பால் கெர்மன் முல்லர்

பால் கெர்மன் முல்லர் (Paul Hermann Müller) என்பவர் பாலி முல்லர் (12 ஜனவரி 1899 - 13 அக்டோபர் 1965) என்றும் அழைக்கப்பட்டார். இவர் சுவீடன் நாட்டு வேதியியலாளர் ஆவார். முல்லர் 1938ஆம் ஆண்டில் உடலியல் அல்லது மருத்துவத்தில் நோபல் பரிசைப் பெற்றார். 1939ஆம் ஆண்டில் பூச்சிக்கொல்லி குணங்களைக் கண்டுபிடித்ததற்காகவும், திசையன் நோய்களை (மலேரியா மற்றும் மஞ்சள் காய்ச்சல்) கட்டுப்படுத்துவதில் டி.டி.டீ. முக்கிய பங்காற்றியது.

பால் கெர்மன் முல்லர் Paul Hermann Müller
பிறப்பு	(1899-01-12)12 சனவரி 1899 ஓல்டென், சொலோதுர்ன், சுவிட்சர்லாந்து
இறப்பு	12 அக்டோபர் 1965(1965-10-12) (அகவை 66) பேசெல், சுவிட்சர்லாந்து
தேசியம்	சுவிஸ்
துறை	வேதியியல்
பணியிடங்கள்	ஜெ. ஆர். கெய்ஜி ஏ. ஜி.
கல்வி கற்ற இடங்கள்	பேசெல் பல்கலைக்கழகம்
ஆய்வு நெறியாளர்	ஹேன்சு ரூபி
அறியப்படுவது	டி.டி.டீ. பூச்சிக்கொல்லி பயன்பாடு
விருதுகள்	மருத்துவம் அல்லது உடலியங்கியலுக்கான நோபல் பரிசு (1948)

ஆரம்பகால வாழ்க்கை மற்றும் கல்வி

ஜனவரி 12, 1899 அன்று முல்லர் சோலோத்ருன் ஒல்டென்னில் பிறந்தார். இவரது பெற்றோர் காட்லீய்ப் மற்றும் ஃபேன்னிஸ் முல்லர் ஆவார். இவர்களது நான்கு குழந்தைகளில் முல்லர் மூத்தவர். முல்லரின் தந்தை சுவீடன் ஒன்றிய ரயில்வேவில் பணியாற்றினார். இவரது குடும்பம் முதலில் ஆர்காவிலுள்ள இலென்சுபர்கிலும் பின்னர் பேசெலிலும் வசித்தது.

முல்லர் "ஃப்ரீ எவாஞ்சலிச் வோல்க்சூல்" (இலவச புராட்டஸ்டன்ட் மக்கள் பள்ளி) மற்றும் கீழ் மற்றும் மேல் "ரியால்சூல்"க்குச் கல்விப் பயிலச் சென்றார். அந்த நேரத்தில், இவர் சிறிய ஆய்க்கூடம் ஒன்றை வைத்திருந்தார். இந்த ஆய்வகத்தில் புகைப்படத் தகடுகளை உருவாக்கினார். வானொலி உபகரணங்களையும் உருவாக்கினார்.

1916ஆம் ஆண்டில் இவர் ட்ரேஃபஸ் (அல்லது ட்ரேஃபஸ் & சீ ) மற்றும் நிறுவனத்தில் ஆய்வக உதவியாளராகப் பணியாற்றப் பள்ளிப் படிப்பினை விட்டு விலகினார். அடுத்த ஆண்டில் லோன்சா ஏ.ஜியின் மின் ஆலையின் அறிவியல்-தொழில்துறை ஆய்வகத்தில் உதவி வேதியியலாளர் ஆனார். மீண்டும் 1918இல் பள்ளிக்குத் திரும்பியவர், 1919இல் பட்டயத்தினைப் பெற்று, அதே ஆண்டில் பேசெல் பல்கலைக்கழகத்தில் சேர்ந்தார்.

