விண்மீன் எழுச்சி

சூரிய எழுச்சி (heliacal rising) (/hɪˈl.əkəl/]] hih-LY-ə-kəl)

[1][2][3] அல்லது விண்மீன் எழுச்சி, விண்மீன்களில், ஆண்டுதோறும் நிகழ்கிறது அல்லது சூரிய எழுச்சிக்கு சற்று முன்பு விடியற்காலையில் கிழக்கு அடிவானத்திற்கு மேலே காணக்கூடியபோது (ஒரு வெள்ளிக் கோளொத்த) விண்மீன் எழுச்சி நிகழ்கிறது (இது சூரியனைச் சுற்றி புவியின் முழுமையான வட்டணைக்குப் பிறகு காலை விண்மீனாக மாறுகிறது).[4][5][6] வரலாற்றியலாக மிக முதன்மையான அத்தகைய எழுச்சி சிரியசு விண்மீன் எழுச்சி ஆகும். இது எகிப்திய நாட்காட்டி, வானியல் வளர்ச்சியின் முதன்மைக் கூறாகும். கார்த்திகை விண்மீன் எழுச்சி பண்டைய கிரேக்க பாய்மரக்கலப் பயணத்தின் தொடக்கத்தையும் வேளாண்மைப் பருவத்தையும் வான(விண்மீன்) வழிகாட்டுதலைப் பயன்படுத்தி அறிவித்தது. (ஹெசியடு காப்பியம் தனது பணிகளிலும் நாட்களிலும் இதை உறுதிப்படுத்தியது).[7] விண்மீன் எழுச்சி என்பது பல வகையான வான்பொருள் எழுச்சிகளிலும் அமைப்புகளிலும் ஒன்றாகும். பெரும்பாலும் அவை காலை அல்லது மாலை எழுச்சிகளாக அமைகின்றன. இவை வான்பொருட்களின் தொகுதி அட்டவணைகளிலும் தொகுக்கப்பட்டுள்ளன. மாலையிலும் பின்னர் காலையிலும் நிறைவடைதல் ஓர் அரை ஆண்டில் ஒதுக்கப்ப்பட, மறுபுறம் மாலையிலும் பின்னர் காலையிலுமான எழுச்சிகளும் அமைப்புகளும் நிலநடுவரைக்கு மட்டுமே உரிய அரை ஆண்டில் ஒதுக்கப்படுகின்றன.

காரணமும் சிறப்பும்

தொகு
 
சிரியசு என்பது மிகப் பெரிய வெளிப்படையான அளவு கொண்ட நிலையான விண்மீனாகும் , இது கிட்டத்தட்ட மாறாதது. அதே புகைப்படத்தில் ஓரியன் முழுவதும் காட்டப்பட்டுள்ள டாரஸின் முதன்மைக் கூறான கார்த்திகை விண்மீன் கொத்து ஆண்டுதோறுமான எழுச்சி-மறைவுக் காட்சி தருகிறது.

சூரியனைச் சுற்றிய புவியின் சுழற்சி ஏற்பாட்டால் சுமார் 365 நாட்கள் எடுக்கும் ஒரு முழுமையான சுழற்சியில் 360 பாகை இருப்பதால் , சூரிய நிலநடுக்கோட்டுத் தடவழியில் ஒரு நாளைக்கு ஒரு பாகை வரை சூரியன் கிழக்கு நோக்கி நகர்வதாகத் தோன்றுகிறது. நிலநடுக்கோட்டுப் பட்டையில் உள்ள எந்த தொலைதூர நட்சத்திரமும் இரவில் ஆண்டின் பாதியில் மட்டுமே தெரியும் , அது எப்போதும் அடிவானத்திற்கு கீழே இருக்கும். ஆண்டின் மற்ற பாதியில் இது அடிவானத்திற்கு மேலே இருப்பதாகத் தோன்றும் , ஆனால் பகலில் சூரிய ஒளி மிகவும் பொலிவாக இருப்பதால் தெரியவில்லை. விடியற்காலையில் கிழக்கு அடிவானத்தில் விண்மீன் தோன்றும். புவி அதன் சுற்றுப்பாதையில் ஒரு புள்ளிக்கு நகரும் போது விண்மீனெழுச்சி ஏற்படும். சூரிய ஒளி மறைவுக்குப் பிறகு ஒவ்வொரு நாளும் விண்மீன் சற்று முன்னதாகவே எழும்ம் , மேலும் எழும் சூரியனின் ஒளி அதை மூழ்கடிப்பதற்கு முன்பு நீண்ட நேரம் தெரியும். அடுத்த நாட்களில் இந்த விண்மீன் மேலும் மேலும் மேற்கு நோக்கி நகரும் (சூரியனை விட ஒரு நாளைக்கு சுமார் ஒரு பாகை), இது ஏற்கனவே மேற்கு அடிவானத்திற்கு கீழே அமைந்திருப்பதால் சூரிய எழுச்சியின் போது வானத்தில் தெரிவதில்லை. இது அண்டமுறை மறைவு என்று அழைக்கப்படுகிறது.[8]

