சந்நியாச உபநிடதங்கள்
சந்நியாச உபநிடதங்கள் ( Sannyasa Upanishads ) என்பது சமசுகிதத்தில் எழுதப்பட்ட இந்து சமயத்தின் சிறிய உபநிடதங்களின் ஒரு தொகுப்பாகும். இது துறவு, துறவு நடைமுறை தொடர்பானது.[1] 108 உபநிடதங்களைக் கொண்ட முக்திகா தொகுப்பில் 19 சந்நியாச உபநிடதங்கள் இடம் பெற்றுள்ளன.[2]அவை, மற்ற சிறிய உபநிடதங்களுடன், பொதுவாக பண்டைய வேத பாரம்பரியத்தில் இருந்து கருதப்படும் பதின்மூன்று பெரிய முதன்மை உபநிடதங்களிலிருந்து தனித்தனியாக வகைப்படுத்தப்படுகின்றன.[3]
சிறிய உபநிடதங்களின் சந்நியாச தொகுப்பு மற்ற தொகுப்புகளிலிருந்து வேறுபடுகிறது. பரந்த அளவில் அவற்றின் ஒட்டுமொத்த கவனத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டுள்ளது. மேற்பொருந்துதல்கள் இருந்தாலும். அவை பொதுவான இயல்புடைய சாமான்ய உபநிடதங்கள், யோகக் கலை தொடர்பான யோக உபநிடதங்கள், சைவத்தின் அம்சங்களை முன்னிலைப்படுத்தும் சைவ உபநிடதங்கள், சக்தியை மையமாகக் கொண்ட சாக்த உபநிடதங்கள் மற்றும் வைணவத்தை சிறப்பிக்கும் வைணவ உபநிடதங்களுடன் முரண்படுகின்றன. [3] [4]
பத்தொன்பது சந்நியாச உபநிடதங்களில் ஆறு பண்டைய இந்தியாவில், கிபி முதல் நூற்றாண்டுகளில் இயற்றப்பட்டது. [5] மற்றவை இடைக்கால சகாப்தத்தைச் சேர்ந்தவை என்று தேதியிட்டது.[6] ஒன்றைத் தவிர மற்ற அனைத்தும் வலுவான அத்வைத வேதாந்தத்தில் கவனம் செலுத்துகிறது. இது பேட்ரிக் ஆலிவெல்லின் கூற்றுப்படி, ஆரம்பகால இடைக்காலத்தின் முக்கிய மடங்கள் அத்வைத வேதாந்தத்தைச் சேர்ந்தவை என்பதன் மூலம் விளக்கப்படலாம். இது அவர்களின் போதனைகளில் பொருத்தப்பட்ட அந்த நூல்களைத் தேர்ந்தெடுத்தது அல்லது மறுவடிவமைத்தது.[7][8][9]
சன்னியாச உபநிடதங்கள் இந்து சந்நியாசியின் (துறந்தவர்)குணாதிசயங்கள் மற்றும் அவரது ஆசிரமப் பாரம்பரியத்தில் துறவற வாழ்க்கையை நடத்தும் அவரது இருப்பு நிலை பற்றிய விளக்கங்களுக்கு குறிப்பிடத்தக்கவை. [10] சந்நியாசியின் வாழ்க்கை என்பது அனைத்து உயிரினங்களுக்கும் இரக்கம் காட்டுவது, [11] [12] பிரதிபலிப்பு, சடங்குகள் அல்லாது இருப்பது, ஞான-காண்டத்தை ( வேதங்களின் அறிவுப் பிரிவு) பின்பற்றுவது[13][14] போன்றவற்றை விளக்குகிறது.[15]
காலம்
தொகுஆருணேய உபநிடதம், குண்டிகா, கதாசுருதி உபநிடதம், பரமகம்ச உபநிடதம், ஜபால உபநிடதம், பிரம்ம உபநிடதம் ஆகிய ஆறும் கிபி 3 ஆம் நூற்றாண்டுக்கு முன் இயற்றப்பட்டவை, இவை பொது சகாப்தம் தொடங்குவதற்கு முன் அல்லது அதற்குப் பின் நூற்றாண்டுகளில் இருக்கலாம் என்று வரலாற்றாளர் இசுப்ரோக்காப் கூறுகிறார். [16] ஆலிவெல் அவை அவற்றின் காலம் அதற்கு முன்னதாக இருக்க வேண்டும் என்றும் கிபி முதல் நூற்றாண்டுகளைச் சேர்ந்தவை என்றும் கூறுகிறார்.[5]
ஆசிரம உபநிடதம் கிபி 3 ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்தது. நாரதபரிவராசக மற்றும் சத்யாயனிய உபநிடதங்கள் சுமார் 12 ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்தது. மேலும் மீதமுள்ள பத்து சந்நியாச உபநிடதங்கள் கிபி 14 முதல் 15 ஆம் நூற்றாண்டு வரை, 12 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் தெற்காசியாவின் சுல்தான்களின் காலத்தின் தொடக்கத்திற்குப் பிறகு இயற்றப்பட்டதாகக் கூறப்படுகிறது. [21]
19 சந்நியாச உபநிடதங்களின் பட்டியல்
தொகு| தலைப்பு | முக்திகா தொடர் # | இணைக்கப்பட்ட வேதம் | படைப்பின் காலம் |
|---|---|---|---|
| நிர்வாண உபநிடதம் | 47 | இருக்கு வேதம் | கி.பி 14-15 ஆம் நூற்றாண்டு |
| ஆருணேய உபநிடதம் | 16 | சாம வேதம் | கி.பி 1வது-3வது நூற்றாண்டு, [5] (அதற்கும் முன்னதாகவும் இருக்கலாம்) |
| மைத்ரேய உபநிடத்யம் | 29 | சாம வேதம் | கி.பி 14–15ஆம் நூற்றாண்டு |
| பிருகத் சந்நியாச உபநிடதம் | 65 | சாம வேதம் | கி.பி 14–15ஆம் நூற்றாண்டு |
| குண்டிகா உபநிடதம் | 75 | சாம வேதம் | கி.பி 1வது-3வது நூற்றாண்டு [5] |
| பிரம்ம உபநிடதம் | 11 | யசுர் வேதம் | கி.பி 1வது-3வது நூற்றாண்டு[5] |
| அவதூதக உபநிடதம் | 79 | யசுர் வேதம் | கி.பி 14–15ஆம் நூற்றாண்டு |
| கதாசுருதி உபநிடதம் | 83 | யசுர் வேதம் | கி.பி 1வது-3வது நூற்றாண்டு, [5] |
| ஜபால உபநிடதம் | 13 | யசுர் வேதம் | கி.பி 1வது-3வது நூற்றாண்டு, [5] |
| பரமகம்ச உபநிடதம் | 19 | யசுர் வேதம் | கி.பி 1வது-3வது நூற்றாண்டு, [5] |
| அத்வயதாரக உபநிடதம் | 53 | யசுர் வேதம் | கி.பி 14–15ஆம் நூற்றாண்டு |
| பிக்சுக உபநிடதம் | 60 | யசுர் வேதம் | கி.பி 14–15ஆம் நூற்றாண்டு |
| துரியாதிதவதூத உபநிடதம் | 64 | யசுர் வேதம் | கி.பி 14–15ஆம் நூற்றாண்டு |
| யக்ஞவாக்கிய உபநிடதம் | 97 | யசுர் வேதம் | கி.பி 14–15ஆம் நூற்றாண்டு |
| சத்யாயனிய உபநிடதம் | 99 | யசுர் வேதம் | கி.பி 12 ஆம் நூற்றாண்டு[17] |
| ஆசிரம் உபநிடதம் | அதர்வண வேதம் | கி.பி 3ஆம் நூற்றாண்டு | |
| நாரதபரிவராசக உபநிடதம் | 43 | அதர்வண வேதம் | கி.பி 12ஆம் நூற்றாண்டு |
| 'பரமகம்ச பரிவராசக உபநிடதம் | 66 | அதர்வண வேதம் | கி.பி 14–15ஆம் நூற்றாண்டு |
| பரப்பிரம்ம உபநிடதம் | 78 | அதர்வண வேதம் | கி.பி 14–15ஆம் நூற்றாண்டு |
மற்ற உபநிடதங்களில் சந்நியாசம்
தொகுபதின்மூன்று பெரிய அல்லது முதன்மையான உபநிடதங்களில், பழங்காலத்திலிருந்தே, பலவற்றில் சந்நியாசம் தொடர்பான பிரிவுகள் அடங்கும். [18] எடுத்துக்காட்டாக, ஒரு சன்னியாசியின் உந்துதல்கள் மற்றும் நிலை மைத்ராயணி உபநிடதத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. [19] மைத்ராயணியில், "வாழ்க்கையின் தன்மையைக் கருத்தில் கொண்டு, மகிழ்ச்சி எப்படி சாத்தியம்?" என்ற கேள்வியுடன் தொடங்குகிறது. மற்றும் "ஒருவர் எப்படி மோட்சத்தை (விடுதலை) அடைய முடியும்?"; பிற்பகுதியில் இதற்கு சாத்தியமான பதில்களையும் சந்நியாசம் பற்றிய அதன் கருத்துக்கள் பற்றிய விவாதத்தையும் வழங்குகிறது. [20]
இதனையும் பார்க்கவும்
தொகுசான்றுகள்
தொகு- ↑ Patrick Olivelle (1998), Upaniṣhads. Oxford University Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0199540259
- ↑ Deussen 1997, p. 556; Olivelle 1992, pp. x-xi, 5.
- ↑ 3.0 3.1 Mahony 1998, ப. 271.
- ↑ Winternitz & Sarma 1996, ப. 217–224 with footnotes.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 5.4 5.5 5.6 5.7 Olivelle 1992, ப. 10.
