விக்கிப்பீடியா

பயனர்:Ravidreams/மணல்தொட்டி/WTO-en-ta

< பயனர்:Ravidreams | மணல்தொட்டி
"WTO" redirects here. பிற பயன்பாட்டுக்கு பார்க்க WTO (disambiguation).


World Trade Organization
Organisation mondiale du commerce (in பிரெஞ்சு மொழி)
Organización Mundial del Comercio (in எசுப்பானிய மொழி)
சுருக்கம்WTO
உருவாக்கம்1 சனவரி 1995; 29 ஆண்டுகள் முன்னர் (1995-01-01)
வகைIntergovernmental organization
நோக்கம்Reduction of tariffs and other barriers to trade
தலைமையகம்Centre William Rappard, Geneva, Switzerland
ஆள்கூறுகள்46°13′27″N 06°08′58″E / 46.22417°N 6.14944°E / 46.22417; 6.14944
சேவை பகுதி
Worldwide
உறுப்பினர்கள்
166 members (162 UN member states, the European Union, Hong Kong, Macao, and Taiwan)[1]
ஆட்சி மொழிகள்
English, French, Spanish[2]
Ngozi Okonjo-Iweala[3] (since 2021)
வரவு செலவு திட்டம்
CHF 197,203,900 (2023)[4]
பணிக்குழாம்
623 (December 2023)[5]
வலைத்தளம்வார்ப்புரு:Official url

உலக வர்த்தக அமைப்பு (WTO) என்பது சுவிட்சர்லாந்தின் ஜெனீவா நகரில் தலைமையகம் கொண்ட ஒரு அரசுகளுக்கு இடையேயான அமைப்பு[6], இது சர்வதேச வர்த்தகத்தை ஒழுங்குபடுத்துகிறது மற்றும் வசதி செய்கிறது.[7] ஐக்கிய நாடுகள் அமைப்புடன் இணைந்து சர்வதேச வர்த்தகத்தை நிர்வகிக்கும் விதிகளை உருவாக்க, திருத்த மற்றும் செயல்படுத்த அரசாங்கங்கள் இந்த அமைப்பைப் பயன்படுத்துகின்றன.[7][8] உலகளாவிய வர்த்தகம் மற்றும் உலகளாவிய GDPயில் 98%க்கும் அதிகமானவற்றைக் குறிக்கும் 166 உறுப்பினர்களைக் கொண்ட உலகின் மிகப்பெரிய சர்வதேச பொருளாதார அமைப்பு WTO ஆகும்.[9][10][11]

பொருட்கள், சேவைகள் மற்றும் அறிவுசார் சொத்துரிமைகளில் பாதகமான விளைவை ஏற்படுத்தும் வர்த்தகத்தில் ஈடுபட்டுள்ள நாடுகளுக்கு இடையே வர்த்தக ஒப்பந்தங்களை பேச்சுவார்த்தை நடத்துவதற்கான ஒரு கட்டமைப்பை வழங்குவதன் மூலம் WTO வர்த்தகத்தை எளிதாக்குகிறது, இது பொதுவாக கட்டணங்கள், ஒதுக்கீடுகள் மற்றும் பிற வர்த்தக தடைகளை குறைக்க அல்லது நீக்க நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது; இந்த ஒப்பந்தங்கள் உறுப்பினர் அரசாங்கங்களின் பிரதிநிதிகளால் கையெழுத்திடப்பட்டு[12]:fol.9–10 அவர்களது சட்டமன்றங்களால் அங்கீகரிக்கப்படுகின்றன.[13] வர்த்தக ஒப்பந்தங்களுக்கு பங்கேற்பாளர்கள் இணங்குவதை உறுதிசெய்வதற்கும் வர்த்தக தொடர்பான தகராறுகளை தீர்க்கவும் சுதந்திரமான தகராறு தீர்வுயை இது நிர்வகிக்கிறது.[14] வர்த்தக கூட்டாளிகளுக்கு இடையேயான பாகுபாட்டை இந்த அமைப்பு தடை செய்கிறது, ஆனால் சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பு, தேசிய பாதுகாப்பு மற்றும் பிற முக்கியமான இலக்குகளுக்கு விதிவிலக்குகளை வழங்குகிறது.[14]

1994 மாராகேஷ் ஒப்பந்தத்தின்படி, 1948 இல் நிறுவப்பட்ட கட்டணங்கள் மற்றும் வர்த்தக பற்றிய பொது ஒப்பந்தத்தை (GATT) மாற்றி, 1 ஜனவரி 1995 அன்று இது அதிகாரப்பூர்வமாக செயல்பாடுகளைத் தொடங்கியது.

அனைத்து உறுப்பினர்களையும் கொண்ட அமைச்சர்கள் மாநாடு அதன் உயர்மட்ட முடிவெடுக்கும் அமைப்பாகும், இது பொதுவாக இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை கூடுகிறது; அனைத்து முடிவுகளிலும் ஒருமித்த கருத்து வலியுறுத்தப்படுகிறது.[15] அனைத்து உறுப்பினர்களின் பிரதிநிதிகளைக் கொண்ட பொதுக்குழுவால் அன்றாட செயல்பாடுகள் கையாளப்படுகின்றன.[16] இயக்குனர் ஜெனரல் மற்றும் நான்கு துணைத் தலைவர்களால் வழிநடத்தப்படும் 600க்கும் மேற்பட்ட பணியாளர்களின் செயலகம், நிர்வாக, தொழில்முறை மற்றும் தொழில்நுட்ப சேவைகளை வழங்குகிறது.[17] WTOவின் வருடாந்திர பட்ஜெட் சுமார் 220 மில்லியன் USD ஆகும், இது சர்வதேச வர்த்தகத்தில் அவர்களின் விகிதாச்சாரத்தின் அடிப்படையில் உறுப்பினர்களால் பங்களிக்கப்படுகிறது.[18]