அதே விண்மீன் அதன் முந்தைய எழுச்சிக்குப் பிறகு சுமார் ஒரு வருடம் கழித்து விடியற்காலையில் கிழக்கு வானத்தில் மீண்டும் தோன்றும். வானத் தளத்துக்கு நெருங்கிய விண்மீன்களுக்கு சூரியனுக்கும் விண்மீன் ஆண்டுகளுக்கும் இடையேயாச்சுத் தலைடாட்டத்தால் உள்ள சிறிய வேறுபாடு காரணமாக அவற்றின் சூரிய ஒளி உயர்வினால் ஒரு விண்மீன் ஆண்டு (சுமார் 365.2564 நாட்கள்) மீண்டும் நிகழும். வானத் தளத்துக்கு மிக விலகிய விண்மீன்களுக்கு காலம் சற்றே வேறுபட்டும் மெதுவாகவும் மாறுபடும் , ஆனால் எப்படியிருந்தாலும் , விண்மீன் எழுச்சி சமப் பகலிரவுப் புள்ளிகளின் தலையாட்ட நகர்வு காரணமாக சுமார் 26,000 ஆண்டுகளில் ஓரை வழியாக சூரிய எழுச்சி நகரும்.

சூரியனின் எழுச்சி பொருளின் நோக்கீட்டைப் பொறுத்தது என்பதால் , அதன் சரியான நேரம் வானிலை நிலைமைகளைப் பொறுத்தமையும்.[9]

விண்மீன் நிகழ்வுகளும் வரலாறு முழுவதும் அவற்றின் பயன்பாடும் அவற்றை தொல்வானியல் சார்ந்த குறிப்புகளில் பயனுள்ள புள்ளிகளாக மாற்றியுள்ளன.[10]

முனைவட்ட விண்மீன்களுக்கு பொருந்தாதது

தொகு

சில விண்மீன்ள் நிலநடுகோட்டுக்கு அப்பாலான அகலாங்குகளிலிருந்து பார்க்கும்போது அவை எழுவ்தோ அல்லது மறைவதோ இல்லை. இவை எப்போதும் வானத்தில் இருக்கும் அல்லது ஒருபோதும் இல்லாமல் போகும். எடுத்துக்காட்டாக , வட விண்மீன் ஆத்திரேலியாவில் தெரிவதே இல்லை, தென்குறுக்கு ஐரோப்பாவிலும் காணப்படுவதில்லை , ஏனெனில் அவை எப்போதும் அந்தந்த எல்லைக்குக் கீழே இருக்கும்.

முனைவட்ட என்ற சொல் வடக்கிறுதி கடப்புக்கும் நிலநடு கோட்டுக்கும் இடையில் ஓரளவு நிலவும் களமாகும். தெற்கு முனை விண்மீன் குழுக்களின் ஆண்டுதோறுமான காட்சி குறுகிய காலமுறையைக்(அதாவது விண்மீன் எழுச்சி, அண்டமுறை மறைவைக்) கொண்டுள்ளன. எதிர் இயக்கநிலையில், வெப்ப மண்டலத்தைப் பொறுத்தவரை மற்ற முனைய விண்மீன் குழுகளுக்கும் இது பொருந்தும்.

வரலாறு.

தொகு

எழும்பும், மறையும் நிகழ்வுகளைக் கொண்ட விண்மீன்கள் தொடக்க கால நாட்காட்டிகளில் அல்லது ஓரைகளில் காட்டப்பட்டன. சுமேரியர்கள், பாபிலோனியர்கள் எகிப்தியர்கள், கிரேக்கர்கள் அனைவரும் வேளாண்மை நடவடிக்கைகளின் நேரத்திற்காக பல்வேறு விண்மீன்களின் எழுச்சிகளைப் பயன்படுத்தினர்.