- ↑ Olivelle 1992, ப. x-xi, 8–18.
- ↑ Olivelle 1992, ப. 17–18.
- ↑ Stephen H Phillips (1995), Classical Indian Metaphysics, Columbia University Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0812692983, page 332 with note 68
- ↑ Antonio Rigopoulos (1998), Dattatreya: The Immortal Guru, Yogin, and Avatara, State University of New York Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0791436967, pages 62-63
- ↑ Olivelle 1992, ப. 5, 227–235.
- ↑ Deussen 1997, ப. 761, 763, 766.
- ↑ Olivelle 1992, ப. 127-128, 236-237.
- ↑ Olivelle 1992, ப. 228 with footnote 10.
- ↑ Sprockhoff 1976, ப. 187–197.
- ↑ Olivelle 1993, ப. 118–119, 178–179 with footnotes, 220–221 with footnote 38.
- ↑ Sprockhoff 1976, ப. 277–294, 319–377.
- ↑ Olivelle 1992, ப. 11.
- ↑ Olivelle 1992.
- ↑ Hume, Robert Ernest (1921), The Thirteen Principal Upanishads, Oxford University Press
- ↑ Paul Deussen (Translator), Sixty Upanisads of the Veda, Vol 1, Motilal Banarsidass, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-8120814684, pages 367, 373
உசாத்துணை
தொகு- Deussen, Paul (1997). Sixty Upanishads of the Veda. Motilal Banarsidass. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-208-1467-7.
- Mahony, William K. (1998). The Artful Universe: An Introduction to the Vedic Religious Imagination. State University of New York Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-7914-3579-3.
- Müller, Max (1962). The Upanishads. Courier Corporation. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-486-20993-7.
- Olivelle, Patrick (1992). The Samnyasa Upanisads. Oxford University Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-19-507045-3.
- Olivelle, Patrick (1993). The Asrama System. Oxford University Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-19-508327-9.
- Olivelle, Patrick (2011). Ascetics and Brahmins studies in ideologies and institutions. London New York: Anthem Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-85728-432-7.
- Olivelle, Patrick (2008). Upanisads. Oxford University Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-19-954025-9.
- Sprockhoff, Joachim F (1976). Samnyasa: Quellenstudien zur Askese im Hinduismus (in German). Wiesbaden: Kommissionsverlag Franz Steiner. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-3515019057.
{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - Winternitz, Moriz; Sarma, V. Srinivasa (1996). A History of Indian Literature. Motilal Banarsidass. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-208-0264-3.