பேசெல் பல்கலைக்கழகத்தில் வேதியியலை தாவரவியல் மற்றும் இயற்பியலுடன் படித்தார். மேலும் பேராசிரியர் பிரீட்ரிக் ஃபிட்சரின் கீழ் கனிம வேதியியலைப் படிக்கத் தொடங்கினார். 1922ஆம் ஆண்டில் ஹான்ஸ் ரூபின் கரிம வேதியியல் ஆய்வகத்தில் தனது படிப்பைத் தொடர்ந்தார். ரூபில் உதவியாளராக பணிபுரிந்தபோது, இவர் தனது முனைவர் பட்ட ஆய்வினை டை டை கெமிஷே அண்ட் எலெக்ட்ரோ கெமிசி ஆக்ஸிஜனேற்றம் டெஸ் என்ற தலைப்பில் மேற்கொண்டு ஆய்வேட்டை 1925ல் வெளியிட்டார். m-Xylidins und seines மோனோ-உண்ட் டி-மெதில்டெரிவேட்டுகள் (சமச்சீரற்ற m-Xylidene மற்றும் அதன் மோனோ- மற்றும் டை-மெத்தில் டெரிவேடிவ்களின் வேதியியல் மற்றும் மின் வேதியியல் ஆக்ஸிஜனேற்றம்). முல்லர் சும்மா கம் லாட் பட்டம் பெற்றார்.

ஜெய்கியில் ஆரம்பகால வேலை

மே 25, 1925இல் முல்லர் பேசெலில் உள்ள ஜே.ஆர். ஜெய்கி ஏ.ஜியின் சாயப் பிரிவில் ஆராய்ச்சி வேதியியலாளராக பணியாற்றத் தொடங்கினார். ஜெய்கியில் இவரது ஆரம்பக் கட்ட ஆராய்ச்சி செயற்கை மற்றும் தாவரத்திலிருந்து பெறப்பட்ட சாயங்கள் மற்றும் இயற்கை தோல் பதனிடுதல் சம்பந்தப்பட்டவையாக இருந்தது. இந்த வேலையின் காரணமாகச் செயற்கை தோல் பதனிடுதலில் இர்கடன் ஜி, இர்கடன் எஃப்.எல் மற்றும் இர்கடன் எஃப்.எல்.டி ஆகியவற்றை உற்பத்தி செய்ய வழிவகுத்தது.

1935ஆம் ஆண்டில், ஜெய்கி, அந்துப்பூச்சி மற்றும் தாவர-பாதுகாப்பு குறித்த ஆராய்ச்சியைத் தொடங்கியது. முல்லர் தாவரப் பாதுகாப்பில் ஆர்வம் செலுத்தலானார். தாவரங்கள் மற்றும் இயற்கையின் மீதான அவரது ஆர்வம், பல்கலைக்கழகத்தில் தாவரவியலை ஒரு சிறிய பாடமாகப் தேர்வு செய்ய வழிவகுத்தது. இது தாவர பாதுகாப்பு பற்றிச் சிந்திக்கத் தூண்டியது என்றார். குறிப்பாக, வேதிப்பொருட்களைப் பயன்படுத்தி தாவர பாதுகாப்பினை தொடர விரும்பினார். 1937ஆம் ஆண்டில், ரோடனைடு வேதிப்பொருளை உற்பத்திச் செய்ததற்கான நுட்பத்தை மேம்பாடு செய்தமைக்காக முல்லர் காப்புரிமை பெற்றார். சயனைடு அடிப்படையிலான கலவைகள் பாக்டீரியா மற்றும் பூச்சிக்கொல்லி செயல்பாட்டைக் காட்டின. பின்னர் கிராமினோன் என்ற விதை கிருமிநாசினியை உருவாக்கினார். கிராமினோன் இந்நேரத்தில் பயன்படுத்தப்பட்ட பாதரசம் சார்ந்த கிருமிநாசினிகளை விடப் பாதுகாப்பானது இருந்தது.