பண்டைய எகிப்தில் பிரகாசமான நட்சத்திரமான சிரியசின் எழுச்சி , மறைவு ஏற்படுவதற்கு சுமார் 40 கிலோ மீட்டர் தொலைவில் இருந்ததால் , சரியாக ஒரு விண்மீன் ஆண்டில் ஏற்படவில்லை , ஆனால் " சோதிக் ஆண்டு " என்று அழைக்கப்படும் ஒரு காலகட்டத்தில் நிகழ்ந்தது. நாகரிகத்தின் வளர்ச்சியிலிருந்து இது கெய்ரோவில் ஜூலியன் நாட்காட்டியில் தோராயமாக ஜூலை 19 அன்று நிகழ்ந்துள்ளது. குறைந்த - ஆல்பா 1 அதன் வருகை நைல் ஆற்றின் ஆண்டுதோறும் நிகழும் வெள்ளத்தின் தொடக்கத்துடன் தோராயமாக ஒத்திருந்தது , இருப்பினும் வெள்ளம் வெப்பமண்டல ஆண்டை அடிப்படையாகக் கொண்டது , எனவே ஜூலியன் அல்லது சோதிக் ஆண்டில் ஒரு நூற்றாண்டுக்கு ஒரு நாளின் முக்கால்வாசி முன்னதாக ஏற்படும்.[11] (ஜூலியன் நாட்காட்டியில் கிமு 1000 ஜூலை 19) கிரிகோரியன் நாட்காட்டியில் ஜூலை 10 ஆகும். அந்த நேரத்தில் சூரியன் லியோவில் உள்ள ரெகுலஸுக்கு அருகில் எங்காவது இருக்கும் , அங்கு அது 2020 களில் ஆகஸ்ட் 21 ஆம் தேதி இருக்கும்.) பண்டைய எகிப்தியர்கள் தங்கள் 365 நாள் பொது நாட்காட்டியை வெப் ரென்பெட் என்பவர் அதன் புத்தாண்டு சிரியசு இரவு வானத்திற்கு திரும்பிய நேரத்தில் உருவாக்கியதாகத் தெரிகிறது.[12] இந்த நாட்காட்டியின் லீப் ஆண்டுகள் இல்லாததால் இந்த நிகழ்வு ஒவ்வொரு நான்கு வருடங்களுக்கும் ஒரு நாள் மாற்றப்பட்டது. இந்த நாள் இடப்பெயர்ச்சி பற்றிய வானியல் பதிவுகள் சோதிக் சுழற்சியைக் கண்டுபிடிக்க வழிவகுத்தன. இது பின்னர் மிகவும் துல்லியமான ஜூலியன், அலெக்ஸாண்ட்ரிய நாட்காட்டிகளை நிறுவ உதவியது.

எகிப்தியர்கள் 36 பதின்ம விண்மீன்களின் எழுச்சிகளின் அடிப்படையில் இரவில் நேரத்தைச் சொல்லும் ஒரு முறையையும் உருவாக்கினர் , இது இராசி வட்டத்தின் 360 பாகையில் ஒவ்வொரு 10 வது பிரிவுக்கும் ஒன்று வீதம் அதாவது அவர்களின் பொது நாட்காட்டியின் பத்து நாள் வாரத்துக்கு ஒத் துப்போவதாகும்.

நியூசிலாந்தின் மாவோரிக்கு கார்த்திகை விண்மீன் மாத்தாரிகி என்று அழைக்கப்படுகிறது. மேலும் அவர்களின் விண்மீன் எழுச்சி புதிய ஆண்டின் தொடக்கத்தைக் குறிக்கிறது (ஜூன் மாதத்தில்). தென் அமெரிக்காவின் மாப்புச்சே மக்கள் கார்த்திகை விண்மீனை நாகுபோனி என்று அழைக்கின்றனர் , இது வி டிரிபான்டுவின் (மாப்புச்சே புத்தாண்டு) அருகே மறைந்துவிடும் , இது இயற்கையில் புதிய வாழ்க்கை பிறப்பதற்கு சில நாட்களுக்கு முன்பு கிழக்கில் விடியற்காலையில் தோன்றும். நாகுபோனியின் விண்மீன் எழுச்சியாக, அதாவது குளிர்கால வட கடப்புக்குச் சுமார் 12 நாட்களுக்கு முன்பு, சூரிய எழுச்சிக்கு ஒரு மணி நேரத்திற்கு முன்பு, அடிவானத்தில் கார்த்திகை விண்மீன் தோன்றியது.

ஒரு கோளில் சூரியன் எழும்போது சூரியனுக்கு முன்கூட்டியே இணைகிறது. இணைப்பின் வகையைப் பொறுத்து , சூரியனின் ஒரு சிஜிகி ,ஒளிமறைப்பு, கடப்பு அல்லது மறைதல் அமையலாம்.

காலமுறையும் அண்டமுறையும்

தொகு

சூரிய மறைவின் போது கிழக்கு அடிவானத்திற்கு மேலே ஒரு கோள் எழுவது அதன் காலமுறை எழுச்சி என்று அழைக்கப்படுகிறது , இது ஒரு பெருங்கோளுக்கு எதிர்ப்பைக் குறிக்கிறது - மற்றொரு வகை சிஜிகி. நிலாவின் காலமுறை எழுச்சியின்போது அது முழுநிலவின் போது ஆண்டில் இருமுறை அல்லது மும்முறை ஏற்படும். , இதனால் ஆண்டுக்கு இரண்டு அல்லது மூன்று முறை ஒரு குறிப்பிடத்தக்க நிலா மறைப்பு ஏற்படும்.

அண்டமுறை என்பது சூரிய எழுச்சியுடன் எழுவது அல்லது சூரிய மறைவுடன் மறைவது அல்லது காலை அந்தி நேரத்து முதல் மறைவைக் குறிக்கலாம்.[13]

எழுச்சிகளும் மறைவுகளும் மேலும் தோற்றவகை (மேலே விவாதிக்கப்பட்டவை), உண்மைவகை என வேறுபடுகின்றன.

கண்ணோட்டம்

தொகு

அண்டவியல் மற்றும் சுருக்கெழுத்து என்ற சொற்களின் பயன்பாடு சீராக இல்லை.[14][15] பின்வரும் அட்டவணை எழுச்சி, மறைவு நிகழ்வுகளுக்கான சொற்களின் வெவ்வேறுவகைப் பயன்பாட்டை வழங்குகிறது.

மேலும் காண்க

தொகு
  • கோடைக்கால நாய் நாட்கள்
  • வழிநடத்தும் விண்மீன்

குறிப்புகள்

தொகு

மேற்கோள்கள்

தொகு
  1. "heliacal". (Online). ஒக்ஸ்போர்ட் பல்கலைக்கழகப் பதிப்பகம்.  (Subscription or participating institution membership required.)
  2. "Heliacal". Merriam-Webster Dictionary.
  3. "heliacal". Dictionary.com Unabridged. Random House.
  4. "heliacal". (Online). ஒக்ஸ்போர்ட் பல்கலைக்கழகப் பதிப்பகம்.  (Subscription or participating institution membership required.)
  5. [Merriam-Webster Dictionary] heliacal
  6. "Show Me a Dawn, or "Heliacal," Rising". Stanford University. Heliacal risings occur after a star has been behind the Sun for a season and it is just returning to visibility. There is one morning, just before dawn, when the star suddenly reappears after its absence. On that day it "blinks" on for a moment just before the sunrise and just before it is then obliterated by the Sun's presence. That one special morning is called the star's heliacal rising.
  7. "Pleiad". (Online). ஒக்ஸ்போர்ட் பல்கலைக்கழகப் பதிப்பகம்.  (Subscription or participating institution membership required.)
  8. rising and setting of stars
  9. Archaic Astronomy and Heliacal Rising
  10. Schaefer, Bradley E. (1987). "Heliacal Rise Phenomena". Journal for the History of Astronomy (SAGE Publications) 18 (11): S19–S33. doi:10.1177/002182868701801103. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0021-8286. 
  11. "Ancient Egyptian Civil Calendar", La Via, பார்க்கப்பட்ட நாள் 8 February 2017.
  12. (Tetley 2014, ப. 42).
  13. Acronical Risings and Settings
  14. Robinson, Matthew (2009). "Ardua et Astra: On the Calculation of the Dates of the Rising and Setting of Stars". Classical Philology (University of Chicago Press) 104 (3): 354–375. doi:10.1086/650145. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0009-837X. https://discovery.ucl.ac.uk/id/eprint/4840/. 
  15. "Understanding - Rising and setting of stars". Encycopedia FP7 ESPaCE. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2022-10-29.

 

"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=விண்மீன்_எழுச்சி&oldid=3815992" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது