ஆரணி ஜாகீர்
ஆரணி ஜாகிர் ஒரு ஜாகிர் மற்றும் நிரந்தரமாக குடியேறிய ஜமீன்தாரி தோட்டமாகும், இது 1640 முதல் 1948 வரை பிரித்தானியாவின் இந்தியாவில் முந்தைய மெட்ராஸ் பிரசிடென்சியின் வட ஆற்காடு மாவட்டத்தின் ஆரணி துணைப்பிரிவில் இருந்தது.[3][4]
| ஆரணி ஜாகிர் | |||||
| ஜமீன் தார் ஆட்சி பிரித்தானிய அரசு | |||||
| |||||
|
சின்னம் | |||||
| வரலாறு | |||||
| • | நிறுவப்பட்டது | 1640[2] | |||
| • | இந்திய சுதந்திரம் | 1948[1] | |||
| பரப்பு | |||||
| • | 1901 | 546 km2 (211 sq mi) | |||
| Population | |||||
| • | 1901 | 95,542 | |||
| மக்கள்தொகை அடர்த்தி | 175 /km2 (453.2 /sq mi) | ||||
| தற்காலத்தில் அங்கம் | ஆரணி, திருவண்ணாமலை மாவட்டம், தமிழ்நாடு, இந்தியா | ||||
ஆரணி ஜாகிர்தாரின் சின்னம்
தொகுவெளிப்படையாகக் காட்டு கைகளில் ஆரணி சின்னம் உள்ளது பெர் Deum மற்றும் கருவியை கடவுள் என் வாள் மூலம் வழிமுறையாக நான் திரட்டியது [5]
வரலாறு
தொகுஆரணி ஜாகிர் க்கு வழங்கப்பட்டது வேதாஜி பாஸ்கர் ராவ் பந்த் மூலம் ஷாஹாஜி 1640 இல். சிவாஜி தனது பேச்சுவார்த்தையில் தோல்வியுற்றதால் , பிஜாப்பூர் சுல்தான் ஆரணி மற்றும் பல கோட்டைகளை எடுத்துக் கொண்டார், மேலும் மைசூரில் ஷாஜியின் ஜாகிர் முழுவதையும் வலுக்கட்டாயமாக ஆக்கிரமித்தார்.[6] ஆரணியின் ஜாகிர் மீண்டும் வேதாஜி பாஸ்கர் பந்திற்கு பரிசாக பிஜாப்பூர் சுல்தானால் வழங்கப்பட்டது.[7]
1677 இன் ஆரம்பத்தில் சிவாஜியும் அவரது இராணுவப் படைகளும் கோல்கொண்டாவை நோக்கி புறப்பட்டன. அவர் கூட்டாப் ஷாவைச் சந்தித்து, கர்நாடகத்தில் அவர் விரும்பிய வெற்றிகளைப் பிரிப்பதற்கான ஒரு ரகசிய ஒப்பந்தத்தை பேச்சுவார்த்தை நடத்தினார் (முன்னர் அவரது தந்தை ஷாஜிக்கு சொந்தமானவற்றைத் தவிர). சிவாஜி, கூட்டாப் ஷா மற்றும் பிஜாப்பூர் இடையே கொள்ளைகள் பிரிக்கப்பட இருந்தன. ஒப்பந்தம் முடிவடைந்ததும், கூட்டாப் ஷா அவருக்கு பணம், குதிரைகள் மற்றும் பீரங்கிகளைக் கொடுத்ததும், சிவாஜி மார்ச் 1677 இல் கர்னூல், குடபா மற்றும் மெட்ராஸ் வழியாக தனது படையெடுப்புகளுக்காக புறப்பட்டார். அவர் ஜிங்கி மற்றும் வேலூரை வென்றார் மற்றும் தஞ்சையை கைப்பற்ற நினைத்தார்.[8] தஞ்சை மற்றும் பிற சொத்துக்கள் அவரது தந்தைக்கு சொந்தமானவை என்பதால், அவர் தனது சகோதரர் வெங்கோஜியுடன் பேச்சுவார்த்தை நடத்திய பின்னர் அவற்றைக் கைப்பற்ற முயன்றார். வெங்கோஜி அவநம்பிக்கை மற்றும் அவரது சொத்தை விட்டுக்கொடுக்க தயாராக இல்லை. சிவாஜி கைவிடவில்லை, தனது போரைத் தொடர்ந்தார். வேலூர் உடனடியாக சரணடைந்தார், பின்னர் கார்ன்டிகுர் மற்றும் இரண்டு கோட்டைகள் உடனடியாக குறைக்கப்பட்டன. காலத்தில் இருந்து ஆரணி பொறுப்பாளராக இருந்த Vedaji பாஸ்கர் பந்த் ஷாஹாஜி கோட்டையின் விசைகளை கொண்டு சிவாஜி தனது சேவைக்காக சமர்ப்பித்தார். இதன் மூலம் ஆர்னியின் ஜாகிர் விருதை சிவாஜி உறுதிப்படுத்தினார்.