WTO வர்த்தகத்தை அதிகரித்து வர்த்தகத் தடைகளைக் குறைத்ததாக ஆய்வுகள் காட்டுகின்றன.[19][20][21][22] இது பொதுவாக வர்த்தக ஒப்பந்தத்தையும் பாதித்தது; WTO ஒப்பந்தங்களில் இருந்து கணிசமான பகுதிகள் நகலெடுக்கப்பட்டு, பெரும்பாலான முன்னுரிமை வர்த்தக ஒப்பந்தங்கள் (PTA) WTOயைக் குறிப்பிட்டுக் குறிப்பிடுகின்றன.[23] ஐக்கிய நாடுகளின் நிலையான மேம்பாட்டு இலக்குகளின் இலக்கு 10 WTO ஒப்பந்தங்களை சமத்துவமின்மையைக் குறைக்கும் கருவியாகக் குறிப்பிடுகிறது.[24] இருப்பினும், WTO ஆல் எளிதாக்கப்பட்ட தடையற்ற வர்த்தகத்தின் நன்மைகள் சமமாகப் பகிரப்படுவதில்லை என்று விமர்சகர்கள் வாதிடுகின்றனர்.[25][26]


The World Trade Organization (WTO) is an intergovernmental organization headquartered in Geneva, Switzerland[27] that regulates and facilitates international trade.[7] Governments use the organization to establish, revise, and enforce the rules that govern international trade in cooperation with the United Nations System.[7][28] The WTO is the world's largest international economic organization, with 166 members representing over 98% of global trade and global GDP.[29][30][11]

The WTO facilitates trade in goods, services and intellectual property among participating countries by providing a framework for negotiating trade agreements, which usually aim to reduce or eliminate tariffs, quotas, and other restrictions; these agreements are signed by representatives of member governments[12]:fol.9–10 and ratified by their legislatures.[13] It also administers independent dispute resolution for enforcing participants' adherence to trade agreements and resolving trade-related disputes.[14] The organization prohibits discrimination between trading partners, but provides exceptions for environmental protection, national security, and other important goals.[14]

It officially commenced operations on 1 January 1995, pursuant to the 1994 Marrakesh Agreement, thus replacing the General Agreement on Tariffs and Trade (GATT) that had been established in 1948.

Its top decision-making body is the Ministerial Conference, which is composed of all members and usually convenes biennially; consensus is emphasized in all decisions.[31] Day-to-day functions are handled by the General Council, made up of representatives from all members.[32] A Secretariat of over 600 personnel, led by the Director-General and four deputies, provides administrative, professional, and technical services.[33] The WTO's annual budget is roughly 220 million USD, which is contributed by members based on their proportion of international trade.[34]

Studies show the WTO has increased trade and reduced trade barriers.[35][20][21][22] It has also influenced trade agreement generally; the vast majority of preferential trade agreements (PTAs) explicitly reference the WTO, with substantial portions of text copied from WTO agreements.[23] Goal 10 of the United Nations Sustainable Development Goals also referenced WTO agreements as instruments of reducing inequality.[36] However, critics contend that the benefits of WTO-facilitated free trade are not shared equally.[25][26]

Functions

தொகு

Promotion of growth by facilitating trade is the most important function of WTO. Other important functions include:

  • It oversees the implementation, administration and operation of the covered agreements (with the exception that it does not enforce any agreements when China came into the WTO in December 2001)[37][38]
  • It provides a forum for negotiations and for settling disputes.[39][40]

The WTO is also a center of economic research and analysis: regular assessments of the global trade picture in its annual publications and research reports on specific topics are produced by the organization.[41] Finally, the WTO cooperates closely with the two other components of the Bretton Woods system, the IMF and the World Bank.[39]


Principles of the trading system

தொகு

The WTO establishes a framework for trade policies; it does not define or specify outcomes. That is, it is concerned with setting the rules of "trade policy". Five principles are of particular importance in understanding both the pre-1994 GATT and the WTO:

  1. Non-discrimination. It has two major components: the most favored nation (MFN) treatment and the national treatment. Both are embedded in the main WTO agreements on goods, services, and intellectual property, but their precise scope and nature differ across these areas. The MFN rule requires that a WTO member must apply the same conditions on all trade with other WTO members, i.e., a WTO member has to grant the most favorable conditions under which it allows trade in a certain product type to all other WTO members.[42] "Grant someone a special favor and you have to do the same for all other WTO members."[43] Some exceptions exist, such as when states participate in a free trade agreement or for preferential treatment given to developing countries.[44] National treatment means that imported goods should be treated no less favorably than domestically produced goods (at least after the foreign goods have entered the market) and was introduced to tackle non-tariff barriers to trade (e.g. technical standards, security standards et al. discriminating against imported goods).[42]
  2. Reciprocity. It reflects both a desire to limit the scope of free-riding that may arise because of the MFN rule and a desire to obtain better access to foreign markets. A related point is that for a nation to negotiate, it is necessary that the gain from doing so be greater than the gain available from unilateral liberalization; reciprocal concessions intend to ensure that such gains will materialize.[45]
  3. Binding and enforceable commitments. The tariff commitments made by WTO members in multilateral trade negotiation and on accession are enumerated in a legal instrument known as a schedule (list) of concessions.[46] These schedules establish "ceiling bindings": a country can change its bindings, but only after negotiating with its trading partners, which could mean compensating them for loss of trade. If satisfaction is not obtained, the complaining country may invoke the WTO dispute settlement procedures.[43][45]
  4. Transparency. The WTO members are required to publish their trade regulations, to maintain institutions allowing for the review of administrative decisions affecting trade, to respond to requests for information by other members, and to notify changes in trade policies to the WTO. These internal transparency requirements are supplemented and facilitated by periodic country-specific reports (trade policy reviews) through the Trade Policy Review Mechanism (TPRM).[47] The WTO system tries also to improve predictability and stability, discouraging the use of quotas and other measures used to set limits on quantities of imports.[43]
  5. Safety values. In specific circumstances, governments are able to restrict trade. The WTO's agreements permit members to take measures to protect not only the environment but also public health, animal health and plant health.[48]

