கோல்கொண்டா வைரம்
கோல்கொண்டா வைரம் (Golconda diamond) இந்திய வைரங்களில் உலகப் புகழ் பெற்ற வைர வகை ஆகும். இந்தத் தொழிலானது சுல்தானியர்களின் ஆட்சியின் போது உருவானது. சுரங்கங்களில் இருந்து வைரங்கள் கோல்கொண்டா கோட்டைக்கு எடுத்து வரப்பட்டன. கோட்டைக்கு கொண்டு வரப்பட்ட வைரங்களை வெட்டி,பளபளப்பாக்கி, பட்டைதீட்டி, மதிப்பீடு செய்யப்பட்டு பின்னர் விற்பனை செய்யப்பட்டன. கோல்கொண்டா ஒரு வைர வர்த்தக மையமாக தன்னை நிலைநிறுத்தியது. 19ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதி வரை, கோல்கொண்டா சந்தை உலகின் சிறந்த மற்றும் மிகப்பெரிய வைரங்களின் சந்தையாக இருந்தது.
 1733-ஆம் ஆண்டில் கோல்கொண்டா வரைபடம்[1] | |
| நிறம் | நிறமற்றது; எப்போதாவது நீலம், வெண்மை மற்றும் இளஞ்சிவப்பு |
|---|---|
| வெட்டு | பண்டைய காலப் பாணி |
| மூல நாடு | இந்தியா |
| எடுக்கப்பட்ட சுரங்கம் | கொல்லூர் சுரங்ககம் மற்றும் பரிதாலா சுரங்கம் |
வரலாறு
தொகுஇந்தியாவின் இன்றைய ஆந்திரப் பிரதேசம் மற்றும் தெலங்காணா மாநிலங்களின் கோதாவரி நதிப் பகுதியில் கோல்கொண்டா வைரங்கள் வெட்டப்படுகின்றன. நவீன ஐதராபாத்தின் மேற்குப் பகுதியில் உள்ள கோல்கொண்டா கோட்டை, கோல்கொண்டா சுல்தானகத்தின் இடமாக இருந்தது. மேலும், வைர மேம்பாடு, லேபிடரி மற்றும் வர்த்தகத்திற்கான முக்கிய மையமாக மாறியது. கோல்கொண்டா வைரங்கள், தூய கரிமத்தால் உருவாக்கப்பட்டவை, நைட்ரசன் அற்றவை மற்றும் அதிகத் தெளிவுடன் பெரியவை, வகை IIa என வகைப்படுத்தப்படுகின்றன. அவை பெரும்பாலும் முதல் நீரின் வைரங்கள் என்று விவரிக்கப்படுகின்றன, இவை வரலாற்றின் மிகவும் பிரபலமான வைரங்களில் ஒன்றாகும். "கோல்கொண்டா வைரம்" என்ற சொல் ஒப்பற்ற தரம் கொண்ட வைரங்களின் அடையாளமாக மாறியது.
2,000 ஆண்டுகளாக கோல்கொண்டா வைரங்கள் மட்டுமே அறியப்பட்ட சிறந்த வைரங்களாக இருந்தன. பல நூற்றாண்டுகளின் அதிகப்படியான சுரங்கத்தின் காரணமாக, அவற்றின் உற்பத்தி 1830 முதல் தீர்ந்து விட்டது. மேலும் ரத்தினவியலாளர்கள் மற்றும் வணிகர்கள் கோல்கொண்டா வைரங்களை பழமையான, அரிதான மற்றும் விலைமதிப்பற்றவை என வகைப்படுத்தியுள்ளனர். பிரபலமான கோல்கொண்டா வைரங்களில் நிறமற்ற கோகினூர், நாசக் வைரம், நீல நம்பிக்கை வைரம், சிலையின் கண், இளஞ்சிவப்பு டாரியா-ஐ-நூர், வெள்ளை ரீஜண்ட், டிரெஸ்டன் கிரீன் மற்றும் நிறமற்ற அக்பர் ஷா வைரம், நிசாம் வைரம் மற்றும் பெரிய மொகுல் போன்ற கண்டுபிடிக்க முடியாத வைரங்கள்.
16 முதல் 18 ஆம் நூற்றாண்டுகளில் கோல்கொண்டா வைரத் தொழில் அதன் உச்சத்தில் இருந்தது, 23 சுரங்கங்கள்-அதில் கொல்லூர் சுரங்கம் மிகவும் சுறுசுறுப்பாக இருந்தது-இப்பகுதியில் இயக்கப்பட்டது மற்றும் ஒரு சுரங்கத்தில் ஒரே நேரத்தில் 30,000 பேர் வேலை செய்தனர்.[upper-alpha 1] கோல்கொண்டாவில் உள்ள அனைத்து சுரங்கங்களில் இருந்தும் சுமார் 10,000,000 காரட்டுகள் (2.0 t) கிடைக்கும் என மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது. . பல தசாப்தங்களாக பயன்படுத்தப்படாத பிறகு, "கோல்கொண்டா வைரம்" என்ற சொல் 1950 களில் தே பீர்ஸின் விளம்பர பிரச்சாரங்களில் மீண்டும் பிரபலமடைந்தது. இதற்காக மர்லின் மன்றோ பரோடாவின் நிலவை (இது கோல்கொண்டா வைரம் அல்ல) அணிந்து ஒரு விளம்பர நிகழ்ச்சியில் தோன்றினார். 2015 ஆம் ஆண்டில், உசுமானியா பல்கலைக்கழகம் மற்றும் இந்திய புவியியல் ஆய்வு மையம் இரண்டும் இணைந்து, இப்பகுதியில் வைரச் சுரங்கத்திற்கான புதிய சாத்தியமான தளங்களைக் கண்டறிந்தது. இருப்பினும் 2022 வரை சுரங்கம் தொடங்கவில்லை.