டி.டி.டீ தயாரிப்பு

தோல் பதனிடும் பொருட்கள் மற்றும் கிருமிநாசினிகள் தயாரிப்பில் பெற்ற வெற்றிக்குப் பிறகு, முல்லர் பூச்சிக்கொல்லியை ஒன்றை உருவாக்கும் பணியில் நியமிக்கப்பட்டார். "அந்த நேரத்தில், உடற்கூறியல் மற்றும் உடலியல் உலகத்தின் கூற்றுப்படி," கிடைக்கக்கூடிய பூச்சிக்கொல்லிகள் விலையுயர்ந்த இயற்கைப் பொருட்கள் அல்லது பூச்சிகளுக்கு எதிராகப் பயனற்ற செயற்கைப் பொருட்கள் மட்டுமே; பயனுள்ள மற்றும் மலிவான கலவைகள் ஆர்சனிக் கலவைகளாகும், இவை மனிதர்களுக்கும் பிற பாலூட்டிகளுக்கும் விடம் போலவே இருந்தன"

முல்லர் தனது ஆராய்ச்சியின் போது, பூச்சிகள் பாலூட்டிகளை விட வித்தியாசமாக ரசாயனங்களை உறிஞ்சுவதைக் கண்டறிந்தார். இதனால் பூச்சிகளுக்குப் பிரத்தியேகமாக நச்சு இரசாயனங்கள் இருப்பதாக அவர் நம்பினார். எனவே "பூச்சிகளுக்கான தனியான பூச்சிக்கொல்லியினை ஒருங்கிணைக்க முயன்றார். இந்தப் பூச்சிக்கொல்லியானது தாவரங்கள் மற்றும் வெப்ப இரத்த விலங்குகளுக்குச் சிறிதும் பாதிப்பும் ஏற்படாத அதே வேளையில் அதிக எண்ணிக்கையிலான பூச்சி இனங்கள் மீது விரைவான மற்றும் சக்திவாய்ந்த நச்சு விளைவை ஏற்படுத்தும்" தன்மையுடன் அதிக அளவு வேதி நிலைத்தன்மையுடன், நீண்ட காலத்திற்கு நீடிக்கும் வகையிலும், உற்பத்தி செலவு குறைவானதையும் இலக்காகக் கொண்டு செயல்பட்டார்.

இந்த இலக்கைத் தழுவுவதில், முல்லர் இரண்டு நிகழ்வுகளால் உந்துதல் பெற்றார். இவற்றில் முதலாவது சுவிட்சர்லாந்தின் பெரிய உணவு பற்றாக்குறை ஆகும். இதற்குக் காரணமான பூச்சிகளால் பயிர் பெருமளவில் சேதப்படுத்துவதைக் கட்டுப்படுத்த சிறந்த வழி தேவை என்பது. இரண்டாவது ரஷ்யாவில் ஏற்பட்ட டைஃபஸ் தொற்றுநோய். வரலாற்றில் மிகவும் மோசமான மற்றும் ஆபத்தான தொற்றுநோயாகும். இதனால் முல்லர் தனது பூச்சிக்கொல்லி ஆய்வினை 1935இல் தொடங்கினார்.

பூச்சிக்கொல்லிகள் என்ற விஷயத்தில் இது தொடர்பான அனைத்து தரவையும் ஆய்வு செய்தார். எந்த வேதி பண்பு பூச்சிக்கொல்லியாகச் செயல்படுகிறது என்பதையும் ஆய்ந்தார். மேலும் இந்த நோக்கத்திற்காகப் பூச்சிக்கொல்லி கலவையை ஒன்றினையும் கண்டுபிடிக்க முற்பட்டார். இதற்காக முல்லர் நான்கு வருடங்களைச் செலவிட்டார். இதற்கு முன் 349 முறை தோல்வியுற்றார். செப்டம்பர் 1939இல், சாதகமான பூச்சிக்கொல்லி கலவை ஒன்றைக் கண்டுபிடித்தார். ஒரு குறிப்பிட்ட கலவையுடன் கூடிய கூண்டில் ஈ ஒன்றினை வைத்து முல்லர் ஆய்வு செய்தார். சிறிது நேரத்திற்குப் பிறகு, ஈ இறந்தது.

முல்லர் கூண்டில் வைத்திருந்த கலவையானது டைக்ளோரோடைபீனைல்ட்ரைக்ளோரோஎத்தேன் (டி.டி.டீ.), அல்லது, இன்னும் துல்லியமாக, 1,1,1-டிரைக்ளோரோ-2,2-பிஸ் (4-குளோரோபெனில்) ஈத்தேன் ஆகும், இதனை வியன்னாவின் மருந்தியலாளர் ஓத்மார் ஜீட்லர் முதலில் 1874இல் தொகுத்தார். ஜீட்லர், தனது தொகுப்பு பற்றி ஒரு கட்டுரையை வெளியிடும் போது, புதிய கலவையின் பண்புகளை ஆராயவில்லை, இதனால் அதன் அசாதாரண மதிப்பை, ஒரு பூச்சிக்கொல்லியாக அங்கீகரிக்கத் தவறிவிட்டார்.