Decision-making

தொகு

The WTO describes itself as "a rules-based, member-driven organization—all decisions are made by the member governments, and the rules are the outcome of negotiations among members".[49] The WTO Agreement foresees votes where consensus cannot be reached, but the practice of consensus dominates the process of decision-making.[50]

Richard Harold Steinberg (2002) argues that although the WTO's consensus governance model provides law-based initial bargaining, trading rounds close through power-based bargaining favoring Europe and the U.S., and may not lead to Pareto improvement.[51]

Dispute settlement

தொகு
முதன்மைக் கட்டுரை: Dispute settlement in the WTO

The WTO's dispute-settlement system "is the result of the evolution of rules, procedures and practices developed over almost half a century under the GATT 1947".[52] In 1994, the WTO members agreed on the Understanding on Rules and Procedures Governing the Settlement of Disputes (DSU) annexed to the "Final Act" signed in Marrakesh in 1994.[53] Dispute settlement is regarded by the WTO as the central pillar of the multilateral trading system, and as a "unique contribution to the stability of the global economy".[54] WTO members have agreed that, if they believe fellow-members are violating trade rules, they will use the multilateral system of settling disputes instead of taking action unilaterally.[55]

The operation of the WTO dispute settlement process involves case-specific panels[56] appointed by the Dispute Settlement Body (DSB),[57] the Appellate Body,[58] the Director-General and the WTO Secretariat,[59] arbitrators,[60] and advisory experts.[61]

The priority is to settle disputes, preferably through a mutually agreed solution, and provision has been made for the process to be conducted in an efficient and timely manner so that "If a case is adjudicated, it should normally take no more than one year for a panel ruling and no more than 16 months if the case is appealed... If the complainant deems the case urgent, consideration of the case should take even less time.[62] WTO member nations are obliged to accept the process as exclusive and compulsory.[63]

According to a 2018 study in the Journal of Politics, states are less likely and slower to enforce WTO violations when the violations affect states in a diffuse manner.[64] This is because states face collective action problems with pursuing litigation: they all expect other states to carry the costs of litigation.[64] A 2016 study in International Studies Quarterly challenges that the WTO dispute settlement system leads to greater increases in trade.[65]

However, the dispute settlement system cannot be used to resolve trade disputes that arise from political disagreements. When Qatar requested the establishment of a dispute panel concerning measures imposed by the UAE, other GCC countries and the US were quick to dismiss its request as a political matter, stating that national security issues were political and not appropriate for the WTO dispute system.[66]

Since 2019, when the Donald Trump administration blocked appointments to the body, the Appellate Body has been unable to enforce WTO rules and punish violators of WTO rules.[67] In March 2020, the European Union and 15 other WTO members agreed to a Multiparty Interim Appeal Arbitration Arrangement (MPIA). This gave access to an alternative appellate mechanism (arbitration as an appellate mechanism) while the Appellate Body is not functional.[68]

Accession and membership

தொகு
முதன்மைக் கட்டுரை: World Trade Organization accession and membership

The process of becoming a WTO member is unique to each applicant country, and the terms of accession are dependent upon the country's stage of economic development and the current trade regime.[69] The process takes about five years, on average, but it can last longer if the country is less than fully committed to the process or if political issues interfere.

A 2017 study argues that "political ties rather than issue-area functional gains determine who joins" and shows "how geopolitical alignment shapes the demand and supply sides of membership".[70] The "findings challenge the view that states first liberalize trade to join the GATT/WTO. Instead, democracy and foreign policy similarity encourage states to join."[70]

Accession process

தொகு
 
WTO accession progress:[71]
  Draft Working Party Report or Factual Summary adopted
  Goods or Services offers submitted
  Working party meetings
  Memorandum on Foreign Trade Regime submitted
  Working party established

A country wishing to accede to the WTO submits an application to the General Council, and has to describe all aspects of its trade and economic policies that have a bearing on WTO agreements.[72] The application is submitted to the WTO in a memorandum which is examined by a working party open to all interested WTO Members.[73]

After all necessary background information has been acquired, the working party focuses on issues of discrepancy between the WTO rules and the applicant's international and domestic trade policies and laws. The working party determines the terms and conditions of entry into the WTO for the applicant nation and may consider transitional periods to allow countries some leeway in complying with the WTO rules.[69]

The final phase of accession involves bilateral negotiations between the applicant nation and other working party members regarding the concessions and commitments on tariff levels and market access for goods and services. The new member's commitments are to apply equally to all WTO members under normal non-discrimination rules, even though they are negotiated bilaterally.[72]

When the bilateral talks conclude, the working party sends to the general council or ministerial conference an accession package, which includes a summary of all the working party meetings, the Protocol of Accession (a draft membership treaty), and lists ("schedules") of the member to be commitments. Once the general council or ministerial conference approves of the terms of accession, the applicant's parliament must ratify the Protocol of Accession before it can become a member.[74]

Members and observers

தொகு
மேலும் தகவல்களுக்கு: Member states of the World Trade Organization

The WTO has 166 members and 23 observer governments.[75][76] Most recently, on 26 February 2024 at the 13th Ministerial Conference in Abu Dhabi, Comoros and Timor Leste were approved to became the 165th and 166th members.[76] In addition to states, the European Union, and each EU country in its own right,[77] is a member. WTO members do not have to be fully independent states; they need only be a customs territory with full autonomy in the conduct of their external commercial relations. Thus Hong Kong has been a member since 1995 (as "Hong Kong, China" since 1997) predating the People's Republic of China, which joined in 2001 after 15 years of negotiations. Taiwan acceded to the WTO in 2002 as the "Separate Customs Territory of Taiwan, Penghu, Kinmen and Matsu."[78] The WTO Secretariat omits the official titles (such as Counsellor, First Secretary, Second Secretary and Third Secretary) of the members of Taiwan's Permanent Mission to the WTO, except for the titles of the Permanent Representative and the Deputy Permanent Representative.[79]

As of 2007, WTO members represented 96.4% of global trade and 96.7% of global GDP.[11] Iran, followed by Algeria, are the economies with the largest GDP and trade outside the WTO, using 2005 data.[80][81] With the exception of the Holy See, observers must start accession negotiations within five years of becoming observers. A number of international intergovernmental organizations have also been granted observer status to WTO bodies.[82] Ten UN members have no affiliation with the WTO.

Agreements

தொகு

The WTO oversees about 60 different agreements which have the status of international legal texts. Member countries must sign and ratify all WTO agreements on accession.[83] A discussion of some of the most important agreements follows.

The Agreement on Agriculture came into effect with the establishment of the WTO at the beginning of 1995. The AoA has three central concepts, or "pillars": domestic support, market access and export subsidies.

The General Agreement on Trade in Services was created to extend the multilateral trading system to service sector, in the same way as the General Agreement on Tariffs and Trade (GATT) provided such a system for merchandise trade. The agreement entered into force in January 1995.

The Agreement on Trade-Related Aspects of Intellectual Property Rights sets down minimum standards for many forms of intellectual property (IP) regulation. It was negotiated at the end of the Uruguay Round of the General Agreement on Tariffs and Trade (GATT) in 1994.[84]

The Agreement on the Application of Sanitary and Phytosanitary Measures—also known as the SPS Agreement—was negotiated during the Uruguay Round of GATT, and entered into force with the establishment of the WTO at the beginning of 1995. Under the SPS agreement, the WTO sets constraints on members' policies relating to food safety (bacterial contaminants, pesticides, inspection, and labeling) as well as animal and plant health (imported pests and diseases).

The Agreement on Technical Barriers to Trade is an international treaty of the World Trade Organization. It was negotiated during the Uruguay Round of the General Agreement on Tariffs and Trade and entered into force with the establishment of the WTO at the end of 1994. The object ensures that technical negotiations and standards, as well as testing and certification procedures, do not create unnecessary obstacles to trade".[85]

The Agreement on Customs Valuation, formally known as the Agreement on Implementation of Article VII of GATT, prescribes methods of customs valuation that Members are to follow. Chiefly, it adopts the "transaction value" approach.

In December 2013, the biggest agreement within the WTO was signed and known as the Bali Package.[86]

Criticism

தொகு
முதன்மைக் கட்டுரை: Criticism of the World Trade Organization
இதனையும் பார்க்க: 1999 Seattle WTO protests

Although tariffs and other trade barriers have been significantly reduced thanks to GATT and WTO, the promise that free trade will accelerate economic growth, reduce poverty, and increase people's incomes has been questioned by many critics.[25]

Economist Ha-Joon Chang argues that there is a "paradox" in neo-liberal beliefs regarding free trade because the economic growth of developing countries was higher in the 1960–1980 period compared to the 1980–2000 period even though its trade policies are now far more liberal than before. Also, there are results of research that show that new countries actively reduce trade barriers only after becoming significantly rich. From the results of the study, WTO critics argue that trade liberalization does not guarantee economic growth and certainly not poverty alleviation.[25] He also cites the example of El Salvador; in the early 1990s, El Salvador removed all quantitative barriers to imports and also cut tariffs. However, the country's economic growth remained weak. On the other hand, Vietnam, which only began reforming its economy in the late 1980s, saw a great deal of success by deciding to follow China's economic model and liberalizing slowly along with implementing safeguards for domestic commerce. Vietnam has largely succeeded in accelerating economic growth and reducing poverty without immediately removing substantial trade barriers.[87][25]

Critics also put forward the view that the benefits derived from WTO facilitated free trade are not shared equally.[26] This criticism is usually supported by historical accounts of the outcomes of negotiations and/or data showing that the gap between the rich and the poor continues to widen, especially in China and India, where economic inequality was growing at the time even though economic growth is very high.[25] In addition, WTO approaches aiming to reduce trade barriers can harm developing countries. Trade liberalization that is too early without any prominent domestic barriers is feared to trap the developing economies in the primary sector, which often does not require skilled labor. And when these developing countries decide to advance their economy utilizing industrialization, the premature domestic industry cannot immediately skyrocket as expected, making it difficult to compete with other countries whose industries are more advanced.[88]

Impact

தொகு

Studies show that the WTO boosted trade.[20][21][89][90] Research shows that in the absence of the WTO, the average country would face an increase in tariffs on their exports by 32 percentage points.[22][91] The dispute settlement mechanism in the WTO is one way in which trade is increased.[92][93][94][95]

According to a 2017 study in the Journal of International Economic Law, "nearly all recent preferential trade agreements (PTAs) reference the WTO explicitly, often dozens of times across multiple chapters. Likewise, in many of these same PTAs we find that substantial portions of treaty language—sometime the majority of a chapter—is copied verbatim from a WTO agreement... the presence of the WTO in PTAs has increased over time."[23]