[9] மராட்டிய சாம்ராஜ்யத்தை ஸ்தாபித்த பின்னர், வேர்ஜி பாஸ்கர் பந்தின் விசுவாசத்திற்காக அர்னி மற்றும் வெனிடூர்க்கின் ஜாகிர் வேதாஜி பாஸ்கர் பந்தின் மகனுக்கு விடப்பட்டனர்.[10]
1762 ஒப்பந்தம்
தொகுஆரணி போருக்குப் பிறகு, 1762 ஆம் ஆண்டில் ஆற்காட்டின் நவாப் மற்றும் தஞ்சையின் ராஜா பிரதாப் சிங் இடையே ஒரு ஒப்பந்தம் கையெழுத்தானது. இதற்கு செயின்ட் ஜார்ஜ் கோட்டை அரசு உத்தரவாதம் அளித்தது மற்றும் கிழக்கிந்திய கம்பெனியால் உறுதிப்படுத்தப்பட்டது. இது மீண்டும் மீட்டெடுக்கப்பட்டு, ஜாகீரை திருமலை I ராவ் சாஹிப்பிற்கு ஒப்பந்தத்தின் 5 வது பிரிவின் கீழ் உறுதிப்படுத்தியது.[11]
தோட்டத்தின் நீளம்
தொகுமெட்ராஸ் பிரசிடென்சியின் வடக்கு ஆற்காடு மாவட்டத்தில் 192 கிராமங்களை ஆரணி ஜாகிர் கொண்டுள்ளது. அதன் பரப்பளவு 211 சதுர மைல்கள். பந்த் குடும்பம் 1948 வரை இப்பகுதியை ஆண்டது. ஆளும் குடும்ப உறுப்பினர்கள் 1920 மற்றும் 1948 க்கு இடையில் 186 ஆடம்பர கார்களைப் பயன்படுத்தினர், அவை பல்வேறு நாடுகளிலிருந்து இறக்குமதி செய்யப்பட்டன.[12]
அரண்மனைகள் மற்றும் கட்டிடக்கலை
தொகு.jpg)
ஆரணி ஜாகிரின் தலைமையகமான ஆரணி நகரில் 19 அரண்மனையில் இரண்டு அரண்மனைகள் கட்டப்பட்டன.[13]
திவான் கான் அரண்மனை
தொகுமுதல் அரண்மனை, திவான் கானே என்று அழைக்கப்படும் இரண்டு மாடி கட்டிடம் ஆகும், இது முதலில் அரச குடும்பத்தின் பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகளுக்கான விருந்தினர் மாளிகையாக இருந்தது. இது 35 ஏக்கர் பரப்பளவில் அமைந்துள்ளது, அரண்மனையில் வட்ட செங்கல் தூண்கள், இந்திய உருவங்கள், வளைவுகள், கோதிக் நெடுவரிசைகள் மற்றும் சுண்ணாம்பு மற்றும் மோட்டார் முறையால் கட்டப்பட்ட மெட்ராஸ் மொட்டை மாடி ஆகியவை இருந்தன. கதவுகளில் மயில் மாதிரி கண்ணாடி பேனல்கள், கதவு கைப்பிடிகள் மற்றும் தாவரங்கள் மற்றும் விலங்கினங்களுடன் கூடிய வேலைப்பாடுகள் - முகலாய பாணியிலான கட்டிடக்கலைகளின் சிறப்பியல்பு - அறிமுகப்படுத்தப்பட்டன. இந்த அரண்மனையில் மீன் தட்டச்சு செய்யப்பட்ட கதவு தடுப்பாளர்கள் மற்றும் தளங்கள் சுண்ணாம்புகளால் செய்யப்பட்டன, ஆனால் ஓடுகட்டப்பட்ட தரையையும் ஒத்திருந்தன. கடைசி இரண்டு அம்சங்கள் அந்தக் காலத்தின் ஆர்னி ஆட்சியாளர்களால் பின்பற்றப்பட்ட கட்டிடக்கலைக்கு தனித்துவமானவை. தற்போது, அரண்மனை இடிந்து கிடக்கிறது.