டி.டி.டீ. தான், தான் தேடும் வேதிப்பொருள் என்பதை முல்லர் உணர்ந்தார். சுவீடன் அரசாங்கமும் அமெரிக்க வேளாண்மைத் துறையும் மேற்கொண்ட டி.டி.டீ.யின் சோதனைகள் கொலராடோ உருளைக்கிழங்கு வண்டுக்கு எதிரான அதன் செயல்திறனை உறுதிப்படுத்தின. மேலதிக சோதனைகள் கொசு, பேன், ஈக்கள் மற்றும் சாண்ட்ஃபிளை உள்ளிட்ட பல்வேறு வகையான பூச்சிகளுக்கு எதிராக அதனுடைய வியக்கத்தக்கச் செயல்திறனை நிரூபித்தன. இந்த பூச்சிகள் மலேரியா, டைஃபஸ், பிளேக் மற்றும் பல்வேறு வெப்பமண்டல நோய்களைப் பரப்பின.

டி.டி.டீ பயன்பாடு

1940ஆம் ஆண்டில் டிடிடீ. கண்டுபிடிப்பிற்கான சுவீடன் நாட்டுக் காப்புரிமையினையும், 1942ஆம் ஆண்டில் இங்கிலாந்து காப்புரிமையும் 1943இல் அமெரிக்காவிலும் ஆத்திரேலியாவிலும் காப்புரிமை பெறப்பட்டது. ஜெய்கி இரண்டு டிடிடீ அடிப்படையிலான தயாரிப்புகளைச் சந்தைப்படுத்தத் தொடங்கியது. 5% தூசி கெசரோல் தூவல் பூச்சிக்கொல்லி மற்றும் 3% நியோசிட் தூசி பூச்சிக்கொல்லி என்று அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. டி.டி.டீ. என்ற பெயர் முதன்முதலில் இங்கிலாந்து அமைச்சகத்தால் 1943இல் பயன்படுத்தப்பட்டது, அதே ஆண்டு மே மாதத்தில் இந்த தயாரிப்பு அமெரிக்க இராணுவ விநியோக பட்டியல்களில் சேர்க்கப்பட்டது. முதிர்வடைந்த திசையன் கொசுக்களுக்கு எதிரான டி.டி.டீ. பூச்சிக்கொல்லி நடைமுறை சோதனைகள் 1943இல் மேற்கொள்ளப்பட்டன. அடுத்த ஆண்டு, இத்தாலியில், சோதனைகள் மேற்கொள்ளப்பட்டன. இதில் அனோபிலிசு திசையன்கள் மற்றும் மலேரியா பாதிப்புகள் ஆகியவற்றில் இதன் விளைவைச் சோதிக்கக் கொசுவின் அனைத்து உள் வாழ்விடங்கள் மற்றும் வெளிப்புறங்களில் டி.டி.டீ. பயன்படுத்தப்பட்டது.

இரண்டாம் உலகப் போரின்போது டி.டி.டீ மில்லியன் கணக்கான மக்களின் உயிரைக் காப்பாற்றியது. 1950கள் மற்றும் 1970களுக்கு இடையில், பல நாடுகளிலிருந்து மலேரியாவை முற்றிலுமாக ஒழிக்க டி.டி.டீ உதவியது. இந்நாடுகளில் அமெரிக்காவும் அடங்கும்.

பிற்கால அறிவியல் வாழ்க்கை

முல்லர் 1946 ஆம் ஆண்டில் ஜெய்கியின் தாவர பாதுகாப்புக்கான பொருட்கள் பற்றிய அறிவியல் ஆராய்ச்சி துணை இயக்குநரானார். 1948ஆம் ஆண்டில், மருத்துவம் அல்லது உடலியங்கியலுக்கான நோபல் பரிசு முல்லருக்கு வழங்கப்பட்டது. இந்தப் பரிசானது "பல கணுக்காலிகளுக்கு எதிரான விசத்தன்மையுடைய உயர் செயல்திறனை டி.டி.டீ. யினைக் கண்டுபிடித்ததற்காக வழங்கப்பட்டது." இவர் மருத்துவராகவோ அல்லது மருத்துவ ஆராய்ச்சியாளராகவோ இல்லாவிட்டாலும் இவருக்கு இந்த மரியாதை வழங்கப்பட்டது என்பது மனித நோய்க்கு எதிரான போராட்டத்தில் டி.டி.டீ ஏற்படுத்திய மகத்தான தாக்கத்தைப் பிரதிபலித்தது. நோபல் குழு "வதை முகாம்கள், சிறைச்சாலைகள் மற்றும் நாடுகடத்தப்பட்டவர்களை வெளியேற்றுவதில் டி.டி.டீ. அதிக அளவில் பயன்படுத்தப்படுகிறது. எந்த சந்தேகமும் இல்லாமல், இந்த பொருள் ஏற்கனவே நூறாயிரக்கணக்கானோரின் வாழ்க்கையையும் ஆரோக்கியத்தையும் பாதுகாத்துள்ளது" எனக் கூறியது. 1951ஆம் ஆண்டில், 1வது லிண்டவு நோபல் பரிசு பெற்றோருக்கான கூட்டத்தில் கலந்து கொண்ட ஏழு நோபல் பரிசு பெற்றவர்களில் முல்லரும் ஒருவர்.

1948ஆம் ஆண்டு உடலியல் அல்லது மருத்துவத்துக்கான நோபல் பரிசுடன், முல்லர் கிரேக்கத்தின் தெசலோனிகா பல்கலைக்கழகத்தில் கெளரவ டாக்டர் பட்டத்தினைப் பெற்றார். மத்திய தரைக்கடல் பிராந்தியத்தில் டி.டி.டீயின் தாக்கத்தை அங்கீகரித்தார். 1961ஆம் ஆண்டில் ஜீஜியில் இருந்து ஓய்வு பெற்றார். தனது வீட்டு ஆய்வகத்தில் ஆராய்ச்சியைத் தொடர்ந்தார்.

தனிப்பட்ட வாழ்க்கை

உயர்நிலைப் பள்ளியில் படிக்கும்போது, முல்லர் ஒரு சராசரி மாணவர் மட்டுமே இருந்தார். இவர் தனது ஓய்வு நேரத்தைத் தனது சிறிய வீட்டு ஆய்வகத்தில் ஆரம்ப பரிசோதனைகளைச் செய்ததால் இவரது கல்வித் தரங்கள் பாதிக்கப்பட்டன. உயர்நிலைப் பள்ளி மற்றும் கல்லூரியில், முல்லரின் மெல்லிய வெளிர் தோற்றம் காரணமாக உடன் பயிலும் மாணவர்கள் இவரை "பிசாசு" என்று கேலி செய்தனர்.

முல்லர் 1927இல் ஃப்ரீடெல் ரீக்செக்கரை மணந்தார், இவருக்கு இரண்டு மகன்கள் பிறந்தனர். இவர்கள்: ஹென்ரிச் (பி. 1929) மற்றும் நிக்லாஸ் (பி. 1933), மற்றும் ஒரு மகள் மார்கரெதா (பி. 1934). இவரது மனைவி வீட்டுப் பொறுப்பேற்று, இவர்களின் வளர்ச்சியில் கவனம் செலுத்தலானார். இதனால் முல்லரால் வேதியியலில் கவனம் செலுத்த முடிந்தது.

தனது ஓய்வு நேரத்தில், முல்லர் சுவிஸ் ஆல்ப்ஸ் மற்றும் சுவிஸ் ஜூராவில் செல்வதை வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தார். அங்குச் சிறிய விடுமுறை இல்லத்தையும் வைத்திருந்தார். இதனால் தாவரவியலில் தனது நீண்டகால ஆர்வத்தை மீண்டும் தொடர்ந்தார். மேலும், சிறிய பழ பண்ணையும் வைத்திருந்தார். தோட்டக்கலை, மலைக் காட்டுப்பூக்களைப் புகைப்படம் எடுப்பது மற்றும் அதிகாலையில் இயற்கை நடைப்பயணங்களை மேற்கொள்வார். மேலும், முல்லரும் அவரது மனைவியும் பெரும்பாலும் ஓர்பியோ எட் யூரிடிஸில் இருந்து புல்லாங்குழல் மற்றும் பியானோ டூயட் வாசித்து மகிழ்வர்.