See also

தொகு

Notes and references

தொகு
  1. ↑ Members and Observers பரணிடப்பட்டது 10 செப்டெம்பர் 2011 at the வந்தவழி இயந்திரம் at WTO official website
  2. ↑ Languages, Documentation and Information Management Division பரணிடப்பட்டது 24 திசம்பர் 2011 at the வந்தவழி இயந்திரம் at WTO official site
  3. ↑ "Nigeria's Ngozi Okonjo-Iweala confirmed as WTO chief". the Guardian (in ஆங்கிலம்). 15 பெப்பிரவரி 2021. Archived from the original on 1 மார்ச்சு 2021. பார்க்கப்பட்ட நாள் 1 மார்ச்சு 2021.
  4. ↑ "WTO Annual Report 2023". www.wto.org (in ஆங்கிலம்). p. 199. பார்க்கப்பட்ட நாள் 7 ஏப்பிரல் 2024.
  5. ↑ "WTO Annual Report 2023". www.wto.org (in ஆங்கிலம்). p. 196. பார்க்கப்பட்ட நாள் 7 ஏப்பிரல் 2024.
  6. ↑ "Overview of the WTO Secretariat". WTO official website. Archived from the original on 1 செப்டெம்பர் 2013. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2 செப்டெம்பர் 2013.
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 Oatley, Thomas (2019). International Political Economy (in ஆங்கிலம்) (6th ed.). Routledge. pp. 51–52. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-351-03464-7. Archived from the original on 14 பெப்பிரவரி 2024. பார்க்கப்பட்ட நாள் 5 ஆகத்து 2021.
  8. ↑ "WTO". Archived from the original on 13 சூலை 2007. பார்க்கப்பட்ட நாள் 21 அக்டோபர் 2022. {{cite web}}: Text "the WTO and the United Nations" ignored (help)
  9. ↑ "The Reporter Archives". Archived from the original on 18 மே 2017. பார்க்கப்பட்ட நாள் 20 மே 2017.
  10. ↑ "WTO – Understanding the WTO – The GATT years: from Havana to Marrakesh". www.wto.org. Archived from the original on 5 மார்ச்சு 2018. பார்க்கப்பட்ட நாள் 28 மார்ச்சு 2019.
  11. ↑ 11.0 11.1 11.2 "Accession in perspective". World Trade Organization. Archived from the original on 24 திசம்பர் 2013. பார்க்கப்பட்ட நாள் 22 திசம்பர் 2013.
  12. ↑ 12.0 12.1 Understanding the WTO பரணிடப்பட்டது 6 மார்ச்சு 2012 at the வந்தவழி இயந்திரம் Handbook at WTO official website. (Note that the document's printed folio numbers do not match the pdf page numbers.)
  13. ↑ 13.0 13.1 "International Organisations and Space Law: World Trade Organization". Encyclopædia Britannica 442. (1999). 305. 
  14. ↑ 14.0 14.1 14.2 14.3 "U.S. Trade Policy: Going it Alone vs. Abiding by the WTO" (in en-US). Econofact. 15 June 2018 இம் மூலத்தில் இருந்து 30 June 2018 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20180630161908/http://econofact.org/u-s-trade-policy-going-it-alone-vs-abiding-by-the-world-trade-organization. 
  15. ↑ "WTO | Ministerial conferences". www.wto.org. Archived from the original on 6 மார்ச்சு 2021. பார்க்கப்பட்ட நாள் 18 பெப்பிரவரி 2021.
  16. ↑ "WTO | Understanding the WTO – Whose WTO is it anyway?". www.wto.org (in ஆங்கிலம்). Archived from the original on 4 சூலை 2021. பார்க்கப்பட்ட நாள் 18 பெப்பிரவரி 2021.
  17. ↑ "WTO | Understanding the WTO – the Secretariat". www.wto.org (in ஆங்கிலம்). Archived from the original on 30 நவம்பர் 2021. பார்க்கப்பட்ட நாள் 22 பெப்பிரவரி 2021.
  18. ↑ "WTO | Budget for the year". www.wto.org. Archived from the original on 23 சனவரி 2022. பார்க்கப்பட்ட நாள் 22 பெப்பிரவரி 2021.
  19. ↑ Broda, C.; Limão, N.; Weinstein, D. E. (2008). "Optimal Tariffs and Market Power: The Evidence". American Economic Review 98 (5): 2032–2065. doi:10.1257/aer.98.5.2032. https://doi.org/10.1257/aer.98.5.2032. பார்த்த நாள்: 3 August 2022. 
  20. ↑ 20.0 20.1 20.2 Goldstein, Judith L.; Rivers, Douglas; Tomz, Michael (2007). "Institutions in International Relations: Understanding the Effects of the GATT and the WTO on World Trade" (in en). International Organization 61 (1): 37–67. doi:10.1017/S0020818307070014. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:1531-5088. 
  21. ↑ 21.0 21.1 21.2 Tomz, Michael; Goldstein, Judith L; Rivers, Douglas (2007). "Do We Really Know That the WTO Increases Trade? Comment" (in en). American Economic Review 97 (5): 2005–2018. doi:10.1257/aer.97.5.2005. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0002-8282. 
  22. ↑ 22.0 22.1 22.2 Silva, Peri Agostinho; Nicita, Alessandro; Olarreaga, Marcelo (2018). "Cooperation in WTO's Tariff Waters?". Journal of Political Economy 126 (3): 1302–1338. doi:10.1086/697085. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0022-3808. http://www.ferdi.fr/sites/www.ferdi.fr/files/publication/fichiers/p176-_ferdi_-olarreaga_and_all.pdf. 
  23. ↑ 23.0 23.1 23.2 Allee, Todd; Elsig, Manfred; Lugg, Andrew (2017). "The Ties between the World Trade Organization and Preferential Trade Agreements: A Textual Analysis" (in en). Journal of International Economic Law 20 (2): 333–363. doi:10.1093/jiel/jgx009. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:1369-3034. 
  24. ↑ "Goal 10 targets". UNDP (in ஆங்கிலம்). Archived from the original on 27 நவம்பர் 2020. பார்க்கப்பட்ட நாள் 23 செப்டெம்பர் 2020.
  25. ↑ 25.0 25.1 25.2 25.3 25.4 25.5 Joseph, Sarah; Joseph, Sarah Louise (2011). Blame it on the WTO?: A Human Rights Critique (in ஆங்கிலம்). OUP Oxford. pp. 164–167. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-19-956589-4. Archived from the original on 14 பெப்பிரவரி 2024. பார்க்கப்பட்ட நாள் 23 ஆகத்து 2020.
  26. ↑ 26.0 26.1 26.2 Wilkinson, Rorden (2014). What's wrong with the WTO and how to fix it. Cambridge, UK: Polity. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-745-67245-8. Archived from the original on 16 ஏப்பிரல் 2021. பார்க்கப்பட்ட நாள் 12 செப்டெம்பர் 2020.
  27. ↑ "Overview of the WTO Secretariat". WTO official website. Archived from the original on 1 செப்டெம்பர் 2013. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2 செப்டெம்பர் 2013.
  28. ↑ "WTO | the WTO and the United Nations". Archived from the original on 13 சூலை 2007. பார்க்கப்பட்ட நாள் 21 அக்டோபர் 2022.
  29. ↑ "The Reporter Archives". Archived from the original on 18 மே 2017. பார்க்கப்பட்ட நாள் 20 மே 2017.
  30. ↑ "WTO – Understanding the WTO – The GATT years: from Havana to Marrakesh". www.wto.org. Archived from the original on 5 மார்ச்சு 2018. பார்க்கப்பட்ட நாள் 28 மார்ச்சு 2019.
  31. ↑ "WTO | Ministerial conferences". www.wto.org. Archived from the original on 6 மார்ச்சு 2021. பார்க்கப்பட்ட நாள் 18 பெப்பிரவரி 2021.
  32. ↑ "WTO | Understanding the WTO – Whose WTO is it anyway?". www.wto.org (in ஆங்கிலம்). Archived from the original on 4 சூலை 2021. பார்க்கப்பட்ட நாள் 18 பெப்பிரவரி 2021.
  33. ↑ "WTO | Understanding the WTO – the Secretariat". www.wto.org (in ஆங்கிலம்). Archived from the original on 30 நவம்பர் 2021. பார்க்கப்பட்ட நாள் 22 பெப்பிரவரி 2021.
  34. ↑ "WTO | Budget for the year". www.wto.org. Archived from the original on 23 சனவரி 2022. பார்க்கப்பட்ட நாள் 22 பெப்பிரவரி 2021.
  35. ↑ Broda, C.; Limão, N.; Weinstein, D. E. (2008). "Optimal Tariffs and Market Power: The Evidence". American Economic Review 98 (5): 2032–2065. doi:10.1257/aer.98.5.2032. https://doi.org/10.1257/aer.98.5.2032. பார்த்த நாள்: 3 August 2022. 
  36. ↑ "Goal 10 targets". UNDP (in ஆங்கிலம்). Archived from the original on 27 நவம்பர் 2020. பார்க்கப்பட்ட நாள் 23 செப்டெம்பர் 2020.
  37. ↑ "Functions of the WTO". பரணிடப்பட்டது 27 செப்டெம்பர் 2007 at the வந்தவழி இயந்திரம். IISD.
  38. ↑ "Main Functions". பரணிடப்பட்டது 30 திசம்பர் 2006 at the வந்தவழி இயந்திரம். World Trade Organization.
  39. ↑ 39.0 39.1 A Bredimas, International Economic Law, II, 17
  40. ↑ C. Deere, "Decision-making in the WTO: Medieval or Up-to-Date?" பரணிடப்பட்டது 9 திசம்பர் 2012 at Archive.today. World Trade Organization
  41. ↑ "Economic research and analysis". பரணிடப்பட்டது 15 மார்ச்சு 2007 at the வந்தவழி இயந்திரம். World Trade Organization.
  42. ↑ 42.0 42.1 B. Hoekman, The WTO: Functions and Basic Principles, 42
  43. ↑ 43.0 43.1 43.2 Principles of the Trading System பரணிடப்பட்டது 11 திசம்பர் 2004 at the வந்தவழி இயந்திரம், WTO official site
  44. ↑ "WTO | Understanding the WTO - principles of the trading system". www.wto.org (in ஆங்கிலம்). பார்க்கப்பட்ட நாள் 8 மே 2024.
  45. ↑ 45.0 45.1 B. Hoekman, The WTO: Functions and Basic Principles, 43
  46. ↑ WTO, Schedules of concessions பரணிடப்பட்டது 14 பெப்பிரவரி 2024 at the வந்தவழி இயந்திரம், accessed 10 January 2022
  47. ↑ B. Hoekman, The WTO: Functions and Basic Principles, 44
  48. ↑ "WTO – What is the WTO? – What we stand for". www.wto.org. Archived from the original on 6 சூன் 2019. பார்க்கப்பட்ட நாள் 28 மார்ச்சு 2019.
  49. ↑ Decision-making பரணிடப்பட்டது 11 நவம்பர் 2011 at the வந்தவழி இயந்திரம் at WTO official site
  50. ↑ Decision-Making in the World Trade Organization பரணிடப்பட்டது 25 ஆகத்து 2011 at the வந்தவழி இயந்திரம் Abstract from Journal of International Economic Law at Oxford Journals
  51. ↑ Steinberg, Richard H. "In the Shadow of Law or Power? Consensus-based Bargaining and Outcomes in the GATT/WTO." International Organization. Spring 2002. pp. 339–374.
  52. ↑ "1.2 The Dispute Settlement Understanding". WTO official website. 2005. Archived from the original on 17 மார்ச்சு 2005. பார்க்கப்பட்ட நாள் 7 மார்ச்சு 2005.
  53. ↑ Stewart-Dawyer, The WTO Dispute Settlement System, 7
  54. ↑ S. Panitchpakdi, The WTO at ten, 8.
  55. ↑ Settling Disputes:a Unique Contribution பரணிடப்பட்டது 14 மார்ச்சு 2007 at the வந்தவழி இயந்திரம், WTO official site
  56. ↑ "3.3 Panels". WTO official website. 2005. Archived from the original on 17 மார்ச்சு 2005. பார்க்கப்பட்ட நாள் 7 மார்ச்சு 2005.
  57. ↑ "3.1 The Dispute Settlement Body (DSB)". WTO official website. 2005. Archived from the original on 7 ஏப்பிரல் 2015. பார்க்கப்பட்ட நாள் 7 மார்ச்சு 2015.
  58. ↑ "3.4 Appellate Body". WTO official website. 2005. Archived from the original on 2 மார்ச்சு 2005. பார்க்கப்பட்ட நாள் 7 மார்ச்சு 2005.
  59. ↑ "3.2 The Director-General and the WTO Secretariat". WTO official website. 2005. Archived from the original on 2 மார்ச்சு 2005. பார்க்கப்பட்ட நாள் 7 மார்ச்சு 2005.
  60. ↑ "3.5 arbitrators". WTO official website. 2005. Archived from the original on 17 மார்ச்சு 2005. பார்க்கப்பட்ட நாள் 7 மார்ச்சு 2005.
  61. ↑ "3.6 Experts". WTO official website. 2005. Archived from the original on 17 மார்ச்சு 2005. பார்க்கப்பட்ட நாள் 7 மார்ச்சு 2005.
  62. ↑ ""Mutually Agreed Solutions" as "Preferred Solution"". WTO official website. 2005. Archived from the original on 17 மார்ச்சு 2005. பார்க்கப்பட்ட நாள் 7 மார்ச்சு 2005.
  63. ↑ "1.3 Functions, objectives and key features of the dispute settlement system". WTO official website. 2005. Archived from the original on 17 மார்ச்சு 2005. பார்க்கப்பட்ட நாள் 7 மார்ச்சு 2005.
  64. ↑ 64.0 64.1 Johns, Leslie; Pelc, Krzysztof J. (25 April 2018). "Free Riding on Enforcement in the World Trade Organization". The Journal of Politics 80 (3): 873–889. doi:10.1086/697463. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0022-3816. https://pdfs.semanticscholar.org/1eb8/816f7bdc309659a42dc5bf5f8d89a8fcabd8.pdf. 
  65. ↑ Chaudoin, Stephen; Kucik, Jeffrey; Pelc, Krzysztof (15 April 2016). "Do WTO Disputes Actually Increase Trade?" (in en). International Studies Quarterly 60 (2): 294–306. doi:10.1093/isq/sqw009. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0020-8833. 
  66. ↑ "A US-less WTO: The first Middle East victims are oil exporters". ameinfo.com (in ஆங்கிலம்). 2 செப்டெம்பர் 2018. Archived from the original on 5 செப்டெம்பர் 2018. பார்க்கப்பட்ட நாள் 5 செப்டெம்பர் 2018.