ஆரணி பூசிமலைக்குப்பம் அரண்மனை
தொகுஆரணி பூசிமலைக்குப்பம் என்று அழைக்கப்படும் இரண்டாவது அரண்மனை ஆட்சியாளர்களுக்கு விருந்தினர் மாளிகையாக கட்டப்பட்டது. இது ஒரு மாடி கட்டமைப்பாகும், இது புறாக்களுக்கு தனித்தனி மாடி, நான்கு புகைபோக்கிகள் (நகரம் பொதுவாக வெப்பமான காலநிலையை அனுபவித்த போதிலும்) இருந்தது. இந்த அரண்மனை ஒரு பொதுவான பிரித்தானிய பாணியில் கட்டப்பட்டுள்ளது. பெரும்பாலான கட்டமைப்பு இப்போது அப்படியே உள்ளது, ஆனால் உடனடி பாதுகாப்பு தேவை. உண்மையில், திரு. ஹரிஹரன் கூறுகையில், வன அரண்மனை அதன் கூரைக்கு பாரம்பரிய மர ராஃப்டர்களுக்கு பதிலாக எஃகு ராஃப்டார்களைப் பயன்படுத்துவதற்கான பிராந்தியத்தின் ஆரம்ப கட்டமைப்பாகும். இத்தகைய எஃகு ராஃப்டர்கள் கட்டமைப்பிற்கு வலிமையைச் சேர்த்தன.
ஆரணி அரண்மனை
தொகு1903 ஆம் ஆண்டில் ஆரணியின் ஜாகிர்தார்களால் ஆரணி அரண்மனை கட்டப்பட்டது, பின்னர் இது மகாராஜா கிருஷ்ணராஜா வாடியார் IV அவர்களால் வாங்கப்பட்டது மற்றும் அவரது மருமகன் ஜெயச்சாமராஜேந்திர வாடியருக்கு பரிசாக வழங்கப்பட்டது மற்றும் அதற்கு ஜெயமஹால் அரண்மனை என்று பெயரிடப்பட்டது. 1949 இல் மைசூர் மகாராஜா ஜெயச்சாமராஜேந்திர வாடியார் இந்த அரண்மனையை கோண்டலின் மகாராஜாவுக்கு விற்றார். ஜெயமஹால் அரண்மனை பெங்களூரில் 24 ஏக்கர் பரப்பளவில் இருந்தது.[14]
தலைப்புகள்
தொகு- பிஜாப்பூர் சுல்தானகம் வேதாஜி பாஸ்கர் பந்திற்கு ராவ் சாஹிப் என்ற பட்டத்தை வழங்கினார், இது ஆளும் குடும்பத்தின் பந்த் என்ற குடும்பப்பெயரை மாற்றியது.[15]
- 1765 ஆம் ஆண்டில், அர்னியின் 6 வது ஜாகிர்தார் சீனிவாசா I ராவ் சாஹிப்பிற்கு " ராஜா " என்ற பட்டம் வழங்கப்பட்டது. அவர்களின் முதல் ஆளும் குடும்பம் " ராஜா " என்ற பட்டத்தை பயன்படுத்தியது.
ஆரணியின் ஆட்சியாளர்கள்
தொகு1902 ஆம் ஆண்டில், ஜாகிர்தார் ராஜா சீனிவாச III ராவ் சாஹிப் இறந்தபோது, ராஜா திருமலை IV ராவ் சாஹிப் அடுத்த ராஜா ஒரு சிறியவர், மற்றும் அரசாங்கத்தின் உத்தரவின் பேரில் வார்டு நீதிமன்றத்தின் நிர்வாகத்தின் கீழ் தோட்டம் தொடர்கிறது. ராஜா திருமலை IV ராவ் சாஹிப்பின் மரணத்திற்குப் பிறகு அவரது மூத்த மகன் ராஜா சீனிவாச IV ராவ் சாஹிப் வெற்றி பெற்றார்.
ஆரணியின் ஆட்சியாளர்கள் மாதவா பிரிவைச் சேர்ந்த மராத்தி - தேசஸ்தா பிராமண குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் [16][17] .[18] மற்றும் ராவ் சாஹிப் மற்றும் ராஜா என்ற தலைப்புகளைப் பயன்படுத்தினார்.
- வேதாஜி பாஸ்கர் ராவ் பந்த் - 1640 (நிறுவனர்)
ராவ் சாஹிப்பின்
தொகு- கொனேரி ராவ் சாஹிப்
- ராமச்சந்திர ராவ் சாஹிப் - 1679
- வெங்கடா I ராவ் சாஹிப்
- திருமலை நான் ராவ் சாஹிப்
அரசர்களின்
தொகு- ராஜா சீனிவாசா I ராவ் சாஹிப் - (1765-1795)
- ராஜா திருமலை II ராவ் சாஹிப் - (1795-1823)
- ராஜா சீனிவாசா II ராவ் சாஹிப் - (1823–1853)
- ராஜா திருமலை III ராவ் சாஹிப் - (1853-1871)
- ராஜா சீனிவாச III ராவ் சாஹிப் - (1871-1902)
- ராஜா திருமலை IV ராவ் சாஹிப் - (1902-1931)
- ராஜா சீனிவாச IV ராவ் சாஹிப் - (1931-1948) - 1948 இல் நுழைதல் [19]
ஜமீன்தார் ஆட்சி ஒழிப்பு
தொகு1948 ஆம் ஆண்டு மெட்ராஸ் தோட்டங்கள் (ரயோத்வாரிக்கு ஒழித்தல் மற்றும் மாற்றம்) சட்டத்தின் 41 (1) மற்றும் 50 (7) பிரிவுகளின் கீழ் ஆரணியின் ஜாகிர் அகற்றப்பட்டது (1948 இல் ஜமீன்தார் ஒழிப்பு மசோதாவின் விளைவாக). ரத்து செய்யப்பட்ட நேரத்தில் ஜாகீரின் ஆண்டு வருவாய் சுமார் 2.5 லட்சம்.
