறு பரிந்துரைக்கப்படுகிறார்கள். இந்த நேரத்தில் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமியைப் பெறும் ஒரு செரோநெகடிவ் தாய், குழந்தை பிறப்பின்போது அந்தத் தொற்றுநோயை தன்னுடைய குழந்தைக்கு அனுப்பிவைக்கும் வாய்ப்பு 57% வரை இருக்கிறது, ஏனெனில் குழந்தை பிறப்பதற்கு முன்னர் பாதுகாப்பான தாய்வழி நோய்எதிர்ப்பு ஆற்றல்கள் உருவாவதற்கும் மாற்றம் செய்யப்படுவதற்கும் போதிய நேரம் இல்லாதுபோகும், அதே நேரத்தில் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 மற்றும் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-2 இரண்டுக்குமான ஒரு செரோபாசிடிவ் பெண் தன் குழைந்தைக்குத் தொற்றுநோயைக் கடத்தும் வாய்ப்பு சுமார் 1-3% வரை இருக்கிறது. ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-2 போன்றே, வாய்வழி பாலியல் மூலமாக கடத்தப்படும் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 பொதுவாகக் காணக்கூடியது அல்ல ஆனால் அந்த இடர்ப்பாடு எப்போதும் இருந்தே இருக்கிறது[38][39] ஒரே ஒரு வகையான ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமிக்கு செரோபாசிடிவ்வாக இருக்கும் பெண்கள், ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமியை ஒரு பாதிக்கப்பட்ட செரோநெகடிவ் தாயாகக் கடத்தப்படும் சாத்தியக்கூறுகள் பாதியாக இருக்கிறது. ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமியால் பாதிக்கப்பட்ட தாய்மார்கள், பிரசவத்தின்போது குழந்தைக்கு உடல்நலக் குறைவை ஏற்படுத்தக்கூடிய நடைமுறைகளைத் தவிர்க்குமாறு அறிவுறுத்தப்படுகிறார்கள் (உ-த: ஃபீடல் ஸ்கால்ப் எலக்ட்ரோட்ஸ், ஃபோர்செப்ஸ் மற்றும் வாக்யூம் எக்ஸ்டார்கடர்கள்) மேலும் புண்கள் ஏற்பட்டிருந்தால், பிறப்பு குழாய்களில் பாதிப்புக்குள்ளான ஊனீர்களில் குழந்தை ஆட்படுவதைத் தவிர்ப்பதற்கு சிசேரியன் பிரிவைத் தேர்வு செய்யவேண்டும்.[5] கர்ப்பத்தின் 36வது வாரத்திலிருந்து கொடுக்கப்படும், அசிக்ளோவிர் போன்ற ஆன்டிவைரல் சிகிச்சைகளின் பயன்பாடு, குழந்தைபிறப்பின் போது ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி மீண்டும் ஏற்படுவதை மற்றும் உதிர்தலைக் கட்டுப்படுத்துகிறது, இதன்மூலம் சிசேரியன் பிரிவின் தேவையைக் குறைக்கிறது.[5]

எச்ஐவி-பாசிடிவ் நபர்களுடன் பாதுகாப்பற்ற உடலுறவு கொள்ளும்போது ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-2 ஆல் பாதிக்கப்பட்ட தனிநபர்கள் எச்ஐவியைப் பெறுவதற்கான அதிக இடர்ப்பாடுகளைக் கொண்டிருக்கிறார்கள்,[40] குறிப்பாக விழிப்புடன் இருக்கும் புண்களின் திடீர்த் தோன்றல்களின்போது.[41]

மருத்துவச் சிகிச்சை

தொகு

உடலிலிருந்து ஹெர்பெஸ் கிருமியை முற்றிலும் ஒழிப்பதற்கு எந்தச் சிகிச்சையும் கிடையாது, ஆனால் ஆன்டிவைரல் மருந்துவகைகள் அதன் அடிக்கடி ஏற்படுத்தும் தன்மையை, காலநேரம் மற்றும் திடீர்த் தோன்றலின் தீவிரத்தன்மையைக் குறைக்கக்கூடும். ஆன்டிவைரல் மருந்துகள் நோய்அறிகுறியற்ற உதிர்தலையும் கூடக் குறைக்கும்; ஆன்டிவைரல் சிகிச்சையை மேற்கொள்ளாத நோயாளிகளில் அறிகுறியற்ற பிறப்புறுப்புக்குரிய ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-2 வைரல் உதிர்தல் ஆண்டுக்கு 20% நாட்கள் ஏற்படுவதாகவும் அதற்கு நேர்மாறாக ஆன்டிவைரல் சிகிச்சையில் இருக்கும்போது 10% நாட்களாக இருக்கும் என்றும் நம்பப்படுகிறது.[23] ஆரம்ப திடீர்த் தோன்றல்களின்போது மருத்துவ பரிந்துரையற்ற அனால்ஜெசிக்குகள் வலி மற்றும் காய்ச்சலைக் கட்டுப்படுத்தும். ப்ரிடோகேய்ன், லிடோகேய்ன் அல்லது டெட்ராகேய்ன் போன்ற இடத்துக்குரிய அனஸ்தடிக் சிகிச்சைகளும் கூட நமைச்சல் மற்றும் வலியை நிவாரணப்படுத்தும்.[42][43]

ஆன்டிவைரல் மருந்துகள்

தொகு
 
ஆன்டிவைரல் மெடிகேஷன் அசிக்ளோவிர்

ஹெர்பெஸ் கிருமிகளுக்கு எதிராகப் பயன்படுத்தப்படும் ஆன்டிவைரல் மருந்துகள், வைரல் படியெடுத்தலுடன் தலையிடுவதன் மூலம் பணி செய்கின்றன, கிருமியின் படியெடுப்பு விகிதத்தைப் பயனுள்ள முறையில் மட்டுப்படுத்தி இம்மியூன் ரெஸ்பான்ஸ் தலையிடுவதற்கு மிகப்பெரும் வாய்ப்புகளை வழங்குகின்றது. இந்தப் பிரிவில் இருக்கும் எல்லா மருந்துகளும் வைரல் என்சைம் தைமிடைன் கினாசேவின் செயல்பாட்டின் மீது சார்ந்திருக்கிறது, இது மருந்தை தன்னுடைய ப்ரோடிரக் வடிவிலிருந்து மோனோபாஸ்பேட் (ஒரு பாஸ்பேட் குழுவுடன்), டைபாஸ்பேட் (இரு பாஸ்பேட் குழுக்களுடன்) மற்றும் இறுதியாக ட்ரைபாஸ்பேட் (மூன்று பாஸ்பேட் குழுக்களுடன்) வடிவமாகத் தொடர்விளைவாக மாற்றுவதற்கானது, பின்னர் இது வைரல் டிஎன்ஏ படியெடுத்தலில் தலையிடுகிறது.[44]

அசிக்ளோவிர் (ஜோவிராக்ஸ்), வாலாசிக்ளோவிர் (வால்டிரெக்ஸ்), ஃபாம்சிக்ளோவிர் (ஃபாம்விர்) மற்றும் பென்சிக்ளோவிர் போன்ற திடீர் தோன்றல் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ்ஸைக் கட்டுப்படுத்த பல்வேறு பரிந்துரைக்கப்பட்ட ஆன்டிவைரல் மருந்துகள் இருக்கின்றன. இந்த மருந்து வகையில் அசிக்ளோவிர் தான் அசலான மற்றும் ப்ரோடோடிபிகல் உறுப்பினராக இருந்தது; இப்போது அது பெரிதும் குறைக்கப்பட்ட விலையில் பொதுப்படையான வர்த்தகப் பெயர்களில் கிடைக்கிறது. அசிக்ளோவிர் மற்றும் பென்சிக்ளோவிரின் ப்ரோடிரக்குகளான முறையே வாலாசிக்ளோவிர் மற்றும் ஃபாம்சிக்ளோவிர் - மேம்படுத்தப்பட்ட தண்ணீரில் கரையும் தன்மை மற்றும் வாய் வழியாக எடுத்துக்கொள்ளும்போது சிறப்பான உயிரியல் கிடைக்கும் தன்மையைக் கொண்டிருக்கிறது.[44] தாய்வழி மீண்டும் தோன்றல் ஹெர்பெஸ் வழக்குகளில் ஒரு மாதக் குழந்தைக்கு ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கடத்தப்படுவதைத் தவிர்ப்பதற்கு, கர்ப்பத்தின் கடைசி மாதங்களின் போது பயன்படுத்துவதற்கான அடக்கப்படும் சிகிச்சைக்காக பரிந்துரைக்கப்பட்ட ஆன்டிவைரல்தான் அசிக்ளோவிர். பென்ஸோகேய்ன் கடுமையான சளிகளைக் குணப்படுத்தும் மற்றும் அறிகுறிகளின் தீவிரத்தைக் குறைக்கக்கூடிய பெரும்பாலான பரிந்துரைக்கப்படாத மருந்துகளில் இருக்கும் ஒரு பொருள்.[45] வாலாசிக்ளோவிர் மற்றும் ஃபாம்சிக்ளோவிரின் பயன்பாடு, சிகிச்சை இணக்கம் மற்றும் செயற்படுத்தும் திறனை ஆற்றலுடன் மேம்படுத்தும் அதே வேளையில், இந்தத் தருவாயில் பாதுகாப்பு மதிப்பீடுகளில் இன்னமும் இருந்து வருகிறது.

மனிதர்கள் மற்றும் எலிகளில் மேற்கொள்ளப்பட்ட பல்வேறு ஆய்வுகள், ஹெர்பெஸால் முதன்முறையாக பாதிக்கப்பட்டவுடன் ஃபாம்சிக்ளோவிர் உடனான விரைவான சிகிச்சை, எதிர்கால ஹெர்பெஸ் திடீர் தோன்றல் வாய்ப்புகளை வெகுவாகக் குறைக்கும் சான்றுகளை வழங்கியிருக்கிறது. ஃபாம்சிக்ளோவிரை ஆரம்பத்திலேயே பயன்படுத்துவது, நரம்புசெல்திரளில் உள்ளுறைந்திருக்கிற கிருமிகளின் அளவுகளைக் குறைப்பதைக் காட்டுகிறது.[46][47][48] தங்களின் முதல் ஹெர்பெஸ் நிகழ்வின்போது, தினசரி மூன்று வேளை, ஐந்து நாளைக்கு ஃபாம்சிக்ளோவிர் 250 எம்ஜியுடன் சிகிச்சையளிக்கப்பட்ட மனித ஆய்வு, வெறும் 4.2 சதவிகிதத்தினர் தான், முதல் திடீர் தோன்றலுக்குப் பின்னர் ஆறு மாதத்திற்குள் மீண்டும் தோன்றலை அனுபவித்தார்கள் என்று கண்டறியப்பட்டுள்ளது, இது அசிக்ளோவிர் சிகிச்சைபெற்ற நோயாளிகளில் 19 சதவிகித மீண்டும் தோன்றலை ஒப்பிடுகையில் ஐந்து மடங்கு குறைவு.[49] இத்தகைய நல்ல அறிகுறிகளுடனான முடிவுகளைக் கொண்டிருந்தபோதிலும், ஹெர்பெஸுக்கான ஆரம்பநிலை ஃபாம்சிக்ளோவிர் சிகிச்சையை இந்த வகையான அல்லது இதற்கு ஒத்த டோசேஜ் நடைமுறையில் அளிக்க இன்னமும் பரவலாக மேற்கொள்ளப்படவில்லை. இதன் காரணமாக சில மருத்துவர்கள் மற்றும் நோயாளிகள் லேபிலற்ற பயன்பாடுகளைத் தேர்வு செய்துள்ளனர். பரிந்துரைக்கப்பட்ட ஒரு நடைமுறையானது, இதில் ஃபாம்சிக்ளோவிர் ஒரு நாளைக்கு 10-20 எம்ஜி 5-10 நாட்கள் வரை, முதல் ஹெர்பெஸ் தொற்று ஏற்பட்டவுடன் (முதல் அறிகுறி அல்லது திடீர் தோன்றல் அல்ல) எவ்வளவு விரைவாக முடியுமோ அவ்வளவு விரைவாக சிகிச்சை தொடங்கப்படவேண்டும், மேலும் சிகிச்சையை ஆரம்பிப்பதற்கான மிகப் பயனுள்ள நேரம், முதல் ஹெர்பஸ் தொற்றுநோய் ஏற்பட்ட ஐந்து நாட்கள் அல்லது அதற்குக் குறைவாக. எனினும், இந்த சிகிச்சைக்கான வாய்ப்பு கிருமியுடன் முதலில் பாதிக்கப்பட்ட பின்னர் சில மாதங்களுக்கு மட்டுமே இருக்கும், இதைத் தொடர்ந்து உள்ளுறைந்ததற்கான ஆற்றல்மிக்க விளைபயன் பூஜ்ஜியத்துக்கு இறங்கிவிடுகிறது.[50]

ஆன்டிவைரல் மருந்துகள், உதடுகளில் திடீர் தோன்றலாக மீண்டும் மீண்டும் தோன்றுவதைக் குணப்படுத்த டாபிகல் க்ரீம்களாகவும் கிடைக்கப்பெறுகிறது, ஆனாலும் அவற்றின் விளைபயன் மறுக்கப்படுகிறது.[51] அசிக்ளோவிர் க்ரீமைக் காட்டிலும் பென்சிக்ளோவிர் க்ரீம் 7-17 மணி நேர நீண்ட செல்லுலார் ஹாஃப்-லைஃப்பைக் கொண்டிருக்கிறது, இது பாதிப்பிடத்தில் தடவப்படும்போது அசிக்ளோவிருடன் ஒப்பிடுகையில் அதன் பயன்விளைவுகளை அதிகரிக்கச் செய்துள்ளது[52].

மேல்பூச்சு சிகிச்சைகள்

தொகு

இளகல் மற்றும் பாதுகாப்புத்தன்மை ஆக்கக்கூறாக பல ஒப்பனைப்பொருட்களில் பயன்படுத்தப்படும் டோகோசானால், வாய்வழி ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் திடீர் தோன்றல்களின் சிகிச்சைக்கான மருந்துக் கூறாக ஓவர் தி கௌண்டரில் (ஓடிசி) (அதாவது மருந்துப் பரிந்துரைச் சீட்டு இல்லாமலேயே) கிடைக்கும். இது உயிரணு சவ்வுகளிடம் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி இணக்கமுறுவதைத் தடுப்பதாக எண்ணப்பட்டது, ஆனால் இது நிரூபிக்கப்படவில்லை மேலும் டோகோசானால் உயிரணுக்களின் சைடோபிளாஸம்களுக்குள் நுழைவதாக அறியப்படுகிறது. டோகோசானோலின் ஓடிசி டிரக் ஃபார்முலேஷன், அப்ரிவா என்ற பெயரில் ஆவானிர் பார்மசியூடிகல்சால் விற்பனை செய்யப்படுகிறது. ஜூலை 2000 ஆம் ஆண்டில் எஃப்டிஏ வால் நிகழ்த்தப்பட்ட மருத்துவமனை பரிசோதனைகளுக்குப் பின்னர் பயன்பாட்டிற்காக அப்ரிவா அங்கீகரிக்கப்பட்டது.[53] அமெரிக்கா மற்றும் கனடாவால் விற்பனைக்காக அங்கீகரிக்கப்பட்டது முதல் நேரடியாக மருத்துவக் கடைகளில் கிடைக்கும் ஆன்டிவைரல் டிரக் ஆகும். அப்ரிவாவின் உரிமத்திற்காக மேற்கொள்ளப்பட்ட ஆராய்ச்சி, ஓடிசி ஃபார்முலா மீட்சிப்பெறும் காலத்தை ஒரு மிதமான அளவுக்கு குறைத்திருப்பதைக் காட்டியது. திரும்ப குணமடைதல் காலத்தைப் பாதியாகக் குறைப்பதாகத் தவறான எண்ணத்தைத் தோற்றுவித்த காரணத்தால் மார்ச் 2007 ஆம் ஆண்டில் நடந்த ஒரு அமெரிக்க கிளாஸ் செயல்பாட்டு வழக்கின் விவாதப் பொருளாயின அவானிர் பார்மாசியூடிகல்ஸ் மற்றும் கிளாக்சோஸ்மித்கிளைன் கன்ஸ்யூமர் ஹெல்த்கேர்.[54]

தேயிலை மர எண்ணெய் டாபிகல் ஆன்டிவைரல் செயல்பாடுகளைக் கொண்டிருக்கலாம் என்பதைக் காட்டக்கூடிய சில வரையறுக்கப்பட்ட ஆராய்ச்சிகள் இருக்கின்றன, குறிப்பாக ஹெர்பெஸ் கிருமியுடன்[55] பகுதியில் மெய்க்கூச்சமுற அல்லது நோவேற்படும் முதல் உணர்வின் போது (அதாவது ஒருவர் தன்னுடைய உதட்டைக் கடிக்கும்போது), எந்தவொரு உடலியில் வெளிப்படுத்தலுக்கும் முன்னர், பல மணிநேரங்களுக்குத் தேயிலை மர எண்ணெயைத் தொடர்ந்து தேய்க்கவும். ஆரம்ப நிலையிலேயே கண்டுபிடிக்கப்பட்டால் சளிக் கொப்புளம் ஏற்படாது.

இதர மருந்துகள்

தொகு

சிமெடிடைன், நெஞ்செரிச்சல் மருந்துகளின் ஒரு பொதுவான கூறு மற்றும் ப்ரோபினெசிட், அசிக்ளோவீர் சிறுநீரகங்கள் அகற்றுதலைக் குறைக்கிறது.[56] இந்தச் சேர்மானங்கள் வாலாசிக்ளோவிர் அசிக்ளோவிராக மாற்றப்படும் விகிதத்தைக் கூடக் குறைக்கிறது, ஆனால் இடப் பரப்பை அல்ல.

குறைந்த டோஸ் ஆஸ்பிரின் (தினசரி 125 mg) மீண்டும் மீண்டும் தோன்றும் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி தொற்றுநோய்களைக் கொண்ட நோயாளிகளில் இது பயனுள்ளதாக இருக்குமென்று வரையறுக்கப்பட்ட சான்றுகள் ஆலோசனை கூறுகின்றன. ஆஸ்பிரின் (அசெடைல்சாலிசிலிக் அமிலம்) ஒரு ஸ்டீராய்டற்ற ஆன்டி-இன்ஃப்ளேம்மடரி மருந்தான இது ப்ராஸ்டாகிளாண்டின்களின் அளவைக் குறைக்கிறது —இயற்கையாகவே ஏற்படும் லிபிட் சேர்மானங்கள்—உடல் எரிச்சல் உருவாவதற்கு அவசியமானவை.[57] விலங்குகளிடத்தில் மேற்கொள்ளப்பட்ட ஒரு சமீபத்திய ஆய்வு, ஆஸ்பிரின் மூலம் கண்ணில் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 இன் வைரல் உதிர்தல் தோற்றுவித்த வெப்பஞ்சார்ந்த (சூடு) தொல்லைக்கான தடுப்பாணையைக் காட்டியது மற்றும் மீண்டும் மீண்டும் தோன்றலின் அடிக்கடி ஏற்படும் தன்மையைக் குறைக்கும் ஆதாயத்துக்கான சாத்தியக்கூறைக் காட்டியது.[58]

மற்றுமொரு சிகிச்சை பெட்ரோலியம் ஜெல்லியின் பயன்பாடு.[சான்று தேவை] தண்ணீர் அல்லது உமிழ்நீர் புண்ணிடம் சேர்வதைத் தடுப்பதன் மூலம் சளிப் புண்களின் குணமடைதல் வேகமாகும்.

மாற்றுச் சிகிச்சைகள்

தொகு
 
படர்தாமரையின் சிகிச்சைக்குப் பலர் இயற்கை உற்பத்திகள் மற்றும் உணவுச் சத்துக்களின் ஆதாயங்களை நாடுகின்றனர்.

சில குறிப்பிட்ட உணவுவிதிமுறைகள் சார்ந்த இணக்கங்கள், உணவுவிதிமுறைகள் சார்ந்த சேர்க்கைகள் மற்றும் மாற்று நோய் தீர்க்கும் வழிகள் ஆகியவை ஹெர்பெஸ் குணப்படுத்தலில் பயனுடையவைகளாக இருப்பதாக நம்பப்படுகிறது, அவை தனியாகவோ, பரிந்துரைக்கப்பட்ட ஆன்டிவைரல் நோய் தீர்க்கும் சிகிச்சையின் இணைப்புடனோ இருக்கலாம். மனிதர்களில் ஹெர்பெஸைக் குணப்படுத்துவதற்கு பெரும்பாலான இந்த சேர்மானங்களின் விளைபயன் பயன்பாட்டினை ஆதரிப்பதற்கு போதிய அறிவியல் மற்றும் மருத்துவச் சான்றுகள் இல்லை.[59]

லைசைன் கூடுதல்கள், ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் நோய்த்தடுப்பு மற்றும் சிகிச்சைக்குப் பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது. லைசைன், ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1க்கு எதிராக பெரிதான விளைபயனைக் காட்டுகிறது, ஆனால் எல்லா கிருமி மாறுபாடுகளிடமும் செயல்பாட்டுடன் இருக்காது. ஒரு நாளைக்கு 1 கிராம் (1000 mg)க்கும் குறைவான டோசேஜ் நிச்சயமில்லாத பயனின்மை மற்றும் 8 கிராம் (8000 mg)க்கும் அதிகமான டோசேஜால் எந்தக் கூடுதல் ஆதாயமும் கிடைக்காது. ஒரு திடீர் தோன்றலின்போது பாப்கார்ன் போன்ற சோளம் அடிப்படையிலான விளைபொருட்களை (இவை அதிக அளவிலான ஆர்கினனைக் கொண்டிருக்கிறது) தவிர்த்தால் லைசைனெ மிகப் பெரும் விளைபயனாக இருக்கும். லைசைன் சிகிச்சை ஒருவகையில் உடல் திண்மை உணர்வுப்பூர்வமானது, இதில் உடல் திண்மை அதிகரிக்க விளைபயனுடனான சிகிச்சையைப் பெற அதிக டோசேஜும் தேவைப்படுகிறது. 24 மணிநேர காலஅவகாசத்தில் அது 3 அல்லது கூடுதல் டோஸ்களில் எடுத்துக்கொள்ளப்படவேண்டும், மேலும் தோல் மறத்துப்போதல் அல்லது எரிச்சல் போன்ற அறிகுறிகள் முதலில் தோன்றத் தொடங்கியது கண்டறியப்பட்டவுடனே தொடங்கப்படவேண்டும்.[60][61][62]

க்ரீம் அல்லது ஜெல்லாக கிடைக்கப்பெறும் அலோயி வெரா, பாதிக்கப்பட்ட பகுதியை விரைவில் குணமடையச் செய்கிறது மேலும் மீண்டும் ஏற்படுவதைத் தடுக்கக்கூடும்.[63]

லெமன் பாம் (மெல்லிசா அஃபிசிநாலிஸ்) உயிரணு வளர்ச்சியில் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-2 க்கு எதிரான ஆன்டிவைரல் செயல்பாடுகளைக் கொண்டிருக்கிறது, மேலும் ஹெர்பெஸ்ஸால் பாதிப்படைந்த நபர்களுக்கு ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி அறிகுறிகளைக் குறைக்கக் கூடும்.[64][65][65]

சிவப்பு கடற்பூண்டுகளிலிருந்து பிழிந்தெடுக்கப்பட்ட கார்ராகீனன்இன்—லீனியர் சல்பேட் செய்யப்பட்ட பாலிஸாச்சரைட்கள்— ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-பாதிப்புக்குள்ளான உயிரணுக்கள் மற்றும் எலிகளில் ஆன்டிவைரல் விளைபயன்களைக் கொண்டிருப்பதாகக் காட்டப்படுகிறது.[66][67]

எசினேசியா செடியிலிருந்து பெறப்பட்ட சாறுகளிலிருந்து வாய்வழி ஹெர்பெஸ்ஸை[68], ஆனால் பிறப்புறுப்புக்குரிய ஹெர்பஸ் அல்ல, குணப்படுத்தும் ஆதாயங்களின் வாய்ப்பு பற்றி இருவேறான ஆதாரங்களைக் கொண்டிருக்கிறது.[69]

ரெஸ்வெராட்ரால், தாவரங்கள் மற்றும் சிவப்பு வைனின் ஒரு ஆக்கக் கூறினால் இயற்கையாக தயாரிக்கப்படும் ஒரு சேர்மானம், வளர்ந்துவிட்ட உயிரணுக்களில் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி நகலெடுப்பைத் தடுக்கிறது, மேலும் எலிகளில் தோல் சம்பந்தமான ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி புண்கள் தோன்றுவதைக் குறைக்கிறது. அது, தானே ஒரு விளைபயனுடைய சிகிச்சையாக கருதப்படுவதற்கான ஆற்றலைக் கொண்டிருக்கவில்லை.[70][71]

பூண்டின் சாறுகள், உயிரணு வளர்த்தல் சோதனைகளில் ஆன்டிவைரல் செயல்பாடுகளைக் காட்டியிருக்கிறது, இருந்தபோதிலும் ஆன்டிவைரல் விளைபயனை உற்பத்திச் செய்ய சாறுகளின் மிக உயர்ந்த செறிவுகள் உயிரணுக்களுக்கு நஞ்சாகவும் இருக்கிறது.[72]

ப்ரூனெல்லா வல்காரிஸ் தாவரம், செல்ஃப்ஹீல் என்று பொதுவாக அறியப்படுகிறது, வளர்க்கப்பட்ட உயிரணுக்களில் வகை 1 மற்றும் வகை 2 ஹெர்பெஸ் வெளிப்பாட்டையும் தடுக்கிறது.[73]

லாக்டோஃபெர்ரின், புரதம் தயிர் நீரின் சேர்மானம், விட்ரோவில் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமிக்கு எதிராக அசிக்ளோவிருடன் ஒரு சினெர்ஜிக் விளைபயனைக் கொண்டிருப்பதாகக் காட்டப்படுகிறது.[74]

சில உணவுமுறை கூடுதல்கள் ஹெர்பெஸ்ஸை நிச்சயமாக குணப்படுத்துவதாகக் கூறப்படுகிறது. இவற்றில் வைட்டமின் சி, வைட்டமின் ஏ, வைட்டமின் இ மற்றும் துத்தநாதம் ஆகியவையும் அடங்கும்.[75][76]

புடிலேடெட் ஹைட்ராக்சிடோலூயெனெ (BHT), உணவு பதனமாக பொதுவாக கிடைக்கப்பெறுகிறது, ஹெர்பெஸ் கிருமியை செயலிழக்கச் செய்யக்கூடியவையாக உயிரணு வளர்ச்சி மற்றும் விலங்கு ஆய்வுகளில் காட்டப்படுகிறது.[77][78] எனினும், மனிதர்களில் இருக்கும் ஹெர்பெஸ் தொற்றுநோய்களைக் குணப்படுத்தக் கூடியவைகளாக BHT மருத்துவரீதியாக பரிசோதிக்கப்படவும் அங்கீகரிக்கப்படவும் இல்லை.

நோய் கண்டறிதல்

தொகு

செயல்பாடுடன் கூடிய தொற்றுநோயைத் தொடர்ந்து, ஹெர்பெஸ் கிருமிகள் நரம்பு மண்டலத்தின் புலன்கள் சார்ந்த மற்றும் தன்னியக்க நரம்பு செல்திரள்களில் ஒரு உள்ளுறைந்த தொற்றுநோயை உருவாக்குகிறது. கிருமியின் இரு-நிலை டிஎன்ஏ, நரம்பின் செல் பாடியின் உட்கருவில் தொற்று மூலம் உயிரணு உடற்கூறுக்குள் இணைத்துக்கொள்ளப்படுகிறது. ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி உள்ளுறை செயலற்றது—எந்த கிருமியும் உண்டாவதில்லை- மேலும் லேடென்சி அசோசியேடெட் டிரான்ஸ்கிரிப்ட் (LAT) உட்பட பல வைரல் மரபணுக்களால் கட்டுப்படுத்தப்படுகிறது.[79]

ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமியால் பாதிக்கப்பட்ட பலர், தொற்றுநோய் ஏற்பட்ட முதல் ஆண்டிலேயே மீண்டும் ஏற்படுதலை அனுபவிக்கிறார்கள்.[5] புண்கள் உண்டாவதற்கு முன்னரே ப்ரோட்ரோம் தோன்றுகின்றன. ப்ரோட்ரோமல் அறிகுறிகளில் அடங்குபவை, மெய்க்கூச்சம் (பரஸ்தேசியா), நமைச்சல், தோலுக்கு வலுவூட்டும் லம்போசாக்ரல் நரம்பிடத்தில் வலி. ப்ரோடோர்ம்கள் பல நாட்கள் வரைக்கும் கூட ஏற்படும் அல்லது புண்கள் ஏற்படுவதற்குச் சில மணி நேரங்களுக்கு முன்னர் ஏற்படும். ப்ரோட்ரோம் ஏற்படும்போது ஆன்டிவைரல் சிகிச்சையைத் தொடங்குவது, சில தனிநபர்களில் புண்களின் தோற்றத்தை மற்றும் காலநீட்டிப்பைக் குறைக்கலாம். மீண்டும் தோன்றலின்போது, குறைந்த புண்களே ஏற்படுவதற்கான வாய்ப்பிருக்கிறது, அவை முதன்மை தொற்றின்போது ஏற்படக்கூடியவைகளைக் காட்டிலும் குறைவான வலியைக் கொண்டிருக்கும் மேலும் வேகமாக குணமடையும் (ஆன்டிவைரல் சிகிச்சை இல்லாமல் 5-10 நாட்களுக்குள்).[5] பிந்தைய திடீர் தோன்றல்கள் குறிப்பிட்ட காலங்களில் அல்லது எபிசோடிக்காக நிகழக்கூடியவைகளாக இருக்கின்றன, ஆன்டிவைரல் நோய் சிகிச்சையைப் பயன்படுத்தாத போது சராசரியாக ஆண்டுக்கு நான்கு அல்லது ஐந்து முறை ஏற்படும்.

மீண்டும் செயல்படுவதற்கான காரணங்கள் நிச்சயமற்றவைகளாக இருக்கிறது, ஆனால் பல்வேறு நிகழச் செய்விப்பதற்கான சாத்தியக்கூறுகள் பதிவுசெய்யப்பட்டுள்ளன. ஒரு சமீபத்திய ஆய்வு (2009), செயலற்ற கிருமியை மீண்டும் செயல்படுத்துவதில், புரதம் VP16 ஒரு முக்கிய பங்காற்றுகிறது என்பதைக் காட்டுகிறது.[80] மாதவிடாயின் போது நோய் தடுப்பு அமைப்புகளில் ஏற்படும் மாற்றங்கள் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 மறுசெயலாக்கத்தில் பங்கு வகிக்கலாம்.[81][82] வைரல் மேல்மூச்சு சுவாச பாகத்தில் தொற்றுநோய் அல்லது இதர காய்ச்சல் தொடர்பான நோய்கள் போன்ற உடன்நிகழ்கிற தொற்றல்கள், திடீர்தோன்றல்களை ஏற்படுத்தும். தொற்றுநோய் காரணமாக மறுசெயலாக்கம் தான், சளிப் புண் மற்றும் காய்ச்சல் கொப்புளம் போன்ற வரலாற்றுக்குரிய சொற்களின் சாத்தியப்படும் மூலங்கள்.

அடையாளங் காணப்பட்ட இதர தோற்றுவிப்புகளில் அடங்குபவை: முகம், உதடுகள் அல்லது முகத்துக்குரிய காயங்கள், உடல்நலம் குன்றுதல், அறுவை சிகிச்சை, ரேடியோதெரபி மற்றும் காற்று, அல்ட்ராவைலட் லைட் அல்லது சூரியஒளிக்கு வெளிப்படுதல்.[83][84][85][86][87]

மீண்டும் மீண்டும் ஏற்படும் நோய் திடீர்த்தோன்றல்களின் அடிக்கடி நிகழும் தன்மை மற்றும் தீவிரம் நோயாளிகளுக்கிடையில் பெரிதும் வேறுபடுகிறது. சில தனிநபர்களின் நோய் திடீர்த்தோன்றல்கள், பல வாரங்களுக்குத் தொடர்ந்து இருக்கும் பெரிதான, வலியுடன் கூடிய புண்கள் மிகவும் பலவீனமாக்கும், மற்றவர்கள் ஒரு சில தினங்களுக்கே சிறிது நமைச்சல் அல்லது எரிச்சலை அனுபவிப்பார்கள். கிருமிக்கான நோய்த் தடுப்பு காலப்போக்கில் உருவாக்கப்படுகிறது. பாதிப்புக்குள்ளான பெரும்பாலான தனிநபர்கள், குறைவான நோய் திடீர்த் தோன்றலை அனுபவிப்பார்கள் மேலும் திடீர்த் தோன்றல் அறிகுறிகள் அவ்வப்போது குறைந்த தீவிரத்தன்மையுடையதாகும். பல ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, சில நபர்கள் நிரந்தரமாக அறிகுறிகளற்றவர்களாகி விடுகிறார்கள், மேலும் இனிமேற்கொண்டு திடீர் தாக்குதல்களை அனுபவிக்கமாட்டார்கள், ஆனால் அவர்கள் மற்றவர்களுக்கு இன்னமும் தொற்றுநோயைப் பரப்புபவர்களாக இருப்பார்கள். இம்முனோ-உள்ளடக்கப்பட்ட தனிநபர்கள் அடிக்கடி நிகழக்கூடிய மற்றும் தீவிரமான மற்றும் நீண்ட எபிசோட்களை அனுபவிப்பார்கள். ஆன்டிவைரல் மருந்துகள், திடீர் தோன்றல்களின் காலஅளவை மற்றும் அடிக்கடிதோன்றும் தன்மையைக் குறைப்பதாக மெய்ப்பித்துள்ளது.[88] திடீர்தாக்குதல்கள் பாதிக்கப்பட்ட அசல் இடத்தில் அல்லது பாதிக்கப்பட்ட நரம்பு செல்திரளிலிருந்து நரம்பு முடிவுகளைச் சேரும் அருகில் மீண்டும் ஏற்படலாம். பிறப்புறுப்பில் பாதிப்பு வழக்கைப் பொறுத்தவரையில், புண்கள் பாதிக்கப்பட்ட அசல் இடத்தில் அல்லது முதுகுத் தண்டின் அடிப்பாகத்தில், புட்டத்தில் அல்லது தொடையின் பின்புறத்தில் தோன்றலாம்.

வரலாறு

தொகு

ஹெர்பெஸ் குறைந்தது 2,000 ஆண்டுகளாக அறியப்பட்டு வருகிறது. நிறைய மக்களுக்கு சளிப் புண் ஏற்பட்ட காரணத்தால் பேரரசர் டைபெரியஸ் ரோமில் சில காலத்திற்கு முத்தமிடுவதை தடைசெய்திருந்ததாகச் சொல்லப்படுகிறது. 16ஆம் நூற்றாண்டு ரோமியோ மற்றும் ஜூலியட் -இல், "o'er லேடிஸ்' லிப்ஸ்"ஸில் கொப்புளங்கள் இருப்பதாக குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. 18ஆம் நூற்றாண்டுகளில் இது பரத்தைகளிடத்தில் பரவலாகக் காணப்பட்டதென்றும் அதை "பெண்களின் வாழ்க்கைத் தொழில்சார்ந்த நோய்" என்றும் அழைக்கப்பட்டிருந்தது.[89]

1940 ஆம் ஆண்டுகள் வரை ஹெர்பெஸ் ஒரு கிருமியாகக் கண்டறியப்படவில்லை.[89]

ஹெர்பெஸ் ஆன்டிவைரல் சிகிச்சை 1960 ஆம் ஆண்டுகளின் ஆரம்பத்தில் தொடங்கிவிட்டது, டியாக்சிரிபோனுக்லீயிக் அமில (டிஎன்ஏ) இனிபிடர்கள் என்றழைக்கப்பட்ட வைரல் படியெடுப்புடன் இடையீடு செய்த மருந்துகளுடன் பரிசோதனை பயன்பாடாகத் தொடங்கியது. இதன் அசல் பயன்பாடு, இம்முனோ உள்ளடக்கப்பட்ட (டிரான்ஸ்பிளாண்ட்) நோயாளிகளில்,[90] பெரியவர் என்சிபாலிடிஸ்,[91] கெராடிடிஸ்,[92] அல்லது பரவச்செய்யப்பட்ட ஹெர்பெஸ் ஸோஸ்டெர்[93] போன்ற பொதுவாக உயிர்க்கொல்லி அல்லது பலவீனமாக்கும் நோய்களுக்கு எதிராக பயன்படுத்தப்பட்டது. முதலில் இதில் பயன்படுத்தப்பட்ட சேர்மானங்கள், 5-ஐயோடோ-2'-டியாக்ஸியுரிடைன், AKA ஐடாக்ஸுரிடைன், IUdR, அல்லது (IDU) மற்றும் 1-β-D-அராபினோஃபுரானோசில்சிடோசைன் அல்லது அரா-C,[94] பின்னாளில் சைடோசார் அல்லது சைடோராபைன் என்ற பெயரில் விற்பனை செய்யப்பட்டது. இந்தப் பயன்பாடு, ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ்,[95] ஸோஸ்டெர் மற்றும் வரிசெல்லா[96] போன்ற தலைப்புக்குரிய சிகிச்சைகளைச் சேர்ப்பதற்கும் விரிவடைந்தது. சில சோதனைகள் வெவ்வேறு ஆன்டிவைரல்களுடன் மாறுபட்ட முடிவுகளைக் கொண்டிருந்தது.[91] 1970 ஆம் ஆண்டுகளின் மத்தியில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட 9-β-D-அராபினோஃபுரானோசிலாடினைன், AKA அரா-A அல்லது விதாராபைன், அரா-C யைக் காட்டிலும் மிகக் குறைந்த நச்சு, வழக்கமான நியோநேடல் ஆன்டிவைரல் சிகிச்சையின் தொடக்கத்துக்கான வழியை ஏற்படுத்தியது. உயிர்போக்கும் ஆபத்துடைய ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி நோயின் நிர்வாகத்திற்கு நச்சியல்பைக் காட்டிலும் அதிக கனம் கொண்ட தெராபெடிக் செயல் திறனுக்கான ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி எதிரான செயல்பாட்டுடன் ஆன்டிவரைல் மருந்துகளை முதன்முறையாக ஒழுங்குமுறையில் அளித்தது விதாராபைன் தான். 1977 ஆம் ஆண்டில், இன்ட்ராவெனொஸ் விதார்பைன், அமெரிக்க உணவு மற்றும் மருந்து நிர்வாகம் (FDA) இல் பயன்படுத்துவதற்காக உரிமம் வழங்கப்பட்டது. அந்த நேரத்திய இதர பரிசோதனைக்குரிய ஆன்டிவைரல்களில் உள்ளடங்கியவை: ஹெபாரின் [97], ட்ரைஃப்ளூவோரோதைமைடைன் (TFT)[98], ரிபிவாரின்,[99] இன்டர்ஃபெரான்,[100] விராஜோல்,[101] மற்றும் 5-மிதாக்சிமிதைல்-2'-டியாக்ஸியுரிடைன் (MMUdR).[102] 1970 ஆம் ஆண்டுகளின் இறுதிகளில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட 9-(2-ஹைட்ராக்சிஎதோக்சிமிதைல்) குவானைன், AKA அசிக்ளோவீர்,[103] ஆன்டிவைரல் சிகிச்சைக்கான மற்றொரு தடத்தை ஏற்படுத்தி 1980 ஆம் ஆண்டுகளின் இறுதிகளில் விதார்பைன் vs. அசிக்ளோவிர் வழக்குகளுக்கு இட்டுச்சென்றது.[104] விதார்பைனைக் காட்டிலும் குறைவான நச்சியல்பு மற்றும் உட்கொள்ளுதலில் எளிமை, ஹெர்பெஸ் சிகிச்சையில் ஆசிக்ளோவிரை அது 1988 ஆம் ஆண்டில் எஃப்டிஏ-வால் உரிமம் வழங்கப்பட்டபிறகு, தேர்வுக்குரிய மருந்தாக ஆனது.[105] நியோநேடல் ஹெர்பெஸ் சிகிச்சையில் மற்றொரு நன்மை, அதிகரித்த டோசேஜ்களுடன் அதன் உயிரிழக்கும் தன்மை மற்றும் ஆரோக்கியம் குன்றும் தன்மை வெகுவாக குறைக்கப்பட்டுள்ளது, இது விதார்பைனின் அதிகரித்த டோசேஜுடன் ஒப்பிடுகையில் நிகழாத ஒன்று.[105] சமன்பாட்டின் மறுபுறத்தில், நோய் எதிர்ப்பு திறன் பதிலுரைகளை அசிக்ளோவிர் தடுப்பதாகத் தெரிகிறது, மேலும் அசிக்ளோவிர் ஆன்டிவைரல் சிகிச்சையில் இருக்கும் புதிதாய்ப் பிறந்த குழந்தைகள் நோய் எதிர்ப்பு டிடிரில் விதார்பைனைக் காட்டிலும் மிகவும் மெதுவாக உயர்ந்தது கண்டுணரப்பட்டது.[105]

சமுதாயம் மற்றும் கலாச்சாரம்

தொகு

நோய் கண்டறிதலைத் தொடர்ந்து அந்த நிலைமைக்குத் தொடர்பாக சில நபர்கள் எதிர்மறையான உணர்வுகளைப் பெறுகிறார்கள், குறிப்பாக பிறப்புறுப்பு வகையிலான நோயினைப் பெற்றிருந்தால் அவ்வாறு உணர்கிறார்கள். அந்த உணர்வுகளில் உள்ளடங்குபவை மனஅழுத்தம், நிராகரிக்கப்படும் அச்சம், தனிமைப்படுத்தப்படும் எண்ணம், கண்டுபிடிக்கப்படக்கூடும் என்னும் அச்சம், சுய-அழிப்பு உணர்வுகள் மற்றும் சுயஇன்பம் கொள்ளும் அச்சம்.[106] பொதுவாக இத்தகைய உணர்வுகள் காலப்போக்கில் குறைந்துவிடும். ஹெர்பெஸ்ஸை சுற்றியிருக்கும் பெரும்பாலான அச்சங்கள் மற்றும் அவமதிப்புகள், 1970 ஆம் ஆண்டுகளில் பின்னாளில் தொடங்கி 1980 ஆம் ஆண்டுகளின் ஆரம்பத்தில் உச்சமடைந்த ஊடக பிரச்சாரங்களிலிருந்து கிளைவிட்டவை. தற்போது எங்கும் காணப்பெறுகிற "தாக்குதல்கள்", "திடீர்த்தோன்றல்கள்", "துயரத்துக்கு ஆளானவர்கள்" மற்றும் "துன்பப்படுகிறவர்கள்" போன்ற அச்சம் ஏற்படுத்தக்கூடிய மற்றும் கவலையை உண்டாக்கும் துறைச் சொற்களால் அலங்கரிக்கப்பட்ட பன்மடங்கு கட்டுரைகள் வெளிவந்தன. ஒரு காலகட்டத்தில் "ஹெர்பெடிக்" என்னும் சொல் பிரபலமான சொற் களஞ்சியங்களிலும் நுழைந்தது. அந்தக் கட்டுரைகள் பல பத்திரிக்கைகள் தவிர, ரீடர்ஸ் டைஜஸ்ட் , யு.எஸ். நியூஸ் மற்றும் டைம் பத்திரிக்கைகளிலும் வெளியானது. தொலைக்காட்சிக்காக செய்யப்பட்ட ஒரு திரைப்படம் அந்தரங்க கடுந்துயர் என்று பெயரிடப்பட்டது. டைம் பத்திரிக்கை 1982 ஆம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் இதழின் அட்டைப்படத்தில் 'ஹெர்பெஸ்: தி நியூ ஸ்கேர்லெட் லெட்டர்' என்று கொண்டுவந்தபோது, அது தன் உச்சத்தை அடைந்தது, இது அந்தச் சொல்லை ஒரு அவமானத்துக்குரிய சொல்லாகவே பொதுமக்களிடம் நிலைபெறச்செய்தது.[89] அறிவியல் உண்மை என்னவென்றால், பெரும்பாலான மக்கள் அறிகுறியற்றவர்களாகவே இருக்கிறார்கள், பெரும்பாலான மக்களுக்கு அது எந்தவிதமான உடல்நலக் கோளாறுகளையும் ஏற்படுத்துவதில்லை மேலும் உலகின் பெரும்பாலான மக்கள்தொகை ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1, 2 அல்லது இரண்டையும் கொண்டிருக்கிறார்கள். அமெரிக்கா மற்றும் இங்கிலாந்தில் ஹெர்பெஸ் உதவிக் குழுக்குள் அமைக்கப்பட்டு, ஹெர்பெஸ் பற்றிய தகவல்களை அளிப்பதுடன், தகவல் மன்றங்கள் மற்றும் "துன்பப்படுபவர்"களுக்கான டேட்டிங் வலைதளங்களை நடத்துகின்றன.[107]

ஹெர்பெஸ் கிருமியுடன் இருக்கும் நபர்கள், தாங்கள் பாதிக்கப்பட்டிருக்கும் விஷயத்தை, தங்கள் நண்பர்கள் மற்றும் குடும்பத்தார் உட்பட மற்றவர்களிடம் வெளிப்படுத்த பெரும்பாலும் தயங்குகிறார்கள். புதிய அல்லது பாலியல் கூட்டாளிகளாகக் கூடியவர்களிடம் இது குறிப்பாக உண்மையாக இருக்கிறது, அவர்களை தற்செயலானவர்களாகக் கருதுகிறார்கள்.[108] புதிய கூட்டாளிகளிடம் தெரிவிக்கவேண்டுமா வேண்டாமா மற்றும் உறவின் எந்த நேரத்தில் தெரிவிக்கவேண்டும் போன்ற முடிவுகளை எடுப்பதற்கு முன் புலன்களால் அறியக்கூடிய பதிலுரைகள் சில நேரங்களில் கணக்கில் எடுத்துக்கொள்ளப்படுகின்றன. ஒரு நபருடன் முதலில் டேட்டிங் செய்யத் தொடங்கும்போது, பல நபர்கள் தங்களுடைய ஹெர்பெஸ் நிலைமையை வெளிப்படுத்த விரும்புவதில்லை, ஆனால் அந்தத் தம்பதியினர் ஒரு பாலியல் உறவை நோக்கிச் செல்கிறார்கள் என்பது தெளிவாகும் வரை சொல்லக் காத்திருக்கிறார்கள். மற்ற நபர்கள் ஹெர்பெஸ் நிலைமையை ஆரம்பத்திலேயே சொல்லிவிடுகிறார்கள். வேறு சிலரோ ஏற்கெனவே ஹெர்பெஸால் பாதிக்கப்பட்ட நபர்களையே டேட்டிங் செய்ய விழைகிறார்கள். தெரிவிப்பதற்கான முன்னோடி 1970 ஆம் ஆண்டுகள் - 1980 ஆம் ஆண்டுகளின் உணர்ச்சிபூர்வமான ஊடக உள்ளடக்க இணைவுகளுடன் உருவாக்கப்பட்டது. 1970 ஆம் ஆண்டுகளின் மத்தியகாலம் முதல் இறுதிகாலம் வரையிலான பாதிக்கப்பட்டவர்கள் பாதிக்கப்படாதவர்களிடம் தெரிவிக்கவேண்டும் என்பதையே கேள்விப்பட்டதில்லை அல்லது தெரிவிக்க வேண்டிய எந்த அவசியத்தையும் உணரவில்லை. உடல்நல கண்ணோட்டத்தில் அவ்வாறு செய்வது ஒரு பொறுப்புடைய செயல் என்று பாதிக்கப்படாத மக்கள் பொதுவாக ஒப்புக்கொள்கிறார்கள், ஏனெனில் பாதிக்கப்படாத தனிநபர்கள் அவ்வாறு தொடர்ந்து இருக்கவே விரும்புகிறார்கள். கூட்டாளி பற்றிய அதிகமான அறிவுடன், ஒரு தனிநபர் உடல்நலம் தொடர்பான விஷயம் பற்றிய ஒரு தகவலறிந்த முடிவினை மேற்கொள்ளலாம்.

ஆராய்ச்சி

தொகு

அமெரிக்காவில் இருக்கும் தேசிய உடல்நல அமைப்பு (NIH), ஹெர்பிவாக்கின், ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-2 க்கு எதிரான ஒரு தடுப்பூசி, கட்டம் III பரிசோதனைகளை மேற்கொண்டிருக்கிறது.[109] ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 ஆல் எப்போதுமே ஆட்படாத பெண்களில் மட்டுமே இந்த தடுப்பூசி விளைபயனைக் கொண்டிருப்பதாகக் காட்டப்பட்டுள்ளது. மொத்தத்தில் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-2 செரோபாசிடிவ்வைத் தடுப்பதில் தோராயமாக 48% விளைபயனைக் கொண்டிருப்பதாகவும் மேலும் நோய் அறிகுறிகொண்ட ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-2 ஐத் தடுப்பதில் தோராயமாக 78% விளைபயனைக் கொண்டிருக்கிறது.[110] ஆரம்பகட்ட -பரிசோதனைகளின் போது, ஆண்களிடத்தில் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-2 ஐத் தடுப்பதற்கான எந்தச் சான்றினையும் அந்தத் தடுப்பூசி காட்சிப்படுத்தவில்லை.[110] அத்துடன் தடுப்பூசி அளிக்கப்பட்ட நேரத்தில் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-2 தொற்றுநோய் கொண்டிராத பெண்களிடத்தில், புதிதாகப் பெறப்பட்ட ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-2 காரணமாக அறிகுறிகள் மற்றும் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-2 பெறுதலை மட்டுமே இந்தத் தடுப்பூசி குறைத்தது.[110] ஏனெனில் அமெரிக்காவில் உள்ள 20% மக்கள் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-2 ஆல் பாதிக்கப்பட்டிருக்கிறார்கள், இந்தத் தடுப்பூசி பொருத்தமாக இருக்கக்கூடிய மக்கள்தொகையை இது மேலும் குறைக்கிறது.[110]

ஃப்ளோரிடா பல்கலைக்கழகத்தின் ஆராய்ச்சியாளர்கள் குறைந்த அறிவுடனான ரிபோசைமைக் கண்டுபிடித்திருக்கிறார்கள், இது ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 இல் உள்ள அவசியமான ஜீன்களின் mRNA வைக் குறிவைத்து பிளவுபடுத்துகிறது. mRNA வை UL20 ஜீனை குறிவைக்கும் ஹாம்மர்ஹெட் முயல்களில் உள்ள ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 ஒகுலார் தொற்றுநோயின் நிலையை வெகுவாகக் குறைத்தது, மேலும் விவோவில் இருக்கும் தீநுண்ம விளைச்சலைக் குறைத்தது[111]. மரபணுவைக் குறிவைக்கும் நடைமுறை, ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமியின் இறுக்கங்களைத் தடுப்பதற்காக சிறப்பாக வடிவமைக்கப்பட்ட ஆர்என்ஏ நொதியைப் பயன்படுத்துகிறது. பாதிக்கப்பட்ட உயிரணுவில் தீநுண்ம அணுக்களின் முதிர்வடைதல் மற்றும் வெளியீட்டில் ஈடுபட்டுள்ள ஒரு புரதத்தைத் தயாரிப்பதற்குக் காரணமாயிருக்கும் மரபணுவை இந்த நொழி செயலிழக்கச் செய்கிறது. இந்தச் செயல்முறை திறன் எலி மற்றும் முயல்களில் மேற்கொள்ளப்பட்ட பரிசோதனைகளில் விளைபயனைக் கொண்டிருப்பதாகத் தோன்றுகிறது, ஆனால் ஹெர்பெஸ்ஸால் பாதிக்கப்பட்ட மக்களிடத்தில் இது முயற்சிக்கப்படுவதற்கு முன்னர் மேலும் ஆராய்ச்சிகள் தேவைப்படுகிறது[112].

மிக முக்கியமாக, ஹார்வர்ட் மருத்துவப் பள்ளியின் நோய்க்கிருமிகள் ஆய்வுகளின் ஹிக்கின்ஸ் பேராசிரியர் டேவிட் நைப் அவர்களால் ஒரு பெரும் முன்னேற்றம் காணப்பட்டது. அவருடைய ஆராய்ச்சிக்கூடம் dl5-29 ஐ உருவாக்கியது, இது ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-2/ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 பாதிப்புகளைத் தவிர்ப்பது மற்றும் ஏற்கெனவே பாதிப்புக்குள்ளான திரள்களில் கிருமிகளுடன் போராடுதல், விலங்கு மாதிரிகள் ஆகிய இரண்டிலும் வெற்றியினை நிரூபித்துள்ள படியெடுத்தலில் குறைபாடுள்ள சடுதிமாறி தீநுண்மம் ஆகும். குறிப்பாக, நைப்பின் பரிசோதனைக் கூடம் ஏற்கெனவே இவற்றைக் காட்டியிருக்கிறது, படியெடுத்தலில் குறைபாடுள்ள தடுப்பூசி, திடமான ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி 2 - குறிப்பிட்ட நோய்எதிர்ப்பு ஆற்றல் மற்றும் டி-உயிரணு உற்பத்தியை ஊக்குவிக்கிறது; கட்டுப்பாடற்ற வகை ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-2 கிருமியின் சவாலுக்கு எதிராகப் பாதுகாக்கிறது; மீண்டும் தோன்றும் தன்மையின் தீவிரத்தைப் பெரிதும் குறைக்கிறது; ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 க்கு எதிரான குறுக்கீட்டுப் பாதுகாப்பை வழங்குகிறது. மேலும் கிருமியை அதன் முந்தைய வலிமையான நிலைக்குத் திரும்பவோ, உள்ளுறைகிற தன்மைக்கோ முடியாமல் செய்துவிடுகிறது[113]. அவருடைய தடுப்பூசி இப்போது அக்கம்பிஸ்ஸால் ஆராயப்பட்டு உருவாக்கப்பட்டுவருகிறது [114].

ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1 திரிபுருவை முற்றிலுமாக ஒழிப்பதற்கான மற்றுமொரு சாத்தியக்கூறு, பேராசிரியர் ப்ரையான் குல்லென் மற்றும் டியூக் பல்கலைக்கழகத்தில் உள்ள அவருடைய குழுவினரால் பின்பற்றப்படுகிறது. ஒரே நேரத்தில் உள்ளுறைகிற இடத்திலிருந்து அவற்றுடைய செயல்பாட்டுக் கட்டத்திற்கு கிருமியின் அனைத்து நகல்களையும் எவ்வாறு மாற்றியிடுவது என்று கண்டறிவதன் மூலம், தங்களுடைய செயல்பாட்டுக் கட்டத்தை கிருமி நகல்கள் வழக்கமாக தடுமாறும் வழி போலல்லாமல், எல்லா நேரங்களிலும் சில செயலற்றவைகளை எங்காவது விட்டுச்செல்லும், வழக்கமாயுள்ள ஆன்டி-வைரல் மருந்துகள் ஒட்டுமொத்த வைரஸ் தொகையையும் முழுமையாக அழித்துவிடக்கூடும் என்று எண்ணப்படுகிறது, ஏனெனில் இவை இனிமேற்கொண்டு நரம்பு உயிரணுக்களில் ஒளிந்திருக்க முடியாது. அண்டாகோமிர் என்றழைக்கப்பட்ட ஒரு வகையான மருந்துகள் இந்த நோக்கத்தை நிறைவேற்றலாம். ஓலிகோநியூக்ளியோடைட்ஸ் அல்லது ஆர்என்ஏவின் சிறு பிரிவுகளால் இரசாயனமுறையில் தயாரிக்கப்பட்ட இவை, ஹெர்பெஸ் மைக்ரோ ஆர்என்ஏ-க்கள் போன்ற, தங்களுடைய இலக்கு மரபணு புறப்பொருட்களைப் பிரதிபலிக்கச் செய்யலாம். அவை நுண்ணிய ஆர்.என்.ஏ. உடன் இணைக்கப்பட திட்டமிடப்பட முடியும். அதன் மூலம் 'அமைதிப்படுத்த' செய்யலாம், இதன்படி கிருமியை அதன் இருப்பிடத்தில் உள்ளுறைகிற தன்மையைச் செயலிழக்கச் செய்யலாம்.[115] ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி-1ஐ உள்ளுறைகிறதாக அழுத்தும் வேலையைச் செய்யும் microRNA வைத் தடுப்பதற்கு ஒரு மருந்தினை உருவாக்க முடியும் என்று பேராசிரியர் குல்லென் நம்புகிறார்.[116]

அதுமட்டுமல்லாது, அந்தப் பாதிப்பைக் குணப்படுத்துவது தொடர்பாக மற்றுமொரு தீர்வும் காணப்படக்கூடும். பல்வேறு வளர்ந்துவிட்ட கிருமிகளால் பாதிக்கப்பட்ட குய்னா பன்றிகள் மற்றும் எலிகளைப் பயனுள்ள முறையில் குணப்படுத்துவதற்கு பாவிடக்சிமாப் என்றழைக்கப்பட்ட ஒரு கிராஸ் ஆன்டி வைரல் மருந்து வெற்றிகரமாக செயல் புரிந்திருக்கிறது. ஹெர்பெஸ் கிருமிகள் இந்தப் பிரிவுக்குள் அடங்கிவிடுகின்றன, மேலும் இந்த மருந்தினைப் பயன்படுத்தி கிருமியை உடலிலிருந்து முற்றிலுமாக ஒழித்துவிடக்கூடும் என்றும் எண்ணப்படுகிறது.[117] இந்த மருந்து பாதிக்கப்பட்ட உயிரணுக்களின் மீது கட்டுப்பாடு செலுத்துவதன் மூலம் பணிபுரிகிறது, புற்றுநோய் உயிரணுக்கள் உட்பட, மேலும் நோய் எதிர்ப்பு அமைப்பிடம் வந்து தொந்தரவாயுள்ள உயிரணுக்களை அழிக்குமாறு சமிக்கை செய்கிறது. மருத்துவத்தில் இது ஒரு புதிய செயல்திறன் மேலும் இது ஆவலோடு எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ், எப்ஸ்டீன்-பார் முதலான உள்ளுறைகிற கிருமிகளுக்கு எதிரான கிராஸ்-பாதுகாப்பு, பொது சுகாதாரத்தை மேம்படுத்துவதில் ஒரு முக்கியப் பங்கினை வகிக்கும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது[118].

தனியார் வசமுள்ள சுவீடிய உயிரித் தொழில்நுட்ப நிறுவனமான, விரோனோவா, தீநுண்மக் கட்டமைப்புகள் உருவாகாமல் தடுத்து நிறுத்துவதன் மூலம் தீநுண்ம வளர்ச்சியை நிறுத்துவதற்கு ஒரு எதிர்-தீநுண்ம அணுகுமுறையை உருவாக்கியது (உ-ம்) காப்சிட். கூடுதல் வெள்ளையணுக்கள் சூழலில் தீநுண்மம் உயிர்பிழைக்கவும் தொற்றுநோயாக மாறுவதற்கும், புரதக் கட்டமைப்பிற்குரிய புரதங்களின் சரியான இணைவு அவசியமாகிறது. இதன் மூலம் இது ஒரு மருந்து இலக்காகப் பொருந்துகிறது. தீநுண்ம நோய்களுடன் போராடவும் அவை பரவாமல் தடுக்கவும் கூடிய எதிர்-தீநுண்மச் சிகிச்சைகள் மற்றும் தீநுண்மத்தைக் கண்டறியும் முறைகளின் உருவாக்கத்தில் விரோனோவா நிறுவனம்ஈடுபட்டிருக்கிறது[119].

ஊடகங்கள்

தொகு
  •  
    அக்கிப்புடை
  •  
    gingivostomatitis
  •  
    Herpes labialis
  •  
    Herpetic gingivostomatitis
  •  
    Herpes genitalis
  •  
    Herpetic gingivostomatitis

இவற்றையும் பார்க்கவும்

தொகு

குறிப்புதவிகள்

தொகு
  1. ↑ ஹாரிசன்ஸ் பிரின்சிபல்ஸ் ஆஃப் இண்டர்னல் மெடிசின், 16வது பதிப்., அத்தி. 163, ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் வைரசஸ், லாரன்ஸ் கோரே
  2. ↑ Dickerson FB, Boronow JJ, Stallings C, et al. (March 2004). "Infection with herpes simplex virus type 1 is associated with cognitive deficits in bipolar disorder". Biol. Psychiatry 55 (6): 588–93. doi:10.1016/j.biopsych.2003.10.008. பப்மெட்:15013827. 
  3. ↑ Itzhaki RF, Lin WR, Shang D, Wilcock GK, Faragher B, Jamieson GA (January 1997). "Herpes simplex virus type 1 in brain and risk of Alzheimer's disease". Lancet 349 (9047): 241–4. doi:10.1016/S0140-6736(96)10149-5. பப்மெட்:9014911. 
  4. ↑ Whorton CM, Thomas DM, Denham SW (January 1983). "Fatal systemic herpes simplex virus type 2 infection in a healthy young woman". Southern Medial Journal 76(1): 81–3. பப்மெட்:6297097. 
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 5.4 5.5 Gupta R, Warren T, Wald A (December 2007). "Genital herpes". Lancet 370 (9605): 2127–37. doi:10.1016/S0140-6736(07)61908-4. பப்மெட்:18156035. http://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0140-6736(07)61908-4. 
  6. ↑ Brown ZA, Selke S, Zeh J, et al. (August 1997). "The acquisition of herpes simplex virus during pregnancy". N Engl J Med. 337 (8): 509–15. doi:10.1056/NEJM199708213370801. பப்மெட்:9262493. http://content.nejm.org/cgi/content/full/337/8/509. 
  7. ↑ http://emedicine.medscape.com/article/341142-overview eMedicine
  8. ↑ Jocelyn A. Lieb, Stacey Brisman, Sara Herman, Jennifer MacGregor, Marc E. Grossman (2008). "Linear erosive Herpes Simplex Virus infection in immunocompromised patients: the “Knife-Cut Sign”". Clin Infect Dis 47: 1440–1441. doi:10.1086/592976. 
  9. ↑ 9.0 9.1 James, William D.; Berger, Timothy G.; et al. (2006). Andrews' Diseases of the Skin: clinical Dermatology. Saunders Elsevier. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-7216-2921-0. {{cite book}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  10. ↑ Takasu T, Furuta Y, Sato KC, Fukuda S, Inuyama Y, Nagashima K (1992). "Detection of latent herpes simplex virus DNA and RNA in human geniculate ganglia by the polymerase chain reaction". Acta Otolaryngol. 112 (6): 1004–11. doi:10.3109/00016489209137502. பப்மெட்:1336296. 
  11. ↑ Sugita T, Murakami S, Yanagihara N, Fujiwara Y, Hirata Y, Kurata T (1995). "Facial nerve paralysis induced by herpes simplex virus in mice: an animal model of acute and transient facial paralysis". Ann. Otol. Rhinol. Laryngol. 104 (7): 574–81. பப்மெட்:7598372. https://archive.org/details/sim_annals-of-otology-rhinology-laryngology_1995-07_104_7/page/574. 
  12. ↑ Lazarini PR, Vianna MF, Alcantara MP, Scalia RA, Caiaffa Filho HH (2006). "Herpes simplex virus in the saliva of peripheral Bell's palsy patients" (in Portuguese). Rev Bras Otorrinolaringol (Engl Ed) 72 (1): 7–11. பப்மெட்:16917546. 
  13. ↑ Linder T, Bossart W, Bodmer D (2005). "Bell's palsy and Herpes simplex virus: fact or mystery?". Otol. Neurotol. 26 (1): 109–13. doi:10.1097/00129492-200501000-00020. பப்மெட்:15699730. https://archive.org/details/sim_otology-neurotology_2005-01_26_1/page/109. 
  14. ↑ Kanerva M, Mannonen L, Piiparinen H, Peltomaa M, Vaheri A, Pitkäranta A (2007). "Search for Herpesviruses in cerebrospinal fluid of facial palsy patients by PCR". Acta Otolaryngol. 127 (7): 775–9. doi:10.1080/00016480601011444. பப்மெட்:17573575. 
  15. ↑ Stjernquist-Desatnik A, Skoog E, Aurelius E (2006). "Detection of herpes simplex and varicella-zoster viruses in patients with Bell's palsy by the polymerase chain reaction technique". Ann. Otol. Rhinol. Laryngol. 115 (4): 306–11. பப்மெட்:16676828. https://archive.org/details/sim_annals-of-otology-rhinology-laryngology_2006-04_115_4/page/306. 
  16. ↑ Tiemstra JD, Khatkhate N (2007). "Bell's palsy: diagnosis and management". Am Fam Physician 76 (7): 997–1002. பப்மெட்:17956069. 
  17. ↑ Middleton PJ, Peteric M, Kozak M, Rewcastle NB, McLachlan DR. (1980). "Herpes simplex viral genome and senile and presenile dementias of Alzheimer and Pick.". Lancet 315: 1038. doi:10.1016/S0140-6736(80)91490-7. 
  18. ↑ Dobson CB, Itzhaki RF (1999). "Herpes simplex virus type 1 and Alzheimer's disease". Neurobiol. Aging 20 (4): 457–65. doi:10.1016/S0197-4580(99)00055-X. பப்மெட்:10604441. http://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0197-4580(99)00055-X. 
  19. ↑ 2001Pyles RB (November 2001). "The association of herpes simplex virus and Alzheimer's disease: a potential synthesis of genetic and environmental factors" (PDF). Herpes 8 (3): 64–8. பப்மெட்:11867022. http://www.ihmf.com/journal/download/83pyles(64)vol864.pdf. க்கு ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமிகளை நோய் உண்டாக்கும் தனிமத்துக்கு நிச்சயமாகத் தொடர்புகொண்டிருப்பதை இந்த ஆய்வு அடையாளங் காண்கிறது
  20. ↑ Itzhaki RF, Lin WR, Shang D, Wilcock GK, Faragher B, Jamieson GA (January 1997). "Herpes simplex virus type 1 in brain and risk of Alzheimer's disease". Lancet 349 (9047): 241–4. doi:10.1016/S0140-6736(96)10149-5. பப்மெட்:9014911. 
  21. ↑ Wozniak MA, Mee AP, Itzhaki RF (January 2009). "Herpes simplex virus type 1 DNA is located within Alzheimer's disease amyloid plaques". J Pathol. 217 (1): 131–8. doi:10.1002/path.2449. பப்மெட்:18973185. http://www3.interscience.wiley.com/journal/121411445/abstract. [தொடர்பிழந்த இணைப்பு]
  22. ↑ "AHMF: Preventing Sexual Transmission of Genital herpes". Archived from the original on 2008-01-21. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2008-02-24.
  23. ↑ 23.0 23.1 23.2 23.3 Leone P (2005). "Reducing the risk of transmitting genital herpes: advances in understanding and therapy". Curr Med Res Opin 21 (10): 1577–82. doi:10.1185/030079905X61901. பப்மெட்:16238897. https://archive.org/details/sim_current-medical-research-and-opinion_2005-10_21_10/page/1577. 
  24. ↑ Kim H, Meier A, Huang M, Kuntz S, Selke S, Celum C, Corey L, Wald A (2006). "Oral herpes simplex virus type 2 reactivation in HIV-positive and -negative men.". J Infect Dis 194 (4): 420–7. doi:10.1086/505879. பப்மெட்:16845624. 
  25. ↑ 25.0 25.1 Mertz GJ (December 1993). "Epidemiology of genital herpes infections". Infect Dis Clin North Am. 7 (4): 825–39. பப்மெட்:8106731. https://archive.org/details/sim_infectious-disease-clinics-of-north-america_1993-12_7_4/page/825. 
  26. ↑ 26.0 26.1 26.2 26.3 26.4 26.5 Fatahzadeh M, Schwartz RA (2007). "Human herpes simplex virus infections: epidemiology, pathogenesis, symptomatology, diagnosis, and management". J. Am. Acad. Dermatol. 57 (5): 737–63; quiz 764–6. doi:10.1016/j.jaad.2007.06.027. பப்மெட்:17939933. 
  27. ↑ Emily T. Martin, MPH; Elizabeth Krantz, MS; Sami L. Gottlieb, MD, MSPH; Amalia S. Magaret, PhD; Andria Langenberg, MD; Lawrence Stanberry, MD, PhD; Mary Kamb, MD, MPH; Anna Wald, MD, MPH (2009). "A Pooled Analysis of the Effect of Condoms in Preventing HSV-2 Acquisition". Archives of Internal Medicine 169 (13): 1233-1240. http://archinte.ama-assn.org/cgi/content/abstract/169/13/1233. 
  28. ↑ Seppa, Nathan (2005-01-05). "One-Two Punch: Vaccine fights herpes with antibodies, T cells". Science News. p. 5. http://www.sciencenews.org/articles/20050101/fob6.asp. பார்த்த நாள்: 2007-03-29. 
  29. ↑ Carla K. Johnson (August 23, 2006). "Percentage of people with herpes drops". Associated Press இம் மூலத்தில் இருந்து ஜனவரி 13, 2009 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20090113182610/http://www.newsobserver.com/150/story/477928.html. 
  30. ↑ 30.0 30.1 Kulhanjian JA, Soroush V, Au DS, et al. (April 2, 1992). "Identification of women at unsuspected risk of primary infection with herpes simplex virus type 2 during pregnancy". N. Engl. J. Med. 326 (14): 916–20. பப்மெட்:1311799. http://content.nejm.org/cgi/content/abstract/326/14/916. 
  31. ↑ Corey L, Wald A, Patel R, et al. (January 2004). "Once-daily valacyclovir to reduce the risk of transmission of genital herpes" (PDF). N Engl J Med. 350 (1): 11–20. doi:10.1056/NEJMoa035144. பப்மெட்:14702423. http://content.nejm.org/cgi/reprint/350/1/11.pdf. 
  32. ↑ 32.0 32.1 Wald A, Langenberg AG, Link K, Izu AE, Ashley R, Warren T, Tyring S, Douglas JM Jr, Corey L. (2001). "Effect of condoms on reducing the transmission of herpes simplex virus type 2 from men to women". JAMA 285 (24): 3100–3106. doi:10.1001/jama.285.24.3100. பப்மெட்:11427138. http://jama.ama-assn.org/cgi/content/full/285/24/3100. 
  33. ↑ Casper C, Wald A. (2002). "Condom use and the prevention of genital herpes acquisition," (PDF). Herpes 9 (1): 10–14. பப்மெட்:11916494. http://www.ihmf.org/journal/download/91casper(10)vol910.pdf. பார்த்த நாள்: 2010-03-03. 
  34. ↑ Wald A, Langenberg AG, Krantz E, et al. (November 2005). "The relationship between condom use and herpes simplex virus acquisition". Ann Intern Med. 143 (10): 707–13. பப்மெட்:16287791. http://www.annals.org/cgi/reprint/143/10/707. 
  35. ↑ வார்ப்புரு:Cit journal
  36. ↑ Brown ZA, Wald A, Morrow RA, Selke S, Zeh J, Corey L (2003). "Effect of serologic status and cesarean delivery on transmission rates of herpes simplex virus from mother to infant". JAMA 289: 203–209. doi:10.1001/jama.289.2.203. பப்மெட்:12517231. 
  37. ↑ Brown ZA, Benedetti J, Ashley R et al. (1991). "Neonatal herpes simplex virus infection in relation to asymptomatic maternal infection at the time of labor". N Engl J Med 324: 1247. 
  38. ↑ Whitley RJ, Kimberlin DW, Roizman B (1998). "Herpes simplex viruses". Clin Infect Dis 26 (3): 541–53. doi:10.1086/514600. பப்மெட்:9524821. http://www.journals.uchicago.edu/doi/pdf/10.1086/514600. [தொடர்பிழந்த இணைப்பு]
  39. ↑ Brown ZA, Benedetti J, Ashley R, et al. (May 1991). "Neonatal herpes simplex virus infection in relation to asymptomatic maternal infection at the time of labor". N. Engl. J. Med. 324 (18): 1247–52. பப்மெட்:1849612. 
  40. ↑ Sobngwi‐Tambekou J, Taljaard D, Lissouba P, et al. (2009). "Effect of HSV‐2 Serostatus on Acquisition of HIV by Young Men: Results of a Longitudinal Study in Orange Farm, South Africa". J Infect Dis 199: 958–964. doi:10.1086/597208. 
  41. ↑ Koelle DM, Corey L (2008). "Herpes Simplex: Insights on Pathogenesis and Possible Vaccines". Annu Rev Med 59: 381–395. doi:10.1146/annurev.med.59.061606.095540. பப்மெட்:18186706. 
  42. ↑ "Local anesthetic creams". BMJ 297 (6661): 1468. 1988. பப்மெட்:3147021. 
  43. ↑ Kaminester LH, Pariser RJ, Pariser DM, et al. (1999). "A double-blind, placebo-controlled study of topical tetracaine in the treatment of herpes labialis". J. Am. Acad. Derm 41 (6): 996–1001. doi:10.1016/S0190-9622(99)70260-4. பப்மெட்:10570387. 
  44. ↑ 44.0 44.1 De Clercq E, Field HJ (2006). "Antiviral prodrugs - the development of successful prodrug strategies for antiviral chemotherapy". Br. J. Pharmacol. 147 (1): 1–11. doi:10.1038/sj.bjp.0706446. பப்மெட்:16284630. https://archive.org/details/sim_british-journal-of-pharmacology_2006-01_147_1/page/1. 
  45. ↑ Leung DT, Sacks SL. (2003). "Current treatment options to prevent perinatal transmission of herpes simplex virus". Expert Opin. Pharmacother. 4 (10): 1809–1819. doi:10.1517/14656566.4.10.1809. பப்மெட்:14521490. 
  46. ↑ காங்க்லியோனிக் நியூரான்களிடம், ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி வகை 1 பங்கீட்டின் ஆன்டிவைரல் சிகிச்சையின் விளைபயன்கள் மற்றும் சிகிச்சையின் போதும், அதனைத் தொடர்ந்து உடனடியான மற்றும் பல மாதங்கள் கழித்து ஏற்படக்கூடிய அதன் விளைவுகள்.[1] பரணிடப்பட்டது 2010-10-04 at the வந்தவழி இயந்திரம்"
  47. ↑ எலியில் ஏற்படும் உள்ளுறைகிற ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் கிருமி வகை 1 தடுப்பில் ஃபாம்சிக்ளோவிர் மற்றும் வாலாசிக்ளோவிர் வேறுபடுகிறது: ஒரு அளவு சார்ந்த ஆய்வு"[2] பரணிடப்பட்டது 2010-02-22 at the வந்தவழி இயந்திரம்"
  48. ↑ ஆன்டிவைரல் கீமோதெரப்பிக்குப் பின்னர் எலியின் நரம்பு மண்டலத்தில் இருக்கும் தொற்றுகிற ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் வைரஸ் வகை 2 இன் விடாதிருக்கும் தன்மை"[3] பரணிடப்பட்டது 2010-10-04 at the வந்தவழி இயந்திரம்"
  49. ↑ உள்ளுறைகிறவற்றை உற்றுநோக்குதல் ஒரு இயலக்கூடிய மருத்துவ விளைபயனைக் குறிக்கலாம்"[4] பரணிடப்பட்டது 2012-02-16 at the வந்தவழி இயந்திரம்"
  50. ↑ Thackray AM, Field HJ. (1996). "Differential effects of famciclovir and valaciclovir on the pathogenesis of herpes simplex virus in a murine infection model including reactivation from latency". J. Infect. Dis. 173 (2): 291–299. பப்மெட்:8568288. https://archive.org/details/sim_journal-of-infectious-diseases_1996-02_173_2/page/291. 
  51. ↑ Worrall G (July 6, 1996). "Evidence for efficacy of topical acyclovir in recurrent herpes labialis is weak". BMJ 313 (7048): 46. பப்மெட்:8664786. http://www.bmj.com/cgi/content/full/313/7048/46/a. 
  52. ↑ Spruance SL, Rea TL, Thoming C, Tucker R, Saltzman R, Boon R (1997). "Penciclovir cream for the treatment of herpes simplex labialis. A randomized, multicenter, double-blind, placebo-controlled trial. Topical Penciclovir Collaborative Study Group". JAMA 277 (17): 1374–9. doi:10.1001/jama.277.17.1374. பப்மெட்:9134943. http://jama.ama-assn.org/cgi/content/abstract/277/17/1374. 
  53. ↑ "Drug Name: ABREVA (docosanol) - approval". centerwatch.com. Archived from the original on 2008-10-06. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-10-17. "காப்பகப்படுத்தப்பட்ட நகல்". Archived from the original on 2008-10-06. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2010-03-03.{{cite web}}: CS1 maint: unfit URL (link)
  54. ↑ "California Court Upholds Settlement Of Class Action Over Cold Sore Medicationl". BNA Inc. Archived from the original on 2008-02-05. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-10-17.
  55. ↑ Bishop, C.D. (1995). "Anti-viral Activity of the Essential Oil of Melaleuca alternifolia". Journal of Essential Oil Research: 641–644. 
  56. ↑ De Bony F, Tod M, Bidault R, On NT, Posner J, Rolan P. (2002). "Multiple interactions of cimetidine and probenecid with valaciclovir and its metabolite acyclovir". Antimicrob. Agents Chemother. 46 (2): 458–463. doi:10.1128/AAC.46.2.458-463.2002. பப்மெட்:11796358. https://archive.org/details/sim_antimicrobial-agents-and-chemotherapy_2002-02_46_2/page/458. 
  57. ↑ Karadi I, Karpati S, Romics L. (1998). "Aspirin in the management of recurrent herpes simplex virus infection". Ann. Intern. Med. 128 (8): 696–697. பப்மெட்:9537952. 
  58. ↑ Gebhardt BM, Varnell ED, Kaufman HE. (2004). "Acetylsalicylic acid reduces viral shedding induced by thermal stress". Curr. Eye Res. 29 (2-3): 119–125. doi:10.1080/02713680490504588. பப்மெட்:15512958. 
  59. ↑ Perfect MM, Bourne N, Ebel C, Rosenthal SL (2005). "Use of complementary and alternative medicine for the treatment of genital herpes". Herpes 12 (2): 38–41. பப்மெட்:16209859. 
  60. ↑ McCune MA, Perry HO, Muller SA, O'Fallon WM. (2005). "Treatment of recurrent herpes simplex infections with L-lysine monohydrochloride". Cutis. 34 (4): 366–373. பப்மெட்:6435961. 
  61. ↑ Griffith RS, Walsh DE, Myrmel KH, Thompson RW, Behforooz A. (1987). "Success of L-lysine therapy in frequently recurrent herpes simplex infection. Treatment and prophylaxis". Dermatologica. 175 (4): 183–190. பப்மெட்:3115841. 
  62. ↑ Griffith RS, Norins AL, Kagan C. (1978). "A multicentered study of lysine therapy in Herpes simplex infection". Dermatologica. 156 (5): 257–267. பப்மெட்:640102. 
  63. ↑ Vogler BK and Ernst E.. "Aloe vera: a systematic review of its clinical effectiveness.". British Journal of General Practice 49: 823–828. http://www.jr2.ox.ac.uk/bandolier/booth/alternat/AT125.html. பார்த்த நாள்: 2010-03-03. 
  64. ↑ Allahverdiyev A, Duran N, Ozguven M, Koltas S. (2004). "Antiviral activity of the volatile oils of Melissa officinalis L. against Herpes simplex virus type-2.". Phytomedicine. 11 (7-8): 657–661. doi:10.1016/j.phymed.2003.07.014. பப்மெட்:15636181. 
  65. ↑ 65.0 65.1 Koytchev R, Alken RG, Dundarov S (1999). "Balm mint extract (Lo-701) for topical treatment of recurring herpes labialis". Phytomedicine 6 (4): 225–30. பப்மெட்:10589440. 
  66. ↑ Zacharopoulos VR, Phillips DM. (1997). "Vaginal formulations of carrageenan protect mice from herpes simplex virus infection". Clin. Diagn. Lab. Immunol. 4 (4): 465–468. பப்மெட்:9220165. 
  67. ↑ Carlucci MJ, Scolaro LA, Damonte EB. (1999). "Inhibitory action of natural carrageenans on Herpes simplex virus infection of mouse astrocytes". Chemotherapy 45 (6): 429–436. doi:10.1159/000007236. பப்மெட்:10567773. 
  68. ↑ Binns SE, Hudson J, Merali S, Arnason JT (2002). "Antiviral activity of characterized extracts from echinacea spp. (Heliantheae: Asteraceae) against herpes simplex virus (HSV-I)". Planta Med. 68 (9): 780–3. doi:10.1055/s-2002-34397. பப்மெட்:12357386. 
  69. ↑ Vonau B, Chard S, Mandalia S, Wilkinson D, Barton SE (2001). "Does the extract of the plant Echinacea purpurea influence the clinical course of recurrent genital herpes?". Int J STD AIDS 12 (3): 154–8. doi:10.1258/0956462011916947. பப்மெட்:11231867. 
  70. ↑ Docherty JJ, Fu MM, Stiffler BS, Limperos RJ, Pokabla CM, DeLucia AL. (1999). "Resveratrol inhibition of herpes simplex virus replication". Antiviral Res. 43 (3): 145–155. doi:10.1016/S0166-3542(99)00042-X. பப்மெட்:10551373. 
  71. ↑ Docherty JJ, Smith JS, Fu MM, Stoner T, Booth T. (2004). "Effect of topically applied resveratrol on cutaneous herpes simplex virus infections in hairless mice". Antiviral Res. 61 (1): 19–26. doi:10.1016/j.antiviral.2003.07.001. பப்மெட்:14670590. 
  72. ↑ Weber ND, Andersen DO, North JA, Murray BK, Lawson LD, Hughes BG (1992). "In vitro virucidal effects of Allium sativum (garlic) extract and compounds". Planta Med. 58 (5): 417–23. doi:10.1055/s-2006-961504. பப்மெட்:1470664. 
  73. ↑ Chiu LC, Zhub W, Oo VE (2004). "A polysaccharide fraction from medicinal herb Prunella vulgaris downregulates the expression of herpes simplex virus antigen in Vero cells". Journal of Ethnopharmacology 93 (1): 63–68. doi:10.1016/j.jep.2004.03.024. 
  74. ↑ Andersen JH, Jenssen H, Gutteberg TJ. (2003). "Lactoferrin and lactoferricin inhibit Herpes simplex 1 and 2 infection and exhibit synergy when combined with acyclovir". Antiviral Res. 58 (3): 209–215. doi:10.1016/S0166-3542(02)00214-0. பப்மெட்:12767468. 
  75. ↑ Gaby AR (2006). "Natural remedies for Herpes simplex". Altern Med Rev 11 (2): 93–101. பப்மெட்:16813459. 
  76. ↑ Yazici AC, Baz K, Ikizoglu G (2006). "Recurrent herpes labialis during isotretinoin therapy: is there a role for photosensitivity?". J Eur Acad Dermatol Venereol 20 (1): 93–5. doi:10.1111/j.1468-3083.2005.01358.x. பப்மெட்:16405618. 
  77. ↑ Snipes W, Person S, Keith A, Cupp J (April 1975). "Butylated hydroxytoluene inactivated lipid-containing viruses". Science 188 (4183): 64–6. doi:10.1126/science.163494. பப்மெட்:163494. http://www.sciencemag.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=163494. 
  78. ↑ Richards JT, Katz ME, Kern ER (October 1985). "Topical butylated hydroxytoluene treatment of genital herpes simplex virus infections of guinea pigs". Antiviral Res. 5 (5): 281–90. doi:10.1016/0166-3542(85)90042-7. பப்மெட்:2998276. http://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/0166-3542(85)90042-7. 
  79. ↑ Stumpf MP, Laidlaw Z, Jansen VA (2002). "Herpes viruses hedge their bets". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 99 (23): 15234–7. doi:10.1073/pnas.232546899. பப்மெட்:12409612. http://www.pnas.org/content/99/23/15234. பார்த்த நாள்: 2010-03-03. 
  80. ↑ "காப்பகப்படுத்தப்பட்ட நகல்". Archived from the original on 2012-03-19. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2010-03-03.
  81. ↑ Myśliwska J, Trzonkowski P, Bryl E, Lukaszuk K, Myśliwski A (2000). "Lower interleukin-2 and higher serum tumor necrosis factor-a levels are associated with perimenstrual, recurrent, facial Herpes simplex infection in young women". Eur. Cytokine Netw. 11 (3): 397–406. பப்மெட்:11022124. 
  82. ↑ Segal AL, Katcher AH, Brightman VJ, Miller MF (1974). "Recurrent herpes labialis, recurrent aphthous ulcers, and the menstrual cycle". J. Dent. Res. 53 (4): 797–803. பப்மெட்:4526372. https://archive.org/details/sim_journal-of-dental-research_1974-08_53_4/page/797. 
  83. ↑ Chambers A, Perry M (2008). "Salivary mediated autoinoculation of herpes simplex virus on the face in the absence of "cold sores," after trauma". J. Oral Maxillofac. Surg. 66 (1): 136–8. doi:10.1016/j.joms.2006.07.019. பப்மெட்:18083428. https://archive.org/details/sim_journal-of-oral-and-maxillofacial-surgery_2008-01_66_1/page/136. 
  84. ↑ Perna JJ, Mannix ML, Rooney JF, Notkins AL, Straus SE (1987). "Reactivation of latent herpes simplex virus infection by ultraviolet light: a human model". J. Am. Acad. Dermatol. 17 (3): 473–8. doi:10.1016/S0190-9622(87)70232-1. பப்மெட்:2821086. 
  85. ↑ Rooney JF, Straus SE, Mannix ML, et al. (1992). "UV light-induced reactivation of herpes simplex virus type 2 and prevention by acyclovir". J. Infect. Dis. 166 (3): 500–6. பப்மெட்:1323616. https://archive.org/details/sim_journal-of-infectious-diseases_1992-09_166_3/page/500. 
  86. ↑ Oakley C, Epstein JB, Sherlock CH (1997). "Reactivation of oral herpes simplex virus: implications for clinical management of herpes simplex virus recurrence during radiotherapy". Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol Endod 84 (3): 272–8. doi:10.1016/S1079-2104(97)90342-5. பப்மெட்:9377190. 
  87. ↑ Ichihashi M, Nagai H, Matsunaga K (2004). "Sunlight is an important causative factor of recurrent herpes simplex". Cutis 74 (5 Suppl): 14–8. பப்மெட்:15603217. 
  88. ↑ Martinez V, Caumes E, Chosidow O (2008). "Treatment to prevent recurrent genital herpes". Curr Opin Infect Dis 21 (1): 42–48. doi:10.1097/QCO.0b013e3282f3d9d3. பப்மெட்:18192785. 
  89. ↑ 89.0 89.1 89.2 John Leo (1982-08-02). "The New Scarlet Letter". டைம் இம் மூலத்தில் இருந்து 2010-02-02 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20100202153257/http://www.time.com/time/magazine/article/0%2C9171%2C1715020%2C00.html. 
  90. ↑ Ch'ien LT, Whitley RJ, Alford CA, Galasso GJ (June 1976). "Adenine arabinoside for therapy of herpes zoster in immunosuppressed patients: preliminary results of a collaborative study". J. Infect. Dis. 133 Suppl: A184–91. பப்மெட்:180198. 
  91. ↑ 91.0 91.1 Chow AW, Roland A, Fiala M, et al. (March 1973). "Cytosine arabinoside therapy for herpes simplex encephalitis--clinical experience with six patients". Antimicrob. Agents Chemother. 3 (3): 412–7. பப்மெட்:4790599. பப்மெட் சென்ட்ரல்:444424. http://aac.asm.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=4790599. 
  92. ↑ Kaufman HE, Howard GM (August 1962). "Therapy of experimental herpes simplex keratitis". Invest Ophthalmol 1: 561–4. பப்மெட்:14454441. http://www.iovs.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=14454441. [தொடர்பிழந்த இணைப்பு]
  93. ↑ McKelvey EM, Kwaan HC (November 1969). "Cytosine arabinoside therapy for disseminated herpes zoster in a patient with IgG pyroglobulinemia". Blood 34 (5): 706–11. பப்மெட்:5352659. http://www.bloodjournal.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=5352659. [தொடர்பிழந்த இணைப்பு]
  94. ↑ Fiala M, Chow A, Guze LB (April 1972). "Susceptibility of herpesviruses to cytosine arabinoside: standardization of susceptibility test procedure and relative resistance of herpes simplex type 2 strains". Antimicrob. Agents Chemother. 1 (4): 354–7. பப்மெட்:4364937. பப்மெட் சென்ட்ரல்:444221. http://aac.asm.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=4364937. 
  95. ↑ Allen LB, Hintz OJ, Wolf SM, et al. (June 1976). "Effect of 9-beta-D-arabinofuranosylhypoxanthine 5'-monophosphate on genital lesions and encephalitis induced by Herpesvirus hominis type 2 in female mice". J. Infect. Dis. 133 Suppl: A178–83. பப்மெட்:6598. 
  96. ↑ Juel-Jensen BE (March 1970). "Varicella and cytosine arabinoside". Lancet 1 (7646): 572. doi:10.1016/S0140-6736(70)90815-9. பப்மெட்:4190397. 
  97. ↑ Nahmias AJ, Kibrick S (May 1964). "Inhibitory effect of heparin on herpes simplex virus". J. Bacteriol. 87 (5): 1060–6. பப்மெட்:4289440. பப்மெட் சென்ட்ரல்:277146. http://jb.asm.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=4289440. 
  98. ↑ Allen LB, Sidwell RW (September 1972). "Target-organ treatment of neurotropic virus diseases: efficacy as a chemotherapy tool and comparison of activity of adenine arabinoside, cytosine arabinoside, idoxuridine, and trifluorothymidine". Antimicrob. Agents Chemother. 2 (3): 229–33. பப்மெட்:4790562. பப்மெட் சென்ட்ரல்:444296. http://aac.asm.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=4790562. 
  99. ↑ Allen LB, Wolf SM, Hintz CJ, Huffman JH, Sidwell RW (March 1977). "Effect of ribavirin on Type 2 Herpesvirus hominis (HVH/2) in vitro and in vivo". Ann. N. Y. Acad. Sci. 284: 247–53. doi:10.1111/j.1749-6632.1977.tb21957.x. பப்மெட்:212976. 
  100. ↑ Allen LB, Cochran KW (November 1972). "Target-organ treatment of neurotropic virus disease with interferon inducers". Infect. Immun. 6 (5): 819–23. பப்மெட்:4404669. பப்மெட் சென்ட்ரல்:422616. http://iai.asm.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=4404669. 
  101. ↑ Sidwell RW, Huffman JH, Khare GP, Allen LB, Witkowski JT, Robins RK (August 1972). "Broad-spectrum antiviral activity of Virazole: 1-beta-D-ribofuranosyl-1,2,4-triazole-3-carboxamide". Science (journal) 177 (50): 705–6. பப்மெட்:4340949. http://www.sciencemag.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=4340949. 
  102. ↑ Babiuk LA, Meldrum B, Gupta VS, Rouse BT (December 1975). "Comparison of the antiviral effects of 5-methoxymethyl-deoxyuridine with 5-iododeoxyuridine, cytosine arabinoside, and adenine arabinoside". Antimicrob. Agents Chemother. 8 (6): 643–50. பப்மெட்:1239978. பப்மெட் சென்ட்ரல்:429441. http://aac.asm.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=1239978. 
  103. ↑ O'Meara A, Deasy PF, Hillary IB, Bridgen WD (December 1979). "Acyclovir for treatment of mucocutaneous herpes infection in a child with leukaemia". Lancet 2 (8153): 1196. doi:10.1016/S0140-6736(79)92428-0. பப்மெட்:91931. 
  104. ↑ Whitley R, Arvin A, Prober C, et al. (February 1991). "A controlled trial comparing vidarabine with acyclovir in neonatal herpes simplex virus infection. Infectious Diseases Collaborative Antiviral Study Group". N. Engl. J. Med. 324 (7): 444–9. பப்மெட்:1988829. http://content.nejm.org/cgi/content/abstract/324/7/444. 
  105. ↑ 105.0 105.1 105.2 Kimberlin DW, Lin CY, Jacobs RF, et al. (August 2001). "Safety and efficacy of high-dose intravenous acyclovir in the management of neonatal herpes simplex virus infections". Pediatrics 108 (2): 230–8. doi:10.1542/peds.108.2.230. பப்மெட்:11483782. http://pediatrics.aappublications.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=11483782. 
  106. ↑ Vezina C, Steben M. (2001). "Genital Herpes: Psychosexual Impacts and Counselling" (PDF). The Canadian Journal of CME (June): 125–34. http://www.stacommunications.com/journals/cme/images/cmepdf/june01/hsv.pdf. 
  107. ↑ உதவிக் குழுக்கள் மற்றும் நிகழ்ச்சிகளின் பட்டியல்கள்:
  108. ↑ Green J, Ferrier S, Kocsis A, Shadrick J, Ukoumunne OC, Murphy S, Hetherton J. (2003). "Determinants of disclosure of genital herpes to partners.". Sex. Transm. Infect. 79 (1): 42–44. doi:10.1136/sti.79.1.42. பப்மெட்:12576613. http://sti.bmj.com/cgi/content/full/79/1/42. 
  109. ↑ "Herpevac Trial for Women". பார்க்கப்பட்ட நாள் 2008-02-25.
  110. ↑ 110.0 110.1 110.2 110.3 "Herpevac Trial for Women". பார்க்கப்பட்ட நாள் 2008-03-04.
  111. ↑ "Molecular Therapy - Abstract of article: 801. RNA Gene Therapy Targeting Herpes Simplex Virus".
  112. ↑ "Potential new herpes therapy studied". Archived from the original on 2012-03-19. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2010-03-03.
  113. ↑ http://www.acambis.com/default.asp-id=2052.htm[தொடர்பிழந்த இணைப்பு]
  114. ↑ "காப்பகப்படுத்தப்பட்ட நகல்". Archived from the original on 2009-09-18. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2010-03-03.
  115. ↑ http://www.reuters.com/article/healthNews/idUSN0229815620080702?pageNumber=2&virtualBrandChannel=0
  116. ↑ "காப்பகப்படுத்தப்பட்ட நகல்". Archived from the original on 2010-04-17. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2010-03-03. "காப்பகப்படுத்தப்பட்ட நகல்". Archived from the original on 2010-04-17. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2021-08-27.
  117. ↑ "காப்பகப்படுத்தப்பட்ட நகல்". Archived from the original on 2010-04-28. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2010-03-03.
  118. ↑ "Release" பரணிடப்பட்டது 2012-09-11 at Archive.today, Reuters
  119. ↑ "காப்பகப்படுத்தப்பட்ட நகல்". Archived from the original on 2011-07-17. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2010-03-03.

வெளி இணைப்புகள்

தொகு
 
விக்கிமூலத்தில் பின்வரும் தலைப்பிலான எழுத்தாக்கம் உள்ளது:

பொது

படங்கள்

மற்றவை

"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=அக்கி&oldid=3796751" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது