தூத் பீட்டி
தூத் பீட்டி (Doodh peeti) என்பது பெண் சிசுக்கொலையின் ஒரு முறையாகும். இதில் புதிதாகப் பிறந்த பெண் குழந்தைகள் பசுவின் பால் குழிகளில் அல்லது குழிகளில் (தூத்) மூழ்கடிக்கப்பட்டனர். பிரிட்டிசு அரசு இந்திய நாட்டின் இராசத்தான் மாநிலத்தில் புதிதாகப் பிறந்த பெண் குழந்தையை பாலில் அமிழ்த்திக் கொன்றதைக் கண்டுபிடித்தது. இந்தியாவின் சௌராட்டிரா மற்றும் கட்ச் பகுதியில் இந்த நடைமுறை பரவலாக இருந்தது.[1][2][3] இந்த சொற்றொடர் "பால் ஊட்டுதல்" என்று பொருள்படும் ஒரு இடக்கரடக்கல் ஆகும்.[4][5]
வரலாறு
தொகு1805 ஆம் ஆண்டு மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பின் போது, கட்ச் மற்றும் கத்தியவார் பகுதிகளில் உள்ள சடேசா ராசுபுத் குடும்பங்களில் கிட்டத்தட்ட பெண் குழந்தைகள் இல்லை என்று பிரிட்டிசு அதிகாரிகள் கண்டறிந்தனர்.[1] என்சைக்ளோபீடியா பிரிட்டானிக்காவின் 11வது பதிப்பு (1910 ஆம் ஆண்டு) சிசுக்கொலை என்ற தலைப்பின் கீழ் சில ராசபுத்திரர்களால் வரதட்சணை கொடுப்பதைத் தவிர்ப்பதற்காக இந்த முறை பின்பற்றப்பட்டது என்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. அரசர்கள் சில சமயங்களில் வரதட்சணையாக 100000 டாலர்கள் மேல் கொடுத்ததாக குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. [6] பரோடாவில் வசிக்கும் பிரிட்டிசு கர்னல் வாக்கர், உள்ளூர் ராசபுத்திரர்களுடன் ஒப்பந்தங்களில் கையெழுத்திடும் போது இந்த நடைமுறையை தடை செய்ய வலியுறுத்தினார். இருப்பினும், இந்த நடைமுறை 19 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதி வரை தொடர்ந்தது. [7]
பிரித்தானிக்கா கலைக்களஞ்சியம் பதினோராம் பதிப்பு
தொகுபிரித்தானிக்கா கலைக்களஞ்சியம் பதினோராம் பதிப்பு (Encyclopædia Britannica Eleventh Edition) (1910–1911) 29 தொகுப்புகள் கொண்ட ஓர் உசாத்துணையும் பிரித்தானிக்கா கலைக்களஞ்சியத்தின் ஓர் பதிப்புமாகும். இது பிரித்தானியரிடமிருந்து அமெரிக்க பதிப்பகம் கையகப்படுத்தியபோது மாற்றத்தின்போது தொகுக்கப்பட்டது. அக்காலத்தில் இருந்த தலைசிறந்த அறிஞர்களால் இத்தொகுப்பு எழுதப்பட்டது. பிரித்தானிகா கலைக்களஞ்சியத்தின் இந்தப் பதிப்பு தற்போது பொது உரிமைப் பரப்பில் உள்ளது.ஆனால் இதன் உள்ளடக்கங்களில் சில காலவோட்டத்தில் மாறியுள்ளதால் தற்கால கற்கைக்கு பயனின்றி உள்ளது. அதே நேரத்தில் தற்கால அறிஞர்களுக்கு பத்தொன்பதாம் மற்றும் இருபதாம் நூற்றாண்டு பண்பாட்டுக் கூறுகளை வெளிப்படுத்துவதாக உள்ளது.[6]
பிற முறைகள்
தொகுவடமேற்கில் இன்னும் நடைமுறையில் உள்ள மற்றொரு பழைய பாரம்பரியமான தூத்-பீட்டி, புதிதாகப் பிறந்த பெண்களை பால் வாளிகளில் மூழ்கடித்து கொல்லும் முறையாகும். குரி-மார் என்பது வட இந்தியாவில் உள்ள சமூகங்கள் பாரம்பரியமாக தங்கள் மகள்கள் அனைவரையும் கொன்றது. குரி மார் அல்லது 'மகள் கொலையாளி' சமூகங்கள் ஒரு காலத்தில் 'மகள் இல்லை' - மகன்கள் மட்டுமே என்று வெளிப்படையாக தற்பெருமை காட்டினர். புதிதாகப் பிறந்த பெரும்பாலான பெண் குழந்தைகள் மண் பானைகளில் பூமிக்கு அடியில் புதைக்கப்படுவார்கள். இந்திய நாட்டின் 2000 ஆண்டு பழமையான இதிகாசத்தின் நாயகியான சீதா, தனது வளர்ப்பு தந்தை வயலில் உழும் போது நிலத்தடியில் ஒரு தொட்டியில் கண்டெடுக்கப்பட்டார். ஒருவேளை இவ்வாறு மீட்கப்பட்ட ஆரம்பகால பெண்களில் ஒருவராக இருக்கலாம் என்று கூறப்படுகிறது. சோகர் என்பது பெண்கள் தங்கள் குடும்பத்தின் கௌரவத்தைக் காப்பாற்றுவதற்காக, போட்டி சமூகங்களால் தாக்கப்பட்டு கற்பழிக்கப்பட்ட போது, தனிநபர் அல்லது மொத்தமாக தற்கொலை செய்துகொள்ளும்படி சமூக ரீதியாக நிர்பந்திக்கும் நடைமுறையாகும். ஒரு பழக்கம் ஒரு சமூகத்தில் ஒரு பெயரைப் பெறும்போது, அந்த சமூகத்தின் கூட்டுச் சிந்தனையின் ஆழ்நிலை மட்டத்தில் அது ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகிறது. அதன் முன்மாதிரி புனிதமானது, மேலும் குற்றத்திற்கும் கலாச்சாரத்திற்கும் இடையிலான கோடுகள் மற்றும் அனுமதிக்கப்பட்ட மற்றும் கண்டிக்கத்தக்கவை மங்கலாகின்றன. இந்த ஆழமான, வரலாற்று ரீதியாக வேரூன்றிய பெண் கொலைகள்தான் இந்தியாவில் பெண் இனப்படுகொலையைத் தக்கவைத்துக் கொண்டிருக்கிறது.
மேலும் பார்க்கவும்
தொகுமேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ 1.0 1.1 Jill E. Korbin (1983). Child Abuse and Neglect: Cross-cultural Perspectives. University of California Press. p. 79. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-520-05070-9. பார்க்கப்பட்ட நாள் 15 November 2015.
- ↑ Banerji, Rita (October 2009). "Female Genocide in India and the 50 Million Missing Campaign". Intersections: Gender and Sexuality in Asia and the Pacific (22). http://intersections.anu.edu.au/issue22/banerji.htm. பார்த்த நாள்: 15 November 2015.
- ↑ Rath, Suresh. "Public Health Needs Modified Strategy". ResearchGate. பார்க்கப்பட்ட நாள் 15 November 2015.
- ↑ Anantanand Rambachan (7 November 2014). A Hindu Theology of Liberation: Not-Two Is Not One. SUNY Press. p. 160. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-4384-5457-3. பார்க்கப்பட்ட நாள் 15 November 2015.
- ↑ Aḥsānulḥaq (1 January 2007). Sociology of Population in India. Macmillan India. p. 128. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-230-63013-0. பார்க்கப்பட்ட நாள் 15 November 2015.
- ↑ 6.0 6.1
"Infanticide". பிரித்தானிக்கா கலைக்களஞ்சியம் (11th) 14. (1911). Cambridge University Press. 516–517; see page 516; section 2, central area. “Of these artificial hardships the best example is afforded by India. There the practice, though forbidden by both the Vedas and the Koran, prevailed among the Rajputs and certain aboriginal tribes.”
- ↑ Achyut Yagnik (24 August 2005). Shaping Of Modern Gujarat. Penguin Books Limited. p. 77. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-8475-185-7. பார்க்கப்பட்ட நாள் 15 November 2015.