குறிப்புகள்
தொகு- ↑ S. Muthaiah. "Willed by Binny and Parry". THE HINDU. https://www.thehindu.com/society/history-and-culture/willed-by-binny-and-parry/article19948375.ece. பார்த்த நாள்: 30 October 2017.
- ↑ M T Saju. "British Era palace falling apart in Arni". Times of India. https://www.timesofindia.com/city/chennai/British-era-palace-in-Arni-falling-apart/articleshow/53038278.cms. பார்த்த நாள்: 4 July 2016. "It was Maratha king Shahji (Shivaji's father) who handed over Arni with 100 villages to his commander Vedaji Bhaskar Punt in AD 1640"
- ↑ W.Francis (1988). Gazetteer of South India, Volume 1. Mittal Publications. p. 24.
- ↑ A. Vadivelu (1915). The Ruling Chiefs, Nobles & Zamindars of India, Volume 1. G.C. Loganadham. p. 607.
- ↑ Jon R. Stone (2005). The Routledge Dictionary of Latin Quotations: The Illiterati's Guide to Latin Maxims, Mottoes, Proverbs and Sayings. Psychology Press. p. 193.
- ↑ Mountstuart Elphinstone (2008). Aurangzeb. Oxford University Press. p. 90.
- ↑ The Who's who in Madras: ... A Pictorial Who's who of Distinguished Personages, Princes, Zemindars and Noblemen in the Madras Presidency, Issue 9. Pearl Press. p. 250.
- ↑ Edward James Rap. The Cambridge History of India.
- ↑ James Grant Duff. A History of the Mahrattas, Volume 1.
- ↑ Jadunath Sarkar. Shivaji and His Times.
- ↑ Nicholas B Dirks (2009). The Scandal of Empire. Harvard University Press. p. 269.
- ↑ "Journey of Arani silk: From Gujarat to TN". The Times of India இம் மூலத்தில் இருந்து 2018-07-05 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20180705033007/http://epaperbeta.timesofindia.com/Article.aspx?eid=31807&articlexml=Journey-of-Arani-silk-From-Gujarat-to-TN-12112015007031.
- ↑ D. Madhavan. "Experts stress the need to preserve Arni’s architechtural heritage". https://www.thehindu.com/news/cities/chennai/experts-stress-the-need-to-preserve-arnis-architechtural-heritage/article8634736.ece. பார்த்த நாள்: 23 May 2016. "Two palaces built in the 19th century are the highlight of the town and need conservation"
- ↑ Divya Shekher. "Palace where Maharaja JC Wadiyar dreamed of becoming a musician". https://economictimes.indiatimes.com/magazines/panache/palace-where-maharaja-jc-wadiyar-dreamed-of-becoming-a-musician/articleshow/52983699.cms. பார்த்த நாள்: 30 June 2016.
- ↑ Feature Writing. PHI Learning Pvt. Ltd.
- ↑ "Willed by Binny and Parry". THE HINDU. https://www.thehindu.com/society/history-and-culture/willed-by-binny-and-parry/article19948375.ece.
- ↑ "Palace where Maharaja JC Wadiyar dreamed of becoming a musician". The Economic Times. https://economictimes.indiatimes.com/magazines/panache/palace-where-maharaja-jc-wadiyar-dreamed-of-becoming-a-musician/articleshow/52983699.cms.
- ↑ The Who's who in Madras: ... A Pictorial Who's who of Distinguished Personages, Princes, Zemindars and Noblemen in the Madras Presidency, Issue 9. Pearl Press. p. 246.
Srinivasa, Rao Sahib A., Jagirdar of Arni, North Arcot Dist. e. s. of Tirumal Rao Sahib; b. in 1905. Belongs to the Desastha Madhwa Community. Educ. in Arni Bishop Cotton High School, Bangalore, Newington College and Christian College
- ↑ The Order of the Crest: Tracing the Alumni of Bishop Cotton Boys’ School, Bangalore (1865–2015). Penguin UK.