தயோயூரியா
தயோயூரிய (Thiourea) என்பது ஒரு கரிமகந்தக சேர்மம் ஆகும். இதன் மூலக்கூற்று வாய்ப்பாடு SC(NH2)2 ஆகும். இச்சேர்மத்தின் அமைப்பில் ஆக்சிசன் அணு ஒரு கந்தக அணுவால் மாற்றப்பட்டுள்ளது என்பதைத் தவிர, யூரியாவுடன் ஒத்திருக்கிறது. ஆனால், யூரியா மற்றும் தயோயூரியாவின் பண்புகள் பெருமளவில் வேறுபடுகின்றன. தயோயூரியா என்பது கரிமத் தொகுப்பு வினைகளில் பயன்படும் ஒரு வினைப்பொருள் ஆகும். "தயோயூரியாக்கள்" என்பவை (R1R2N) (R3R4N)C=S என்ற பொதுவான அமைப்பினைக் கொண்ட பரந்த வகை சேர்மங்களைக் குறிக்கிறது. தயோயூரியாக்கள் தயோ அமைடுகளுடன் தொடர்புடையவை ஆகும்.
| |||
| பெயர்கள் | |||
|---|---|---|---|
| விருப்பத்தெரிவு ஐயூபிஏசி பெயர்
தயோயூரியா[1] | |||
| வேறு பெயர்கள்
தயோகார்பமைடு
| |||
| இனங்காட்டிகள் | |||
62-56-6 
| |||
Beilstein Reference
|
605327 | ||
| ChEBI | CHEBI:36946
| ||
| ChEMBL | ChEMBL260876
| ||
| ChemSpider | 2005981
| ||
Gmelin Reference
|
1604 | ||
InChI
| |||
| யேமல் -3D படிமங்கள் | Image | ||
| KEGG | C14415
| ||
| பப்கெம் | 2723790 | ||
| வே.ந.வி.ப எண் | YU2800000 | ||
| |||
| UNII | GYV9AM2QAG
| ||
| UN number | 2811 | ||
| பண்புகள் | |||
| CH4N2S | |||
| வாய்ப்பாட்டு எடை | 76.12 கி/மோல் | ||
| தோற்றம் | வெண்ணிறத் திண்மம் | ||
| அடர்த்தி | 1.405 கி/மோல் | ||
| உருகுநிலை | 182 °C (360 °F; 455 K) | ||
| 142 கி/லி (25 °செல்சியசு) | |||
| −4.24×10−5 செமீ3/மோல் | |||
| தீங்குகள் | |||
| ஈயூ வகைப்பாடு | Carc. Cat. 3 Repr. Cat. 3 Harmful (Xn) Dangerous for the environment (N) | ||
| R-சொற்றொடர்கள் | R22, R40, R51/53, R63 | ||
| S-சொற்றொடர்கள் | (S2), S36/37, S61 | ||
மாறுதலாக ஏதும் சொல்லவில்லை என்றால் கொடுக்கப்பட்ட தரவுகள் யாவும் பொருள்கள் அவைகளின் இயல்பான வெப்ப அழுத்த நிலையில் (25°C, 100kPa) இருக்கும். | |||
கட்டமைப்பு மற்றும் பிணைப்பு
தொகுதயோயூரியா ஒரு சமதள அமைப்பினை உடைய மூலக்கூறு ஆகும். C=S பிணைப்பு தூரம் 1.71 Å ஆகும். C-N பிணைப்பு தூரம் சராசரி 1.33 Å ஆகும்.[2] C-N பை-பிணைப்பானது C-S பிணைப்பை பலவீனப்படுத்துவது தயோபென்சோபீனோனில் உள்ள குறுகிய C=S பிணைப்பால் குறிக்கப்படுகிறது. தயோபென்சோபீனோனில் உள்ள C=S பிணைப்பின் நீளமானது 1.63 Å ஆகும்.
தயோயூரியா இரண்டு தானொத்தியமாதல் வடிவங்களில் கிடைக்கிறது. அவற்றில் தயோன் வடிவம் நீர்க்கரைசல்களில் ஆதிக்கம் செலுத்துகிறது. சமநிலை மாறிலியானது Keq 1.04×10−3 என்ற மதிப்பைக் கொண்டுள்ளதாகக் கணக்கிடப்பட்டுள்ளது.[3] ஐசோதயோயூரியா என்றும் அழைக்கப்படும் தயோல் வடிவம், ஐசோதயோயுரோனியம் உப்புகள் போன்ற மாற்று கலவைகளில் காணப்படலாம்.