சிந்துபாத்தின் வைரங்களின் பள்ளத்தாக்கு, மார்கோ போலோவின் ரத்தினக் கதை, ரஸ்ஸல் கான்வெல்லின் ஏக்கர்ஸ் ஆஃப் டயமண்ட்ஸ் போன்ற நாட்டுப்புறக் கதைகளின்படி, சில கோல்கொண்டா வைரங்கள் சபிக்கப்பட்டவை. இவை அவற்றின் உரிமையாளர்களுக்கு நல்ல அதிர்ஷ்டத்தை வழங்குகின்றன அல்லது மாய சக்திகளைக் கொண்டுள்ளன. ஒரு சிலர் இதை தாயத்துகளாக அணிந்தனர். 2013 ஆம் ஆண்டில், நிசாம்களின் நகைகளிலிருந்த இளவரசி வைரம் $ 39.3 மில்லியன் அமெரிக்க டாலருக்கு ஏலம் போனது.
இந்தியாவின் பங்கு
தொகுஐரோப்பா மற்றும் மத்திய கிழக்கு நாடுகளின் இடைக்கால பதிவுகள் உயர்தர வைரங்களின் ஆதாரமாக இந்தியாவின் முக்கியத்துவத்தைக் காட்டுகின்றன. நகை வரலாற்றாசிரியர் ஜாக் ஓக்டனின் கூற்றுப்படி, இந்த பதிவுகளில் 12 ஆம் நூற்றாண்டுக்கு முந்தைய மூத்த பிளினி, மார்கோ போலோ, முஹம்மது அல்-இத்ரிசி மற்றும் பிறரின் பதிவுகள் அடங்கும். "இந்த ரத்தினங்கள் இந்தியாவில் பட்டைத் தீட்டாப்பட்டவை" என்ற முத்திரையுடன் வைரங்களை இந்தியா தயாரித்ததாக பதிவுகள் கூறுகின்றன. பௌத்தர்கள், இந்துக்கள் மற்றும் சைனர்களின் பண்டைய நூல்களான அர்த்தசாஸ்திரம் (கிமு 2 ஆம் நூற்றாண்டு - கிபி 4 ஆம் நூற்றாண்டு), ரத்ன பரிக்ஷா மற்றும் புராணங்கள் ஆகியவை வைரங்களை உற்பத்தி செய்த இந்தியாவின் நகரங்கள் மற்றும் பகுதிகளைக் குறிக்கின்றன.[2][3] உரோமானிய வரலாற்றாசிரியர் மூத்த பிளினி (கி.பி.23-79) தனது கலைக்களஞ்சியத்தில் தென்னிந்தியாவின் வைரங்களுக்கு ரோமானிய ஏகாதிபத்திய பெண்களின் தேவை மற்றும் விருப்பத்தை விவரிக்கிறார்.[3][4] அப்பாசியக் கலீபாவான ஆருன் அல் ரசீத்தின் காலத்தில் தொகுக்கப்பட்ட ஆயிரத்தொரு இரவுகள் கதைகளில் வரும் "மாலுமி சிந்துபாத்" என்ற கதை வைரங்களின் பள்ளத்தாக்கை விவரிக்கிறது. இதில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள நிலப்பகுதிகள் பொதுவ்வாக தக்காணம் மற்றும் குறிப்பாக கோல்கொண்டா பகுதியின் அதே அம்சங்களைக் கொண்டுள்ளன.[5][6] இந்தப் பெயர்களை நவீன புவியியல் பெயர்களுடன் இணைப்பது கடினம்.[2]
17 ஆம் நூற்றாண்டு வரை, இந்த பகுதியில் உள்ள சுரங்கங்கள் பூமியில் வைரங்களின் ஒரே ஆதாரமாக இருந்தன.[7][8] 18 மற்றும் 19 ஆம் நூற்றாண்டு புவியியலாளர்கள், ஆராய்ச்சியாளர்கள் மற்றும் வணிகர்களின் பதிவுகளின்படி, கர்னூல் மாவட்டத்தின் தெற்கே கிருஷ்ணா ஆற்றின் பள்ளத்தாக்குக்கு அருகில் உள்ள நவீன என் டி ஆர் மாவட்டம் மற்றும் அதைச் சுற்றியுள்ள பகுதி, பாலநாடு மற்றும் குண்டூர் ; ரம்பசோடாவரம் மற்றும் பத்ராசலத்தில் கோதாவரி நதிப்படுகை ; வடகிழக்கு மத்தியப் பிரதேசம் ; கிழக்கு சத்தீசுகர் ; மேற்கு சார்க்கண்டு; மற்றும் வடமேற்கு ஒடிசா போன்றவை இந்தியாவில் வைரத்தின் சாத்தியமான வரலாற்று ஆதாரங்கள்.[2][9] இவற்றில் நன்கு அறியப்பட்ட பகுதி வரலாற்று ரீதியாக "தெலிங்காணா" அல்லது "தில்லிங்" என அறியப்பட்டது. மேலும் தக்காண சுல்தான்களின் காலத்தில் கோல்கொண்டா என மறுபெயரிடப்பட்டது.[10] பொதுவாக கோதாவரி நதிப்படுகை என அறியப்பட்டது. ஐரோப்பிய பயணிகள் மற்றும் வர்த்தகர்கள் இந்த பிராந்தியத்தின் உற்பத்தியாளர்களுடன் அதிகளவில் வர்த்தகத்தில் ஈடுபட்டதால், இப்பகுதியின் வைரங்கள் "கோல்கொண்டா வைரங்கள்" என்று குறிப்பிடப்படுகின்றன.[7][11]
குறிப்புகள்
தொகு- ↑ The term Golconda mines originally denoted those (Kollur, Paritala, and other regional mines) that were mined during the Qutub Shahi period and continued until the time of the British Raj. The Deccan Sultanate of Qutub Shahis was known as Golconda Sultanate. Vajrakarur (in the present-day Anantapur district) was a mine of later times and Amaragiri (present-day Kollapur, Mahbubnagar district) was not known until much later.
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ For a map of their territory see: Schwartzberg, Joseph E. (1978). A Historical atlas of South Asia. University of Chicago Press. p. 147 map XIV.4 (l). பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-19-506869-6. பார்க்கப்பட்ட நாள் 15 August 2022.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Ogden, Jack (2018). Diamonds: An Early History of the King of Gems. Yale University Press. pp. 236–255. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-300-21566-3.
- ↑ 3.0 3.1 Dasgupta, Reshmi R (23 February 2019). "Celebrating the Nizam's fabled Golconda diamonds". தி எகனாமிக் டைம்ஸ். https://economictimes.indiatimes.com/blogs/SilkStalkings/celebrating-the-nizams-fabled-golconda-diamonds/.
- ↑ Pliny – Natural History 10 volumes. Translated by Rackham, H.; Jones, W. H. S.; Eichholz, D. E. Loeb Classical Library. 1938–1962. pp. 20–30. பார்க்கப்பட்ட நாள் 4 August 2022.
- ↑ Poggio Bracciolini (1857). John Winter Jones (ed.). The travels of Nicolo Conti in the East in the early part of the fifteenth century. Boston Public Library. pp. 60–69. பார்க்கப்பட்ட நாள் 3 August 2022.
- ↑ "Sinbad s Diamond Story May Have Happened". Daily Illini. 5 August 1947. https://idnc.library.illinois.edu/cgi-bin/illinois?a=d&d=DIL19470805.2.29&e=-------en-20--1--img-txIN----------.
- ↑ 7.0 7.1 Gomelsky, Victoria (20 March 2011). "The Market for Golconda Diamonds Has Mushroomed". The New York Times. https://www.nytimes.com/2011/03/18/fashion/18iht-acaj-diamonds-18.html.
- ↑ "Diamonds on Location: Golconda". Gemological Institute Of America. 2002. பார்க்கப்பட்ட நாள் 21 September 2021.
- ↑ Shigley, Dr. James. "Historical Reading List: Diamonds in Ancient India". Gemological Institute of America. பார்க்கப்பட்ட நாள் 3 September 2022.
- ↑ Universal Gazetteer of the World: A Dictionary, Geographical, Historical and Statistical, of the various Kingdoms, States, Provinces, Cities, Towns, Forts, Harbors. Z. & B. F. Pratt. 1852. p. 357. பார்க்கப்பட்ட நாள் 4 August 2022.
- ↑ Harlow, George. E (1998). The Nature of Diamonds. Cambridge University Press. pp. 73–75. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-521-62935-5. பார்க்கப்பட்ட நாள் 12 October 2021.
வெளி இணைப்புகள்
தொகு
மேலும் படிக்க
தொகு- The Great Diamonds of the World, Their History and Romance, 1882, Edwin Streeter
- Romance of the Golconda Diamonds, 1999, Omar Khalidi
- Koh-i-Noor: Six myths about a priceless diamond, 2016, BBC
- The Koh-i-noor Diamond, 2013, Iradj Amin
- Colored Diamonds, 2006, John M. King
- Some folklore and history of Diamond, 1961, S. Tolansky