வார இறுதி நாட்களில் மலைகளில் முல்லர் தாவர பாதுகாப்பு மற்றும் பூச்சி கட்டுப்பாடு அறிவியல் குறித்து ஈடுபடலானார். இந்த மோகம், கெய்ஜியில் பூச்சிக்கொல்லிகளைப் பற்றிய அவரது ஆராய்ச்சியின் விளைவாகவும், தொடர்ச்சியாக டி.டி.டீயின் பூச்சிக்கொல்லி பண்புகளைக் கண்டுபிடித்தது.

முல்லர் சுயாதீனமானவர், தனி ஓநாய் என்று கருதப்பட்டார். இவரது மகள் மார்கரெதா, இவரை ஒரு ஈஜன்பிரட்லர் என்று அழைத்தார்: ஒருவர் "தனது சொந்த ரொட்டியை உருவாக்குகிறார்" என்பது அதன் பொருளாகும். இவர் தனது கல்லூரி வழிகாட்டியான ஃபிட்சரிடமிருந்து நிறைய கற்றுக் கொண்டதால், தனது வாழ்க்கையின் அனைத்து அம்சங்களிலும் உறுதியாகவும் விடாமுயற்சியுடனும் இருந்தார்.

முல்லர் அக்டோபர் 13, 1965 அதிகாலையில், பாசலில், சிறுது கால நோய்க்குப் பிறகு, காலமானார்.

விருதும் கெளரவுமும்

முல்லர் தனது வாழ்க்கையில் பல கெளரவங்களைப் பெற்றார். இவற்றில் மருத்துவம் அல்லது உடலியங்கியலுக்கான நோபல் பரிசு முதன்மையானது. இவர் கண்டுபிடித்த் டிடிடீ விளைவாக நாட்டில் மலேரியாவை அகற்றுவதற்காக கிரீஸ் அவரை கெளரவித்தது. 1963ஆம் ஆண்டில், இவர் கிரேக்கத்திற்கு அழைக்கப்பட்டார் மற்றும் மிகுந்த அனுதாபத்துடன் பெற்றார் மற்றும் தேசிய வீரராகக் கொண்டாடப்பட்டார்.

• மருத்துவம் அல்லது உடலியங்கியலுக்கான நோபல் பரிசு 1948
• "சுவீடன் இயற்கை ஆராய்ச்சி சங்கத்தின்" கெளரவ உறுப்பினர் 1949
• "பாரிஸ் சொசைட்டி ஆஃப் இன்டஸ்ட்ரியல் கெமிஸ்ட்ரி" கெளரவ உறுப்பினர் 1949
• "ரியால் அகாடெமியா இன்டர்நேஷனல் டெல் பர்னாசோ (நாப்போலி)" 1951இன் கெளரவ உறுப்பினர்
• "காங்கிரஸ் இன்டர்நேஷனல் டி பைட்டோபார்மாசி மற்றும் பைட்டியாட்ரி (பாரிஸ்)" 1952
• "அகாடெமியா பிரேசிலீரா டி மெடிசினா மிலிட்டர் (ரியோ டி ஜெனிரோ)" 1954இன் கெளரவ உறுப்பினர்
• யுனிவர்சிடாட் நேஷனல் ஈவா பெரனில் கெளரவ டாக்டர் பட்டம்
• "எஸ்குவேலா சுப்பீரியர் டெக்னிகா இ இன்வெஸ்டிகேசன் சென்டிபிகா (ப்யூனோஸ் அயர்ஸ்)" இல் கெளரவ பேராசிரியர் பதவி
• தெசலோனிகி அரிஸ்டாட்டில் பல்கலைக்கழகத்தில் கெளரவ டாக்டர் பட்டம் 1963
• தெசலோனிகி நகரத்தின் தங்கப் பதக்கம் 1963

வெளியீடுகள்

• Müller, Paul Hermann (1925), Die chemische und elektrochemische Oxidation des as. m-Xylidins und seines Mono- und Di-Methylderivates, Basel: Universität Basel, Philosophische Fakultät. Inauguraldissertation
• Fichter, Friedrich; Müller, Paul Hermann (1925). "Chemische und elektrochemische Oxydation des as. m-Xylidins und seines Mono- und Di-Methylderivats". Helvetica Chimica Acta 8 (1): 290–300. doi:10.1002/hlca.19250080148. 
• Läuger, P; Martin, H; Müller, Paul Hermann (1944), "Über Konstitution und toxische Wirkung von natürlichen und neuen synthetischen insektentötenden Stoffen", Helvetica Chimica Acta, Genf / Basel: Helv. Chim. Acta., pp. 892–928, எண்ணிம ஆவணச் சுட்டி:10.1002/hlca.194402701115 {{citation}}: Missing or empty |url= (help)
• Müller, Paul Hermann (1946), Über Zusammenhänge zwischen Konstitution und insektizider Wirkung, vol. 29, Genf / Basel: Helv. Chim. Acta, pp. 1560–1580
• Müller, Paul Hermann (1946), Relations entre la constitution chimique et l'action insecticide dans le groupe de Dichlorodiphényltrichloroéthane et Dérivés apparantes, Compte-Rendu du Premier Congrès International de Phytopharmacie. Hévérle, p. 97
• Müller, Paul Hermann (1949), Dichlorodiphenyläthan und neuere Insektizide. Nobel lecture, delivered 11. December 1948. In "Les Prix Nobel en 1948", Stockholm: Kungl.Boktryckeriet P. A. Norstedt & Söner, pp. 122–123
• Müller, Paul Hermann (1949), Physik und Chemie des Dichlorodiphenyläthans, Berlin / Göttingen / Heidelberg: Ergebn. Hyg. Bakteriol. Immunitätsforsch. exp. Therap., pp. 8–17
• Müller, Paul Hermann (1949), DDT and the newer insekticides, London: Proceedings of the 2nd International Congress on Crop Protection
• Müller, Paul Hermann; Spindler, M (1954). "Die Chemie der Insektizide, ihre Entwicklung und ihr heutiger Stand". Experientia (Basel) 10 (3): 91–131. doi:10.1007/BF02158514. பப்மெட்:13161889. 
• Müller, Paul Hermann (1954), Chlorierte Kohlenwasserstoffe in der Schädlingsbekämpfung. In: Ullmanns Encyklopädie der technischen Chemie. 5. Band, München / Berlin: Urban & Schwarzenberg, pp. 477–486
• Müller, Paul Hermann (1955), Physik und Chemie des DDT-Insektizides. In: DDT, das Insektizid Dichlorodiphenyläthan und seine Bedeutung Vol I, Basel / Stuttgart: Birkhäuser, pp. 29–89
• Müller, Paul Hermann (1959), Verwendung der Antibiotica im Pflanzenschutz und Vorratsschutz, vol. 6, Basel / New York: Antibiotica et Chemotherapia, pp. 1–40
• Müller, Paul Hermann (1961), Zwanzig Jahre wissenschaftliche - synthetische Bearbeitung des Gebietes der synthetischen Insektizide, vol. 14, Stuttgart: Naturwiss. Rdsch., pp. 209–219
• Müller, Paul Hermann (1964), Schädlingsbekämpfung; Insekticide und andere Insektenbekämpfungsmittel. In: Ullmanns Encyklopädie der technischen Chemie. 15. Band, München / Berlin: Urban & Schwarzenberg, pp. 103–131

 

வெளி இணைப்புகள்

• "Dr. Paul Müller.". Nature 208 (5015): 1043–4. December 1965. doi:10.1038/2081043b0. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0028-0836. பப்மெட்:5331547. Bibcode: 1965Natur.208.1043.. http://www.nature.com/nature/journal/v208/n5015/pdf/2081043b0.pdf. பார்த்த நாள்: 2012-11-24. 
• Raju TN (April 1999). "The Nobel chronicles. 1948: Paul Hermann Müller (1899-1965)". Lancet 353 (9159): 1196. doi:10.1016/S0140-6736(05)74426-3. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0140-6736. பப்மெட்:10210021. 
• "Paul Hermann Müller Biography". Gale Group (World of Anatomy and Physiology).
• Paul Hermann Müller on Nobelprize.org including the Nobel Lecture, December 11, 1948 Dichloro-Diphenyl-Trichloroethane and Newer Insecticides