  67. ↑ Hopewell, Kristen (2024-07-03). "The (surprise) return of development policy space in the multilateral trading system: what the WTO Appellate Body blockage means for the developmental state" (in en). Review of International Political Economy 31 (4): 1245–1270. doi:10.1080/09692290.2024.2303681. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0969-2290. https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/09692290.2024.2303681. 
  68. ↑ Parliament, EU. "International trade dispute settlement: World Trade Organisation Appellate Body crisis and the multi-party interim appeal arbitration arrangement" (PDF). European Parliament. பார்க்கப்பட்ட நாள் 15 செப்டெம்பர் 2024.
  69. ↑ 69.0 69.1 Accessions Summary பரணிடப்பட்டது 3 பெப்பிரவரி 2007 at the வந்தவழி இயந்திரம், Center for International Development
  70. ↑ 70.0 70.1 Davis, Christina L.; Wilf, Meredith (10 May 2017). "Joining the Club: Accession to the GATT/WTO". The Journal of Politics 79 (3): 964–978. doi:10.1086/691058. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0022-3816. 
  71. ↑ "Summary Table of Ongoing Accessions". World Trade Organization. ஏப்பிரல் 2014. Archived from the original on 29 செப்டெம்பர் 2014. பார்க்கப்பட்ட நாள் 25 அக்டோபர் 2014.
  72. ↑ 72.0 72.1 Membership, Alliances and Bureaucracy பரணிடப்பட்டது 16 மார்ச்சு 2007 at the வந்தவழி இயந்திரம், WTO official site
  73. ↑ C. Michalopoulos, WTO Accession, 62–63
  74. ↑ How to Become a Member of the WTO பரணிடப்பட்டது 13 மார்ச்சு 2007 at the வந்தவழி இயந்திரம், WTO official site
  75. ↑ "Members and Observers". World Trade Organization. 24 ஆகத்து 2012. Archived from the original on 10 செப்டெம்பர் 2011. பார்க்கப்பட்ட நாள் 10 செப்டெம்பர் 2011.
  76. ↑ 76.0 76.1 "Ministers approve WTO membership of Comoros and Timor-Leste at MC13". World Trade Organization. 26 பெப்பிரவரி 2024. பார்க்கப்பட்ட நாள் 26 பெப்பிரவரி 2024.
  77. ↑ "The European Union and the WTO". World Trade Organization. Archived from the original on 24 சூன் 2016. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2 ஆகத்து 2016.
  78. ↑ Jackson, J.H. Sovereignty, 109
  79. ↑ "ROC Government Publication" (PDF). Archived (PDF) from the original on 19 சனவரி 2012. பார்க்கப்பட்ட நாள் 12 சூன் 2011.
  80. ↑ "Annex 1. Statistical Survey". World Trade Organization. 2005. Archived from the original on 24 திசம்பர் 2013. பார்க்கப்பட்ட நாள் 22 திசம்பர் 2013.
  81. ↑ Arjomandy, Danial (21 November 2013). "Iranian Membership in the World Trade Organization: An Unclear Future". Iranian Studies 47 (6): 933–950. doi:10.1080/00210862.2013.859810. 
  82. ↑ International intergovernmental organizations granted observer status to WTO bodies பரணிடப்பட்டது 12 மார்ச்சு 2007 at the வந்தவழி இயந்திரம் at WTO official website
  83. ↑ "Legal texts – the WTO agreements". WTO. Archived from the original on 24 மே 2010. பார்க்கப்பட்ட நாள் 30 மே 2010.
  84. ↑ Understanding the WTO – Intellectual property: protection and enforcement பரணிடப்பட்டது 1 ஆகத்து 2013 at the வந்தவழி இயந்திரம். WTO. Retrieved on 29 July 2013.
  85. ↑ "A Summary of the Final Act of the Uruguay Round". Wto.org. Archived from the original on 24 மே 2010. பார்க்கப்பட்ட நாள் 30 மே 2010.
  86. ↑ Zarocostas, John (7 திசம்பர் 2013). "Global Trade Deal Reached". WWD. Archived from the original on 11 திசம்பர் 2013. பார்க்கப்பட்ட நாள் 8 திசம்பர் 2013.
  87. ↑ "How to Save Globilization From Its Cheerleaders" (PDF). 8 பெப்பிரவரி 2016. p. 14. Archived (PDF) from the original on 8 பெப்பிரவரி 2016. பார்க்கப்பட்ட நாள் 19 மே 2020.
  88. ↑ Joseph, Sarah; Joseph, Sarah Louise (2011). Blame it on the WTO?: A Human Rights Critique (in ஆங்கிலம்). OUP Oxford. pp. 171–174. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-19-956589-4. Archived from the original on 14 பெப்பிரவரி 2024. பார்க்கப்பட்ட நாள் 23 ஆகத்து 2020.
  89. ↑ Chen, Natalie (2021). "Gravity and heterogeneous trade cost elasticities". Economic Journal 132 (644): 1349–1377. doi:10.1093/ej/ueab067. இணையக் கணினி நூலக மையம்:1259290547. 
  90. ↑ Goldstein, Judith; Gulotty, Robert (2021). "Trading Away Tariffs: The Operations of the GATT System" (in en). World Trade Review 21 (2): 135–158. doi:10.1017/S1474745621000458. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:1474-7456. 
  91. ↑ Nicita, Alessandro; Olarreaga, Marcelo; Silva, Peri da (5 ஏப்பிரல் 2018). "A trade war will increase average tariffs by 32 percentage points". VoxEU.org. Archived from the original on 27 ஏப்பிரல் 2018. பார்க்கப்பட்ட நாள் 27 ஏப்பிரல் 2018.
  92. ↑ Bechtel, Michael M.; Sattler, Thomas (2015). "What Is Litigation in the World Trade Organization Worth?" (in en). International Organization 69 (2): 375–403. doi:10.1017/S002081831400037X. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0020-8183. 
  93. ↑ Shin, Wonkyu; Ahn, Dukgeun (2019). "Trade Gains from Legal Rulings in the WTO Dispute Settlement System" (in en). World Trade Review 18 (1): 1–31. doi:10.1017/S1474745617000544. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:1474-7456. 
  94. ↑ Bown, Chad P. (2004). "On the Economic Success of GATT/WTO Dispute Settlement" (in en). The Review of Economics and Statistics 86 (3): 811–823. doi:10.1162/0034653041811680. https://ideas.repec.org/a/tpr/restat/v86y2004i3p811-823.html. பார்த்த நாள்: 24 March 2020. 
  95. ↑ Bown, Chad P. (2004). "Trade Policy under the GATT/WTO: Empirical Evidence of the Equal Treatment Rule". The Canadian Journal of Economics 37 (3): 678–720. doi:10.1111/j.0008-4085.2004.00243.x. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0008-4085. 