உற்பத்தி
தொகுதயோயூரியாவின் உலகளாவிய ஆண்டு உற்பத்தி 10,000 டன்கள் ஆகும். சுமார் 40% ஜெர்மனியில், மற்றொரு 40% சீனாவிலும், 20% ஜப்பானிலும் உற்பத்தி செய்யப்படுகின்றன. தயோயூரியாவை அம்மோனியம் தையோசயனேட்டிலிருந்து தயாரிக்க முடியும், ஆனால் பொதுவாக இது கார்பன் டை ஆக்சைடு முன்னிலையில் கால்சியம் சயனமைடுடன் ஐதரசன் சல்பைடின் வினையால் உற்பத்தி செய்யப்படுகிறது.
பயன்பாடுகள்
தொகுதயோயூரிய பெர் சே சில பயன்பாடுகளைக் கொண்டுள்ளன. இது முக்கியமாக ஜவுளி செயலாக்க தொழில்முறைகளில் பயன்படுத்தப்படும் பொதுவான ஒடுக்கும் காரணியான தயோயூரியா டை ஆக்சைடுக்கான முன்னோடியாக நுகரப்படுகிறது.
பிற பயன்கள்
தொகுதயோயூரியாவின் பிற தொழில்துறை பயன்பாடுகளில் சுடரொடுக்க பிசின்கள் உற்பத்தி, மற்றும் இரப்பர் பற்றவைப்பு வினையூக்கிகள் ஆகியவை அடங்கும்.
தயோயூரியாவானது டையசோ தாள், ஒளி-நுண்ணுணர்திறன் கொண்ட நகலெடுக்கும் தாள் மற்றும் கிட்டத்தட்ட எல்லா வகையான நகலெடுக்கும் தாள்களுக்கும் துணைக்காரணியாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது.
இது வெள்ளி-ஜெலட்டின் புகைப்பட அச்சிட்டுகளை தொனிக்கவும் பயன்படுகிறது.
கிளிப்டன்-பிலிப்ஸ் மற்றும் பீவர் பளபளப்பான மற்றும் பகுதியளவு பளபளப்பான மின்முலாம் பூசுதல் செயல்முறைகளில் தயோயூரியா பயன்படுத்தப்படுகிறது.[4] இது தாமிரத்தால் அச்சிடப்பட்ட மின்சுற்றுப் பலகைகளுக்கு ஒடுக்க வேதி டின் முலாம் பூச்சு தீர்வாக டின்(II) குளோரைடுடன் ஒரு கரைசலில் பயன்படுத்தப்படுகிறது.
வினைகள்
தொகு130 செல்சியசிற்கு மேல் வெப்பப்படுத்தும் போது அம்மோனியம் தயோசயனேட்டுக்கு மாறுவதற்கான அசாதாரண பண்பினை இச்சேர்மம் கொண்டுள்ளது. குளிர்விக்கப்படும் போது, அம்மோனியம் உப்பானது மீண்டும் தயோயூரியாவாக மாறுகிறது. [ மேற்கோள் தேவை ]
ஒடுக்கி
தொகுதயோயூரியா பெராக்சைடுகளை தொடர்புடைய டையால்களாகக் குறைக்கிறது. [5] இந்த வினையின் இடைநிலைப் பொருள் ஒரு நிலையற்ற எண்டோபெராக்சைடு ஆகும்.
கார்போனைல் சேர்மங்களை வழங்க ஓசோனோலிசிஸின் ஒடுக்கப் பணியில் தயோயூரியா பயன்படுத்தப்படுகிறது.[6] இந்த வினைக்கு டைமெதில் சல்பைடும் கூட ஒரு சிறந்த வினைக்காரணி ஆகும், ஆனால் இது எளிதில் ஆவியாகக்கூடியது. (கொதிநிலை 37 செல்சியசு) மற்றும் ஒரு அருவருப்பான நாற்றத்தைக் கொண்டிருக்கிறது. அதேசமயம் தயோயூரியா மணமற்றதாகவும் மற்றும் ஓரளவு நிலையற்றதாகவும் இருக்கிறது (அதன் துருவமுனைப்பை பிரதிபலிக்கிறது).
சல்பைடின் ஆதாரம்
தொகுஆலோஅல்கேன்களை தயோல்களாக மாற்றும் செயல்முறைக்கான சல்பைடின் மூலமாக தயோயூரியா பயன்படுத்தப்படுகிறது. இந்த வினையானது கந்தக மையத்தின் உயர் கருக்கவர் தன்மை மற்றும் இடைநிலை ஐசோதயோயுரோனியம் உப்பின் எளிதான நீராற்பகுப்பு ஆகியவற்றைப் பயன்படுத்துகிறது:
- CS (NH2)2 + RX → RSC(NH
2)+
2X− - RSC(NH
2)+
2X−
+ 2 NaOH → RSNa + OC(NH2) 2 + NaX - RSNa + HCl → RSH + NaCl
இந்த எடுத்துக்காட்டில், 1,2-டைபுரோமோஈத்தேனில் இருந்து ஈத்தேன்- 1,2-டைதயோல் தயாரிக்கப்படுகிறது:
- C2H4Br2 + 2 SC(NH2)2 → [C2H4 (SC(NH2)2)2]Br2
- [C2H4(SC(NH2)2)2]Br2 + 2 KOH → C2H4(SH)2 + 2 OC(NH2)2 + 2 KBr
மற்ற தயோ அமைடுகளைப் போலவே, தயோயூரியா உலோக அயனிகளுடன் வினை செய்யும்போது சல்பைடின் மூலமாக செயல்பட முடியும். எடுத்துக்காட்டாக, நீர்வாழ் கரைசலில் உள்ள பாதரச உப்புகள் தயோயூரியாவுடன் சிகிச்சையளிக்கப்படும்போது பாதரச சல்பைடு உருவாகிறது:
- Hg2+ + SC(NH2)2 + H2O → HgS + OC(NH2)2 + 2 H+
இந்த சல்பைடாக்க வினைகள், பல உலோக சல்பைடுகளின் தொகுப்புக்கு பயன்படுத்தப்படுகின்றன. இந்த வினைகள் நிகழ்வதற்கு நீரும் மற்றும் சிறிதளவு வெப்பமாக்கலும் தேவைப்படுகிறது.[7][8]
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ Nomenclature of Organic Chemistry: IUPAC Recommendations and Preferred Names 2013 (Blue Book). Cambridge: வேதியியலுக்கான வேந்திய சங்கம். 2014. pp. 98, 864. எண்ணிம ஆவணச் சுட்டி:10.1039/9781849733069. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-85404-182-4.
- ↑ D. Mullen; E. Hellner (1978). "A Simple Refinement of Density Distributions of Bonding Electrons. IX. Bond Electron Density Distribution in Thiourea, CS(NH2)2, at 123K". Acta Crystallogr. B34: 2789–2794. doi:10.1107/S0567740878009243.
- ↑ Allegretti, P.E; Castro, E.A; Furlong, J.J.P (March 2000). "Tautomeric equilibrium of amides and related compounds: theoretical and spectral evidences". Journal of Molecular Structure: THEOCHEM 499 (1-3): 121–126. doi:10.1016/S0166-1280(99)00294-8.
- ↑ 81st Universal Metal Finishing Guidebook. Metal Finishing Magazine. Fall 2013. p. 285. Archived from the original on 2017-11-17. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2020-04-29.
- ↑ C. Kaneko; A. Sugimoro; S. Tanaka (1974). "A facile one-step synthesis of cis-2-cyclopentene and cis-2-cyclohexene-1,4-diols from the corresponding cyclodienes". Synthesis 1974 (12): 876–877. doi:10.1055/s-1974-23462. https://archive.org/details/sim_synthesis_1974-12_12/page/876.
- ↑ Gupta, D., Soman, G., and Dev, S. (1982). "Thiourea, a convenient reagent for the reductive cleavage of olefin ozonolysis products". Tetrahedron 38 (20): 3013–3018. doi:10.1016/0040-4020(82)80187-7.
- ↑ Liang, Y.; et, al. (2016). "An efficient precursor to synthesize various FeS2 nanostructures via a simple hydrothermal synthesis method". CrystEngComm 18: 6262–6271. doi:10.1039/c6ce01203e.
- ↑ Bao, N. (2007). "Facile Cd−Thiourea Complex Thermolysis Synthesis of Phase-Controlled CdS Nanocrystals for Photocatalytic Hydrogen Production under Visible Light". The Journal of Physical Chemistry C 111: 17527–17534. doi:10.1021/jp076566s.