அயோடைல் புளோரைடு
அயோடைல் புளோரைடு (Iodyl fluoride) என்பது IO2F என்ற மூலக்கூற்று வாய்பாடால் விவரிக்கப்படும் ஒரு கனிம வேதியியல் சேர்மமாகும். அயோடின், புளோரின், ஆக்சிசன் ஆகிய தனிமங்கள் சேர்ந்து இச்சேர்மம் உருவாகிறது. அயோடைல் புளோரைடு சேர்மம் ஆரம்பத்தில் 1951 ஆம் ஆண்டில் தயாரிக்கப்பட்டது..[1]
பெயர்கள் | |
---|---|
ஐயூபிஏசி பெயர்
புளோரோ(டையாக்சோ)-λ5-அயோடேன்
| |
இனங்காட்டிகள் | |
28633-62-7 | |
ChemSpider | 57449638 |
InChI
| |
யேமல் -3D படிமங்கள் | Image |
பப்கெம் | 44546993 |
| |
பண்புகள் | |
FIO2 | |
வாய்ப்பாட்டு எடை | 177.90 g·mol−1 |
தோற்றம் | colorless crystals |
அடர்த்தி | 4.982 கி/செ.மீ3 |
உருகுநிலை | 200 °C (392 °F; 473 K) |
நீருடன் வினை புரியும் | |
மாறுதலாக ஏதும் சொல்லவில்லை என்றால் கொடுக்கப்பட்ட தரவுகள் யாவும் பொருள்கள் அவைகளின் இயல்பான வெப்ப அழுத்த நிலையில் (25°C, 100kPa) இருக்கும். | |
தயாரிப்பு
தொகுநைட்ரசனிலுள்ள் அயோடோசில் முப்புளோரைடை 110 ° செல்சியசு வெப்பநிலைக்கு சூடேற்றினால் அயோடோசில் முப்புளோரைடு சிதைவடைந்து அயோடைல் புளோரைடு உருவாகும். இந்த வினை மீளக்கூடிய வினையாக இருப்பதால், அயோடின் பெண்டாபுளோரைடு தொடர்ந்து அகற்றப்பட வேண்டும்.[1]
- 2IOF3 ⇌ IO2F + IF5
- நீரற்ற ஐதரோபுளோரிக்கு அமிலத்தில் உள்ள அயோடின் பெண்டாக்சைடுடன் நீரற்ற அயோடிக் அமிலத்தைச் சேர்த்து வினைபுரியச் செய்தாலும் அயோடைல் புளோரைடு உருவாகும்.[2]
- I2O5 + HF → IO2F + HIO3
இயற்பியல் பண்புகள்
தொகுஅயோடைல் புளோரைடு செஞ்சாய் சதுரத்தில் நிறமற்ற படிகங்களாக காணப்படுகிறது.[3] இது தண்ணீருடன் வினை புரியும்.[4]
வேதிப்பண்புகள்
தொகுஅயோடைல் புளோரைடு வறண்ட காற்றில் நிலைப்புத்தன்மை கொண்டுள்ளது. ஆனால் ஈரப்பதத்தில் மெதுவாக அயோடிக் மற்றும் ஐதரோபுளோரிக் அமிலங்களாக நீராற்பகுப்பு அடைகிறது.[1]
- IO2F + H2O → HIO3 + HF
இச்சேர்மம் புரோமின் முப்புளோரைடு மற்றும் செலீனியம் டெட்ராபுளோரைடு போன்ற வலுவான புளோரினேற்ற முகவர்களுடன் வினைபுரிந்து அயோடின் பெண்டாபுளோரைடை உருவாக்குகிறது. தூய ஐதரசன் பெராக்சைடு மூலம் அயோடைல் புளோரைடை தனிம அயோடினாகக் குறைக்கலாம்.[5][6]
- 3IO2F + 4BrF3 -> 3IF5 + 2Br2 + 3O2
- IO2F + 2SeF4 -> IF5 + 2SeOF2
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ 1.0 1.1 1.2 Aynsley, E. E.; Nichols, R.; Robinson, P. L. (1 January 1953). "126. Reactions of iodine pentafluoride with inorganic substances. Iodine oxytrifluoride and iodyl fluoride" (in en). Journal of the Chemical Society: 623–626. doi:10.1039/JR9530000623. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0368-1769. https://pubs.rsc.org/en/content/articlelanding/1953/JR/jr9530000623. பார்த்த நாள்: 24 May 2023.
- ↑ Wiberg, Egon; Wiberg, Nils (2001). Inorganic Chemistry (in ஆங்கிலம்). Academic Press. p. 468. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-12-352651-9. பார்க்கப்பட்ட நாள் 24 May 2023.
- ↑ Minkwitz, Rolf; Berkei, Michael; Ludwig, Ralf (1 December 2001). "Crystal Structure of IO2F" (in en). Inorganic Chemistry 40 (25): 6493–6495. doi:10.1021/ic0105462. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0020-1669. பப்மெட்:11720506. https://pubs.acs.org/doi/10.1021/ic0105462. பார்த்த நாள்: 24 May 2023.
- ↑ Haynes, William M. (4 June 2014). CRC Handbook of Chemistry and Physics (in ஆங்கிலம்). CRC Press. p. 4-67. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-4822-0868-9. பார்க்கப்பட்ட நாள் 24 May 2023.
- ↑ Schmeisser, M.; Brändle, K. (1 January 1963). "Oxides and Oxyfluorides of the Halogens" (in en). Advances in Inorganic Chemistry and Radiochemistry (Academic Press) 5: 41–89. doi:10.1016/S0065-2792(08)60152-1. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9780120236053. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0065279208601521. பார்த்த நாள்: 24 May 2023.
- ↑ Advances in Inorganic Chemistry and Radiochemistry (in ஆங்கிலம்). Academic Press. 1 January 1963. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-08-057854-5. பார்க்கப்பட்ட நாள் 24 May 2023.