Further reading

தொகு
  • Acharya, Rohini, et al. "Trade and Women – Opportunities for Women in the Framework of the World Trade Organization". Journal of International Economic Law 22.3 (2019): 323–354.
  • Bishop, Matthew Louis, and Zhang Xiaotong. "Why is China a reluctant leader of the World Trade Organization?" New Political Economy 25.5 (2020): 755–772.
  • Bowen, T. Renee, J. Lawrence Broz, and Marc-Andreas Muendler. "The World Trade Organization and US Domestic Politics". Working Paper, 2021.
  • Broude, Tomer. "The World Trade Organization: A Short Introduction". Journal of International Economic Law, vol. 14, no. 3, 2011, pp. 435–451.
  • Busch, Marc L., and Eric Reinhardt. "The Political Economy of World Trade Organization Negotiations: The Design of the Multilateral Trading System". International Organization, vol. 57, no. 3, 2003, pp. 565–599.
  • Graziano, Daniela. "The World Trade Organization in the Global Governance Network: A Political Analysis of Its Role and Functions". Global Governance vol. 15, no. 4, 2009, pp. 467–484.
  • Holland, Kenneth. "The Trump Administration's Critique of the World Trade Organization and Its Implications for the International Trading System". Indian Journal of international economic law 13 (2021): 154+.
  • Jackson, John H. The World Trading System: Law and Policy of International Economic Relations. ( MIT Press, 2017).
  • Joost, Peter. "The World Trade Organization: Structure and Jurisprudence". International Trade Law and Regulationvol. 9, no. 5, 2003, pp. 1–12.
  • Karlas, Jan, and Michal Parízek. "Supply of Policy Information in the World Trade Organization: Cross-National Compliance with One-Time and Regular Notification Obligations, 1995–2014". World Trade Review 19.1 (2020): 30–50.
  • Matsushita, Mitsuo, et al. The World Trade Organization: law, practice, and policy (Oxford University Press, 2015). online
  • Palmeter, David, Petros C. Mavroidis, and Niall Meagher. Dispute Settlement in the World Trade Organization (Cambridge University Press, 2022.) online
  • Pearson, Margaret M. "China in Geneva: lessons from China's early years in the World Trade Organization" in New Directions in the Study of China's Foreign Policy (Stanford University Press, 2022) pp. 242–275.
  • Qureshi, Asif H. The World Trade Organization: implementing international trade norms. The World Trade Organization (Manchester University Press, 2022).வார்ப்புரு:ISBN?
தொகு

– வார்ப்புரு:World Trade Organization வார்ப்புரு:Trade வார்ப்புரு:International organizations

"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=பயனர்:Ravidreams/மணல்தொட்டி/WTO-en-ta&oldid=4157106" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது