அசர்பைஜானின் உலக பாரம்பரிய தளங்கள் பட்டியல்
அசர்பைஜானின் உலக பாரம்பரிய தளங்கள் பட்டியல் (World Heritage Sites in Azerbaijan) என்பது ஐக்கிய நாடுகளின் கல்வி, அறிவியல் மற்றும் கலாச்சார அமைப்பு (யுனெஸ்கோ) 1972-ல் நிறுவப்பட்ட யுனெஸ்கோ உலக பாரம்பரிய மாநாட்டில் கையொப்பமிட்ட நாடுகளால்[1] கலாச்சார அல்லது இயற்கை பாரம்பரியத்திற்கான சிறந்த இடங்களை உலகளாவிய மதிப்பின் அடிப்படையில் உலக பாரம்பரிய தளங்களாக் குறிப்பிடும் இடங்களாகும். இத்தகைய கலாச்சார பாரம்பரிய நினைவுச் சின்னங்கள் (கட்டிடக்கலை வேலைகள், நினைவுச்சின்ன சிற்பங்கள் அல்லது கல்வெட்டுகள் போன்றவை), கட்டிடங்களின் குழுக்கள் மற்றும் தளங்கள் (தொல்பொருள் தளங்கள் உட்பட) ஆகியவற்றைக் கொண்டுள்ளது. இயற்கை அம்சங்கள் (இயற்கை மற்றும் உயிரியல் அமைப்புகளைக் கொண்டவை), புவியியல் மற்றும் உடலியல் வடிவங்கள் (அழிந்துவரும் விலங்குகள் மற்றும் தாவரங்களின் வாழ்விடங்கள் உட்பட), மற்றும் இயற்கை அழகு ஆகியவற்றின் பார்வையில் முக்கியமான இயற்கை இடங்கள் பாரம்பரிய தளங்களாக வரையறுக்கப்படுகின்றன.[2][3] திசம்பர் 1993 அன்று அஜர்பைஜான் உலக பாரம்பரிய மாநாட்டை அங்கீகரித்தது.
2021 வரை, அஜர்பைஜான் பட்டியலில் மூன்று தளங்கள் உள்ளன. 2000 ஆம் ஆண்டில், ஷிர்வான்ஷா அரண்மனை மற்றும் மெய்டன் கோபுரத்துடன் கூடிய பாகுவின் சுவர் நகரம் பட்டியலில் சேர்க்கப்பட்ட முதல் தளமாகும். 2000 பாகு பூகம்பத்தில் ஏற்பட்ட சேதத்தின் காரணமாக, 2003 முதல் 2009 வரை இந்த தளம் ஆபத்தானதாக பட்டியலிடப்பட்டது. கோபஸ்தான் ராக் ஆர்ட் கலாச்சார நிலப்பரப்பு 2007 இல் பட்டியலிடப்பட்டது. 2013 ஆம் ஆண்டில், ஆயுத மோதல்களின் போது கலாச்சார சொத்துக்களைப் பாதுகாப்பதற்கான குழுவால் இந்த இரண்டு தளங்களுக்கும் மேம்பட்ட பாதுகாப்பு அந்தஸ்து வழங்கப்பட்டது. 2019 இல் பட்டியலிடப்பட்ட மிக சமீபத்திய தளம் ஷேகியின் வரலாற்று மையம் மற்றும் கான் அரண்மனை ஆகும். இந்த மூன்று தளங்களும் கலாச்சார தளங்கள். கூடுதலாக, அஜர்பைஜான் தற்காலிக பட்டியலில் பத்து தளங்களைக் கொண்டுள்ளது.
உலக பாரம்பரிய தளங்கள்
தொகுயுனெஸ்கோவின் பத்து அளவுகோல்களின் கீழ் இத்தளங்கள் பட்டியலிடப்படுகின்றன. ஒவ்வொரு தளமும் குறைந்தபட்சம் ஒரு அளவுகோலையாவது பூர்த்தி செய்ய வேண்டும். i முதல் vi வரையிலான அளவுகோல்கள் கலாச்சாரத்தினையும், vii முதல் x வரையிலான அளவுகோல்கள் இயற்கையானது என்பதை வரையறுக்கின்றன.[4]
| இடம் | படம் | அமைவிடம் | பட்டியலிடப்பட்ட ஆண்டு | யுனெஸ்கோ தரவு | விளக்கம் |
|---|---|---|---|---|---|
| ஷிர்வான்ஷாவின் அரண்மனை மற்றும் கன்னி கோபுரத்துடன் கூடிய சுவர் நகரமான பாகு | பக்கூ | 2000 | 958; iv (கலாச்சாரம்) | பக்கூவின் சுவர் நகரத்தின் நகர்ப்புற குழுமம் வரலாற்றின் மூலம் அப்பகுதியிலிருந்த பல கலாச்சாரங்களின் தாக்கங்களை நிரூபிக்கிறது: ஜோராஸ்ட்ரியன், சசானியன், அரபு, பாரசீகம், ஷிர்வானி, ஒட்டோமான் மற்றும் ரஷ்யன். தற்காப்பு சுவர்கள் 12ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்தவை. அதே போல் முதற் கோபுரமும் கிமு 7 முதல் 6ஆம் நூற்றாண்டு வரையிலான முந்தைய கட்டமைப்புகளின் மீது கட்டப்பட்டது. ஷிர்வன்ஷா அரண்மனை 15ஆம் நூற்றாண்டில் கட்டப்பட்டது. 2003ஆம் ஆண்டில், 2000 பக்கூ பூகம்பத்தில் ஏற்பட்ட சேதம் மற்றும் பாதுகாப்புக் கொள்கைகள் இல்லாததால், சந்தேகத்திற்குரிய மறுசீரமைப்பு முயற்சிகள் மற்றும் நகர்ப்புற வளர்ச்சியின் அழுத்தங்கள் காரணமாக இந்த தளம் ஆபத்தானதாக பட்டியலிடப்பட்டது. மேலாண்மை மற்றும் பாதுகாப்பில் முன்னேற்றங்களுக்குப் பிறகு, 2009இல் அழிந்துவரும் பட்டியலிலிருந்து தளம் நீக்கப்பட்டது. | |
| கோபுசுத்தான் அரச ஒதுக்ககம் | கரடாக் மாவட்டம் மற்றும் அப்செரோன் மாவட்டம் | 2007 | 1076rev; iii (cultural) | கோபுசுத்தானில் உள்ள பாறைகளில் உள்ள பாறை ஓவியங்கள், 40,000 வருடங்கள் நீடிக்கும் பகுதியில் மனித இருப்பை ஆவணப்படுத்துகின்றன. மனித உருவங்கள், தாவரங்கள், விலங்குகள் மற்றும் வேட்டை மற்றும் மீன்பிடி காட்சிகளை சித்தரிக்கும் 6,000க்கும் மேற்பட்ட பாறை சிற்பங்கள் உள்ளன. கடைசி பனிப்பாறை அதிகபட்சத்திற்குப் பின் வந்த காலகட்டத்தில், இப்பகுதியின் காலநிலை மற்றும் தாவரங்கள் இன்றையதை விட வெப்பமாகவும் ஈரமாகவும் இருந்தன. பாறைக் கலைக்கு கூடுதலாக, குடியேற்றங்கள் மற்றும் புதைகுழிகளின் எச்சங்களும் தளத்தில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளன. | |
| கான் அரண்மனையுடன் கூடிய ஷெக்கியின் வரலாற்று மையம் | ஷாகி, அசர்பைஜான் | 2019 | 1549; ii, v (கலாச்சாரம்) | ஷாகி நகரம் பெரும் காகசசு மலைகளுக்குக் கீழே அமைந்துள்ளது. காகசசைக் கடக்கும் வணிகப் பாதைகளில் ஒரு முக்கியமான நகரமாக இருந்தது. வரலாற்று மையம் 18ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்தது. முந்தைய நகரம் சேற்றுப் பாய்ச்சலால் அழிக்கப்பட்ட பின்னர் கட்டப்பட்டது. பாரம்பரிய வீடுகளில் உயர் வட கூரைகள் உள்ளன. 18ஆம் மற்றும் 19ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் பட்டுப்புழுக்களின் இனப்பெருக்கம் மற்றும் அவற்றின் கூட்டுப்புழு வணிகம் செய்ததன் காரணமாக நகரம் வளமாக மாறியது. கானின் அரண்மனை மற்றும் வணிகர் வீடுகளில் செல்வம் பிரதிபலிக்கிறது. |
தற்காலிக பட்டியல்
தொகுஉலக பாரம்பரிய பட்டியலில் உள்ள தளங்களுக்கு கூடுதலாக, உறுப்பு நாடுகள் தாங்கள் பரிந்துரைக்கப்படும் தற்காலிக தளங்களின் பட்டியலை பராமரிக்கலாம். உலகப் பாரம்பரியப் பட்டியலுக்கான பரிந்துரைகள், இந்த தளம் முன்னர் தற்காலிக பட்டியலில் பட்டியலிடப்பட்டிருந்தால் மட்டுமே ஏற்றுக்கொள்ளப்படும்.[5] 2021ன்படி, அஜர்பைஜானின் தற்காலிக பட்டியலில் இது போன்ற 10 தளங்களைக் கொண்டிருந்தது.[3]
| தளம் | படம் | அமைவிடம் | ஆண்டு | யுனெஸ்கோ பிரிவு | விளக்கம் |
|---|---|---|---|---|---|
| பகு அதேசகம் | பக்கூ | 1998 | i, iii (கலாச்சாரம்) | சுரகானியில் உள்ள தீ கோவில் வரலாற்றில் ஜோராஸ்ட்ரிய மதத்தின் முக்கிய மையங்களில் ஒன்றாகும். தற்போதைய கட்டிடங்கள் 17ஆம் நூற்றாண்டில் கட்டப்பட்டது மற்றும் 1883 வரை செயலில் உள்ள வழிபாட்டுத் தலமாக இருந்தது. இந்த வளாகம் ஒரு திறந்த முற்றம் மற்றும் நடுவில் ஒரு ஏழுகோண பலிபீடத்துடன் ஒரு ஐங்கோணத் அமைப்பினைக் கொண்டுள்ளது. | |
| நக்கிச்செவனின் கல்லறை | நக்கிச்செவன் | 1998 | i, iv (கலாச்சாரம்) | இந்த பரிந்துரையில் நக்கிச்செவனில் உள்ள பல கல்லறைகள் அடங்கும். இதில் கராபக்லர் கல்லறை (படம்), மோமின் காதுன் கல்லறை, யூசிப் இபின் குசேயிர் கல்லறை மற்றும் குலுஸ்தான் கல்லறை ஆகியவை அடங்கும். அவை 12ஆம் நூற்றாண்டில் உள்ளூர் பிரபுக்களுக்காக கட்டப்பட்டன. சில கல்லறைகள் கட்டிடக் கலைஞரான அஜாமி நச்சிவானி என்பவரால் வடிவமைக்கப்பட்டது. கல்லறைகள் பொதுவாக ஒரு எண்கோணத் அமைப்பினைக் கொண்டுள்ளன மற்றும் விரிவான வடிவங்களுடன் மெருகூட்டப்பட்ட செங்கற்களால் அலங்கரிக்கப்படுகின்றன. | |
| "பினகடி நிலக்கீல் ஏரி" 4வது கால தாவர விலங்குகள் | பக்கூ | 1998 | viii, ix (கலாச்சாரம்) | பக்கூ பகுதியில் உள்ள தார் குழிகளை உள்ளடக்கியது. அவை ப்ளியோசீன் காலத்தின் படிமங்கள் நிறைந்தவை. தளத்தில் சுமார் 50,000 எலும்புகள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளன. இதில் 40 வகையான பாலூட்டிகள் மற்றும் 120 வகையான பறவைகள், அத்துடன் 100 க்கும் மேற்பட்ட வகையான பூச்சிகள் மற்றும் பல தாவர எச்சங்கள் உள்ளன. இந்த இடத்தில் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட காண்டாமிருகத்தின் எலும்புக்கூடு படம்பிடிக்கப்பட்டுள்ளது. | |
| "லோக்-படன்" மண் கூம்பு | – | பக்கூ | 1998 | vii, viii, ix (கலாச்சாரம்) | "லோக்-படான்" மட் கோன் என்பது பக்கூ பகுதியில் அமைந்துள்ள ஒரு மண் எரிமலை ஆகும். ஆவணப்படுத்தப்பட்ட முதல் எரிமலை வெடிப்பு 1864-ல் நடந்தது. இதைத் தொடர்ந்து சுமார் 20 எரிமலை வெடிப்புகள் நிகழ்ந்துள்ளன. கூம்பைச் சுற்றியுள்ள வைப்புக்கள் பிலியோசீன் காலத்தைச் சேர்ந்தவை. |
| "பாகு ஸ்டேஜ்" மலை | – | பக்கூ | 1998 | viii, ix (கலாச்சாரம்) | "பாகு ஸ்டேஜ்" மலை என்பது பக்கூ பகுதியில் 70 மீட்டர்கள் (230 அடி) உயரம் கொண்ட ஒரு அடுக்குத் தூண் ஆகும். புவியியல் படிவுகள் மற்றும் பழங்கால எச்சங்களின் பார்வையில் இது சுவாரசியமானது. |
| காஸ்பியன் கடற்கரை தற்காப்பு கட்டுமானங்கள் | பல இடங்கள் | 2001 | (கலாச்சாரம்) | அஜர்பைஜானின் வடக்கு எல்லை காகசஸ் மலைகளால் பாதுகாக்கப்பட்டாலும், காஸ்பியன் கடற்கரை ஒரு படையெடுப்புக்கான சாத்தியமான வழியை முன்வைத்தது. தற்காப்புக் கோடு Derbent (இப்போது ரஷ்யாவில் உள்ளது) முதல் Absheron தீபகற்பம் வரை நீண்டுள்ளது. பெஷ் பர்மாக் மலைக்கும், காகசஸ் மலைத்தொடரின் முடிவுக்கும், கரைக்கும் இடையே உள்ள குறுகலான பாதை 11.75 கிலோமீட்டர்கள் (7.30 மை) ஆகும். 12 மற்றும் 13 ஆம் நூற்றாண்டுகளில் உள்ள சில தற்காப்பு கட்டமைப்புகளில் மெய்டன் கோபுரம், தற்போது நீரில் மூழ்கியுள்ள சபாயில் கோட்டை மற்றும் மர்தகன் கோட்டை (படம்) ஆகியவை அடங்கும். | |
| சூசா நகரம்வரலாற்று கட்டிடக்கலை முக்கியத்துவ இடம் | சுஷா மாவட்டம் | 2001 | i, iv, v, vi (கலாச்சாரம்) | 18 ஆம் நூற்றாண்டில் தெற்கு காகசஸில் தோன்றிய பல சுயாதீன கானேட்டுகளில் ஒன்றான கராபக் கானேட்டின் தலைநகராக சுஷா இருந்தது. ஒரு மலையின் உச்சியில் அதன் தற்காப்பு இருப்பிடத்துடன் கூடுதலாக (உயர்ந்த இடம் 1,600 மீட்டர்கள் (5,200 அடி) உயரத்தில் உள்ளது), இது சுவர்கள் மற்றும் கோபுரங்களால் பலப்படுத்தப்பட்டது. பட்டுப்பாதையில் இது ஒரு முக்கியமான நிறுத்தமாக இருந்தது. | |
| ஓர்துபாத் வரலாற்று மற்றும் கட்டிடக்கலை இருப்பு | நக்கிச்செவன் | 2001 | i, iv, v (கலாச்சாரம்) | ஓர்துபாத் ஜாங்கேசூர் மலைகளின் கீழ் அமைந்துள்ளது. பட்டுப்பாதையில் இது ஒரு முக்கியமான நிறுத்தமாக இருந்தது. முதல் நகரம், காலா, 15 ஆம் ஆண்டு முழுவதும் ஓர்டுபாட்சே ஆற்றின் கரையில் நிறுவப்பட்டது. 17 மற்றும் 18 ஆம் நூற்றாண்டுகளில், வணிக நடவடிக்கைகள் ஆற்றின் மறுபுறம் நகர்ந்தன. காலகட்ட கட்டிடக்கலையில் மசூதிகள், சந்தை சதுரங்கள், குளியல் இல்லங்கள் மற்றும் கேரவன் கொட்டகைகள் ஆகியவை அடங்கும். | |
| கினாலிக் - இடைக்கால மலை கிராமம் | குபா மாவட்டம் | 2020 | iii, iv, v (கலாச்சாரம்) | கினாலிக் என்பது கிரேட்டர் காகசஸ் மலைகளில் 2,300 மீட்டர்கள் (7,500 அடி) உயரத்தில் அமைந்துள்ள ஒரு கிராமமாகும். இது வெண்கல யுகத்திலிருந்தே வாழ்ந்து வருகிறது. இப்பகுதியில் உள்ள மக்கள் தங்கள் சொந்த மொழியைப் பேசுகிறார்கள் மற்றும் தனித்துவமான கலாச்சார மரபுகளைக் கொண்டுள்ளனர். அவர்களின் கட்டிடக்கலை மற்றும் வாழ்க்கை முறை உயர்ந்த மலை அமைப்பில் வாழ்வதற்கு ஏற்றது. | |
| ஹிர்கான் காடுகள் (அஜர்பைஜான்)* | லங்காரன் மாவட்டம் மற்றும் அஸ்தரா மாவட்டம் | 2020 | ix, x (கலாச்சாரம்) | இது 2019 ஆம் ஆண்டு முதல் ஈரானில் பட்டியலிடப்பட்டுள்ள உலக பாரம்பரிய தளமான ஹிர்கேனியன் காடுகளுக்கு ஒரு முன்மொழியப்பட்ட விரிவாக்கமாகும். இந்த அகலமான இலையுதிர் காடுகள் காஸ்பியன் கடலின் கரைக்கும் வறண்ட உட்புறத்திற்கும் இடையில் வளர்கின்றன. அவை ஒரு முக்கியமான பல்லுயிர்ப் பகுதி மற்றும் பாரசீக சிறுத்தையின் இருப்பிடமாகும். அஜர்பைஜானில் மூன்று வனப் பகுதிகள் பரிந்துரைக்கப்பட்டுள்ளன: Dangyaband, Kanbulan மற்றும் Istisuchay பள்ளத்தாக்கு. |
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ "The World Heritage Convention". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 27 August 2016. பார்க்கப்பட்ட நாள் 21 September 2010.
- ↑ "Convention Concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 1 February 2021. பார்க்கப்பட்ட நாள் 3 February 2021.
- ↑ 3.0 3.1 "Azerbaijan". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 26 February 2021. பார்க்கப்பட்ட நாள் 26 March 2021.
- ↑ "UNESCO World Heritage Centre – The Criteria for Selection". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 12 June 2016. பார்க்கப்பட்ட நாள் 17 August 2018.
- ↑ "Tentative Lists". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 1 April 2016. பார்க்கப்பட்ட நாள் 26 March 2021.
வெளி இணைப்புகள்
தொகு